장음표시 사용
281쪽
282쪽
Addunt etiam Attici infinitis et relativi CompCSitiS, τοῖος, τοσος,
Τοιος, τηλίκος, τόσος, habent Saepe Syllabam δὲ adjectam, ut τοσοσλ, in omni casu et numero, Attico δι. ος, , οἷ, Surpatur aliquando Pro kτος et σφέτερος, Pro ὀτερος, υμέτερος, C. Cum verbi primae et CC undae personae. Pro κεῖνος, poetae et One dicunt κῶνος DOre autem τῆνος per diphthong hnpropriama vel sine . Tοῖτε, ἐκεῖ re, et αυτο, et Comp0SitiS, Attice additur . Ουτος et αυτος, et OmpOSita e his Ion praeponunt ante diphthongos vel vocales longas ultimae Syllabae, excepto duali, et nomin. plur. Ut τουτεου, pro τουτου. Dores pro ταυτας, dic t τοὐτας. In compositis ab αυτος, Ione vertunt In ρύ, hinc εωύτεω, pro Poetae flectunt αυτοῦ divisim in Sing. numero, uti αυτοῦ, εο αυτῆ.
Poetae pro δεῖ,α, dicunt λις λῖνος Atti, δεῖνα. De Verbis.
Attici mittantia tona in circumflexa, ut τυπτῶ, circumfleX in baryt ut ἀνωγω, pro νωγξω. Augent in medio per Syllabam ρ, Ut μυνάθω, Pr αμυνω. In quarta Conjugatione mutant . in τ, Ut πράτ6ω, Pr πράσσω. IJtuntur futuris mediorinn proractivorum. Tollunt, ex is fui verborum polysyllab in es, et circumflectunt ultimam, ut πλι pro πλίσω ab πλίζω οπλῶμοι med aliquando etiRm Dorice εῖμαι etiam eco et Ois abjiciunt e cum praeCedente Vocali, ut βιζω, pro Ast , et futura barytonorum formant quasi circumfleXis, ut ἀλεξήσω ab αλεξω. Abjiciunt breves vocales, ut λουται pro λουεται, οἶμαι pro O M.
Dores mutant , in ut βαδμω, pro βαδίζω, et mutantis in furuin ξ, ut ιδείξω pro βαδίσω. Formant nova verba a barytoniS, Ut wάω R .ιω. Inserunt υ verbis in vi, ut et Eoles, et D ut ζητείω, Pro τε 'verbis in tib et υω, inserunt , ut νω, pro Θυω. ZZoles verba in m sormant a circumflexis, ut δάμνημι ἰαμάω. Characteristicam mutaui in 1 Ut αδ-ω, pro αλκεω σιτ in , ι ρυζω, Pro ὀροθω cujus tempora quasi ad sormant. πτ in irri ut
283쪽
Augon futura in se et Cinserendo ob et retrahendo accentum, ut σπέσμω pro σπερω' ψάλσω, et ψαλω. Multa sunt verba poetica in vi derivata ab aliis in aurum desinentibus, Ut πλωον πλεω, ζώω χάω SC. ut et ροίω Pro πινυμι. Dores circumflectunt fui. 1. Ut τυψω, Pr τυψω, τυψῆ e Pr τίψο-Mαι et pro hoc τυψευμαι et o Characteristicam futuri mutant in ξ, ut κλειξω, pro κλώσω aliquando eximittunt, ut Attici. Poetae saepe ejiciunt i in ut sextae conjugationis, ut κλειω Pro
Loco irregularis habent futurum regulare, ut δοκωί, pro δόξω. Nova formant, ut τροπά- τρεπω ἔχημι ab εχω. Eoles addunt Θα seeundis personis in V ut a , οἴδαε ρα hinc οἴσθα per Syncopen. In Secunda et tertia persona in εις, ει, ores abjiciunt , et dicuntu, hir τυπτει , Dor. τυπτες, Ol. vero τυπτης, verSO in 1 et Si in tertia persona et in fui. Dores pro is in . Plur dicunt ρος ut τυπτομεδε, Sed Dor. τυ
Attici addunt , personis desinentibus in vel , Ut τυπτεν, Pro
ετυπτε τυπτουσιν pro et του , etiam Sequente OnSona.
Ubi est ri in tertia plurali indicat et subj. Dores mutant in G, Pro
Dorico, ut ποιευτι Pro ποιευντι Pro ποιουσι, ut et in pass. Sed εισι in εντι Ut τιθέντι, pro ι.ε m et ita hae perSOnae Sunt similes dat sing. Participii, nisi in praeserito, Ut τετυφαντι. Dores esserunt augmentum, Pro 1 Ione , pr ει esserunt, ut ερω- ταω IOD. ειρωτορον, Pro ορ- ἔχω Dor. ον, Pr εὶ ον. Attici mutant augmentum in 1 Ut κελλον, pro Ῥελλον poeiae
producunt geminando conSonam, Ut ia ξα, pro ληξα ἐγδου τ11 o Pro 2ήπισα et pro ευ immutabili in augmento, habent 1υ, ut χόρ Pro ει ut καζον, pro ἴκαζον et addunt syllabicum aliquando temporali augmento, ut ἐωρων, pro δρον Si ἐώρακα et ἐώρακειν. Attici et Iones pro et in augment habent εα, et GEOle τλε, υ Subjiciunt, ut ευαδε, pro εαλ, et hoc pro ε.
In Or. 1. Oete Saepe Idmittunt eri ut , λευα, pro ἔλευσα Saepe ge minant impOS brevem, ut έλεσσα, pro ελεσα, ut et in futuro. Poetae, et Iones, et Eoles, ut quidam volunt, formant impers. aorist. 1 et 2 ex secunda persona communi ejusdem temporis, au- serendo augmentum, et addendo κον, κες, κε, et ita formantur in toto singulari, et tertia plurali, ut ἔτυπτον τυπτεσκον, τυψα τυ φασκον, ἔτυπον τυπεσκον, σκες, σκε Sed Si diphthongus praecedit abjiciunt vocalem subjunctivam, ut φίλω ον pro φίλεισκον vel si longa vocalis in verbis inora, mutant longam illam in suam brevem, ut ab ιειν, ὼε ιο ' Vela puris, ut ἐφίλεις, φιλέ σκον hinc etiam impers PMS. τυππισκρο , σκου, σκετε, pro ἐτυπτομην Se
284쪽
Boeoti, ut et Dores, et Attici, ut quidam assirmant, mutant o tertiae Plur. in οσαν, οι in σα, Ut ἐτυπτος ο pro τυπτον, ἐτυπτασαν pro
Iones et poetae Saepe abjiciunt augmentum, ut ἔτυπτε, poetis et Ion. τυπτε, Sic in nor. Ire poetae literam e geminant, ut εριπτον Pro ερραντον' in aliis autem metri auS Syllabicum augmentum positione produ-Cunt, geminata ConSOnu Sequente, Ut Intii pro ἔδεισα. ΡOeis ut et Iones augmento addunt et primam literam thematis, non solum in temporibuS, Ubi augmentum locum habet, sed in caeteris, ut v χάζω, non tantum in indef. 2. κε, βον pro ἔκαῖον, sed
etiam in ut 2 pro κίων, κεκαδω, et κε - - , et med. κεκαδήσομμοM' SIC τίτυπον et τετυποιμι, pro θυπον, τυποιμι, SIC Pro ἔτυπτον,
Attici habent in prael. ει pro λε et με, augmentis ut 'μαρ In praei addimtur Attice duae primae literae thematis verbis incipientibus ab , , , praeter augmentum Commune, Ut ἀγείρω, γκκα, Attic. ἀγήγερκα, et Corripitur tertia syllaba si longa sit cum praeteritum tres syllabas XCedit, ut ἀλείφω ἔλειφα, Attio. ἀλήλειφαρ Si ἐληλυθα, pro quo Lor. Et Poet. λήλουθα servant enim tertiam longam: ab λυροι inusitat et hi Saepe S metathesiS, Ut λολα, pro zλωλα, abzλλυμι. Attici mutanta in penultima in , in pretet verborum diSSyl primae et secundae conjugationiS, Ut εςροφοι, Pro re α. Ἀοικοι, Atti C. Pro obcα, braκω εολπα pro ηλποι, λί-ω εοργο et εωργα, b ργω unde et PluSquamperf. εωκει , -λπειν ἐώργειν, quM recipiunt augmentum in Secunda syllaba. Accidit hoc aliquando etiam in oristis aliorum Verborum, Ut ευροι, Pr ηκα, unde ξυνεηκος. Ionice subtrahitur a praeteritis verborum in vel έω, et penultima corripitur, ut Ῥηηα, Ῥαα, et aliquando SerVant longam, ut κε ιό κ κεκότηκα et ante , Ion inseritur , Ut ἔκπαγκα, Pro Poetse in prael med tranSponunt te, ut Mροκα, pro δέδορκα. Poetse habent syncopen in praeterito, ut κέκμηκα, Pr κεκάμηκα. Addunt in verbis ἔδω et αγω, praeter communem Atticam rediiplicationern Syllaba δο et γα ut δήδοκα pro δηκα, pro καὶ, b εδαΠ et ἀγήνοχα, aliquando γηοκα, Pro ιγηκοι, Pro ab αγω SIC, τοι τε,
285쪽
Atticum plusquampers temporaliter initio aliquando augetur, ut
Poetae saepe habent syncopen, correpta Syllaba praecedente, ut
Ημ οτον, POEt PI. μαρτον, abGμ αρτανω. Quando Secundus Or habet αρ in penultima, poetae tran Sponunt in ρα ut περθω, nor. 2. Ἀπραρον, pro Ἀ-ρθον, SIC λγω, ἔδρακον, imnαρκον in τρεφω vero non invenitur haec metathesis, Inisi in ταρ- Iones omnia tempora circumflexa act. ISs et med. resolVunt, in Serendo , et retracto accentu Ut pro λ ς, ' dicunt , εις, lio taliquando inserunt inte longam OH CirCumflexam, ut φαγεοις, pro φαγοις. Attici mutant tonum inruor 2 imperat ut 2ὲ pro ἴδε λαζὲ pro λάζε. Attici tertiam pluralem praesentis et oristi utriusque imperativi, faciunt similem genitivo plurali participiorum, ut τυψάντων, pro τυ Φοί- τώσαν vel tertis duali, ut τυπτέτων, pro τυπιάτωσαν. Apud Syracusanos, lonitur in uor. . pro G ut τύπον, Pro JEoles habent peculiarem orist. I. Opi modi m α ειας, in quo etiam Attici utuntur in secunda et tertia sing. et tertia plurali et imitantur in praesenti, ubi pro inti baryt aliquando dicunt ια, ιας, ore, C. Ut ει ποια pro ποίμην Attici imitantur etiam barytona circumfleYa in prἴe8enti optat. τρεφοίην, Pro τρέφοιμι Boeoti vertunt in o in in tertia plur. Or. Optat ut τί φασαν, pro
Optativorum plurali in ov is μητε, ιησαν, Atticam Syncopen Patitur in omnibus verbiS, ut τυφθ inis, τυφθώητε, τυφώησαν Att. τυφθῶμεν, τυφωτε, τυφθεῖεν.Σι vel ri additur Ionice tertiis personis singularibus subjunct. in η desinentibus activis et mediis, ut τυπτης pro τυπτη, τε H o Pro τετύ π et in verbis in μι, etiamsi in alia terminatione desinant, Ut δῶσι, pro D aliquando G additur etiam tertiae praesentis indicativi, et
Poetae et Eoles primam personam subjunct. in μεν, tarunt ομεν, per SyStolen. Ubicunque in insin est , vel ναι, Attici, Iones, et D OreS, ante selum inSerunt με, Subtrahendori vel , ex diphthongo praecedente Ione SVero X ναι auserunt αι, Attici et Dores αι ad ν adjiciunt, si non adsit. Dores aliquando ex ειν tantum Ruserunt . Eoles vero vertunt, in ην ut τι πτην, Pro τυπτειν. Poetae in temporibus Attice formatis geminanti, Ut τυπτρομεναι,
286쪽
Τυφρῆναι Att. et Dor. τυφθ--αι, IOD. πινφθημεν. Δηλων Att. et Dor. δηλόμεναι, IOD. διέλομεν. Ione Pro τυατειν uoriSt. SeCundo, et ut secundo dicunt τυmuem enim syllabas circumflexas dissolvunt, ut prius dicitur. Dores in participiis ουσα scenam proparoXytonum efferunt Per ισα,
Sed Eoles per σα, Ut δωσα, Pr ἰούσα. Attici contrahunt participia derivata ab Ionicis praeteritis verborum in vi vel vi, quae mittunt , et Corripiunt penultimam, et sic contractis seritur oelia penthetice ς ἱ-κως, ΙΟΠ ἐςαως Attic. ἐςως, penth wῶς ab δή κα et AttiC. scem per ἀσα flectitur, ut ἐς ωσα. Tυψαις, ol. Pro τωνας quidam Oribus hoc tribuunt. Pro τετυφὼς dicitur Ol. τετύφων, CCentu retracto. Participia cujuscunque declinationis suscipiunt easdem dialectos. quas es declinationes, per qua declinantur, suscipiunt.
Tempora in passiva et media voce, quae flectuntur activa termi aintione habent easdem dialectos quas activa habuit. Secunda persona passivae et mediae vocis inusitata fit a prima mutando μοι in σαι, μην in σο, et vocale praecedente μαι Vel μ ν nempe in , ω in , et si in Q Sedite non usitata sunt, ex illis tamen Iones
sona med. Ut οψει quibus additur εγε, ab ἔ:ομα. ' Alr,1 in fui. I. med. mutatur Boeot in , ut σκβα, pro σκεδάσδε Pro τυπτομεςα, Ion et Dor fit τυπτ μεσθα quod fit Semper, cum prima pluralis desinit in μερα. Pro ιιελι, Eolice dicunt μεδε et ριεύεν Ut λεγομεδεν, Pr λεγομεθα, t
Pro i in uor. l. med. 2 pers. Iones dicunt αο ut ἐτυψοιο, Pr ὐτυψω. Dores vero in , Ut ἐταξ pro ἐτα ω. Attici et Dores mutant f in in praet quartae Conjug. ut πεφραδ-μαι, Pr πέφρασμαι, Attic aliquando CXtrudunt eri Ut κεκονιμαι, α κονιαζω' Si κέκορυυ νος, Pro κεκορυσμένος utiquando Attici mutant μαι verbi in να in σμαι, Ut πέφασμαι, pro ἐφαμεμαι, a φαώω sed OC Sttantum in primu perSOnu. In prael pass. Soles aliquando in quinta conjug. mutant, in , uti θορται, pro ε ρθαρ ιι, et haec in infinitivo retrahunt tonum, ut τέτορθώι
Poetae saepe hic habent metallieSin, ut ἔσσυμαι, Pro WV um,
287쪽
Pro τιτυμμένοι iri, et ἔσαν, 1ones quod quidam Atticis tribuunthicunt τετύφαται et τετυφατο formant a tertia Singulari, ponendo breve ante ται et το, et mutando tenue o Vel , praecedentes , in aspiratas, et i in characteristicam oristi secundi, videlicet in aut 9 et vocalem longam aut diphthongum praecedenternis Corripiendo, vocalem longam in propriam brevem vertendo, e diphthongo ver alteram vocalem subtrahendo aliquando autem longa τοcalles Servatur, Una metrum postulat. Sed poeta caetera tempora indicat.
sic sormant, ubi tertia plur desinit in νται et ντο, diu τύπτεται, τυφλωτας, Pro τυπτονται sed in optativo antepenultimam, ut hic, non Corripiunt, nam X τυπτοντο faciunt τυπτοίατο. Μαι purum in pers pass. facit tertiam plur. ται et ντο, ubi, tantum mutatur Ion in re, ut πιπὴ ται et ἐπεποίηντο, On. πεποώαται et ἐπε
Iones et poetae aliquando plusquampers. addunt tantum augmen tum prael. Ut ἐλκτο, Pr ἐδέλκτο, pro quo δωδεκτο Dei. Aliquando autem augmentum prael in plusquampers. Omittunt, ut ἔχυτο, pro ἐκέχυτο Aliquando pluSquampers prorSus caret augmento, ut λεκτο,
Attici amantinor. 1 paSS. magis quam POSteriorem. Dores corripiunt penultimam uor. 1 ut ἐποιεδεν, pro ἐποιum. Poetae recipiunt in indefinit primo verborum in is, quod praeteritum abjecerat, ut ἐκλί π, pro ἐκλίθην, a. κέκλιμαμ, In tertia plur indefinitorum, Boeoti, ut et Dores, et Iones dicunt
εν pro ησαν, retraeto CCentU, Ut ἔτυφθεν, pro ἐτυφθησαν. Aliquando σα tantum syncopen patitur, Ut μιάνθην, Iliad. 3. Pro ιιιιν σαν, nisi malis pro μιαρ vi ν. Pro σθωσαν in tertia plur imperat praes. pras et med et utriusqueaor med. Attici dicunt σθων, Ut in tertiuiuali, Ut Pro τυπτεσθωσαν,
Att. τυπτέσθων, ut et in prael. Ut πεποιήσθων, Pho πιπο- ωσαν.
Participia praeteriti passivi proprie Sunt parOXytona Sed si carent augmento, Ionice et poetice fiunt proparoxytona, ut ποσῶεγμέν , De Circini Metis.
288쪽
In media et passiva voce in secunda persona, proa e άν, Attici
ione Saepe M Oiitractum inci resolvunt hinc dicunt ποιέωσθαι,
gati esset reduplicationi CXpers. Aliquando per duas initiales literas, Ut ἀκαχημι si ἀχέω. Aliquando addituri post reduplicationem, Ut πίμπλημι, α πλεω.Ρootae interdum e vocali inceptis reduplicationem habent in secunda syllaba, ut A 3 6 ab ον μι. 2Eoles dicunt τιλμμι pro ἀθημ6 Boeoti mφίλωμι pro πιφΔημή, Dores mutant cinis, ut φαμὶ Pro ipse, tam Pro ιοχρω-
289쪽
Ι modiorum et pasSivorum Secundi perSOni trium priorum coniugationum ἐν Ion omittitur, et tum fit Attice Contracti τίθεσαι Ion. .rιρίαι, Attic. 211, Si Θέσο Ion λο Att. Θου Sc. Attici, onos ot2Eoles retinent longam vocalem in mediis et passivis, Ut δίζημαι pro Pro ιεισι lim , fit Dorice, τι Io,io Si δἰ υτι ζώννυτι. Pro φίλετον, φίλ' εν, c. Eole dicunt φίλητον, et Si in imperat. Poet. βητι pro ἱρετι Si pri; γλαθι, δίδωρ procli διλ. Pro . diu dicitur Att. Et Ion τι εα , tollendo , et inSerendo α, Dor. τιύεντι, EOl. τιδε τι, retracto accentu Si pro λδ m, Ionices λ- γόα , Dor. διδοντι, AEOL Mιν re et sic in caeteris conjugationibus:
Zευγνυουσι Saepe SUrPatur pro ζευγνῖ G. Iones, Eolos, et poetae in imperfecto Utant ν in σκον, et abbreviant praecedentem vocalem, et RbjiCiunt augmentunn, ut τασκον, σκες, σκε pro ἐτίθ,1ν, δίδοσκον pro σα ων. Iones vero aliquando dicunt pro τίθην, ἐτ δεα, et pro ἐτχη, ετίθεε. Pro τανται, fit Ion et Poet. τιςέαται. Poetae servant reduplicationem in futuro, ut δοῦώσω, pro δώσω. Boeot δωκα in prε2t. Pro τε ηκα. Pro ἐπι θησαν, ore et Boeoti diCUnt λιθεν Si Pro ε αν, ἔς αν,εδηο ιιν, in OriSt. 2. δεν kιον et εδον, formando a prima Singulari longa in suam brevem VerSu.
Secunda singularis imperat Attice Contrahitur, ut τίει, pro A iri, c. Dores vero habent hi CircumfleXOrum terminationem, ut τίθει, pro ἱρετι. Eole retinent penultimam longam, ut τίθητι pro
Attici dicunt proratio in optat ut et poet32 qui etiam dicunt
Ρro D, tertia pers. aor. 2. Subjunctivi sit Ion δωσι, quod fit in aliis temporibus subjunct. Ρr δωσι, tertia plurat poet δω-c illi enim pro , dicunt in
Vid anomala in μι- Grammaticu.Tιθήμενος, Pr τιθγενος Poetae enim in Participiis verborum in μι saepe habent eclmin.
290쪽
De Adverbiis. Attici 1. Dativum pluralem secunda Simplicium ponunt adverbiais
liter pro in loco, ut 'AAhli , pro D Αθυας. 2. Addunt initio adverbiorum, ut ἔκ ρες pro 'li' et sine , ut νυνὶ, pr νυν, quod et in aliis adverbiis temporis. 3. inuunt in initio, utario pro καμ ετ et fine, ut δέον, pro λο τως quod et in aliis advert, qualitatis in όντως. Adverbia a neutris descendentia, Attici efferunt in Q terminatione plurali, ut φίλα, pro φίλον, πολλοι, pro πολυ. Praeterea Lταυθοι, pro Θα, θάλ pro γε δευρὶ pro δευρο, αλλη pro αλλως, &C. IOnes 1 resolvunt c, ab adjectivi in o et ες, primae contraci in
2. Aliquando minuunt, ut ἔτα , pr ύτως. 3. Ponunt, pro κ in adverb interrog indef. et relat ut κως pro ταὶς et dicunt Abeo pro δεῖ eo.
Dorcs, 1 augent initio et fine, Uf τως, pr ως, οἴκαδες, iam s. 2. Ex adverbiis In σδε tollunt in ut προθεν, Pro προσθεν, et dicunt πω pro ποδεν οι Pro ἀσω. 3. Et mutant literas in adverbiiS, Ut πλατίον, pro a ληο ἱον αμα ridiόμου, κοι pro 'ri, C. AEolos adverbia in et Ἐν esserunt per Θυ, Ut ρα, pro ενδεν, et ab jiciunt irinale in desinentibus in κις ut πολλάκι, Pro πολλάκις.
Poetae l. faciunt adverbia a nominibus, Syllabaa adjecta, ut ἁλιβε,
ad mare. 2. Ugent, Ut τίη, pro L3. Et minuunt, ut τάχα p τάχις α τίπτε pro τωοτε, C.
M P, repositioris. Συν, Attici utuntur pro συν et , pr b, et ς Pr et eος. Iones et Poetae dicunt se pro εις. Dor. πὰρ pro παρὰ, αν Pro ἀνὰ , Pr εις, ποτι pro προς, et in appo insitione et compositione : μπι, Eol pro ἀμ φὶ in compositione, M
Poetae dicunt υπ- pro περ, et in Compositione, Ut π ροχος Poet. denique praepositione dissyllabae ponuntur Pro verbis, et habent ac Diatum in penultima, ut παυκ pro πάρες De Conjunctione. Iones dicunt in pro ουν, τῶν pro τουν, horan pro se πας.