장음표시 사용
271쪽
Dorici detrahunt , ex dipht ut λαοῦἐν pro λαζων in diphthongis impropriiS, α, 1, , , SubSCript negligunt, Ut τω- νεια, Pr τῶν αAόια. utuntur interdum casibus pluralibus pro singularibu scemin. Ut καλιι pro καλη literas transponunt, ut βάρδις οι pro ραις or inserunt , ut
Initi addunt , ut βηλέα, pro ἔα. , ut τω pr ως, et reduplicant,
Producim ancipites, Corripiunt accus plural in s et Oniam mutant ut νυμφας, pro νύμφαι spiritus in medi habent pro apud eos Oxylona fiunt barytona, perispomena parOXytona, parOXytona perispomena in genitivis plur adverbiis qualitatis, et ut verborirum. ProparOX. in οι, in nomin plur et foem in ες et αν, et ν,aorist fiunt paroXyt et in ut medio PeriSpomena, ut τυψουμαι, Pr
272쪽
273쪽
o Simplici, ut μον, pro Dον, quod et Dores et Poetae. rem, ut ἐμπίσσειν, Pro ἐμπίπτειν.
Praeterea in priores syllaba accentum retrahunt, ut τοταμος, Pro
274쪽
ut ζωοταω PPO ζεπω. Poetae do omnibus prioribus Dialectis participant. Tenues et aspiratae consonae apud eos in media abeunt, ut δεδοιδ. ω, pro Ad,&αρον habent metalli eSin, ut μορα, Pr μ ορα.
275쪽
Praeterea longa Corripiunt, breVe producunt, ancipites corripiunt vel producunt, CCentu mutant, e in medio e gemino e Cum spiritu omittunt, et aPOStropho negligunt. De Articulis. Articuli in masculino et neutro habent easdem dialectos quas tertia declinatio simplicium : in sceminino, qua Secunda Simplicium. Habent etiam proprias assectioneS: nam articulus praepositivus sumitur pro interrogativo τίς vel indefinit τι , ut τοῦ Ionice et poetice τεο, I L τε Pr τὼος Cujus, Vel τμος, aliCHUS, Ionice is, cui, alicui. Attici addunt particulas, , et pro eoa, γε, ουν, ποτε ut οπε Pro τον, praepOSitivo, et γε ΡοStpositivo cui Poetae etiam addunt eta, ut
Pro οἱ et αἱ Dores dicunt τοὶ et ται. Dores triones etiam praefigunt m postpositivo se Pro , excepti ος, η' et pro ος Ore et Poetae dicunt b, unde ἔτι pro ο ις. Sole is pro ος, neglecta uSpira tione hin οτις. Τη et , adverbialiter aliquando Surpnntur. Tοῖς δ σι vel τοιο δεο ο ι, OetB dicunt pro τοῖσδέ per paragogen.
Ο μεν, ad propinquius, βε, ad remotiuS, Sed non Semper. De Dialectis Declinationum. Attice vocativus Semper est Similis nominatiso. De prima Declinatione.
antepenu ima, Si 'minat. Sit paroxytonuS; Sed hoc in scansione saepe dissimulatur, ut in primo carmine Gliad. aliquando etiam
Dativis pluralibus cujuscunque declinationis in re desinentibus additur , Attice, Dor Ion et EOl. et etiam , Si Sequen dicti a vota cali incipit. Iones faciunt accus plur, in εας ultima brevi, Ut,hi ς.
276쪽
De secunda Declinatione. Ionico, in nominari Vo mutatur in 1 Ut μύση Dor. η in , Ut τιμοῦ, et sic in reliquis a SibUS. Genit et dativus sing. habet Mor. Pro Vel 1 ut τὼς μελισσως, τῶ λισσε, ι SubScripto Vel neglecto. In genitivo et dativo pluralibus 82dem sunt dialecti, quae in genitivo et dativo pluralibus primae declinationis. AEol pro ας in 'CCUS. dicunt ις, retento CCento, ut καλαίς. Nominibus secunda declinationis additur poet. φι et φιν sed si die aliquando vertitur in q, Ion βία, β φι aliquando in , ut ἐσχαροφιpro σνεα , et etiam η τοφι Pr αὐ- , pSa alia desinentia in η, nihil mutant, ut εὐνῆφι pro Q - et se ita aucta, Sunt cujuslibet numeri et casus. Idem accidit quibusdam nominibus tertiae declinatis nis sed e ις et deperditur et , et ita Sunt paroxyt. ε ρατος, ρατόφι e XercituS; ςεον, λοφι, OS, OSSiS; Contingit hoc etia utris quibusdam quinta declinationiS, Sed ος Vertitur in , , ut ῆριις θρόσφι peCtus; et in foeminini ejuSilem in ν, fit prius genitivus in .νο , ac deinde migrante ο in ι fit nomen PoetiCum, ut i κοτυλνδων, genit. τῆς κοτυληδόνος, Unde κοτυλεῖο νοφι, Cetabulum inVenitur et cρί-
Patiuntur prima, Secunda, et tertia, apocopen, ut γλην, γλάφυ pro τλη , γλαφυρον Si in quinta, ut δω Pro δωμα, domuS: e κάρ vero Attic fit κάρα, et Ion καρη, caput, quae Omnia Sunt indeclinabilia in quinta autem omne casu hanc POCOpen patiuntur: Lν vero et Θόαν, Sunt pro αἴαντες et Θοαντος, δρω Pr ί τι ΙΠοσείδω, pro
Patiuntur et metaplaSmum prima, Secunda et tertia, Ut ἀλκη dat. ἀλκη POEt ἀλκρ ἰκτῖνος, CCUS. κτῖνον, Oet. ἰκτῖνοι' ἐνδρον, dat plur. pro λενδροις Ion σεν re λιτον, nom. Plur. λιτα, Oet. A MC. De tertia Declinatione. Prois in genitivo, Att. IOD. et poet. ιο, Or. In duali pro λινοιν, ΙΟΠ λοτοῖν, et Pro λογους, ICCUS. Mor. λογως et λογος, Ol. λογοις. Attice additur , neutri communiter abjicientibus, ut ἄλλον pro
De quarta Declinatione. Nomina quartae formata a tertia, retinent a breve in penultima, sed longum mutant in . Pro in genitivo fit Oet. ο, et Dor i subscribitur, ab Ionico
Attici in hac declinatione accusat quorundam ab8que ν prose
Dore ι subscriptum ubique negligunt.
277쪽
De quinta Deesinatione. Iones inflectunt nomina desinentia in αν, ἄνος, per A seς, oles
Monosyllaba in αῖς resolvuntur in αι. Tria inis mutant εο in εως ut πηχυς, πρέσcυς, πέλεκυς. Adjectiva in ως Contrahuntur in ῆς ut πλακόεις, πλακοῖς, Sic es in sic, et aetero CaSu8 Orniant, ut nomina inis et 1 desinentia. Iones, Eoles, et Dores, Buferunt ex Obliqui in ις et υς, Ba t. impur et hi casus aliquando Contrahuntur, ut haας, ἔριας, Contract. ρεις' in RCCUS. Sing. In , , Ut μῆνιν et 1νἱλe. Oetae formant accus nominum in ις et in pure fleXOrum in e ut βότρυα,
Dores sormant genitivos et dativo auferendo , Ut φόρκυς, gen. o dat φορου. Aυ Ion flectitur per i ut iυς Attic per ε in genit. Sing. νεως, et totum pluralem. AccuS. in υν, Sed poet et On in , ut i α' Sed ους Dor in a ς' ουν Dor in is et plur. M, Dor in ως. In accusativo quorundam Attici habent apocopen του , Ut a ολ- λω, pro η όλλωνα Poetae Syncopen, ut Θυγκτρα, Pr Θυγα ἡρα. Comparativi in in in accUS. singulari, et nona ICCUS. DUOCat. Plur. amittunt IOD. ut G να Ιon. μώζοα et contrahunt rem Attic ut In nominibus in vi vel ους, facientibus genit. Per τος, quae Ommuniter formant vocat per αν vel ν, poetae auferunt , et tum sit Vocativus, ut Θέα Pro Θοαν, πλακου pro τλακουν, quibu additur ανα Pr αναξ.DOres vocativum nominum in in resolvunt in ιν. Eoles vertuntis in vocativo in ιν ut Ποο ωδα ν Dor Πομ ον, Eol. Ποσειδόν.
Ione genit plur quorundam mutant ν in εων ut χειρεων Pro χει- ρωi , ut in prima. Poetae in dativo plurali reduplicant ir, ubi metrum postulat aliquando formant a genitivo sing. mutando ος in ετ et addendo G, ut Pro α ι, fit Poet. αἰαντεσσι, et in contractis declinationibus, ut iso: λεεσσι sed Saepe metri causa, alterum i in talibus deperdi
2Eoles inflectunt quaedam nomina quinta secundum tertiam flexionem, ut ἔρως, ἡου, pro ἔρωτος. Attici Secundum quartam, ut
278쪽
Poetae breves tripliciter producunt: primo, vel mutando illas in Propria longaS, in 1 et O in . Secundo, vel addendo Subjuncti-Vum et . tertio, vel geminando ConSOnam Sequentem. ΥLις, genit. ος, et SynCOP ίος, et Sic in aliis casibu8. Dat Plur. υἱάσι non ισι, quia ι Non Scribitur ante ConSOnantem.
Contractio aliquando fit in longa vocali sequente , quod Si Seribitur in contractione, Ut ημες, pro viatis.
De prima Declinatione contractorum. Propria nomina a κλέος Composita, duplicem habent contractionem, Ut Σοφοκλὰς genit. ος, Contr. 1. ος vel kς Z ιυς sed uile tiva ab eodem Composita, flectuntur et contrahuntur, Ut ἀλήθης, et
Attici formant nom. accus et vocat propriorum hujus declinationi ParaSni OS, ut Σωκράτης, Σωκράτην, Σωκράτης, et in Sic Plur inStar primae simplicium. Eoles et Dores aliquando a Contractis detrahunt G ut Σωκράτου
Prota ex duplici, in duali fit poet. , in quibusdam neutriS, Ut
σκάλει Pro ύλη, et nonnunquam , Ut με pro λεε, alter per RPO-Copen sublato. De secunda. Πόλις in genit communiter πολιος, Attic. εως dual. in Plur. ευν, acceutu in antepenuit. On. εοι, unde et in casibus contrahendis, nempe dat Sing. Om. RCCUS et OC. Plur. Ut in nom. CCUS. et VOC.
dualibus, qui communiter non contrahuntur, contractio Ionica fit
tionem autem in , quidam Atticis tribuunt. Oet hinc CCUS. ηα, non ιν Dor. πόλiυς B. πολεος Ionico. De tertia. DOrice et Eol ευς, Xyt fit baryt ut βασίλευς ΙOn ευς esserunt into ut Ἀχι λλης, Pro Ἀχιλλευς. Bee λεύς, Communiter ς AttiC. ως IOD. recenter ῆος, sed antique βος Boeot. ιος. Dor. εῖς, factu CraS EX O in ους, deinde verso, in υ, et sic in s)teris casibus ε vel , Vel ι retinetur. Eυς purum habet in genit et accus Atticam Contractionem, Ut Πειραιz , genit. εως, ως. RCCUS. ἔα, ' et poetae contrahunt accius ali 2 Um, ut βασιλῆ, Oet pro κ λεα,
279쪽
Attici in nom. plur contrahunt liς, in se Communis contractio ue
Dativus plurali communiter ευσι Ion ῆG, POCt. G, εσο ι et η-s. De quarta.' Οος communiter in ους, Sed Eol et Dor. 11' ι' Sic accus. communiter in , Si nomin desinit in , vel inta, circum f. si nom. inως, Sed Ion οῦν, et Eol. ων.
Poetae quandoque formant dualem et plur. Secundum quintam simplicium. De quinta. Εα Dor contrahitur in , Ut κρέα Prο- ῆς.
Ione ponunt Pr οι ut νερεος Pro γεροος γέρας, poetae dicunt γεράτεσσι et γερούσπι in dat plur. Nomin accuS. et Vocat plur. Poeticam apocopen aliquando patiis tur, ut κουαι Pro κρεατα, α nihilominu correpto.
Adjectiva sequuntur dialectos substantivorum. Adjectiva compoSit in s Communiter, et multa derivata pura, et in Θος Attic. Communi generi sunt; multa simplicia et primitiva in o poet. Sunt Communi generis Si participia tertiae et quintae declinationis, et adjectiva quintae declinationis, quae communiter
Sunt masculina tantum. II communis generi habet poet. ωα, Ion μνη. Ιones et poetae Ormant αιρα in scemin. ab αρ Omnium generum, ut Υ Dor in scem. εα Pro α.
Denominativa in εις ut ἀνεμόεις et Οις ut αἰγλ-ς Sunt plerumque Poetica. De Comparationibus. Attici a positivis in ις, saepe formant comparativum in kερος, ef
280쪽
Apud poetas comparativa et superlativa ab aliis comparativis et superlativis fiunt, ut au in fit ραοτερος i κυδις ος, κύλεατος. Comparatio fit in substantivis, in verbis, in adverbiis, in particiis piis, et praepositionibus. Ἀρειων et λωίων poetica Sunt, Sed Attic. λώων. Xερειων poeticum Si dat. χερώονι, VerS in 1 et Syncope literarum ον, πω, Si in aliis casibus. Possessiva, Diminutiva, Denominativa, Numeralia, Patronymica, et Verbalia. Possessiva apud Atticos potius desinunt in μα, quam &1, ut ανθρω- Apud Iones amittunt , Ut ἀργυρεος, Pr ειος. Diminutiva delectant Atticos, et Dores nonnulla peculiaria habent
Patronymica in M, Attici terminant in M. Iones Patronymica terminant in ων Ut κροέων Pro κρονι ς. EOles mutant ιδης in αδιος, Ut ἱήρ αλος Pr υρρας. Poetae ante δης inserunt e Ut πχληῖα ς, vel τηλωαδ 1 Pro δης Vel I 1ς, et saepe Syncopen habent, ut ετιδης pro ηετιωνίδης.Fcemininis patronymici in ις, inSerunt , ut καδμηὶς Pro κίαις. Verbalia quaedam peculiaria habent Attici, ut βλεμμα pro β πος. Quae formantur u ο ιιιι prset. S. mutant i in mor et Eol. nonnunquana etiam inra, ut φρ μων α et φραγ m μηνιθμος γλωνισμαι, De PronominibuS.