장음표시 사용
71쪽
de proximis vel ciarrentibus estis et jejuniis mentionem sacere, egregie quidem faciet sed deposito prius omni signo publici ministerii, exutus
scilicet omnibus sacris vestibus quae nil locum publicum et vere sacrum exclusive pertinent, et deles in Oratorio privato collectos alloquatur ut privatus instructor, sive catechista, nulla alia indutus veste praue domestico m et via loriam.
insuper, in dicto privatur domus Oratorio post Eneycli eam Benedielial Vad Prima lem Archiepiscopos et piscopos Poloniae sub dio 2 uni 175 l.
lini incipit, Magno eum animi nosιri dolore, eici non possunt amplius licite ministe iri sacramenta Poenitentiae elaucharistiae, etiam extra lem pug paschale sine speciali Ordinarii facultate, si infirmos excipiamus ei alias graves causas ab piscopo cognoscendas et approbandas. Nam ad praeca
venda gravissima scandala quae facillime irrepere possunt pro danda absolutione et aceipienda Communione Episcopi non solent opprobare nisi ea loca quae publica et sacra sunt. Nil ergo proderit privilegium a Romano onti sie obtentum de uissa in Oratorio privato celebranda nisi pro Poenitentiae et Eucharistiae Sacramentis ministrandis, vel speciale datum fuerit ab ipso Pontifice privilegium, quod non nisi magnis Principibus suisque cognatis, concedi solet, vel specialis accesserit licentia ex parte ordinarii, ad quem natur iter spectat invigilare ut rite semper, et cum omni decore,
quocumque suae Dioecesis loco, saeramenta ministrentur.
Ex dietis facile est inferre numquam posse Eucharistiam asservari in privatis Oratoriis in quibus praeter altare, nihil est sacri. In privatis vero Oratoriis quae ad moduin Ecclesiae vel Capellae publicae sunt ab Episcopo benedicta, hoc nequi sieri nisi speciale habeatur Apostolicum Indullum, quod
de more non conceditur nisi Religiosorum communitatibus gravissimis concurrentibus causis. Immo etiam pro Ecclesiis quae non sint neque parochiale'. neque collegialae neque conventu ales Semper requiritur postolictim Indultu in ad Eucharisi iam assidue asservandam. x voce assidue, vel habituali, qua utuntur tractatores, videtur posse inferri quod, pro ucha risii 2 asservatione tantum temporanea, possit aliquando susticere Ordinarii lietalia.
Per Missam in Oratorio domestico celebratam festivo praecepto illud persolue tantum salislacere possunt quae in Iud ulli clausula designantur. De more autem talis clausula sequentibus verbis exprimitur. In tua e familiae tum, et quoad oratoria ruri eaeistentis etiam in hospitum tuorum nobilium praesentia, elebrare sacere.... Oncedimus et indul9emus. .... non obstantibus, etc.
Nomine autem familiae comprehenduntur Pater Mater, Uxor Filii et Filiae, etiamsi adoptivi, Privilegiali, vel etiam post indultum geniti, per legitimum tamen matrimonium, aut, saltem post ipsum, legiti inuti nec noli Nurus Gener, Nepotes aliique consanguinei et assues ad quartum usque gradum dummodo lamen isti omnes habitent eum indultario, et ipsius sint commensales non vero famuli e samulae, quia isti et istin, si servitio ne
72쪽
cessarii nou in tempore Missae sub nomine sumiliarium expresse exelu duntur et exceptat ulli a Papa per hanc clausulam separatam et distinctam Volumus autem quod omitisι es servitiis uis, lem ore dictae Missae, aeι unou necessarii, ab obliquiisne nudiendi uissum in eclesiis diebιι bestia de prodrepto, minime luber retis utur.
Et itidem prudentissitne Rom.uius Ponti se nil certos limites coarctare solet indullum respectu sumiliarium, ne ad publicas Ecclesius fidelium De que ulla immoderale minuatur immo, quando indullum vel infirmitatis, vel ulterius generis causa extenditur etiam ad dies solemniores quod raris-xime iit, tunc noua uti Pontilices familiatium numerum solent determinare, ei ad unum iunium modo limitare sariarein quia in majoribus anni sesit vitalibus aegre patitur quod in privalis domibus sacrisicia osserantur, et plures a publicis Ecclesiis, cum asserorum admiratione, impune vitaint. Ex dictis pale quam longe a veritate aberrent illi duciores qui coli lendunt libero pussu in mulos ut famulas mari proprio celebrare sacere missam eumque audire pro praecepi sulissaceudo diebus estis in Oratorio privato, sine privsenlia personarum quarum respectu Indulluin concessum fuit. lino tantum obest a veritate ut nedum sumuli et sumith huc lacere nequeuut, sed ne quidem filius indullarii hoc suestre potest absente patre; quia laui edictus X lV, Ri memoraue Epistolin ad Episcopos Poloniar statuit non licere celebrare Missam in absentia domini, ac praesente solii sumilia, etiamsi praesens sit aliquis sive ex filiis, sive ex consanguineis e decernens noli posse vigore indulli missa in celebrari in privalis Oratoriis qualido eidem missi actu non inieres aliquis ex iis quibus principaliter lildulium concessum est. Indultum vero principuli ter concessum dici debet iis ianium quibus Breve dirigitur personis nimirum illi quae a tergo ejusdem Brevis proprio nomine i ucupantur. En ejusdem Pontificis verba Volumus augem quod nati, e consuliquinei, et assine prsediet unieam dieιam missam,
vobis quidem pro xentibus, audire tantummodo, nunquam vero celebrari
furere audeant ui in privatum Oratorium in quo missa celebrabatur absente domino cui indultum principaliter concessa suerat, valide ab Episcoim fuisse suspensum rescripsit aera Concilii Congregulio, in una Marsicensi, sub die 5 Dec. l7 ud dub li Ferraris, Oret. Pri . . . di . Pauca nunc lanilem de hospitibus participantibus. Sub hospitum nomine illi veniunt qui domi commorantur tamquam extranei accepti a dominopi ixilegialo, qui quidem sunt commerisules, sed ex occasione temporanea
et nil certum tantuli in id tempuS.
Sed relate ad istos participantes ne nimium apostolica gratia dilataretur. saeullas festivo praecepto satisfacendi, ad solus hospites nobiles limitari solet. iiii j iu diximus, ei ad Oratoria lanium ruri existentia. Nobili tu vero hospitum sive ex genere sit, sive ex privilegio, sive ratione matris lanium sive causi digni tutis seu gradus, sive qu0cuinque modo sit semper sustici ad participandum privilegio, dum inodo vere nubiles appellari po-Sini. Nec est praetereundum quod, juxta peritissimos hujus materiae tractat res Gallie . e. 25 X. 50 nil participandum indullo susiicere potest ut aliquis hospes, pransurus iam , ad privilegia tum venerit ex alia par huili
ditisue. Dixi eae alia pars hiuli uisione: nam, quoad hospites in eadem
73쪽
privilegiali villa commorantes, etiamsi ad privilegiali domum pransuri accedunt, ad eos privilegium festivo praecepto salissaeiendi extendi nequit, ne,
sine legitima causo, Ecclesiae publico deserantur. sed ES Tio V. Minores eclesiae vel Meella quae prero hiali e etesiae, utpote subsidiari P adnera reputantur, tenenturne parochia i reelesia se eonformare quoad speium et Missnm, saltem in Festo Titulari ' Vel quidque
stare potest, imui debet, eo inmunis alendori inclientionibus, mutatis tantum qu e sunt mulanda pro particulari eujuscumque rutione 'Quomodo se geret saeerdos qui, eetesiae parothini addietus, ratione vel beneficii, vel ennonientus vel animarum eurae, Missam elebrare debet in subsidiaria e lesin. in qua, juxta eo inmune alendarium , Ostium elebratur omnino diversit in ab illo quod in Paroehini Persolvitur Ut bisarii huic quaestioni quantuin par est, salissat, duo necessario sunt perpendenda, unum scilicet quoad ecclesiam parochiali subjectam, alterum quoad sacerdotem in subjecta ecclesia celehrantem.
Quaecumque ecclesia, sive major, sive minor, quoad officium et Missam, semper ture debet Kalendari L eesano nisi oecurrente ossicio ipsi ecclesiae omnino proprio Ossicia aulem prorari cujuscumque ecclesiae singillatim consideratae, rarier Putronum regni, provinciae, civitatis dioecesis, et Dedientionem ecclesiio athedralis quorum Osficium in omnibus regni, provinciae civitatis dioecesis, eclesiis, semper est celebrandum, et quidem ritu lassico), Fcia, inquam Ecclesiae propria sunt Titulare et Dedientio ipsius celestiae, Sanctus de quo habetur insignis Reliquia vel cujus ilicium, ex speciali concessione vel legi lima consuetudine, celebratur. Iam modo eum Osticia licui ecclesii vel propria , vel concessa , eae deer. Urbnni VIII et S. R. C. sub dis 28 Oet. 628, nunquam possint extendi ad alia ecclesias, neque ad alios saperdotes qui sub concessione non cum prehenduntur, juria ster in Sept. 668 - 22. Ayr. 74 1 Dee. 742 - 26 Aug. 752, eviden est consequens, quod Minores ceclesia', quoad aicium et Missam, Olliein et Missae parochialis ecclesipe ui Sunt subjecta non possunt se consoriature etiamsi agatur de Parochia Tilulari, sed semne stare dehent comiti unis Kalendui ii indicat iunibus, nisi agatur, ut alia diximus, de Patrono diseeesis vel civitatis, aut de Dedicatione ecclesite enthedralis, quorum ilicium utpote pro omnibus de praecepto, in diue esano alendario semper nutatur.
llujus inustionias solutioni quinque sunt praemittenda. l. Canonici et Beneficiali choro obligali tenentur recitare omnia ossicia ecclesiae cui sunt addicti et eodem ritu quo in horo dicuntur, ubicumque ipsi existant ieer. 50 Aug. 602, 12 Non. 83l.
74쪽
2. Benesciat aliquo perpetuo gaudentes bene sicio, etiamsi ad chorum non obligali, eae deer. 5 A H. 690, recitare debent ossici Sancti Titularis non Beneficii, sed eclesiae cui Bene siet ui adnexum fuit, hec non ejus Dedicationis et insignis Reliquiae, dum inodo spectet ad Sanctum in Martyrologio jam recensitum, juxta deer. 16 6 l7ιο - 15 Mart. 774. Non aulem tenentur , sed possunt recitare ossicia qua in choro dicuntur ex consuetudine et speciali concessione e hoe eae deer. 50 Aug. 602. 5. Simplices Capellani qui ad quotidianam missae celebrationem lantum adstringuntur non possunt Ossicia particularia itularis, Dedicationis, Reliquiae, aut alia specialis ecclesiae in qua celatrant, recitare, juria deer. 5 Oet. 1697, nisi eidem stricte sint adseripli, aut aliquo nodo, ei dei remis inserviant ,eer. 1 M i 595.
4. Siriel adseri si censendi sunt non tantum Parochus, Canonici et Beneficiati, sive ad chorum obligati, sive non verum etiam, Vicepastor, De servitor, Custos, aliique innes qui a legitima competente Auctoritate idest ab Ordinario loci, alicui ecclesiae sunt adscripti ut in ea Sacramenta quaedam ministrent, aut alias unctiones constanter peragant; non vero ii qui, cum in Parochia, vel alibi ex propria electione habitent, in illa ecclesia celebrant, consessiones excipiunt, aut aliud quodcumque sacrum ministerium exercent. Ratio est quia isti non a competente Auctoritate, sed a propria tantum voluntate, a qua numquam vera adscriptio exsurgere potest, tali ecclesiae, politis quam alteri, adscripti existunt. 5. Sacerdotes qui ecclesiae parochiali strictim adseripti, in ecclesiis parochiali subjectis, senilentiae et ucharistia Sacramenta administrant. Concionem habent, Calli echismum explicant, et alia ecclesiastica munia explent, etiamsi istis subjectis ecclesiis cum permissione aut delegatione Parochi, pro comm0ditate populi, constanter inserviant, eae deer. 2 A Ov. l852, numquam sunt epulandi dictis eclesiis siricle adscripti, cum ab Ordinario loci, non ecclesiis parochiali subjectis sed ecclesiae vere parochiali, ubi insanies aplirantur, matrimouia celebrantur, defuncti sunerantur, adscripti fuerint.
Ilisce praemissis, quaestioni duo MODO SE GERET SACERDOS U ECCLES LE
s vir Lii nulla ulla praeberi potest responsio prurier Sequentem. Sacerdos de quo in casu Quoad Olpicium stare debet ecclesiae parochiali cui striete est adscriptus. Quoad ιssam vero stare debet alendario et ritu ecclesiae in qua Sa-orum sucit sed cum hac distinctione. l. ' Si agatur de Missis Cantatis, celebrans debet suum ossicium, etiam classicum, prorsus negligere, et se conserinare ossicio ecclesiae, cantando Missam de die Votivam, aul de Requiem, ad formam et ritum ejusdem ecclesiae quod et sacere debet in Missa Conventuali celebrans in ecclesiis Montalium quae ad Choruiu tenentur, juxta deer. 5 Dec. 159l iet. 1699. - 29 Iun. 752 - 7 6 1746. 2. Si agatur de Missa privata, Sacerdotes, sive saeculares, Sive regu lares, se se conformare debent ecclesiae in qua celebrant duobus in casibus
75쪽
scilicet 1. quando ibi festum celebratur cum solemnitate et concursu populi juria deer. Iun. 70 - 29 Ian. 752. - 22 Marι. 8l7. 2. quando in illa ecclesia celebratur estum duplex solemne , aut equivalens, quod excludit olivas, et color ossicii celesiae sit diversus a colore ossicii celebraulis ieer. 4Ἀπι 745. - uiri. 1746. - Sepι. 18l6. Si autem in ecclesia in qua celebratur, non peragatur estum cum Solemnitate et concursu et officium ecclesiae atque celebrantis sit ejusdem coloris, sacerdos superveniens ossicio qu0d ipse recitavit, potius quam OL sicio mesue ubi Sacrum sacere intendit, potest suam missam conformare, sive aequalis, sive mequalis sit ossicium, vel ritus ecclesiae et celebrantis. mer. 22 Mart. 8l7. - v. 85 l. natio summaria iucusque dictarum distinctionum est, quia, peium assicii personam eamque equitur u umque exista l. Missa vero, saltem quoad colorem astici locum in quo celebratur, omnesque in eo convenientes, quasi hospites in alterius domo, ipsi semper debent
Quas rio V. Quoenam sunι millenda, vel mutanda in Missis Defunctorum H, An ieea Communionem distribuere, tum eaeιra, quam intra Missam, eum paramentis Uris
Cum Missae Defunctorum omnem excludant jucundi talis et linitiae signi- sicalionem, plura in ipsis notanda occurrunt quae vel omnino sunt omittenda, vel diversimod ab iis quae in Missis Vivorum praescribuntur sunt adimplenda. Ut vero haec et illa clarius innotescant, ea distinguimus, juxta quaestionem, in omittendis et in mutandis. Sit . ergo. l. Quoa oviTTENDA, ea ad septem sequentia contrahi possunt. . ' Post Inoressa nunquam dicitur Gloria in excelsis. 2. 'od titulum Epistolae et vangelii nunquam petitur Benedictio. 3. Lecto Evangelio, celebrans non osculatur librum, nec subjungit, Per evan steliea tela, et subsequens Dominus vobiseum; sed immediate subdit Requiem anelam, elin, absque Pacem habete, cum unico Dominus vobiseum ante orationem, vel orationes Ossertorio praeeuntes.
4. ' dissertorium non producitur signum crucis super aquam in calicem infundendam , nec proseruntur verba In nomine Patris, etc., quae ad
5. Post Ossertorium omittitur III oratio, idest, Sufeipe saneta Trin ιas, etc., ut in omnibus seriis, quia omnes Missa de Requiem habentur ut furiales. ademque ratione non dicitur Credo. 6. 'rante Communionem omittitur iratio Deusin qui dia isti Apostolis luis, etc., quae est ad pacem impetrandam viij usque omissionis ratio est, quia qui in Domino moriuntur non amplius sunt in turbatione hominum. 7. In sine Missae, Populus dimittitur absque Benedictione. Et hoc si duabus praesertim rationibus: l. quia, cum Missa de Requiem principuli ierri uetur ad levamen Defunctorum qui in Purgatorio detinentur, non M
76쪽
cur sacerdos id populum se vertat, quia populus, in casu, habetur lamquam objectum secundarium et acciden lute. 2. Quia per orati0nem Requiem internam, eici, et subsequens signum crucis, ipsis Defuncti benedicii ad precatur. Ex hoc sit quod dicto Plaeeat, etc. et osculato alloricii in signo crucis, immediale progreditur ad ultimi vangelii reci lationem. l I. ut 01 Mur1ID , ad quatuor sequentia reducuntur. l. Ingressa incipiendo, celebrans se non signat, sed sinistra super Ritare posita, juria Rubr. et S R. C. deer. 7 sepi. 18l6 ad 42 quasi benedicens desunctum, vel defunctos, pro quibus sacrificium osseri, dextera extensa versus librum, non autem eum langens, signum crueis lacit super eum 2 ' Postinae et Communitalis Domini nostri, etc., loco Obserte vobis, eem, ter dicitur Agnus Dei, etc. 5. ' Ad Dominus vobiseum qui ultimae orationi subsequitur, Missae inserviens, responsioni Cum spiritu tuo, non subdit Lyris eleison et sacerdos, loco versiculorum quae Benedictionem praecedunt dicit Requiem internum dona eis, Domine, et Missum concludit illis verbis: Animae omnium fidelium De unetorum etc. reyuo an in Ia e. 4. Quando in Canone aut alibi, in Missa de Requiem nominatur San eius euius illa die sit ollicium aut commemoratio, caput a celebrante non
est inelinandum, juxta deer. 12 npr. l823 ad 15, quia Missa de Requiem nihil habet commune cum ossicio diei.
Dissicilem, pluries exagitatam et nondum solutam quaestionem de Communione cum parumentis nigris paucis putamus expediendam. Et revera tu id quid sit de antiquo dedi'. 4 juli 1688, in quo S. R. C. de-
clurabat non esse eontra ritum Communionem ministrare in Missa de Requiem cum paramentis nigris, et eliam extra Missam, in subsequentibus declaritionibus non semel prohibuit dare Communionem in Missa de Requiem, sive tempore celebrationis, sive post celebrationem, sinito scilicet Evangelio S. Joannis, uti in una Congregationi Montis Corona 22Jan. 70l,
et in alia ordinis Capueeinorum 2 jul. 7l0. Reproposito autem dubio, in Αquensi 2 sepl. 74l, responsum sui Non
posse ministrari per modum Sacramenti, extrahendo Diaeidem Heustodia, sed tantum per modum saeristeti, nempe eum Partieulis in eadem Missaron se ratis. Conlentio tamen hic non constitit et saepe adhuc quaestio exoria
est, an in Missa de Requiem cum paramentis nigris celebrata, ministrari possit Eucharistia cum Particulis prioconsecratis et hoc maxime quia in operibus ordinandi Telami supradicium decretum habetur ut apocriphum, et Oseph in apostolicarum caeremoniarum magister, sententiae innixus Benedicti X l V, in suo opere De Mersei Missin, respondit affirmative. Adon ne ergo serupulum hac de re tollendum iterum quaesitum sui An proeerta tenenda si sententia affirmativa Renediet XIV et Telami, vel δε- eretum 2 sept. 74 l. t . . . in Panormitana, sub die 2 Apr. 1823 re Apondendum censuit, Dilata. adem responsio, nempe Diluta, novissima repetita sui in deer. 27 ept. 857, post decretum communionis prohi-
77쪽
Sacrorum ergo Rituum Congregalio nihil usque adhuc desinivit, sed satius duxit judicium d gerre et maturiori examini rem subjicere, tum quia summae
auctoritalis scriptures, et ipse Benedictus XIV. quem decretii in anni 74l certe latere nequibat pluribus iii nixi, et quidem non despiciendis, rutionibus, contrarium tuentur sententiam tum quia non eadem est apud omnes ecclesias et sacerdotes onsuetudo. Unde res inter uti umque magis magisque versatur, et probabilius pro Benedicto et Telamo devicta manet. lii, ergo novum prodeat decretum, Saltem ubi vige consuetudo, lisere ubique in nostra Diue si Communio in Missis Delauctorum, intra Missam cum Particulis praecousecratis, tu puramentis uigris potest ministrari.
An vero hoc liceat etiam extra Missam, lomani Ritus Liturgist e conveniunt omnes tu negalivam sententiam Nolare lamen liceul, in ritu ambrosiano iioii valere rationem qu e negativam eii te liliam in romano ritu tuetur.
Ratio est, quid post communionis distributionem, vel ante, vel post Missam Semper impartieiid est populo benedictio. Et cum hec prolii beatur in missa cum para lientis nigris celebrata, a sirtiori licere non potes extra eam. Jam mam, in ambrosiano ritu nullius valoris est ista ratio; nam ii omnibus seriis Quadragesimae e triduo Litaniarum, numqua in mi. titur benedictio in Missa, etiamsi tu paramentis nigris de praecepto celebretur. Attamen, cuin nulla vigeat apud uos consuetudo com in unionem extra Missam distribuendi iii paramentis nigris, tutius sentiter erit se ab ea abstinere. quia in re liturgica nemini licet aliquid, etiam iniuimum, in arte proprio iu
0 L .EST Io l. Quando polluatur aut violetur stoe eclesia, sive Oratorium HAn liceat liquando issam interrumpere, vel abrumpere, vel relin- uere impersectam
Ecclesia, sive Oratorium, dummodo sit publicum, non polluitur nisi quatuor in casibus et Sunt qui Sequuntur. l. ' Per voluntarium et injustum homicidium, sive respectu sui, Sive respectu alterius, quamvis Sanguis non essundatur, vel uli si quis suspendatur, vel aliter violenter et cum injuri occidatur, absque ulla sanguiuisellasione et hoc, etiamsi homicidii causa extra ecclesiam ouatur, ii in casu quo aliquis extra ecclesiam existens elupo occidat alterum in ecclesia existentem Ratio est quia, si crimen, in casu, extra ecclesiam com- inittitur, in ecclesia lumen coitSummatur.
2 ' Per copiosam humani sanguiuis IIusionem ex percussione aut vulnere graviter iniurioso. Et hoc, etiamsi vulnus grave fiat utra ecclesium, et sanguis fundatur extra non autem contra se ilicet, si vulnus iussigatur extra, et sanguinis IIusto, vel e iam mors, eveni ut intra quia in hoc casu, injuriosus actus non sui in ecclesia, nec inceptus nec consumma lu8. Relate ad copiosam sanguinis est usionem, notandum est quod uis coiriuii
78쪽
gatur cum actu graviter injurioso, per ipsam non censetur polluta ecclesia, uti esset in casu quo per rixam puerorum, copiosus sanguis eis: ribus Lllueret, quia in hoc communiter non admittitur grave peccatum. 5. Per voluntariam et criminosam humani seminis effusionem sive in copula carnali, sive extra copulam, et etiam per actum conjugalem nullaueeessitate excusabilem.
4. Per sepulturam hominis infidelis scilicet non baptigali, aut haeretici declarati, aut excommunicati vitandi. Inter infideles tamen juxta probabiliorem sententiam, non sunt adnumerandi cathecumeni quia, si carent Baptismo, non arent de immo, in casu, bapli rati jam reputantur baptismate desiderii. Ut autem Ecclesia aut Oratorium vere polluatur, duo necessario requi
.' i crimen eclesiae pollutivum vere in Ecclesia perpetretur, non vero in turri, in tecto, in sacristia, aliisque cameris Ecclesiae adhaerentibus neque in subterraneis, nisi ea sint singulariter enedicta, uti ex se declararetur si in iisdem adesset Sepultura, aut Oratorium. 2. Ut crimen in Ecclesia perpetratum notorium dici possit. blato enim scandulo, non amplus extat reconciliationis necessitas; quia lue non ad aliud praeceptu suit, nisi ad infundendum in delium animis horrorem ei detestationem plo sunt specialiter prosequenda crimina in ecclesia commissa. Nec erit extra rem adn0lare quod, ecclesia semel polluta, ad sacros usus
inepta existit, nisi prius fuerit reconciliata per sacerdotem ab Episcopo delegatum, si Ecclesia suerit iantum benedieta per ipsum piscopum, aut per sacerdotem a Papa ad hoc delegatum, sed adhibentem aquam ab Episcopo benedictam, si Ecclesia suerit onseerata in nostra tamen dice-cesi, uti videre est in nostro Rituali, De Reconciliatione Gelasiae, facta est Archiepiscopo facultas simplicem sacerdotem delegandi ad reconciliandam, in casu pollutionis Ecclesiam consecratam, dummodo ipse quam adhibeat ab Episcopo benedictam. Quod hucusque dictum est de pollutione et reconciliatione Ecclesiae stricte tali, sub quo nomine venit etiam publicum Oratorium, alet etiam pro semelerio, non autem pro Oratorio privato nam privata oratoria, licet benedicta et ad divinum cultum depulata non censentur pollui, et ideo non indigent reconciliatione, ut communiter docent Collet, Gousset, Gattiens in opere De Oratoriis domesticis, erraris in Bibliotheea d. Liguori in opere Iorali l. l. n. 562, Bened. Xl V. in Constit. Cum duo, etc. VioLArio, etsi a multis unum et idem habeatur ac pollutio, a pollutione tamen distingui potest, eam desiniendo Ecclesiae profanatio per quodcumque publicum peccaminosum actum, qui etiamsi in jure non consideretur tamquam Ecclesiae pollutivum, graviter tamen est laesivum illius reverentiae quae loco
Ex allatis lum pollutionis, tum violationis definitionibus, nemo est cui evidenter non sit compertum quando polluatur, aut violetur, sive Ecclesia.
Supp0sii qu0 interrumpere idem valeat ac aliquam ponere moram
79쪽
inter unam et alteram missae partem, absque ejus integritatis praejudicio:
per brumpere intelligatur vel inceptam missam ante Consecrationem obtruncare, vel aliquam misSae partem, non omnino necessariam, post Conse-eraliouem omittere ei missam relinquere imperfectam non aliud sonet qua inmissae partem omittere in ad sacrificii integritatem ita est necessaria ut numquam ex proposito omitti possit, quaestioni nobis propositae, an unum' vel ulterum, vel postremum, aliquando liceat, Uirmative non ambigimus respondere, juxta casuum diversi talem qui in Missa aecidere possunt. Et
I. Miss v HEnncvpEn pluribus licet in casibus, sive tantum ante e nouem, sive quocumque Missae empore.
Ani Cunonem 1 Quando in Missa sit iubenda vel Collatio Ordinum vel Prosessio Religiosa, vel Concio, vel Edictorum promulgali post x angelium non aulem alio loco, vel oblatio suscipienda adissertorium. 2. Quando Princeps, piscopus, cardinalis, vel Processio p0puli, vel turba peregrinorum superveniat in die esto, qui alias missam non audirent. Quocumque Missa tempore Missam interrumpere licet quando necessitas occurrat ministrandi mori biindo vel Baptismum, vel Paenitentiam idem di de Extrema Inctione iis ministranda quibus ob phrenesim, aliamque causam, desectu C0nsessionis, absolutio non nisi dubia dari potuit. Urgens enim necessitas saluti proximi providendi, praecepto sacrificii continuandi semper debet praevalere uoc est dicendum etiam de corporali lebrantis ipsius gravissima necessitate, juxta illud Christi adagium Non homo propter sabbatum sed sabbatiim propter hominem. Illamen si hoc acciderit post Consectitionem, et in celebrationis altari adsit tabemaculum
consecratae species in eo recondi debent ut reverentiae qua semper est prosequenda ueharistis, lolo tempore sacerdotis absentite, cautius c0nsulatur. li Miss v nnLupEn tribus in casibus licet ante Consecrationem unico vero in casu post Consecrationem.
Ante Consecrationem . Quando sagerdos meminerit alicujus impedimenti semetipsum usticientis, scilicet se esse vel non jejunum, vel non in gratia, vel aliqua ensura irretitum, et missa possit suspendi absque scandalo aut gravi nota nec non quando per aliqualem physicam indispositionem celebrans praevideat se non posse uissam perficere. 2. Quando
excommunicatus non oleratus praesumat interesse, nec possit expelli.
5. Quando crimen in Ecclesia perpetretur per quod ipsa evadat pollula.
Post Consecrationem, Unico in casu, idest quando absque vitae periculo, reliquam missae puriem tuto non possit expleri praeter sacrarum specierum consummationem, quae, si vix fieri potest, numquam est omittenda. lli MisSAM Ela Ν0ΠEn IMPERFECTA , quod evenire non potest nisi omitistii do illitati vini consecrationem post panis peractam transubstantiatio Qem etiamsi numquam liceat directe, indirecte lumen et per accidens, oliquando licet, in casu scilicet quo incendium, vel inundatio, vel hostis irrueret, vel Ecclesia ipsa corrueret. In conspectu enim vitae periculi, vere m. minentis, sacerdos posse consecratam hostiam statim sumere, et abire cum calice non consecrato quia hisce in casibus, non est sacerdos qui marte proprio mutilat sacrifiei uin, sed est necessitas quae non sinit ut sacerdos sacrificium perficiat: sicuti esset in casu quo secunda consecrationis male-
80쪽
ria omnino desceret, vel celebranti subitaue morte correpto, nullus alter sacerdos substitui posset qui imperfectam missam ad complementum perducat.
in privatur missae elebratione
Solemnis dicitur illa Missa quae plui ratissima pompa conficitur, omnemque habet sule nititulem non tantum caulus et limi is sed elium parulorum ruinistroruin omniumque aeremoniarum quae in casu a Rubricis
praescribuntur. Huic missae redueitur illa quae olim Aurea dicebatur, ad illam signi sieundum missam que, Clero et Populo totius civitatis convenientibus, certis tu utummodo circumstantiis, mugitiscentia singularissima
CAITATA, quae dicitur etiam Media illa est quae solemnis et privatis ritibus simul participat, quia ad modum solemnis, disti uclionein habet cautus luminum et clericorum missa inservientium, numquam vero thuris, nam in missis sine ministris thurisiratio absolute prohibetur, eae deer. N. 5575, sub die 22 Ian. 170l ad iusta autem missu privatae, siue paratis ministris absolvitur. COAvENTLALis est illa quae juxta diei ossici uin, solamniter et de prid. cepto, post Tertiam, in Ecclesiis cathedralibus e collegialis, quotidie celebratur; et cum aliquali iantum, vel campanarum, vel luminum vel sumulatus, non vero ministrorum distinctione, vel quotidie, vel certis latitum diebus ex Iustitui vel loci constitutione aut consuetudine, in convcnlualibus et parochialibus ecclesiis, vel cantatur, vel legitur ideoque haec Missa, juxta modum vel locum quo celebratur, merito dicitur etiam vel Capitularis vel Parochialis vel Solemni/, vel Dominica, vel Alla, vel Publica, vel Communis et idem est ad illa quae a Walfrido Strabone Le- uisima, ab Amulario vero Generalis vocatur. Ex ullata Conventuulis Missae delinitione facile est usui re distinctiones ipsi competentes a loci vel unctionis uultlule, numquam ver a per Sonal lignitate, propriam sumere rationem Parochus enim, uti Cauovicus, in collegialia, vel parochiali, vel conveniuali ecclesia, missum celebrans, salso diceretur conveniualiter celebrare, nisi illam missam ipse persideret Iluati vel eu Cupituli aut Commuilitatis ratione, vel ex Ecclesiae praecepto illis utebus f
PiuvarA, seu Bassa quae ab aliquibus dicta es etiam vel Seerela, vel Peculiaris, vel Sinuularis, vel Familiaris, illa est quae sine ulla nec ministrorum, nec inservientium, nec apparatus, nec caulus nec luminum, disti uctione, ut unico tantum sumulante clerico, sive in Ecclesia, sive tu ora torio etiam privato, celebratur.