장음표시 사용
2쪽
- Niqu-mi Philoseph indignum iudicium est, quo omnia honestir
et ius adeo Dicerta et ambigua exi imantur, ut non natura
constituta flat, sed a lege tantum , opinione et arbitrio bomistimpendeant, atque adeo non demon ationem, sed tita per βψο-nem aliquam admittant. tuam sentenιiam ipsi Aristoteli Pu-fendorsias de I. N. et G. L. I, Cis, adscribit Sed, quod pace uiuo dixerim, Aristoteles Eth. I. c. r. cadivnc enim locum inprimis prouocais tur non generatim de omnibus, Iedde iis tantum honesti et ius se. quitur πεσὶ ων ἡ πολιτικη σοροπειτα Hoc uero in diuerssciuitati- his diuers imum esse, quis nee eris Ceterum Iam am Ham urne di sententiam, qua nihil natura honesum iudicatur, non modo non approbat sedis contrarium aperte docet, is sit. naturale, ubique -- ῶm uim obtinere, non, quia ita uidetur ue non uirietur, πανταχου τήν ἀυτην χειν δυναμιν. τω δοκειν. με EG. V I. o. Sed quocunque modo i se abeant, uos certe utilissimae moram disiptimae aeque certa princiflia a Philosophiae speculativae, adeoquo dnee minu certa conclusiones ac demonstrationes uiniacare nussi usi stamin. Detur licet, scientiam, quae uocari solet, totalem a iusiplinarem a prudentia ratione mi es in octam, dum ita nudis spreuia lationem, bare actionem sibi prosositam babet Concedatur etiam, an ob tin utrimque diuersitatem liquam deprebendi, dum tua in rebus ne ensariis explie dis, haec in contingentibu atque ab hominum liberta t. pendentibus uersatur 2 ramen ratione demonstrationis nisum pro seu inter utramque discrimen agnoscimuν. Imis scientiam non tam ex uecessitate subiecti ricomplexa, quam ex necessitas totius propositio m complexa, hoc es, ex necessario extremorum nexu aestimemus, eamque pro fingularum demoUrationum essectu occipiamin, ne hane quid mismonstrationib- moralibu denegandam esse, Pugendoum largiri pos
Etsi uer Me plerique omnes hodie confitentur , et eo ipse poli fimum nomine recentiorum Iurisprudentiam naturalem antiquiorum da aliis et moribus doctrinae longe prae ereviam esse, bdicent, quod ceri eoidum principio ac fundamento ab His tantum non prorsus negle m Amonserationes morales superstruac tamen , quale Pud sit, ve-hmenter inter se issentiun , ut strvemodum quot auctores, totPn et extisν
3쪽
tentias numerare siceat. Duoniam autem ex diuersarum opinionum cum uera sententia comparatione in araumento quodam dubio verita optime
pers citur, propositum nisi est, praecipua eruditorum de Princispio Iuris Naturae iudicia ita costigere, ut simul, atria fetusis habendum, et quod tandem ceteris prae erendumst perspicue inrestigatur. Omnia autem tribus potismum capitibus complectemur, quorum Primo nobilAres ei insores de Principio Iuris Naturae sententia ipse amelorum uerbis repetitat, ut alia ex asia incidet, recensebimus, atque in eadem opera simul, quae ad hisoriam huiu controuersae Ipectant, proferemusci secundo flatum controversae perspicue proponemus, iureque fimul et opiniones minu probanda remouere, et robabiliores cum nostra sententia conciliare conabimur : tertio denique sententiam, quae uerissima ac caeteris praeferenda uidetur certis rationibus confise
horarunt, maiorem ingenii laudem Mad inuit relinquemus, fitebitu men nobis eorum uestigia sequentibus, partim ea, quae spasm alioquin de eo teguntur, sub unum quasi conspectum reuocare, partim optima quaeque iudicio nostro se ere, partim denique recta traditis, Actibi uisum fuerit, Omlibi adiungere. M L. B. nostra eum aliorum scriptis conferens, et diuersium insiturum, et praeter iturum saepe non Lia communia deprehendet.
Diuersa de Principio I. N. iudicia complectens.
Rae ceteris famosa est opinio Hobbeg. ana, sed a diuersis diuersimode accepta et explicata, quam adeo uel propterea recte intelligere operae pretium uidetur itaque ipsis Hobbes puer. bis eam describemus. Me sura, inquit
ille auris es V TlLlTAS, in Elem de Ciue Lia. ca arduo. Si quaeras, quid ipsi.
4쪽
ipsi sit utilitas, eam per c- ---bui explicat, atque adeo
Iuris naturalis fundamentum primum esse, assirmat, ut quuque uitam membra sua, quantum potes tueatur. N. . Neque uero talem
utilitatem intelligit, qualem Cicero ab honestate seiunctam e Gla, negat et cuius ab ista separationem Socratem execrari Q-litum fuisse, testatur; sed ex proprio cuiusque iudicio, etiamsi iis tantum quae ante pedes sunt, et in praesentia iucunda uidentur attento aestimatam minc art. p. addit Virum media, qui bin usuris quispiam es, et actio, quam acturus est, ad conseruati nem vitae et membrorum suorum necessaria sint, nec ne i e Iurenam-
rati Dix est cimo nullum contra Ius Naturae peccare, putat. nisi qui id expetit, quod ne ipse quidem sibi utile aut accommodatum esse iudicat. Annot ad arti Io. Cum autem fieri possit, ut aliquis ad sui conseruationem uel utilitatem accommodata existimet ea, quae alius etiam expetit, aut sibi uendicat, hinc non posse non oriri istam, neque hoc se is sed omnia
um in omnes, idque iure naturae concessum, iuxta art. l2. Omnia
haec coniungit, et quomodo unum ex altero 1equatur. uelut in compendio ostendit in Annotatione ad arta ac, quia inquiens, in quibuιdam casibu conclusitimis claritas praemissurum memoria amis pestit, contrahere argumentum uolo, unoque intuitu oculis conspiciendum Iabiicere Unicuique tuae esse conservandi per atri. I. idem e go ius est omnibi uti mediis ad eum sinem necessariis, per artri. Media uero necessaria sunt, quae ipse talia esse iudicabit, per art. s. Eidem ergo in omnia facere et possidere, quae ipse ad sui eo
seruationem necessaria esse iudicabit te Add. Leviathan Cas. 13. seqq. s. u. Neque Mero Hobbesius primus nec nouissimus est huius sententiae auctor. In eadem enim haeresi olim fuisse pre hibentur Cyrenaici praeeunte Aristippo, qui ut cum Hobbeso nihil natura, sed omnia tantum lege et consuetudine iusta, honesta uel turpia esse, defendit, ita neminem, dum utilitati suae consulat, peccare pronunciauit. Legatur Laertius in Aristippo p. m. i49. Is . et 1 4, idem sine dubio sibi uolebant Epicurei, omnia utilitate tua me cientes, quorum sententiam non male exprimit
5쪽
Cicero, quando ad Trebatium, quem Epicureum factum esse.
acceperat ita scribit sed quonam modo tu ciuile defendes eum omnia tua causa facias nou ciuium, ubi porro ita erit formula fiduciae ut, inter bonos bene uter oportet quis enim es qui viis ibi nis uacausa Z uuod i statues communi diuidundo, quum commune niti Oseesse apud eos, qui omnia uoluptate flua nutiuntur Epist. Xll, L. Vil. Neque aliud spectauit famosissimus hoc nomine Carneades, dum iura sibi homines pro utilitate sanxisse assirmat, apud Lactantium Diuinarum instit. Lib. V.C. i6. Apparet autem, hOSOmnes. si rem ipsam reputes, omne ius naturae landitus sustulitae, neci quicquam fere, praeter inane nomen reliquisse. I. iii Inter recentiores non multum ab hac sententia ab
horrere uidentur.qui VlTAE HUMANAE FELIClTATEM, uel SUI CONSERVATIONEM pro principio luris naturalis
agnoscunt inter hos eminet celeb Christianus Thomasius, qui, repudiata, quam antea saepe defenderat, sententia de socialita te hanc propositionem tanquam fundamentalem substituit: m
eienda sunt, quae uitam hominum reddunt et maxime
litissimam Fundam. I. N. et G. tal, C. VI, I. M. q. IV. In eo tamen, quod dissimulandum non est, ab Hob. hesio huius sententiae assertores discedunt, quod utilitatem siue felicitatem uitae humanae non proprio cuiusque affectu et impetu id tantum, quod in praesentia iucundum est, tanquam ho unum et utile appetentis, sed rectae rationis iudicio in futurum suoque prospiciente, et communibus omnium commodis comtulente metiantur. Discrimen utriusque utilitatis accurate explicat Pusendorisus de l. . et G. L. ii, C. Ill. s. o. s. V. interim ne haec quidem siententia noua est, sed praeter ceteros Philosophos antiquos, quorum testimonia collegit Gassendus Ethices Lib. lI, C. 6. et ' inprimis Epicuro, in eo etiam fortan discipulis suis cautiori probata fuit. Hic enim, si Gassendo fides est, dum ius naturae utilitate definiuit ad eam utilitatem respexit, ob quam pacta inita sunt, quibus communis omnium ecuritas et commoditas uitae continetur. Leg. Ethica eius Tom. Hi Opp. R. 9s et Syntagma Philosophiae Epicu. reae Cap. s. a6. Tom. III opp. p. 87 seqq. s. VI.
6쪽
s. l. Plurium suffragio excepta et comprobata est sententia a Pulandoris praecipue exculta atque defensia, quae SOCIALITATEM fundamentum legis naturalis constituit. Quid uero per hanc intelligatur, iterum ipsius Pulandormi, quam meis uerbis exponere malo. Postquam enim ille de I. N. et a L. II, C. 3. S. 4. Societatem generi humano maxime propriam. naturalem ac necessariam esse demonstrauit, s. s. ita pergit Inde fundamentalis lex naturae ishaec erit cuilibet homini, quantum in
se, eriendum et conservandam esse pacificam aduersu alios Socialitatem. Ex quo consequitur, quia, qui obligat ad finem, I ul obligare intelist tire ad media; me qui, linis nonpotes istineri, omnia, quae ad istum
socialitatem necessari faciunt, Iure naturali praecepta, quae eandem tur bant aut abrumpunt, uetita intelligi. Isbane iam eruendo Iuri natu
pali non ploissimam Flum esse, patet sed eandem maxime genuinam et propriam, plerique sapientum magno consensu agnoscunt. Add. praef. subin Fusius ista persequitur in Elem. Iurisprud. Vniuersalis L. II, obs. 4 et repetit Lib. de OTH. et C. L. i. c. 3. Ceterum obseruatu digna est restricchio, quam L ll, del. N. et C. C. III, g, s. addit, dum ιος primipium deducendi Iuris naturuis ita se ficiens et
adaequarum esse, affirmat, ut non si xuum praeceptum Iuris araturaliam alios homines spectans, cuius rario non ultimo exinde petatur. In
quo sine dubio Hugonem Grotium secutus est, qui in Prole. gom de l. B. et P. 4. Societatis custodiam sontem Iuris naturalis stricte dicti seu socialis esse, assirmauit. VII. Veterum Philosophorum hac in re suffragia colinsgere uel propterea superuacaneum uidetur, quod ipse Pusen-dorffusi c. ea satis diligenter conquisiverit. lntur recentiores
autem praeter mulios alios sententiam Pulandormanam laudarunt uel defenderunt Boeclerus Comment in rotium p. 4. 48.ets7. Guil uander Muelen Annot. ad Grol. Proleg. Κulpisius in Collegii Grotiani Exercit. I, 9. . 8. o. Nicolaus Hergius in Diss de Socialitate primo luris naturalis Principio, Commentationibus eius de selectis et rarioribus ex Iurisprudentia uniuersali publica etc. argumentis inserta Ludovici in delineatio.
ne Historiae luris naturalis et Positivi aliique
7쪽
viii. Perperam uero nonnulli, quod ille tantum de Iure eret alios intellectum uoluit eo extendunt, ut non tantum ossieta erga se ipsum. sedeterga DEVM ex eodem principiod
ducant. Qui, nisi a semetip=is Uno 38
mnem amorem complacentiae erga DEVM ex lumine naturaeeognitum tollant, pietatem naturalem sola utilitate ninianturintaue adeo Prauam et corruptam phalautiam, qua EVM nec eri neque supra omnia amare tenemur inducant necelle
est Neque uero propter societatis lege DEVS colendus, sed ootius propter l cultum sincerum, etiam locietatis leges obolaeuandae sunt ut recte monet StrimesiusOrig. Mor. dissi III, p. o Tantum ergo abest, ut hos Pulandormi defensores bene de eo meritos putem, ut potius sua culpa causiam eius in odium . inuidiam adduxisse uideantur. Certe Pulandormus ipse obiectionem de ossiciis erga DEVM multo aliter soluere conatus
Est ea scilicet a Iure naturae Prorsus .excludendo. Putat enim, HIlaionem naturalem nasiuam uestu sedem in siplina Iuris naturaetio is tiri, sed ex Theo Morali ue prima Phila bis mutuo peti, in
Spic Controu tas, g. s. Quo iure, hic quidem non est dispi tandi locus. . IX. Mina uero post Zieglerum, siandrum, migra.
nium, Seharrochium aliosque contra opiniones hactenus recensitas disputant, et cum socialitati tum utilitati, siue pro-oriae siue communi, siue uerae sue speciem eius mentienti
ieieetae solam VOLUNTATEM El, ut primum luris naturalis principium substituunt Henricus et Samuel Cocceii, ille in Positionibus pro explicatione luris gentium, hic in disesert de Principio luris naturae unico uero et adaequato anno itu sub celeb. Patris praesidio habita, et postea cum uindi. ciis anno 17o2 Francosurti edita Sententia eorum ue fere redit i uoluntatem DEl esse uel permittentem uel praecipienatem ex illa uirtutem et honestatem rectius forsan dixissentam uitatem, facultatem uel ius concessivum hex hac ius et ne cessitatem oriri. Ius enim et uirtutem ita distinguunt, ut ii. lud necessario obseruandum hanc in arbitrio hominis poli.
8쪽
sitam esse putent unde non ex iuris, sed ex uirtutis exercitio praemia, contra autem non ex huius, sed ex illius negle. estiae uiolatione poenas pertimescendas esse, contendunt Legatur Tr. de Principio luris nati P. l. quae R. I. y rio seqq. Non
nisi prior uoluntas ipsis luris naturalis principium est, idque
primum et ultimum, adeo, ut nulla prorsus alia ratio, quamobrem aliquid iure naturae praeceptum uel uetitum sit, reddi possit, quam quia DEVS sic uoluit. Hoc eo extendunt, ut non tantum bonitatem et malitiam intrinsecam quam H. Grotius et alii aestionibus quibusdam humanis tribuunt, reiiciant vid. quaest. I. I. o. seqq. sed et ipsum distrimen inter legem diui. nam naturalem et positivam uniuersalem funditus tollant οῦ quod
tamen nec a Pulandormo, nec ab ullo alio obiectivae quae di. i solet moralitati oppugnatore factum memini nisi eos forsan
exceperis, qui nullum prorsus Ius diuinum agnoscunt. Ne quis, celeberrimis Viris alienam sententiam attingi putet, ipsa eo. rum uerba adiungo, quae in Prooemiis. 3. ita leguntur Neen
priam seu peculiarem Oeciem facit, quod quiaeam fetum, Ius diuinum forense uniuersale, quo etiam prohibitiones nuptiarum reserere solant Lau- trebachius et Grotius. Aut enim DEUS a quo ius hoe ransitutum osse oportet, quia diuinum dieitur uoluit, ut ad me homines Me lisperia sineret, et erit ipsis um seu morale seu naturale, quod nihil aliud est. quam quod DEVS humano generi constituit uel ut altem a quosdam . ea ita non erit Ius uniuersale, sed articulare emorense. Et nonnullis interiectiss. s. nusiam uideo disserentiam inter Ius naturae, Rodiuinum uoluntarium contra Grotium in Prole m. s. ra et L. I, Cap. Letim quia Bu naturo nihil aliud es, quam DEI uolunta/.
g. X. Hanc DEI uoluntatem immutabilem quidem, non tamen indispensabilem, sacere uidentur, quando e g. Incestum Iiberorum Adami, parricidium Abrahamo surtum Istaelitis mandatum, DEUM ab aeterno excepisse, putant. Ita enim quaest. II, S. i. p. 39 scribunt: Nec obstant illa exempla, quae ex Scripturari afferri solenti et mutationem diuinae uoluntatis praesieferre uidentur, uti cum incestus permissus est liberis Adami,
nuptiae cum defuncti fratris uidua, Deut XXV parricidium
9쪽
Abrahamo, furtum Hebraeis etc. Nam Res p. hos casus nunquam DEUM prohibito uoluisse sed ab omni aeuo excepisse. f. l. Multa hic essent monenda in quibus ne uindiciae satisfacere uidentur. Sed quae ad praesens institutum pertinent, infra excutiemus, reliqua uero quae ab eo remotiora sunt, consulto praetermittimus, et prudenti Lectori diiudicanda relinquimus.
S. Xll. Ceterum quod ad ipsum hoc principium L, auunet,ini Coccei non primi, sed nouissimi potius eius asserto
res fuerunt. Nam, ut antiquiores nunc taceam, in eandem se tentiam Samuel Rachelius de lure N. et G. Diss. l. miro scribiti
as a bescat unum summum Principium Iuνiam naturae seu praecepto rum virtutis constituere, non rei iliud aliud, quam sed Volumas Eumana agendo se conformare vibet in tali diuinae me se in duo e pila uicissim diuidit. Via enim uult DEVS, ut quaedam faciatara , veιω non faciamus itaque recta ratio mox eostigit, bonesta facienda, et turpia fugienda esse. Neque aliud mihi spectare uidentur, qui Creatore intratum pro illo uenditant. Quid enim aliud est finis intentio, quam uoluntas circa finem occupata, et, si esset vix sit media eo spectantia urgens sub hac autem loquendi ratione eam opinionem inprimis defendit Autor de Principiis Itisti et decori pag. ii . seqq. quem Samuellulandorisus de . N. et H. L. il GIlI. 4. II refutatili XIII. Singulare institutum esse uidetur D. Valentini Alber
GlNIS DIUINAE ius naturae deducere conatus est, in Compendio luris naturae orthodoxae Theologiae consormato Li- piae A. i578 ed. Huius sententia ut paulo diligentius explicetur, quam ab iis fieri solet, qui nunquam inspectis Auctorum scriptis tantum relata reserunt, obseruandum I. quid per Sta tum integritatis siue imaginem DE eiusque reliquias intellectum uelit. II quomodo praecepta siue leges naturales inde deducat. 9 XlU. Quod ad prius attinet distinguit P. l. C. t I. g. i. inter partes principales imaginis diuinae, quae ad uitam spiritualem pertinent, ut notitia boni et mali exquisitissima, et cur piditas
10쪽
piditas ac uis agendi salutariter et exacte secundum uoluntatem DEl et inter minus principalia, quae ad naturalem sue ciuilem uitam spectant, ut eximia rerum scientia in intellectu, ut tutes in uoluntate, tum etiam immortalitas, immunitas dolorum una cum dominio in creaturas. Priores Partes totas et ita amillas esse, amrmat, ut uiribus humanis nec minima ex parte recuperari possint adeoque eas a Philoisphia etiam Christiana prorsius remouet. Expolterioribus autem fastem scientias intellectus uirtutes uoluntatis quodammodo recuperari posse.
amrmat idque ope principiorum theoreticorum et practiorum, quae, tanquam reliquiae imaginis diuinae, nobis superstini. Ex omnibus potissimum principia practica ad praesens institutum pertinere concludit S. . interim tamen ex reliquis etiam partihus minus principalibus αὶ libertatis, a)dominii, in ipses etiam homines extensii, , , socialitatis, δ)-υταζκεια , et ι φιλαυtiae uestigia residua esse, ostendit, in quibus perficiendis Ius naturae uersetur 9. . De his ergo accipienda sunt, quae Cap. I g. 4. p.
28 scribit: 'ns, e quo a Christianu Maea Iuris naturalis notitiaranti. νiri poses ae debet, es orthodoxa doctrina de tu integritatis et g. 3 p. 4 , status integer mane principium Iuris nasuralis. Nimirum DEI prouidentia et benignitates , quod post lapsum in- reliquia imginis diuinae nobis ea conninuntur rincipia praetica, quae non tantum in eoia Am genere actionis moralis, es in minori gradu, odie possunt obser tiari, sed et ad eas actioner, q-- tui corrupto sum propriae in eod
s. XU. Quod si iam, qua ratione praecepta Iuris naturalis hine derivari possint, requiras S. so. seqq. has propositiones siue regulas, quas uocat, suppeditat:
l. Luicquida satum integritatis orthodox expositum hodis in moralibus ex ahqua parte recuperandum pertinet, uiribuιque naturae recuinperari potes, id iure naturali Praeceptum est, ideosue nobis faciendum. A. e. g. Concordia etc. E. It uuicquid a flatu integritatis orthodox exposito nos hodie in moralibus magis magisque abducit, uiribωque naturae declinari potes, i iure natώνali prohibitum est, ideoque omittendum iniquidig. Inobedientia in omnibus 2cietatibus etc. E. B a III.