Animadversionvm liber in Nonni Dionysiaca. By Petrus Cunaeus

발행: 1610년

분량: 251페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

quater enim peperisse eam constat. idi l. 6. et cci et ii novo in i κυο ο κο Ab et ob stet scyam Jam: si sunt hic&sensu&verbis inepta, ut quidem nunc leguntur. nam neque quinquaginta filia , sed quatuor peperit: dc ut maxime tot peperillet, non posset ta

enim esset, de lutulentum aut insigniter fallor,aut scripsis,

hoc longe praestat,3 germanum illius est . IS Z. g. lλ M alabri pla-bsidis positio in modum rectam rationem in hujus scripto quaerere velit, is nihilo plus sibi explicet, quam si certa ratione de modo parci insanire. Quude quatuor his sororibus paucula obiter dicere vellet, a prima orditur: in qua haeret deinde, sui obliviscitur tandem ubi integram pene historiam delitisus rebus contexuit, reminiscitur de caeteris ilion aedicet e propositum sibi fuisse quod breviter facit, tribus tantum verbis Aloia causse non crat cur de hac plura quam de caeteris adferret noenim debuit ullam harum huc introduxisse, nisi quia de Dionysii matre post dicendum erat.

U. . ., Ac, non an miror corrupta esse, pri

102쪽

dic t et ni v NAE ANIMADvER s. qu in ab aliis praeterita de servis loquitur qui

oleum,mel,&alsa dona ferebant quare, si attendimus, legendum est, huic sequentia consonant. is . . valde me poeniteat Nonni siquidem haec tam spurca ab ipso sunt. nihl l est magis perplexum intricatum ut omnino credam aut periisse multo,aut sic legendum,

ibid. s. re ολ ιγ mri : reti, c, pariter luxata sunt, neque constant sibi legerim,

in hoc postremo aliquid desiderarunt viri sum rei, cum substituerent, . vi O Epimpii bra optimum suisset,

sed in conjecturis haud facile tantum mihi permioserina .ut ut qc sunt, apparet traducta esse ex pol Ionii libro .

Ope hoc sibi studio habuit, ut Apollonio ne deterior esset, cujus ne minimam quidem virtutum ad

equitur.

103쪽

i g iri is, fir sequitur jam meae sam de re, quae nullis unis post accidit citiam postquam se mel arripuit, finem facere non potuit consumpsit enim majorem hujus libri parte fanatica hac nar ratione Epitodia quidem prolixa saepe in aliorum

scriptis sunt, sed de rebus praeteritis. nam quae non dum evenere,si sorte occasione quadam et et , si memorantur, breviter hoc ubiq; sit,&cuna

isto aut simili superdusto, κὶ Ah et die oror nisi A g. . noster hoc non observaverat. quae summa fuit ejus scitantia. I S. 6. λο J laeuax ut nereii mendosum est, si eo ineptissimum, eten pro quo Fallien burgus male restituit, cupii. non est dubium, quin vera lectio sit,

stus si belliis voluit enim hos loco ostentare febriculosam eloquentiam suam Cadmi nepos, interea dum rabidis canibus discerpitur, inani cuida in circa voces studio intentus est,hornate ac splendide verba acit crederes Cum causam peroraro in foro Atheniensium nullam enim fere aut sententiae figuram praetermisit,aut dictionis. considere nius elegantias. Primo quidem sic infit,iactis

104쪽

Parni v NA ANIMADvERS. acrior est sermo& vehementior ad personam rectus absentem quare magno judicio artis praecepta hic secutus est. ego quidem hoc credere malim nam hominem sophistam aliquid videriti naere egisse, numina quantum iniuriosum est illi ordini illud vero talento contra carum non est.

item illiid Rhetorum oecolae non sine argutacundia est. Vetam psy more 2 Qqc Wireret poetipsa. ;rnox solvit et Aroe p, cep, et ovisn, ro is TE A LX p. excipit tamen se unum ex hoc numero,

quod probat amplius hoc modo,

deinde judices suos, viros excellenti di itate alloquitur,

si rar de improviso enim, exussa

105쪽

artis,transit me det tapib arpo metet, ut sermo esset

concitatior alamst reapor. singulis morsibus, quos sigebant canes, novum schema ei in mentem venit. neque hoc praetereiadum erat, etsi stolidum, tum Mindignabundus exclamat,

quasi vero interesset ejus utrum i canibus, an a foris dilaceraretur Ubi finierat addit,nim et ii res Era ut magis miremur tam disertum oratorem. Sane abeunt haec omnia non extra sanitatem,sed extra naturam: vere sunt de Jitia sophistic ingenii. Adeo nihil est, quod vete rum divinam illam sit hc et magis olim perdiderit,quam sophistarum quotidiana declamatio. non enim modo controversias quasdam fingebant ad imitationem fori sed diversa quoque a judiciariis causis tractare, ad quodvis genus nugamenta

deflectere coeperunt. Horum insaniam secutus est noster. Ubicunque enim levis occasio nascebatur, declamatiunculam adtexuit. Is a. o. ii cos p. 'spsi Eq,&c. Jest haec herba parieta (i viaria sophistarii esus teporis, iti nμων, νοθο ,d alia innumera nunc tamen huic plane locusnon fuit.

ola qgelii res bovetro, Ac ibi ops s lac in s. oo a multum

106쪽

8 Ptet ni v NA ANIMADVERS. multum aestuant dicendi magistri ut arte quassandi verisimile sectant illud, quod alioqui fidem excedit prima enim virtus hic est et xx tri . Atque alii quidem alias repererunt vias Aristoteles aute, qui nihil solet operose moliri, modum, quo id fieri possit,facillimum,& ab ipsa natura petitum ostendit. πιθανοὶ et oes re uer, inquit, ciae set, Ere cat sani addit hanc, quia decipitur animus noster,&sic adficitur, ut putet vera esse is ire scii vita E Ae missi dies Maa et v,m simplicissima ratio est, optima,quam si noster secutus suisset,poterat jam videri veris adfinia finxiste inemo enim culparet, si dixisset, etoic breυκων ,κebot sho Topcinor si ego . etsi enim incredibile lio sit, fidem tamen aliquam faciet dictionis proprietas, rei Convenietia, sive et straho br. At hic nihil vicinunt aut cognatum est, et lat et boum a Lernas ops im quaeso quid hoc est, aut cui unquam in mentem venit est soni ea natura ut verberare acrem,non ut madefacere posssit quod qui ignorat, communi sensu carere mihi videtur. noster tame in re tam vulgata, qua omnes sciunt, erravit. Sane hocio est vas te, dicere, sed risium excitare quare aliud P longe consecutus est,qurim speravit. Graeci Rhet res huic vitio jam dudum nomen dederunt, antequam natum erat. arbitrati enim sunt fieri posse ut aliquis, qui ita et et bra A lamentabiliter dicere adfeci at, ridiculus potius suavis fieret. hoc illi recte κλαυ Atarre dixerunt tonitur enim pro gemitu cachinnus. cujus rei etsi exempla aliquot adferunt, nemini tamen hoc frequentius felicius succes

sit quam Panopolitae nostro. tam imprude ter enim in luctu

107쪽

r u NONN Dio si Ao A. v n luctu&rebus unestissimis lusit, ut ne praefica quidem,quae prope phua dolentibus ex animo facere solet, si loc funere ad plorandum conduet esset, risum tenere posset. 162.2 hoc E 'Ab Aetret es arae hos hoc tam absurdum est, ut confutatione opus non habeat .Qui longe lateque pervagati sunt unce itis itineribus orbem peragrariat,i sunt moAc VAανοι elacet ridiAetreta Erci, aut si quos palantes error de rectavia pellit. At reliqui e illae, de quibus loquitur, non errabant, sed ter sylvani hic illi siparta jace bant, ibi ingulae relicta erant, reperiebantur.

ut maxime hoc ita esset, tame non poterat de ulisse aliquo magis magnifice.

imperitia Helleni simi, ut cogitata proloqui non potuerit. Contigisset illis simu Aa sive aber rare ab ejus adspectu, si quaesivissent, non reperissent at nunc hoc vult, deceptos eos fuisse novitate formae,3 mutato vultu quod longe aliud est, quam quod ait,

turpissimus est quidem iste error, sed non novus tamen jam ante enim similiter lapsus est, nequis credat eum semel hal hicinari. Pag., 8.3I.

sane non habebat hoc in animo. quare egregie in- selix fuit. quid ei in miserius est, quam si efferre animi sensia non possis lingua interpreteienimvero hoc

108쪽

do Petet ni v NA ANIMADv E s. hoc unum fere agunt omnes hac in literaria vita ut Musis addicentibus vim quandam facundit 6- sequantur: sin id minus procedat, at saltem ut nude&simpliciter mentem explicent suam. Noster sibi neutrum jure vendicet saepe enim neque dicit, qnod vult,&tacere nequit, quod dictum non

vult.

hoc ei non fortunate accidit, quia alieno tempore voluit Homerum imitari, apud quem ex flumine ascendens ille,c ore si et si timeteu, M s, nT, Aet r. huc dum respexit, sui oblitus est. si Osri 68 18. x xj: non de vertice, aut de colle loquitur, sed de oculorum tenebris .coepit enim hi P i r,d vertigine correptus in terram cecidit lego, aere et sic ac en Ab g om arct c. est enim irn et rara cad se stias ille. PS i o. s. iacet molimr perperam, neque ita scripsit, opinor multo malim, os se tot pro cla crue A lx b Rr u

(ibido ibid. ia aut mutilata sunt,aut corrupta. si illud, ex solis libris restitui possunt si hoc etiam conje

cturae

109쪽

rN NON Ni rora ustac A cturialiquid relinquitur forte,

I a. is et Ar aeriet presia, ros ras aret rem vω et sal i mrges etro ait et i sicut frigus membra omnia contrahit, ita etiam metus. est enim metus,inquit Aristoteles, ab Ata is ac labia ta ita stra et tara . atque hinc fit ut E T in dicantur, noqui cadunt, sed qui pavidi tremunt, contrahuntur ubi vero paululum animi accessit, fugiunt, Set Occultant se utrumque timoras est, ab eodem Aristotele aut jungitur, aut confunditur. Sic lib.ix,

cta vires et κεν . similiter est apud alios quos cunque, ut plura adferre necesse non sit. Noster, ut solet omnia innovare ossa cadaveris projecti collapsi recrethrum dixit in quo sane insigniter erravit. alibi ait,

quod propius abest iccto.

et te by ,&c. non melius potuit prolixa να-yge acri lac poenam dare, quam hoc in odo Quum enim ei bos est re me: cr iv, ut diximus, rem narrare coeperat, quae multis annis post demum futura erat tam dis di re si in immoratur, ut quum tam desiturus est, obliviscatur se futura narras e sed cupraesenti rerum statu ea copulet. Supra pag., 8.3. io Jubi incipit c re ae Hr,dixerat eum pertille hs iril et creta b οια ,

110쪽

ti prini v NAI ANIMA Durat s. hoc est: statim post bellum Indicum nunc ubi desismi, ait hoc tunc factum es e, quum nasceretur is, qui ab hoc recenti luctu atque uterque iatim post e peditionem factam interemptus est,&quidem ferme eodem lcmpore. tum iterque, Quum interimeretur, adulta aetate jam erat qua se alter interire, quum nasceretur

alter, non potuit talib. xtus ipse errorem suum confutat Satis sudabit, si se ex his laqueis Det, λι- ι expediverit, in quos ipse se induit manifeste tenetur,neque ulla est effus iendi via.(lio I b r. 13. saxi et Zet; et oibit in r tuetur uireJs p subiit mirari, qui tam ineptum quippiam potuerit ei venire in mentem. perinde en in balbutit atque si diceret, et ob c loricetiaeet toro ui p. quide profecto ignoro quam rectum hoc sit, nisi eum credimus huic natum esse rei, e stilliendis nugis pueros memini ex his frivolis sophisma quoddam contexere, istultissima quaestiuncula decipere sese in vacem. Extat locus sis pae Sog. et r. ubi de Oait,

Io, inquit, quae Agyptiorum sis est, peperit e Iove, progenie Epaphi, suam, hoc est, lus ipsius ne pes impliciter hoc voluit peperis e eam filii suu Epaphum. quo deinde Estyptii vel Memphitae oriundi sunt plane ad fine est sopcriori di deliri uni hoc, eadem nugacitatis indoles quod quidem initio non animadvertimus ipsi, dum commento quopiam juvare ineptias has volebamus sed tandem tamen ita habendum cile indicavit nobis magnus

SEARCH

MENU NAVIGATION