De judice competente ex causae continentia

41쪽

nonis extendatur etiam ad reconventionem, utpote i qui appellans nondum gravatu esti non entis autem nullas esse affcctiou , Dpmo est qui dubitat. Accedit secundo, quod reconventio semel coram primo iudice pendens dicatur,& consequenter ex ratione Iitis pende: uae, absque expreSὶ interposita λpppilatione ad superi rem iudicem non trahenda. Notum est, quod si actis ex pluribus capitibus&puncti constet. & ab uno puncto appellatum fuerit, remedium illud devolutivum ultr illud punctum non extendatur, sied reliqua in suo vigore maneant, & in judicatum transeant, ergo si a sente tia conventionis appellatum fuerit illud ad reconve

tionem non erit extendendum. Et haec de eo casu,quam

do a definitiva appellatum suit. Si vero ab interlocuto ria appellatum, siementia correctoria siecuta fuerit quaeritur quid i uri in casu nostrot Et respond: Iam non disputamus utrum appellatio jure civilia sententili terlocutoria sit admittenda i siussicit enim quod jure Ca nonico admittatur cap. M M AE VEHZ recis & ita in terris Imperii quibusdam in casibus observetur teste sis Rer ρ. t C re M. N. t Sed ad propositam, quaestionem breviter altim resipondemus, quod si di

. interpositam talem appellarionem reus conventus in

rem ante litem contestatam velit reconvenire: i rud

terialium ad iudicem ad quem devoluta censetur c mP in s naec iure communi o tinenti

42쪽

inent. Iure Saxonico etiamsi a sententia definitiva ap- ,ellatum fuerit, nihilominus dicendum videtur, quoi oram judice ad quem possit institui reconventio, quia

la venit, & ita non amplius obstat ratio, quae secundumus civile obstat,cujus vigore reconventio pari passu cum onvetitione ambulare debet. Quaerere tandem lubet: atrum actor judicio conventionis renunciare,& ab imiituta actione desistere possit, ut evitet competentiat iudicis reconventionis λ Et respondemus distinguendo.

Aut actor praeventus est reconventione ante renuncia- tionem, aut non praeventus est. Priori casu licet desii stat

ab actione instituta, non tamen isto facto reconvenienti ex ratione litis pendentiae praejudicium generare potest 'arg. c . ae judiciis. Posteriori vero casu, quando nondum praeventus est, neque litis pendentia rationes reconventionis introducta, actorem ista renunciatione judicem reconventionis evitare posse certo statuimus, quia reus nullum ulterius habet praetextum, cujus vigore actorem ad j udicium reconventionis trahere velit. Notanda tamen ad hanc nostram Thesin haec est

limitatio: Si sc. causae qualitas patiatur, ut comem ti nis Judex cognoscat super causa reconventio

nis. E. g. Conventus coram judice Seculari non potest actorem coram eodem judice reconvenire in causa spirituali, quae spectat ad Iurisdictionem Ecclesiasticanti, cum c usae & litigii qualitas non patiatur, ut ventiletur coram judice seculari Marantast. ψ. dist. 1 n. M. Quaenam vero causae fini, quae sua natura non ratione personae reae

43쪽

ilietis rationibus tenetur stare coram judice reconventionis seculari, licet aliis conveniendus coram judice, Ecclesiastico a bectant ad jurisdictionem Ecclesiasticam, i sive litigantes sint Laici, sive Clerici hinc inde apud A tores videri potest, vid. Marantam loci cit. dis. D. Sunt v ro praecipue sequentes. Causae decimarum, Matrim niales, beneficiorum Ecclesiasticorum, juris Patron, tus, dispensationum,& aliae de quibus videri potest Ila. Carpet. in Jum . E L M. r. per. tot. Et orae Eccles G ctor. iam iij. 7. Zachen in das Consistorium M/horig. Haecque brevia dicta sussiciant de judice competente ex causae continentia ratione reconventionis, totam namque reconventionis materiam tractare, neque animus suit, neque ratio instituti admisit. Pergimus jam ad judicem competentem ex causae continentia ratione possessorii & petitorii.

ae HESIS VIII. .: lI. Redditur aliquis iudex competens in diversis actionibus ex cauta continentia rati ne judicii possessorii dc petitorii.

ca) Miramur cur danus in Tract. de cause continentia non constituerit in his duobus judiciis peculiarem causae continentiae modum, cum ille expresse loco exempli 1n l. ro C. d. Ddie. adducatur. Nos itaque autoritate hujus legis annitentes peculiarem in petitorio i& possessorio causae continentiae constituimus modum. Diximus autem in Thesi, quod sese maxime in diversis Φfferat actionibus: sunt enim diversiae actiones petit rium &possessorium judicium. Non equidem negamus

- cumulari

44쪽

auo incidenter forsitan paulo inferius quia vero isto lo nullus redditur judex competens ex continentia essorii&petitorii, sed actio aut in foro rei sitae, aut 1icilii instituenda venit, propterea peculiarem com

imus casum , in possessorio & petitorio judicio so

tim & successive instituto, quo peculiare exindi , ,

ahamus competens forum, quod alias non esset apetens, si continentia causae illud non suaderet, de casu insta kt. b, Iam vero quia supra mentionem

mus cumulationis possessorii & petitorii judicii, ritur i. An cSmulari possit petitorium & possessb- o. ii in v libello i' Resp. Quidam universalitor ne- .t, quidam affirmant. A parte negantium est Gipia

6. O . D. Salii. & pro tandanda sua opinione,quami de possςstario retinendae, quam recuperandae &piscendae habent, allegant L Naturaliter ra. S. Nihil. --e f. d. acquirim ess ubi dicitur. Nihil commu habet proprietas cum possessione, & ideo non dene-ur ei interdictum uti possidetis, qui coepit rem vin- are. Non enim videtur possessioni renunciasse, quin vindicavit. Verum hisce non obstantibus disti' endum putamus inter possessoriu retinendae, recupe adae&adipiscendae possessionis. Prioris possessortiret,ndae sic. non admittim0s cumulationem cum petitorio uno libello, posteriorum vero duorum possessoriorur'. cuperandae sic. & adipiscendae admittimus cumulat o in per c cumfundum /xgus Micrari amo Vsimilis

45쪽

Μ.hi. V iem. H. o. Decia 1us 'iuo autem curei mulationem retinendae possessionis & petitorii non a b mittamus est: Quia qui agit exinterdicto uti possidetis in ' puncto turbatae possessionis, assirmat penes se es e posses-hionem, perve . prola. Uripos . Qui vero agit rei vindicatione,non nisi contra illum potest agere, qui 'habet facultatem restituendi possessionem I. Pium . .

R. V.f.r.Jaeaction.&ita necesse habet fateri penes alium;

non se ipsum,es e possessionem. Iam vero si quis cumularet interdustum retinendae & rei vindicationem , simul diceret se possidere & possessionem penes alium esse, ac

contraria allegareticum quibus minime audiendusari L r. C. uri. Ad oppositam vero Lmst P. respondetur,

ae l. non loqui de cumulatione Interdicti uti possidetis vel utrobi,cum rei vindicatione in uno libello,sed loquotur de tali casu quando actor prius separatim egit in petitorio atq; libellavit in isto, postmodum, si sorsitan ipsi novae sussicientes superveniant probationes possessionis, potest etiam agere ex interdicto uti possidetis, vel pro ratione rei mobilis ex interdicto utrobi, in puncto sic. turbatae possessionis, ita ut cauta petitorii interea qui escat. E. g. Titius egitcontraMaevium actione conses -rn,quia ipsi deflacerunt tempore institutae actionis probationes possessionis, lite pendente superveniunt ipsi probationes, quia forsitan testes, quibus acius posses rios servitutis docere potest, peregre abfuerunt,& jam reversisunt, unde Titius vult agere peculiari judicio contra .

invium in puncto retinendae, quaeritur quid juris i Et re onde cit. l. v. illud ipsum natium facere posse,nobis

in nostra responsione prorsus non contraria.

Quia supra lit. a. diximus, peculiarem proposituros esse casum, quo aliq'is alienum & peculiareru non

46쪽

γetentem ex causae continentia ratione possessorii & pGitorii judicii,igitur talis esto. Titius egit contra Maevium oram judice Sempronio in judicio possessorio ad recu- 'erandum equum, & pronunciatum est, Reum tam diu manere debere in possessione, donec Titius de dominion petitorio judicio fidem faceret, quae sententia transiitn judicatum, quoiacto Maevi us possestar m utavit domi-zilium, atq; sese commisit jurisdictioni Claudii equum una secum auferens, Titius igitur acturus in petitoriozontra Maevium, quaeritur, an illud coram Claudio, ubi equus situs est, & Maevius jam domicilium habet, instituere teneaturi Et respondetur quod non: Licet enim Maevius non amplius sit sub jurisdictione Sempronii net equus litigiosus ibi situs sit, nihilominus tamen ex continentia possessorii & petitorii judicii poterit agere coram judice Sempronio per Llo. C. d. Iudiciis cap. I. I. d. causipos ropr. & si ultro agere velit Actor coram Claudio, poterit 'repelli exceptione litis pendentiae; neque enim in Arbitrio Actoris , neque Rei positum est, causae continentiam dividere arg. L D. C. ae haec. uenoch. de . H. Ddic. qu. cas. Iri. n. s. cae sqq. Ratio autem decidendi in eo consistere videtur. Quod Iudex per tractatum posses rii cognitionem & informati nem capiat de toto negotio, ita ut ex judicio possestario facilE informetur, quid debeat decidere in causa proprietatis: Finis enim possessorii est principium petitorii, te cognitio unius affert intelligentiam

alterius. Galli, O s. n. H.

47쪽

Corollaria.

Aelio Pauliana est actio realis, de to uitur de ea 3 6. J. d. AEL contra Ludo. disserti tesin. r. liti g,

Servitus altius tollendi nulla datur, quae in f ciendo consistit, contra Carpoll. de Serv.

Urb. Praed. c. 26.

Nulla est pugnantia inter i. i. g. r. T. d. Reg. Caton. & l. i. g. 2. ff. d. Leg. i. Illa loquitur de adjecta conditione, haec vero non.

ususseuchiis causalis non datur . contra Humnium. in tradi. d. Usust. Cautius agit malae fidei possessor,qui totalem patitur dejectionem, quam qui statim con

tra turbationem experitur.