De coniunctivo Plautino

101쪽

lndicativi post negativum verbum assectus servati exenaplum sit

Bacch. 1072. nos mine ne miremini Quod non triumpho: Etiam in ex quod p. 90 laudariri. 109. Seis tu quide- herri, mea si commovi sacra,

Quo pacto et quantas soleam turbelus dare, indicativus ideo suo loco est, quia non tam eius qui appellatur sententia quam loquentis verba referuntur scis eogita vel moneo . Non opus ei, corrigere commorim. Item

Amph. 10 ibidem. Explicativa esse potest sent relativa in me. 868-9, d. 618-9. In Rud. 125. Die Ecquem bideris, -8. te die' in unum Veneris qui mulieremias Duus secum adduri quique adornare sibi in rem diuina, faciat, aut hodie aut heri,

non angi necessario coniunctivus requiritur post dic ecquem

ηi teris quani post equem iistis in v. 31 ε 320. Si hanc locutionem indicativus sequi potest, etiam post illam in laeo est. H de his sententiis et de forma redduxi

102쪽

containctivus assimilationi quas dicitur modorumus attractionis eoniunctivos, qui apud absolvis coniunctivos sunt, deinde eos, qui sunt apud pendentes, tractabimus, ut

appareat, quantum coniunctivo regenti, i. e. modorum assi- initationi, et quantum subiunctioni tribue iidum sit. Sod do nomine assimilationis pauca sunt praemittenda. Quae non externa Ormaruni as'imilatio est, qualis A ex. gr. relativi pronominis correlatique. Id enim qui accipiunt. hunc coniunctivum necesse est plane seiungant ab eo coniunet, apud infinitivos, quem in priore huius disputationis parte cognovimus, ubi nihil erat, ad quod assimilari posset coniunctivus secundariae sententiae. Sed hune et illum eo iunctivum quamvis obiter comparantes non possumus non perspicere, quantopere natura inter se e veniant. - mines hi si illi assimilatio est, sed ea quae in ipsa cogitandi ratione posita est. Assimilatur enim vel accommodatur m dus secundariae sententias ad eam rei cogitatae notionem, quas et in infinitis et in coniunctivo inest coniunctivus igitur in in sinita cogitata sententia seeundaria oriri

potest, cuiuscumque generi est coniunctivus regens, in definita autem i. e. quae certos homines et certa res designat tantummodo si ad rei sumptae coniunctivum ita

103쪽

enuntiato. α Praesentis aut persecti coni est in primario en Α. Coniunctios. I. Coniunctivus oritur in secundaria sententia infinita, quae cum regentis coniunctivi tempore congruit, i. o. qua ad suturum tempus pectat.1 condicionales sententia sunt: a. Praesentis coniunctivus est. cond. Asent sequitur.

Amph. 960. Pioinde rei ut sint, ipse item sit Tristis sit, si eri sint tristes hilarus sit, si

gaudeant.

eri sint . fuerint si IFJΤrin. 370. Q modo ne me prohibeas accipere, siquid det mihi.

Τriic. 839. Eloquere haec erae tu puerum reddat, siquis eunt petat. As. 766 comburas, si velis. Rud. 34. Uabeas, si velis.' Coniunctivum regentem appollo una ad non assimilatio fit, coniunctivum secundarin Sententino eum qui assimilatur pri-niariam sententiam appello Rm in qu PS coniunci rogens, si ab solutus est, eam autem n qua H Pendet, misiat,iunctus ost rogontemssentcntiam semper onm intelligo in UR ES coniunci regens.

104쪽

cond. sent praecedit. As. 763. et siqua inutilis Hetura sit, eam vendat. Aut 99 at que etiam hoc iraedico tibi: Si Bona Fortuna veniat, ne intromiseris.

591 Si dormitet, ita dormitet ervom se es se cogitet. ita dormita ByJCns. 73. Si neget adesse, Manimatum amittat domum.

m. 570 Si tu furere neque ut de locum illi qui queat. R. 233. Aequo animo, ipse si nil habeat, aliis quirambent de locum.

et A. dent ceterdIn s. 120 doni universalis II personae est.

b. Persecti coniunctivu est. Cond. sent praecedit.

In uno tantum exempla eri forma est: AuL M. Nu- si istud ius eas, Gei Hur deripiamus :Possid aior enensi simus, excusemus trios Nos fecisse . luce esse e r. ex NoniMIn altero: . 785 Post si lueernu extinet sit, nequid sui

iam hiauis ostendit corruptum esse indicativum codicum est, quem vix ne sententia qui deni patitur, quae ad futurum teIn pu spectat. Ussin coniecit erit; quae forma licet

temporali enuntiati exemplo probari possit ut Bacch. 757)tamen coniunctivi ceteri, qui intra hunc syngraphum 751 807 reperiuntur 764, 6, 76-7, 780, unus indicativus est verbi modulis lubebit 78l, de quo infra , arguunt et in hoo oris correctionem Merulae si praeserendam esse et 7

105쪽

- 98 coniunctivum hic esse intelligendum, ubi ex verbi specie res non possit diiudicari: 764-5 ni abalienarat 770 aspexit, 782 fuerit 794 eoepsit 803 iusserit. 80 diserit. Qui,

dus Optiiue suo loco est. Agitur enim non de vera sed de cogitata re futura. Ubi cone sessiva est condicionalis sententiae vis, coniunctivus nobis occurrit non solum ad futurum tempus respicisens Τruc. 855. Si alia membra vino adeunt, cor sit saltem sobrium, sed etiam ad praesens Amph. 819. Saltem, tute si pudoris egeas, sumas mutuom, vel ad perfectum

Mil. 188 Siquidem centiens hie nisu sit, tamen iusitias eui. Sed ad modorum attractions haec exempla nihil probant, cum ipsa noti concessiva sufficiens sit coniunctivi

explicatio ut As 4l4, 33, ut 42l Bacch. 004 te ). Praesentis indicativum assimiliari ne ea quidem locutio probat, quae est in ero. 373 Si sapias, eas 801 Iubeas, si sapias, Persu 97 furgium hinc auferas, si sapias, Rud. 122 Si sapias sapius. Si enim ex assimilatione hic coniunctivus ortus est, non ad praesentis sed ad suturi indicativum respondet ut in Bacch. 1001 - 2 est sapies et suineti. Sed ostendunt exempla talia, quale est Caph. 632 vel Most. 895. Si sobrius sis, male non dicas, etiam condicionali coniunctivo hortationem exprimi posse. Atque etiamsi quando vere iussivum esse coniunctivum arguit particula ne, ut in Mon. 502. Si aequom fucius, mihi odiosus ne sies,

106쪽

non idsto cortum est coniunctiona profusis esse assivit lutulue non condicionale in . am irrealis quaedam vis etiam sic in condicionali sententia si aequo in facias non aequom facis est. In hac igitur locutione si saJ ias etc. coniunctivus iussivus et coni condicionalis ad se conluerunt, ut discerni nequeant quare non possumus diiudicare, quantum assimilationi tribuendum sit. Ss no in storis tui dein quae attuli sex se inpli pro

certo licet statu ser se ni Odor uin assimilatione cina iunctivunt ubique pro De tui esse si cogitanius in multis periodis condicionalibus coniunctivum futural seni nobis Oeeurrctre in

profusi post si forte, in pod i indicativum et quidem saepissim saturi ui As. 699 Veles pes hodi me, siquidem hoc urgent uni ferre speres.sperus ueller M. ad Pros Plaut. p. 21 Leo

autem recte: vere non speras, incertum an sperare liceat'. Most. 56. Ita te forabunt patibulatum per vias 'Stimulis, si huc reveniat Senez.

Cas. 335-7, ero. 650-l ch supra Aul. I 00. neniat; rarius praesentis ut Mere 430 AE ego si erim, tum untur septem et ni uti

minae. d. 1021. rarissini imperativus: Men. Prol. 5 I. Si quis qui roi trum Olida inni curari sibi Velit, audacter imperato et dicito. cfr supra s. 766 comburus, si velis.

As. 445. iem non si elis da, commoda homini amico. Cum hoc exemplo plane consenti id quod supra attuli d. 834. kJubeus, si elis.

107쪽

- 100 Qua enim ironia in s. 44 est da, commoda - stretis . Solites dum us haben so lethe einem Freunde Geld )- noli commodare, eadem in Rud. 34 aperta est, cum Iorarii clavis minitantes significent se re vera non conceS-suros esse id, quod verbis concedunt. At etiamsi hac via unum alterumve exemplum excipimus, satis multa restant, quae probent futuri temporis sententias condicionales ad coniunctivunt voluntatis, sive praecedunt, sive sequuntur, assimilari, neque ullam coniunctivi explicandi rationem patiantur praeter modorum assimilationem. 2. Universales sententiae relativae. a. Praesentis coniunctivus est. Optativa est primaria gententia: Sequitur relativa sententia.

As. 44. Di tibi dent quaequomque Opte 3. Mil. 103 item. Ps. 937. Tuntum tibi boni di immortales duint, quantum tu tibi optes. Do indicativo v. 938 v. infra. Trin. 436. Di duint ibi Philto, quaequomque optes.sdunt . diunt F. Cis Cist. 497. Ep. 6 Di dent quae velis. Persa 483, oen. 1055. St. 469, Trin. 1152 item. Qualitatis notioni coniunctivus tribui potest in Poen. 859. De - ament i Quem ument ii liquem eo dignus si ui siet. De rin. 15, ubi praecedit rei sent infra disputabo. Cum his exemplis si haec duo comparamus: As. 23. Dabunt di quae velitis nobis. Noctem tuam et in eadum velim, si optat siunt.

108쪽

iure quaeritur, uirum coniunctiviis re vera ex assimilatione modomini ortus sit an per se suo lae sit in universali sententia relativa.

Selimal nunc ipse resiecit id, quod in priore tablion do sententiis a quisquis, quicumquis etc. incipientibus

contenderat: das aurie vorhebun der ei aligemeinerriden Bedeutun b ud auch lede der onjunktin intrat also Trin. 437 . In altera enim editione hoc statuit ): wo tot in Alliat. de in derotiiss L itinitu noe denKonj sinden, is derselbe dure Attraiktion de ei ne thnliche suehe erantiasst'. Sed idem a vero longe aberrat, qui universalia, quae dicuntur, pronomina qui8pris etc. a simplicibus relativis pronominibus ita discernit 'muhrend nun

-λ- sic mi dem K-j. zum Ausdrucis disse Bedeurungnea buud, bruuinte mun es ei quisquis te nichi undisowe, deo don disse Husi illa in den Ind. yeset M'. contra quae non dubii equidem assimare, ubicumquo pro eiusmodi composito pronomin simplex pron res substituere possimus, eundem modum ess retinendum ' - Non ideo igitur e-iunetivus in duobus illis ex As. 623 et Persa 1 suo loco

In St. 362. Immo res omnis relictus haheo prae quod tu velis, coniunctimis est resis, qui ut in absolutis sententiis suam habet

vim potentialem, itemque noli in Amph. 439. Ubi ego Sosia nolim ru em sane Sommetiamsi suturi indicativum exspectes comparato p. 595. Disitired by Corale

109쪽

est, quod simplex pronomen relativunt universali notione praeditum est comparanda autem sunt illa ex cum hoc: Rud. 1138. Quid si istu ut superstitiosa ut haa iolust ι-que omnia,

Quidquid insit, uera diaetr

ubi cum uellero editores, excepto Leone, correxeruntinerit). Nam et in hoc et in illis universalis sent relativas applicat ad suturi tena puris verbum primarium. Quod si cogitamus, quam propa inter se accedant coniunctivus et suturi indicativus cis Rodenbusch p. 7 sqq. in illa maxime salutandi optandi formula, ubi promiscue adhibentur nullo sententiae discri inine quin in Persa I Sagaristio dei ument te ii ozile, dabunt di quae exoptes plane inter se succedunt ita tamen ut coniunctivus praevaleat, non mirum est, tiam in ea sententia secundaria, quae ad huiusmodi futuri indicativum se applicaret coniunctivum ex attractione oriri potuisse. Illa quidem exempla, in quibus coniunctivus est verbinelle, per se nihil probant, cum coniunctivu esse possit is qui etiam in absolutis sententiis passim usurpatur, potentialem quem dicunt Inspice ex gr. As. 623 ubi verbis Du-bunt di quae elitis succedunt haec: Noctem - elivi.). Sed cum id non valeat de verbo optes, non est cur in his tam similibus exemplis alterius generis coniunctivum esse putemus elis Delitis quam optes. Contendo igitur in nulla universali sententia, sive simplex sive compositum pronomen est, coniunctivum d- hiberi ut universalem vim tribuat coniunctivum nutum in exemplis quae attuli esse modorum assimilationi. .

in . odoribusch Do temp. si Plautino Argentorat 18M.' adem ratio valet in iurandi forniula: tu ni di amabunt, et ita me di ament.' Haec verba facio etiam contra RodentiuΗcinum l. l. p. 63-4.

110쪽

- 103 Iustiva vel eone sis est primaria sententia. Sequitur relativa sententia. Buci: h. 656. furesur rιο queui.

Most. 284. Is requid emat, nisi quod sibi placere censeret stibi libri corr. Schoeld St. 49 Neque ego te relub neque tu me eluasi quod

scias.

Iovi negativa otio in hoc exemplo nescio an combinetivum requirat ut in Cist. 110. nequid, quod illi doleus dixeris.

Praeco dit relativa sententia. Aul. 491. suo lubeant nubant. iubeti 1ι DJFZis . lubeat Camerar lubeant des. Och. Nov.

Annal. Ol. 0 p. 41 Leo confert Trin. II, ubi lubeunt A, Meus ceteri. 599. Nersi imperium disint, ut quod frons ueluoculi sciant. Quod iube ut ostia quadrigis cuius properet

persequi.

es ind. persecti 187 de ceria persona )Persa 68. SH f e re rumpunt qui dum net, de in v lieum Dimidium. ΓSed si , leuirupum UZ, dum ne CD, Sed . . di legirupum qui Brix, eodes Cas. 570 p. 17. Ad extremum pauca verba de duobus coniunctivis, quos mutare voluerunt: Disitia ' Corale