M. V. Martialis Epigrammata ad codices mss. optimasque editiones recensita notisque veteribus et novis illustrata

발행: 1833년

분량: 762페이지

출처: archive.org

분류: 로마

2쪽

COLLECTIO

4쪽

MARCI VALERII

MARTIALIS

6쪽

M. V. MARTIALIS

OPTIMASQUE EDITIONES

RECENSITA

πο-QUE VETERIBUS ET NOVIs ILLUSTRATA.

8쪽

I. - AD AVITUM.

N 6 id, lieet nolis, sublimi Pectore Vates,

Cui reseret serus praemia digna cinis, Hoc tibi sub nostra breve carmen imagine vivat, Quam non obscuris iungis, Avite, viris.

4. μυ, Iiaet nolis. Id, o iueui, quamquam gloriam et famam respuis, optimi valia fama eontigit. En. P. - Sia i ρωore. Aptissime, siquidem pectus est quod disertum D. est. ED. P. 2. Ctii referet. Horalius lib. II, epist. 4r nit enim fulgore suo qui

praegrasae artes Infra se Positas: ex. stinetus amabitur idem. 3. carmen. Tetrastielion quod sequituri Ille ego sum, etc.

4. Airite. Iam de Avito diximus lib. L epigr. 47. Nescio an hie idem suerit. Ulul est, Martialia imaginem illa in sua bibliotheea inter eurissimorum

poetarum effigies collocaverat.

quatuor earmina subseribat imagini ipsius, quam inter viros praeclaros pinnendam in sua hibliotheca curaverat. 8. Iuniina nostra in margine exhi-

MARTIALIS TVRIANO SUO S.

Ave, mi Turani, frater carissime. Epigramma,

q. Epigramma. Sequens nempe se. ιιa : Sterlinium vero Avitum etiam Paratum a reliquis, ita ut primum nominat. huius libri ait da tempta Trainae gen-

MART. Tom. HA

9쪽

quod extra ordinem pagina dum est, ad Stertinium clarissimum virum scripsimus, qui imaginem meam 3 ponere in bibliotheca sua voluit. De quo scribendum tibi putavi, ne ignorares, Avitus iste quis vocaretur. Vale, et para hospitium.

4. Imaginem meam. 3Ioris erat an .

liqui, doctorum virorum imagines inbihliotheeis ponere. Vid. Cicero ad Allieum lib. IV epist. 9. Iuv. sat. 7, 29: Qui seis in aram stillin/ia caris

mitia eetia, dignus Memas hederis et imagine macra. - Ad hune morem

nium ridens qui imaginem ipse suam, ut opti ini et splendidissi itii vatis, in I alatina in hibliotheeam detuleratrἷeialti, P ιιuvius titiro Delatis curis elimaginei ED. P.

Σ. - DE TEMPLO FLAVIAE GENTIS.

Dum Ianus hyemes, Domitianus autumnos, Augustus annis commodabit aestates;

Dum grainde famuli nomen asseret Rheni Germanicarum magna lux Eulendarum ;Tarpeia summi saxa dum patris stabunt; sDum Voce supplex, duinque thure placabit Matrona dives dulce Iuliue numen :Mfinebit altum Flaviae decus gentis,

Fla iae genti postlafi aedes eauit. Ftavit aulem suere ei Vespasianus et qui post eum imperaver int lilii duo Titus et Domitiatius. Eo P. γε . min Ianus hremes. Ianus no men dedit lanuario, qui p. o hyeme: Domitianus Oetoliri, qui pro auium no Augustus Augustii , anteli Sextili, qui Pro aestate sumitur. Sie enim im

perantium nomina mensibus impone.

hant assentandi libidine; quod et ipse increpuit Tiberius Leete salis . hissere senatores alloquens: Quid satagetis ergo uti tredecim Motis Caesareseram 8 ED. P. Sensus ergo est quamdiu erunt illae anni tempestates,t nullii gerat a Flaviae templum durabii

4 Germanicarum. IIoe est, primus dies Sepleti, bri., quo ita ut iam de Oel Lrr diximus, ex appellationibus suis transnominavit Di niti antis. Germanteis, die lux still, e Suelon. cap. 33, in Domitiano.

g. DPeis. IIoe est: Dum durabit Copitolium, Tarpeia in rupe alium. . Iuliae utimen. Iuliam, Tili nempe siliam, perdite amaxit Domitianus, teste Suetonio in Domitiano cap. 22, quam mortuam ut deam coli Ilisia sit. - Dulce numvir. id est. earum Domitiano, aut Romanis ipsis grauimatque opt.bile.

10쪽

EPIGRAMMATUM LIB. IX,

Cum sole, et astris, cumque luce romanaia Invicta quidquid condidit manus, caelum esti ο

8. AEltim deetis. Me est, si per- 0. Coenm est. Hoc est, immor. hum illud templum. tale, aeternum ut caelum ipsum.

Pauper amicitiae quum sis, Lupe, non es amicae; Et queritur de te me ulula sola nihil. Illa siligineis pinguescit adultera cunnis, Convivam pascit nigra farina tuum. Incensura nives dominae Setina liquantur; . Nos hibimus Corsi palla venena cadi. Empta tibi nox est fundis non tota paternis; Haud sua desertus rura sodalis arat.

Splendet Erythraeis pellucida moecha lapillis :Ducitur addictus, te latuente, cliens. iocto Sydis suffulta datur lectica puellae;

Lupum reprehendit avari liae in amicos, nimiae in amieas liberali latis. ED. P. ι. r, etc. Qui pauperem te simulas rogitante an leo, ecce quam sulatio opulescis' iuxta amicam ED.

bat pane silistia eo gallice, Pain dogm P. Vide lib. XIV, epigri 69. ED.

Iantur vina optima e Selia qtiaeqiii. dent celeberrimis vinis Augia lus an . teluIit. Eo. P. et quae calore suo nives, Quibus diluuntur, incendant.

6. Corsi Pulta. Vilioris notae vim

e Corsiea, cuius mella. thyma, et eae-lunt gravia. -Venena cadi. Vina non meliora Valicanis, quae dixerat ictaua

lib. I. epig. 39. 7. Fiandis. u Quantum in lesione tribuni Aceipiunt, donat Calvinae vel Catieliae. Vt aemel aut iterum saperillam palpitet . a Iuv. 3, 332. Eo. P. 8. Hatia sua. Conducta. 0. Duci r. In careerem MI aedes creditoria, cui a Praetore addicitur, aere obrui . -- obscoenum quid cus-luptatem nempe umbratilem et eurotam viri madiere carentis ia- citur ego crediderim. ED. P. l. bris. Quae Milicet illustrium senatriarum aemula, timorum μι- rMica Sucrorum Iuv. sal. 6, v. acto . . Lectiearii autem homines erant longi ei pro hi e Dalmatia saepissime aut Syria. Et quatuor vulso teraisam su

SEARCH

MENU NAVIGATION