장음표시 사용
241쪽
IρσRERuM GERMANICA Rura Laudantem tetrico subinde vultu lu d Burgundio cantat esculenti Infundens acido comam
sic Julianus Aug. ait se vidisse Germanos in
moene quidem canentes, sed mire placentes sibi, more cantorum, quorum quanto quisque molestior auditorio, tanto sibi suavior. Verba illius in oratione cui titulus αντιοχικος η σο- πωγων,haec simi, Eθεασάμ ην οῦ ι - τους υπέρ- ρ νον Βαιθβάρους, αγρια ρ ἐν μεληλεξει πεποι λιενα. μεθα λησια τοῖς κζωγμοῖς των τραχυ βρωντων ορνίθων,' s ευφραινο μένους εν τοῖς μέδεσιν. εἰνοιι γο οὐλου συ ιβαινει τηις
φαυλοις Em ms ιην, λυπι ζοῖς μὰν τοῖς θεα- τροι υσοιο. αυπις Mοι Pergit Sidonius in carmine sito Vis dicam tibi quid poemafrangat 'ri hoc Barbaricis abactaphctris p M. Spernitsemipedem 'lum Thalia,
Disara Rufiant mane novo decem apparatus. --. suem non ut vetulum patris parentem gantes in utricisi virum die nec orto δώ- Tot tantii clunt uirgantes, e m. . Quot vix Alcinoi culinas ret.
242쪽
Axonum morem in tondendis crinibus , non multupi dissimilem consuetudini Francorum quibus etiam olim vicini fuere, describit Apollinaris in carmine , quod ad Lampridium misit ex aula Theoderici regis Vulsogotthorum ad Burdegatam. Versiculi de Saxonibus hii sunt,
Iphic Saxona caerulum videmus Assuetum antefato filum timere. Cujus verticis extimas perora Non contentas os tenere morsus tat lamina marginem comarum. Etsic crinibus ad cutem rcc sis,
Decressit caput, abdituri vultus ειδε sic enim legendum, non, addituri vultus. ς Et lubiungit exemplum, Sic tonso occipiti senex Sicamber, sol quam vi lus es,elicis retrorsum Cervicem ad veterem novos capillos. De quo Sicambrorum more rursum alibi. Sidonius ad Majorianum Caesarem, Sic ripae duplicis tumore fracto Petosis Vahalim bibat Sica ben
ac Mores. HUnnos,quod omnes testantur, Barbar rum barbatissimos turpissimosq;an Pan gyrico quem Anthemio Caesari dicavit, Sidoniis v exacte depingit,hus v rsibus
243쪽
1 RURuM GERMAN1 Ahu MQuod beltae non parva manus, ne' carcere fracta Ad gladiaturam tu Spartace vincte parasti, Sed Suthicae vaga turbati e eritatis absedans, Dira, pax ehemens,i squo'gentibuι illis Barbara Barbaricis. cu'm dux Hormi calfi Hunnira erat.quis talaselum esse inibisgeniui ordat ' M perboreis Tanais quί vallibuι aeta Riphaea de caute cadit, jacet axesub Arse
Gens ammis membri j.minax , ita vult biu ipsis
Infantum pum horror inest. Conserargit in ars um assa rotunda caput geminis seu ronte cavernis in ad oculis albentibin. acta cerebri In cameram vix ad refugos lux Dervenit orbre, Non tamen extu . Nam fornice non stacto na videntspacia. et m orem tui ius usui respicua in puteis compensant pundia dis. Tum neper malaι excressat uia duplex,' Contunssit tenerincircundata fascianaras, Ut galeis cedant. Sic propterpraelia natos Maternin deformat amor quia tensa enarsii seu interjeolint Latior arean . te pars e ulchra. miris stant, pesiora vastae, Insignes humeri u in E sub ilibus amus.. Torma quidem pediti media es, procer. μου extat, Si oernab equit G sic longi sepe putantur S de/nt. Vix matre renui constitit infans. Mo rabet dorsumsen es. Cognata reare Membra viris, itasemper equo seu Axm, adhaeret
Re Ior cornipedum tergo. Gens altera fertur, Haec habet oe teretes arcus, ctificula cordi.
244쪽
Erumpens, se um1 rotis transvecta per Histr
Venerat, ctas inciderat orbita lymphas. Porro duritiem hujus gentis vel ex eo colliugere queas, quod inniatulos suos primo die ex carnificant. Nam genas eorum novacula di- :cindunt, ut priusquam lac degustent, ad tole- ranciam vulnerum anitientur. Quae res secit uenon barbescant, ob crobros cicatricum in secie sulcos. Quod si insens plorasset, occidebatur' vel ut adulterinus atque degenerans. Hinc Apollinaris in Aviti Panegyrico indubie Hunno innuit, quum inquit,
uera vel si quu pangit, cui laseperire est,
Ac fer opera siegeum, Vultui minaci Lubra cicatricum vestigia defore se Claudianus in
et gen tu extremos Scythia vergentis in oram TZ..tis gelidum Tanaim, suo non deformitu ura Arctos alit, tristes habitus obscoenas usu Or se , mens duro nunquam cessura labori. Praeda cibus, vitanda Cero, patre care
Ludus, occisis pulchrum Iurare Parentes. Nec plus Nubigenas duplex natura biformesa
z Cognatis aptavit equis. Acerrimanu o
. idem in laudem Manlii i heodora, Non vaga Hunnorum ferata . s. te terruit. Alludit autem ad id quod modo citatis carminibus dictumio fine , videlicet, Acerrima nullo Ordine
245쪽
A, RaxuM GERMANICA Ru Mequites erant pernicissimi. Turpeis alibi vocat, Hunnos Claudianus sic scribens. Jam formidata tyranni rispo ι subeunda mihi, quisorte nephanda Iam parat insidi, , qui nos aut turpibus Hunnis Aut implacatis famulospraestabit Atinis.
Caeterum ex multis nationibus quas Hunni secum in commilitium traxerant,seli supersunt V ustri sive Ungari, Pannoniam secundam incolentes, ut ante diximus, nec ipsi admodum proceri, si cum Sclavinis Boliemis aut Polonis comparentur. Nam in historiis legimus, Hun- nos itatura quidem exiguos , sed argutis mo- tibus expeeitos fuisse,& ad equitandum promptissimos, scapulis latis, & ad arcus sagittasque paratis, fitanisque cervicibus. Quin etiarii multos scissis illis & nigris vultibus in congressu terruerunt. Siquidem potius informis quae-
. . . dam mola era quam facies, habebatque verius
puncta quaedam quam lumina. Subjecerunt primum sibiinter multas gentes,etiam Alanost ac Ostrogotthos, sed hii se separavere ab illis, sui rursum juris saeti.
ANCI GERMANICA SUNT, Lingua. V Detes Francos qui transito Rheno nobilissimum istud in Galliis regnum constituerunt, & per duas familias priorem Merouingorum, Posteriorem Carolingorum, non
Galliam selum sed & Germaniam postea nota Paucis
246쪽
L 1 AER sacvNDus, tot paucis seCulis rexere, Germanica usos fuisse lingua , quum innumera alia argumenta probant, tum vero manifeste convincit Liber ille insignis Evangeliorum Francice hoc est Ge manice vςrsuS, quem nos nuper dum comiti Romani Imperij Carolus Caesar cςlebraret
pud Augustam Rhetiae superioris, Fruxini in Vindelicis quam hodie Frisingam appellant
in Bibliotheca D. Corbiniani obiter perimus. nam Livianarum Decadum gratia fueramus il- M.,-Mluc proseta. Ejus codicis hic est titulus. Laber e - Evangeliorum in Tradisiam linguam versim
Coni tat autem ex rithmis totus. Atque ut anti- quitatem ejus tralationis non ignores, deprehendi librum exscriptum abhinc annos sermς sexcentos, ut tum compositum credam quum
Chi isto primum Franci nomen dedere. In fine enim ascriptum erat. Valdo me eri 1 se. Sigefri prci tersiri .Numeratur autem inter Frisii enseis episcopos Vualdo, ni fallor, decimus. Habet ipsum opus elegantissimam prae- sationem, cujus hoc est initium , nulla litera
Iu 'en ista et ungun. Qui Germanice callet,satisintelligit istave ba, nisi quod hodie paulo aliter scribimus de Proserimus, non addentes alicubi tot vocales, alicubi plureis adijcientes. nec Tigunum verbia pro incipere familiare est omnibus Germani
247쪽
irem paulo post comparantur Franci Ro-
matris animositate, nunquam hoc negaturis
pti, & viri sortes omnes. Nam hoc significat
li , t plura addere. nam ista D quod tortassis apud nonnullos controa versum esse poterat. Hoc omittere nequeo, volumen istud egregium esse thes urum anti-
quit xi . Solebat olim Maximilianus Caesar
proposita mercede suos provocare ad quaeren- da vel diplomata quη ante quingentos essent
annOS conscripta. nam tantum Latini sermonis
248쪽
L 1 AER SECUNDUς. commune habuimus. Ab annis tamen centumeto
& quinquaginta secus apud nos saetiam vide
mus. Sic Ungaricus sermo nostra aetate prima scribi coepit. Itaque si quis monstrasset dunt xa i talem codicem, non indonatus abisset. nam princeps fuit it beralissimus. Huius genetis Psalterium vidimus apud Joannem Huttichium nostrum Argentorati.Perpetua vero laus Fini corum veterum, qui sacros libros in suam , hoc
quest Germanicam linguam vertendos curarint,
quod nuper a Theologis quibusdam improba- itum scimus. Huc pertinet quod Luitharius - Trancorum rex periclitanti in Saxonibus filio Dagoberto opem ferens, quum ad Visurgim . amnem venisset, Sc detracta galea nudasset ca puc jam prorsus Canum, nam agnosci cupiebat quo sui praeientia timorem hostibus incuteret,
Berchioldus Saxonum princeps rege statim gnito, o vetulum ,inquit ,ct canum Iumentum,
ades ne hici verborum contumelia sic est ..commotus L i ut inius, ut non expectatis copi is suis quas praecesserat, cum cohortibus filii fluvium transiret, dc conviciatorem invaderer, ac in sugam versum tandem obtruncaret. Igi tui Saxonum sermo lingua: Francorum aifinis esse debuit, alioqui qui potuisset commoveri Luitharius , si convicium non intellexisset pNam in annalibus Francorum expressum est, . lilium Barbara voce inclamasse. Vulgo quoque . notum est Carolum Magnum duodecim men- sibus vocabula juxta propriam linguam impo- π'
249쪽
i miti Februarium, Homun . Martium, Lentet monat. Aprilem, ermo t. Maium, Vunno- mouat. Et sic de caeteris. Porro Romanus do Pcouincialis sermo, quo etiamnum interior u-
titur Gallia,complusculasdictiones ab issa Ge manica Francorum lingua mutuatuS est, quas ' bodieque retinet. Eas enumerare longum sit.
Sidonius Apollinaris ridet Syagrium quen-
dam Gallum, quod homo Provincialis, MConsulis pronepos , ac insignis poetae semine natus, atque egregie literis excultus ipse, tame Germanicam Burgundionum linguam addi- diuisset. Hoc illi interprete utebantur , si quas sorte Latinas literas vel ι Caesaribus vela civit tat; mis ccepistent. Et coli siliis etiam sanctioribus adhibebant. Proin-
de festivo novum Burgundionum solonem ibium appellat, di novum Amphionem in cilli ris sed trichordibus temperandis. Id quod dicit propter trium linguarum peritiam, Germanis
siae, patriae, hoc est provincialis, & Latinae. Sed Iibet epistolam iptam ascribere.
s, constulis proversis, is e tonem,quamquam ida causam se
250쪽
mine Poete, cui proculdubiostatuas dederunt lit rasi trabeae nodedissent, odena nuc autoris cuia ,
laversibus verba testantur,aquo studia psoror Parum quidem, quine in hac 'rte, degen raverunt: immane narratu est, quantum stupeam formonis te Germanici notitiam tanta facilitate Germ . mpulse. A qui pueritiam tuam competenter scholis tiberalibus memini imbutam, σμῖν - mero acriter eloquenter 1 declamasse coram orat re alis habeo comper M. Atet haec quum ita Guelim dicas,ωnd ubito hauserunt pectora tua m- ποῦ phumam gentis alienae, ut modo mihi post fomlas is lectionis Maronianae, posth desis datam varicosi Arpinatis abundantiam loquacitatem i, quasi Gilario vetere novus falco prorumpas ' iri minime potest, quanto mihi cateriss sit risita, quoties audio quod repraesenteformidet faceresin γεμε Barbarus Eurbarismum. A veltibi Gpistolas interpretanti tacitis Germanorusenatus, G -- ct negoci s mutuis arbitri7 te disceptatorem , δε- ' fumit. N in Burgundionum Solon in legibin dis a -- α serendis, novus Amphion in citharis seia trichordia μα- ιtemperandis, amaris, frequentaris, expeteris. Mo Oblectas, adhiberis, eligeris. Decernis, audiris.
Et quanquacque corporibuι ac sensi rigidi sint,
indolatiles1 mPl iuturin teparater ordi cunt, sermonem Patraum, cor Latinum. sat hoc unῶ vir faceti me, ut nihilo segniin, vel qzum bit aliquidiscitioni opera i enias, stodia , hoc prout elegantissim in eo temperam nium, ut ista tibi lingua teneatur ne ridearis, illa exerceatur ut rideas. Hactenus Sidonius. Idem ad Catullia