장음표시 사용
261쪽
sunt transgressi, 'uemadmodum libro primo si sedemqnstravimus. Hinc pparet illorum hoc est German's ex Sclavinis Scythis facientium. Ita quiba dam non labor, non annuus deest , sed iudicium. Vandili quibusdam e- foeda hallucinatio, Vandalos nobis ex inidis, im Vindiu dicuntur. Potio quos Plinius hic
iis RERuM GERMANICARUM ioram Germaniae tradere, Agrippam cum Rh ria Sc Norico longitudinem D ccxxxvi. M.pas-
suum, latitudinem Cc I xviii. M. Itaque ri
xima discordia est inter Graecos & Agrippam. Cur igituc Plinius hic non multum orae Graecinxum opinio deesse dicit ' Locus haud vacat mendis. E vestigiis exemplaris manu scripti, sed depr vati sinu, visus mihi sum hanc eruisse lectionem, Nam Germania multis postea annis nec tota porcognita est. Conyectare 'rmi itur. Hi multum absit Graecorum opinio a lota iudine Wb Agra patradita, Aut, ut multum detraxerit G. opinio. Sequitur, GLNFRA GERMANORUM
V. VINDELici. Quid hic faciunt Vindelici, qui
Provinciales fuere subjecti Romanis na Rh tiam secundam inhabitarunt. Scribend0mi Vandili. Nam Cor. Tacitus inter Germanicae gentis appellaxiones & vera acantiqua nomina Vandalios sive Vandilos recςnset. Hii fuere Germanorum ultimi versus Gotthos dc Gepiadas, a quihus postea sunt in Scythiam propulsi, quemadmodum ex Procopio liquet. Nam Vandalos Gotthi miris modis exagitarunt, ut Bqrgundiones Vandalorum nationem iii Al manniam ire coegerint, qui in sequanos postea
262쪽
Guttones appellat, Tacitus libro secundo Hist. Aug. vocat Gotones. Scribit enim Ca- tualdam nobilem juvenem vi Marobodui profugum, ad Gotones venisse. Videlicet ex Ma
comannis ad extremam Germaniam conces-
serat, in Gotones Vandalorum nationem. In libello De situ & moribus Germanorum. I se glos, inquit, Gotthon re ant. Nec sunt Gotones pro Gotthis accipiendi. Quin ipsi Procopio non habeo fidem, Vandilos Gothi 'cae nationis facienti, nisi nationes horum ali- . quota Gotthis subactas i itelligamus, quibus ut vicinis permixti fuere. Sed circa Maeotia dem consedisse constar. a Gotthis pulsos, ut arbitror. Caeterum amplum fuit Gotthorum dc Getarum nomen apud veteres. Nam orbis deseriptio facta Theodosio Caesare jubeiaxe, . docet Germaniam omnem1 Gotthiam ad Hun tiam amnem fi extendi, qui Dacorum etiam' 'Alanorum , sit terminuri Tibiscum intelligo.
NED Quidam stribunt, fuge uoues. Sed neu- trum recte. Nam Germanica dictio est, quemadmoduna ostendam , innuens eos qui sinus maris accolant. Itaque sciendum Vbic sive Hister. Vul lingua Saxonum dc eorum Germanorum qui circa mare habitant, significare sinum ma- ris aut fluvii, quod superior Germania pellat, dcuuonen est habitare. Vnde Vulge-
utiones dita qui sinu, maris incolereiar, quaa una atque altera litera omissa, naim geminaris, o nes appellarue
263쪽
Hos scribae etymologiam vocabuli ignorantes in ing ones verterunt,pro PVnobis LMdepti gentes, qui lapsus in veteribus scripturis creber est. Proinde satis liquet mi vonoue scribendum. Hoc etia ipsi populi probant,stu rum, inquiῖ, pars Cimbri , Teutoni. Notum enim est istos septentrionalis Oceani simus accoluisse.Sequia
rechorum gentos.Nam Tacitus ait Cai chos a Frisiis incipientes, partem littoris occupare. Sed & insulas incoluere Cauchi. Qua re sunt inter Vige nes numerandi. die sine causa dicit Plinius, Cauchorum gentes, populi agnitudinem ostenturus , quem Tacitus asserit imi niensum terrarum spatium non tene-rς tantum, sed & implere. Ex hiis Cauchis franci prodiere sine dubio. nam Cauchorum. nobilissimam gentem Francos fuisse reor. Igitur olim Franci vigevones erant.. Tacitus, Proximi, inquit, Oceano Vigevonci. sic enim legendum. Plinius noster capite praecedenti de Septentrionali Oceauo loquens, Ocipit, ii quir, inde clarior aper/r fama ab gente I, υσ-
num, quae sprima. Inde Germaniae Sebo mctus, Hil rara ibi immensis G SI , is 'regis minor. Quae Verba sic legi diilinguique debent. Incipit deinde,
subaudi beptentrionalis Oceanus, clariore v riri fama ob gente divonum , quae est prima. In-. de Germania Mons . Ovo ibi immeus . dcc. Ti an cripsit hunc locu Solinus, uous, inquit, suo ipse ingens, nec Riphaeis minor collibus, ω Dum Cirmani acit. Hunc In Vones teumn
264쪽
- quibu primis post Scytba nomen Germanicum c Orgit. In manu scripto Plinii codice legi
Germanorum regnum fuit ad Oceanum Se - ptentrionalem. Illic enim Teutonorum sede inclytae gentis, quibus ipse Tuiscon olim imperasse videatur. Hii igitur eos qui ad Rhenum dc Danubiu habitabant, tanquam ultimos clare motissi inos cultores , I seu ues Vocari Ar,
quod superior Germania datius loquens, die Oresten uouer diceret. Ac attendendum hic, fieri respectum ad maritimos illos & in sulares populos. Tacitus caeteros scribit istac nes vocari. hoc est qui medii non sunt neque Oceano proximi. Sequitur, QVorum pars Cimbri. Cuid Itic nobis delirat Plinius, Cimbros Is e-Vonibus annumer ias, quos ante Vii evoneses e dixit 3 Hanc ob causam omnes legunt Cimbre mediterranei. de quibus suave eis legere varias autorum recentium conjecturas
quo loco ponendi sint noscieruiu. Nec animadvertunt quum Istaevones plane ripenses sint, nihil cum litisco venire mediterraneos vel Cimbros, vel alios quos uia. ingens hic mendum est,& locus pessime depravatus. Tu sic calliga creorum pars Sicambri. Et colon adde, n nihic sententiae sinis est Sequitu , M s DizE ANE I HERMIO NES. TacituS, i aquit, Vermiones. Dicti sunt Hernuuones medite ranei Germaniae populi inter Rhenum anubiuni habitantes : Nani Her Septen
265쪽
RERuM GERMANICA Ruri trionalium Germanorum lingua terram signia ficat, nos hic addimus liter in i, vel l. dicimui enim Herd, appellaturi istos mediterraneos N er uouer. Facillimu vero suit nerumnas sive Hornuumos in Hermionos vel Herminouos perer rem mutare. Scribit Pomponius Mela ultra Cimbros & Teutonos ultimos Germaniae o IuHerminoi es.Nec dubium est, inter Cimbros
Heriauones extitis e. nam illic piis is admodam temporibus Vandalocum gentes locatas arbitror, proxime Peucinos & Bai rnas, qui Dacis contermini sunt. Jam Vigeqonibus MFrisii debent accenseri, Is tevultibus post Si ca rimbros in Galliam traductos Tencteri, usipii,suerim in D, Chamavi, & Angrivarii, ac prius luam Rhenum transirent olim Vbii. Tandem vero Franci quo loeu Vigevonibus facti sunt Isievones, occupatis ad Rhenum locis. quemadmodum ostendimus libro primo : Saxonesque postea I stevo nes propter vestphaliam, & Her Vones propter interioreS regiones, qui prius V igevone, fueralit Caecorum quod TacitUS tr
dit, Manno Tuisse nis filio tres filios assignari, c quocum nominibus isti populi sic fueri Mappellati, intellige Mannum in hanc formam
testamentum condiduse ni tu I Cevo- ναν, hoc est, littoralis rasula si popγo Par to. I nimiis nasu Herivom bus, hoc es, mediterra-xeis i erat . Medium inter hos, Nevones, hoc est, ripa neni Danisse accola tus, regem ba
266쪽
A is. Quid discriminis est inter Vistillum & Vistulam, ut vocem repetat Plinius 8 nihil certe. Locus est vitiatus. Tu repone, Vi citas, Suevus, bu. Errori causam dedit prior syllaba sequentis dictionis, quam inepte bis scripsit librarius, alius transpositis ejus syllabae literis legit Su
et ita alius emendavit, Sicie V ula. Suevi fluvii meminit Ptolomaeus. Quidam hodie Euenuita Vocari putant. Sequitur, NuLLI INFERIVS NOBILiTATE. Hic leve erratum est, sed tamen de hoc lectorem admonere voluimus, ut totum caput perpurgatum habeat. Itaque scriabendum, inserius nobilitate, Hercynium jugum praetenditur. Porro videre sacile est, quantus labor sit emendare Plinium, & quam res necessaria: ut pessime de literis mereantur, qui hoc agenteis non solum riden sed& conubciis proscindunt.
DE DIOECESIB DS EP scopali S. Romanorum magistratuum dioeces is se
enim etiam illi vocarunt 'litas administra tiones dicere possumus) apud Christianos piscopi , imitatione Ethnicorum gubernandas sulceperunt. Unde volumen Praefecturarum Romanarum enumerat ncarium dicere-.seo; lianae,Vicariu dioecesios Ponticae,& micariudioece eos Thraciarum. Sic vir illustris Praesectus praetorio Italiae multas dioeceses sub se habet. Nec pauciores praesere pr rio Galliaru. Con-
267쪽
stianismuni, unde & hoc nomen est mutuata antiquitas. Sed ut appareat, quomodo prophanam Romanorum ditionem Ecclesiastica ditio propemodum sit aemulata rem exemplo manu testabimus. Raurici sive exteriores Sequani pr. Yter magistratum Rauricensis Augustae, praesidem Maximae Sequanorum olim agra scebant, qui apud Vesontionem habitabat. Et hodie Rauricis sequanisque cis non nis omnis bus a vocetio monte utque ad rivum Echen bachum, Sequanorum Triboccorumque sive
Germaniae pr:mae discriminatorem, qui luilia-Meso lio supra Selestadium visitur, Basiliensis antistes praeest , arcti episcopo Vesontino subjectus. Simili pacto Tribonos siue Triboccos ab Elaenbacho rivo terminali Saletionem usuque regit Argentoratensis pra su l, antiqua Triboccotum oppida summum, Elcebum,aut hujus ruinas positis, & infimum, Bi ocomagunt sub se habens: ab Argentorato vero quod trina olim Triboccorum caput fuit, nona elaso citus,nsen secus ad Comes ille militaris apud Romanos, cujus meminimus supra, ac in sequentibus saepe mentionem saciemus. Dixi non sine causa propemoram, quod sines alicubi Variatos videam. Nam non dubito, quin Co- mes Argentor teritis tota in Triboccorum regionem sive Germaniae primae patrem, quae ad Sequanos cilinontanos, Leucos, dc Medi
macricos olim per inebat , sub se habuerit. Si quidem Marcellinus Ararim scribit inter Ge
268쪽
Dianiam primam fluentem Sanconnaria vocari. quem fluvium constat in Lotharingia in extremitate Uosaginarum Alpium oriri in dioeces Leucorum sive Tullens. Proinde cernis hic fines mutatos. Neque enim libuit Francorum regi Dagoberto, Mediomatricorum dc Leucorum Ecclesias occupatis jam finibus pro sus spoliare. idque etiam in aliis dicio cesibus a cidit, de variatione finium loquor. sed haec de monstrare nimis longum esset. Nemetes Spiresi episcopo parent, Vangiones Borbe tomagensi si de Uuoi maciens: Magon uacensis territorii homines, Vsi i iacensi: Ubii A rippin cnsi: Nervii quondam Noyio magenti tantum, unde Noviomagum Nerviorum caput suille
colligo, tinc etiam Tornacenii: Treviri Trevi- iis , Mediomatrici Medior tricens, quem nunc Metensem vocant, Remi Remensi. dc siede aliis. Ac rursum schit Comes Argentoratensis, Praesectus militum apud Nemetas,dci affect is militum apud Vangionas, Ducem Magucia censem agno ebant. & Consularem ipsi m sic hodie Ptiesules istaru urbium Archi epi copo Magunciacens subjeeti sunt.Et prius 'iaquam constituerentur id quod sub rancorum regibUSDago berto&Pipino factum arbitror)ul ecclesie dubio procul in dioecesi Maguncia- .censis prae tulis erant sic Lugduni in Lugdunei si prima , Rotomagi in Lugdunensi secunda,
Turonorum in tertia,Senonum in quarta, Trevirorum in Belgica prima , Remorum in secunda, Biturigum in Aquitanica prima,Burd
269쪽
ar; RERum c ERMANI cAR9M galensvam in secunda, Narbonensium item in Narbonensi prima, & Aquensium in secunda.
antistites, propter civita tiam veterem prima tu,
Metropoles enim sunt suae quisque regionis episcopis imperant. Atque hoc est quod Lucia
iis papa dicit apud Gratianum, dist. Lxxx. II bes, inquit. cst loca in quibus primates praesidere debent, non a modernis sed multis ante adcientum Chri is statutasunt temporibus: quorum Primatus etia pro majori bus negociis appellabant. Haec
ille. Quod autem de primariis Flaminibus ibiadem ex Clemente refertur, minus placet. Vides igitur, ut opinor, quemadmodum ecclesiasticae dioecesses prophanas Romanorum dioec seis imitatae sint. Porro quum etiam transrhenana Germania ad Christi religionem conve teretur, magna facta est accellio dioecesi runciacensi e Francis de vicinis advenis genti bus otinaciens, Spirensi, dc Argentorate:
si , ex Alemannis, qui serius Christianismum sunt amplexi, non nisi indueti per Francos,
ceu tradit Agathias, sed tamen ante gentes istas advenas quorum mox meminimus. nisi velimus dicere, Magunciacensem antistitem Alemannorum aliquam cuilibet ecclesiae partem adiecisse. nam arbitror Alemannos ad Peligio hem nostram longe antea sutile conversos, priusquam Argentorati sedes episcopalis erigere tur. Cujus rei supra mentio nobis facta est. Basiliensis ecclesia Rauricis dc Sequanis suis contenta mansit, nec quenquam externum populum sub suam resepit ditionem. At Constan-
270쪽
I in ER TE R Trus. ars , tiensis, quae Vindonissensi siccessisse putatur, propterea quod olim Rhetiae primae suerit a tributa,eam ob causam magis ad Italiam quan Galliam pertinens, praeter magnam Rhetiae Primae portionem, etiam neophytis Alemannis insignitar aucta est. Ecclesia Augustana Rhetiae primae vetustissima est. quod docent martyres qui illic ob professionem Christiani nominis Occubuerunt. Etenim ut supra quoque dixi mus Provinciae Romanorum, ut Galliae, qui bus etiam cisrhenana Germania annumerata lquondam est, Pannoniae,Noricum, & Rhetiae, stati in Christi doctrinam acceperunt, quem Lmodum i talia. Non quod regiones totae Chri stianismum publice amplecterentur, sed quod ἡprivatim sacratissimae religioni complures ii men darent. Soli Germani, dc pertinaciusculet
quidem Alemanni, in paganismo perstabanti Porro Franci Christiani facti, quod post ill
xum in cisrhenan in Germaniam Sc penitiorem Galliam immigrationem accidit, etiam Al mani Grum sentem sibi subjectam paulatim Christianis sacris imbuendam curarunt, velut
ex Agathia liquere potest. Proinde quoniam
Francorum reges Alemannis imperabant, qui diu antea Rhetiam primam quae Lico flavio, Alpibus, Sc Danubio terminatur, occupaverant, verisimile est doctores Christianae reli pionis ad illos ex Magunciaco sui se transmiseios. Nam quis non credat Alemannos, quum. . tantopere abhorrerent a Christianisino , sae