Beati Rhenani selestadiensis Rerum germanicarum libri tres. Quibus præmissa est ipsius Vita auctore Joanne Sturmio

발행: 1670년

분량: 908페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

sust Rhetiae primae videtur sub ditionem Voni et Magunciacensis epis copi. Id quod do Curiensi quoque ecclesia sentiendum. Nani

de recentioribus, Vuirtaburgens, Eistetensi, Ambinbergensi, res satis constat. Nam omnino Francorum regibus Alemanni Christianismudebent, δc ab Alemannis occupatae regiones, iri quibus si non novum i qui illic antea non sutilet, induxerunt,saltem instau rarunt extin eici, atque rudem ac tenuem ad incrementa solida provexere. Nec hoc omittendum, videri tumhlagunciacensem Ecclesiam, tum Agrippinentem, priusquam Metropoles fierent id quod D. Bonifacii tempestate factum est sub Trev rens suisse. nam hoc nobis praeeminentia loci

persuadet.

EXPOSITUS ET EMENDATUS apud Cis rem locus de ortu flvae Hercynia, ubi vulgo legisur,oriri id nemusa metu, Tauracoru nibus..Iulius CaesarCommentariorum libro se- Xw de Hercynia sylva loquens, Oritur, inquit, ab Helvetioru, ct Nemetum, Tauracorum siuibus , rectas fluminis Danubii restione pertinet ad sines Dacorum, ct Anartium. Sed quid hic Nemetes faciunt, quos hodie pro Spirensis dioeces eos cultoribus omnes accipiunt, oc quiduin recte. Qui vero stat isti Tauraci, live ut in sinceriorib 'dicibus legitur, Tau'

272쪽

. a.

HE Cur autem ab Helvetiis statim ad Nem

tas transilit Caesar, populos intermedios omit tens, Rauracos, Sequanos, Tribocos sive Me-

diomatricos, qui potius erant nominandi ' An memoria lapsum dicere volumus λ Crede mihi lector, locus iste mendo non caret apud Cae-. ', sarem. Ego scribo pro Nemetum , Mucium. Sunt autem Venetes Rhetiae populi sui parte ad inseriorem acum pertinentes, a quibus V netus dictusest. Pomponius Mela : Rheni ab L Alpi biodecidens, prope a capite duos lacus cit, nn tum romum. Istos Venetos arbitror apud Plinium dici Uennotes dc Veno- netes, ubi recensentur in inscriptione illa Trophaei Alpium, apud Cl. Ptolemaeui in descri- ptione Rhetiae Vennontes. Unicae vero literae inversio nobis istum errorem peperit. Ex N ne tu in enjm doctus aliquis secit Nemetum Porro nomine Tauria coria accipio, Turgavos. Siquidem iuspicor Taurum sive Tauriam fluvia una illum suisse iustum, quem haec aetas Turum. vocat. a quo Turgaviae vocabulum, quam V in. deo tam late protensam olim ut Turegum e iam complecteretur, ab amne quoque furo si- . ve Turgavia nominatum, nimirum quod Tau- 'riaci traebis velut angulus δc extremitaS esset, . .

ut primo libro docuimus. Turegum autem in Turgaucii pago situ sub administratione Ducis . Alemaniae, docet diploma Ludeuuichi regis

. Francoria. nam ab Alemanis Tauri cus tractus totus occupatus est cum vicinis regionibus, ut supra tracissim'. Nec vero me latet I auracosa

273쪽

M RERuM GERMANICARV Μ quibusdam autoribus usurpari pro Rauracis. , Caeterum Acromi lacus alterius nomenclaturam ut arbitror) resert viculus ille in lacum

excurrens,quem vernaculus sermo Romershom

appellae, quasi dicas Acronai cornu sive pro- . montorium. Videtur autem Hercynium nemus ditate Julii Caesaris ad lacum Venetum usque pertinulisse,priusquam videlicet inter Aleman- niam&Rhetiam superiorem limes constitueretur eo tractu ubi hodie Tujelialia arcem de Cregiam videmus, indubie munimenta Romanorum Jultomagum vel sus,quod ego corrupte Pylaenisi dici conjicio, dc Brigobannem, ad sontem Danubii declinando. Nam ea loca Romani repurgari curarunt, silvae parte recisa. MARTIANA SYLVA.

, C Artianam sylvani vocavere Romani se ae . periorem partem Hercynii nemoris,

qua vernaculo sermoneGermani rin uald appellant, hoc est, si quis interpretatio-ῆ nem requirat, nigram sylvam. Sed dubium est an a Marte vernaculum istud nomen sit deductu olim, quandoquidem a Germanis lucos Sc nemora consecrari consuesse , deorumque no- .minibus appellari secretum illud quod sola reverentia videbant, Tacitus tradit: an potius quae mihi probatur opinio Orca uuald, hoc est

Hercynium nemus, addita litera, s, mutatu sita novis cultoribus Alemanis in Sc uariettruata. Solet enim vulgus incognitas voces deto

quere in aliquod sorte significatum, quamlibet 'absur mi

274쪽

Nam Mars sui arbitror apud Ge os situm ha bet nomen. Ammianus lib. xxi. tiliano Caesare loquens , Profecturas ita I QtianaMoisin a s Glas Histrifum ripis. De Martiana sylva meminimus in Mimis libro primo.

Uam sylvani Graeci Latinique Hercynia .

vocant,Germani veteres appellabant O e Cyniam, autoreJulio Caesare. Proinde quod oppidum sermo verna culus Vortet im nomi- Psr Q.

l re, in cujus meditullio situm est. Sicut B o- hemum a Bojis. Nam quae de Phorcyde Phrygiae narrantur, ad librum Luciani pertinent, cui ille titulum secit αληθους ἰςορίας. Porro rcynium nemus, quae postea Martiana sylva dici coepit, Julianus Augustus perlustravit, ex ,

Rauracis ad Danubium prosecius,ubi haec Ulmam conditam videt. Itaque meminit hu- jus nemoris alicubi citante Suida, in haec verba, προς τί- ἐρκυνιαν υλυ/ εθεομεν. esοον ἐγω -Qω ον, ιδου γουν m θαρροον εγου

275쪽

Σ;o RERuM GERMANI cARuunmus. vidi ego rem msi iter mirificamee enim considenti Animo tibi podiceor, ne B tera ite nemus vidisse, net quantum ego sane novcrim

in Romano orbe extare. Verum sive quis putet e ν Tempe quae in Thesabasiunt, sive mas Thermopyli proxima , aut volumisin s ingentem Tau- rum, plurimum incommoditatis ad iter habere, liminimum sane fuerit quantum ad do cultatem 'eritatemi attinet, ii comparatio stat cum cui Hercyni nomen est.

Nic ER. Icer amnis es quem vulgus eruditorum hodie Neccharu appellat. Oritur in Martia ira sylva. Panegyristes ad Constantinia Magnum, Sed puli brum, inquit tibi videllar,'r vera pulcherrimum est, ut Khenam iste non solum

supenoribus locis, ubι aut laritudine vari ias,aut vicinia fontis exigum sedes ibi nodio ponte calco itur, ubi toti est,ubi jam plurimos hausit amnes

Hostibus exactis Nicrum 'per S L pondum. H. Vopiscus in vita Probi Caesis, de Germanis agens, Et quum jam in nostra ripa, inquit, imo per omnes Gallia , securi vagarentur, caesis prope quadringentis mistibus qui auu occupaverant solum; reliquos ultra Nicrum iuvium S Albini removit. Sic enim utrobiq; legendum docuimus capite De statu Germaniae veteris libro primo.

276쪽

MArtianus Capella satis innuit, I aanubis

um a monte Abnova ubi fontem habet, nomen invenime, quum inquit, Hister vi- m ortu. in Germania de cacumine montis ad no- - vem sexaginta amnta a sumens, etiam Danubia m vocitatur. Tu scribe, de cacumine montis Abnobae. nam librarij vitium est. Nec curan dum Abnoba scribatur an Abnova.pro B enim L - V scimus usurpari. Germani D litera articuli loco addita dicebant Daunou pro die Abna

Romani Danubium. Equidem Germanicum Abnouae vocabulum collem terrenum & campum pascuum quem, nostrates augiam vocant,

botius insinuat quam montem sylvosum. Et . . . tali loco Danubii fons est. Proinde Tacitus molle & clementer aeditum montis Abnoba jugum a s erit. Caeterum Herodotus ex civit ite Prrrhene Danubium fluere scribit, de ECeltis. Alludit vero vernaculum tractus P riensi vocabulum ad Pyrrhenem. Ac Cel- rarum appellatione more Veterum autorum a.α

Hecataei videlicet, Phylarchi, Hermippi, dc Diodori Siculi, Germanos intelligere opor- i et. Illias verba Graeca haec sunt, Vo reta γαρ ποταμος ἐκ κε - f πυρ πολι iei με ν π οντἰ ευρω 1ν. id ea, Siquidem ct 'Danubim fluvius initio sumpto e .

Cellis er P3 bene civitate fuit, mediam 1ecans - te

277쪽

Danubiin inquit, oriens prope Rauracos montos, . a. i limitibus Rheticis per latiorem orbem protentus, l sexaginta navigabile is pene recipiens vios,

septem ρβjs per hoc Scythicum latus erumpit in mare. Haec ille. Tam propinquus autem sciit li

limiti Rhetiae Germaniaque Danubij sons, ut l

oriri in Rhetia Sublimis se a IIon prominet Hercyniae confinis Rhetis fisa,

tuae e

cu 2 parentem.

Omina fluviorum Germanica pleraqua in aha desinunt, ut in sylva Martiana, uniet aha, Schillaba, Vuol faba, In saltu Vosa- gi, Lebraba, Andelaba, H elaba. Apud Ruv cum, Ru ba, quae nomen oppido A arci d g dici Suartet aba apud Coenobium ejusdem ain

pellationis in tractu Badens. Proxime Au-

olim dictus est, ac sub nemore Bohemico, aravaba. Huius quoque desinentiae fuisse credo fluvio a quem lacus Turegiensis emittit. I aha in suburbio Selestadiensi, sed mutato

prius nomine, Ello amni miscetur.

278쪽

mannia memoriam sui reliquere vicis constru

ctis, quae hodie oppida videmus. Nortlingi in

ruq; samiliae nobiles indiderunt, ut Quen elin

Nordgauia habitante s , unde δc nomen nacti sunt, conlatis domiciliis Nordtingen oppidum

constituerunt. Et sic de multis alijs. Non aliter , oppidulum Selestidio proximum hodie Gemar ridicium, in diplomate Caroli Magni quo L brahensis coenobi j institutionem a Vol radoctiam, approbat,nominatur Gamarim ,a nobi a Colmaringis. Nam hac terminatione gaud bant olim Franci 5c Alemanni, imo Germani

omnes.

tum.

OR. Tacitus in ipso calce libri decimiter

ignes terra aediti, villas, arva, vicos, passim coη rapiebant,ferebantur condita nuper c

tonia moenia. Nes cxtingui poterant. Non sil mbres caderent, nonsi iuvialib. aquis, aut quoio humore niterenturi. donec inopia reme , s si cladis, agrestes quidam eminussa jacere. μῆη rs dentib ammis propius Egres, Qv

279쪽

uM GERMANICARUM

magis prophana upuct viliori polyu a. lato magu pressura igno Fla e te niisTacitu F. ta te ulc os usurpat uia d&Caesar subindes cit, pro toto. in agro oninique ditione. Coloniam pro Oppido is, sit Vir riS. Verbi gratia, si Respublica Seletiadiensis vicos circumquaque stos pleno jure . . possideret omnes illorum habitatores eirent de civitate Selestadiensi, sed non de oppido. Hoc

obiter annotare placuit, ut stiatur inter civit . ten,& oppidum disserentia. Suspicatus ali-

. . . quand is iam civitatem ista Juhiotium in Nord-

gavia Liisse. & coloniam ipsam ei e quod illic oppidum haec aetas Ala vocat, propterea quod scieba Hernuin duros semper favisi e Romanis,

& apud illud municipita Romani imperii sub-

terraneos muros extare longissimo spatio ve

tustatem admirandam arguenteis. Er j ictatur

vulgo oppidum Alaliense primum libertatem

l . v nactum. Sed postquam in mentem mihi venit,

Tacitum ejus civitatis libro quoque secundo meminisse de Germanjco Caesare loquentem qui in Cauchorum terram tempestate maris

tandem delatus, nihilominus post insignem erim mari cladem acceptam in Chattos & irsbs exercitum duxerit, re felici iIime gesta, deprehendi Juhionum civitatem esie Frisiis &Chaucis propinquam circa amnem Amisiam. Verba Taciti eo loco sunt haec, Reduritus inde mitis. Tanaetii in aeditionibus vulgatis

. , t scriptum et , in Hiona, divisis dietionibus, ac asteriscus appositus , arbitrante Beroaldo te

280쪽

litum ititi suissedc hybernacula.

S I U E C A PEL LATIUM REGIO-

nis uomem unde Comitis

A regio quam hodie vernacula lingua . . , , in Psaltatam,indocte Palatinatum vocamus, ' ipellatu vel Palas nomen habuit. An mus lib. xviii. stuum ventum

e tonem cui Capellati' vel Palvi nomen est. z itaque prisca voce Palatini vocabulumendit, A non a palatio vel imperatoris, vel

regii Francorum. nam sunt qui Palatinum esseant, qui a Francis olim Major donaus fui' . .

erit appellatus. Julianim Caesar post Argentor

'mptauiam, qua Alemannorum copias penia

uia i quum 1μοι aretur eam gentem tanto' ii amissorum damno taurum feritam,minime qui . . Q. raram sedatiqui ausuram hostile, ut caeteri, quo

illic constitutum transire voluit. Obsi Mut AZ

murrim pontem observantes. At Julianus noctu trecentos mili dis ussar,'s navibus quadraginta l. impositos . adeo tacitos trans ira Rhenum jubet, los, ab Hortari' Regis covivio m

SEARCH

MENU NAVIGATION