장음표시 사용
411쪽
Lin ER TERTIus. 317 me perdurat, aquam amoenissimam s limpidi sima vel aspicere vel potare volenti praebens. Nam illos, ut qui insulam incolant, hinc praesertim sequam haurire oportet. Fit autem istic mitior 'ems, eob calorem Oceani nongentis enim sa-di abest, nee amplius. Acfortassis ipsa aqua tenuem aliquam auram aedit. Videtur autem chlidior marina quam dulcis. sve igitur hanc ob causam , sive ob aliam aliquam ob scuram mihi, res lia habet, tepidiorem hyemem sentiunt eum incolento locum. Provenit erregia vitu apud illos, uni jam qui sicim arte ct ingenio illic alant: ea per brumae tempuυipulis fumentarbs s hoc genu quibusdam, quae noxam caelestem arbores laedentem prohibere solent, non feci ac vestimentis integendo, Tuit itas solito saevior hyems acria or es fluvius veluti tabulas marmorem deferebat. Nodipis sane Phrygium lapidem, cui propter albedinempraecipue ilis apparebat amnis huius glacies ingens quae cumulatim una supra aliam ferretur. Alfi ipsium alveum 2 fluxῶ in sarponti jamjam astracturus erat. Hinci solito violentior existebat. Forro cubiculum ubi dormiebam, nequaquam calefiebat, quomodoplerat cornacul ubfornacibus illic calefieri consueverunt,pr sertim quum appositum ac instructum es et ad recipiendum ab igne teporem. Accidit autem, sui arbritror tum quosper meam imperitiam, quod morem illum, ut par ιrat, aversarer. volebam enim assuefacere meipsum ad tolerandum coelum , qui tamen hui mori pr/sidio Um habebam. Ouum astem incalesieret bruma
412쪽
313 RTRuM GERMAM LIBIII. acperpetuosevior fieret, nequaquampraecepi mianistris ut cubiculum calefacerent , veritus ne la- . teutem in parietibus humiditatem commoverem. Ceterum, si ut introferrent ignem accensium, stitiones ac carbones claros deponerent omnino pauculos. Hi vero quanquam non multi forent, eparietibus vapores commoverunt. Ouη refactu6i ut obdormi bcerem, quum mihi Iam caput o potum esset. Equidem futurum erat ut seu soc rem Exportatus autem foras, quum medici me submonerent, ut rejicerem cibum pausiante δε- macho commissum, qui per Jovem modicus erat, rejeci, statims melius habui, sic ut mihi nox t vior redderetur, ct agere postridie possem qui quid uberet. Sic igitur apud Gallos agens ego, mere D coli quem Menander inducit, ipse mihi molestia super ingerebam. Verum barbaries callorum facilim ista ferebat. Hactenus Juliani Caesaris verba reddidimus. Porro Lutetiam invenio Provinciae Lugdunensi Senoniae quam quidam quartam faciunt attributam, & prae cium classis Anderetianorum egisse Patisiis ibidemq;& Achorae. Praeseruim Sarm rarum gentilium mansitare solitum.
Libri tertii & ultimi rerum Germanicarum.
413쪽
LIPPO PUCHAIMERO R. D. . Cardinalis Magunciacensis Medico& consiliario
S. D Cirurientarii illi in Pliniu de quidi quum adhuc Augustae ellemUS,amicus ad te quidam ex Biturigibus
nuerat Claudius Pius Peutinger, heri, id est pridie Calendas Martias primum ad me perlatx sunt, E pectas quid de novo opere sentiam; oc quam iliis belle mecum conveniat. Accipe rem paucis. In primis ipsum volumen non est exiguum, eη variis congestum autorialius quod usui pauperculis esse possit, qui non habent Biblio hecam instructam, puta Aristotelem dc Albertum de animalibus, Raphaelem V in acerr mi , ex quo integra ferme capita a tor transcripsit bona fide, hoc est,una cum ipsis mendis, ne syllaba quidem mutata) Coelium Rhodiginum, Columellam etiam Palladiumque, dc simileis scriptores. Nam hoc praecipue habet studio citare te stimonia autorum qui cta Plinio seciunt, de verbis ipsis minimum sollici xus, quod illi penitus euerile videtur. In sumnis liber talis est, qui si non. magnopere juVς excitet tamen literas, M Plinium ipsum vulgosortassis commendet, quae mihi res in primis
414쪽
DE ALIQUOT PLINII Loc Is grata est. Nec enim tam malignus vicissim in illum esse volo,quam ipse in me est. nam candor studiosos maxime decet. Sed hoc mirum, quum ex meis catligationibus non nihil sit adjutus, nusquam tamen mei mentionem facit nisi quoties vult reprehendere. Siquidem apud Pinium libris optimi capite septimo, quo loco pro hiis verbis, Tu cvinoemper tu victoriamens, moneo legi posse,Tamen curapertinaci aestuans, ipse citans hanc lectionem, Aby, inquit, ydulo tersius hoc legunt modo. Vide candorem hominis. Alii, id est, Rhenanus. At infra capite XXo.
Quam udenter me reprehendit, non assecutus mentem meam. Nam plane existimavit m gnam autoritatem si iis commentariis accessixam, si me strenue multis locis suggillasset. Ibi quum Oisenderent me primum duo verb Cimbricae vi oriae,deinde vetustum exemplar in um supra Castores haberet Curs scribo mihi
videri ite Plinii verba legi posse: S aim Cimbrica
vistorie curso ς , quis Roma dc c. propterea quod nuncii illi cursoru speciem induerint, non deorum, nam hoc ex Floro Valerioque liquet, alioqui Praetor adorasset eos,idemq; P. Vatinius secinet.Itaq; tum quum literas in urbe exhibe visi sunt, & extra urbem Vatinio occurrerunt,
non sunt existimati dii. sed postridie literis devictoria acceptis a Dictatore, quum illi nusquampliuS ς omparerent, interpretati sunt omnes,
fuisse deos. Atque hoc est quod ego dicere volo. Nec hoc pugnax cum quoquam autore.Quodsi quis sequatur meam lactionem,u g5 Romam iubilo
415쪽
Epis Tot Α nihilo minus de duobus istis juvenibus intellis get,qui posterius agniti sunt Castores fuisse. It
que hactenus non fuerunt Castores,quia Castorum speciem non repraesentabant, sed nunciorum vulgarium, & quia Plinius visum spectruque suis e testatur. Porro nunciat etiam, qui nunciandam curat, nec nuncium ipse perfert.
Hic deflet me in infelicitatem, qui non sim in Pliniana lectione exercitatus, nec intellexerim quid sibi vellent Castores Romani, quum t men ante tester quid me potissimum offenderit. Auditus vocabulum quod mihi videbatur omitti posse, Castoribus accommodat, quod videlicet non solum vis, sed etiam auditi sint. Cur non dictionem hanc ad Cimbricas victor, as reseri,ut videlicet Castores Romani suerint visus, hoc est spe strum, ac Cimbricae victoriae fuerint auditus, hoc est, auditio, quod priusquam literae de superatis Cimbris Romam per-crrentur,auditum fuerit,Cimbros esse victos Capite L. Octavi libri, uuinct duces, scripsi cures etiam posse legi, propterea quod domos suas petere singuli porci discunt. neque enim
greges suum aluntur in urbe, quemadmodum rurist Loquitur autem de solertia porcorum Et sequitur,f m. Quia vero vocabulum,vestigia non erat in codice manu scripto quem fateor mendosissimum fuisse, conatus sum aliam divinare lectionem. Quibus notata emat mena. Hic monui scribendum,&adhuc moneo; uuibus Utata quidem masculi vitis bini tremo, pariter mandansur
416쪽
DE Atinaeo T PLINII Loe Isuri. Nec ea removeor, quod quibusdam pro pter novitatem non placet, At placebit aliquarido. Hunc locum tantum arrodit, ut habeat occasione notae in margine libri ponendae, Contra Rhenanum. Carpor autem magis in marginibus notis nusqua non appositis, quam argumentis. sane vulgatam illi lectionem non invideo, quae tamen etiam grammatico sensu caret, si citra mei calumniam ea frueretur. Capite L ii, pro se tergoranici legere malo sercorantes Ouia vero apud Aristotelem de sitibus loquentem haec verba repperit, tergus inviactum contra iritus efficiunt, probat vulgatam lectionem, & ait, Irigorare esse indurare tergus. Quasi non i sc accidat quoties se luto stercorat. Copite LII I. ex autoritate Sc fide manu seriapti voluminis sic rinitui Pliniana verb . Qual ter natos anti Vibridas vocabant, ceu femis ros. Hic m e rogat ille, Dic,inquit, bona fide si ita legas, quo repones verbum uiuibust Ego vicistini possem illum rogare, Dic bona fide, meamne an
tuam ipsius inscitiam hic prodis tQuamquam onerato capite vastis carnibus,
gladiorumq, vaginis. Moneo legi posse , latesva M pro adior I ginis, item, in haec e librant , non, inhiysse librant, quernadmodu scripserat Christ. Longolius vir optimus, & bonarum literarum decus immortale, quem multi putabant is ius operis majorem cOsecisse parte, sed nondum librum viderant. Dicit vero med
bacchari stilo in Longotium quod dixerim g manam Plinii lectioncm ab illo mutata in adulterinam
417쪽
E p is To L A. 3 'terinam. Quas hoc non ipsi Hermolao Barbaro saepe accidat ,& omnibus nobis qui non solum
in Plinio verumetia in aliis autorib. restituendis laboramus.Non enim sena per succedit quod instituimus. Porro vaginas corporis quib'unguia macro conditur ad istas gladioru vaginas erat,ere,quid habet simile ὶ Quur vero no citavit illua Plinio quoq; ex Pontificu commetariis relarulocum, lib.κviu.de vaginis strametor i,Priusqua
sumenta vagi ου exeam, ct antequam vag πα
pemvenianti Nihil apud me eo ipso testimonio evinceret. Arbitror Plinium dicturum si usu, si voluisset uti metaphora, Ac veluti quibu dam adorsi vaginis. Hoc vero jucundu quod post
longa reprehensione videns mea castigationem non esse ita absurdam,sic concludit, Non enim
haec inquit disputo,quod velim Rhenani lecti nem futile asserere,sed vulgarem posse desendi.
Capite LI I i. Miraselertia visco inungunt oc Ios , calceari imitatione venantium tradunt. )Hunc locum ait a me perversum quod restituerim eum ad fide vetusti codicis hoc modo, Mira stertia, visco inungi, laqueisque calcearis iratione venantium tradunt. Ipse legit, visco inungunt oculos , vocabulo laqueis expuncto, fretus automate Solim contra manu icriptorum codicum omnium fidem. Quasi vero qui se visco inungunt, non etiam inungunt oculOS Hic tibi valere vult autoritatem Solini, me ejus autoris testimonio tantii utente supra manu scripti voluminis argumetu paulo post penuxus exitulat,quemadmodum comemorabimUS
418쪽
Porro hoc sunt admonendi studiosi,n ihil magis perdidisse Plinium quam quod eruditi insulserunt multa, sumpta ex aliis autoribus eandem rem tractantibus, quum tamen non ita Plinius seripssset. Itaque non omnia sunt addenda, ea etiam quae addita sensui nihil officiunt. Quod mox non nuces sed acies legam, scol ma te me serit, diligentiam meam deridens.
Capite LV. Ait me tota hallucinatum fuisse diametro, quod nihil definiens ceu verba mea addita in fine manifeste testantur o proposuerim hujusmodi lectionem , conditi bjuescente nive racilescunt,ubi vulgo legitur, can idi rutilescunt. Ibi ignorare me putat lepores etiam eandidos reperiri. Quasi vero qui in alpibus
conditi indormiunt per brumae tempus, non possint esse candidi. Exemplar manu scriptum aperte habebat, conditi. Videbam vero, quod ait Plinius, illis pro cibatu nivem esse, sic accipi posse , ut significet illos pingues esse alta dum nive, qua liquescente graciliores fiant. Atque hactenus nihil de colore disputari, quiaxamen no negaverim esse candidos,sed no propter nive quae pinguiusculos reddat. Obvers batur animo meo carme illudMartialis de glire, Tota mihi dormitur hyems, ct pinguior illo Temporesum, auo me nitu isomnus abi. Quin vidi mures alpinos allatos ex V lle Poenina, sui sub brumae tempus esiossa terra sub soco se domi condebant. Nescit Conam
rator quo verterim oculos, huc verti. Testantur auteyerba mea quae illic sub jugo, i si pertia naciter me tueri conjectura. Itaq; nihil erat
419쪽
Eprs TOLA iopus ut hic inclamaret candidatos literarum. Nec enim periculi quicquam est, quoties ii quirendi studio se nni diversa lectio proponitur, modo scripta autorii ac ipsi libri non si tim mutentur violenturq;, quod tamen a quib-sactum aliquando sit ipse non ignorat. Saepe vero sua retractat etiam Hermolaus, nam in hoc scripti genere, quod conjecturis ex magna parte constat, saepe nos transverses rapit novitatis amor. Libro X.Cap. XXIII. resti tuo lectionis ad fidem veterum codicum,quorum vidi duos consentire, nempe hoc modo, Coturnicibuι v nen emen alis in cibus.Hic me rogat, velut
obtorto collo tenens, dic, inquit, bona fide, si te interrogavero, quod semen sit id, quid pra ter veratri semen f Pulchra me Hercle quaestio. Quis hoc negat ' Ego vicissim possem illum rogare, Dic bona fide, nunquam ne genere soliati sunt autores uti, sed in quo speciem docto lectori relinquant intelligendum i Expostulet igitur hic cumPlinio,quem plane reor sic scripsisse. Vide vero miram iniquitate. Autoritate Solini contra fidem exemplaris scripti, contra Hermolai meamque sententiam supra legit, misso inungunt oculos, hic testimonium illius resutat , quod Plinianus expilator non iisdem verbis utatur. De qua re supra meminimus. Atque audi pulchram notam additam in mami gine, Riana nus carpitur diligenter. Expone dia
ligenter,id est calumniose. Post longas denique citationes sic concludit, His, inquit, collatis stat Rhenanum non bene sentire de lectione,
420쪽
mi sex in provinciam demittant, nunquam suis
turum ut historia Pliniana suo nitori restituatur. nam infinitis adhuc erratis scater. Nolim tamen interma non legi longe utilissimum autorem , quod ignorem quando studiosi ea sei obventura felicitas. Idem de Cicerone dc Lia vio sentiendum, cujus aliquot libri prodigioser sunt corrupti. Quis enim hoc la bore lubens vel litimplicari, qui videat aberranti perpetuanar contumeliam paratam. recta divinantis laude altera mox operis aeditione finiendam. Porro
periculum ipsum in isto castigandi genere, nunquam dissimulavi. Proinde semper cohorta: tus sum, ut talia seorsim legenda proponantur. 1 ipsis autoribus intactis. Unde maturo judicio, rebus exactius perpensis cu tepore restitui poci sunt veteru monimeta. Ajebat id in Plinio sesecisse castigatius nactos exemplar, qui proxia. mae aeditioni praefuerunt Basileae, quum repre- henderem quod multa mutassent. idem antei Erasino arguenti responderunt. Accipio vero loca restitu ta, quibus nec ego succurrere pol 1 erim qualibet annixus, propter exemplar meni dosum, nec item Budaeus ipse.At seliciorelab , rem sempsit Aquaeus noster, commentarios ini Plinium procudens, audacior sane Philippo, Beroaldo, qui maluisset in hunc scriptorem, glossemata coscribere toties domi suae studiosis, praelectu, quam in Apuleium Madaurensem. nisi mendas veritus fuisset. Propterea dixi seliaciorem laborem, quod in commentariis infi-i nita