Beati Rhenani selestadiensis Rerum germanicarum libri tres. Quibus præmissa est ipsius Vita auctore Joanne Sturmio

421쪽

nita sunt quae dici possunt, dc loca depravata

aut non intellecta citra reprehensionem tra

siliuntur. Verbi gratia, Plinius libro x. capite xxiiij. sic scribit de hirundinibus loquens, C

rona Volaterranus equestris ordinis quadrigarum dominus, comprehensas in urbem secum a s mi, victoriae nuncias amicis mittebat, in eundem ni dum remeantes illito vi toriae colore. Hae tenus

Plinius. Mirum quid sibi velint ista duo vocabula, quadrigarum dominus. Raphael Volate ranus indubie seni iens locum vitiatum esse, i git, uuadrigariorum magister, nisi interpret tionem esse dicere libet: ac quod hic de hirui dinibus narratur, ad belli tempora accomm dant. Sic enim scribit: A. Cecina Volaterranus, inq; it, WVestris ordinis, Quadrigariorum magister, Pompeyanarum partium tempore belli civ Iis, hirundines parum e nidis Romae comprehe fas nutriebat, quaου postea nuncias belli mittebat amicis, ut Plinius refert. Haec Raphael Vol terranus. Caeterum n*c mihi placet, Qv d garum dominus. Frigidum autem sit si quis quos alere elocareque solitum putet. Conjicio

legendum,aurigatum nido visin,hoc modo,ocina Volaterranus equestris ordinis, aurigatum nido vivas comprehens in urbem secum asserens, missitoriae nuncias amicis mittebat, in eundem n dum remeantes illito vicitoriae colore. Sensus est, Quum ex Volaterris aurigatum ad ludos vid licet Circenseis Romam . Cecina proficiscere tur, hirundines vivas in aedibus amicoram in

nido comprehensas secum serebat, dc factionis

422쪽

spis Tot λ. .ictricis illito colore remittebat ad amicos victoria eius diei Circensem significaturas. Nam: hirundines in longinquum bellum cujus incerta sit Victoria, secum ferre, ridiculum. Notum Eua uis autem est quatuor olinafactiones extitisse. Rusi π ψυὴ satorum, Albatorum, Prasinorum, & Veneto-f φον rum, quot sunt anni tempora, coloribus inter . se distinctas, a quibus cognomina tracta sunt.

Felicis cujusdam aurigae Rullati Plin. libro se-

primo capite Latii. meminit. Invenitur in η- , citis, inquit, Felice rassato auriga elato, in rogum

ejus unum e faventibus jecise se. Et addit causam, Frivolum dictu, ne hoc orie artilis dare- tur, adversio Hys copia odorum corruptum cria minantibuτ. Loquitur autem de odoramentis

quae inter cujusque factionis homines sparge-

bantur. Aurigandi verbo Suetonius utitur in Caligula. Hic non inverto verba Plinil, ii mo explico. Certe in tam corrupta scriptura , on secus ac in deploratis aegrotis interdum sectionibus ac usturis opus es h Atque hic Com- mentator noster prorsus silet. Proseremus ad- huc unum ac alterum locum. In Prooemio ib, bri decimioctavi non longe a principio sic t

gitur, siuoniam tamen ipsa materia intus a cendit. Haec verba nullo sensu dicuntur. Vetusa exemplar habet, Accedit. Hermolaus indicatit potius Accendit scribendum,quam Accedit. Itaque verbum hoc receptum est in contextum.

Ego dico reponendum esse Accedit,& pro intim 1 legendum vitys,Sic enim Plinius scripsi; siuο-u mam ω en ipsa materia vitiss, accedit ad repu- A a tali

423쪽

DR onor PLINII rationem eiusdem purientis 2 noxia. Vide qua tum hactenus obiliterit uniculiostud vocabulam vitus in adverbium intin depravatu, quo

minus multis jam seculis hic Plinii Iocus su

rit intellectus. Sim vero valde civilis', si hic A. quaeum imitatus petistanter Hermolaum, vi- rum modis omnibus incomparabilem, in Non. sequitur ibidem is a bora, ex cuant.bmenis, cornua eleyhcnt duros Q in nocerotei , ct utroque Uri δε tium hic i- bcri bendum primum, quum arbore exacu B, S. I rara ablata ac in praepositione expuncta. iram sequitur, utroque, item auferendi casu. Dei n-

de pro dc duro reponendum, o Gri. Nam sic Murbacense exemplar qnod pridem penes meterat, manifeste continet. Vesic legamus deii ceps: Atiquum arbore exacuant, liments 'nua elephanira est Uri, faxo is no rate , s μι a. apri dentium si ι Parisiensis aeditio quam pistola liminacis Beraldo vendicat, teliatur le-

pisse Longotium, ct duro. sed nos legendu con iletendimus, s Hri. Quis non alicubi labitui 'A di vero quid Aquaeus hoc loco dicat, Legi, i

qait, etiam potest scii sicca, hoc sensu, Quum

ori timent iccadentium, ut sicca sit subitan m m. Abi legunt, Vtros Vis dentes placas, ut

senius sit, Apri dentes exacuant in siccas arbores. Habes quod eligas, utere congruentiore sententia. H cille Pulchrae me hercie exemtitiones de argutae. Longum autem esset tantum hujus prooemij vitia aperta adhuc narrare, Quaestui supra novem, verum non sinit hoe epistolo

424쪽

. cis commentario minus auror egeret, sed sun-

re tu labore vere Herculeo, Augisque repurga, alio in insdus interiis intento, i in negocio fallare mendosa scriptura

nte mentem tuam, qui te mox contum i liosemducat. Enimveio sertasse putas ista nimadversa Aquaeo. Nihil muriis. adeo exemcitatus est in lectione Pliniana, argutiam eius i striptoris nusquam non assequens. Ego stia, pes qui subinde haesitem. nam hoc imperitiae temeritatiq; tribuit. An non argutu, quod Coi lumellae verba exponens, docentis aegrotu p i cus esses alivandum, docet nos fati ne esse 1 . Dum sacere. O si esset qui utriusque caput salui varet. sed tamen ego nolim conspui. Nisi sit . e ostio figurata, nempe hysterologiua, quod Per unetione eam sanitas consequatur. Quam Pulchre vero mendosa loca Lix Capitulci ix. transilit, praesertim eum qui est in fine, At intre Ibi debebat exponere quaeiram vox es set Sargos, Latina, Graeca, an Hebraica, tu quia niscaret. Est hoc interpretari Plinium λ Eulonen audet aliquoties addere, Hoc caput' filiabus Minis, nihil habu nubιθ. Sed ni Tritum te moror, virornatissime, tametsi scio dia libenter audisse locorum istorum Gcrmanam Pholi lect onem, ac mihi gratias habiturum. Qid Aq aeus ficturus si nescio. Nec de hoc' o solicitus. Porro nondum oblivio me cc ,3 it nam nixatis tuae qua me prosecutuo es . ui aa a

425쪽

i apud Augusta, opera Chi istophori Virsutati,

D. Amram aedes Fuggeroru me perducens. Axitoni j domus.

ας - quid splendoris non habet Θ Testudinata plerisque locis, δc columnis marmoreis sussulta, quarum epistilia ad antiquitatis exemplar exculpta

sunt. Quid de cubiculis amplis δc ornatis dbcam, quid de hypocaustis, quid de ambulacris, quid de ipso domini cubiculo longe cultissimo,

tum ob deaurata laquearia, tum ob reliquum ornatum, dc thalami ipsius non vulgarem elegantiam. Huic adhaeret sacellum D. Sebasti no sacrum, cum subsellijs ex preciosa materia saberrime saetis. Omnia vero exornant insignes picturae intus εc foris. Et tamen quum e quisitissima sint cuneis, pleraque minimum luxus prae se serunt, multum vero civilis nitoris D.RAEimum atque frugalis munditiae. Rai mundi illa d - βω- mus altera paulo semotior, quam est item plano regia, amoenissimum utrinque prospectiam in hortos habens, quorum alter aedibus cohaeret. alter interstite via publica, sed angusta separatur' quid plantarum nutrit Italia, quod dona sticus hortus non habet 3 quae ibi topiaria, quae pergulae,quae arbores, qui sontes fusilibus deorum simulachris ornati8 quale balineum ea a diu parteZ Minus jam placebant Ludovici Galliarum regis horti, quos olim Turonis & Blesis vidimus. Poliquana ascendimus , hypocausta latissima aulas si aesolis sirnas sive cubi Cula co- iuncta cum scimariis, sed ornatillima cGnspexi, mus, respondentibus inter se ostiis in meditullio domus, quibus de conclavi in coclave trans

426쪽

tur. Hic passim vidimus exquisitissimas picturas ex Italia advectas, multas etiam sconicas ta-: bulas manu Lucae Cronacens s feliciter absolus tas. Sed magis nos moverunt in superius cc

naculum deductos tot ac tanta monumenta Rimi liquitatis, ut vix ullo Italiae loco plura credulis: rim apud unum hominem reperiri. Primum ae- rea contemplati sumus &sutilia Quis illic usi terum deorum non saepe nobis occurrebat' Jupiter cum suo sulmine, Neptunus cum trideni te, cum sicculo petasoque Mercurius, Pallas: cum aegide. & erant Quos vix prae vetustate lucebat agnoscere. Noinis nata deinde suo loco jacebaset.' Aderat a tu is uilla illic simulachrula piae M. Circe fuit: ea nuda recumbebat in-: nixa dextro brachio,circum se in margine tabu-l lae marmores varias bestias habens,& adhuc illa magica virga sua quendam in brutum converte- bat, supereratq; pars hominis non amplius quam dimidiata. in altero secretario quod saxeas tani tum statuas continebat, vidimus, Dianam cumi luna ac pharetra, vidimus Apollinem, Miner- vam, Venerςm cum Cupidine, Taurum qui ve- . ' hebat nudam puellam tensis brachiis auxilium . implorantem, & obscoenu illum deum pudet ida lui parte prorsus impudentem, cui altabante igies mulierum plenos phallis calathos gellantium. Apparebat hortorum limites fuisse. Mirum vero potuisse ista tot seculis uspiam, ii i tegra conservari. Fragmenta statuarum vix numerare erat. Placebat nobis Somni dei caput clausos habens Oculos, & papavere revinctum

427쪽

3 4 DE Azr PLIN. Loe. EPIsri Bacchi capita multa argueb,nt serta ex racemis S pampinis. quaedam Colosseam ferme cor- . Porum magnitudinem prae se ferebant. Narrahatur vero nobis, ex toto propemodum orbo eonvecti suisse ea vetustatis morument , praecipue tamen ex Graecia atque sicilia. adeo nullius sumptus Ralmundum poeiritet, Ob M morem quem literaru minime eXpers erga an-

iquitatem gerit, modo possit talibu* rebus po- orti id quod vese nobilem δc generosium homi nis animu ostendit. Sed de hi js plus satis. Z didi

mus opusculu reru Germanica ru inscriptu Caesari Fei dinando. Expectamus aliquid veteru libroru a te, Ciceronc de gloria Eunde de Vita b ta, Quasdam eiusdem orationes hactenus non visas, Medaeam Ovidij. Fontianum poςtam, qui provincias Romanas eleganti carmine d

scripserit, nisi tanto ine auro solus frui vii . . An tibulam narravit ille nosteri Bene vale vir eximie. Selestidij, quinto, i Nonas Martias Anno

M. D. XXX L

428쪽

MANI CAsTIGATIONES IN

E NUO relegi hoc de Germanis

opusculu m quod anno 1 1 1 p. comtuleram cum exemplati non striapto, sed impresso tantum. id tum communicavit mihi Hieronymus

Artolphus medicae rei onsultus, O prosuit locis non paucis. Addidi rursum quaed ex ann taxionibu illis collati quoddam codicis, de quibus hic staturi admonebitur lector. Nee in aliis sententi in meam celabo. Fuissem autem pamio prolixior . ni iuvenis eruditus Andreas Al amerus hunc libellum propriis *O ment riolis, in audim nurer Innurasset .

Ergo servandum ho in primis, quod qua

Taeit in tam exam Germania descripserit Ger- retinniaeque populos, nusquim xamen vel nai corum vel Toringorum tacta mentione, vetasminit. sit in Chaucis Francus. in Suevis utim T ringos latuisse, neς -m uuigneis tum extitissem Lati s runt potica bi vid*m fieri non P ut,ut istos ignoraret Tacitus,quem ierunt Beudimicam Galli m curasse, dc in Gurmaniis Provin-ς is, hoc est prima.secunda fuisse codilat, ut quod ipse dc is iniucur in hoc opuRuio, Mutin

429쪽

inquit; Vidimu ab divo inspasiano V ledam dis apud plero numinis loco habitat. At in Bruci

ris habitabat Velleda ad amnem Luppia. porro nobiliores tantum populo. ynum t. Tacitus, ut quum huissime patere Ligioru nomen scribit in plures civitates diffusum,subdit, Valentis in nominasse H sciet. Et alibi inquit, An γι- varios ct Chamavos a tergo Dulgibini Cr Chalu ri cludunt, a fg ntes haMd erinde memoratae, Sed de his in tibiicis rerui .. Germanicarum lobellis plura. , Latos sinus insularum immensa spatia complectens. J Hae insulae de hi si iis Francos nobis dedere, dc Saxones, aliasque gentes quas qui quae ex litoralibus& insularibus medicu: ranea 'fa sunt. Montis Arnoba.J Artot phi codex habet, nobae, quemadmodum dc Plinius vocat. Apud Martianum Capellam ad vovem legitur pro A nobae. De hoc diximus rerum Germanic. lib. 3. VOuod unum apud illos memoriae ae annalium: . . NM s J Arminio CKeruscorum princi- ριd G-- pe Tacitus noster in calce libri secundi Annali una; Canituri adhuc, inquit, barbara apud eu-tes, Graecorum annalibin ignotau, qui Da. tantum mirantur, Romanis hau perinde celebris,dum v . tera extollimus, recentium incuriosi Egii ardus

de Carolo magno ue Barbara, inquit, o antiqui sima carmina,quibusveterum regum a Ius es beta canebantur, scri t, memoriaes mandavit. Tuistonem deum terra editum, O silium Adam num. JAEdicio Vetus qua Artolphus mihi commodarat,

430쪽

modarat, habet, ei silium Mannum, Ut sic legi

bro tertio rerum Germanicarum, in principio, decimuinquartum Plinii caput e qua ito Volumine explicantes. MOX exemplar cum quo prὶ-dem contuli, habebat, uuidam ut in licentia Ue

t statis.

nt animos Barcitus imus poli Tacitum ineminit Ammianus Marcellinus in descriptione. Pugnae, quamJulianus Caesar habuit cum Aleia 'manni, apud Argentoratum, labro Cornuti, inquit, en B cchati usu tris horum Haturno sim mali, gesta terrentes B rritis cure vel in - unciturin tam ut i tam iidem moriens paulatimi adoles en , ritu exto titur Vctuum, cautibus illisorum. Ubi lego, eos jam gesturientes Earratum eiere. bubauditur, AlemannoS. Et mox, ritu extollitur IIuum cautibuι illi rum. Sed tamen Artolphi liber habebat, Barditum. Veluti sit a verbis, quae Germani V ora appellan t, tractum vocabulum. Nisi debet elle Ela ot v. De cantu Germano- rum praelium euntium Tacitus noster lib.ao. Vt viroram, inquit, cantu, feminarum ululatu

, Celebrant carminibus 'antiquisseruod unu apud illos memoriae ct Annalium genim est ) Tuistonem deum terrἀ editum. Ei . P

Alium Mannum ori uem gentis conditoremqV Manno treis filios a si gnant. 'mit acis .