Observationes botanicae

21쪽

. BROMUS gigalite . Tab. I. Fig. s. B. panicula nutante, spiculis lanceolatis; glumis subhirsutis, apicibus acutis minutis; aristis longioribus capillaribus.

Culmus tripedalis, qiuadripedalis, laeuis. Folia quatuor lineas ct vltra lata, oris de disco valde retrorsuin aspera. Panicula pedalis, sesqhlipedalis, e stimini solii vagina, primum creeliuscula, dein nutans. Rami s. Pedunculi omnes ad idem latus versi, bini, elongati, multas serunt spiculas remStas, pedunculatas & sessiles. Spisulae lanceolatae, primum teretiusculae Fig. cit. e), maturiores comprestiusculae distichae Fig. cit. a.), flosculis quatuor, sex. Glumae imbricatae. Calycinae acuminatae. Corollinae: Exi rior lanceolata, hispida, marginata, apicibus minimis albis; Arista tenuisititia, hispida, recta flexuosa scHREB. , gluma duplo longior. Interior lanceolata, alba, Oris integerrimis.

LOCUS NATALIS.

SYNONYMA. BROMUS panicula nutante, axistis spicula quadriflora longio

BROMUS giganteus panicula nutante, spieulis quadrifloris:

aristis breuioribus. LINN. Flar. Succ. II. 99. Speo. Plant. II. II 4. n. α. Sist. XII. d. II. 97. REYGER Gedan. Tent. I. p. 49. n. s.

BROMUS giganteus panicula nutante, spiculis lanceolatis: aristis longis flexuosi S. SCHREB. Gram. p. 88. Tab. XI. BROMUS glaber, locustis quadrifloris, nutantibus, aristis longissimis. FIALI . Hi s. Stirp. ΜΕ. Is Io. Gramen sylvaticum glabrum) panizilla reeurua. VMI L. Paris. Tab. XVIII. fig. 3. bon. Gramen Bromoides, aquaticum, latifolium, panicula sparsa,

tenuissime aristata. SCHEUCHZ. Agroi. 264. olmaino. Tab. V. Fig. 17. Noe differre videtur tantopere. Gramen BromoideS, montanUm, hirsutum, panicula minus sparsa, corniculata. SCHEUCΗZ. . rq Τ.263. T. V. F. I 6. quod

22쪽

BROMUS glaber, panicula nutante, locustis quadrifloris, glu

mis subhirsutis. HALL. Hili. Stirp. Hela. Iso6' nisi priori is os) nimis vicinum diceret, sibi B. gigantei nomine iniuum I

alterum nomen SCHEUCHZERI, ibi citatum, nostro non conuenit.

ANIMADVERSIO.

Qtiem in B. Scan. l. c. amnem dicit Perili. a LINNs BROMUM paniculae ramis coniugato-binatis. Flor. Suec. I. i8., pOstea Vt varietatem cum giganuo coniunxit, definitionem vero mutauit, ut aristas breuiores dixerit, licet SCHEUCHZER Us l. C. longas notet. Si idem est quem olim in litoribus maris Balthici, wittowiensibus, Ias mundensibus legi, diuersum puto, sequenti potius assinem, nisi eundem. Est vero hic, quantum eκ asseruato specimine iudicare licet. Gramen Arundinaceum, Locustis viridi-spadiceis, Loliaceis, breuius aristatis. SCHEUCHZ. Agrois. 266. Tab. V. Fig. I 8. quod

BROMUS panicula laxa, locustis quadrifloris, breuissime aristatis. HALL. Hiis. Stirp. Helisei. cuius descriptio conue- nit, modo in nostro spiculae usque ad sex flosculos continent. Λtri floro 1 1MN. cui suum amnem coniicit Perili. VIR, noster quidem . certe dissert. Caeterum Culmus altissimus, quinquepedalis, sexpedalis. Folia qua tuor, quinque lineas lata, retro scabra. Panicula laxa, quoque ex pedunculis binatis. Vt dixi, quadriflorae, sexflorae: Gli mis muticis vel breuissime aristatis, Versus apicem violaceis.

Plura eκ imperfecto specimine acteruato, deperditis quae tunc in vitia planta annotatii, nunC determinare non licet, quare ita indicaui, dubius num separare deberem. Τab. I. Fig. . 8. BROMUS patentiissimus. B. panicula patula: ramis binatis horizontalibus , spieulis subtrisioris muticis. Culmus quadripedalis re ultra, laeuis. Folia maxima, pedalia, sesquipedalia, semiunciam facile latitudine

aequantia, valide neruosa, retro parum aspera.

Pnuicula pedalis, ses litipedalis: Ramis s. Pedunculis binis, in florente planta horiaontalibus unde potentissimi nomen sibi vindi cat , ante florescentiam patentibus, alternatim ad oppositas plagas vergentibus, nec omnibus. Vt m gigante0, idem latus spectantibus, elongatis, serentibus spiculas plurimas sessiles & pedunculatas. Spiculae

23쪽

Spiculae ante anthesin otiatae subulatae, biflorae, triforae. splendentes argenteae, Versus apicem saepe e fisco-Violaceae, ante anthesin imbricatae. Calycinae minutae. Corollinae sub- aeqllales, margine apiceque scariosis, muticae. Ego quidem vix unquam Aristae rudimentum reperi, interdum tamen apicem breuissime bifidum.

LOCUS NATALIS.

ῖ Gramen Auenaceum panicula sparsa, locustis minoribus non aris latis Breynii. SCHEUCHZ. Agros.

ANIMADVERSIO. BROMUS triforus panicula patente, floribus subtrifloris.1 INN. Dec. Plant. II. II S. n. I 6. SU. Nat. XII. T. II. 98. idem soret, nisi quod citat Gramen Bromoides panicula sparsa, locustis minoribus aristatis. scHEUCHZ. Agroi. SI I. aristas haberet, quas etiam in Ic. OEDER. 44O. reperio.

Caeteroquin his exceptis, OEDERIANA figura nostro summopere amnis, sique euinceretur absentiam plenariam &pra sentiam aristarum in his duobUS conflantem non esie, sed variare, coniungendi forent, saltem Vt varietates; Hactenus ta meti discrimen addit flosculorum numerus, quos tribus plures nondum reperi, nisi litoreum, in Animadu : ad giganter in moratum, huc referre placeat,) pauciores, scit. duos, saepissume; scit EUCHZERUS Vero quatuor, quinqUe aut sex numerat Non est BROMUS inermis panicula diffusa, spiculis teretibus subulatis nauticis aristatiSVe. LEYSER Flar. Hai n. 9o. scu EB. Gram. p. 97. Tab. XIII, qui pedunculis pluribus, v Iuri .mum qualerni Implicibus ramosis, nis parta loris p spiculis omnibus se ululatis dependentibus, langi0ribus cylindraeeis, septem ad decem stulos continentibus differt omnino, Vti eκ citata Icone Illust. sca EsERI video, dum plantam ipsam legere mihi nondum contigit. Hic, cum glumis mUticis, aecedente nostro, non amplius sat distinguatur, nune addito flosculorum & pedunculorum, in singulis paniculae nodulis, numero ulterius distit

24쪽

Apicibrues obsolefis f A selis terminalibus. Hi Chara flere apicis bifidi Aristam ad basin fissurae emittentis destituti, tamen veri BROMI sunt docente spicularum habitu, non separandi si Genus naturale conseruare, nec lacerare velimus. Retinuit etiam Perii l. a LINNe, cuius auctoritate fultus & ego sequentes Bromorum sub genere recenseo, separatim sub diuisione exhibitos, ut, ii quis aliorsum transferre velit, auferre possit. Meo quidem iudicio, sit tamen arista dorsalis unicus huius generis character esse contendatur, hi cum FESTUCA Bromoide aliisque eius generis constituere so fata possent Genus inter Bromos & Festucas intermedium, transitum ex illis in has essiciens, uti B. grandi larus & sequentes huius subdiuisionis plantas cum prioribus Bromis coniungunt intermedii, apicibus quidem distinctis, minimis tamen

vix nisi attento videndis, qUod eX SCHEUCHZERIANO eXemplo apparet. Et gitimarum orae membranaceae, tenues quidem& in aristam deliquescentes, Originem tamen earum paullulum superautes, apicum Viees gerere possunt. Sunt vero sequet

Tab. I. F. Io. 9. BROMUS pinnatus. B. spica terminali erectar spiculis alternis approximatis laniaceolatis compressiusculis pubescentibus ; aristis breuioribUS. Inius indiuis is, pedalis, bipedalis, filis Ormis, firmus tamen, se

minudus.

Folia duo, tria, bivncialia, lineam vitam, vel unam cum dimidia lata, vix retro scabra. In ppice culmi Spicidae octo, decem, sessiles, commissura gluma rum culmo Obversa, alternae, approXimatae quartam unciae partem dictantes), sub anthesi horizontales unde pinnati triuiale nomen retinui) caeteroquin culmo adpressae, lanceolatae, compressiusculae, flosculos o sto ad decem continentes. Glaviae imbricatae. Cahycinae acuminatae. Grossinae : Extrarior lanceolata, continuata in Aristam rectam, gluma dimidia breuiorem, liis pidius clitam, saepe flexuosam. Interior alba. oblonga, truncata, ciliata.' Pota planta breuibus pilis lutescenti-cana. minus tamen quam UOL

25쪽

LOCUS . NATALIS.In siccis, sterilibus, duris, sylvis, montosis. Qtiem hiu

descripsi legi Goρttingae, in sylvosis versus P s, in excursione publica, duce Excell. MURRAY. In Pomerania mihi nondum reperire contigit.

SYNONYMA. BROMUS sinuatus *icussis alternis subsessilibus teretibus, cuti

TRITICUM spicis distichis, locustis teretibus hirsutis, arista

Ab HALLERO praeterea huc censentur.

Gramen Lollaceurrv corniculatum, Iatifolium, spicis terethisculis angustis & glabris. SCHEUCII Z. l. c. 36. &Gramen Lollaceum, corniculatum, Villosum, molliusculum.

ibid. 37. .

ANIMADVERSIO.

TRITICIS hunc & sequentem annumerat perili. ah ΗΑLLEst ob spiculas culmi alternis denticulis elongatis insidentes, festius, comi suram glumarum culmo obversam; quibus tamen a BROMIS non distingui Perili. a LINNe in Flar. Suec. l. c. contendit ue &Spiculae, manifeste Bromi, a Triticis seiungunt. 'io. BROMUS gracilis. B. spica terminali debili: spiculis alternis remotis teretibus subulatis glabris; aristis longioribus. Inius bipedalis, tripedalis, laeuis, sed geniculis villosis, indivistis, silis orinis. Folia duas, tres lineas lata, retro oris i c disco aspera, basi pilis rarioribus. Uaginae itidem rariter pilosae. In apice culmi pergracili, debili, hinc saepe pendulo Spiculae octo, decem, frictae i. s. culmo adprenae sessiles, comissura culmo obuersa,

Tab. I. F. II.

26쪽

Obversa, alternae, remotae, subulatae, teretes, angustiores quam in praecedente ; inferior ex vagina summi solii. Glamae imbricatae, vix marginatae, glabrac. Calytinae acuminatae. Corollinae: Exterior lanceolata, desinens in Aristam capillarem rectam, glumam longitudine superantem. Interior alba, breuis, truncata. Tota Planta laete Viret.

LOCUS NATALIS. In syl sis, dumetis. v. g. Sund. In der Aniarsh Ichen Top

Gramen Lollaceum, Corniculatum, montanum, spica parti Ii subhirsuta fragili. SCHEUCHZ. 38. 3TRITICUM locustis remotis, hirsutis, teretibus, eXigilis, culmis floriferis gracilibus. Η ΑΕ L. HVt. Stirp. Helu. 3432 '

ANIMADVERSIO.

Omnino dissere a praecedente, culino graciliori unde nomen triuiale desumsi; quo timo, confirmante Perili. ab H ΑΕ-LEst facile a priori distinguitur), foliis longioribus, dita e vaginasiimini Jolii, ρο spiculis remotis anguillioribus, longius aristatis, ut diuersam speciem constituere debeat. Iconem feci ad specumen nondum perfecte florens, in adultiori remotiores adhuc sunt spiculae, viplurimum unciae interuallo, vel ultra.

. Huc potius relaturus essem Gramen Lollaceum corniculatum. Iatifolium, spicis teretia culis angis sis glabris. SCHEUCHZ. PLgr6t. 36, quod HALL. 143 I. β. LINN. BROMI var. A. REYGER Gedan. Tentam. II. pag. 42. n. 6. Varietas. ConUeniunt

saltem specimina in succulentis sylvosis reperta, descriptis

maiora.

Fig. 8. II. BROMUS Hlynthi os. B.' spica terminali erecta paucissora, spiculis compressis ellupticis: seminibus distinctis; aristis sub aequalibus. pedalis, bipedalis, glaber, erectus. JAsia

27쪽

Folia triuncialia, unam alteramue lineam lata, viridia, lenissimeretro scabra. In sitim mo culmo Spitulae duae, tres, in spontaneo semper duae LiNN. vix semiunciam distantes, alternae, fastiles, commissura culmo obuersa; iuniores lineares compressiusculae, maturiores ellipticae compressae, culmo appressae, flosculos octo, de

cem continenteS.

primum imbricatae, in maturiore distinctae remotae, glabrae. Calycinae Corollinae: lanceolata, desinens in Arista in glumae longitudine, interdum longiorem, capillarem, rectam. Interior obnisa, ciliata.

LOCUS NATALIS.

' In Europa australi, Oriente. LINN. Qitem hic descripsi, natus in horto meo ante aliquot annos, e seminibus ex Horto Academico Gryphico a Celeb. XoLPINIO benevole mecum communizatiS.

BROMUS sachos bicis duabus erectis alternis. LINN. Plant. II. i i s. n. 17. Sys. No . XII. T. II. 98. Gramen spica brigae minus. C. BAUH. Pin. 9. II. Prob. I9. LIX. Theatr. I 33. T. BAUII. T. II. 477. secundum LINN.

ANIMADVERSIO.

Inter meas plantas ramosa non siit. BAUFI INI AN A patima minor, foliis mollibus. Iconem dedi integrae spicae. Spiacula inferior non e vagina summi folii ut in gracili: nec adeo super illam remota ac in pinnato. Nomen triuiale L INNEANUM retinui, cum spontaneus semper, sativus saepe duas tantum spiaculas gerat, qua nota a reliquis differt. enim generis

sub diuisione scit. apicibus distinctis) distinguitur, tum spiculis subpedunculatis &C. Haec de dictarum plantarum disserentiis specificis, caeterisque notis. Fatendum quidem mihi est differentias sis,ecifi-Cas, quaS propos Ui, magis, quam Optavi, prolixas euasisse, sed ratio haec est. Tales dare annisus sum, quibus quaeque species a reliquis congeneribus sat distingUeretur. Cum vero quos hic recensui Bromos, ii notorUm dimidium numerum vix superent, dare non potui notas quibuS ab iis, quos non vidi, et-

28쪽

iam sat distinguerentur, cum ex breuibus eorum definitionuhus, apud Auctores reperiundis, omneS singulasque eorum proprietates intelligere non liceat. Dedi itaque in quibus earum iotarum diuersitas exprimeretur, quae ad illos distinguendos prae reliquis idoneae mihi visae sunt, quo inflorescentiam, spucularum figuram, structuram, apicum & aristarum rationem xesero. Hinc, quas breuiores dare potuissem, prolixiores vasere, dum plures partes descripsi, quam ad eos a se inuicem discernendos summe necessariae erant, eum quidem in finem, ut, si reliquae species cum his compararentur ab autoptis, rescindi possint, quae superflua videbuntur. Licet per me illas breues descriptiones vocare, si nimis longae & synopticae via dentur, quae nomina specifica dicantur O. Vt tamen plantaxum, quas hic descriptas tradidi, differentiae a se inuicem eo luculentius patescant, breui Synopsi subiicienda illas exponi non displicebit. Varia haec esse potest, prout ad has vel illas partes prae reliquis respiciatur. Sit nobis sequens

INFLORESCENTIA

Simplex. Culmus indiuisus, Spiculis alternis. L Sessilis. Spicata. I. Parca. B. dissachos a. Copiosa

cc. approXimata. B. pinnatus. S. remota. B. gracilis. II. Subpedunculata. B. Manus. Composita. Panicula I. Erecta. B. mollis.

II. Patente s. diiffisa ; Ramis ad angulum

I. acutum. multii rus. 2. rectum. B. paleuissimis. inermis pedunculo. rima numero distinguendi III. Nutante.

I. arcta.

2. rara.

29쪽

Vel si secundum spiculas earumque partes diuersas dispescere

placet'

SPICULIS

Imbricatis. I. Teretiusculis. I. nauticis. B. patentissimus. & B. LEYs. 3 nosculo ionumero dc spicularum figura distinguendi)2. aris fatis. Aristis a. subulatis inconstantibus breuior. dorsalibus) B. aruevi. b. capillaribus longioribus terminalibus, B. gracilii. II. Compressis. Aristis

I. aequalibus. B. nilimylarus. 2. breuioribus α. dorsalibus. B. nanus. g. terminalibus. B. pinnatus.

Distinctis. Compressae sunt. Aristis I. subulatis... I. breuioribus dorsalibus) B. vitiosus. a. subaequat. terminat.) B. dii acvos. longior. apic. minutis) Bi grandi lorus. II. capillaribus: longior.) v. giganteus.

Superesse adhuc multas disserentias in hac Synopsi, ubi reliquae Bromorum species inseri poterunt, conssideranti patebit ; quin initio animus fuerit e solarum Spicularum Glumarum & Aristarum, Figura, Sitti & Proportione disserentias essentiales d sumere, & potuissem omnino sit, quae harum partium in relia quis sit ratio, notum mihi fuisset; nunc vero cum a reliquis' non visis sat distinguere nequirem & praeterea lectores de ii bitu nostrarum plantarum nimis incerti mansissent, malui in eo peccare, Ut plures, quam neeessario opUs erat, darem dif

Haec quae de Bromis tradidi sumetant praesenti scopo nostro, dum plura quo minus apponam propositae breuitatis lia

mites vetanti

OBSERVATIO II.

30쪽

ssis dictum re Dens Canis primus I. BAUH. l. c. 443, Vilscis EucΗZERO in Agrois. p. 47. placet; hoc enim pertinet ad Gramen paniceum s. Panicum siluestre, spira diuisa C. B ΑυΗ.

OBSERVATIO III.

De PANICO glauco & viridi LIM M. quaedam monenda duco. Reperi fine aestitis praeteritae in agris, nominatim Sundiae ad versuras agrorum prope litus inter Aste Fur &-duplicis formae PANICUM satis copiosum. Vtrique Culmi plures ex eadem radice, ter, quater genicu- lati, inferiori parte decumbentes divergentes, dein erecti, sputhamales, pedales, glabri, indiuisii. E quouis geniculo Vagina foliacea glabra, non in linguam, solito graminum more, sed

in pilos debiles terminata; delinens in Folium circiter triunciale, tres lineas & vltra latum, viride quidem ast retrorsum asperum, praeprimis nerUO & oris, Versus basin pilis longiusculis obsitum. Apice Culmus terminatur Spica quae junior eκ summi folii vagina, adultior super eandem remota est, uncialis bivncialis, tres lineas setis non Compiliatis crassa, compacta ex , pedunculis breui is tertiam fere lineae partem longis, sparsis; quorum unicuique insidet sosculus. ad cuius basin lateris exterioris elongatur in inuolucellam constans silis flosculum longitudine superantibus, saepe duplo fere longioribus, aequalis tamen inter se longitudinis, collectis in duos fasciculos, i paullu-Ιum secundum flosculi margines divergentes. Vt itaque inuo- Iucella non biflora sed uniflora sint dicenda.

Haec utrique communia. Disserunt autem sequentibus.

Alteri, quod se tescens nominauerim, inuolucelli singuli quilibet

Tab.II.Fig. i. fasciculus qUatuor Continet fila, eaque lutea, ruiescentia; semina, praesertim latere eλceriore, seu potius gluma corollina exterior semini adnascens, sulcis transuersalibus fleκuosis exarata, hinc undulato-rugosa, luteola itidem. Alteri vero quod eatenus virescens audiat. glumae virides longitudinalibus sulcis Tab.ILFig. a. neruosa; semina nitida pallide flati escentia, paucis neruis elevatis notata; involucellorum Vero fasciculi singuli tria tantum

habent fila, quoad hactentis obseruare licuit, eaque Iuridia. Filorum diuersam rigiditatem, ut huius pilosa, illius setosa dicantur, determinare non audeo, Vti & flosculos; in spica recens prodeunte, in series djspositos in Vtroque obseruasse puto, quamuis forsan distincte magis in latescente. Iam