장음표시 사용
41쪽
pra stamina insta petata sumina prodiicta, superne basi petalorum dii lorum dilatata tecta , inseriae libera villosa. Genitalia declinata. NTAM. Filimenta sedecina ad viginti, albida, cingentia Pistillum, ut tamen supra istud tantum unica serie adsint, capillaria, petatis bretiiora. Antherae ere, lae, rusae. PIST. Germen gibbum, trigonum, desinens in Stylos tres, interduim quatuor, longiusculos, staminibus tamen breuiores. Stigmata simplicia.
EUPHORBIAE exiguae LIMN., quam Goettingae haud imfrequentem legi, Vmbella Viplurimum quidem trifida ; saepe tamen etiam quadrifidam & quinquefidam vidi. Involucella lanceolata, basi cordata.
ELIPHORBI A Cyparissias LiNN., quam Gettingae, ad Viam qua itur witzenhusam, prope arCem Arnsein copiosam reperi, examinanti mihi itidem Petalo bicornia eκhibuit. Capyi ι- De verrucosae erant. Vmbellitiae bifidae, saepe etiam trifidae. Inuolucra ouata saepe lanCeolata , Involucella orbiculato - co data.
OBSERVATIO XVIII. Notatu dignum forsan erit SPIRAEAM filici δειηι 11 NM.
etiam in Germania spontaneam OCcurrere. Reperi vero eam C Hiis in sylva ad radicem montis, magnifico opere aquario superbientis, ad ascensum antequam ad cataractas artificiales peruenitur, frequentissimam.
Brassica campestris perfoliata flore albo C. BAUΗ. Pin. iret.& B. campi stris I INN., qUae a pleri SqUe Bolanicis coniunguntur, non sunt eadem planta. Haee borealium segetum vulgaris planta, luteo flore, non Videtur in alastralibus nasci, saltem raro, Cum BAuΗ1NOS imgiat india striOS Caeteroquin varietatum collectores. Mihi omnino diuersae Videntur, qUamuis uti imter se, ita cum ammisi & alpius, qualeS illas in ultima SU. Not. Editione addidit Perili. a LiNNe, multa Communia habeant. De
42쪽
his eum speciminibus earum destituar, dicere non possum nisi eκ Auctorum descriptionibus & iconibus. De illis, cum v-tramque spontaneam legerim, puto operae pretium esse, Vt, ovibus conueniant & quibus differant notis, breuiter exponam. Sint mihi 1. BRASSICA cani3 Viris B. foliis oblongis cordato- sagittatis amplexicaulibus, siliquis
caule breuioribus patentibu S. B. tampestris radiCe Cauleque tenui, fra . caulinis uniformibus cordatis sessilibus. LiNN. Dec. Plaut. II. 93 I. n. a. Fl. Suec. II. 6Ο8. Stit. Nat. XII. T. II. p. 444. Ob synonyma. Brassica campestris, per liata, flore luteo. LIΝN. Fl. Lapp.
Habitat in Europa boreali: Germania septentrionali, Suecia. In Pomerania frequens in agriS inter segetes, minus tamen, quam sinapia quae Copiosum seget Una aestiuarum vitium sunt. u. BRASSICA Turrita. B. foliis oblongis cordato - sagittatis ampleκicaulibus, liliquis tetragonis caulem siperantibus strictis)mis. ERUCA foliis ouatis integerrimis amplexicaulibus. ΠΑΕ L.
f. Stirp. Heluet. 4s7. cum GOftfingste ubique crescere dicat, ct siliquas exquisite tetragonia, praelongas tribuat. Non vero
Brassica sylvestris TurritiS. W b I Ν Μ A N N. Tab. 267. lit. a. optimis Perfoliata siliquos a. I. BAUIT. Hi l. T. II. p 83 s. flores exalbidos, siliquas perquam longas, angulosas Sc. omnino nostra est, Icon superior bona, nisi folia acuta essent. Perfoliata napifolia. TABERN. Hi . T. II. p. 033. ic. bon. Brassica campestris periliata, flore albo. C. BAUH. Pin. III.
Habitat in Germania australi inter 1egetes. Gaettingae copiosissimam reperi; Vbi luteam Videre non memini; quod tamen ex IINN. G0 it. p. 333. apparere Videtur ob synonymon additum. In EXCeli. MURRAV Prodr. G0ett. pag. 64. solius B. tam 'stris Liri Ν. nomen Video, optimUm Praeceptorem nostram plantam ita VOCasse, eX eXCUrsionibuS publicis recordor, ut a flava diilinguere noli Videatur.
43쪽
BRASSICA cin Viris folio oblongo, fore albo. WILCRE Hori. Gryph. p. s9. nostra planta esst, Vti eX specimine, tune temporis ex Horto Aca1 Gryphico accepto, scio. Non est BRASSICA Orientalis LiNN., Vti Ob synonymon C.
BAUH. Crederes, Ctim nostrae folia radicalia glabra sint. Nec est B. nruensis L 1NN. A l. Nat. XII. T. II. p. qqq. Maias. 9S. D. II. CUID I. BAUH. Hi s. T. II. p. 830. flores magnitudine
Leucoii vel Hesperidis & purpureos dicat; & Icon wLIN-MANN. Tab. 26 s. lit. b. folia cordato- lanceolata acuta, & siliquas caule breuiores habeat. Posset forsan ad B. alpinam L INN. Sibi. Nat. l. C. n. Iet. referri, si perennis esset, & folia radicalia longe petiolata, quae in nostra breuissimos petiolos habent. Et affinitas inter nostram& campesrem L. proxime post hanc poni iubet. Caeterum hae Brassicariam species omnino valde amnes erunt inter se, dicta culter determinandae ; annon etiam ob siliquas angulatas a Brasticis rernouendae, & Turriti libus iungendae Fosia radicalia obouata, caulina sessilia, inseriora crenata, saepe panduriformia, superiora oblonga, omnia basi sagittata, lobis tamen acutis caulem amplectentibus. Haec Vtrique communia. Differt ve ro B. Turrita a campe fri, Habitu toto maiore, magis ramoso, Foliis latioribus, summis, si ad incisuram baseos non attendas, vere oblon gis ; Florum petatis minoribus quam in erectiusculis, albi dis, Siliquis longissimis, ad duas Uncias, tetragonis, stylo ancipiti, serictissimis ut cauli appressae sint, infima supra summos flores emi nente. Campestri contra Petala latiora, semper lutea, nisi raristimo casu emarcidus flos colore priuetiir, limbo patente; Siliquae teretiusculae, unciales tantum, remotioreS, Vere in racemit in digestae, pedunculis primum patentibus, dein erecti Jsculae; .d sua quoque, illinora cum sint, minus caulem tegunt quam in B. Turrita.
In PSORALEA pinnata LiNN. obseruaui ternos flores pedi cellatos e gluma bita alui prodire singulos Calyculatos; ut sub
x cro calyce, tilberctilos O-hirsito, partius Calyculus tridentatus ad sit, dentibus a Claminatis. An par ratio aliarum lautus
generis specierum P Video, ni fallor, etiam in Ps. bitumino sua E sicco
44쪽
sicco specimine calyculum tridentatum, fissum tamen ut bracteam mentiatur.
Distinguuntur a plerisque Bolanicis TRIFOLIUM Ura pium L. a spadiseo, & procumbeus a stiformi, sed fateri cogor me
nondum intelligere veras eorum disserentias, dum hactenus traditae notae eae sunt, ut utrisque conciliare potuerim, &quamuis plura specimina, eaque diuersa, collegerim, tamen cum certitudine illa dispescere non audeam. Velim itaque imquiratur in eorum notas & disserentiae luculentius exhibeantur. Ρilositas enim calycis adeo manifesta non est, & adni dum variat, ut inde prjora duo distinguere non audeam, licet auctoritate Perillust. a LiNNe & ab HALLER inducar. Similiter
plura collegi specimina spontanea Trifolii quod ob calyces m niseste pedicellatos & folia striata, crenata, saepeqiae obcord ta ad stiforme amandassem, nisi spicae plurimis floribus instructae, aliaeque notae illud cum procumbente manere iussissent.
CAREX arenaria LiNN. citatur in HALL. Hist. Stirp. mitet. ad ia62 & i 363. Sed utrique non satis conlaenit CUm C. ars naria, quam satis frequentem in Pomerania legi FE Pom. 18'. & LiNNEANA 1 esse eκ descriptione in EIUS FL Mec. II. 83 s. ce ius video. Qtiin etiam locus contradicit, nostrae semper e aridus arenosus. Diuersae itaque ab hac sunt HALLERIANAM sed ad quam LiNNEANAΜ sint amandandae, omnino dubito. Est inter plantas meas Careκ quam ante aliquot annos Sundiae loco udo legi, quae cum notis Caricis HALL. l. C. I 362 prorsus Conuenit, licet etiam multa ex a 363 illi competant, ut has duas species in unica hac planta coniungi credas; haec autem ab arenaria L. toto coelo differt, potius ad Iep0rinam L. accedit, nisi quod numerosiores spiculas ferat, earumque inferiores foliolo subiecto distinctas, saepe remotas; &altior planta sit, bipedalis facile altitudinis. Caricis HALL. l. c. I 363 notae ita COm- petunt Iconi o EDERI 371. C. diuisae Hu D s. ) ut eanderia plantam esse putem; haec vero tum ab arenaria nostra quam ab a
tera illa, de quo modo dixi, summopere est diuersa. OBSER',
45쪽
Celeb. D. CILLIC A in Obf. de Plantis quibus am n. VII monet ut, quibus BUXUS fu fruticosus florens adiit, videant an
sit diuersa species ab arborescente. Et nunquam florere HALL. Hi s. Stirp. Heluet. i 61 o. Vidi tamen ante plures annos florentem in Horto Zateisns, Vbi sepimenta eX eo constantia diu intonsa manserant, Vt duorum pedum altitudinem fere attingeret, neque tamen tune differentiam obseruare memini, neque nunc in asseruato specimine video, quae diuersam reddant, ut itaque coniunctae manere debeant.
POLYPODII Filitis feminae L. Varietates quatuor tradit
tingensium enumeratione, suisque notis distinguit. Priores crenatam & dentatam omnino sub eadem specie coniungendas esse, cum illo consentio. De spinosa certe dicere nequeo, cum tantummodo incompletum sit, quod asseruaui, specimen, dubius tamen haesito. Crsatam Vero p. 3i7 separandam duco ob stipites paleaceos, quibus etiam P. F. mas a P. F. femina discernitur, & frondes tripinnatas. GaUdet enim Paleis maximis, a semipedali planta ad tripedalem ; & frondes adeo in minimis ii, diuiduis tripinnatae infra si computum facias, nam sursum omnes cum decrescant Filices, etiam haec tantum bipinnata, imo in apice pinnata tantummodo evadit) pinnulis dentatis, dentibus acuminatis s. aristatis. Reperi illam haud infrequentatem in Pomeraniae Vdis Vmbrosis, ad lassas sylvarum v. g. Sund. I in Stilbbenbrooch. Rug. im Hosta tu Gr0s Nubbethoro, an der &it Gath dem Hye zu copri. De POLYP. crisato L. huc referen do dubito, quod mallem cum spinys WEISS. l. C. 3 I 6. coniungere ob pinnulas coadunataS LINN. FZ Sit c. I. 848. An potius ad P. rhaeticum LINN. amandanda Θ Saltem Filix rhaetica tenu issime dentata I. BAUIAE. Hist. T. III. p. 74Q. quae ad hoc citatur, itidem tripinnata, non magis recedit quam Filix tenuissime secta ex monte Ballon. I. BAUFI. l. c. 739. quae ad HALL. Hist. Stirp. Helu. 17os citatur, licet hara C magiS Conuenire putes, cum pediculos ferrirgineo mUCO ObsessOS notet I. BΛuia1Nus.
Icon wg INMANN. Tab. SIo. lit. a FiliX pinnulis tenuissime dentatis ibi vocatur Videtur nostra ene, licet non prorsus conueniat. Eῖ OB
46쪽
Planta quam in Flor. Pomer. 312. descripsi certe est CRATAEGUS torminalis LiNN., nec Aria aut SORBUS hybrida uti
Celeb. Xo ELPINio in Apphm. Flar. Gryph. 9s placet. Foliorum tomentum in hoc arborum genere Variare notum est, dum aetate saepe deponitur, ut inde sum ciens disserentia desuminequeat. Sed & Perili. ab HALLER folia inferne hirsuta notat, cuius descriptio Hist. Stirp. Helu. 1o88 caeteroquin optime nostrae plantae congrua est; & quae Goettingae legi specimina C. forminalis non minus in pagina inferiore leue tomentiam habebant, quamuis in eo a nostra differant, quod foliorum infimis laciniis Vtrinque Una addita sit, ut nouem numeres, quae in nostra suptem tantummodo sunt, & inde folia magis Olaata quam nostrae. Mespilus Apii folio sylvestris non spinosus w FIN M. Tab. 727. lit. b. Conuenit cum nostra Pometanica, sed lacinias folia Ortim plures habet.
Q iam a me sibi missam plantam olim ISOETEM Intim
rem esse, licet dubitarem, certUs assirmauit Celeb. KOELMN, postea in Supplem. Flor. Gryph. ii 3. SUBULARIAM aquatitam LiNN. Vocavit. Sed neque haec est omnino. Miseram speci- . mina, non manCa Ut Celeb. Vi Ro placet, sed qualia hic deline ta exhibeo, e quibus, si quoque in Completa essent, tamen omnino videre eit ad Tetradynamistas nullo iure referri posse. Neque ullo modo Comparationem CV m s UBI L. LINN. pati CX Ic. OEDERI 3 s. sat apparet, Cuius scapham ramosum multiflorum ego quidem in hac planta nunquam vidi. Ab IsoΕΤΕ ob pedunculum radicalem summopere differre iam tum monui, qui fructificationes intra basin foliorum reperire non poteram, sed auctoritate Celeb. vi Ri motus, eo nomine tradidi. Conuenit
quodammodo cum Sublilaria repente fol. conuexossianis D ILLE N.
Hi l. Musc. Tab. 8 i. sed neque radices huic repentes & florescκ foliis, neque tetrapetalos flores obseruare potui; Illustr. OED Rus Icon. 17o ad PLANTAGINEM uni soram reducit, de caulinis eorniculis dubius, quae polypos iu isse credit, aqua' itidem differt nostra planta. Neque aliam reperio apud Ahristores plantam Cum nostra conuenientem. NOUam igitur censeo,
describendam licet adhuc imperfecte tantum possim. Locum ubi
47쪽
ubi conflanter eam reperi iteratis vicibus per aliquot annos adii. Est ibi solum sabulosum ad rivulum quo aqua e palude in lagum propinquum abit, quo hyeme inundatur ; ibi sola gregatim nascebatur, Vt ViX Bryorum paucae plantulae adessent inter eam. Ante Maium nil vidi; hoc mense qualem Fig. Cit. o. eκhibet; dein excrescebat Vt ibid. b. c. d. videndum, & pedunculus marcescebat, qui tandem perierat & planta foliacea ad duorum pollicum altitudinem elata, nunquam vero flores ex foliis vel aliud fructificationis genus in illa postea obseruaui. Dieam quae Maio in planta, quatenus vidi, perfectissime florente, animaduertere licuit. Planta graminea. Radix sibi illosa, smplex, non repens. Iixitiniori planta unicum, duo Folia quartam unciae partem ad dimidiam longa, in adultiore 'litatuor, plura, uncialia vel ultra: subulata, supra . concaua, subtus conueXa, vaginantia. Pedimcuius suscus) radicalis extra folia; capillaris, circa tres lineas longus, apice saepe nutans, serens sus heram γ luteam dein fuscam) subcylindricam, apice& longitudinaliter perforatam, basi Oculo armato lustretur. Fig. qit. e. quasi ea lyculo marginatam. Totius plantae serti et tira reticulata ex neruis subtilibus parallelis quos transversi iungiuat ut areae rectan
gulae maneant oculo armato Videndae. Fig. cit. e. f.
An primo Vere operculo & calyptra tecta fuit Mirum sane foret vegetabile fructificatione Musci, foliis Plantae. Forsan aliis contigit perfectius florentem videre. Eatenus cum fructificatio adhuc lateat, Antsura pedunttila raritali inside=u, in planta graminea, nouum genus inde Vt formetur suadent.
LICHEN Ic. OEDER. 468. D. L, qui, si coniecturae locus eum LICHENE archipelagio HALL. His. Stirp. Hetit. 2o8s com binari posset, non Videtur esse L. geographicus L INN. Saltem specimina mea, tUm Pomeranica Ciam qUae Goslariae in acclivitates histosa, qua itur ad fodinas Rammeisbergenses, copiosissimale fla maculis omnino non sunt Variegata, s ed integra crusta Lichenis flauo-Virescens, margine atro cincta, lineis atris in areolas inaequales irregulares, saepitis tarnen quadrangulares diuisa, qua . iam quaelibet puncto nigro nolata, quod latescit ut saepe , integram areolam OOctapet, Vt haeo separata scutellum nigrum margine fauo videatur. Icon DII L. His. Musc. Tab. 18. Fig. I.
48쪽
conuenit; quae tamen ibi plectae sunt, latiores lineae, fluuiorum instar, eae in meis deficiunt. Vetustus cinereus fit, manentibus punctis & maculis atrisdictis. cons. Clar. WEISS. Pt0gam. Goett. p. 39. Crederem tunc esse LICHENEM crusta inseparabili farinosa cinerea villosa, scutellis atris. FIALL. His. StisP. Helu. 2o64.
LICHEN subrubellus minimus, scutis in saxum immersisHALL. Hi t. Stirp. Helv. 2877. non potest esse LICHEN rugosus I INN. qui ibi citatur; qUem freqUenter in arborum corticibus, sed nondum inquam in saxis legi; ille optime exprimitur in D ILLE N. Hi f. Misc. Tab. 18. Fig. et, & videtur esse LICHEN HALL. l. c. et o 79 ν simplicibus lineis & punctis mistus. An quoque L. nigerrimus asper. ibid. zo83, Cum eundem D1LLENII curet Sed non videtur eκ notis ibi datis.
OBSERVATIO NXIX. Qtii hucusque in Alpibus solis le ' us est LICHEN fultatus
LINN., eundem quoque Osero ae Uarcyniae legi, in rupe gypsea cauernam, Alinc er-Irimnen dictam, tegente. Icono EDERI s32. Fig. 3. perbene illum exprimit, praesertim iconfinistra. Celeb. WEIS s. eiUS mentionem non facit.
LICHEN defori 9 LiNN. FL Lapp. 433. Tab. XI. Fig. 3. bis citatur in HALL. Hist. Stirp. Hela. sub L. corniculo simplici maximo laeui 19o in & L. pyXidato difformi, acetabulis cornigeris 19 38. Hi laque coniungendi. Mea specimina omnino
Conueniunt cum Icone LINΝEANA citata. Sed dantur quoque inter ea quae ramosa sint Vt ad HALL. I938 referenda vidcanatur. Icon DiLLEN. T. I S. Fig. I 8. tamen & pro his mala manui.
Varietatum LICLIENIS 3 angi ferini LiNN. differentias me non prorsus intelligere ingenue fateor. Dilleniana nomina mihi non susticiunt, nec leoneS, dum magnitudo, adeoque &si ura arbusculi, admodum Varia in hoc Lichene. Qtiae enim nosti leo specimina, tum Sueciza, cum quae GOettingae, in
49쪽
39Harcynia & in Pomerania, ubi admodum frequens est, legi,
quamuis magnitudine summopere varient, in eo tamen conis veniunt, quod tota albida farinosa sunt, apices tamen s. corni-Cula rufescentia. SUecicus maior caeteris, corniculis fere nigris. Erit certe L. fruticosus farinosus, surculis innumeris nutantibus. ΠΑΕ L. Hi s. Stirp. H. et. 19s7. sed ob cornicula ru- fescentia ad fili ficum LiNN. amandandus. Cum tamen alius Lichen, quem olim in Pomerania ad arboris putridum trui cum legi, tener quidem attamen rangi ferini notis omnino gaudens, glaber sit & cinere0 - xx se frens , corniculis albidis, quem L. caule fruticoso, folioso, ramis subnutantibus minute multismdis fungi feris BALL. Stirp. Helisei. 19s 6 esse puto ad quem Coralloidem Di LI s: N. Tab. i 6. Fig. 3 o. citatam reperio, sed &eandem ad i9s7. S , quaero num hic sit distincta species; anfluaticus L INN. , Ut priores ad Alpesrem referantur. Tunc vero differentia harum varietatum ea foret ut altera sit albida mollis, tornicidis rufi censibus s. nigris, altera glabra cinereo - fusca, eornitidis albidis: & D1LLr Ni AN A nomina, de qUibUS, num Vere diuersas plantas delignent, valde dubito, ambo ad priorem
TREMELLA hemisphaerica L 1NN. Syst. Nat. XII. T. II. p.
14. Spec. Plant. II. p. 1626. n. 6. II. IVg0th. 393. Vers. Germ.
223. Copiosa reperitur in litorum Maris Balthici lapidibus quos undae alluunt. Sunt granula lapidibus copiose ait sine oriadine insidentia, globosa, planiora tamen ubi lapidi insident, ut hemisphaerica dici possint; magnitudine dii tersa, diametri a linea dimidia ad integram & Vnam cum dimidia, viX maiora; gelatinosa sed tenacia ut digitorum compressione aegre disrumpantur, facilius elabantur. Dissecta si oculo armato Iu- strentur, apparent intus constare substantia grumosa gelatinosa, ut fila non appareant, nee Vera granula quae pro seminibus habeas. Transitus inde fit ad ULVAS, pruniforn n. Sic cata a lapide sponte non secedit, hinc cum saXo asseruari potest, cum separata siccitate valde imminuatur & forma priuetur, ut dignosci nequeat; Reuiuiscit tamen, in aqua rursus emollita,
communi cum TREMELLIS charactere.
50쪽
ULVA pruniformis cuius descriptionem dedit in FL Suet. II. Iis 9. Eadem est CONFERVA globosa gelatinosa Η ΑΕ L. His. Stirp. Hela. ais O. Vberrime eXponit Illust. GLE- Dii scii in Lutubratiuncula de Fuco subgloboso, f s Ei molli: qui albidum vidit. NondUm tamen, qUantum scio, icon eius eX- stat, unde non ingratiam fore iudicaui, si laic iconem darem. Mea magnitudine pruni fuit, figura Varia, viplurimum ovali- compressa, infra tamen, Vbi adhaeserat, fere plana rugosa; Cortex firmulus, qualis pruni drupae, atrouiridis, glaber. Dis secta interne etiam atro liridis, cellulas e filis intertextis factas, masa viscida gelatinosa fluida repletas ostensit. Granula seminalia vix vidi. Integra sat firma fuit, quam decerpere possem;& conseruari potest eXsiccata, forma licet pereat; nec aqua rursus emollita pristinam denuo reCuperat, Vti Tremellae solent, paullulum tamen intumes Cit & aqUam parco caeruleo tingit. Confertiam non dixerim ob corticem & cellulas. Reperi virgis salignis aquae innatantibus, & FONTINALI nutipyre. tinae, sat copiose insidentem, Goettiugae in lacu molendinario Rufo ij I Mado i 69; postea Obseruationern iteratUrus, fru- stra quaesiui. In Clar. D. WEISS. π t. Goett. deest.
Tradam Fungum, qUem inter L INNEA Nos non reperio, veram tamen speciem censeo. Sit milii
AGARICUS squarrosus pileo conico stipiteque luteis: squamis subimbricatis reflexis fuscis; stipite solido volvato.
Stipes solidus, inseriae crassior. Pileris conicus margine Voluato, apice acuto. Lamellae albae. Squam id in pileo & stipite copio sae, subimbricatae, acutae, reflexae. Fungus subaggregatus, ut saepe plures conitinctis radiculis nascantur. Reperi G0ettingae in sylva IVenn sust passim, autumno. Icon OEDERI 49 I. Optime ii astrum iungUm eXprimit, dummodo pia leus minus planus estet.
AMANIT A petiolo procero, anulato, pileo certaino, squamis fuscis exasperato, lamellis CerVinis. HALL. Hi Mirp. Imitet.
2399. secim dum OEDERUM ; ct conuenit.
Num idem est y Agaricus ex una basi mUltiplex, radice tuberosa, nileo ma no fornicato aut plano albido, squamis fuscis, la