Ailios Aristeides hos apomimetes Demosthenous [microform], diatrive epi didaktorikais exetasesin

33쪽

σγαί σε υ χρὴ και βαδίζει ν τοῖς δοῖς τι χρὴ κοσμίως

και τοῖς πρεσβυ Τίροις πανωTασγαι και τους γονίας τι

προστίθησιν, τι ἡτος ο ν οντως κλαμβώνει, ἀλλ' ἔνατῆν μομφὴν του Πλάτω ος καὶ της θεορικης ἀλλονε ξασγενώση Ἐνεεῖθεν κατανοεῖχαι η εὐχαρίστησι δι ης ὁ Ἀριστείδης εκ σε ην εὐκαιρίαν επωφελεῖεαι, να κατὰ της φιλοσοφίας κνθασθη χωρία, ως τὰ ἀκ4λονγα, νοiς οἶτος διετην τινὰ διαλεκτικὴν διακρίνει τῶν φιλοσό- νων και η και τῶν ρητύρων, εἰσί παμπληθη, ως . . λέγει - διαλεκτικὴ διττή . . . . μεν οἷ παρακρουεσθαι και εξαπατῶν και χρόνοις τρίβειν και εις γιές ουδέν

πάντη την γλῶτταν ἄγουσα, ποχρὰ τις καὶ ἀγεννὴς και

34쪽

προς το σχοχάζεσίλαι ὁ λόγος προσήκει, ἀφικνεῖεα εις εὐ

σμόν τῶν ποίων ἀναπόσπαστος ἀπ του μῆρου και'Πσιόδου στίν. ης ἀρχαιοπρεπους αὐτῆς ἀπεικονίσεως ενεκεν προκίπτει δνσχέρειώ τις προς ροξινόμησιν τοὐτον του εἴδους τῶν λόγων - π χ ο λόγος πέρ τῶν Ιεσσύρων, οὐ Σώπατρος μει πισταμένης επισκοπήσεως κατέλεξεν αυτόν εις τὰ πανηγυρικόν ειδος. Ἀπαντες οἱ πλατωνικοί λόγοι, περὶ ρητορικη A . καιΠ ο περ τῶν τεσσώρων και πρῖς Καπίτωνα, οῖτινες εν η Λινδορφείω κdόσει πέρ τὰς 400 σελίδας κατί- χουσιν, εἰσὶν οντως γκωμιαστικοί λόγοι ει τὴν ρητορικήν. πι προσπεποιημένη μως ἐμφάνεια της κριτικῆς ακριβείας τῶν ἀντικειμένων και της δικαίας κτιμήσεως τῶν πραγμάτων, Ἀστί ὀνον Ῥητορικῆ μηχανορρανία α

35쪽

'περόγκον των περιπεπλεγμένων προχώσεων δυσνόητον νυu mi σκιον διενο αρμένον χωρίον θρμηνευθη - ἀλλ'

εστ μιας ὀγσπερε μοίρας καὶ νοσε- οἱ νόμοι - δίκη, οἱ νόμοι, ριῶν ' ουσῶν τοίτων δυνάμεων, περ λέγω ἐξέβρο, πάσας τὰς χώρας η θιορικὴ μήνη καταλαμβάνει.

γει - ου γαρ ει ράδιον η μὴ τω νι γενόσγαι ρήτορα σκοπεῖν προυκειτο, ἐπεί τοὐτό γε και μεῖς, ει βοέλει, μαρτνροῆγεν, κἄν ει την τέντορος φωνὴν κτησαίμεθα,

36쪽

λωσεν αντην θεωρεῖ το ἀρχικόν σημεῖον, δῆλα δὴ τηνσονι στείαν, τὰς λέβεις προς ἀλληλας ρμοδίως τιθέναι

στου νόματος ο καλυμένον - παιδεία κοινῶς - οἱ -

τος κέκτητο δι τῆς σπονδῆς κριβεστέρας Ἀδίας - ντοί

38쪽

'E' των καταχωρισθέντων ὁμοίων παραδειγμάτων ν

39쪽

γραφενσι πρέποντες τω με γαρ ποιητ εξαρκει καὶ μέρος τι ἀπολαβόντα και καχακοσμήσανTι ἔν ποιηφικηκατασκενῆ πεπαυσθαι, ο δ συγγραφεν πειράσεται διά πάντων λθειν χαριέστατον ὁ ἔων οιούzων μέρος παρέσχηται ν τοις μαντικοις Ἀριστείδου ονTος γαρ τον Ἀσκληπιὸν και η 'Υγιείαν σDγγέγραφεν, ου ετ μοι ς ἐπαίνων ἀν ρωπίνων περιέργειαν χοντας λὶ.Dντως δμως οἱ λόγοι οἱ προς τιμην των θεῶν γεγραμμένοι, ν ο πλεῖστον μέρος διαρρηθηι ανοφόρει, τι

δεσμος παράμιλλος τῶν νοημάτων, χρῆσις προσῆκονσα τῶν διαφόρων ητορικῶν σχημάτων, νσικὴ ο τον ἡγον, πίστεις και ἀποδείξεις ληγεῖς ρυγμικὴ ἀνεπιτήδευτος, απαγγελία βίαστος, χάρις εντραδείας μεγαλοπρεπής, ἐνὶ

40쪽

βαθνιέρας πνευματικης ννοίας, λλὰ μόνον πῖ ον υ - πον ρητορικης ευγλωττίας ενδενδεν η μικρὰ δέ του Ἀριστείδου περι φιλοσονίας και ποιήσεως, εντευθεν το μησοβαρὰν και επιπόλαιον των λόγων αυτολ ίχνην του γράφειν μακροσκελεῖς περι ὀδους και παραστάσεις κέκτηται

κρισις περὶ των του Ἀριστείδου λόγων ἀνίφωσεν πιεῖν και νόμιζεν ισω ὰλλον Λημοσζλίνην, τοσουτω η ὀξυδερκὴς κριιικη διάγνωσις της νέας ε ποχης διηυκρίνισε καιενρε την ἀλη9 άξων των του Ἀριστείδου λόγων, σι ετον τοι μη μένειν πλόον ἐν τη προτέρα τιμητικὴ θέσει