... Anabasis: seven books

발행: 1921년

분량: 602페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

Inrὰ ω πάντες συνηλθον, εἰς το προσθεν των πλων Θώasεζοντο κοὰ γενοντο οἱ συνελθόντες στρατηγοὶ και λοχαγοὶ ἀμφὶ τους κατόν. Θε δε αυτ ην σχεδον μεσαι σαν νύκτες. ενταυθα Ιερώνυμος 'FIλεῖος πρεσ- εβυτατος ων των Προξενου λοχαγων ρχετο λεγειν δε. 'Hμῖν, ω ανδρες στρατηγοι και λοχαγοί, ὁρωσι τα παρόντα ἔδοξε και αυτοις συνελθεῖν και νας παρακωλωαι, πως βουλευσαίμεθα ει τι δυναίμεθα ἀγαθον.λεων δ'. 'ia , - και - Eενοφων, περ' και προς

182쪽

1 2 ANABASIS. βαρβάροις γενώμεθα, ἀλλα μαλλον κεῖνοι εφ' μῖν.

δε ε τοίνυν ἐπίστασθε τι μεῖς, τοσουτοι ντες σοι νυν συνεληλύθατε, μέγιστον εχετε καιρόν. οι γαρ στρωτιωτα ουτοι πάντες προ υμα βλέπουσι, καν μεν ωας ορωσιν θυμοῖντας, πάντες κακοὶ σονται, ν δε μεῖς αυτοί τε παρασκευαζόμενοι ' φανεροι τε επι τους πολεμίους και τους αλλους παρακαλητε, ευ ἴστε τι νονται

37 ἡμῖν καὶ πειράσονται μιμεῖσθαι ἴσως δε τοι και δίκαιόνεστιν ωας διαφερειν τι τούτων ἡμεῖς γαρ ἐστε στρατηγοί, ἡμεῖς ταιίαρχοι και λοχαγοί και ηε ειρηνηην ἡμεῖς και χρημασι και τιμαῖς τούτων ἐπλεονεκτεῖτε και νυν τοίνυν ἐπει πόλεμός εστιν ἀξιουν δεῖ μας αυτοῖς

οἶμαι αν ὐμας μεγα φελῆσαι το στράτευμα, ε επι μεληθείητε πως ἀντι των ἀπολωλότων ως τάχιστα στρατηγοὶ και λοχαγοὶ ἀντικαταπιαθῶσιν.y.. ανε γαραρχόν ων Ουδεν αν με καλον ἴτε αγαθον γένοιτο,ώς με συνελόντι ειπεῖν, οὐδαμοῖ εν δε δὴ τοῖς πολε

183쪽

- Ἐπειδὰν δε- ταστο ῖσθε τους αρχοντας ὁσους δει, 3sν καὶ τους αλλους στρατιώτας συλλέ τε καὶ παραθαρρύνητε, οἶμαι αν υμας πάνυ ἐν καιρω ποιησαι νυν γαρ ο

ἰσως κα γυμεῖς αἰσθάνεσθε ἀθύμως μεν ῆλθον ἐπὶ τὰ οπλα ἀθύμως δε προ τας φυλακάς ἄστε, λω γ' ἐχον-

184쪽

174 AN ASIS.

himsophus Horis the oldiera o braverypitiano variis against deception.

v. 'Επει δὲ ρηντο, μερα τε σχεδον πέφαινε καιεις το μεσον κον οἱ ἄρχοντες, και δοξεν αυτοῖς πρωφυλακας καταστησαντας συγκαλεῖν του στρατιωτας. επε δε και οἱ ἄλλοι στρατιωται συνηλθον ανεστη πρῶτος μεν ειρίσοφος ὁ Λακεδα ιμόνιος και λεξεν δε. Ἀνδρες στρατιωται, χαλεπὰ μεν τὰ παρόντα, οπότε ἀνδρῶν στρατηγων τοιούτων στερόμεθα και λοχαγων και στρατιωσων, 'ρος β' έτω και οἱ ἀμώ

185쪽

BOO HI CHAR H. 176'Αριαῖον, οἱ πρόσθεν σύμμαχοι ντες, προδεδώκασινημα ὁμως δὲ δεῖ εκ των παροντων ἄνδρας αγαθοῖς τελελιν καὶ μη φίεσθαι, αλλὰ πειρασθαι πως ν μεν δυνώμεθα κάλως νικῶντες σωζώμεθα εἰ δε η, αλλὰ καλῶς γε ἀποθνησκωμεν, - είριοι δὲ μηδέ ποτε γενώμεθα ζωντες τοῖ πολεμίοις Ουω γαρ αν μας τοιαυτα

Ἐπὶ τούτω Κλεάνωρ ὁ 'Oρχομένιος ανεστη καὶ ελεξεν

ωδε. 'Aλλ ορατε μεν, Ἀνδρα την βασιλεως πιορ κίαν και μένειαν, πατε δε την Τισσαφέρνους ἀπιστίαν, οστις λεγων ως γείτων τε εἴη της Ἐλλαδος και περὶ

πλείστου αν ποιησαιτο σωσω μας, και επι τούτοις

αὐτος μοσας μῖν, αὐτος δεξιὰς δούς, αὐτος ξαπατησας συνέλαβε τοῖς στρατηγούς, και οὐδε Δία υνιον δέσθη, ἀλλα Κλεάρ. και μοτράπεζος γενόμενος αὐτοῖς ' τουτοις ξαπατησας τοὐς ανδρας ἀπολώλεκεν 'Αριαῖος δε, εον μεῖς θέλομεν βασιλεα καθιστάναι, και εδώκαμεν ' και ἐλάβομεν πιστα μη πρόδώσειν αλληλους, και υτ ο τε τοῖς θεοῖς δείσας με Κυρον τεθνηκότα αἰδεσθείs, τιμώμενος μάλιστα π Κύρου ζωντος νυν προς τοὐς εκείνου χθίστους ἀποστας μας τοὐς Κύρου φίλους

κακως ποιεῖν πειραται ἀλλα τούτους μεν οι θεοὶ ἁποτί--ιντο ' ημὰς δε δεῖ ταλα ρωντας μηποτε ξαπατη εθηναι τι - τούτων, ἀλλα μαχομενους, αν δυνώμεθα κράτιστα τουτ στι α δοκη τοῖς θεοῖς πάσχειν.''

186쪽

viatoriis of thei ancestora recent succeε and eaeperiense.

'Eκ τούτου ενοφων ἀνίσταται ἐσταλμένο επὶ πολ μον οἱ ἐδυνατο κάλλιστα, νομίζων, σε νίκην διδοῖεν οἱ θεοι, τον κάλλιστον κόσμον τω νικα πρωειν, εἴτε τελειπαν δεοι, ὁρθως εχ ειν των καλλίστων ἐαυτον ἀξιώ

ανάγκη ημας πολλην ἰθuμιαμ εχ ιν ορωντας και πους ' στρατ γους - δια πίστεως αυτοῖς ἐαυτούς ἐνεχείρισαν, οἷα πεπόνθαπιν ' ει μέντοι διανοουμεθα συν τοῖς πλοις ων τε πεποιηκασι δίκην πιθεῖναι αὐτοῖς και δ' λοιπον δια παντος πολεμου αὐτοῖς ε/αι, σύν τοῖς θεοῖς πολλαι μῖν και καλαὶ λπιδες εἰσὶ σωτηρίας. '' Τολο δὲ λεγοντος αὐτο πτάρνυταί τις ἀκούσαντες δ' ι στρατιωται πάντες μια ορμὴ προσεκπνησαν τον θεον, καὶ ὁ Ξενοφων με, Δοκεῖ μοι, ω ἄνδρες, πεί, περὶ σω ρίας μων λεγόντων, olω- του Διος του σωτηρος φάνη, εἴξασθαι τω θεω τούτω θύσειν - ριαειπου αν πρωτον εις φιλίαν χο ραν ἀφικώμεθα, συνε πεί- ωσθαι δε και τοι αλλοις θεοῖς θύσειν κατα δύναμιν. και τω δοκε ταυτ ' φη ἀνατεινάτω την χειρα και

ἀνετειναν παντες. εκ τούτου ηύξαντο και παιάνισαν.

επε δε α των θεων καλῶς εἶχεν ηρχετο πάλιν ἄδε.

187쪽

τους θεούς, πιι δἐ συμμάχους, Ἀωε- ἱκανοί εἰσι καὶ

σα αυτούς. καὶ εὐξάμενοι τὴ 'Αρτεμίδι πόσους κατα- II κάνοιεν τῶν πολεμιων τοσαύτας χιμαε ρα καταθέσει τῆλφ, επε - εἶχον ἱκανας εὐρεῖν, δοξεν αὐτοῖς κατε ιαυτὸν πεντακοσιας θύειw, H τι νυν ἀποθυουσιν .πειτα τε ερρης ' υστερον ἀγείρα την ἀναρίθμητον 3 στρατια ηλθεν ἐπὶ την Ἐλλαδα, και τότε νίκων οι Ῥέτεροι πρόγονοι τοῖς τούτων προγόνους και κατα γην και κατὰ θάλατταν ων εστ μεν τεκμηρια οραν τατροπαια, μέγιστον δε μνημεῖον η ελευθερία τῶν πόλεων ν αἷς ἡμεῖς γενεσθε. και τράφητε ουδένα γαρ ανθρω πον δεσπότην ἀλλα τοῖς θεοῖς προσκυνεῖν. τοιούτων με ἐστε προγόνων.

188쪽

178 ANABASIS. τούτοις, τοῖς ἐκείνων ἐπηενοις, πολλαπλασιους νων 1 ἐνικατε συν τοῖς θεοις. καὶ τότε με δη περὶ της Κύρου βασιλείας ανδρες τε ἀγαθοι νυν δ' πω περὶ της υμετερας σωτηρίας ὁ ἀγων ἐστι πολ που μὰς προσ- λε κει καὶ ἀμείνονας καὶ προθυμοτερους εἶνω. αλλὰ

μην καὶ θαρραλεωτερους νυν πρέπει ἁνω προς τους πολεμίους. τότε με γαρ απειροι ντες αὐτων τ τε πληθος ἁμετρον πωντες, ομως τολμήσατε - τω πατρί φρονηματι ιέναι ει αυτούς νυν δε πότε καὶ πεῖραν ηδ εχω αυτων - ου θελουσι και πολλαπλά

σιοι ντες ξρο δεχεσθαι μας, τί σι ἡμῖν προσηκει τούτους φοβεῖσθαι;

'Αριαίου πρόσθεν συν μῖν ταττόμενοι νυν ἀφεστηκασιν. σι γαρ ὁτοι κακίονές εἰσι των φ μων φημενω Θυγον οὐν προς εκείνους καταλιπόντες μας τους δ εθελοντας φυγης ἄρχειν πολύ πειπτον συν τοῖς πολεμίοις ταττομένους 'ν τη Τμετερα τάξει γῆν. i ει δε τις υμων ἀθυμεῖ τι μῖν με - εἰσὶν ἱππεῖς,τοις δε πολεμίοις πολλοι πάρεισιν, ενθυμηθητε τι ι

189쪽

u ημεις π ἀ-αλεστέγ δ μα- ἐσμεν ' οἱ μεν γαρ ἐφ ππων κρέμαντα φοβούμενοι συχ μας μόνον ἀλλα και το καταπεσεῖν ' μεῖς δ' ἐπὶ ρος νενηκιτες πολ μεν ἰσχυρ ερον παίσομεν, ην τις προσίη, πολύδε μαλλον -- ιν βουλώμεθα τευξόμεθα. ενὶ δεμόνω πρMxouσιν οἱ ιππεῖς 'μας P φεύγειν αυτοῖς ἀσφαλεστερόν ἐστιν η μῖν.

παρεξει, τουτ αχθεσθε, σκεψασθε πότερον κρεῖττον

τι σαφερνην γεμόνα εχειν,- ἐπιβουλεύων μῖν φανερός εστιν ' ως ν ήμεις ἄνδρας λαβόντες πιεῖσθαι

κελεύωμεν, ι εἴσονται - ην τι περι ημας αμαρτά νωσι, περ τὰς εαυτων ψυχὰς και σώματα ἁμαρτησονται.

τα δε επι δεια πότερον νεῖσθαι κρεῖττον ἐκ της Μορας Ιης Ουτοι παρει χον μικρὰ μέτρα πολλο αργυρίου, μηδετο τ ετ εχοντας, --οὐ λαμβάνειν, 'νπερ κρατῶμεν,μ - ωμένους πόσω αν μαστος βούληται 'Ε δε ταλα μεν γιγνώσκετε τι κρείττονα, τους δε 22 ποταμῶς ἄπορον ' νομίζετε εἶναι και γεγάλως πεισθεεξαπατηθῆναι βιαβάντες, σκερασθε χι ἄρα τουτ μαιναρετατ- πεποιηκασιν OP βάρβαροι πάντες γὰρ ποταμος ει και πρόσω των πηγων ἄποροι εἰσι, προ

190쪽

IM ANABASIS. Οὐσι προ τας πηγας διαβατοὶ γίγνονται, - τ γόνυ βρεχοντες.

E δε μηθ' οἱ ποταμοὶ διησouσιν Ἀγεμών τε μηδεὶς ημῖν φανεῖται, οὐδ' ς μῖν γε ἀθυμητέον ἐπιστώ

μεθα με γαρ Μυσούς, ους υκ αν μων φαίημεν βέλτίους εἶναι, τι ἐν τη βασιλεως χωρα πολλάς τε καιευδαίμονας και μεγάλας πόλεις οἰκουσιν, ἐπιστάμεθα δε Πισίδας σαsτως, Λυκάονα δε καὶ αὐτοὶ εἴδομεν - ἐν τοις πεδίοις τα ἐρυμνα καταλαβόντες την τουτωνα χώραν καρποῖνται καὶ μας δ' αν ἔφην πυρο εο ὶν νηπω φανεροῖς εἶναι οἴκαδε ρμημένους, ἀλλα κατασκευάζεσθαι ώς αὐτου που οἰκησοντας. οἶδα γαρ ι και Μυσοῖς βασιλεῖς πολλοῖς μεν γεμόνας α δοίη, πολλοῖς

SEARCH

MENU NAVIGATION