Appiani Alexandrini Romanarum historiarum quae supersunt ...: Greek text

발행: 1829년

분량: 241페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

τικοῖ ποιησάμενος, εθυε - Στρατί Aa την συνν - θυσίαν ' καὶ Ποσειδωνι λευκω μπων αρμα --θεις ἐς τ πελαγος, ἐπὶ Παφλαγονίας ηὐθετο, στρατηγουντων αὐτή αξ λου τε καὶ Ἐρμοκρώτους. - δ' ἀφικετο, ἐδημηγδρησε του σπρατ περ τε τῶν προγύνων μάλα σεμνολουρος, καὶ περὶ αὐτου μεγαληγώρως' τι τὴν σὴν ἐκ βρ εος ἐώ πλεῖστον

παραγαγων, -- Ῥωμαιων ηοηθει παρών. Lτα κατηπύρησεν αυτῶν ἐς πλεονεξιαν - ἀμετρίαν v. ης, - καὶ την μωλων πω την πυπιδα αυ- τὴν δεδούλωνται. καὶ τὰς γενομενα οἷ τελευταιας συνθήκας ἐπεφερεν, - οὐκ ἐθέλουσιν ἄναγράφωσθαι, καιροφυλακουντες αμις ἐπιθεσθαι. κατοντο αἴτιον του πολεμου τιθεμενος, ἐπηγε τῆν

ἐαυτου στρατιῶν ολην καὶ παρασκευὴν κάγ μαιων ἀσχολιαν, πολεμοτμενων ὐ- Σερτωρ υ --πρωτος ἐν Ιβηρυε, καὶ στασια ντων ἐς ἄλλήλους ἀνὰ τὴν ταλιαν. δι καὶ της θαλώσης, νη, κατα- φρονουσι ληστευομένης πολῶν - χρύνον, καὶ σι μαεος αὐτοῖς Ουδεις ἐστιν, ουνυπήκοος ἐκοισι ετι. Oh Αωτε ν αὐτῶν - , καὶ τοῖς ἄριστους

162쪽

σας, ἐνέβαλιεν ἐς Βιθυνια' ικομηδους αρτιτ νεωτος ἄπαιδος, και την μῆ- μαιοις ἀπολιπέντος.

καὶ ἐξελαθεις, ἔφυγεν ἐπὶ τὰς πύλας τῆς παλκηδδ- νος δια θριγκων πολλων, πάνυ δυσχερως ἀμφί τε τὰς πώλας μιροδλην ἐσπηδώντων ὁμου - θεν ουδἐν τοῖς διώκουσιν αυτοῖς ἐλοψ τυει. ῶς δικαὶ περὶ των πυλων δείσαντες οἱ ἡλώκες τὰ κλεῖθρακα θῆκαν ἐς αὐτὰς απι μηχανης, μυδον μεν καὶ των ωλλων γεμμνων τινὰς - καλωδιοι ἀνιμήσαμ- οἱ δε λοιποὶ μεταξὐ των τε φώπιν καὶ των --λεμίων ἀπώλλυντο, τὰς χεῖρας ἐς ἐκατερους ορεροντες ' τε Μιθριδάτης, τῆ φορὰ της υτ ιας χρω- μενος, ληγεν αὐτης μέρος ἐπὶ τον λιμένα τὰς ναος

καὶ τωκλειθρον ἀλύσει χαλκα δεδεμένον ἀπομηξας,

τεσσαρας με ἐνέπρησα των πολεμίων, τὰς δῶ λοιπὰς ἐξῆκοντα ἀνεδήσατο, Ουδἐν υτε Οὐδου κωλύοντος ετι, -τε κύπια, ἀπ ἐς τὰ τεὰ σνγκεκλεινα

163쪽

1s6 APPIAM ROMANAR HISTORIAR.

L. H. οὐπιος δε οἱ κουλλος - ανειν κάνστρατηγεῖν αἱρεθεὶς τονδε του πολεμου, τέλος μέν τι στρατιωτων γε ἐκχώμης δύο δ' ἄλλα α Φιμβριου, καὶ - αυτοῖς ἔτερα δώο, προσλαβὼν, συμποντας ἔχων πεζοὐ τρισμυριους, καὶ εππέας ἐς νώους ἐπὶ κακοσιοις, παρεστρατοπέδευε - -- θριδάτα περναζικον. καὶ δἰ αυτροδλων ἐπιγνοῖς,εIναι του βασιλεῖ στρατιὰν μεν ανδρον ἀμφὶ μυριώ- δας τριώκοντα, ἀγορὰν δε ἀ τι σιτολογυντες

ἐκ θαλάσσης λῶβοιε et 4 τους ἀμφ αυτον, ἀμαχεὶ λῆφεσθαι τους πολεμίους αὐτικα καὶ του ἐπαγγέλμαπος αὐτοῖς ενεκελεύετο μνημονεύειν. χρος δε ιδών σκαιρον ἐς στρατοπεδειαν, θεν αντις μεν εὐπορήσειν μελλεν πορώς, τους δῶ πολεμίους ἀπο- λεισειν ' ἐπεχειροι καταλαβεῖν, - εν ήδε την νικην ἀκινδυνον εων. μια δ' ἴσης ἐς αυτο διόδου νης, ὁ Μιδριδάτης αυτην φύλαττεν ἐγκρατως, δε καὶ αξίλου καὶ των αλλων προδνων αυτ παρα-

το Σερτωρωυ πως --ουλλον ἐπεπωφει κρύφα καὶ πιστιν λαβών, μετέπει ον Μιθριδώτην,

164쪽

1ιαν, καὶ οὐτικα του βασιλεῖ προσεσεσθαι τι ουν χρηζειν αυτὀν πωνος καὶ φουν- δυνὰμὲνον - - κρατησαι - πολεμίων οἷς ὁ Μιθριδώτης συνθέμενος ἀνοητω μώλα καὶ ἀνυ πιως, περλεινωμαίους δια στενου παροδείοντας ἀδεως, καὶ ἐπιτειχίζοντας αυτω μεγα ορος ου κρατουντες, αὐτοὶ μεν πισθεν μελλον ἀγορὰν ἀδεως ἐπαξεσθαι - θριδάτην δε λιμνη καὶ Ορεσι καὶ ποταμοῖς ἀποκλει- σειν των κατὰ γην πάντων ο τι μη γλισχρως ποτὸλὰβοι, υτ εξήδους ευρείας τι κοντα, ἴτε βιώ - σθαι δυνάμενον ἔτι Αουκουλλον πο Της δυσχωρίας' ης κρατων κατεφρύνησεν. τε χειμών - πλησι ζων ἔμελλε καὶ των ἄπο της θαλώσσης -τδν ἐν- ριν καταστησειν α θεωρον ὁ οὐκουλλος, φιλους ἀνεμιμνησκε της ποσχέσεως, καὶ το ἐπαπευ

LXXIII. U δε Μιθριδάτης, δυνηθεὶς αν ἴσως

καὶ τύτε διὰ τι πMθος διὰ με- ωσασθαι - πολεμιων, τοὐτου μεν περεῖδε, κου κω δε οἷς παρωσκε ασε προ πολιορκιαν ἐπετιθετο νομίσας ἐν τῆ δε διορθυκτειν την δυσχωριαν ὁμοῖ οὐ την ἀπορίαν. οἱα δε εὐπορων στρατο πολλου, πασιν ποις χείρει, δν τε σταθμον ἀποτειχιζων τειχει διπλω, καὶ τὰ λοιπὰ της πύλεως ἀποταφρεύων χώματα τε πολλὰ ηγειρε, καὶ μηχανὰς πηγνυτο, πύργους, καὶ χελώνας κριοφύρους ' λέπολιν τε εκατον πηχεων, ἐξης τερος πώργος ἐπῆρτο, καταπέλτας καὶ λιθους καὶ βέλη ποικιλα ἀφιεις. κατὰ δε του λιμένας δύο πεντηρεις ζευγέναι ποργον τερον φερον. ἐλου ,

165쪽

μφορα, πότε προσπιλάσειαν ἐς το τειχος, αδ μηχανης ἐξηλλετο. - δ' ἔτοιμα αὐή πάντα ' νητο, πρωτα μεν τρισχὼλυς αἰχμαλώτους κυζικν - νους ἐπὶ νεῶν τῆ -λει προσηροπι ο χεῖρας ἐς τοτεῖχος ορεροντες, ιδεοντο, σφων κινδυνευδντων εὐσασθαι τοῖς πολιτας μέχρι Πεισιστρο ς αὐτοῖς,

τον γεγονότας.

LXXIV. χ δἐ Μιθριδάτης, ῶς ἀπέγνω τησδε

της πειρας, πηγε την ἐπὶ των νεων μηχανηπι καὶη τε γεφυρα ἐς τι τεῖχος ξν λατο αφνω, καὶ Σεσσωρες ἀπ αὐτης ανδρος ἐξόδρομον - δη καὶ μώλιστα καινοτρύ- φανέντι καταπλαγέντες οἱ κυζικηνοὶ, ἐπὶ μεν τι πεχώρησαμ ου μεις δε ἐτέρων ἐπιδραμώντων, ἀνεθάρρη ν τε, καὶ τους τέσσαρας κατε- σαν ἐς το ἔξω ταῖς τε ναυσὶ πεν καὶ πίσσαν ἐπιχέαντες, ναγκασαν πρὐμναν τε προὐσασθαι, καιυποχωρεῖν πισω με τὰ του μηχανηματος. δε μόνει των κατὰ θάλασσαν ἐπενεχθέντων ἐκράτουν οἱ κυζικηνοί. ριτα δ' αὐτοῖς πηγετο της αὐrης ημψας - εν τῆ γῆ μηχανηματο ὁμου πάντα πω νουμένοις τε καὶ μεταθέουσιν το αἰεὶ βιαζόμενον.

τους μν οἶν κριοῖς λιθοις ἀπεκαὐλιζον , η βρωοις ἀνέκλων, ξ φορμοῖς ἐρι- της βίας ἐξέλυον των δε ελων τοῖς με πυρφόροις λτηντων δατι καὶ κει τὰ δ' ειλα προβολαῖς ἱματων, η ὀ ναις κεχαλασμέναις της φορας ἀνέλοπι λως τε υδῶν προθυιας ἀνδρὶ δυνατηλαίλιπον. καὶ τάδε λ

166쪽

τοῖς φερεπονωτατα δὴ κακοπαθουσιν, ὁμως γε τοῖτευους ἐκαύθη τι καὶ συνει-εν ἐς ἔσπέραν. υ

νυκτις αὐτίκ'. περ μωμησαν οι κυζικηνοι. δε αὐτων μερον πνευμα σφοδων ἐπινενωπον περιέκλασε τὰ λοιπὰ των μηχανημήτων το βασιλέως.

ἐν α θύουσι βουν --ιναν, οι μέν, οὐκ εροντες, εαλαττον ἀπωσιrou. μέλαινα δε βους ἐκ πελὰγους δ αυτοῖς διενυετο, κω ὁ κλεῖθρον του σωμα--τος ποδυσά τε, καὶ ἐς την ὀλιν ἐσδραμουσα, ωδευσεν φ λυτης ἐς τι ἱερον, καὶ τοῖς βώμοῖς παρέστη ταύτην μεν οἶν οι κυζικηνοὶ μετὰ χρηστης ελπιδος θυον. οἱ δε φιλοι - Μιθριδάτη συνμβούλευον, ως ἱερας της πὀλεως ἀποπλευσαι. ὁ δ' οὐ πεισθεις, μι τι σινδυρον ρος περκείμενον ἀνίει, καὶ χωμα, αὐτοῖ ἐς την πουλιν ων, πονρους τε ἐφιστη, και πονδμοις τι τεθος ἀναρήμνη τοῖς δ' ἔππους ἀχρείους οἱ τε οντας, καὶ ἀσθενεῖς δ ἀτροφων, κω χωλευοντας αἰποτριβης, ἐς Βιθυνίαν περιέπεμπεν οἷς ὁ Λούκουλλος περ- Q Hνδακον ἐπιπισών, κτεινε πολλοῖς, και αικμαλώτους ελαβεν ἄνδρας μεν ἐς μυριοους κώπεντακισχιλίους, ππους δ' ἐς κακισχιλίους, κώσκευωνδρα πολλά. καὶ τάδε μεν ην περ Κύζικον.

167쪽

- παιων κῶ γυναικων Πισιδας τε καὶ ἔσαι - ρους πηγετο, καὶ κώμων μέροι τῶν τις αλα- κων τετραπῶν /Mταρος ἐπιπολώζοντα συῶν συνεδιώξε, καὶ πολλοὐ διέφθειρε καὶ σαρ μεν - γιαν τοιάδε ἐγιγνετο.

δάτης, ἐλπιζων εα την κώζικον αἱρησειν τοῖς.μμασι τοῖς απι του ινδύμου - δε καὶ ταυθ' οπ σύροντο οἱ Κυζικηνοὶ και τὰς ἐπ αυ-ὲν ηεανὰς ἐπιμπρασαν, καὶ αἰσθησει το λιμου πολλάκις υπεκθέοντες τοῖς πολεμέοις ἀσθενεστάτοις γερον ιν

εφευγε νυκτω, αυτω με - των νεων ἐς Πάριον, δε στρατ4 αὐτολκατὰ γην ἐς Ψωφακον. περ-- τας δ' αὐτοῖς δν - τον ὁ τε ποταμδς, -- λλιστα ἀρθεὶς μέγιστος, καὶ ἐπι τοι ποταμῆ οὐκουλλος ἐπιδραμων, θειρεν. δε μεν οἱ κυζικηνῶπολλὴν βασιλέως παρασκευην διέφυγον αυτοι υγενναίως ἀγωνισάμενοι, καὶ λιμ πιεσθέντος πι- ωυκούλλου ἀγωνά τε αυτε θέμενοι, μορ νυντελοῖσι τα λυκοὐLλεια καλούμενα. Μιθριδάτης ει τοῖς μυουμφακον ἐσφυδντας, τι - -υκobi.

168쪽

λου παρακαθημένου, ναυς ἐπιπροφας,. ἐξεκόμισεσυν αυτοῖς αμφακηνοῖς μυρίους δ' ἐπιλέκτους ἐπὶ νεων πεντηκοντα Οὐαρίου, πεμφθέντι οἱ στρατηγεῖν πὁ Σερτωρίου, και Α-νδρω - Παφλα- νι, κὰδ ιονυσιε τλευνούχου καταλιπών, ταῖς πλεοσιν αυτῶν χικομηδειαν πλει καὶ χειμῶν ἐπιγενύμενος πολλὰς ἐκατέρων διεφθειρε.

γαστο διὰ του λιμου, ναυς ἐκ της σιας ἀγείρας, διεδωκε τοῖς ἀμφ αυτδν στρατηγουσι. καὶ ριώρως μεν -ώμειαν ἁλεν ἐπιπλευσας καὶ πολλvπων παμεων συμφυγύντων ε τα ἱερὰ γίγνετο

ορει, καὶ ἱκαιαν λαβε, των Μιθριδάτου φρου- ρων ἐκφυγδντων. οὐκ λλος δε περὶ τιν χαιων λιμένα τρισκαιδεκα ναυς εIλε - πολεμίων. οὐώρων δε καὶ Αχαανδρον καὶ ιονίσων περὶ Ἀημνον ιν ρημη νησω καταλαβών, ενθα δεικνυται βωμ4ς Φιλοκτητον, καὶ χάλκεος δφις, καὶτδω, καὶ θωραξ ταινιαι περιδετος, μνημα της ἐκεινον - οέπιπλει μεν αὐτοῖς ροθιε τε πολλῆ καὶ μετὰ καταφροκησεως. ευσταθῶ ν ἐκεινων πομνύντων, εστησε την εἰρεσίαν, καὶ κατὰ δύο ναυς ιπεπέμπω ληρεθιζεν ἐς εκπλουν ου σαλευδοῦντων δ' ἐκείνων, ἄλλ' πωρος ἄμυνομένων, περιέπλεωσε την νησον

169쪽

γετο ἐς Βιθυνίαν.

τι χειμὼν ἐς δὶς ἐπιγιγνεται καὶ των ἄνδρων ἀμφὶ τους μυριους, και ηες ἀμφὶ τὰς κηκο-ω φθάρησαν αἶ δε λοιπαὶ διερριφησαν, - κἄστην χειμων ἐξηνεγκεν αντις δε, γνομένης τροστρατηγιδος, ἐς ληστων σκάφος, ἀπαγορευδντων

σθεν, καὶ τὰ ἐν ποσὶν σ1ωντανοροώμενος, προώ

170쪽

νδρουεν. οἷα δ ευδαιμονος χώρας καὶ πολύν χρου- νον πολεμήτου, ὁ ἐν ἀνδρώποδον, πτάρων δραχμῶν αυτικα ἐγγετο ὁ δε βους, μιας αἶγες ει καὶ προυβατα, καὶ ἐσθὴς κω τα λοιπὰ τούτων κατῆλθον λύκουλλος δ' μισουν τε καὶ Εὐπω

τούτων δ' οἱ μεν τοῖς θεμισκυριοις πικαθήμενοι, πύργον μηρον αὐτοῖς, καὶ χώματα ἐχώννυον, καὶ υπονόμους ρυττον, ου- δη τι με λους, ῶς ἐν αὐτοῖς σεδ την οὐ ληλοις κὰτὰ πληθος ΑπQεμρaν. καὶ οἷ Θεμισκυριοι ὀπὰς ἄνωθεν ἐς αυτοὐς ορώττοντες, αρκτσυς τε καὶ θηρια τερα καὶ σμηνη μελισσῶν ἐς τους εργα μένους ἐνέβαλλον οἱ δ' αμὶ την μισον τερον τρύπον ἐμὰθουν, ἀπομαχομένων αντο- των μισεων, και πολλάκις ἐκθων--των, - ἐς μονοματιας προκαλουμένων Μιθρμωτης δ' αὐτοῖς πολλὴν ἀγορὰν και πλα καὶ στρατιαν πεμπεν ἐκ καμψων, ἔνθα χειμάζων στραπιναλλον συνέλεγε. καὶ συνηλθον αυτ πεύδει με ἐς τετρακισμvμυς, ππεῖς δε ἐς τετρακισχιλιους.

φυλακαὶ δ' ησαν ἐκεινεν, κωλύειν τε λύκουλλον, καὶ διαπυρσεύειν οἱ συνπως, εἴ τι γιγνοιτο. o La

SEARCH

MENU NAVIGATION