Appiani Alexandrini Romanarum historiarum quae supersunt ...: Greek text

81쪽

ἐς Αἴγυπτον πιώρει κάν Ἀντιγονος εοθὸρ ἐπὶ τη πῆ του χελεὐκου Βλίτορά τε Μεσοποταμι ηρουμενον, παρέλυσε της ἀσης, τι Σέλευκον με

κεν ἀπιδντα και την Βαβυλωνιαν, κά την --- ποταμιαν, κανοσα αλλα ἐκ Μηδων ἐπὶ τ4ν Ελλήσποντον θνη, καθίστατοἰαυτω, δη καὶ Αντι-- - τεθνεωτος ἐπιφθονους τε εὐθίς ἐκ τωνδε τοῖς αλλοις σατραπαις ἐγιγνεπο, γης αρρον τοσησδε διδκαε μώλιστα - Σελεύκεν παρακαλουντι συνέθεντο

Πτολεμαώς τε καὶ υσιμαεος ὁ Θράκης σατωπης, καὶ πισσανδρος ὁ Αντιπάτρου, Μακεδdνων ἐπὶ τῆ πατρὶ πούμενος καὶ ὁμου πρεσβεωσάμενοι, ἀν-τιγονον Ηουν τὴν ἐπικτητον αυτῆ γενομένην γην

τε κῶ χρηματα πρους τε σφας νειμασθαι, καὶ πως ἐτερους Μακεδδνας, ο των σατρ-ειων ἐκπεπτώκωσαν ἐπιελευάσαντος δἐ αυτοῖς του ντ δνου ' οἱ μεν ε πουλεμον καθισταντο κοινεον. ὁ δἐ ἀντιπαρο- σκευάζετο, καὶ ἐξέβαλλε τὰς φρουρὰς οσαι τι σανέν η Συρια Πτολεμαιον Φοινίκης τε καὶ της λεγ ιιένης κοίλης τὰ ετσωπήκοα του Πτολεμαιου πως εαυτον ἀθωως περασπα.

Id . πωρων δ' υπὸ τὰς κιλικων πύλας - Mήτριον τιν υἱον ἀμφὶ δύο καὶ εἴκοσιν ἔτη γεγον τα, ἐν ἀζη μετὰ του στρατον καταλείπει, προς τὰς ὁρμὰς Πτολεμαιου τὰς π Vb Nov. τουτον Πτολεμαῖος κα που την ἀζαν μω λαμπρος, κάντδ μειράκιον ἐς τον πατερ υωρει Πτολεμαῖος δ' αὐτίκα τον Σελευκον ἐς την Βαβυλωνα πέμπει,

82쪽

LlBER DE REBUS SYRIACIS. 73κεν ἄλεκαιους, κιῶ τριακοσίους ἱππέας καὶ σωουτως λιγοις ὁ ψευκος την τε Βαβυλωνιαν, προθύμως αὐτον αμα των ἀνδρῶν ἐκδεκομένων, ἀδα--βε, καὶ την ανὴν - ου πολλεις μιγα προηγαγεν. ὁ δ' Αντιγονος Πτολεμαῖον μυνετο, καὶ ναγωχών πιρὶ πιπρον ἐνικα περιφανῶ, ημητριου του παιδος στρατηγουντος - του λαμπροτάτου γεν μένω, ὁ στρατις ἀνειπεν ἄμφω βασιλέας Αντιγονόν τε καὶ ἡ μητριον, δη - των βασιλέων τεθνεώτων, ιδαιου τε το Φιλιππο , καὶ λυμπιὰδος, καὶ των υἱων λεξάνδρου. -- δἐ καὶ πτουμαῖον οἰκειος αὐτου στρατὸς βασιλέα - μή τι δια τηνησσαν μειονεκτοίη τῶν νενικηκύτων τοῖσδε μεν δητυχῶν μοίων συνηνέμη κατ ἐναντίας αιτιας.

ἔσποντο δ' εὐθὐς αυτ,ῖς οἱ λοιποὶ, και βασιλεῖς

απαντες ἐκ σατραπων ἐγιγνοντο.

LV. Gτω δη καὶ ὁ ἐλευκος ἐμοίλευσε της - βυλωνιας βασιλευσε δε καὶ Μηδιας, ικάτορα κτεινας αυῶς ἐν τῆ μὰ , δν π Ἀντιγουνου --διας σατραπείειν ἀπολελειμμένον πολέμους δ' ἐπωλέμησε πολλοῖςΜακεδουσι κώβαρβάροις καὶ τούτων

-κεδδσιμεν δύο μεγιστους τον με υστερον, υσιν μαχε βασιλεύοντι θρμης τι δε προυτερον, Αντιν νου περὶ μον της Φρυγιας, αὐτεστρατηγουντι, καὶ αυτεμ ομἐνω, παρτε ὐπερ γδοηκοντα ετη γεγωνότα πεσύντος δ' Ἀντι νου κατὰ την μων, μοι βασιλεῖς ἀνυντιγονον αμα - Σελεύκου καθηρηκρο- σαν την Ἀντιμνου γην διενέμοντο. καὶ ὁ Σέλευ-

83쪽

βιώσασθαι, καὶ πιδανις προσαγαγέσθαι, με Μωσοποταμιας, κάν μενιας, και καππαδοκιας 'ς Σελευκιδος λεγομένης, καὶ Περσων, καὶ ναρ αιων, καὶ Βακτρων, καὶ Αραβίων, και απἐγρων, καὶ της Σουγδιανης, καὶ - ωσιας και 'κανιας, καὶ ὁσααλλα μορα θνη μέχρι δεδοῖ ποταμου λεξάνδρωγεγένητο δορόληπια - ἄρισθαι με μὰλιστα μετ-εξανδρον της σιας ει πλέον απι γαρ Φρυγιας

LVI. θὲται δ' αυτω, στρατιώτη βασιλέως τιοντι, καὶ ἐπὶ Πέρσας ἔπομἐνω, χρησμιν εὐ- έως

μὴ σπεῖδ' Εὐρώπην, -- τοι πολλδν ἀμεινων. και ἐν Μακεδονιιν την ἔστων αὐ- την πατρώαν, οὐδενδ αφαντος, ἐκλήμφαι - μέγα. καὶ ναραυ-ντην μητέρα δεῖν, νον εὐροι δακτύλων, δοῖναι τι - Σελεύκην τι δε βασιλευειν, - αν δακτώλιος ἐκπέση καὶ η μιν υρεν ἄγκυραν ἐν σιωρον κεχαραγμώνηπι ὁ δι τὴν σφραγῖδα τηνδε απώλεσε κατὰ τ4ν Εὐφράτη . ἐγεται και ἐς την Βαβυλω - νων ἀπιδντα στερον, προσκύφα πρις λιθω, καὶ τὸν λιθον ἀνασκαφέντα ἄγκυραν ὀφθηναι. χορ

84쪽

LIBER DE REBUS SYRIACIS. 75μομένων δἐ των μάν πων, - ἐπὶ συμβουλε κα- toroλ μαῖον τον-γου παραμέμπον* εἰχαῖ' --ας την αγκυραν, ου καππης, εἶναι συμ λον κάλ ιευκον - διὰ τουτ αρα καὶ σαώσαντιησφρωνὶς ἄγκυρα - Θοκεῖ δέ τισι, καὶ περιδντος ἔτι - λεξἀνδρου, καὶ ἐφορῶντος, τερον - Σελεικε - μεῖον περὶ της ἀρχης τοιδνδε γενέσθαι. λεξανδρωγὰρ αἰνδων ἐς Βαβυλωνα ἐπανελθὁντι, καὶ τὰς ἐναυτῶν η Βαβυλωνι λίμνας, ἐώχρεια τοντον Εὐφρώτην την --ριδα γην ἀρδευρον, περιπλεοντι, ἄν μος ἐμπεσών ρnασε το διὰ μα' καὶ φεμμενον ἐκρεμὰσθη δύνακος, εν τἀφου τινος αρχαίου βασι λεως. καὶ ἐσημαινε μεν ἐς την τελευτὴν του βασιλέως καὶ ωδε ναύτην δέ φασιν, ἐκκολυμβησαντα, περροεισθαι τὴ κεφαλ544 διώμμα, καὶ ἐνεγκεῖν, ποναλεξανδρε ' καὶ λαβεῖν της προθυμίας αὐτικα δωρεῶν παρὰ του βασιλέως, τάλαντον αργυριου πων δε μάντεων αντον ἀναιρεῖν κελευύντων - μεν, πεμμηνα τον Αχαανδρον αυιοῖς - δε ἀντειπεῖν. ειῶδε οῖ τάδε πάντα περ θύντες, ου ναυτην ολως,

φασὶν, αλλὰ Σάλευκον ἐπὶ το διώμμα του βασιλέως ἐκκολυμβησαι, κιὼ περιλεισθαι Σελευκον αυτο τῆκεφαλὴ, να υβρο ν ιη καὶ τὰ σημεῖα ἐς τέλος ἀμφοῖν ἀπαντησαι ' λεξανδρdν τε γαρ εν Βαβυλωνι μεταστημι το ε μου, καὶ Σελευκον της λεων δρου γης, ὁτι πλειστης ἀλι πια τύνδε των λεξάμδρου διαδύκων, βασιλευσαι. LVII. οσαυτα μεν δὴ περὶ των Σελεsκου προ- μαντευ ντων ἐπυθύμην ογνεται ν εὐθὴς Αλεξώμ

85쪽

δρου μεταστάντος προ- της ἴππου της ἐταιρικης ης δὴ και μαιστιων ροσατο λεων ω, κὰ ἐπὶ φαιστίωνι Περδίκκ-ς' οὐδἐ την ἴππον, σατρώπης τε της Βαβυλωνίας, καὶ βασιλευς ἐπὶ τῆ γατρωπειν. Γενομέν-δἐ αὐτω τὰ ἐς πολέμους ἐπιτυεστάτω πικάτωρ ἐπώνυμον γίγνεται ' τουδε γὰρ ἀρώσκομαι μαλλον του ικώτορα κτεῖναι καὶ το σωμαοντι εὐρώστω τε καὶ μεγάλω καὶ ταῖρον αγριον, ἐν Αλεξάνδρου θυσια ποτέ ἐκθορόντα των δεσμων, πωστάντι μουνον - τάῖς χερσὶ μύναις κατειργασμένω, προστιθέασιν ἐς τους ἄνδριάντας με τωδε κέρατα.

mλεις δῶ ωκισεν ἐπὶ τι μηκος της νης λης, ἐπικαιδεκα μεν Ἀντινειας, ἐπὶ τῆ πατρι πέντε ει ἐπὶ τη μητρὶ Λαοδικείας ἐννέα δ' ἐπωνυμους ἐαυτου τέσσαρας δ' ἐπὶ ταῖς γυναιξs, τρεῖς παμείας, καὶ

Στρατονικειαν μίαν. και εἰσιν αυτων ἐπιφανέσταται

καὶ νυν Σελεύκειαι μ' η τε ἐπὶ τῆ αλώσση, καὶ ἐπι τοῖ θρητος ποταμου αοδικεια δἐ η ἐν τῆ Φοινίκη, καὶ Αντιθεια νυπωτου ιμ- ορει, καιη της Συρίας πάμεια τὰς δι αλλας ἐκ της Ἐλλώδω Μακεδονιας ωνύμαζεν, η ἐπὶ ποις ἐαυτοῖ τισιν, η ς τιμὴν λεξάνδρου του βασιλέως. θεν ἐστὶν ἐντη Συριε, καὶ τοῖς -- αὐτὸν ἄνω βαρωροις, πολλὰ ἐν Ἐλληνων, πολλὰ δῶ Μακεδονικων πωλινώτων ον-ατα ' Βέρροια, Ἀδεσσα, Πέρινθος, Μαρώνεια, καλλιπολις, χαῖα, Πέλλα, ρωπος, φιπολις, ρέθουσα, στακις θεα, αλκις, -- ρισσα, μαία, πολλωνια ἐν δ Π Παρθυηνη,

86쪽

LIBER DE REBUS SYRIACIS. 77ι δ' ειδῶς, λεξανδρόποχις ἐν δ Σκύθω

- ινδρέσχατα και ἐπὶ ταῖς ἄντου ἐλεύκου νώ κως ἐστὶ πεπηφουρῶν τε ἐν τη ΜεσοποταμΨ, καὶ ναύπολις ιν αρμενιε, τῆ ἀποτάτω μάλιστα καμπαδοκίας. LVIII. Φασὲ δ αὐή τὰς Σελευκείας οἰκιζοντι, την μιν ἐπὶ την θαλώσση, διοσημιαν γησασθαι - ραυνου. καὶ διὰ τουτο θεδ αυτῶς κεραυνιν εθετο καὶ θρησκεύουσι καὶ ὐμνοῖσι καὶ νυν κεραυνδν ἐς δῶ την ἐπὶ του θρητος, μέραν ἐπώάξασθαι τους μάγους κελευομένους, καὶ της ημψας ραν, ἔν των θεμελίων ἄρξασθαι τηλορ ης εδει, εὐσασθαι πῶραν του μάγους, οὐκ ἐθέλοντας ἐπιτείχισμα τοιδν - δε σφισι γενέσθαι. καὶ Σέλευκος μεν ἐν τη σκηνῆτην δεδομένην ἄρα ἀνέμενεν ὁ δ στρατις, ἐς τοεργον τοιμος, τρεμων ε τε σημήνειεν ο Σέλευκος, ἄφνω κατὰ την αισιωτεραν αὐδδωντές τινα κωλευειν, ἐπὶ τ εργον ἀνεπηδησαν - μηδἐ των κηρώκων ἐρυκδντων Α ἀνασχεσθαι τι μιν μεργον ἐξοτετέλεστο πιχεὐκ δἐ ἀθωως κοντι, καὶ τους --

ρους αυθις ἀνακρινοντι περὶ της πουλεως, αδειαν αιτησαντες λεγον οἱ μώγοι' ην πεπεμμε ν, ω βασιλευ, μοῖραν, χειρονά τε καὶ κρεισσονα ου ἔστιν Οἴτε ἄνδως, οπις λειος, ἐναλλάξαι μοῖρα δέ τι καὶ πώεων ἐστιν, σπερ ἄνδρων, καὶ τήνδε χρονιωτάτην - ἐδύκει τοι θεοῖς γενέσθαι, ἀρχομένην ἐκ τησδε της ρας η ἐγενετο δειμαινοντες δ' ημεις, ῶς ἐπιτει ισμα μῖν ἐσομενην, παρεφερομεν τι πω προμενον. 'δ δι κρεῖσσον ην καὶ μάγων πανουρο

87쪽

ροὐντων, και δασιλέως ἀγνοο λαος αυτὁ τοιγάρzοι ἀδαι νιον τὰ αἰσιώτερα τεστρατω προσέτι . καὶ τουτ ενι σοι καταμαθῶν δε, να μή τι καὶ ἀνημα σι τεχνώζειν υπονοης' υτός τε γὰρ ὁ βασιλεῖς συ ἡ στρατε παρεκάθησο, καὶ ὁ κέλευσμα συῶς ἐδεδώκεις ἀναμένειν καὶ ὁ ευπι ἐσταπος σοι πως κινδονους καὶ ἡνους, ου ηνω- νῖν

οδ βασιλέως ἐν ἀνθρώποις φ καρτερώαρον ἄλλο

θεου; ος της σης γνώμης ἐπικρώτησε, καὶ ηγεμόνευσε σοι της πὀλεως ἀντὶ Ῥων, δυσμεναίνων ημῖν τε καὶ γένει παντὶ τέ περιοίκον που γαρ ετ παημέτερα ἰοὐσει, δυνατωτέρου γένους παροροωμένου 'χ μεν δὴ πουλις σοι γέγονε συν τώχη καὶ μεγιστεύσει, καὶ χωνιος σται. συ δε ημῖν, ἐξαμαρτουσινὁM Mou οικειων ἀγαθων σφαιρέσεως την συγγνώμην βεβαιον ταντα των μάγων ειπόντων, ὁ μοι-- ησθη, καὶ συνέγνω τοιώδε μῶν ἐπωδμην πειρι Σελσκείας. LIX. O δε Σέλευκος δν ἔδν - πον περιῶν ἔτι, της ἄνω γης βασιλειειν ἀπέφηνεν ἄνθ' ἐ-του. καὶ ἐστω μεγαλωρον εἶναι ὁδε φαινεται καὶ βασιλιῶν, μεγαλοφρονέστερον τι καὶ σοφώτερον νεγκε τὸν ρωτα του παιδος, και -- τι πάθος αὐτου

88쪽

LIBER DE REBUS SYRIACIS. γ

νης, καὶ παιδα ηλ ω Σελεύκην πιποιημένης συρογινώσκω δἐ την ἀθεμιστίαν του πώθους, ει ι --χειρει τεκακω, υτ προύφερεν vir Mσει, κάὶ παρεῖτο, καὶἰκών ἐς τὸν θάνατον συνηργει. ουδ'

ὁ περιώνυμος ἰατρος ρασιστρατος, ἐπὶ μεγίσταις

συντάξεσι Σελεὐπι συνών, εἶχε τεκμήρασθαι Ου τε

θοος μέχρι, φυλὰ νας καθαριν κ πάντωνοὐ σωμα, ασεν, εἶναι της φυρος την νόσον ν δ καὶ ἐρραμμένη καὶ νοσοὐση δ σωμα συναισθέσθαι λυπας μεν ουν καὶ πῶς και επιμελείας αλλα νολογεῖσθαι, ερωτα δ' ἐπικρύπιεσθαι πρις των σωφρου κουειν δε οὐδ' - τοῖ -τιοου φράζοντος αὐτω, λιπαρουντι μαθεῖν ἐν ἀπορρηrον παρεκαθέζετο, καὶ ἐφύλασσε τὰς του σώματος μεταβολὰς, πως εχοι πως εκαστον - εισιόντων - δε υρεν, ἐπὶ μετων ἄλλων σβεννύμενον αἰεὶ τωσωμα καὶ μαραι νόμενον ὁμαλως οτε διη πιστονίκη παριο πριςα- τον ἐπισπεφομενη την- γνώμην π αιδους και συν--ειωτος με μάλιστα αὐτον ἐνοχλοὐμενον καὶ σ--πωντα τωδὸ σωμα καὶ ἄκοντος αὐτοὶ λεοώτερύντε γιγνόμενον αυτ καὶ ζωτικώτερον, κα αυθις ὐπιοὐσης ἀσθενέστερον πη ἡ Σελεύκεν, δν ἔδνυνιάτως πειν αυτε υππαλγησαντος δὲ του βασι-

λεως, καὶ ἐκβοησαντος ἀπιν ' Ἐρως ἐστι - - καὶ ως γυναικὀς, αλλ' αδύνατος. o. Σελεύκου ει θαγώσαντος, ει τινα μὴ δύναιτο πεῖσαι λυκος, ὁ της σιας βασιλεῖς, ε ἀγάμου τοιουδε αδης, κεσι τε καὶ χρημασι κοὐ

89쪽

δνδε τὸν κάμνοντα βασιλέα, δο σομένη δ καὶ νυν ἀντὶ της σωτηριας, εἰ δη τις ἐθέλοι ' καὶ μωνον αξιουντος μαθεῖν τις ἐστι ὁ γυναιον ὁ να- σιστρατος,νη ' ης ἐμης γυναικις ἐρρ. καὶ ὁ Σιγλευκος ' EI ω 'γαθῶ, ἔφη, φιλιας ἐν Ουτω καὶ χωριτων εχων ω μῖν ἀρετη δἐ κε, σοφιας ἐν λόγοις,

ου σώσεις μοι νέον ανδρα καὶ βασιλ-δν, φιλου καὶ βασιλεως ἱδ' ἀτυχουντα καὶ σωφρονουντα, καὶ τ καῶν μιαροπτοντα, καὶ προτιμώμενον αντε θανάτου αλλ' υπερδφει μεν ουτως -τωπον, περ δφει δ' ἐπ αυτω καὶ Σέλευκον 'O δ α μαχομενος, εἶπε λουον, αφυκτον, τι Μηδ α σὐ και- περῶν πατὴρ της σης οἰοχος εἰ ηρα γυναικις, με- θηκας αν αυή την γυνάῖκα χνθα δὴ πάντας - τους βασιλειους θεους ὁ Σέλεωκος, γεν ἔκ- αν καὶ χαίρων μεθεῖναι, καὶ διηγημα γενέσθαι καλον εὐνοια ἀγαθου πατρδς ἐς παιδα σώφρονα, καὶ ἐν κρατη τοῖ κακον, και ἀνῶξων τῆς συμφορας πολλά τε μοι ἐπενεγκὼν, ηρ- αχθεσθαι, τι μὴ αντις αυτ γιγνοιτο ατρις ἀτυχουντι, ἀλλα καὶ ἐς ταυταδέοιτο μασιστρώπου.

LXI. O δ' ἐπεὶ κατεῖδε την ὁρμὴν του βασιλέως,

εργον υποφαινουσαν, οὐ ν κρισιν ἀνεκαλυπτετο πάθος, και, πως αυτδ εδροι κρυπτύμενον, διηγεῖτο Σελεὐκ δε ησθέντι, εργον μεν ἐγένετο πεῖ σαι τον υἱ/ν, ἔργον δ' ἐπ ἐκεινου τὴν γυναῖκα. δ επεισε τὴν στρατιαν συναγαγων, σώθομήνην - δη τι τούτων, κατελογι το μεν αυτοῖς - εργα

90쪽

ιτ α γηρωντι - δυσκράτητον εἶναι, δια δ μεγεθος.

του μέλλοντος ἀμεριμνίαν, πιν τι μέρος - δουναιτοῖς ἐμοῖς φιλτώτοις δικαιοι δ' ἐστε μοι πάντες ἐς πάντα συνεργεῖν, οἴ ἐς τοσουτον απης καὶ δυνὰμεως ηοξ θητε π μου ρετ εξυνδρον φιλτατοι δ' ἀοι μοι ἀέρος αξι ι, των τε παιων ὁ τέλειος δ' καὶ φρονη. - δ αυτοῖς καὶ παιδες, ῶς νέοις, γέ

δικαιον εἶναι τι προς βασιλέως ὁριζωενον Ῥυεν