Appiani Alexandrini Romanarum historiarum quae supersunt ...: Greek text

발행: 1829년

분량: 241페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

λου παῖδα ἀτυχοῖντα, πεδέξατο, καὶ ἔφερβε, καὶ

ἐπηγετο πάντη φονέα ἐαυτου.

IXIII. καὶ Σέλευκος μἐν ουτω τελευτε, τρία καὶ ἐβδομηκοντα ετη βιώσας, καὶ βασιλεὐσας αυτῶν δboκώντεσσαράκοντα. καί μοι δοκεῖ καὶ ἐς τούτο αυτω συνενεχθηναι δ αυτ λόγιον - σπευδ' υρώπην, σι τοι ποuδν ἀμεινων. Η γὰρ Λυσιμ ει της υρώπης ἐστι καὶ τύτε προ--ν απντης ψεωνδρου στρατειας ἐς την Εὐρώπην διεπερα εγεται δε καὶ περὶ αυτου του θανατουποτι αὐτῆ χρωμένω λύγιον προαγορευθηναι' 'Αργος ἀλεπιδμενος, 4 πεπρωμενον ἀπιος ξεις. α δ' Ἀργει πελάσαις, τότε κεν παρὰ μοῖρανολοιο.

τι βω-ν τοῖς περιεώρους υργος καλεῖν, η διὰ την

92쪽

LIBER DE REBUS SYRIACΙs. 83

ναυν διαφθειροντας τ ονομα, η δια την πατριδατων τρειδων ' κτείνεται, ταυτα ἔτι μανθώνων, - του πτολεμαίου προσπισόντος πισθεν. καὶ λευκον μεν καμ σι ταιρος ὁ Που μου δυναστεύ- συς, πολλων χρη των τι σωματον κεραυνδν αἰ σας καὶ α λειφανα πεμπο ντιδρον, - παιδὶ

καὶ νεων αυτου ἐπέστησε, καὶ τέμενος περιέθηκε ' καετι τέμενος ματύρειον ἐπικλώζεται. QIV. Λυσιμαχον δε πυνθάνομαι, - πα σπιστων δντα των λεξάνδρου, παρατρο σαι ποτὶ ἐπιπλῶστον αὐτω, καὶ καμε 3πα, της Ουρυς του μUι

λέως ἴππου - μενον, ἔτι συντρέχειν πληγέντα δεις τι μέτωπον ἐπὶ τὴν φλέβα, τετέλεε ου βασιλείου δουρατος, αἱμορροεῖν τι δἐ λέξανδρον, ποριετελσμωνος, ἡ διαδημπιι αυτου τι τραυμα περιδ σαι. καὶ ἐμπλησθηναι μεν ιματος ὁ διάδημα τινει λαῶνδρου μηντιν ριστανδρον, φερομήνου 'Aνσιμ εν, καὶ ωδε ἔχοντι, ἐπειπεω τι, ασι,-λεώσει μεν ουτος ὁ ἀνὴρ βασιλεύσει δ' ἐπι--οχ μὲν δὴ καὶ ἐβασιλ- τεσσαράκοντα ετη ἁλιστα, συν οἷς ἐσατράπευσε καὶ ἐπι-νως ἐβασιλ-qε καὶ ἀβδομηκοντούτης - στρατευουμενος καὶ μαχήμενος επεσεν εὐθυς δ' ἐπαναιρεθέντος αὐτετοῖ χλευκον, κειμενον τι σῶμα του νσιμ ου κνων οἰκειος,

ἐς πολλὐπερμαχων, ἀλώμαντον α ὀρνέων καὶ θηριων

93쪽

λευκον, τε Λυσίμαχος γαθοκλέα τιν ἔτερον - του παῖδα ἀνεῖλεν ' ἐρευνησάμενον ει ἐν τω τουτε τι σωμα, καὶ ἐκ του κυνις μάλιστα ἀνευρωτα ἴδη διεφθαρμένον τα δἐ οστα τους υσιμαχέας ἐνθώδθαι - σφετέρω ἱερή, καὶ τ4aερδν Ανσιμ ειον προσαγορευσαι ιδνδε μεν δη τέλος ἐκατέρω τωνδaτων βασιλέων συνηνέχθη, ἀνδρε τώτων τε καὶ τὰ σώματα μεγίστων γενομένων ' του μεν, ἐς ἐβδομη κοντα ετη του δὲ ἐς πλέονα τούτων τι αλλα τρία, μεμαχημνων ἐκ χειρις οικειας αμὶ μέχρι του θω

LXV. Σελεὐκου δ' ἀποθανόντος διώδνοι, παις παρὰ πατρις ἐκδεχύμενοι την Συρω ἀμην, --

νοντο ἔδε' Ἀντίοχος μεν πρωτος δε, ὁ τῆς ιιητρυιας ἐρασθείς ος καὶ Σωτὴρ ἐπικληθη, Γαλατας ἐκ τῆς Ευρωπης ες την σἰαν - λύντας ξελάσας. δεὐτερος διυντιυμ τερος, ἐκ Μνδε των γήμων γούμενος, - ωδς ἐπώνυμον - Μιλησιων γίγνεται πρω-ν, ὁτι αυτοῖς ιμαρχον τυραννον καθελλεν ἄλλὰ δωδε ἐν δν Θεω, κτεινεν η γυνὴ φαρ- μῶκον. δύο ει ευε, -δικην - Βερενίκην, α ερω- τους τε κῶ ἐπ se . . . Πτολεμαιου του Φιλαδέλφου θυγατέρα καὶ αυτιν ἔκτεινε Λαοδικη καὶ - ἐκε νω Βερενικην τε καὶ τι Βερενίκης βρέφος καὶ πτωλεμαιος ὁ τοῖ Φιλαδέλφου, ταυτα τιννύμενος, αοδ κην τε εχτεινε, καὶ ἐς Συριαν ἐνέβαλε, κανες ἄμ- λωνα ηλασε καὶ Παρθυαῖοι της αποστασεως με ηρων, - τεταραγμένηωη των χελευκιδων ἀνης.

94쪽

LIBER DE REBUS SYRIACIS. 85

Μεγας ι - ν, περνου μοι πάλαι εψηται, Μαμοις πεπολεμηκουτος ἐβασιλευσε δε τη ἔπτὰ καὶ τριμποντα. καὶ αὐτοῖ περὶ τῶν παιδοιν προεῖπον, τῶν βεβασιλευ-τοιν, Σελεύκου τε καὶ Αντιδρο χ' Σελεύκου μεν, τεο δώδεκα, πρώκτως - καὶ ἀσθενως, διὰ την του πατρδ συμφορὰν ' ντιθου δε δυώδεκα, πλήρεσιν ' εν οἱ τψαν τὸν ρομενιον λε κυι ἐς Αἴγυπτον ἐστρώτευσεν, πνεκτον Πτολεμάῖον, ορφανευδμενον μετὰ ἀδελφοῖ. καὶ αντε στρατοπεδεὐοντι περὶ την λεξάνδρειαν, Π

πιλλιος παρὰ μαίων πρεσβευτὴς κε φέρων δέλτον ἐν η τάδε γεγραπτα Μὴ πολεμεῖν Πτολεμαιοις -τιπον. ναγνύντι δε αυτω, καὶ λέγοντι βουλε σεσθαι, κύκλον τηέψω περιέγραφεν ὁ Ποπιλλιος, καὶ εἶπεν Ἀνταυθα βουλεὐου. σμεν δη καταπλα- ροις ἀνεζευξε, καὶ τωτης πιυμαιας φροδιτης ἱεμνισώλησε ' καὶ φθινων ἐτελεώτησε, παιδιον ἐνναετες ἀπολιπών, -τιπον δ Evπάτορα - μοι - περο

95쪽

δεύτερος ἐπὶ τ Σελευκον του ικάτορος παιδὶ, ον μασθεις μανιώτατα δἐ αὐή τις λέξανδρος, νε- ωμενος εἶναι - Σελευκεα γένους και Πτολμαιος, ὁ της ΑΓ ἰγύπτου βασιλεῖς, κατὰ μῖσος -ητριου συνέλαβεν λεξἀνδρου καὶ ημητριος μεν διὰ Πτολεμαῖον ἐξέπεσε της ἀνης, καὶ τελευτησα ἀν

δε του Σωτηρος υἱους καὶ ἐπὶ -δε, - νουθον του γένους ἄνδρα νικήσας, Μαὰτωρ π των Συρον ἄνομὰσθη, δεύτερος καὶ οδε μετὰ Σέλευκον ἐπι τε Παρθυαίους και δε μετὰ Σέλευκον ἐστρἁτευσε. καὶ γενύμενος α μὰλωτος, διαιταν ο ιν ραώτου

βασιλέως και μωροὐν Ἀζευειν αὐτῆ τν δεῖ ψὴν ὁ βασιλεύς. LXVIII. Παρὰ δε την ἀνανιαν τηνδε, δουλος

96쪽

φεσθαι.

τρίω το διάδημα ἐπιθεμενον, ἐπιτοξευσα Ἀκουεν εἴτε δεισασα περὶ της του πατρις δολοφονησεως, εἴτε

καὶ μανιώδει πως πάντας μισει Μετὰ δἐ Σελευκον ὁ Γρωπος γενετο βασιλεὸς, καὶ την μητόρα οἱ φαρ μακον κερώσασαν πιεῖν νάγκασεν. η με δη δίκη ποτε εδωκεν Ἀξιος δε αρα της μητρος, καὶ ὁ Φ-ς επεβούλευε γαρ τε κυζικηνή, καίπερ οντι ὁ μομητρίω ὁ δε μαθών, ἐπολεμησέ τε αὐτώ, καὶ λῆρος αυτιν *ηλώσω καὶ βα-ελών ἐκεινου τοῖς Συροις ἐγενετο. λλὰ καὶ τἀνδε Σελευκος ὁ Αντιώκου του Γρυπου παις, ἐπιστρατ σας, οντι περ

97쪽

M APPIANI ROMANAR HISTORIAR

περὶ Μακεδόνων των Συριας βεβασιλ- των ἁ ν

99쪽

so MPIAM ROMANAR HISTORIAR.

τεσσα κοντα ἐφιας γενομένων, ἴτω μοι ἁλιστα

μνημονευσαι προσηκει, ταῬωμαιων συγγμφοντο.

Προυσίας ην, ὁ κυνηγδς ἐπικλησιν, ω Περσευς ε Μακεδύνων βασιλεῖς τ' ἀδελφὴν ἐνηγγύησε καὶ Ου πολλυστερον Περσέως καὶ - - ες χεῖρας ι, ἀλληλους ἰδντων, ὁ Προυσιας ουδετεροι συροεμάχει Περσέως δ' αλοντος, ἀπηντησε τοῖς Μαιων στρατηγοῖς, ἀμά τε ωμαῖκὁ ἀμπε μενος, ο κω λουσι τηβεννον, καὶἰπο ματα-- ταλικὰ, την κεφαλὴν αυρομενος, καὶ πῖλον ἐπικείμενος ' ου

αἰπως - καὶ τἄλλα οφθηναι, καὶ βραχύς. εντ ῶν δ' αὐτοῖς, - μαωτὶ τήρηματι Ῥωμαίων εἰή λιβερτος ' σπερ ἐστὶν ἀπελεύθερος. φωτα δε παρασχων, ἐς νωμην ἐστεμφθη ' καὶ φανεὶς ἐνταυθα γελοῖος, πε συγγνώμης.

100쪽

δὲ καὶ τῶν πμσβεων αἰσθομένων τε καὶ διαφυγόντων η δυνατδ αυτων ἐγίγνετο ἔκαστος Ἀδε καὶ των σκευοφουρον των νωμαῖκων πολειφθέντων ναετλκανεωρίον τι δεκηφδρων ἐξελῶν κατέσκυπιε, αετους ἐν αυτ νεως ἐνεπιμαρον --λουν τε ἐς ἀνήργαμον συμφυγόντα ἐπολιδρκει μυρι καὶ τω δεοὶ,-ἀοι πυθόμενοι, πρέσβεις ἐρους ἔπεμπον, οι ὁ Προυσιαν ἐκέλευον πιάλω τὰς βλάβας ἄπο- σαι. UT Oων καταπλαγὼς ὁ Προυσιας πήκουσε, καὶ ἀνεχώρει ποινὴν δ των πρέσβεων ὁρισάντων αντιν ἐσενεροῖν Ἀττάλω, ναυς καταφράκτους εἴκωσιν οὐτικα κάναργυριου συν χωνω τάλαντα πεν--πουσια, τάς τε ναυς ἔδωκε, και τὰ χρηματα ἐν τέπήνεοτνέφερεν. IV. Oντι δ' αὐτοδια μωους τοῖς πηκοοις ἐπὶ ω τητι χαλεπὴ, ικομηδης ἱδ ην, πάνυ τοις - θυνοῖς ἀρέσκων. περ ὁ Προυσιας φορώμενος, --μην συῶν μουν μετεστησατο - μαθων δοκιμοῖντα κἀκεῖ, προσέταξε της βουλης δεηθηναι, των ἔτι οφειλομένων οὐ χρημώτων αυτιν π λυσαι. μνων τε αυτ συμπρεσβεύσοντα πεμπε και Φητο - μνῆ, εο μεν ἐπιτυο της φωε πω χρη-των, τι φειδεσθαι του ιαομήδους ειδε ἀποτύχοι, κτεινε Ῥυτον ιν ἄμη κερκοὐρους τέ τινας ἐς τοῖα συνέπεμφεν αυή, καὶ δισχιλιο

SEARCH

MENU NAVIGATION