Appiani Alexandrini Romanarum historiarum quae supersunt ...: Greek text

발행: 1829년

분량: 241페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

sa APPIAM ROMANAB HISTORIAR.

σαν ἔτι, υτ δε

νῶς, πορφυραν τε βασιλικην ημψιεσμένος, καὶ διώ- μα ἐπικειμενος' -δμνι- δ αυῶν ποπτώσας τε καὶ βασιλέα προσειπών, παρέπεμπε μετὰ στρα

102쪽

οδε βασι -δεώτερος ἐπὶ - ονικεν, μετὰ τῶν δ--λιων ἐδο φύρει.

H. υτταλύς τε δν νεανιαν προθωως πεδέχετο, καὶ ἀν Προυσιαν ἐκέλευσε, - παιδὶ πήλεις τέ νασις ἐνοικη νιν, καὶ χώραν ἐς ἐφόδια, δουναι ' δ'.αὐτικα δώσειν, φη, την Ἀττάλου βασιλέιών ἄπυσακην δη καὶ πρύτερον ικομηδη περιποιων, ἐς σιανοσβαλεῖν Λυτα δ' εἷπων, πεμπιν ἐς ἀμην τοῖς νικομηδους καὶ Οὐου κατηγορησοντἀ τε, κἀπροκαλεσομένους ἐς κρίσιν. οι δ' ἀ- ἀνυττω-

λον ευ θῶς ἐχώρουν ἐς την Βιθυνιών, καὶ προσιουσιν ωὐτοῖς οἷ θυνά. κατ λόγους οσετιθεντο λινου

οἱας δ' ἀπασιν ἀπιστων, καὶ ωμαίους ἐλώων αντον ἐξαιρησεσθαι της ἔπι τὸ ς, ιηγυλον - ωρῶκα, κηδεστὴ δντα οἱ πεπιακοσιους θήκας αιτησας καὶ λαβων, τοῖσδε μουνοις ὁ σωμα ἐπέτρεφεν, ἐς την ἀκρόπολιν την ἐν καί καταφυγών. q. Pωμαιων στρατηγις ιν αστει - αὐτώια41 γουν ἐώτην βουλην του τοῖ μουσων πρεσβεις, χαριυμ νος -- ον ἐπαγαγών τε που, φηφεσαμνης της βουλης, τιν στρατηγιν αντιν ἐλέσθαι τε ἀπέμφαι πρεσβεις, ο διMώσουσι τιν ἀλεμον, ψιλ- τρεῖς

103쪽

εις ἐπὶ τον --ν απι του πρώτου Μιδριδώτην, ς μαιοις ἐπολέμησε τοὐτοὶδ του γένους οντες

οἱ καππαδοκέας τε καὶ Πώτου βασιλεῖς ἐσθ' οτε μοι δοκουσι διελειν την ἀροὴν, κώ οἱ ιών του Πουντο καταπειν, οἱ δἐ Καππαδοκίας. X. γε τοὐμμαίοις πρωτος ἐν φιλια γενω νος κά ναυς τινας ἐπὶ καρπηδονιους καὶ συμμα- νων λιρον παρασχών, βασίλευς Πύντου, Μ θριδώτης, ὁ υεργετης ἐπίκλησιν - ἀλλοτρίαν την καπι- κων ἐπέδραμε - διαδέχεται Μιθριδάτης οἱ , υιδνοσος καὶ πιπάτωρ επώνυμα ην.

θην κατηγαγον ἐς αυτην.

104쪽

'μαν ἔναγχος π αὐτων ἀφηρομνος, - διστης Ἐλληνικης γραφη δεδηλωται οὐ συνέπραττε. σσιος δῶ καὶ Μάνιος τε τε Κασσίου στρατῆ καὶ πολιν αλλ ἀγώραντες αλώτων καὶ Φιρογων, - νη- ε κατήγαγον ἐς Βιθυνιαν, καὶ Αριοβαρζά

-τονα οντας Μιθριδώ- την γην τὴν Μιθριδμπου κατατρέχειν, καὶ ἐς πιλεμον ἐρεθιζειν - ρ μαιων αὐτῶ πολεμοῖσι συμμα σύντων. οἱ δεωκνουν ἐν μοίως ἔκιωρος -τονος τοσουδε πολ μου κα-ρξαι, την μόριδάτου δώναμιν δεδιδτες. ἔγκειμένων δῶ των πρέσβεων, ὁ πικομηδης, πολλὰ μν περ της ἐπικουρος τοῖς στραπηγοῖς καὶ τοῖς πρέσβεσιν ἄμολογηκώς χρηματα δώσειν, καὶ π -- λων, πολλὰ δ' αλλα παρὰ των --νων ωμαιων δεδανεισμένος, καὶ οNοὐμενος, ἄκων ἐσέβαλεν ἐς την Μιθριδάτου γην ' και ἐλεηλάπησεν, ἐπὶ πύλιν

105쪽

τους - ἰω στραπηρούς τε καὶ πρωβεις' ἀγνοων μεν αυτους πολεμησειοντας αυτω, καὶ τησδε της ἐσβολης αἰτιους γεγονdτας. ποκοι νύμενος δεκα πλειονας ὁμου καὶ εὐπρεπεστέρας αιτιας του γενησομένου πολέμου ποριζων, ἀνεμιμνησκε φιλίας καὶ συμμαχίας ιδιας τε καὶ πατρως. ἀνθ' ων αὐ-τιν, ὁ Πελοπιδας - Φρυγιαν ἀφηρησθαι καὶ

γενομένην, καὶ - του πατρω ἀναληφθεῖσαν Φρηγίαν δε μιν ων ἐπὶ Αριστονίκου παρὰ τον, τέρου στρατηγοι δμῶσάν τε, καὶ ου ησσον παρὰ του αὐτos στρατηγου πολλων χρημάτων ἐωνημένην. ρουν δ' ἔνε, καὶ ικομηδη τι στω του Πουντου διακλειοντα περιορατε, καὶ την γην μέχρι μάστρι' δος ἐπιτρέροντα, καὶ λειαν γοντα σην ἴστε ἀκριβως ου ἀσθεν--υδε ἀνετοίμως εκοντος πως προ- ναν τοῖ ἐμου βασιλέως, ἄλλ' ἀναμένοντος μως ἐνοφει μαρτνρας - γιγνομένων γενέσθαι ἐπειδὴ δεθένεσθέ τε και ἀδετε παρακαλεῖ Μιθριωτης, φιλος - μῖν καὶ συμμαχος, φιλους -- υμα καὶ σπω -ς, ω γὰρ σὲ συνθηκα λέγουσιν, ἐπι κοιρῶν μῖν ἀδικουμένοις πω κομηδους, η λύειν αδδν ἀδικουντα. XIII. ,- τοιαυτα εἶπε. πικομηδους δ πρω- μις, ἐς ἀντιλογίαν αυτ παρδντες, εφ-ων N κομηδει μιν ἐκ πολ ων Μιθριδώτης μιμολεώων, Σωκράτη μετὰ τροπιας επὶ τ ν βασιλειον επιῆγεν, ησυ ιοντα καὶ δι ιουντα τον πρεσβώτερον πειν. - ωδε Μιθριδάτης ἐς κν δην πραξεν, νυμεῖς,

106쪽

μος - ἐπὶ μέγαν δὴ καὶ ἐγνωσμένον πέλεμον δ'

του τε ἰδιου στρατον, και σν χων Θργων καὶ Σπιψων, σα τε αλλα πλησιον ἔθνη ἐς δε ει ρομένιον αὐτῆ καὶ ἐπιγαμία γέγονε, και ἐς γυππον καο -- περιπέμπει, προσεταιριγμενος τους βασιλέας, νηες τε εἷσιν αὐτῆ κατάφρακτρι τριακόσιαι, - έτέρας προσαπερ ζεται ' ἐπι τε πρωρέως καὶ κοβερνωας ἐς Φοινίκην καὶ ἐς Φηwττον περιεπεμ νεν. I περ υκ επὶ 2 ικομήδει που, τοσάδέοντα,

ἀά ἐφ υμῶν, Ῥωμαῖοι, Μιθριδώτης ἐπώζεται

δυσμεναινων μεν ἐξ ου Φρωγων -τδν, πανο πριώμενον, καὶ δεκάσαντα των μετέρων τινὰ στρωτηγων, ποθεσθαι προσετάξατε, - ου δμωόμπιησεως καταγνόντες χαλεπαίνων δ' ἐπὶ καππωδοκι π, δεδομένη καὶ ηδε πως νων ριοβαρων ν δ διώς δ' ἀομενους μας καὶ παρασκεπαζωπος, ιν τῆ καθ' ημως προφώει, καὶ υμῖν, εἰ δυναιτο, ἐπιδεσθαι σωφρόνων δ' ἐστὶ, μη περ νειν, τεπολεμεῖν πιν μολπην ς' αλλ' ἐς ἄ-πα -του μαλλον, η τοὐς λύγους ἀφοραν, μηδε φιλιας ονομα ἐπιπλαστον ποκρινε ἀνου του ἀληθεῖς καὶ βεβαι- Ους ἐκδουναι φιλους μανει την σφεπέραν περὶ τῆς

107쪽

θῶν δε αυθις ὁ Πελοπίδας ἐς τωτων ωμαιων συνέδριον, περὶ μεν των πάλαι γεγονύτων, εἴ τι μωμήδης ἐπιμεμφοιτο, διγώσαιῬωμαίους ξίου. ἁδε νυν ιν φει γαρ υμων γέγονε της τερος της θριδάτου δηουμένης, καὶ της θαλώττης ἀποκεκλει - σμένης, καὶ λειας τοσησδε ελαυνομένης ου λύγων, φη, χρίζει, νει κρισεως. αλλ αυθις υμας παρακαλου- μεν η κωλυειν τὰ ρογνύμενα, η Μιθριδάτη συμμα χεῖν ἀδικουμενο η τελευταῖον, ω ανδρες ωμαῖοι,

πόνου. Ἀσαντα του Πελοπιδου παλιλλογήσαντος, εγνωστο μεν ἐκ πολλου τοῖς Μαίων στρατ σοῖς ἐπικουρεῖν δεκομηδει, καὶ εὐυπύκρισιν της ἀντιλ- γιας προωντο τὰ δε εἰρημενα -- πωτο Πελοπιδου, καὶ τὴν Μιθριδάτου φιλιαν, ἐσύνθηκον ἔτιουσαν, αἰδούμεναι ' πύρουν ἀποκρίσεως επὶ πολύ.μῆχρι ἐπιστήσαντες, μετὰ σοφέας - ἀπεκρίναντο ουτε Μιδριδῶ ν αν τι βουλοίμεθα - ειν παρο

108쪽

-ας ἡπεροροντας, δε ει σοφιζοπιας ἐν ταῖς ἀποκρώσεσιν, ουτως πραξεν ό- ριδάτης καὶ πρωβεὐ- σεται καθ' υμων ἐς την μετερα βουλημ' . . ομεν ἀπρiογησομένοις ἐπαγγέλλει παρεῖναι, φθάνειν ει μηδἐν μηδ' ἐξάσειν νευ του κοινοῖ των --

ρίων ἐστὶ σταδιων ὁ μηκος ' προσκεκτηται δἐ πολλὰ περιεωρα, καὶ κύλχους, ἔθνος ἀρειμανις, Ἐλλαννων τε τοὐς ἐπὶ του Πουντου καπροισμένους. καὶ ν ρων τοῖς δντας ὁ τῶ αυτοις φίλοις δ' ἐς πανῶ κελε μενον λοιμοις χρηται, μύθαις τε καὶ Ἀμροις, και --ρναις, καὶ ωet smisiam te-ταις, καὶ πασι τοῖς ἀμφὶ Τάναει τε καὶ υστρον, καὶ τὴν λιμνην ετ την πιαιώτιδα πιγράνης δ' ὁ Αρμενιος, αὐτῆ δεστης ἐστι' καὶ σώκης ὁ Παρθυαῖος, φιλος.

109쪽

101 APPIANI ROMANAR HISTORIAR.

περὶ τοσοὐδε πολέμου την μολὴν η δ δημον ἐπ-

110쪽

γνώμονα -σθαι, στρατιὰν γειρον - εισίας καὶ καππαδοκι- και Παφλαγονιας, καὶ δειλατωντων ἐν σιε. - αὐτοῖς, τε ἴδιος στρο δε ὁσονευ λυκιος κουσσιος ὁ της σιας ροὐμενος, δεομμο ην δη, καὶ τὰ συμπικὰ πάντα συνεληλύθει διελύμενοι τι πληθυς, ἐστρατοπεδευο Κάσσιος μεν, ἐν μέσω Βιθυνίας τε καὶ Γαλατιας ' ἁνιος δε, διαβατον η ἐς - νων - Μιθριδάτη ' χππως δε, τερος στρατηγὸς ἐπὶ των -- των καππαδ κως ἱππέας ων καστος αυτων και πεζους ἀμφὶ τοὐς τετρακισμυρίους. ην δε καὶ νεων σωλος αὐτοῖς, ου περὶ Βυζάντιον Μινουκὰς τε μυφος καὶ Ιἰῶος Ποπαλιος γουντο, ὁ στω ταῖ Πουντου φυM σοντες παρην δε αὐτοῖς καὶ πικάμήδης, αρ- έτερον πεντακισμυριων πεων, καὶ ἱππεων ἐξ-ισχιλων. τοσὀσδε μεν αὐτώῖς ἀθρόως στρατος ἀγηγερτο. θριδώτη δε τι μεν οἰκεῖον η' μυρῶδες πεύων πέντε καὶ ἀκοσι, καὶ ἱππεῖς τετρακισμύριοι, H νηες κατάφρακτοι τριακουσιαι, ἐκροτα δε ἐκαῶν, καὶ ναῖ παρασκευὴ τούτων κατὰ θοπι στρατηγοὶ δ' οπιδυμδ τε κάν λαος, ἀaMi--δελφώ καὶ τῶ πλειστοις αυτὸς βασιλευς παρεγιγνε ο συμμα χικὰ δε γον αὐτου καθως μεν, αὐτου- ριδωτου παῖς, ἐκ της βραχυτέρας Αρμενιαρ, μυριου --πέας, καὶ Αορύλαος ἐν φάλαγγι ταττομἐνους ' κρα- τεως δ' ἀκατον καὶ τριάκοντα αρματα. οσαὐτημὸν ην ἐκ πέροις η παρασκευη δτε πρωτον 5εσαν ἐς

SEARCH

MENU NAVIGATION