Aristophanis Comoediae

241쪽

οἴκοι δ' ἀταυρώτη διαμ τον βίον

κροκωτοφορουσα καὶ κεκολλωπισμένη,

κροκωτοφορουσα καὶ κ αλλωπισμένη, 220

οπω - άνη ἐπιτυφη μάλιστά μου '

ἐων δέ μ' ακουσαν βιάζηται β , 22b

ἐων δέ, κουσαν βιάζηται βιρ,

κακως παρέξω κουχὶ προσκινησομαι.

κακῶς παρέξω κοὐχὶ προσκινησομαι.

ου προ τον ροφον ἀνατενῶ τὼ περσικά.

- στησομαι λέαιν' ἐπὶ τυροκνήστιδος.

ο στησομαι λέαιν' ἐπὶ τυροκνήστιδος.

ταυτ' ἐμπεδουσα μὲν πέοι ἐντευθενέ'

ταυτ' ἐμπεδουσα μὲν πω ἐντευθενέ'

συνεπόμνυμυμεῖς ταυταχῶσαι;

242쪽

84 ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ

φέρ' ἐγὼ καθαγίσω τήνδε.

το μέρος γ' A φιλη, οπως - ῶμεν εο ς ἀλλήλων φίλαι.

-- μιν ωγὼ 'λεγον ' ανγα γυναῖκες την πόλιν ν της θεμηδη κατειλήφασιν αλλ' δυαμπιτοῖ - , βάδι,ζε καὶ τα παρ' υμῖν - τέθει, τασδὶ δ' Ομηρους κατάλιφ' ημῖν ἐνθαδι 245 ημεῖς δὲ ταῖς Ελαισι ταῖσιν ἐν πόλει ξυνεμβαλωμεν εἰσωῶσαι τους μοχλούς.

μα την ἁ φροδιτηεουδέποτέ γ' ἄλλως γαρ αναμαχοι γυναῖκες καὶ μιαραὶ κεκλήμεκαν.

255 κορμου τοσουτονὶ βάρος χλωρὰς φέρων ἐλάας. η πόλλ' αε- ἔνεστιν ἐν του μαρλβω φεν, ἐπεὶ τις αν ποτ' ηλπισ' ἁ Στρυμόδωρ' ἀκουσαι 260 γυναῖκας, - ἐβόσκομεν κατ' ο&ον ἐμφανὲς κακόν, κατὰ μὲν πιον ἔχειν βρέτας,

καπὰ δ' ἀκρόπολιν ἐμὰν λαβεῖν, μοχλοῖς δὲ καὶ κληθροισι

απώς τάχιστα προς πόλιν σπεύσωμεν δΦιλοὐργε,

245쪽

oστως - αυταῖς ἐν κλώιωθέντες - πρέμνα ταυτι, O- το πρῆγμα του ἐνεστήσαντο καὶ μετηλθον,μων πυρα νησαντες ἐμπρήσωμεν αντόχειρες

ώς ἐμολγε τω ξύλω τον -- ἐξιπώκατον' αλλ' -ως βαδιστέον, καὶ το - φυσητέον, μή μ' ἀποσβεσθὲν λάθη προς τη τελευτη της δοῖ.

- δεινον -- φάκλεις προσπεσόν μ' ἐκ της χύτρας ωσπερ κύων λυττῶσα τώφθαλμὼ δάκνει

κοστιν γε λήμνιον το πυρτουτο πάση μηχανη. 300

σπευδε πρόσθεν ἐς πόλιν καὶ βοήθει τη θεψ.

246쪽

Oh, Io loυ του καπνοῶ.τουτὶ το πνρ ἐγρήγορεν θεῶν ἔκατι καὶ ω. οἴκουν αν, εἰ τὼ μ, ξύλω θεέμεσθα πρῶτον αυτου, τqς αμπέλου δ' ἐς την πτραν τον φανον ἐγκαθέντες ἄφαντες εἶτ' ἐς την θυραν κριηδὸν ἐμπέσοιμεν; alu καν μη καλούντων τους μοχλους χαλῶσιν αἱ γυναῖκες, ἐμπιμπράναι χρη τας θυρας καὶ του καπνφ πιέζειν. θώμεσθα δ' τ φορτιον. πε του - νου βαβαιάξ.τω ξυλλάβοιτ' αὐτου ζύλου των ἐν Σάμφ στρατηγῶν; ταυτὶ μὲν δ' την δειν θλίβοντά μου πέπαυται. 3iti io δ' ἔργον ἐστὶν, χύτρα - αν - ἐξεγείρειν, την λαμπάδ' ημμένην πως πρώτω ἐμοὶ προσοίσεις. δέσποινα μκη ξυγγενου τῶν ἐν πόλει γυναικῶν του νυν παρεστῶτος θράσους θέσθαι τροπαῖον μῶς.

πριν ἐμπεπρησθαι Καλύκην τε καὶ Κριτολαν περιφυσήτωνα τε νόμων ἀργαλέων δ 25 πό τε γερόντων λέθρων. ἀλλα φοβουμαι τόδε, μῶν στερόπους βοηθῶ.νον - γα ἐμπλησαμένη την ἡδριαν κνεφαλμόλις αα κρήνης α' πλου καὶ θορύβου και παταγουντρειον, suo Voύλησιν στιγμένη στιγματίαις , άρπαλέως ἀραμένη ταῖσιν ἐμαῖς δημότισιν καομέναις φέρουσ υδωρ βοηθῶ.

249쪽

ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ 87 φέροντας σπερ βαλανεύσοντας ἐς πόλιν, τριτάλαντον βάρος, δε ματ' ἀπειλουντας ἐπῶνος πυρὶ χρη τας μυσαρὰς γυναῖκας ανθρακεύειν' 340- ω θεα μη ποπυγώ--πραμένας ἴδοιμι, ἀλλα πολέμου καὶ μαωιῶν σαμένας Ἐλλάδα καὶ πολίτας, εν οἷσπερ, χρυσολόφασας πολιουχ ἔσχον ἔδρας. 345 καί σε καλῶ ξυμμαχον 'πογένει, ν τις ἐκει- νας ποπιμπρησιν ἀνηρ, φέρειν δωρ μεθ' ημῶν. ἔασω, τουτὶ τέχν ωνδρες πόνου πονηροέ' 350ου γάρ ποτ αν χρηστοι γ' εδρων Ουδ ευσεβεῖς τάδ' ἄνδρες.

τουτὶ το πραγ χμῖν ἰδεῖν ἀπροσδόκητον κει' ἔσμος γυναικῶν ουτοσὶ θύρασιν - βοηθεῖ.

Φαιδρία ταώτας λαλεῖν ἐάσομεν τοσαυτις - περααταξα το ξύλον τυπτοντ' ἐπην τιν' -τακ;

θώμεσθα - τὰς κάλπιδας χημεῖς χαμας, πως νην προσφέρη την χεῖρά τις μη τουτό, ἐμποδιζη.

εἰ νη - ηδη τὰς γνάθους τούτων τις δὶς η τρὶς 360εωφεν σπερ Βουπάλου, φωνην - ου δν εἶχον.

καὶ μην ἐδου παταξάτω τις στασ' ἐγὼ παρέξω, κοὐ μη - αλλη σου κύων των σεων λάβηται.

ει, σιωπήσει, θενών σου 'κκοκκιῶ, γηρας.

τι δ' ην σποδῶ τοῖς κονδυλοις τι μ' ἐργάσει το δεανόν;

250쪽

- ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ

βρυκουσά σου του πλεύμονας καὶ ταντερ' ἐξαμήσω.

- ἔστ' ἀνηρ Εὐριπίδου σο*ώτερος ποιητης οὐδὲν γαρ ὁ θρέμμ ἀναιδές ἐστιν, γυναῖκες.

ἐγὼ δέ γ' ἴνα ν σην πυρὰν τούτου κατασβέσαιμι.

ει Θμμα τυγχάνεις ἔχων, λουτρόν, ἐγὼ παρέξω.

ἐλευθέρα γαρ εἰμι.

ἔμπρησον αὐτης τὰς κόμας.