Aristophanis Comoediae

281쪽

τινα λόγον λέγεις; τέ τουτ' θει το σκληρόν;

μα τηνί φροδίτη - - γ', ἀλλ' η χα α ιον ἔχειν τι φαένει κοῖλον εἴσομαι δ' ἐγω. 750ὼ καταγέλαστ'χουσα - ἱεραν - κυεὶν ἔφασκες;

D μ ει καταλάβοι ὁ τόκος ἔτ' ἐν πόλει, τέκοιμ' ἐς την κυνην

τι λέγεις προφασίζει περιφανη τα πράγματα. - τἀμφιδρόμια της κυνης -- μοεις;

αλλ' - δύναμαι 'γωγ' ουδὲ κοιμασθ' ἐν πόλει,

θῶ δ' υπ των γλαυκῶν γε τάλαιν' ἀπόλλυμαι 7go

ποθεῖ ἴσως τους ἄνδρας' μῆς δ' - οἴει ποθεῖν ἐκείνους ἀργαλέας γ' εο ὶδ οτια οσι νύκτας. ἁλὶ ἀνάσχεσθ' Φαθαι, ri;5καὶ προσταλαιπωρήσα ἔτ' ὀλίγον χρόνον,ος χρησμος μῖν ἐστιν ἐπικρατεῖν, ἐπιμ στασιάσωμεν εστι δ' ὁ χρησμος -τοσέ.

282쪽

' αὐτον ἡμῖν ο τι λέγει.

σιγατ μ. 770 au' ὁπόταν πτηξωσι χελιδόνες εις - χωρον, τους ἔποπας φευγουσαι, ἀπόσχωνται τε φαλήτων, παυλα κακῶν ἔσται, τα δ' υπέρτερα νέρτερα θησειΖευς φιβρεμέτης.

ην δὲ διαστῶσιν καὶ ἀναπτῶνται πτερύγεσσιν ret, ἐξ ἱερου ναοῖο χελιδόνες, ουκέτι δόξει

ορνεον με' ὁτιουν καταπυγωνέστερον εἶναι.

σαφής γ' ὁ χρησμος νη-'. - πάντες θεοί, μη νυν ἀπείπωμεν ταλαιπωρουμεναι, ἄλλ' εἰσίωμεν. καὶ γαρ αἰσχρον τουτογὶrs, ἁ φιλταται τον χρησμον εἰ προδώσομε .

ο φεύγων γάμον ἀφέκετ' ἐς ἐρημίαν,

κἀν τοῖς ρεσιν κει'

κετ' ἐλαγοθηρει

rso πλεξάμενος αρπις, καὶ κυνα ιν ευεν, κοὐκέτι κατηλθε πάλιν οἴκαδ' υπο μισους.

βουλομαι σε γραυ κέσαι,

κρόμμυόν τἄρ' - ἔδει.

285쪽

ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ 105

φνθ' υπο μέσους πολλα καταρασάμενος ανδράσι πονηροῖς. 815-τω τους πονηρους ἄνδρας ἀεὶ κεινος μἐν α τεμέσει, ταῖσι δὲ γυναιξιν ην φιλτατος. 820

πιν γνάθον βούλει θένω;

μηδαμῶς ἔδεισά γε.

auα κρούσω του σκέλεις

τον σάκανδρον ἐκφανεῖς.

ταχέως. 830

286쪽

Oeaπε γιγνώσκει τις μῶν;

καὶ μην ἐγὼ

τὰ Ουτος ουντὸς τῶν φυλάκων ἐμώς;

289쪽

ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ 107

αρος των θεῶν νυν ἐκκάλεσόν μοι Μυρρινην. 850

τουτὶ γένοιτο, φησίν.

ωστρος των θεῶν.

ἴθι νυν κάλεσον αυτήν.

τέχον δώσεις τι μοι;

φέρε νυν καλέσω καταβῶσά σοι.

ταχύ νυν πάνυ.ως -δεμιαν ἔγωγ' ἔχω βίου χάριν, εὐοι συαε αυτη 'ξῆλθεν ἐκ της οἰχως' ἀλλ' ἄχθομαι μὲν εἰσιών, ρημα δὲ εIναι δοκεῖ μοι πάντα τοι δὲ σιτέοις χάριν οὐδεμίαν άὶδ ἐσθέων' στυκα γάρ.

290쪽

103 ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ

ὼ γλυκύτατον Μυρρινίδιον τί ταυτα Μῆς; κατάβηλ δευρο.

ἐμου καλοῶντος ου καταβήσει πιρρινη;

875 ο γαρ δεδμπος ουδὲν ἐκκαλεῖς ἐμέ.

6 ου δεόμενος ἐπιτε -μένος μὲν ουν.

88sν αἴτη τί πάσχεις Ουε ελεεῖς το παιδίον ἄλουτον ον καθηλον ἔκτην ἡμέραν;

885 ἐμοὶ γαρ αυτ καὶ νεωτέρα δοκεῖ πολλου γεγενῆσθαι κἀγανώτερον βλέπειν 'χα δυσκολαινε προς μὲ καὶ βρενθυεται, ταυτ αυτ δη 'σθ' α καμ' ἐπιτρίβει του ὀθου.