Aristophanis Comoediae

441쪽

περὶ μου δ' οὐδεὶς λόγος.

ἄλλ' -περ λεκα τήνδε την σκευηγχωνηλθον κατα - μιμησιν, ἴνα μοι τους ξένους τους σου φράσειας, εἰ δεοίμην, οἷσι - 104ρω τόθ' ηνίκ' λθες ἐπὶ τον κέρβερον, τούτους φράσον μοι, λιμένας αρτοπώλια πορνεr αναπαυλας ἐκτροπα κρηνα οδους πόλεις διαιτας πανδοκευτρως, που κόρεις λιγιστοι.

σχέτλιε τολμήσεις γαρ υνα καὶ - εἰ

μηδε λι προς ταυτ' ἀλλα φράζε των δῶνοπη τάχιστ' ἀφιξόμεν εἰς ἔδου κάτω καὶ μήτε θερμὴν μὴ παν ψυχρὰν φράσης.

φέρε δη τί αυτῶν σοι φράσω πρώτην τινας 120 μία μὲν γαρ εστιν ἀπο κάλω καὶ σπέου,

π ε, πνιγηρὰν λέγεις.

δρα κώνειον λέγεις;

μάλιστα γε. 125

βούλει κατάντη καὶ ταχεῖαν σοι φράσω;

442쪽

184 ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ

καθέρπυσόν νυν ἐς Κερμμεικόν.

1s ἀναβὰς ἐπὶ τον πυργον τον φηλόν

ἀφιεμένην την λαμπάδ' ἐντευθεν θεῶ, κἄπειτ' επειδὴ φῶσιν οἱ θεώμενοι εἷναι, τόθ' εἷναι καὶ συ σαυτόν.

εἶτα πῶς περαμυθησομαι;

ἐν πλοιαρίου τυννουτφι- ανη γέρων 140 ναύτης διάξει δο χβολὼ μισθον λαβών.

μη μ ἔκπληττε μηδὲ δειμάτου '

445쪽

εἶτα βόρβορον πολυν καὶ σκῶρ ἀεένων ἐν δὲ τουτο κειμένους, εἴ που ξένον τις δέκησε πώποτε, η παῖδα βινῶν τἀργυριον φείλετο, μητέρ'χλόησεν, η πατρος γνάθον ἐπάταξεν, η 'πίορκον ρκον μοσεν, 50η-ορσιμον τις σιν ἐξεγράφατο.

ἐντευθεν αυλῶν τίς σε περίεισιν πνοή, Oψει τε φῶς κάλλιστον σπερ ἐνθαδί, 155 καὶ μυρρινῶνας καὶ θιάσους ευδαιμονας ανδρῶν γυναιχῶν και κρότον χειρῶν πολύν.

ουτοι δὲ μ τινες εἰσιν;

οἱ μεμυημένοι,

νη τον ι ἐγώ γοῶν ονος αγων μυστήρια. ἀταρ υ καθέξω ταυτα τον πλειω χρόνον. 160

οὶ σοι φράσουσ μαξάπανθ' g αν δέη.ουτοι γαρ ἐγγύτατα παρ αυτην την ὁδον ἐπὶ ταῖσι του Πλούτωνος μOsσιν πραις. καὶ χαῖρε που Ἀδελφέ.

πριν καὶ καταθέσθαι;

μη δῆθ', ἱκεαεύω ' ἀλλα μισθωσαί τινα.

446쪽

186 ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ

τότε μ' ἄγειν.

καλῶς λέγεις. 170 καὶ γάρ τι ἐαφέρουσιν ουτοι νεκρόν. ουτος, σὲ λέγω μέντοι, σὲ τον τε, μα'ανθρωπε βουλε σκευάρι εἰς ἔδου φέρειν;

δυο δραχμα μισθον τελεῖς;

μα - ἀλλ' ἔλαττον.

175 ανάμεινον, δαιμόνι, ἐὰν ξυμβῶ τι σοι.

εἰ μη κατα σεις δύο δραχμάς, μη διαλέγον.

ώς σεμνος ὁ κατάρατος ου οἰμώξεται; ἐγώ βαδιουμαι.

χρη-ὸς εἶ καὶ γεννάδας.

181 τουτὶ τί ἔστι;

τουτο λίμνη νη Θω-τη 'στὶν ν ἔφραζε, καὶ πλοῖόν, ὁρω.

νη τον Ποσειδῶ κἄστι γ' ὁ χάρων ουτοσι.

449쪽

τις εἰς ἀναπαυλας ἐκ κακων καὶ πραγμάτων 185 τις ἐς το λή ς πεδίον η ς κνου πλοκάς, ' κερβερίους, η ς κόρακας η 'πὶ τάρταρον;

ταχέως ἔμβαινε.

ποῖ σχήσειν δοκεῖς; ἐς κόρακας οντως;

μα τον - ου γαρ αλλ' ἔτυχον φθαλμιῶν.

Oυκουν περιθρέξει δητα την λίμνην κυκλφ;

παρα τον μαίνου λιθον ἐπὶ ταῖς ἀναπαύλαις. Isb

μανθάνεις;

κάθι ἐπὶ κώπην. εἴ τις ἔτι πλεῖ, σπευδέτω. Oυτος τί ποιεῖς;

450쪽

200 -κουν καθεδεῖ δητ' ἐνθαδὶ γαστρων;

Ovκουν προβαλεῖ τὼ χεῖρε κἀκτενεῖς;

-- πῶς δυνήσομαιαπειρος ἀθαλάττωτος ἀσαλαμίνιος 205 ὼν εἶτ' ἐλαυνειν;

κατακέλευε δη.

λιμναῖα κρηνῶν τέχνα,

215 ην ἀμφι νυσήιον ὰ- Θιώνυσαν ἐν λίμναισιν ἰαχήσαμεν, ηνίχ' ὁ κραιπαλόκωμος τοις ἱεροῖσι χύτροισι χωρεῖ κατ' ἐμον τέμενος λαῶν πλος. 220 βρεκεκεκὲξ κοὰξ κοάξ.

ἐγὼ δέ γ' ἀλγεῖν αρχομαι