장음표시 사용
11쪽
Accesserant ad haec insignes copiae tum ex eodi us an Porsono In eetis, tum ex libris, pruriun se tum mineum Porsoni noti, edidit P. P. Des meus Cantabrioae a. CIovico X. Quem is in fronte huius libri posuit itulicem imloriam codicunt, in eo de iis libris, qui imes habent, haec
munimino edua sunt, ad sotiis Nubes Pertinent, adiuncta diversuas scripturae codicis Leuiensis, quam abat dilucetuo
acceptam in adnota Iubus sum memorat Iessus.
12쪽
. . vel Cant. I. 2. I, codaces in eodem volansine,BM HM. Cant . . a. 15. Prior comtinet Plutum et Nub I-4 s. e supplemento scribae recentioris, eande is 5 et Ranas eum glossas et achota a manu acit teganti. In ne, αυται αἱ περὶ τὰς συντάξεις των ἀπορων λυσεις και πάσαι ἄλλαι ἐξηγησεις ισὶ του σοφωτάτου και 'τορικωτάτου θωμά του Μαγιστρου του διῶτου θειον καὶ ἀγγελικου σχηματος μετονομασθέντος εο- δουλου deae si tilimrus ei, pra tres Aeschctu et toti-d nn Euripidis faticlas In commmus, nunc in duos distractus est, BAEI. HAEI. Cant. n. 3. 4. et Iz et wm Saeculo XIV. iassigna Porsonus in Syllab Gineti noresti8. Posterior codex priore recentior, continet lutum, Nul es, Ranas cum scholiis marginaιstiga ab eadem manu, et glossas et scholiis a Plutum et Nubes ab alio scriba, pra et varias lectiones prurimas annotavit, et Fsum textum stibinde re tat. Hunc voco Correct re n. iunci t ms. του σοφωτάτου καὶ λογιωτάτου κυρουθωμά τοτ ηἱστρου συνοψις του βιου Αριστοφάνους καὶ της του δράματος ποθεσεως. Neiride scholiis prae non, m. m. σχόλια του αυτου Μαγιστρου tandum, Prati dampraeponi, παλαιόν. Vide Collationem Ran. 562. Notandum etiam, ongasis, , v interdum linebriasu perscrapta indicari, et Iura modi signum et a iseri, ut in an Il. I. Ias supra breves 89ιιabas i ποιησνς, ποιητου τυννουτωr. Unde videtur cocleae Triclinii recemsione non imminus esse vide eram in Protem Aristoph. Rusi. P. X.
I. vel Cant. 3. BAEL Pubi Cant Nis . a. a. Plutus,
13쪽
- , eum Iossas et schiatas. In Pluto post MI et per totas Maes consentit in m oce M. et Liademat, pinniram radem hi a lactiones inmotuerunt. s. rimari. s. Harimanus eas QPluttia, Nises; mde Ranae ab alia manu, recentissima II et M. Ex his sex codicibus I. a. a. accurate contuli, Augenter excussis glossas et scholiis in . scholia nam-nalia plerumvis negIeri. 5. s. ad N es olim eo Iatos nunc recognovi Per totam Appendicem, nisi Mi aliter
facituri esse moneo, usus sum ecl. Baa. 532. Hos ego sex codices nominari Des ram Primum, secundum et me suo
Accedura his demque Ravennas et Bomanus, quom mPrior membriinaceus, alter chartaeeus, Primo ab Imeriurio, sed Parum diligenter collati sunt. Daque Ravennatem denuo excussu Inun Bela emis, vi eum dici forina mamma esse, fossis serine Im manu scriptum eadem vel eram IlI Α
selino, Sophocli, Dein merii Florentinis Laurenti Plu 32. eod. s. et plut 5s cod. s. Pho Marciano, aliisque codici
iam satis multi. qui cur antiqviores utentur seculo und
Cimo, nussi caussae esse videri Scholia lectu hic illic dis
ellia esse, marme Passu detrita aut madore comma I terlocutores ubi mutantur, lineolam versu Praevi, ut in eodicibus Platonicis. Transisse eum e monsterio assens
in bibliothecam colleo Ravennatis. Idem Beluceanis bis tractavi codicem Venetum, qui Inter arcianos est 474. Inervi minaceus, forina quadrata, sellis Iza. Ravennate se navis non recensor, fabulas habens semein mutum Nubes, Ranas, Equites, Ves, Paeem
Vespas Uc codex ua in plerisque rebus omminis cum It Vennate consentit, ut non videatur dubitari posse quin ex
eodem ambo sonis fluxerinti Accedunt his denique tres ms enses, quo nom ne P rissis Vocati sunt omnes m ex Italia superiore allati essent libri. inplectitur primus eoisin mutum, mi es Ranas rellissiduo mutum et ubes Forina sunt quam ala et mmore, re-
14쪽
centes, Chartacei. ivis ero notantur liuerisi, ni n. Ego
Collati hiemin tu quinque odices a Belocem cum editione Branesciana, VellemusMe scripturae diversitatem SIR ut eam ab se excerptam cum Smdlero communicarat, etiam U-F desmbi iussisset. Sed placui vel ipsi, vel ei qui editionem illam Londini curavit, Aristophanem ad Ilium maxime Ravennatis fiden edere, subiecta Ossicum discrepantia, ubi in texi alia Iecti edilberetur. Ita factum est, ut, ubi nillil
diversitatis adnotatum est, credere porteat, Mennatem fibriun et Venetum caeterosque cum textu consentire in ad--ta nil ita autem ea diseri ut in codicibus illis scripta memorentur, quae putaret editor, quorum nulli dissensionis notatuni esset, in us scripta leo. Id quum per se paleas, Meun pariun su ad fidem faciendam' neunt, accessit etiam incuria oriun, qui uvmnendis conigendisque fossis Prae ruerent quos aliquot exemplis cognitum est vel neglexisse aliquid Vel perinlitasse ninnina codicum. Sed Inuu quidem quum in ubibus per Seidleri amessam licuerit eri ores istos ex iis, quae ille ex ipsius Beluceri schedis descripserat, corrigere, Ravennatis et Veneti scripturas eas quae Vere niuis libris exstant, adnotandas putari, omissis Vel aminaenorihus, e discrepantia quae nullius momenti esse viderentur, Vel us, qua saepius repetita semel adnotari satis esset cmusmodi est, quod in illis libris, constat autem certo mavennate, fereiso scriptum est, ubi compitur Syllaba quamquam aliquando etiam, ubi long est. Id ego non hiner, qu ποιεῖν aeque credam corinpi ac Produci D-luum esse, ut in aliis lactum est diphthoni, nam eam scribendi rationem Mammaticis illas deberi puto, a quIbus Profecta est quam codices illi sequuntur rece Io Etemmetsi hi duo codices ineatio ut optimi et emendatissim laudantur, tamen qui ubique emin scripturam praesenes, lucillic non quod Aristophanes, sed quod emendator Manun
ficus P msset, reciperet. Ac lemur in Veneto sol. 3. V. κεκόλλιστα ἐκ των 'ειλιοδωρου παραγέγραπται ἐκ των Φαεινου καὶ Συμμάχου καὶ ἄλλων τινων. Omnino, quamquam facile interitosci possunt duae classes ossicum, una
15쪽
laterior, estera muli mam genuinam ovi an exlubens, in qua praeter Ravennatem et VenetuIII, et marmem est Caninii, ex iis qui a P sono obrae Nue sunt in eis, maxime Domessianus, Harimantis Porsor 1 Barocmanus I 23. Des ram primus et tertius numeranas sunt tamet saepe etiam aliquis ex us, tu sinus bon sunt, ne rem quam optuni illi scripturam praebet. Quare ut non sit temere indvis quod a dea praeferendum, at ne sequenssi qmdem superfusos sunt illi praestantiores. incendum nunc est de scholiis, quorum emendatio lange molestissima pars fui laboris nostri. Ernestius erum in ius quoque repetierat recensiὀnem; teri, qui non modomina temere et non mon Iectore mutaverat, sed Ingentem Istum Oreupuoms squallarem etiam auxerat negligentia in describendo. Atque etsi plurima ab Emesso in praelatione illa, quam ubibus adiecerat, bene erant emendata, tamen
huius studio tam exima pars laboris exhausta tu, ut ei, qu deinde eamdem rem doederetur, prope ulul ininiuiuis esset molestia in quidem a suis in hoc negotio anucitia viri summi, rider Aug. 3 usi, qui non solum editionis Aldinae usum in concessu, sed etiam quae Ipse in his scholiis emendasset, se perac virium U-- In Ma re
ut suem uni operaeque compendium faceremus, Comen rat, ut, quae ego Onerassem, illi mitterem, quibus dein adderet ea, quae a me aut praeterinissa aris ad verieret, aut alia ratione sananda censeret. Idque Mum mino suscepti veris factiun esset, mox, non mea, sed UPometamni cul Pa, rem cenim urgentium, Interivissum t. intur ego, etsi tanto destitutus auxilio, hoc tamen esticere studui, ut, qua iunx In me esset, scholia exhiberem emendatissuna. In Ia re
muni ingens perferenda sit mesessa comparandae diligenter editionis Alduae. Quae editio, anno edita IDCCCCXCVIII., et aetate et digestas Princeps est, Veriisque et unicus sons scholi-Im. Quamquam autem hinus editionis auras plurimi loci, qui in vulgatis libris deprava erant, emendari P uemat, longe tamen taediosissimum labin em creavit Sm-dae Pervolvendi necessitas. Quem quidem quum constet OPumum esse et praestantissimum in emendando Aristoph
16쪽
nus sinotasta a sutorent, hoc nunus Parcendum Perae In eo conferendo utam, o superiores duores, molestia rei deterivos, admodun negligernae In hac re versatos Ides an . Nec tamen tantum inde accedit subsidii, ut non Plurima, nam Plemque, coniecturis sint et Prope climnatione sananda.Quae res quain Per se satis habeat difficultatis, quin eo est impeditior, quod scholia ista diversoriun Interpretum Pessume inter se coniuncta, disiuncta, Perturbata, locoque suo mota sunt. In quibus ordinandis, distinmendis, O gendis quan in moles molestiar In taediique sustinuerint, nemo Poterit aestimare, nisi qui ipse huius laboris onus aliquando subierit. Ne autem, qua olim M usurus in concinnandis his scholiis temeritate usus est, eadem eM in iis refingenssi Versatus Viderer, adnotationes assiee , quibus, quid quoque in loco a me mutatum esset, breviter indicarem. Caussas quIdema tionesque emendationum meariun In plerisque loeis praeis IIuuendas ratus sum, Partim quod Verbis arcendum in tam
visi scriptore putabani, pariun quod ista lectores sponte existimabam Intellecturos esse. Denique etiam sis, quae iam an intus edita sunt, scholas addenda censui ea, quae Vel in libro Ravennate Lipsiensis edus milia et, vel Brunclitus suis codicibus protulit, glossas mammam Partem aut brevis sImas adnotationes, Vel nuper ex milualcenti Obraeique e cemus accessere , item quae a P. Victorio exscripta eclidit hiemesiuis in Actis vinac. I. ase. III. Atque etsi verebar
ne haec additamenta non essent onusibus Placitura, sequendum tamen putam id, quod rideretur tutissimam. Nam Ischosia Musum collecta ederem, cur excluderem ea, quae deinceps accesserinup arisI quaedam horum reciperem, curon uterem reliqua, quandoquidem etiam In Vetere schol muncollectione multa inutilia, Inepta, falsa reperiuntur 3 Quare quum, quidquid scholior in Praeter Bises adnotationes M staret, huic ubi in editioni addendum videretiae brevi ira et Perspicinatis caussa mis quibusdam usus sum, mi usse Iolla ista inter Ipsa iss Merem. Atque hoc qvidem smos seliosia, quae a insuro et in superioribus duionibus In
unam continuationem comuncta erant, separa Imus DeuIde
quae Post Musuri collectionem in edi rubus Aldina recen -
17쪽
ribus accessere, lus Ig- h, vilius arma Eustero Mata erant, Inclusimus Denique hunc asteris in . mellisnus is scholiis, quae e libro Ravennate et Branciai co scibus MDduta sunt Caeteriini in noti, sive ad ipsas tabes, ve ad schosia, si quis lamas ex alia Aristophanis comoedis inermis
lus esset, numero versu IIII editionis Braneicianae usus sum; sin autem scholia ad eas commemoriaem, numeriun ea in Kusteri postu, quo Idedia lectomun non minus, quam meo commodo inservire.
Denique vero etiam de tempore, quo actae sunt tabes, fabulaeque consilio et omni eonsorinatione dicendum estiΑ docuisse Nubes Aristophanem Olymp. I. XIX. R.
I. archonte sarcho, Dinnysus, certa auctoritate constat.
Consentiunt enin in hac re ammentum fidiciae M. et adnotationes scholiastam ad mira idemque is didas lusco matum fuisse e sinossis ad V. si s colligitur. Displicuit labula, et Iussicum sententiis posthabu est mine Cratini, et Conno Mupsiae, quae simul in certamen ominissae labulae erant. Id et scholiastes in arguaneuto I. tradidit, et in parabast ubium ipse ostendi Aristophanes.
Quae Parabasis quum AristoPhanem postea In emendandia expoliendisque ubibus elaborasse demonstret, de eo du 3μtatur, ueriinine documumbes, eaque, quam nos lud emus. secunda sit editio, an neque in scenam ueriun Productae sint, et, quae ad nos emeni recensio, inchoata tantum fuerit, non absoluta. Ac selioliastes qvidem is, vi sextum argumentum scripsit, ex quo id illatum in niunerationem Olympiadum, ueritin actas tradit ubes anno sequente, quo archon erat Aniusias, uecessu etiam more. In eademque opinione est scholiastes ad V. 3I et 542 et, ut, detur, essiuna Vespa v. Is39. quandoquidem Ibi superiore anno mnias mi es actas sitis scribit. Sed hos iam Palmerius in Exercitationibus P. 2s idoneis argumentis relatain. mnium enim didascaliae semel tantummodo aetas HInemorabant, auctore sinotasta ad V. 54s deinde autem Isto anno, quo Munias archon erat, ristophanes non solum Vespas, In quibus V. I T. m. onqueritur, quod superiore anno Nubes adverso eventu docuerit, sed simul
18쪽
eiu in Proagonem in scetiam produxit, quod intellexit G. Dindoinus in dras I de fragm. Aristoph. p. g8 de cuius sententi exposui in Diar liu Lips. a. I82s. In Aug. fol. 204. Quin scholiastes is, a quo altera Pars VI argumenti Profecta est, quae v I τουτ ει ταυτό ἐστι φ προτέρφ ancipii, nervoque debebat a superioribus separari, diserte narent, bulam non esse ueriun actam, sed IH illic a Poeta corre- viam, ut' qu eam ueritu docere coitaveriti Quamquam autem semel tantum in scenam prodierunt Nubes, uerum tamen eas docere voluisse Aristophanem, e
parabasi, quam Postea addidit, perspicitur. In qua quidemmium fabulam recoginam esse almae emendatam pr.fiteatur, dubium est, idne fecerit, an facere tantum Voluein. Rue in Posteriore Parte sexu argumen Penuus mutata dicuntur primum Pariis is, deinde colloquium iusti et iniusti orato ris, denique finis fabulae, in quo domus Socratis incenditur; praeterea alia multa hic illic, sive delendo sive mutando eo recta uaduri T. Eademque ferine eomoscuntur e scholiis
es de singulis. Ac primum Parabasis illa, quae meuo E Posideo scripta est, V. 5I4 553. certe non prius facta est, quam tertio anno Post Nubes eduas, i. e. Olymp. LXXXIX. a. 4. Huic enim anno didascaliae adscribuni Eupolidis, ricam, cuius in illa Parabas mentionem facit Aristophanes. Nec sine prius scribi docerive potuit auricas, quippe in quo Eupolis de Cleone, ut de mortuo, loquatur, teste scholiasta ad v. 545. Cleo enim mortuus est Alcaeo archonte Olyn P. LXXXIX. anno a qui secundus annus est post actas ut est vide schol ad . 545. et notam ad ea tum etiam Athe--um p. 2I8 ibique Casauhonum V. IS. Deinde vero ex
intelligitur, hinc parabasin vivo adhuc Hyperbolo scriptam
esse. Is enim quum in erasium missus esset, mox in Samo
insula periit vide Thucyd. VIII. Ta schol ad Ran. 5TT ad Uesp. I I ad Pacen 68s schol. Luciani T. I. p. I 2. Perillon ad Aelim. V. H. XII. 43. Id autem contio Olympiade XCII. cuius anno primo viri adhuc Hyperboli menti
19쪽
PRAEFATIO. Vnem Dei Aristophanes in Thesmophorianum V. 84s. seqq. nox autem hau mu anno Prim' inmania mortuum Nematino mi s. qin in Eusteri M. 5M. est, vin vide se Iolla. Quod autem deuiue sequuti ἐπίρρημα, . 5TI-5 . prima editione Nubium haud dubie mansu, ut recte ater dii scholiastes ad v. 545.5 s. et 58δ. De eone enim ibi loquitur, ut de homine mente man quod aliua
stes ad . 58δ dicit, quae ibi de camne leg tur, Paullo
Post primas ubes accessisse, sed diu ante ea, quae in superiore Paratas de comoediis in Hypertini tunis istis rese--itur, inviden non poterit adoneis rationibus eo mimi Tamen, si forte scholiastes auctoritatem manuus es anti iuroris se toris, qui sim locum in prior edaeone alHhiasse testatus erat, aut lucramtum locus, aut tota- ρω ante OlyntP. LXXXIX. s. se tum suis esse est, o anno obut Cleo.
σντεπιρρημα , Mod V esa H22. continetur, Hiiu habet, unde eo ere, Irando seriptum a Meat, nisa forte illa v. 6Is. ἀνθ' ων λαχων Τπερβολος τῆτες ἐερμονεῖν. Scholiastes em ad eum locum, ovδεις δ δε νει, ἱστόρησε κατ' ἐκεινον τον ἐνιαττον πομνημο- να τὰν 'Tπέρβολον οὐαπω γαρ διέπρεπε πιέωνος ἔτι ζωντος. Annum intellio illum, a Miae sunt Nubes, ut pria bile
sit, avium certe locum de 'Per, is seriam adclaram esse. In resimus Bibulae Pruvibus quid mutavisat Aristophanes, vix poterit IIII, iam vicissioriun testimonin se tomun a cedunt. Et Mod eho sine reserunt, quum alla Passin tum Iusti atque musti oratoris colloquum atque u nam sis bulae cenam invisam esse, B agmenta eon natur Priorum MN in duobus es tribus. Unum servavit Photius Ius V --
est compendium Io ἐστὶν Ignaeeatur. Emendarunt o sonus ad Ran. I S. et metas in Choerilo p. 5 . κατἁ eum in eo nutandum emsuu Dindoinus in finis enus Amstophamis p. 18 in de si a Minoae, Mod ego quidem
20쪽
scinIII, non ua confisa, ut non videantur ubes dies potuisse per Lycabetata n recesus in RametheIII, qui mons satis Pr eu ab urbe abest, nil ens super colles et Iuga Inter ipsum et urbem Protensa Apertum est autem de ubibus haec dicta esse eo fere loco , quo nunc . 322. In an aestis Pa
tinuus fit mentio, et ita quidem, ea, quod ex illo καὶ ἐξης Intelligitur, emam et fortasse saepius ti m Mnere seniD
Non certo testimonio, aed tamen eoru tum fortasse non inepta ad priores ad ea resviri Poterit III versus, αυτος δειξας, εν θ' ἁρμονιαι χιάωνή -φνιάων, lena Parin conrideriue Ualchenarius an dariae de friu . Eurip. p. 224. nostris Minibus Post v sis inserendauni tabat: in is iudierum sequuti sunt mimus et Porsonus. Dixi de eo in adnota rubus.
Sed aliud fidem habet diseriam. Phos P πνέον, ωον ὁμοιον κωνωπι Ἀριστοφάνης εφέλαις
ἀντὶ του ξηροί. σκωπτει γαρ τους περι αιρεφωντα ς Φηροτητα καὶ ἀσθένειαν ἔτι δἐ κωνωπος ειδος ἐστι, Σπευ- σιππος ἐν τῆν τῶν ὀμοιοτήτων φησὶν ουτως πηνιον, -
πις, κωνωφ. Eadeui ridem verbis apud Sindam scripta exstant, sed apud hunc βινουμένω lemur, rectius, ut V detur, ad veri tun ad 'M est referendunt veri innue est autem, a vi Versus recte est ex Nubibus allatus, te tinuisse eum a Postremam sabulae cenanx, in qua Poenas dant Socrates et Chaerephon. Vadem hoc, sed abusus esteo Versu in Euripidis Personae lacum in ubibus faceret, Car. Rexninus, tuus Iri ne Pectat obitu magna lineris spes occidit. Erat erum in eo eranua indoles, Iriumque modus amor, quam quem aequo ter eramento regeret; onuunoque totus homo suntllunus ea, quem unice uinabatur, Fri Aug. I illo, atque adeo ipsa natura alter vias . Idem ingenuun udem mores, dem in studus II eius, ea ex opinionum confidentia et pervicacia, idem in fidibus lepos, eadem in lacessendo acrimonis, eadem oti nesim s Mendi aemultum ue aut Pru em non ferenis contentio, e dem aptatio laudis a te astrum ure, modo vi no uatem