장음표시 사용
31쪽
no bis terve eadem assenet, sed semper nova et Inter se dissimilia excomaret Nam in erundem reprehensionen incurreret, accedente etiam obstinationis et Pemicaciae nota, Isabulam prorsus eamdem Populo obtruderet. Et quis non
videt, quod dici Aristophanes δὶς καὶ τρὶς ταυτ είς-ων,
dictum esse in eos, in nova Pollicui, Veterii recoquant non autem Persi ere ad fabulam, quae quod ueriin se Prodire latetur, non minuti nova, licet fortasse emendatior Iam
ante et nvidior incedat pΜ- quod P. 3I. dicit Esseriis, parabasin classi Postedi in Eupolidis inricam esse conscriptam, ut ex illo Versu Parere, πολις μιν τον Μαρικαν πρωτιστον παρειλκυσεν, id et eodem versu ipso et II qui sequiuitur Versibus renuatur. Primum enim Eupolis in Hyperbolum scripsisse dici poeta, deincimus exemplo Herini Pptun, Iam autem caeteros quoque omnes ex quo quid Potest Planius esse, quaam Mario Post inricam factam esse illain Parabasin pHaetereo alia, quae non veri insiliora inuti. IudVero cin tandem persuadebit, quae in epirrhemate de Cleone dicuntur, mutare Aristophanem noluisse, quo magis oste
deret, non esse quidquam in fabula illa, quod non probari iudicibus debuisset de qua re duci P. 32 seqq, Nam Pr secto ineptus, ac Potius insanus esset Poeta coImmas, qui
bulam, quam Placere debuisse existunaret, uerum In scenam asserens, ne ea ci fidem mutanda esse censeret, quae Praesenti rerum conditioni non essent accommodata. Quare non
videtur dubitari posse, quinhoc ἐπίρρημα, et nesei an etiam ἀντεπίρρημα servatum si ex priore editione. Sed id iunxnon ossi si Poetae Propter caussam, quam modo dixi,
imPutari, ac statuendiu viti, Aristophanem, quum dele- Isset nulla evirumque loco alia posvisset, ad Parabasin com-Ponendam accessisse, Iusque Pro Pari e ea, quae mPrie
Vocatur Parabasis, illa substituisse, quae metro Eupolideo scripta hoclle habemus caeteras artes, certe ἐπιρρήματα, Volumse qaudem vel novas fauere vel temporibus adamare, sed non fecisse, ita ut opus Imperfectum desuluerit id liniare exemplar quum Post mortem eius repertum esset, ematum
32쪽
esse, ut correctum, dum Prior edatio Paullatia in oblivionem abibat. mulo rectius de secunda quam proposuit quaesuone disputasse nobis videtur Esseriis Scholiastas, Munx de priore uiam editione loquuntur, fere coniecturis usi, mdem a nobis ipsIs erat montium. Eo si referimus etiam quae , 53s de incensa domo Socratis sublatoque in ea eiulatu notarent, vertun est, Praesertim si argumentum fabulae sextum conferatur, eos haec in secunda, id est ea, quam et Ipsi habuerant et habemus nos editione facta dicere. In prima editione illud domus incendium oriumque inde clamorem non susse trassitur in axgumento isto, utriun quia I Receperat scriptor argumenti, an ex coniectura Urius, In ambiguo relinquinius. Esto e n ut scholiastae, quod verba illa,
de prioribus victa Nubitriis putarent, accessisse illam scenam in secundiu exi naverint: at sud de eo dicemus, quod a
gumenti scriptor etiam alia plus nuntis, in iisque diserte illa, oπου- δίκαιος λόγος προ τον ἄδικον λαλεῖ, tota mutata
esse refert Hoc enim certe eiusmodi est, ut coniectando
non potuerti inveniri. Ad id respondii quidem Esseriis p. 54. sed ita, ut seram nodum scinderet. Neg' enim fidem habendam scholiastis, non monstrans, qui factum in ut eommissiscerentur aliquid, quod cur sint commenti nulla reddi ratio potestitia ad tertiani partem disputationis suae Esseriis Pro editur, in qua quae asse et tria ex divisibus citata framenta, quae in superstite fiantia non exstant, ea tanta levitate mucit, ut id aperte cupidius , quam veri studio fecerit. De his frumentis supra explicavimus. Et Diogenes quidem Lae sus quos ex Nubibus asse et versus, dubium esse vidimus an sint Telaesidis. Sed si citavi priores Nubes Diogenes, nullius Profecto ponderis est, quod in Esserim, si simu aliqua Prior edulo, illo eam tempore non mulius in hominum manibus fuisse Diogenes eiis quae refert, non ex Aristo meipso, sed ex aliis hausit scriptoribus. Illud autem framen- tinn, quod Photius in v. Παρνη servavit, ne dubitari qaudem
Posse, qui ex Prioribus visus sit, videtur Nec denique
33쪽
PRAEFATIO. xx xin tertio, quod apud mundem exstat in V. πηνέον, ulla era
Sed perit Emerus ad Athenaeum, tu quam lib. VII. P. 2M. B. et lib. VIII. P. 345. F. locos ex secundis Nub bus asserat, qui in nos deguntur, lib. IV. P. ITI C. MI
que versus ut ex Prioribus ad ab in summos Posuit, qui ipsa quoque in e litione, quam hodie habemus, seri Inveniuntur quare Brancicius aliique, tuae hoc quoque loco secti dae Nubes memorari debuerint, ex re rem Primas non natas esse putamini, Dindormis auten in Da lientis P. II. non emisse Pinatur Athenae IIII, sed, qu IIII asta scriberet, oriun Nubium exemplar versasse, in quo versus illi aeque
ut in secundis scripti e tuerint. Quid imur Esse nis Pota mant, In Iulii es. Athenae temporibus Nubes Aristophan
duplici forina circumferri; una, quae restinini P ain et Veterem, sise quae parabas carinat; inera, M. Parabasmerat adiecta illae igitur primae, hae secundae Nubes em mode appellari potueriani riget hoc coniment IIII renitare: sed nauari licebit, antiquos et honos auctores, quibus illa In lius quam nobis comita lares necesse est, Ita contemni, I Iul ut eorum tessinoniis tribuatur. Vt erraverit Athenaeus eo loco, quo priores Nubes memoritvit, at lac quoque locus, sicut illi duo alteri, certissimo documento est, et his editas esse ubes, et alteram editionem ad auem diversan nume. que vero solus est Athenaeus, tu duplicis editionis menwne M. Aliud exstat testimonium in Beliue in ecclos p. 85, 28. βρυ, ἐπὶ του πιεῖν Ἀριστοφάνης εφέλαις δευτέραις.
Leotia ea vox in nostris Nubibus v. 138s. Alia quae ex m-hmus inerantur, non inveniuntur autem In nostris exemPlis, latuerant Essemn. Ea eo nemoravit Indornus P. Is.
Athenaeus M. P. 4 s. C. κοτυλίσκος δὲ καλεῖται ὀ ἱερος του διονύσου κρατηρέσκος καὶ οἶς χέονται οἱ μυσται,-ς ἱ--πανδρος ὀ Θυατειργός, παρατιθέμενος το ἐκ φελῶν Ἀριστοφάνους, μηδι στέψω κοτυλίσκους.
Desila sunt, oti μετον αυτfi, in Suidas in his verba ex Nubibus asse et, quum idem 6ον αυτῆ n V. μετον - sisPhane adnotaverit, adiecto loco, qui evin Ecclesiamisis
34쪽
v. GT. Antiatumst in Belcheri Anecdotis . M I. - - σασθαι 'Αριστοφάνης Λεφελαις. Et P. 105 2. κόλασμα, Ἱδριστοφάνης Λ εφέλαις. Sed apud hunc scriptorem saepius
enatum in sabulariun nomissibus esse monuit Dindormis P. Is
Similiter peccatum videri in scholio cod. en ad Pac a T. observavis Dindornus in addendis p. I. quo in scholio de Phorimone scrimum: αυτου μεμνηται ὀ κωμικος ἐν 'μπευσε καὶ Λωφέλαις καὶ Βαβυλωνέοις non andam e nim hibus fuisse Lysistratam, cuius in v. 8s . mentio facta It Phorinionis. Inoris momenti est, quod Anuatucista p. 8a, I.
scribu, ἀρχαῖκῶς, ῶντι του ἀρχαίως 'Αριστοφάνης Λεφε-
λαις Mod peruiuere potest ad V. 82s ubi lettur φρονεῖς αρχαῖκά, ad quae verba in iisdem Behiseri Anecdotis respHeitur p. 22, 30 et 44s, Is Veri suntlius est, πέτευρον, Diod Pollux X. 15s. ad Aristophane usurpatiun Sest, In Prioribus Nubibus scriptuni filisse, ut in adnotationibus ad v I 35.
ostenssimus. Sed non praetereundus est in hac disputatione locus mNum obscurissimus, ad quem praeter Felescemini nullus interpretetu offendii, ut aut a num non advertisse, uun tiasse confiteri trepidationem suam videantur. Haec Verbassico, quae sunt in parabasi V. 5Is.
ἐπὶ βρωματος δὲ ἁπεν. Primam lusius schol Vocem CD mPtam esse Putabat Ru Inhenius, emendarique Volebat ex adnotatione cod. Leid. δειξαι μῖν ταυτρο υναγευσαι, quod verbum leucographi ex hoc solo loco memorant, aut in veri simillimum est potestate dictum ueratae stationis notationem continet, aut idem propemodum est quod simplex νεύσαι, inlisi fortasse aliqua significatione adiuncta. Hoc
Posteriore modo acceptum videtur ab interpretibus. Quae ante retatio M vera est, de Prima ubium conmissisne loquIPoetam necesse est, hoc modo Nobas primis,pectandam
sunt illi primi Nempe cives Avienienses acta est emma trida Dionysiis urbanis. Itaque conunendare se Poeta eo Ddebatur, quod Nubes suas non ante in Piraeo sitive riualibus
35쪽
Dionysiis docuerit. At si nec certo constat, novas Bibulas prius vis in locis an scenam Productas esse, quam Atheris spectandae exhiberentur, neque id factum esse valde verisimile est, quia sic novitatis et cla esset patia. omnino
autem, si de Prima conunissione ferino est Utius Sceret, Praexmo se Primo IN IMum esse vis IIII. Et coniiciat tua
sorsum legerulum esse πρωτος ήξέωσ' ἀναγευσ' μάς, usitatum fuerit dici de poetis, πρωτος, δευτερος. τριτος
ἐν ; vel, quoniam hoc tanimi obscurius atque Insolentius dμctum esset, audacior si pus praeserat, πρωτου, ξέωσ' ἀνανευσ'ήμας, sive Id Ἀνανευειν,-gi, eminere, dem tur, quod Verbum Isto s. Uicatu apud recentiores usu atrunexplicavumenister Iustus ad Luciani Somnuun c. Ia P. Istinctum ua etiam a Polybio L 23 5. XVIII. Ia a Me sit ab ἀνανεῖν, enatare, indis Aesiano in II. M. V. 20. Pos
tum in lanco suo retuli Schneideriis, unde ereor translatus etiam in novam essitionem Stepham. Nescio in quidem ulnis Aeliani libro illud verbum legatur, nisi sorte έων-M, quod exstat in V. Is Schneideriis in mente habitat. Sed auuli
haec, ut occunerem iis, quibus sorte in mentem veniret, hiuisiscenis ratione petere auxilium. Nam franius stare 1-detur άναγευσαι, iam ut hoc quidem in verbo aliquid mendi lateat. Sed hoc verbiun quo iuuin usitatum est, eo nia proprio ac naturali vi nificatu de iterata erit gustatione inis ligendum. Quare non dubitandum existimo, quin de rv sta editione. ipsoque eo tempore, suo haec pambari reo taretur, coitavein Aristophaines. Ita ratio et ordo genia sariun hic est sic ego vincam, uti hario comoediam, P-deam omnium Passo optimam esse arbumr, primos vos iterum cognosce e vοIui petae eum mi irem in is iactis, tam ciet erior iasis sum habutis. Quaerimus sic quoque illud πρωτon ei di noeliu Patet enim eosdem eum dicere, qui prius iliam fabulam spectaverint: neque enim alii dici possunt itemn stare confrinantque id etiam quae se uiam . is em si Primis ueriun gusta dant eam fabulam praebet, alios aliquos esse oportet, apud quos Vel Prius quam apud istos, vel solos inpossit. Qui sunt autem isti podi, credo, alii, quam qui in Pirae s et
36쪽
3ant. Itaque aut hoc dicere censendus est, noluIsse se Prius in Piraeo experiri placeretne fabula, aut illud, quamvis Piraeo destinata sit, tamen prius in urbe eam in Voluisse. e triam Veri sinule est alteriun, tua de in morem coi pertum habemus alteritu quia non diMum est persona Aristophanis Onuuno vero quid maxime hoc loco dies conversia considerantibus non obscurum esse arbitror, hanc requiri sententiam ita vis rari, in harae comoeditium, - - ammea m pinnam esse puto, ureum ad vos rem . Ad eam litur rationem conera locum, adsci 'ρωτως, Ῥaod Perore tune com ector in uno ex Dianae codicibus sex aviae Potuerat etiam copula inserta dies, και ταυτην σοφωτατ'
ἔχειν των τ' ἐμῶν κωμφδιων πρωτως, nas exuamπρωτως σοφωτατ recte se haberet. Illo quidem modo Platonem loquutum referunt Thomas m et Amminuus: Πλάτων γουνδιαιρουμενος τὰς πολιτειας, την μὲν πρωτως εχειν φησι, την διάστέρως. Leganturiis haec in Platonis libris, nescio: locum certe neque assi, neque Lot ericius monstravit, qui ad
Plu ichum p. 3II userius de hoc adverbio dixit. Sed est
hoc musmodi, ut exemplo non mitigeat. Bene conveni cum emendatione nostra, quod quinto loco in argumentis ubium se tum est: το δὲ δραμα τουτο της ολης ποιησεως κάλλιστον εἶναι φησι καὶ τεχνικωτατον. Sed dicendum iam est, cibus rationIbus adductus Ddeatur Aristophanes, ut Socratem, hominem onuulini iussimo innocentissimum, in scena traduceret. 1 me Aelianus quidem In Vari Hut Raa. Eunapius in Aedesio p. 35 Ilioniasinister in argumento fabulae octavo, scholiastae si, qui scripserim argumentam et u et in et ad, G23. ab Anno et eleto corniptum Aristophanem scribunt, ea in OPuli Invidiam adduceret Socratem. Quam rem ab uveritissimis honunibus fictam a is mcogitatarn esse eo intelligitiu , quod Socrates mortuus est Olympiadis demum CC anno 1 qui est Post eduris ubes annus X I. Itaque quidam, ut seswllastes In argumento I testatur, alia, sed non nunus inemarationeum, iratum crediderim Socrati fuisse AristoPhanem, quod Archelaus incedoniae rex eum Ipsi praetulisse Feriun Iam Inter veteres fuerauit, auctoribus scholiasus ad Ws .
37쪽
qui nullam simultatem Aristopham cum Socrate intercessisse erastimarent. Quau viuionem uequutusas, tu ammentum Primum Sc sii, Perpetuis eo comm et Plutosophoran tu
glis factuin putat, ut Socratem irrideret Aristophanes. Nobis aliter videtur. Nam si Socrates eo temPore, quo nondum cuiusquana invidiae videtur obnomus fuisse, non Iuni ab Aristophane, sed etiam ab Eupolide et Anupina est lacessiius, ut scholiastes ad V s . et ISO et Diogenes Lae susu 28 obsera arunt, facile, Puto, unusquisque, qui antiquae Graecorum comoediae morem, Verit, Id non ossio,
sed sola ridendi libidine factum erussin ii. Haec enim laupoetam Veteris comoediae consuetudo et IIberias, ut non modo, quo citusque Vellet, studia Populi impelleret, unde autem vellet, deduceret, sed uim ut quid suci in quoque ridiculum inveniretur, Id oblectationis tantum caussa, sine ulla acerbitatis suspicione in scena notaret. In quo genere largam ridendi materiam suppeditabat Socrates, tu propter
morem uaeque insolentiam notus esset ornrubus, quum neques Ientiae sp Iem amaret, nec sectam Parare Ib studeret, neque recondita quaedam atque arcana docere se suntllaret,
nec mercedem doctrinae emeret, sed Vulgo ubique consweeretur, in opificum taberis disputaret, Qui se scire contenderet, In magna paupertate inrisas contemneret, pedibus nudis semper incederet, in via Publica totas horas, Immo totos dies meduabundus, quasi ammo abalienato, staret, omnμnoque sun ipsi sapere, quam Placere assis mallet Acced bat, quod in ipsa illa vitae tehuuat et simulatione inscitiae Valde superbus esse videbatur, eamque superbiam vultu Praese ferebat. ec desiisse crediderim nonnullorum indIMasonem, quod multi adolescentes hominem tam intrum studiose sectarentur, suspeetamque eius sapientiam cupide imbiberent. Inde factum est, ut Aristophanes, quum vinet philosophis a ridere, nulla re main placituram Putaret fabulani filiam, quam si illi pauete philosophoriti tribueret, issi quod haberetur Plutosophus, vel sola Personae specie risum spectatoribus Posset co novere Easdemque aussas fixisse arbitror, Mare
Eupolis et Amipsias Socras illuserint. De Anupsilae versibus lina dicetur Ab Eupolide etsi scholiastes ad . T.
38쪽
paucis in loeis vehementius reprehensum seribu Somaean, quam ab Aristophane an inua Nubiluis, tamen quod eius res exemplum ineri,
τῆν ἐπέδειξιν. . . Στησιχόρον προς την λυραν
Id quin ipsorem scholiorem testimomo intillianua sum, quae Aristophanes licii v. 180. ἐκ της παλαιστρας δυάτιον φείλετο, tum non mmore cum a minis dictum videtur arridnuitur talia Athenis, ut multa vel invidia hominum vel lamis conseminincitur, redii, repetit, auget quidein facillita credam, Socrati tributum e3se, quod Chaerephon vel alius Socratis sectatomun omniisIsset, quam, qM MOUI suspicax petulantia Proiecit, iuvenile illud Socratis vinum nusse. Aristopham quidlanis quae Peculiaris caussa fuit, quare S cratem Perstringeret, et hunc potius quam alium sophistam in scimam produceret, ea in odio Euripidis quaerenda erit, cuius Soeratem auramuissimum ruisse 'nstat. atque, ut Aelianus in V. H. II. Ia refert, vix ille uni iurun in theatro onspiciebatur, nisi si Euripides novis sabulis decertaret, quas Promer muri praecem a sapientiaeque commendationem . plurimi facietis. Quinascebatur e n adiuvMe Euripidem in insistoclus scribη δ qua re comicorum testimoni Protulit Diogenies Laer- a II IS in iisque unum, ut videtur, e vium Priore editione. Sed volo de Soerato ciccte paullo explicassus, ne XV savisse Arist uinem, non defendisse videar Sqcridem quum philosopluam caelo devocasse et ollocasse in urbiabus praedicem quum vitam eisse constet integerrimam se te innocentissimam quum mortem sustinuisse ea qua s sientem decet cum animi tranquillitate sit tradurun quid miariun qmmanis eius admiratio est omnium, ut pro exemplo virius et sapientiae habeatur, iud emurque non solum quod extremo est supplicio a civibus suis assectus, sed etiam quod coniici eum ut ineptum nugatorem iuventutisque malistaendi artibus cora umorem in scena traduxerant Sed tamen Vereor, ne, qui Vel de Mosophia vis disseremuit, ves
39쪽
PRAEFATIO. xxxvinxere de Ingenio ae moribus, oriun plerique, ut in Varo fere nonnisi per laudes noto, non mia satis incoranimo iudicio usi: id quod accidi etiam doctisinno scriptori dissertationis de accusinone Socrati, inmissiliothecae veteris siueraturae et artis fasc. I. et II. Quam iuvi qmul ad Italosophiam Socratis at net, euis auo quae fuerit, onusium optime intellexisse mihi virudetur Schleiennacheriis in coinnienti philos Acad. Berosin. a. IS 14. IM5. Nam Socrates quum illud ipsum quae esset, scire aliquid, inves aret, quIque fontes essent scienda e Moscendique aperire u ret, avocavit anianos a subtilitate inutilium sis tauonum, quibus ingenium potius 1Ῥae secendi exerestatio ostentaretur, quam ut fructus exari aliquis
redundaret, traduxitque ad eas quaestiones, quae ad vitam vel publicam vel privatiun recte sapienterque instituendam pertinerent, quod quibus ad has res opus est Veri, recti, iusti, honesti, decori notionibus, in ipsis hones tun ruinis In-
suas esse intelligereti Quod ille Muni facere coarguendo
magis et renitando quam docendo et Persuadendo, Vertinat potius quae inania ab aliis Praeciperentur, quam condebat novam doctrinam. Quae si est deinceps ab alus fundata, ex-e alia, nam Ina que perfecta, debetur quidem ipsi huius rationis summa, sed ut excitati ab eo ita, in Socratici vocantur, In manuque Plato, quae ipsis lacerent, veluti ex ore ni 'stri sui prolanent. Quorum plurima a mulus S crati sunt tributa, quae, si severius musas, Vel non erant ab illo, vel erar alio modo AEcta aut coitata miliuntque ad eam rem contuli consuetudo illa scribendi dialogos Socraticos, quorum inventorem Aristoteles apud Amenaeum lib. XI. p. 505 C. Alexamenum ei in siisse mulidit quod genus scribendi haud dubie illo tempore et orium est et multoriunstudiis culium, ii musici Socratis tum iniusta eius condemn tione commota, tum admirati morientis Ina tu linem anum, ad vindicandam viri innocensam ornandasque quas contemni ab iudiciuiis vidissent virtutes sunt exestis. Nam Profecto nec Philosophiae nec sapientiae nec minuas tantam ille esset claritatem adeptus, nisi imusto damnatus iudidio mortem sortiter atqMe aequo a no pervasisset. Virtus enim ea, quae nomina tuasne rearum gestarum, aut splendore ingenii, aut
40쪽
insolentia facinorum, sed vitae moramque Inleginale cons-netur, neglenta iacet oblivionique minitur, nisi foriunae graisvem est a se insignem Pemessa muriam. Ic, tu nunc Inmanian orbIs teream Partem tenent, nulli essent Christiani, nisi rellionis huius auctor sanctissimus animia re delissimo supplicio constantia con nasset eos, an se eius disciplinae addixerant. Id non videntur satis reputasse, qui Sora atem tantopere admirantur. Nam illi sunt isti, ex quos claris est factus Amici eius atque illi, sique ipsa d nium morte eius ad eum defendenduin laudandum, oes hi induin provocati. IV eo si se sere, Conues, et riserunt e IIII et uuPeram iit, Petulanulis *fidem nonnulli, sed ut sierint etiam Pu aequius de eo setinent. In his numerem Amipsiam, qui mihi Videtur paucis Versu us Verissime descripsisse Socratis ingenium. De eo sic refert Diogenes Laertius u. 28. 26ειφέας δ' ἐν τρίβωνι παρειςάγων αυτον φησὶν Ουτως.
Σωκρατες ἀνδρων βελτιστ ' λίγων πολλων δὲ ματαιόταθ Ἀπεις
και ἡ προς ωοῖς, καρτερικός τ' εἶ ποθεν ἄν σοι χλαῖνα γένοιτος τουτι το κακον των σκυτοτόμων κατ' ἐπήρειαν γεγένηται. ουτος μέντοι πεινων ουτως υπώποτ' ἔτλη κο
Imma versuum in primo cautelae Au In Quaesit scen.SPec. II. p. 44. λέγω ει πολλω scripserit, non inteliso: mmo, Sirimi quam Verissima est libromun scriptura Post secundum versum deesse aliqvid, in qu τὰ ἄνυπόδητον Socratis commemoraretur, vidu errarius de re Vestiaria Pari. II. lim. IV. c. Is in meritaties. Aes Rom. Ol. IV. P. M . Posteriores duos versus ab alia persona dies apertum est. Sic ille quidem de uno. Sed mortuo, quum Poenueret Assi nienses iniusti iudicu, nulli nisi laudes sunt viri auditae m-que incredibile, etsi metasse non emn est, collacrimasse totum theatrum ad hoc Euripidis in Palamede: