Aristotelous peri geneseos kai phthoras. Aristotle on coming-to-be & passing-away (De generatione et corruptione) A revised text with introd. and commentary by Harold H. Joachim

83쪽

σχεδον φανίζεται καὶ μιχθθῶς ἄπεισι χρωματίσας μόνον.

ταυτ δε τοῖτο συμβαίνει και φ' τερων φανερον τοίνυν κτων εἰρημενων καὶ τι εστι μίξις καὶ τί στι καὶ δια τι, καὶ ε

θητικά τε πτ' αλληλων και ευόριστα και ευδιαίρετα ταυταγα οἴτ εφθάρθαι νάγκη μεμιγμενα υτ ετ ταυτα πλως εἶναι, ἴτε σύνθεσιν εἶναι την μίξιν υτων, υτ προς την αἴσθησιν ἰλλ εστ μικτον μεν ο ν ευόριστον ον παθητικον oκαι ποιητικόν, και τοιουτω μικτόν πρὸς ὁμώνυμον γαρ τομικτόν), η δε μίξις των μικτῶν ἀλλοιωθεντων νωσις.

συνεστωσαις ουσίαις υκ ἄνευ των αἰσθητῶν σωμάτων. τούτων

84쪽

μεταβάλλοντων ν κατα σύγκρισιν καὶ διάκρισιν η κατ' ἄλλην μεταβολην συμβαίνει γένεσιν ειi a και φθοράν. λλ' οἱ μεν ποιοῖντες ρίαν άλην raρα πω εἰρἹμένα. ταύτην Τὰ σωματι-i κην καὶ χωριστήν, αμαρτάνουσιν. δύνατον γαρ ἄνευ ναντιώσεως εἶναι, τυ σῶμα τουτο ἰσθητης-η γαρ κοῖφ0ν βαρυ η ψυχρ0ν η θερμον νάγκη εἶναι το ἄπειρον τουτο, λέγουσί τινες εἶναι την ρχην ὼς δ' εν ω ιμαίω γέγραπται, ουδένα ἔχει διορισμόν. Oυ af εἴρηκε 'aφῶς το παν-I δεχες, ει χωρίζεται των στοιχείων, οὐδε χρηται Ουοέν, φη- σας ιναι ποκείμενόν τι τοῖς καλουμένοις στοιχειοι πρότερον, οῖον χρυσον τοῖς ἔργοις τοῖς χρυσοῖς καίτοι καὶ τοῖτο υκαλῶς λέγεται τουτον τον τρόπον λεγόμενον, ἀλλ ων μὲν ὰλλοίωσις. ἔστιν υτως, ων δε γένεσις καὶ φθορά, αδύνατον2 ἐκεῖνο προσαγορευε σθαι ἐξ υ γέγονεν καίτοι γέ φησι μα- κρω ληθέστατον εἶναι χρυσον λεγειν ἔκαστον εἶναι), ὰλλα των στοιχείων ἄντων στερεῶν μέχρι επιπέδων ποιεῖτa την ἀνάλυσιν, δύνατον δε την τιθηνην και την ἴλην την πρώτην τα επίπεδα εἶναι. hμεῖς δε φαμὲν μὲν ειναί τινα λην25 ων σωμάτων των αἰσθητῶν, ἀλλ ταύτην υ χωριστην ἀλλ' ἰει με εναντιώσεως, ε ης γίνεται καλούμενα στοιχεια διώριστa δε περὶ υτῶν ετέροις ἰκριβέστερον ου μηνίλλ' επειδ3 καὶ τον τρόπον τουτόν εστιν ε της λης τα σωματατα πρῶτα, διοριστέον και περὶ τούτων, ἀρχην μεν καὶ πρώ-ῖ την οἰομένοις εἶναι την λην την χώριστον μὲν ποκειμε

86쪽

τὸ χον ὰλλοτρίαν γρότητα επιπολ , βεβρεγμένον δε τὸ εἰς βάθος, ξηρο δε τὸ στερημενον ταύτqς, φανερὸν τι τὸ

μεν διερον εσται του γρου, τὼ δ' ἀντικείμενον ξηρὸν του πρώ-z τως ξηρου πάλιν δε ὁ γρὰ καὶ ὁ πεπηγῖς σαυτως υγρὸν μεν γάρ εστι τὸ χον οἰκείαν γρότητα εν τω βάθει

etiam i

88쪽

α δες ὁμοίως δὲ κὰπ των ἄλλων το δὲ πυρ εστιν υπερβοληθερμότητος, σπερ καὶ κρύσταλλος ψυχρότητος η σρπῆξις καὶ ἔσις υπερβολαί τιr ες εἰσιν, ' μεν ψυχρότητος, η δε θερμότητος εἰ οἶν ὁ κρύσταλλος εστ πηξις γρου καὶ

ψυχρου, καὶ το πῆρ ἔσται ζέσις ξηροῖ και θερμου διὸ κα ουδὲν

3 οἴ εὐκρυστάλλου γίγνεται οἴτ' εὐπυρός . οντων δε τεττάρων των πλῶν σωμάτων, κάτερα τοῖν δυοῖν κατέρου των τό

89쪽

θατερου μεταβάλλοντο - τὸ μεν Ἀαρ θερμὸν καὶ ξηρόν, τὸ δε θερμὸν καὶ ὐγρόν, στε αν κρατηθη τὸ ξηρὸν υπὸ του

90쪽

λείπεσθαι εν ἀμφοῖν η ταυτα η τἀναντία εξ υδετερων δεῖ ἐγχωρε ι γίγνεσθαι σῶμa-οῖον εἰ μεν του πυρὸς φθαρείη τοξηρόν, του δ' ἀερος το γρόν λείπεται γαρ εν μφοῖν τοθερμόν , εὰν δ' ξ κατερου το θερμόν, λείπεται τὰναντία, ξηρὸν και γρόν. ομοίως δε και εν τοι ἄλλοις εν ἄπασι γαμ τοῖς φεξης χνυπάρχει μεν 'aυτ, τὶ δ' έναντίον,3 ἄσθ' ἄμα δηλον τι τα με ε ενδ εις εν μετaβαίνονταενὸς φθαρεντος γίνεται, τα δ' εὐδυοῖν εἰς εν πλειόνων ἔτι 332 μεν οὐν παντα ε παντὸς γίγνεται, καὶ τίνα τρόπον εις ἄλληλα μετάβασις γίγνεται, εἴρηται'