Arrians Anabasis

101쪽

- κατεστραταπέδευσε.

Καὶ ἐνταυθα ἀφι---ται παρ' υτον Σελγέων πρέ-28-ις. οἱ δέ σι καὶ αυτοι Πισέδαι βάρβαροι και πολιν πάλην ἐκουσι καὶ αυτοὶ μάχιμοί εἰσιν τι δε πολέμιοι - ελμισσεμιν - παλαιου ἐτύγχανον, περ φιλέας οὐ λελέξανδρον πεπρεσβευμένοι σον. καὶ προς Ου- σας σπένδεται πιέωνδρος, και - τούτου πιστῶς μοπαντα ἐχρηροπιο την ελμισσον δε ἀπέγνω λῶν αὐεν αγ χρόνW, ἀλκ επι Σαγαλασσου ἐστέλλετο. ην δε και- ου μαρὰ πόλις Πισίδαι σε τουτρο κουν, καὶ ἐδόκουν πάντων Πισιδῶν μαχέμων οντων αυτοι Π- Οἱμπιμ ατοι και τότε τον λόφον τον προ της πόλεως, - - ουτος υ μεν του τείχους πυρος ἐς το ἀπομάχεσθαι ν, κατειληφότες προσέμενον Ἀλέξανδρος δε τρο μεν φάλαγγα των Μακεδόνων τοττει δε ἐπι μεν - δεξιου κέρως, να και αυτος ἐπετέτακτο, ους πα- οπιστὰς Φελ εχομένους δε οέτων του πεζεταίρους ἐστε ἐπὶ τ ετ τμον παρατείνας, ως κάστοις των στρατηγῶν' νμονέα της τάξεως εν τότε μερρ ην επι δε του

φως, - γεῖτο Σιτάλκης οἱ γαρ ἱππεῖς αὐτ ουκωφέλιμοι ν τῆ δυσχωρέ ησαν τοις υσέμις δε και τελμισσεῖς προσβεβοηθηκότες υνετάξαντο. πιδ δε οἱ ἀμφ' Ἀλέξανδρον προσβεβληκότες φορει

102쪽

τε κατώ ν ά Πισίδαι κατ' αντι το ἀποτομώτατον της ανόδου σαν καὶ ἐν τούτW ωιτέθενται αὐτοξ οἱ --βαροι λόχοις κατὰ κέρας κάτερον ἱ σφισι μἐν ευαρο- - τωνον ν τοις πολεμέοις ὁ χαλεπωτάτη η κρωβασε καὶ τους μἐν τοξότας, οἷ δ ουτε ἀκριβῶς τλισμένοvς6 καὶ πρώτους πελάσαντας, τρέφαντο οἱ δε Ἀγρια μ

εμειναν ἐγγυς γαρ η δη καὶ φάλαγξ των Μακεδονευν προσηγε καὶ προ αττης Ἀλέμνδρος ἐφυί-- ώς δε χερσὶν ὴ μάχη ἐγένετο, γυμνοι τε οἱ βάρβαροι οντες ὁπλέ

ταις προσεφέροντο καὶ πάντη κατατιτρωσκομενοι επιπτω,

πεντακοσίους κουφοι γὰρ οντες καὶ μαειροι, των ν

ρέων ου χαλεπῶς ἀπεχώρουν καὶ οἱ Μακεδόνες δια βω- ροτητα των πλων καὶ μειρέαν τῶν ὁδῶν Ου θαρραλέοι ἐς το διώκειν σαν Ἀλέξανδρος δε ἐχόμενος τῶν φευγόντων την πόλιν αυτῶν αιρε κατὰ κράτος τῶν δε ξυν-- Κλέανδρός τε ὁ στρατηγὸς τῶν τοξοτῶν ἀποθνησκει

καὶ τῶν ἄλλιυν ἀμφὶ τους εἴκοσιν Ἀλέξανδρος δε ἐπὶ τους ἄλλους Πισίδας γε καὶ τα μέν τινα τῶν φρουρίων βέρι ἐξεῖλε, τὰ δε ὁμολογέρ προσηγάγετο. 2 Ἐντεῖθεν δε Ιει εαὶ Φρυγίας παρὰ την λίμνην θονομα Ἀσκανέα, ἐν Εαλες πήγνυνται αυτόματοι, καὶ τούτοις χρῶνται οἱ πιχωριο ουδ Θαλάωσης τι επὶ τούτου δέονται καὶ ἀφικνῶ- ες Κελαινὰς πεμπτειος εὐειταῖς Κελαιναῖς ἄκρα ἐν πάντ' Ἀπότομος, καὶ ταώτην

103쪽

- χίλιοι, πιλνε δ μισθοφόροι κατόν. - τοι πισβεύονται παρ' Ἀλέξανδρον, ἐπαγγελλόμενοι, εἰ μη--οιτ σφισι βοήθεια ἐν μέρq4 ξυνέκειτο, φράσαντες

- μέραν, τι παρα σουσι το χωρέον καὶ εδοξε ταυτα Ἀλεξάνδρω φελιμώτερα η πολιορκεεν απορον πάντη προσφέρεσθαι την κραν πρὸς με ὁ ταῖς Κελαιναῖς ροῖ -Αν καταλελει στρατιώτας ες χιλίους και πεντone σίους. μεινα δἐ αυτου μόρας δεκα και σατράπη ἀποδειξας ρυμα Ἀντίγονον τον Φιλόππου, επι δε τους στι μάχους ἀπ ἐκείνου στρατηγὸν Βάλακρον τον Ἀμυντου ἐπιτάξας, αυτὸς ἐπὶ Γορδίου στέλλετο και Παρμενίωνι ἐπέστειλεν, γοντα μα- την δυναμιν ειῶσε ἀπανταμ καὶ ἀπήντα ξυν τῆ δυνάμει Παρμενέων. και ι νεόγαμοι δε οε επι Μακεδονίας σταλέντες ει Γόρδιον κον καιον αυτοῖς λλη στρατιὰ καταλεχθεῖσα, ν γε Πτολεμαῖός τε ὁ Σελευκοι και ενος ὁ Πολεμοκράτους και Μελεαγρος ὁ Νεοπτολέμου, πεζοι με Μακεδόνες τρισχέθλιοι, ανιῶ δἐ ἐς τριακοσίους καὶ Θεσσαλῶν παεὶς δε κόσιοι, πλείων δε κατὸν καὶ ιεντήκοντα, ν γ,ῖτο

104쪽

δρον ἀφέκετο, δεομενοι Ἀλεξάνδρου ἀφῶνα σφισι τους αἰχμαλώτους ο ἐπι Γρανικέ ποταμ ἐλήφθησαν Ἀθη

ναιων ξυστρατευόμενοι τοι Πέρσαις καὶ τότε ἐν Μακε- δονέρε ξιν τοι δισχιλίοις δεδεμένοι ησαν και περ αυτ απρακτοι ν φ τότε πηλθον ου γαρ δόκει σφαλῶς ὼ- ἈλεξάνδρW τι συνεστῶτος του προ τον Πέρσην πολέμου ἀνεῖνα τι του φόβου τοις Ελλησιν σοι ἐναντία τῆ Ἐλλάδι στρατευεσθαι αἐ των βαρβάρων -κ απηξίω--ν ἀλλ' - ρίνεται, ἐπειδὰν τα παρδντα καλῶς μηροταε, τότε κειν υπἐρ των αυτῶν πρεσβευομένους.

105쪽

E δε τούτου Μωνων του τε ναυτικου παντὸς γεμών 1 βασιλέως Λαρείου καθεστηκὼς καὶ της παραλίου τι πάσης, ς ε Μα, εδονέων τε - την Ἐλλάδα ἀποστρέφων τον πόλεμον, πιο μεν λαμβάνει προδοσέρ ἐνδοθεῖσαν ενθεν δε ἐπὶ έσβου πλευσας, ου προσφθον υτεοι Μιτυληναῖοι, τὰς ἄλλας πόλεις της Ἀέσβου προσηγάγετο. ταυτας δε παραστησάμενος καὶ προσσχὼν τῆ Μιτυλήνyaτην μεν πόλιν χάρακι διαλφὼ Θαλύττης εἰς Φάλατταν

ἀπετείχισε, στρατόαεδα δε πεντε ποικοδομησάμενος της ς κράτει ου χαλεπῶς. καὶ μέρος μέν τι των νεῶν τον λιμένα αυτῶν φυλασσε, τὰς δε ἐπι την ἄκραν 0ς έσβου

- Σίγριον, να φ προσβολὴ μάλιστά εστι ταῖς αὐτελέου - Γεραιστου και Μαλέας ὁλκάσιν, ἀποστεέλας τον παράπλουν εν φυλακῆ hεν, ς μ τινα φέλειαν κατὰ λατταν γιγνεσθαι τοις Μιτυληναίοις καὶ ἐν τουτw3

106쪽

αυτὸς μεν νόσου τελευτ*, καὶ ἀπερ τι αλλο, και τουτο ν

του τότε βλαφε τα ασιλέως πράγματα. -τοφραδμος

καὶ Φαρνάβαζος ὁ Ἀρταβάζου, του καὶ πέτρεφε

τελευτῶν ὁ Μέμνων την αυτο ἀσην στε Λαρώῖόν τινα- αυτης γνῶναι, ἀδελφιδ αυτου οντι, υτοι λαο- λιορκέρ υκ ἀήρώστως προσέκειντο καὶ οι Μιτυληναλοιτης τε γης εἰργόμενοι και απὸ θαλάττης πολλαῖς ναυσὶν ἐφορμουσαι φρουρουμενοι πέμψαντες παρὰ τον Φαρνάβαζον μολογέας ἐποιήσαντο, τους μει ξένους τους παρ'

Ἀλεξειδρου σφίσι κατὰ συμμαχίαν κοντας ἀπελθεῶν, Μιτυληναίους δε καθελῶν μῖν τὰς πρὸς Ηλέξανδρόν σφισι γενομένας στήλας, ξυμμάχους δε Ιναι Λαρείου κατὰ την εἰρηνην την ἐπ Ἀνταλκίδου γενομένην πρὸς βασιλέα να-

ρεῖον, τους φυγάδας δε αυτῶν κατιέναι επὶ τοις μίσεσι

. 6 των τότε οντων οτε φυγον ἐπὶ τούτοις μἐνωφὴ ξυμβασις τοι Μιτυληναίοις πρὸς τους Πέρσας ξυνέβη Φαρνάβαζος δε και -τοφραδειης ώς παρηλθον απαξ εἴσω της

πόλεως, φρουράν τε ες νυτην εισηγαγον και φρουραρχον

μ' αυτὶ Λοκόμήδην Ῥόδιον, και τυραννον ἐγκατέστησα τῆ πόλει Λιογένην, ἔν των φυγάδων χρήματά τε εἰσέ-

107쪽

ἐαν τους Μιτυλναίους τα ἐν ἱρ ἀφελόμενοι τους ροπας, τα δἐ ἐς το κοινὸν επιβαλόντες. υτ δε διαπραξάμενοι Φαρνάβαζος μἐν πλει ἐστὶ 2 οάας, ἄγων του μισθοφόρους' -τοφραδάτης δε ἐπὶ re αλλας νήσους καὶ ἐν τουτου καταπέμπει Λαρεῖος θιμώνδαν τον Μεντορος, αυτὸν ἐν του ξένους παρὰ

φαρναβάζου παραληψόμενον καὶ ἀνάξοντα παρὰ βασιλέα, ρν αλ δἐ ροῶντα ἄρχειν σων Μέμνων σε. καὶ παραδους τούτφ τους ξένους Φαρνάβαζος πλει παρ' -τοφραδάτη ἐπὶ τὰς ναυς ώς δὴ ὁμο ἐγένοντο, δέκαμεν ναυς στέλλουσιν ἐπὶ τὰς Κυκλάδας νήσου Λατόμνανδρα Πέρσην ποντα, αυτοὶ ὁ ναυσὶν κατὸν ἐπὶ ενέδου πλευσaν κατακομισθέντες δ της Ἀνέδου ει τον βόρειον καλούμενον λιμένα πέμπουσι παρὰ τους ενε-M- και κελεύουσι τὰς στήλας τὰς προς Ἀλέξανδρον καὶ τοὶς Ελληνας γενομένας σφίσι, ταύτας μἐν καθελεῖν, προς ρεων δ αγειν την ειρήνην ν επὶ Ἀνταλκιδου Λαρεόφοινέθεντο. ενεδέοι δἐ τὰ ἐν της ευνοια ἐς Ἀλεξαν- ὀρόν τε καὶ τους πιληνας ἐποίει μαλλω ἐν δἐὰφ παρόντι-ορον αλλως ἐδόκει τι μη προσχωρήσαντας ταῖς Πέρσαις σώζεσθαι ἐπεὶ Ουδ ,γελόχφ, του προσετέτακτο

108쪽

Φαρνάβαζον τους ενεδίους φόβφ μὰλλον η ἐθέλοντας

πὰρεστήσαντο.

Ἐν δ τούτω Πρωτέας ὁ Ἀνδρονίκου ειυγχανε μει

ξυναγαγὼν ξ υβοέας τε καὶ Πελοποννησο ναυς μακρὰς ἡπὁ Αντιπάτρου τεταγμένος, ο εἶναι τινα ταῖς τε νησοες φυλακὴ, καὶ αυτ τη 'πιλάδι, ει, καθάπερ ἐξηγγέλλετο, ἐπιπλέοιεν οἱ βάρβαροι πυθόμενος ὁ Λαπόμην στερὶ Σέφνον Ἀρμεῖν δέκα ναυσίν, ψυῶς εχων πεντααίδεκα νυκτος νάγεται αδ αλκίδος της ἐπὶ τ υρέαο καὶ προσσχὼν εωθεν Κυθ φ τ νῆσο την μεν μέραν αυτοῖαυλίζεται, ώς σαφέστερόν τε διαπυθέσθαι τα περι των δέκα νεῶν καὶ ωu εν νυκτὶ φοβερώτερον προσπεσεῖν τοκωοίνιξιν δἐ εμαθε σαφῶς το Λατόμην ξυν τεις ναυσιν εὐαφντ ὁρμοῖντα, πιαλφυσας τι νυκτος α'αυτὴν τὴν εω καὶ δαρρσδοκήτοις ἐπιπεσὼν κτῶ μεν ναυς αὐτως ἀνδράσιν λαβε Λατόμης ὁ μετα υοῖν τριηροῖν

Ἀλέξανδρος ὁ Α ἐς Γόρδιον παρῆλθε, ιδθος λαμ

βάνει αυτιν ἀνελθόντα ἐς τὴν κραν, να και τα βασμλεια ν τὰ Γορδιου και του παιδις αυτο Μίδου, τὴν αμαξαν ἰδεῖν - Γορδίου και του ζυγου της μόρης τὸν

δεσμόν. λόγος ὁ περὶ της μάξης ἐκείν' παρὰ τοις

προσχώροις πολυς κατεiχε, Γόρδιον εινα τῶν πάλαι Φρυ-

109쪽

- ανδρα πένητα καὶ ὀλίγην εἶναι - γην ἐργάζεσθαι - ζευγη βοῶν δυο. καὶ φ ἐν ἀροτριῆν, φ δἐ άμα-

ιν τον Γόρδιον καί ποτε ἀρουντος αυτου πεπτηναι ι τον ζυγὸν ἀετον καὶ ἐα μώῖναι Ἀστε επι βουλυτινωθήμενοW οὐδἐ εκπλαγέντα τῆ φει ἰέναι κοινώσοντα τὰ του θείου παρὰ τους πελμισσεας τους μάντεις' ἀναι γαρ τοι γελμισσέας σοφους τ οεῖα εξηγεῖσθαι καί σφισιν π γένους δεδόσθαι αυτοις και γυναιξει καὶ παισὶ την μαντείαν. προσάγοντα δἐ κωμ τινὶ των ελμισσέων Ἀντυχεῖν παρθέντ δρευομένy καὶ προς ταυτην ἀπεῖν πως ο τ το δετο ἐσχε την δέ, εἶναι γαρ καὶ αυτθν του μαντικοῖ γένους, Ῥειν κελεῖσαι φ ιῖ φωσιλάι ἐπανελθόντα εἰς τον τόπον αυτόν. καὶ δεηθῆναιρορ αυτης Γουρδιον, την θυσίαν ξυνεπισπομένην οι αυτὴνεξηγήσασθ'αι, θῆσαί τε πως κείνη πετέθετο ον ὁρ-

διον καὶ ξυγγενέσθαι ἐπὶ γόμφ τη παιδὶ καὶ γενέσθαι

-τοi reaiδα Μίδαν νομα. ηδ τε ανδρα εIναι τον -- δὴ καλιν καὶ γενναῖον καὶ ρ τούτW στάσει πιέζεσθαιν σφίσι τους Φρέγας, καὶ γενέσθαι αυτοῖς χρησμον τι αμαξα ξει αυτοῖς βασιλέα καὶ τι υτος αυτοὶ καταπαυσε τον στάσιν Ἀτι δἐ περ αυτῶν τούτων βουλευο

θῶς αυτοῖς φραζεν τι αξε η μαξα καὶ καταστνσαι μώ αυτους βασιλέα τον Μίδαν, Μίδαν δ αὐτοὶ την στάσιν καταπαῖσαι, καὶ την αμαξαν του πατρὸς ἐν τῆ

110쪽

του δεσμου, λυτο δἐ περιιδεῖν - η θελε, μη τενα καὶ

τουτο ἐς τους πολλους κίνησιν ἐργάσηται, οἱ ἐν λέγουσινοτὶ παισας το ξέφει διέκοψε τον δεσμον καὶ λελυσθαι εφη Ἀριστόβουλος ὁ λέγει ἐξελόντα τον στορα σου ἡνον, ς ην τέλος διαβεβλημένος δια του ιμο δι--πάξ, ξυνέχων τον δεσμόν, ἐξελκυσαι ξω του Φου ον ζυγόν. πως ἐν δ ἐπράχθη τα ἀμφι φυερον τουτφωλεξάνδρου - εχω στυρέσασθαι ἀπηλλάγη δ' ουν, της μάρης ἀτός τε και οἱ ἀμφ' αυτὸν του λογέου

του ἐπι τῆ λύσει του δεσμου ξυμβεβηκότος. και - κοιτης νυκτος κείνης βροντα τε και σέλας ἐξ Ουρανου ἐπεσήμηναν και ἐπι τούτοις ε ε 3 στεραέρ Ἀλέξανδρος τοι φήνασι θεοῖς τα τε σημεῖα και του δεσμου την λυσιν.

ἐστέλλετο κώε αυτ πρεσβεία ἀφικνεῖται Παφλαγόνων, τό τε θνος ἐνδιδόντων και ἐς ὁμολογίαν ξυμβαινόντων

ἐς δ την χώραν ξυν τῆ δυνάμει μη ἐσβαλεῖν ἐδέοντο.