Arrians Anabasis

131쪽

uσσας, στῶ ουδἐ κατὰ εχθραν οἱ γενέσθαι τον πόλεμοναρις αρεῖον, ἀλλ' ο=τἐ τῆς ἀρχης της Ἀσίας διαπεπολεμῆσθαι ἐννόμως ταυτα ἐν Πτολεμαῖος καὶ Ἀριστόβουλος λέγουσι λόγος δε εχει καὶ αυτὸν Ἀλέξανδρον τῆ

'Ἀλέξανδρον της τε ες τὰς γυναῖκας κατοικτίσεως και της ει τον Ἀτειρον πίστεως και τιμῆς εἴτε πιθανὸς δοκεῖ

τοις ξυγγράφασιν Ἀλέξανδρος ς και ταμ α πράως και επῶν και ἐπι φει ἐπαινῶ Ἀλέξανδρον. Θαρεῖος ει τὴν ἐν νύκτα - λέγοις τοῖς ἀμφ' 13αυτὸν ἔφυγε τη δἐ μέρq ἀναλαμβάνων ε των τε Περσῶν του διασωθέντας - της μάχης και των ξένων τῶν μισθοφδρων, ἐς τετρακισχιλέους χων του πάντας, ώς ἐπι Θάψακόν τε πόλιν και τον Ευφράτην ποταμιν σπου ηλαπινεν, ς τάχιστα μέσον αὐτο τε και Ἀλεξάνδρου ον

132쪽

ὴσαν κατὰ α ρη φεύγοντες ἀφίκοντο ς ρίπολιν πης

Φοινίκης καὶ εoas ' καταλαβόντες τὰς ναυς νενεωaμημένας εν ων πρόσθεν ἐκ έσβου διακεκομισμένοι σαν, τουτων σαι μεν κάχναι σφισιν ἐς την κομιδην ἐδόκουν, ταύτας καθελκύσαντες, τὰς δε αλλας αυτο εν τοῖς νει- ρέοις κατακαύσαντες - μη παρασχεῖν σχεῖαν σφῶν την δίωξιν επὶ Κυπρον φευγον - ἐγεοεν εις Αἴγυπτον,7-περ λέγον στερον πολυπραγμονῶν τι Ἀμυντας α θνήσκει πωτων Πωρέων.

Φαρνάβαζος δε και -τοφραδάτης τέως μεν περὶ τηνωον διέτριβον καταστησαντες δε φρουρὰν της μου τὰς

μέν τινας των νεῶν ἐς κω και , λικαρνασσὸν στειλαν αυτοι δε κατι ναυσι ταῖς αριστα πλεούσαις αναγόμενοι

ἐς Σίφνον κατέσχον. και παρ αυτοῖς ἀφικνεῖται πιις -κεδαιμονέων βασιλευς επι μιας τριήρους, χρήματά τεαιτήσων ἐς το πόλεμον και δυναμιν ναυτικήν τε και αε-

κην σην πλείστην ἀξιώσων συμπέμφαι ι ἐς την ID - πόννησον. - ἐν τούτου αγγελία αυτοῖς πεται της μάχης της προς Υσσου γενομένης ἐκπλαγέντες δε προς τὰ εξαγγελθέντα Φαρνάβάζω ἐν συν δωδεκα τριήρεσι και των

133쪽

ριισθοφόρων ξένων ξυν χιλίοις καὶ πεντακοσίοις ἐν Μουἐστάλη, δείσας μη τι τρὸς τὴν ἀγγελίαν της ηττης οἱ λινεωτερίσωσιν. πιις ει παρ ουτοφραδάτου τάλαντα ἀργυ- 6

ρίου λαβών τριάκοντα καὶ τριήρεις δέκα, ταύτας μεν ι πων ξοντα ἀποστέλλει παρὰ τον ἀδελφιν τον αυτου θησε λαον ἐπὶ αέναρον και παραγγέλλειν ἐκέλευσεν ἀγησιλάφ, διδόντα τοῖς ναυταις εντελῆ - μισο ιν αλῶν την ταχίστην επι Κρήτης, τὰ κε καταστησόμενον. -τδ ει τότε μεν αυτο εν ταῖς νήσοις πέμενεν, στερονώδεις Ἀλικαρνασσὸν παρ' υτοφραδω ν ἀφίκετο. Ἀλέξανδρος ὁ σατράπην ἐν Συρία κοίλη Μένωνα τον Κερδίμμα ἐπέταξε δους αυτέδεις φυλακὴν της χώρας τους των συμμάχων ἱππεας αυτος δἐ ἐστι Φοινέκης θει. και ἀπαντ αυτο κατὰ την ὁδον Στράτων ὁ Γηρο- στράτου παις του Ἀραδίων τε καὶ των κρά - προσώκων βασιλέως ὁ δ Γηρόστρατος αυτὸς μετ υτοφραδάτου

επλει - των νεῶν, και ι αλλοι Πτε των Φοινίκων και

, των κυπρίων βασιλεῖς και αυτοὶ υτοφραδάτη ινμπλεον Στράτων δἐ ἈλεξάνδρW ἐντυχὼν στεφανοῖ χρυ-

στεφάνφ υτον, και τήν τε ' Ἀραδον αυτW την νησον και

την Μάραθον την καταντικρ της Ἀράδου ἐν τη στεμφ

λισμένην πόλιν, μεγάλην και ευδαίμονα, και Σιγῶνα και Μαριάμμην πόλιν και ὁλλα οσα της σφῶν πικρατείας ενδίδωσιν.

134쪽

I4 τι δἐ ἐν Μαρά- Ἀλεξάνδρου οντος ἀφίκοντο παρὰ

Λαρείου πρέσβεις, ἐπιπτολήν τε κομίζοντες Λαρείου καὶ αυτοὶ ἀπὸ γλωσσης δεησόμενοι ἀφάῖναι Ἀαρείου την ρο- τέρα καὶ την γυναῖκα καὶ τους παῖδας ἐδήλου δεχ ἐπιστολή, οτι Φαλα τε τρος Ἀρταξέρξην φιλέα καὶ σωρο

μαχία ἐγένετο και ἐπει- Ἀρσης ὁ υἱις Ἀρταξέρξου

ἐβασίλευσεν, τι Φέλιππος δικέας πρῶτος - βασελμυρσην ρξεν ουδἐν παρι ἐκ Περσῶν σταθών. ἐλου δεαυτὸς βασιλεύει Περσῶν, ουτε πέμψαι τινὰ Ἀλέξανδρον παρ αυτὸν ἐς βεβαίωσιν της πάλαι ουσης φιλίας τε κοισυμμαχίας, διαβηναί τε ξυν στρατη ς την Ἀσίαν καὶ πολλὰ κακὰ ἐργάσασθαι Πέρσας τούτου ἔνεκα καταμναιαυτὸς χωρg αμυνῶν και η αρχὴν τὴν πατρώαν ἀνασώσων τὴν μεν ει μάχην ς θεῶν - δοξεν ουτωκριθῆναι αυτὸς δε βασιλεῖς παρὰ βασιλέως γυναῖκά τε τὴν αὐτο αιτεῖν και μητέρα και παιδας τους λόντας, και φιλίαν ἐθέλειν ποιήσασθαι προς Ἀλέξανδρον πιαι ξύμμαχος εἱναι ΑλεξάνδρW και πω τούτων πω πειν

ηξόου Ἀλέξανδρον παρ αυτὸν ξυν Μενέσκετε και Αρσωρ

τοις ἀγγέλοις τοις - Περσῶν κουσι τους τὰ πιστὰ ληψομένους τε και πἐρ Ἀλεξάνδρου δώσοντας.

135쪽

Πρὸς ταλα ἀντιγράφει Ἀλέξανδρος καὶ ξυμπέμπει

τοι παρὰ Λαρείου ελθουσι Θέρσιππον, σωραγγείλας την ἐπιστολην δουναι Θυρεω, τῶν ει μη διαλέγεσθαι πω μηδενός. δε πιστου Ἀλεξάνδρου χει δε οι υμ τερο πρόγονοι ελθόντες εις Μακεδονέαν και εἰς την ἄλλην Ἐλλάδα κακῶς ἐποίησαν μὰς τειν προηδικημένοι εμει - Ἐλλήνων γεμὼν κατασταθεις και τιμωρήσασ-ι βουλόμενος Πέρσας διέβην εἰ - Ἀσων, σπαρξάντων

τμῶν. και γαρ Περινθιοις βρο σατε, ο τον ἐμον πατέρα ηδικουν, και εἰς Θρρο η' ης μεῖς πομεν, μναμιν --φεν υχος του ὁ πατρὸς ἀποθανοντος υπὸ των ἐπιβουλευσάντων, ους μῶς συνετάξατε, ς αυτοι ἐν ταῖς ἐπιστολαῖς πρὸς παντας ἐκομπάσατε, και Αρσην ἀποκτείναντός σου μετὰ Βαγώου, και η αρχὴν κατασχόντος ο δικαίως Ουδἐ κατὰ τὸν Περσῶν νόμον, αλλὰ δικου τος Πέρσας, και πἐρ εμο πρὴς τοῖς Ελληνας γράμματα - ἐπιτηδεια πέμποντος, πως προς με πολεμῶσι, και χρήματα ποστέλλοντος πρὸς σκεδαιμονίους και ἄλλους

τινὰς τῶν Ἐλλήνων, και τῶν ἐν ἄλλων πόλεων Ουδεμιῶς δεχομένης, Θακεδαιμονίων δ λαβόντων, - τῶν παρὰ - πεμφθέντων του ἐμους φιλους διαφθειράντων και

136쪽

160 ΛESAN DYτην εἰροῖν γ' τοῖς Uaησι κατεσκευασα διαλυειν ἐπεχειρορουκτων ἐστράτευσα ἐπὶ Ουπάρξαντος σου της θρας. νεαει μάτην νενίκηκα πρότερον με του σου στρατηγους καὶ σατράπας, νυν δε σε καὶ την μετὰ σου δέν μιν, καὶ την χώραν πω, τῶν θεῶν μοι δόντων, σοι μετὰ σου παραταξαμένω χη- τη μάχη ἐπέθανον, ἀλλα παρ' ἐμ κατέφυγον, τουτέον ἐπιμέλομαι - οὐκ Οχοντες α ἐμοί εἰσιν, ἀλλὰ αυτοὶ κοντες ειστρατευονται μετ' εμου. ς ουν μου της Ἀσίας πάσης πιρίου οντος γε

πέμπε τινὰ των φίλων τὰ πιστὰ ληφομένους ελθὼν δὲ προς με την μητέρα καὶ την γυναῖκα καὶ τους ααὶμ καἐὐαλλο τι θέλεις αἴτει καὶ λάμβανε. τε γὰρ ν -

- ώς βασιλέα της Ἀσίας πέμπε, μηδ α μυλει ἐξ ἴσοι

ἐπίστελλε, ἀλλ' ς κυρω οντι πάντων - σων φράζε εἴ του δέη ε δ μη, ἐγὼ βουλευσομαι περ σου ἀδρκουντος. εἰ ει αντιλέγεις περ της βασιλειας ἡ τομῶνας ετ ἀγώνυσα περι αυτης και η φευγε, ς ἐγ- ἐπὶ σι

15 Προς μεν Λαρεῖον ταυτα ἐπέστειλεν ἐπει δἐ μαθετά τε χρήματα σα συν Κωφην τε Ἀρταβάζου ἀποπεπόμφει ἐς Ληια ὁ Λαρεῖος τι άλωκε, και σοι Περσῶν ἀμφ' αυτὰ ἐγκατελείφθησαν συν τ αλλη βασιλικῆ

137쪽

- τα ἐς Θαμα ὁ Π μενέων φυλάσσειν ἐκέλευε τους δε πρέσβεις των Ἐλλήνων ο προς Λαρεῖον προ της μάτης σφιγμένοι σαν, ἐπεὶ καὶ τούτους εαλωκέναι μαθε, παρ' -- πεμπειν κελευεν ησαν δε υ κλης μεν παρτιάτης, Θεσσαλωκος δε Ισμηνίου και Λιονυσόδωρος ολυμπιονίκης, Θηβαῖοι, μικράτης δε ὁ μικράτους του στρατηγου, μναῖος. καὶ οἶ- ως κον παρ' Ἀλέξαυδρον, Θεσσαλισκον μεν καὶ Λωνυσόδωρον, καίπερ Θηβαίους ἄντας ευμ αφηκε, - μέν τι κατοικτίσει των Θηβῶν, τοδε τι συγγνωστὰ δεδρακέναι φαίνοντο, ὴνδραποδισμένης - Μακεδόνων της πατρίδος σφωιν - ηντινα δύναντο πέλειαν ευρισκόμενοι καὶ ε δ' τινα και - πατρίδι κΠερσῶν και Λαρείου, ταλα μεν -- ἀμφοῖν ἐπιεικνεν μηθείς, ἰδὼρ δε Θεσσαλίσκον μεν ιδοῖ του γένους

δωρον δε επι τῆ νίκη τῶν Ἀμπέων. Ιφικράτην ἐφιλιε τε της Ἀθηναίων πόλεως και μνήμη της δόξης του πατρις ζῶντά τε ἀμφ α τὸν πων ἐς τα μάλιστα τίμησε

καὶ νόσφ τελευτήσαντος τα ὀστα ες τὰς ' νας τοι προς γένους ἀπέπεμψεν. υθικλέα δέ, ακεδαιμόνιόν τε οντα, πὀλεως περιφανῶς χθρας εν φ ότε, και αυτὴν ουδἐνιδώ ευρισκόμενον ε ξυγγνώμην ο τι και λόγου αξιον, τα

die. -- ηνδραποδισμένης, . 2, 2.

Arrian. s

138쪽

γάλα στυροι, καὶ τουτον ἀ-κεν.

Ἐκ Μαράθου ἡ ὁρμηθεὶς Βύβλον τε λαμβάνει -

λογὼρ ἐνδοθεῖσαν, καὶ Σιδῶνα αυτῶν Σι νέων ἐπικαλεσαμένων κατὰ το ποος το Περσῶν καὶ Λαρείου ἐντε

Θε δἐ προὐχώρει, ἐπὶ Τύρον καὶ ἐντυγχάνουσιν αὐτέ

i Aλέξανδρος ὁ δ την τε πόλι ἐπαινέσας καὶ τως πρέσβεις καὶ γαρ σαν των πιφανῶν εὐαρ - τε ἄλλοι και ὁ του βασιλέως τῶν Ἀριων στεις αυτι δἐ ὁμοιλεις Ἀζέμιλκος με -τοφραδάτου πλεε ἐκέλευσεν

ἐπανελθόντας φράσαι Ἀρέοις τι, θέλει παρελθὼν ἐς την πόλιν θυσαι τλ' ακλεῖ.

Eστι γαρ ἐν Τύρ ιερ- Ηρακλεους παλαιότατον - μνήμη ἀνθρωπίνη διασώζεται, ου του Ἀργείου φακλέους του της Ἀλκμηρος πολλαῖς γαρ γενεαῖς πρότερον τιμωται ἐν ίρψ Ηρακλης η Κάδμον - Φοινίκης ὁρμηθέντα

6 ομολογῶ Ἀνδοθεῖσαν, Curtius es, ib oppidum ByMon raditum

deo reges Meedonum genus ducere. - , De Hercules de Tyriis ist

139쪽

δεκα θεῶν μακλέα αγουσιν Αἰγυπτιοι, καθάπερ καὶ

δελε τε ἐκεῖ και αἱ σέα θέονται Γηρυόνην δε, ἐφ' οντινα ὁ Ἀργεῖος μακλης ἐστάλη πρὸς τρυσθέως τὰ βοῆς πελάσαι τὰς Γηρυόνου και ἀγαγεῖν ς --- νας, ουδέν τι προσήκειν τῆ α των Ιβήρων Ἐκαταῖος λογοποιὸς λέγει -υδ ἐπι νησόν τιν Ἐρύθειαν λ

140쪽

της μεγάλης θαλάσσης σταμναι Ηρακλέα, ἀλλὰ της

ηπείρου της περὶ Ἀμβρακιαν τε καὶ Ἀμφιαόχους βαοιλέα γενέσθαι Γηρυόνην καὶ ἐκ της πείροι ταύτης ἀπελάσαι φακλέα τὰς μυς, χυδἐ τουτον παυλον έθλον

ωτιδεέμενον. οἶδα δε ἐγ καὶ ις τουτο ετ ευβοτον τηνηπειρον ταυτον καὶ βοῖς τρέφουσαν καλλίστας καὶ ἐς Ευρουσθέα των με ε παειρου βοῶν κλέος ἀφῖχθαι καὶ του βασιλέως της πιείρου το νομα τον Γηρυόνηνου ἔξω του εἰκότος τέ εμαι - δε ἐσχάτων της Ευρ 'Iβήρων ουτ αν του βασιλέως το νομα γινώσκειν Ευρυσθέα, υτε εἰ βους καλαι - τῆ χώρ ταυτ ν νέμονται, ει μη τις την Ηραν τούτοις ἐπάγων, ς αυτὴν ταυτα Ηρακλεῖ δι' Ευρυσθέως ἐπαγγέλλουσαν το υ πιστον τοτ

ἐπαγγέλλει Ἀλέξανδρος εις δε την πόλιν μήτε τινα Πετσῶν μήτε Μακεδόνων δέχεσθαι, ώς τουτ ες τε α παρτόντα το λόγφ ευπρεπέστατον και ἐς του πολέμου την κρίσιν, δηλον τι ουσαν, ἀσφαλέστατόν σφισι γε σωμ

ενον , δε ἐξηγγέλθη ἈλεξάνδρW τα ἐκ της , ρου, τοις με πρέσβεις προς ὀργην πέσω ἀπέπεμφεπι αυτὴς δε

ξυναγαγὼν του τε ταίρους και τους γεμόνας της στρα τιας και ταξιαρχας και λάρχας ελεξεν ἄδε.