Arrians Anabasis

171쪽

σωλος ἐς Αιδία δἐ σατράπην Μέναν δρο εκπέμπει των --ωπι εστ δε τοῖς ξένοις, νήγεῖτο Μένανδρος, Κλωρ- χος υ ετάχθη ἀντὶ ὁ Ἀρέμμα σατράπη Συρίας Ἀσκληπιόδωρον τον Ευνίκου ἀπέδειξεν οτι Ἀριμμας βλα

καὶ ἀφικετο ε Θάφαν ον Ἀλέξανδρος μηνος Ἐκ τομβυιῶνος ἐπὶ ποντος Ἀθήνησιν ἡ ριστοφάνους καικαταλαμβάνει δυοῖν γεφυραιν ἐζευγμένον τον πόρον καὶ γὰρ Μαζαῖος, τλη φυλακὴ του ποταμο εκ Λαρείου

ἐπετέτραπτο, ιππέας μεν εχων περὶ τρισχιλίους καὶ του--- Ἐλλ α μισθοφόρους δισχιλιους τέως μεν αυτου

του ποταμου ἐφυλασσε, καὶ επὶ φδε ο ξονεχὴς ὴ γέφυρα

172쪽

ευ=πορώτερα τα ξυμπαντα φ στρατου ην, και χιλὸς τοις Βιποις καὶ τα επιτήδεια ἐκ της χώρας λαμβάνειν, και το καυμα ουχ σαύτως πιφλεγον. ὁλόντες δε τινες κατὰ την ὁδὸν των ἀπο ου Λαρείου στρατευματος κατασκοπης

ἔνεα ἀπεσκεδασμένων ἐξήγγειλαν - Λαρεῖος επὶ nTόγρητος ποταμοῖ κάθηται, γνωκὼς εἴργειν Ἀλέξανδρον, εἰ διαβαίνοι και εἶναι - τέ στρατιὰν πολ μείζονα η

ὐξὴν λεν Κιλικι ἐμάχετο ταυτα ἀκοήσας Ἀλέξανδρος

ἀπολελοίπει Λαρεῖος, ἀλλα διαβαίνει τον πόρον, χαλεπῶς με δι' ξύτητα του ἐου, ουδενος δε ε γοντος. Ἐνταυθὶ ἀναπαύει τον στρατόπι και της σελήνης τοπολυ κλιπἐς γένετο ' και Ἀλέξανδρος ε ε τη τε σελή και φ λέφ a V y, οτων το εργον τουτο λόγος εἶναι κατέχει κα εδόκει Ἀριστάνδρ προς Μακεδόνων και' ἀλεξάνδρου εἶναι της σελήνης το πάθημα - ἐκείνου τοv

ιππεις υτοι πολέμιοι ἀνὰ τι πεδίον φαένονται, σοι δ'ο- χειν εἰκάσαι ξυντάξας ουν την στρατιὰν προυχώρει

173쪽

ώς ἐς μώχην και αλλο αυ των προδρόμων προσελάσαντες ἀκριβέστερον ουτοι κατιδόντες ἐψασκον δοκιῶν εἶναι σφισινον πλείους η χιλίους τους ἱππέας. ηναλαβὼν ουν τήν τε βασιλικὴ ἶλην κα των σαί- 8ρων μίαν καὶ των προδρόμων τους Παίονας ξλαυνε σαο η, την δε αλλην στρατιὰν βάδην πεσθαι ἐκέλεισεν. ιει των Περσῶν παεὶς κατιδόντες τους ἀμφ Ἀλεξανδρονκέως πάγοντας, φευγον ανὰ κράτος. και Ἀλέξανδρος

διώκων ενέκειτο και οι μεν πολλοι ἀπέφυγον, τους δε τινας καὶ ἀπέκτειναν, οσοις ποι εν ' φυny καμον, τους

ὁ καὶ ζῶντας πιττοῖς ποις λαβον και παρὰ τούτων Ῥαθον τι ου πόρρω ει Λαρεῖος ξυν δυνάμει πολλy.Βεβοηθήκεσαν γὰρ σαρείφ υδῶν τε σοι Βακτρέοις γοροι καὶ αυτοι Βάκτριοι και Σογδιανοέ ουτων μεν πάντων γεῖτο Βησσος ὁ της Βακτρίων χώρας σατράπης.

Βήσσου, αλλὰ κατὰ συμμαχίαν την ΛαρεἱοW γεῖτο δε αὐτῶν Μαυάκης Μυτοι δε ἱπποτοξόται σαν. χαρσαέτης ὁ Ἀραχcυτῶν σατράπης Ἀραχωτους τε γε και τους ορείους γνδους καλουμένους. Σατιβαρζάνης δε ὁ Ἀρείω, σατράπης Ἀρείους γε Παρειαίους δε και 'υκανίους καὶ Ταπουρους, τους πάντας ιππέας, Φραταφέρνης γεν.

δων δε γεῖτο Ἀτροπάτης ξυνετάττοντο δε Μήδοις

174쪽

μῶν Συρίας Μαζαῖος γεν ἐλεγετ δἐ ὴ στασα στρατιὰ Θαρείου πιαῖς ἐν ε τετρακισμυρίους, πεζοὶ δἐ ἐς εκατὸν μυριάδας, καὶ αρματα δρεπανηφόρα διακόσια, ἐλέφαντες ει υ πολλοέ, αλλὰ ἐς πεντεκαίδεκα μάλιστα γν-δoi τοι ἐπὶ τάδε του γνδο ἰσαν. - ταύτη τ δυνάμει ἐστρατοπεδευκε Λaρῶος ἐν Γυυγαμηλοις προς ποταμο ουμώμ, απέχων Ἀρβήλων της πόλεως σον ξακοσίους σταδίους, εν χώρW μὶφ

πάντη καὶ γαρ και σα νώμαλα αὐτο ἐς ἱππαθέαν, ταλα δἐ ἐκ πολλου οἱ Πέρσαι τοῖς τε αρμασιν ἐπελαι- νειν υπετη πεποιήκεσαν καὶ τλλα ιαπάσιμα ησαν γαρ ο ἀνέπειθον Λαρεῖον - της προὐγ- γενομένης μάχης τι αρα ἐμειονέκτησε των χωρέων τῆ στε τητι και Λαρεῖος ου χαλεπῶς ἐπείθετο.

πων των Περσῶν σοι ἀλωσαν, μεινεν αὐτο ἔνα εχ π

175쪽

-θη μέρος τέσσορας καὶ την τε στρατιαν ἐκ της οδ ἀνέπαπισε τό τε στρατόπεδον τάφω τε καὶ χάρακι ἐπει- χεσεν. πνω γαρ ταχεν σκευοφόρα ἀστολείπειν και οσοιτων στρεπιωτῶν ἀστόμαχοι ἡ σαν, αυτὸς δε ειν τοῖς μαχι- μοις τειν υλλο τι μη πλα φέρουσιν ἰέναι ς τονωγῶνα ἀναλαβών συν την δύναμιν νυκτὸς ηγεν ἀμφὶ δευτέρω φυλακην μάλιστα, - - ὴμέρε προσμῖξαι ταῖς μωάροις Λαρεῖος δε, ο προσηγγέλθη -του προσαγωνη λεξανδρος, κτάσσει την στρατιὰν - ἐς μάWH και ἀλεξανδρος γεν σαύτως τεταγμένο*ς. - απεῖχε μεναλλήλων τα στρατόπεδα οσον ξήκοντα σταδίους, ου μηνας καθεώρων αλλήλους γήλοφοι γαρ εν μέσου πέπρω-- ἀμφοῖν ἰσακυς δε ἀπεῖχεν Ἀλεξανδρος - ες τριάκοντα -- δέους καὶ κα -τῶν - των γηλόφων Ιει αὐτου ὁ στραπός, ενταυθα, ς εἶδε τον βαρβάρους, στησε την --sφάλαπα καὶ ξυγκαλέσας τους τε σαόρους καὶ στρατη- ρους καὶ ἰλάρχας καὶ των συμ ιάχων τε - των μισθ'

φόρων ξένων τοις γεμόνας βουλώετο εἰ αυτόθεν ἐπάγοι ηδη την φάλαγγα, ς, πλεῖστοι γειν ἐκέλευον η καθάπερ Παρμενίωνι καλῶς ἐδόκει, τότε μεν αυτο κατα

στεατοπεδευειν, κατασκέψασθοι δε τόν τε χῶρον ξυμσταντα, εἰ δή τι ποπτον αυτο η απορον η εἴ πη τάφροι -δλοπες καταπεπηγότες φανεις, καὶ τα τάξεις των

176쪽

γνώμy, καὶ καταστρατοπεδευουσιν αυτου πως τεταγμένοι

εμελλον ἰέναι ς την μάχθη. Ἀλέξανδρος δέ, να βῶν τους ψιλους και των προ

πέων του σαίρους, περιχγει ν κυκῶν σκοπων νην χώραν πῶσαν να το εργο αυτ εσεσθαι μελλεν ἐπανελθὼν δε και ξυγκαλέσας αυδις τους αυτους γεμόνας, αυτο μεν ου εφη χρηναι παρακαλεῖσθοι προς ου' τον αγμα'

πάλαι γαρ Iναι δι' ἀρετην τε την σφῶν παρακεκλημένους και αὐτων πολλάκις ὁ καλῶν ργων αποδεδειγμένων. 6τους κατὰ σφα δἐ κάστους ἐξορμῶν ξίου, λοχαγόν τε λοχιτας και ἰλάρχην την ἴλην την αἱτο εκαστον και τα ξιάρχω τὰς τάξεις, τους τε γεμόνας τῶν πεζῶν την

ἀ-γκαίαν τοῖς ιναι ικοθεν τοῖτο εχουσιν, αλλὰ κόροσμου τε ἐν του κινδύνW πως τις καθ' αυτιν ἐαιμελήσεται και σιγης κριβους πότε σιγῶντας ἐπιέναι δέοι, και αυ

λαμπρῶς της βοῆς να ἐμβοῆσαι καλόν, και ἀλαλαγμοτ

ως φοβερωτάτου οπότε ἐπαλαλάξαι καιρός αυτο τε οπως

177쪽

4δέως κατακουοιεν των τε παραγγελλομένων, καὶ παρ' -- αυ πως ἐς τας τάξεις ξέως παραδιδῶνται τὰ παραγγέλματα δε τε τε καθ' υτὸν καστον καὶ το πανμεμνησθαι ξυγκινδυνευόν τε ἀμελουμένW καὶ δι' ἐπιμελεέας ἐκπονουμένου ξυνορθουμενον.

παυτα και τοιαυτα αλλα ου πολλὰ παρακαλέσας τε 10

καὶ Ἀντιπαρακληθεὶς στρος των Ἀγεμένων θαήkῶν βαισωσε δειπνοποιεωθα τε καὶ ἀναπαυεσθαι ἐκέλευσε τον στρατόν. Παρμενίων χε λέγουσιν τι ἀφικόμενος παρ'

-πὼν ἐπι την σκηνήν, νύκτωρ παρήνει ἐπιθέσθαι σις Πέρσαις ἀπροσδοκήτοις τε γα και ἀνατεταραγμένοις καισμα εν νυκτι φοβερωτέροις ἐπι σεσθαι. ὁ δε Ἀκεis 2 μἐν Ἀποκρινεται οτι και αλλοι κατήκουον των λόγων, αἰσχρὸν εἶναι κλέφαι την νίκην, ἀλλα φανερῶς και νευσοφωματος χρηνα νικῆσαι Ἀλέξανδρον και το μεγαλ - γορον πυτο τουτο υνυπέρογκον μὰλλόν τι η ειθαρσὸς - τοις κινδυνοις φαίνετο δοκήῖν δ' εμοιγε, και λογισμφἀκριβεῖ χρήσατο ν φ τοι*δε ε νυκτι γαρ ταῖς τε ἀποχρωντως και τοῖς ἐνδεῶς προς τὰς μάχας παρεσκευασμέ

νοις πολλὰ εκ ου παραλόγου ξυμβάντα τους μεν σφηλε, τους κρεωσονας, τοῖς χείροσι δε παρὰ τα εξ ἀμφοῖν

ἐλπισθέντα την νίκην παρέδωκεW υτέ τε κινδυνευοντι

το πιλο ἐν ταῖς μάχαις σφαλερὰ νυ κατεφαίνετο, και

178쪽

ἐν πολεμιοι τοι πασιν, ων ο μαρὰ μῶρα οἱ Κνάλωτοι σαν ξονεπιθησόμενοι ἐν νυκτι μη - πεπιωσεν, ἀλλα και εἰ μη παρὰ πολυ νικῶντες φαένοιντο --ων τε των λογισμῶν ἔνεκα παινῶ Αλέξανδρον και του ἐς τοφανερὸν περόγκου ο μεῖον. 11 Λαρεῖος δε και ὁ ξυν Λ εω στρατος ἴτως πως προ αρχὴν ἐτάξαντο μειναν της νυπτος ξυντεταγμένοι, τιουτε στρατόπεδον αυτοῖς περιεβεβλητο ἀκροβε καὶ a 2 ἐφοβουντο μη σφισι νυκτωρ ἐπιθοιντο οἱ πολέμιοι καιεῖπε τι λλο, και τουτο κάκωσε τοι Πέρσαις ἐν φ

τε τα πράγματα,4 στάσις η πολλὴ ὴ ξυν τοις πλοις

και το δέος, ο τιπερ φιλεῖ προ των μεγάλων κινδύνων γίγνεσθαι, - εκ ου παραυτικα σχεδιασθέν - ἐν πολλου χρόνου μελετηθέν τε και τὰς γνώμας αυτοὶ δολωσάμενον.

179쪽

M -- ς Πέρσαι τετάχατο, απέῖς τε μου καὶ πεζοὶ - νεμιγμένοι, καὶ Σουσιοι ἐπὶ Περσαις, ἐπὶ δε Σουσίοις μυσιοι. iv χεν -- ωωνυμου κέρως εστ επὶ το

μέσον τῆς πάσης φάλαγγος τάξις ηπι κατὰ δἐ - δεμν

οντε ἐκ κοέλης Συριας και ο εα της μέση των ποταμῶν ἐτετάχατο, και Μηδοι τι κατὰ το δεξιον επὶ δὴ Παρο- αλοι καὶ Σάκαι, α δἐ άπουροι καὶ Γρκάνιοι, - Ἀλβανοὶ καὶ Σακεσέναι Ῥυτοι μεν εστ επι τὸ μέσον νης πάσης φάλαγγος κατὰ το μέσον δέ, - ην βασιλῶς Θαραῖος, τε συγγενῶς οἱ βασιλέως ἐτετάχατο καὶ ιμμο ροι Πέρσαι και 'υδοι και Κορες ο ἀνάσπαστοι. καλουμενοι και ι Μάρδοι τοξόται Ουξιοι δἐ και Βαβυλωνεοι - οι προς την ἐρυθρβ θαλέσω και Σιτακηνοι ἐς βά ς επιτεταγμένοι σανὶ προώτετάχατο ει εαι ἐν του Αωνυριου κατὰ το δεξαν του Ἀλεξάνδρο α τε Σκυθαι

ἔλαεῖς και των Βακτριανῶν χιλίους και αρματα ρεπανηφόρα εχ ατόν. ok ὰλ ελέφαντες Ἀστησαν κατὰ Ἀην Θαρείου ἴλην την βασιλικὴν και αρματα ες πεπτήκοντα το δ δεξιου τε Ἀρμενίων και Καππαδοκῶν εαπῶς προετετάχατο και αρματα δρεπονηφόρα πεντήκοντα. Oι

180쪽

δεξιι αυτW εἶχον των ἱππέων ο εταῖροι, ν προετέτακτο

στωνος, ἐπὶ δε η Σωπόλιδος του Ἐρμοδώρου, ἐπὶ δε η Ηρακλείδου του Ἀντιόχου, ἐπὶ ταυτη δε η Θημητρίοττου Ἀλθαιμένους, ταύτης δε εχομένη φΜελεάγρου, τελει- ταω δε των βασιλικῶν ἰλῶν ης μέλπος ὁ 'Iπποστράτου ἰλάρχης ν ξυμπάσης δε της παo των ταέρων Φιλώ- τας ρχεν ὁ Παρμενέωνος της ὁ φάλαγγος των Μακεδόνων πόμενον των παίων πρῶτον τ αγημα τέτακτο των πασπιστῶν και επὶ τουτφ ι λλοι πασπισται'

ηγεῖτο δε αυτῶν Νικάνωρ ὁ Παρμενιωνος τούτων δε ἐχομένη Ἀοένου του Πολεμοκρατους τάξις ην, μετὰ δετούτους χερδίκκου Ου υρόντου, πειτα η Μελεάγροττου Νεοπτολέμου, ἐπὶ δε η Πολυσπέρχοντος του Σιμμιοι, μι δε η Ἀμύντου του ἀνδρομένους ταύτης δε γεῖτο Σιμμίας, τι Ἀμύντας επὶ Μακεδονίας ἐς ξυλλογην στρ 10τιῶς ἐσταλμένος ν. το δε τώνυμον της φάλαγγος των Μακεδόνων Ἀρατέρου του λάλεξάνδρου τάξις εἶχε, καιαυτὸς Κρότερος αρχε του εὐωνύμου τῶν πεζῶν καιιππεῖς ἐχόμενοι ἐτου οι ξύμμαχοι, ν γεῖτο Ἐρίγυι ὁ αρίχοW τούτων δε ἐχόμενοι, ἐπὶ το ευώνυμον κέρας οι Θεσσαλοὶ ιαπεῖς, ων ρχε Φίλιππος ὁ Μενελάοι. ξύμπαν δε το ευώνυμον γε Παρμενέων ὁ Φιλώτα, καὶ ἀμφ' υτιν ι τῶν Φαρσαλέων ἱππεῖς οι κράτιστο τε και πλεω- της Θεσσαλικης -ου ἀνεστρέφοντο. 12 , μεν ἐπι μετώπου τάξις Ἀλεξάνδρφ δε κεκόσμη τo' ἐπέταξε δε και δευτέραν τάξιν ως εἶναι ην φάλαγγ ἀμφίστομον καὶ παρήγγελτο τοῖς γεμόσι τῶν ἐπιτεταπ