Arrians Anabasis

131쪽

δ εἰς τους ἀμφὶ τον Πτολεμαῖον ἐμπίπτοιεν. ἐπὰν δἐ

ἀφυκωνται ες τὰς ξυμβολα του τε Ἀκεσίνου καὶ του Yδραώτου ποταμου, ἐνταυθα δε τους τε φθάνοντας πο- μένειν ἐκέλευσεν εστ αν πιν αυτὸς καὶ τους ἀμφὶ φλτερον καὶ Πτολεμαῖον υτου ρεμβαλεῖν. Aυτος δε ἀναλαβὼν τους πασπιστάς τε καὶ τους ετοξοτας καὶ τους λοριανας καὶ των πεζεταίρων καλουμένων την Πείθωνος τάξιν καὶ τους ἱπποτοξότας τε πάντας καὶ των ε έων - ταίρων τους μίσεας δια γης ἀνυδρου ς ἐπὶ Μαλλους γεω, χ ο γνδικον γνδῶν των

Ουτονόμων. καὶ τ μεν πρώττὶ κατεστρατοπέδευσε προς εδατι ου 'λλου, δη απεῖχε του Ἀκεσένου ποταμου σταδιους εις κατόν ' δειπνοποιησάμενος δε καὶ ἀναπαυσας την στρατιὰν ου πολῶν χρόνον παραγγέλλε ο τι τις εχε αγγος εμπλησαι δατος. διελθών δε της τε ὴμέρας το τι πολειπόμενον και την νέκτα λην ἐς τετρακοσίους

μάλιστα σταδίους αμα μέρ προς πόλιν ἀφέκετο ἐς νειμπεφευγεσαν πολλοὶ των Μαλλῶν. - δε Ουποτ' ἴν οἰηθέντες δια της ἀνιδρου ἐλθεῖν ἐπὶ σφας Ἀλέξανδρον ἐξω τε της πόλεως ο πολλοι και ανοπλοι ησαν ἐφ' οτου και δῆλος ἐγένετο ταυτην Ἀγαγών Ἀλέξανδρος, χν οτι ἀγαγεῖν χαλεπὴν ην, ἐπὶ τουδε υδ τοῖς πολεμίοις τι

οξει πιστιν ἐφαινετο τούτοις με ὁ ο προσδοκήσασιν ἐπιπεσών του με πολλοἡ ἀπέκτεινεν αυτῶν Ουδ εις ἀλκήν, οἷ δ' ἀνόπλους, τραπέντας των δε αλλων ἐς την

132쪽

ἱππέας, οτι μήπω 6 φάλαγξ των πεζῶν Ἀκολουθήκει αυτW, ἀντὶ χάρακος ἐχρήσατο τὴ παφ. ς ε τάχιστα

οἱ πεζοὶ ἀφίκοντο, Περδίκκαν με την τε αυτου ἱππαροχέαν ποντα καὶ την Κλείτου καὶ τους Ἀγριανας στρος αλλην πόλιν εκπέμπε των Μαλλῶν ὴ ξυμπεφευγότες ησαν πολλοὶ των ταυτη γνων, φυλάσσειν τους - τῆ πόλει κελευσας, εργο δε η πεσθαι εστ α ἀφίκοιαυτός, μηδ απι ταίτης της πόλεως διοφυγόντας τινας αυτῶν πέλους γενέσθαι ταῖς αλλοις βαρβάροις μιαροσάγει δ' Ἀλέξανδρος αυτὸς ὁ προσέβαλλε τω τε λχει. οἱ δε βάρβαροι τὸ μεν τεῖχος ἐκλείπουσιν, ὼς ααν διαφυλάξοντες αυτ ετι, πολλῶν ν τῆ καταληψει τεθνηκότων, τῶν δε καὶ π τραυμάτων πομάχων γεγενημένων ε δε την κραν ξυμφυγοντες χρόνον μέν τιναὴμένοντο ἐξ περδεξίου τε χωρίου καὶ χαλεπου ες ερο βολήν ' προσκειμένων δε πάντοθεν ευρώστως τῶν Μακεδόνων καὶ αυτο Ἀλεξάνδρου αλλοτε αλλη ἐπιφαινομένοι του ργW η τε κρα κατὰ κράτος ἀλω καὶ οἱ ξυμφυγόντες ε αυτὴν ἄντες ἀπέθανον ' ησαν δε ες δισχιλίους. Περδίκκας δε ἐς την πόλιν ἐφ' ντινα ἐστάλη ἀνι- κόμενος την ἐν πόλι ερήμην καταλαμβάνει μαθὼν δεοτι υ πρι πολλου πεφευγεσαν ἐξ αυτης ο ενοικουντες δρόμφ λαυνε κατὰ στίβον τῶν φευγόντων οἱ δῶ φιλοι ὁ τάχους ποδῶν ειχον αυτου ἐφειποντο καταλαβὼν δε τῶν φευγόντων κατέκοψεν σοι γε μη φθασαν ἐς τα ληξυμφυγόντες. Ἀλέξανδρος δ δειπνοποιησάμενός τε καὶ ἀναπαυσας τους αμφ αυτὸν ἐστε ἐπὶ πρώτην φυλακὴν Ιει του πρόσω

καὶ την νύκτα διελθ - πολλὴν διν ἄμα μέρ ἀφίκετο

133쪽

προ τον δραώτη ποταμόν ἔνθα - των Μαλλῶν τους μἐν πολλους διαβεβη ότας δ' ἔμαθε, τοῖς δ και δι βαίνουσιν επιγενόμενος περὶ υεδν ον πόρον πολλοὐς αυτῶν διεφθειρε καὶ αυτις ς εἶχε ξυνδιαβὰς κατὰ τον αυτὸν πόρον δαύκων εἴχετο των φθασάντων ε την ἀποχώρησιν. καὶ πολλους με ἀπεκτεινεν αυτῶν, τους δε καὶ ζῶντας λαβεν, οι πλεέους δ κατέφυγον ε τι χωρίον ὀχυρὸν και τετειχισμένον Ἀλέξανδρος δέ, οι πεζοὶ ἀφικοντο υτφ, αποστέλλει ἐπι τούτους Πείθωνα την τε αυτου τάξιν χοντα καὶ τῶν ἱππέων δύο ἱππαρχίας. και Ουτοε δ ε εφόδου προσβαλόντες λαμβάνουσι τὸ χωρίον και που καταπεφευγότας ες αυτ ηνδραπόδισαν, σοι γεμ εν προσβολὴ διεφθάρησαν. ταλα δἐ οι ἀμφι τὸν Πείθωνα διαπραξάμενοι ἐπανηλθον αυθις ἐς το στρατόπεδον.

-τι δἐ Ἀλέξανδρος ς ἐπι τῶν Βραχμάνων τινὰ 4

πόλιν γεν, τι και ἐς ταύτην ξυμπεφευγέναι τινὰς τῶν Μαλλῶν μαθεν. δἐ ἀφίκετο πρὸς αυτήν. ἐπῆγε τοτεθει πάντοθεν πυκνην την φάλαγγα οι δουπορυσσόμενα τὰ τείχη ἰδόντες και ἐκ τῶν βελῶν αναστελλόμενοι τα ι ἐν τείχη καὶ ουτοι ἐκλείπουσιν, ἐς δἐ την,κραν ξτι φυγόντες ἐκεῖθεν μένοντο ξυνεισπεσόντων δ αδτolaoλέγων Μακεδόνων μεταβαλλόμενοι και ξυστραφέντες τους μἐν ἐξέωσαν αυτῶν, ἀπέκτειναν δ εν ῆ ποστροφῆ ἐς

πέντε και εἴκοσι. και ἐν τούτου Ἀλέξανδρος τάς τε λέ- μακας κελεύει πάντοθεν προστιθέναι g καὶ πο- ρύττειν το τειχος ο δἐ πύργος τε πεσεν πορυσσόμενος και του μεταπυργίου τι παραkkαγἐν ἐπιμαχωτέραν ταύτημο-σε την κραν, πρῶτος Ἀλέξανδρος ἐπιβὰς του τεί-

134쪽

122 AAESA MY χους - πων το τεῖχος καὶ τουτον δοντες ι αλλα-ιεδόνες αἰσχυνθέντες ἄλλος αλλη νηεσαν εἴχετό τε ηδη Ἀκρα, καὶ των 1νδῶν οἱ μεν τὰς οἰκίας ενεαίμαρο- σαν καὶ ἐν αυταῖς ἐγκαταλαμβανόμενοι ἀπέθνησκον, οἱ πολλοὶ δε μαχόμενοι αυτῶν ἀπέθανον δε οἱ ἀντες ἐς πεντακισχιλέους, ζῶντες δε δι' ἀνδρειαν ολέγοι ληφθησαν. Μείνας δε αυτου μίαν μέραν καὶ ἀναπαυσας τὴν στρατιὰν τῆ στεραί δ προυχώρει ος ἐπι τους ἄλλοις

Μαλλούς. και τὰς μεν πόλεις κλελοιπότας καταλαμβάνει αυτους δε μαθεν τι πεφευγότες ἀεν ἐς την ρημω. και ενταυθα αυθις μίαν μερα ἀναπαύσας την σέρατιὰν ἐς την επιοῖσαν Ιείθων με και ημήτριον τον ἱστα--την προς τον ποταμὸν πέσω ἀπεπεμψεν ἄν τε αὐτώηγοῖντο γοντας και πρὸς τουτοις φιλῶν τάξεις δους --3 τοῖς σαι ἱκαναὶ προς το εργον προσέταξε δε παρὰ τηνοχθην του ποταμο ἰόντας, εἴ τισι περιτυγχάνοιεν των ς

τὰς λα ξυμπεφευγότων, ἡ δη πολλαὶ προς - πιθη

οι ἀμφὶ Πείθωνά τε καὶ Λημήτριον ἀπέκτειναν. Αυτος δε γεν επὶ την μεγίστην τῶν Μαλλῶν στόλο, ἴνα καὶ α τῶν αλλων πόλεων πολλοἡ ξυμπεφευγεναι αυτ ἐξηγγέλλετο. αλλὰ καὶ ταυτην ξέλιπον οι ' νδοὶώς προσάγοντα Ἀλέξανδρον μαθον διαβάντες δῶ τον Ἐδραώτην ποταμὸν επὶ ταῖς χθαις αυτοῖ οτι ἡφηλαὶ ιομαι ησαν. παρατεταγμένοι Ἀμενον, . ἀρξοντες τοτ αδρου Ἀλέξανδρον καὶ ταῖτα ς κουσεν, ἀναλαβὼν τροειπον την ἄμα αυτρο πασαν Ιει ς επὶ τον Υ acoet ,rναπερ παρατετάχθαι τους Μαλλοῖς ἐξηγγέλλετορ οἱ δεπε ὶ μεσθαι--φ τὰχθησαν. Q δε αφέκετό τε -

135쪽

η - Ἀλέωνδρον, κατὰ σπουδὴν μέν, ξυντεταγμένοι ἐομως ἀπεχώροπιν απὸ νης η ς καὶ Ἀλέξανδρος ξυν

μόν γ τῆ - ελε- ώς ὁ κατεῖδον ιππέας μόνους, ἐπιστρέψαντες, γνδοι καρτερῶς ἐμάχοντο, πληθος οντες ε πέντε μυριάδας. καὶ Ἀλέξανδρος - την τε φάλαγγα

αυτων πυκνην κατεῖδε και αυτW οι πεζοι ἀπησαν, προ

βολὰς ἐν εποέει ἐς κύκλους παριππεύωπι ἐς χεῖρας ειονκ γε τοι γνδοῖς. και ἐν τούτο παραγένοντα αυτφ, 7 τε Ἀγριανε και αλλαι τάξεις των ψιλῶν, α δ ἐπιλέκτους - οι γε, και οἱ τοξόται ου πόkk δἐ sδἐ φάλαγξ ἐφαίνετο των πεζῶν. και οἱ γνδοι μοῖ σφίσι πάντων τῶν δεινῶν προσκειμένων ἀποστρέψαντες δημοτροπάδην φευγον ἐς πόλιν πυροπάτην τῶν πλησίον. και Ἀλέξανδρος επόμενος τε αυτοῖς πολλους κτεινε και ώς ἐς την πόλιν οι διαφυγόντες κατειλήθησαν, πρῶτα ἐν τοῖς ἱππευσιν ἐξ ἐφόδου ἐκυκλώσατο την πόλιν ώς δἐ οι πεζοι αυτου παρησαν, αὐον ἐν τῆ μέρ περιστρατοπεδεύει ἐν κυκλφ του τειχους, τι υ πολύ τε της μέρας οπιλελετο ἐς την προσβολὴν και η στρατιὰ αυτφ πότε πορείας μακρας ι πεζοὶ καὶ π διώξεως συνεχους ἱμποι και ου ἡ κιστα κατὰ τον πόρον του ποταμου τεταλαιπωρήκεσαν 'τη δ υστεραίρ διχη διελὼν τον στρατὸν του ἐν ετέρου αιτις γουμενος προσέβαλλε του τείχει, το δἐ ετερον Περδίκκας προσηγε. και ἐν τούτω ου δεξάμενοι ιγνδοι τῶν Μακεδόνων την ὁρμὴν α μἐν τείχη της πόλεως λείπουσιν, αὐτοι δἐ ἐς την ακραν ξυνέφευγον. Αλέξανδρος

136쪽

124 AAESA POYμεν υν καὶ οἱ ἀμφ' αυτον πυλίδα τινα κατασχέσαντες παρῆλθον εἰς την πόλιν πολυ πρὸ των ἄλλων οἱ δεομου Περδέκκ δ τεταγμένοι στέρησαν περβαίνοντες κατὰ τ τείχη - ευπετῶς, ουει τὰς κλιμακας οἱ πολλοὶ -- των φέροντες, τι εαλωκέναι αυτοῖς ἐωκε η πολις, μερημουμενα των προμαχομένων τα τεθη κατεῖδον. δε αμα ἐχομένη τρις των πολεμίων καὶ προ ταυτης τεταγμένοι ει το ἀπομάχεσθαι πολλοὶ εφάνησαν, Eociso ad O μεν πορυσσοντες το τειχος, οἱ δε προσθέσει πη παρεἱκοὐ των Ἀλιμάκων βιάσασθαι ἐπειρῶντο χες την

αμαν Ἀλέξανδρος δέ, ς βλακευειν αυτ εδόκουν των Μακεδόνων οἱ φέροντες τὰς κλίμακας, ρπά- κλίμακα

θεὶς α τῆ ἀσπίδι ἀνέβαινεν ἐπὶ δ αυτ Πευκέστας την ἱερὰν σπίδα φέρων η εκ ου νεὼ της Ἀθηνὰς της γλιάδος λαβών αμα οἷ εἶχεν Ἀλέξανδρος και προ

αυτου φέρετο εν ταῖς μάχαις επι δἐ τουτφυεοννόπος

ἀήει κατὰ τ' αυτην κλίμακα ὁ σωματοφυλαξ κατὰ δεαλλην κλίμακα Ἀβρέας των διμοιριτῶν τις στρατευομενων. ηδ τε πρὸς τη ἐπάλξει του τεἱχους ὁ βασιλεῖς η και ἐρείσας ἐπ' αυτ την σπέδα τους μεν θει εἴσω του

φοβοι γενόμενοι πἐρ του βασιλέως σπουδῆ Θουμενοι κατὰ τὴν αυτὴν κλίμακα συντρίβουσιν αυτήν, στε οἱ μεν

ηδ ανιόντες αυτῶν κάτω πεσον, τοις δ αλλοις ἄπορον

137쪽

ANABΛΣΙΣ. 6, 9. 10. 125

Ἀλέξανδρος δε ς ἐστὶ του τείχους στὰς κυκλετε απι των πλησίον πύργων ἐβάλλετο, ου γὰρ πελάσαι γε ἐτόλμα

τι αὐτφ των 'Ινδῶν, καὶ π των ε της πόλεως, ουδἐπδρήω τούτων γε ἐσακοντιζόντων, τυχε γαρ τι καὶ προσκεχωσμενον ταύτη προς το τεῖχος, δηλος με ην Ἀλέξανδρος ων των τε οπλων τῖ λαμπρότητι καὶ του ἀτόπwτης τόλμης, εγνω δε τι αυτο μἐν μένων κινδυνεύσει μηδὲν ο τι καὶ λόγου ἄξιον ἀποδεικνύμενος, καταπηδήσας δε εἴσω του τείχους τυχιν ἐν αυτ τούτο ἐκπλήξει τους γνδούς, εἰ δἐ δη και κινδυνεύειν δέοι, μεγάλα ἐργα και τοι ἐπειτα πυθέσθαι ξια ἐργασόμενος οὐκ ἀσπουδει ἀποθανεῖται ταυτα γνοῖς καταπηδ απὸ του τείχους ες την κραν. ενθα δ' ἐρεισθεὶς πρὸς τετειχει τους μέν τινας ἐς χελ ρας ἐλθόντας και τόν γε γωδνα των γνδῶν προσφερόμενόν οι θρασύτερον παίσας το ξίφει ἀποκτείνει αλλον

ει πελάζοντα λίθφ βαλὼν ἐσχε, και αλλον λοφ τὸν ἐἐγγυτέρω προσάγοντα φ ξέφει αυθις οι ὁ βάρβαροι

πελάζειν ἐν υτ ουκέτι θελον, βαλλον ὁ πάντοθεν περιεστηκότες ο τι τις εχων βέλος ἐτέγχανεν η εν φτότε ἐλαβεν. Ἐν τούτφ δἐ Πευκέστας τε και ὁ διμοιρίτης Ἀβρέας10 και ἐπ' αἰτοῖς Θεοννάτος, ο δ' μόνοι τυχον πριν ξυντριβῆναι τὰς κλίμακας ἀναβεβροότες ἐπὶ τὸ τεῖχος, καταπηδήσαντες και αυτοὶ πρὸ το βασιλέως ἐμάχοντο και εβρέας ἐν ὁ διμοιρέτης πέπτει αὐτοῖ, τοξευθεις ἐς τὸ πρόσωπον Ἀλέξανδρος ὁ βάλλεται και αυτὸς δια του

138쪽

βάλλονται αμφότεροι και Ἀλέξανδρος ἐγγυς ν δ υπὸ

του ψατος κλιπεῖν. τοις γαρ Μακεδόσι και ταυτη ν

ἀπόρου γεγένητο α της προσβολης τι οἱ τον Ἀλέξανδρον

βαλλόμενόν τε ἐστι το τείχει δόντες και πηδῶντα ἀσω ἐς την κραν, πο σπουδῆς τε και φόβου μ τι αυτοi ὁ βασιλευς πάθη ου ξυν νου κινδυνευων, τὰς κλέμακας συντετριφότες ἄλλοι ἄλλας μηχανὰς ἐς το ἀνελθεὶν αὐτοτεῖχος ς ἐν ἀπόροις ἐμηχανῶντο, οἱ μεν πασσάλους

ἐμπηγνυοντες ἐς το τεῖχος, γηῖνον ον, και κατὰ τούτους ἐκκρεμαννυμενοι χαλεπῶς ἀνεῖρπον, οι δέ, αλλοι α' L

όντων, αia' no σπουδης ξίφεσι κοπτόντων τὰ τείχη και χερσὶ γυμναῖς παραε ρῆξαι καιμόνον ου διαφαγεῖν βεαζομένω und 327h: ει δε ηηρειψαν Μακεδόνες εω ς',

139쪽

λους Ἀπιβαίνοντες. ὁ δε πρῶτος ἀνελθὼν ἐνρίπτει εαυτιν κατὰ του τείχους ἐς την πόλιν, ἴναπερ τὸν βασιλέα εώρων κείμενον, ξυν ιμωγὴ καὶ λαλαπι πάντες. ηδη τε ἀμφαυτ πεπτωκότι καρτερὰ μάχη ξυνειστήκει αλλου ἐπ' αλλφ των Μακεδόνων προασπίζοντος, και ἐν τούτφ οιμεν τὸν μοχλιν του εἴχεα η κατὰ, μεταπύργιον πέλη κατασχίσαντες ἐπ' λέγους παρηεσαν ' ι δε καθ ο τι

πύλη διέσχε τους μου ὁποθεντες και σαντες ε τι εἴσω ὁ τεῖχος ἀνεπέτασαν ταύτ την κραν. Ἐν τούτφ δε ι μεν κτεινον του γνδούς, και ἀπέ-11κτεινάν γε πάντας ουδ γυναῖκα η παῖδα πελείποντο οι

δε ξέφερον ὁ βασιλέα ἐπι της ἀσπίδος κακῶς ποντα, πω γιγνώσκοντες βιώσιμον οντα τὰ δε βέλος ἐξελκῖσαι ἐκ του τραύματος ἐπιτεμόντα την πληγην οι μῖν Κριτό- μον ανέγραψαν, α ὁ μον, ὁ γένος τῶν Ασκληπιάδην οι δέ, Περδίκκαν τὸν σωματοφύλακα, ου παρόντος

ἐν του δεινφ ἰατρου, Πελευσαμένου Ἀλεξάνδρου του ξίφει ἐπιτεμεῖν τὴν πληγην και κομίσασθαι τὰ βέλος. εν δὴ τη κομιδ φορὰ ψατο πολλου γίγνεται, ῶστε λειποψτ

εδει τάφον λεξάνδρου την βάρβαρον κείνην καὶ ἀνώνυμον κωμην γενέσθαι. 11. 1. κτεινον, Vahming ἀπέκτειναν, Resultat s. E. 7 6 uber die Sache Curtius 9, b, 20: non senibus, non enunιs, non insuntibus pur- suur quispsis occumeret, ab illo ulneratum regem esse credebantGandemque interneeione hosιium iusιae irae parentatum esι - κακῶς ἔχοντα,

Flut Alex. 63 ἀναίσθητος δητῶν περ αυτον επὶ σκηνῆς ἐκομί-

cando vιnus augerent: λέγειται δε το μεν πλάτος τριῶν τεσσάρων au ine ander Stellei κrυλων εἶναι, το δε μῆκος τε

140쪽

128 AESANMOYχησα αυθις Ἀλέξανδρον καὶ ουτω σχεθηναὶ αυτwτ αιμαυα τῖ λειποψυχέc7. πολλα δε καὶ αλλα ἀναγέγρααται τοῖς ξυγγραφεῖσιν υπ- του παθηματος, καὶ φήμη παραδεξαμένη - κατὰ τους πρώτους ψευσαμένους τε καὶεις μας διασώζει, ουδ αφήσει παραδιδουσα καὶ ἐφεξης αλλοις τα ψευδ' ει μη πι τῆσδε της ξυγγραφη παύσεται. Aυτίκα ἐν 'Oξυδράκαις το πάθημα τουτο γενέσθαι Ἀλεξάνδρφ ὁ πας λόγος κατέχει - δε ἐν Μαλλοξα μειαυτονόμ γνδιαφ ξυνέβη, και η τε πόλις Μαλλων ν καὶ οι βαλόντες Ἀλεξανδρον Μαλλοι οῖ δη εγνώκεσαν μενξυμμιξαντες τοι 'Oξυδράκαις υτ διαγωνίζεσθαι, φηδε δια της ἀνυδρου ἐπ' αυτους ἐλάσας πρίν τινα με-

λειαν αὐτοῖς παρὰ των 'Oξυδρακῶν γενεσθαι η αυτοις ἐκεινοις τι ἐπωφελησαι. ἐπεὶ και την τελευταέαν μεντην προς αρεῖον γενομένην, καθ' ηντινα φυγε Θαρεικ

ουδ πρόσθεν ληξε της φυγῆς πριν ξυλληφροναι αὐτων ἀμφὶ Βῆσσον και προσάγοντος δ' Ἀλεξάνδρου Σεοθωνιῶν, προς Ἀρβήλοις γενέσθαι ὁ πας λόγος κατέχει, ,

θάπερ υ και την προ ταύτης ἐν 'Iσσου, και την πρώτην ἱππομαχιαν προς Γρανικου. αλλὰ προς Γρανικν με λ

Λαρεῖός τε και Ἀλεξανδρος ἐμαχέσαντο οι μεν τα αλεωτaξυγγράφαντες λέγουσιν τι εξακοσίους σταδίους ἀπέχει,