Arrians Anabasis

231쪽

Λ ΒΑΣΙΣ. 7 25. 213βάντα πλοίου διαπλευσαι πέραν του ποταμο ε τον παράδεισον, κἀκ. i v Θις λουσάμενον ἀναπαύεσθαι. ες δε την στεραίαν λουσασθαί τε αυθις κα θυσαι τα νομιζόμενα καὶ εἰς την καμάραν εἰσελθόντα κατα- σθαι δι

μυθολογουντα προς Μήδιον παραγγώῖλαι δε καὶ τοῖς

ήγεμόσιν παντησα εωθεν ταυτα πράξαντ δειπνησαι ολέγον κομισθέντα δε αυλ ες την καμάραν πυρέσσειν

η δη ξυνεχῶς την νύκτα λην' ν δε στεραίρ λουσασθαι καὶ λουσάμενον θωσαι Νεάπφ δε καὶ ταῖς αλλοις γε-

μοσι παραγγεώλαι τα ἀμφι τον πλουν πως μαι ς τρι- πην μέραν τῆ δε στεραίροουσασθαι υθις και Θυσαι τὰ τεταγμένα, και τὰ ἱερα πιθέντα ουκέτι λιννυειν πυρέσσοντα ἀλλα και ς τους γεμόνας εἰσκαλέσαντα σπαραγγέλλειν τὰ προς το εκπλουν πως υτρο μαιετοιμα λουσασθαι τε επὶ τῆ σπέρg, και λουσάμενον δ' πειν κακῶς τ δε στεραι δ μετακομισμνα ες την οἰκιαν την προς τῆ κολυμβήθρ δ και Θυσαι με τὰ τεταγμένα, ποντα δε πονήρως μως σκαλέσαι των γεμόνων

λειν τῆ δε ἐπιουων μόγις ει κομισθῆναι προς τὰ ιερὰ και θ υσαι, και μηδἐν μεῖον τι παραγγέλλειν υπἐρ του σπλου τοῖς γεμόσιν. ες δε την στεραίαν κακῶς δ' εχοντα μως θῖσαι τὰ τεταγμένα παραγγεῖλαι ὁ τους μεν στρατηγους διατρίβειν κατὰ την αυλήν, χιλιάρχας δεκα πεντακοσιάρχας προ των θυρῶν ηδ δε παντάπασι

232쪽

26 υτως ἐν ταῖς φημερέσι τάῖς βασιλείοις ἀναγέγρα

πται, και ἐπι τούτοις τι οι στρατιῶται ἐπόθησαν δεῖν αυτόν, οἱ μεν ως ζῶντα τι ἴδοιεν οι δέ, τι τεθνηκέναι

ηδη ἐξηγγέλλετο, ἐπικρύπτεσθαι δἐ υτου ἐτόπαζον προς

των σωματοφυλάκων τον θάνατον, ς εγωγε δοκῶ τοvς πολλους δ υπὸ πένθους και τό υ του βασιλεως βιάσασθαι ἰδεῖν Ἀλέξανδρον τον δ αφωνον μεν εἶναι λέγουσι σπαραπορευομένης της στρατιας δεξιουσθαι δοκῶ β Ἀκάστους την τε κεφαλην ἐπαίροντα μόγις και τοῖν

νοφθαλμοῖν ἐπισημαίνοντα λεγουσι δἐ αἱ ἐφημερίδες αἱ βασίλειοι ἐν του Σεράπιδος φ ἱερ Πεέθων τε ἐγκομ

μηθέντα και Ἀτταλον και ημοφῶντα και Πευκέσταν, προ δἐ Κλεομενην τε και Μενίδαν και Σέλευκον, περ- ταν τον θεὸν ε λφον πιχ αμεινον κλεξάνδρου εις - ἱερω

Curtius 10 5 5 quaerentibus cui relinquere regnum respondis, ei quiesse optinιus ceις'ιm providere iam se ob id certamen maynos fune

14 veneno necatum esse credideri

plerique 'ium Antipam inter min, sιros, Iollum nomine, paιris tussi dedisse diese Nachmetit glaubie F

233쪽

του θεου κομισθέντα καὶ ικετεύσαντα θεραπσεσθαι πρις του θεοῖ καὶ γενεσθαι φήμν τινα κ του θεου μη κομαζεσθαι εἰς το ερόν, αλλ' υτου μένοντι σεσθαι μεινον.

λεμαέφ ἀναγέγραπται. ἱ δε καὶ τάδε ανέγραψαν, ἐρέσθαι

με τους ταίρους αυτον τW την βασιλείαν ἀπολείπει 'eto δε υποκρίνασθαι τι τε κρατέστου οἱ δε προσθεῖναι

πρὸς τουτφ φ λόγφ τι μέγαν ἐπιτάφιον αγῶνα ορ εφ

Aλεξάνδρου τελευτης, καὶ φάρμακον τι ἐπέμφθη παρὰ Αντιπάτρου ἈλεξάνδρW καὶ κ του φαρμάκου τι ἀπέ- θανε και το φάρμακον τι Ἀριστοτελης με Ἀντιπάτρφεξευρε, δεδοικὼς δη Ἀλέξανδρον Καλλισθένους ἔνεκα, Κάσανδρος δε ο Ἀντιπάτρου κομισεν οἱ δε καὶ οτι νημ-νου πλῆ κομισε καὶ τουτο ανέγραψαν δουναι δε

h. n. 30 16 53 ungulas ansum mularum repertus neque aliam ullam ma-ιeriam, quae non perroderetur a veneno Stygis quae, quum id dandum Ile aeandro magno Antipater mitteret, nemoria dignum esι, tagna Iristoιelisin'mia oecogitatum. - και ΟυTO,

234쪽

στησθαι πρὁ Ἀλεξάνδρου λίγο πρόσθεν της τελευτῆς

μδν νε εμβαλών, ς φανης ξ ἀνθρώπων γενόμενος

σπιστοτέραν την δόξαν παρὰ τοις πειτα εγκαταλεμ ιχτιε θεου τε υτο γένεσις ξυνέβη και παρὰ θεοις ἀποχώρησις Ῥωξάνην δε την γυναῖκα Οὐλαθεῖν ἐξιόντα αλλὰ εἰργομενον γὰρ προς αυτης ἐποιμώωντα εἰπεῖν τι ἐφθόνησεν αρα ιτν δόξης της ες απαν, ώς θεου γεγενημενW. καὶ ταυτα μοι ς μη ἀγνοεῖν δόξαιμι μῶλλον οτι λεγόμενα στιν φώς πιστὰ ες ἀφήγησιν ἀναγεγράφθω.28 1τελευτα με δη Αλέξανδρος τὴν τετάρτη καὶ δεκάροκαι κατοστὴ 'Oλυμπιάδι ἐπι φησίου ρχοντος Ἀθήνη-

σιν εβέω δε δυο και τριάκοντα ετη και του τρίτου μηνας

επέλαβεν. κτώ, ς λέγει Ἀριστόβουλος ἐβασίλευσε ἐ

δώδεκα ετη και τους κτῶ τούτους μηνας το τε σῶμα κάλλιστος και φιλοπονώτατος και οζίτατος την γνώμη γενόμενος και ἀνδρειότατος και φιλοτιμότατος καὶ φιλο- κινδυνότατος και του θείου πιμελέστατος ηδονῶν δἐ των

235쪽

μἐν τρου σώματος ἐγκρατέστατος, ων δε της γνώμης ἐπαίνου μόνου ἀπληστότατος ξυνιδιῶν δοτο δέον τι ἐν φἀφανεῖ ν δεινότατος, καὶ κ των φαινομένων το είας ξυμβαλεῖν Τπιτυχέστατος, καὶ τάξαι στρατιὰν καὶ ὁπλίσαι τε καὶ κοσμησαι δαημονέστατος καὶ τον Θυμὴν τοῖς στρατιώταις στῆρα καὶ λαίδων γαθῶν ἐμπλησαι καὶ τοδεψα ἐν τοις κινδυνοι το ἀδεεῖ φ αυτου ἀφανίσαι,

ξυμπαντα ταυτα γενναιότατος. και υν και σα ἐν φ

ἀφανεῖ πρῶραι ξιν μεγίστο θάρσει πραξεμ οσατε φθάσας φαρπάσαι των πολεμίων, πριν και δεiσαί τινα αυτὰ - ἐσόμενα, προλαβεῖν δεινότατος ' καὶ τα ἐν ξυντεθέντα ὁμολογηθέντα φυλάξαι βεβαιότατος, προ δε των ἐξα- παεώντων μη λῶναι σφαλέστατος χρημάτων δε ἐς μἐνήδονας τὰς υτου φειδωλότατος, ἐς δε ευποιαν τωναέλας ἀφθονώτατος.

Εἰ δέ τι ἐπλημμελήθη ἈλεξάνδρW δι' ξύτητα ἔρο

υπ' ὀργης η ει τι ἐς το περογκότερον προῆχ' βαρβαρίσαι, ου μεγάλα τίθεμαι γωγε, ει την νεότητά τέ τις την Ἀλεξάνδρου μη ἀνεπιεικῶς ἐνθυμqθείη και το διηνε-

μένους ἀλλα μεταγνῶναί γε ἐφ' οἷς ἐπλημμέλησε μόντηὶδ των πάλαι βασιλέων Ἀλεξάνδρφ υπάρξαι αδ γεν

ναιότητος ο δ πολλοι, ει και τι γνωσαν πλημμελήσαντες, Ῥι δἐ φ προηγορεῖν αυτου, ς καλῶς δ αρα-

236쪽

AA IN DYχθέντος, ἐπικρυφειν Ανται την ὁμαρτων, κακῶς γιγνόσκοντες μόνη γαρ ἔμοιγε δοκή ἴασις αμαρτέας ὁμολογῶν τε μαρτόντα καὶ δῆλον εἶναι ἐπ' αυτου μεταγενώσκοντα,ώς τοῖς παθουσέ τι παρι ου πάντη χαλεπα τα παθήματα φαινομενα, ει ὁ δράσας αυτ ξυγχωροι οτι υ καλάεδρασεν, υτέ τέ τινι ἐς το μέλλον ταυτην ἐλαίδα ἀγω ν υπολειπομένην, μη ποτε - παραπλήσιον τι - - τῶν, εἰ τοι πρόσθεν πλημμεληθεῖσιν ἀχθόμενος φαένοιτο. οτι δε εἰς Θεὸν την γένεσιν την αυτο ἀνέφερεν, ουδε

τουτ ἐμοὶ δοκεῖ εἶναι μέγα αττετο πλημμέλημα, εἰ μὴ

καὶ σόφισμα ν τυχὸν ε τους πηκόους του σεμνου νεκαουκουν δοκε εμοιγε η Μίνωος γενέσθαι βασιλ- αφανέστερος η ἰαχο η Ῥαδαμάνθυος οἷς δ ες Θέα νενεχθεiσα η γένεσις προς των πάλαι ανθρώπων ουδεμηαυτῶν βρει προστέθεται οὐδε Θησέως του Ποσειδῶνος Ουδἐ 'γωνος του Ἀπόλλωνος ο εμοιγε και η ILερσε σκευ σόφισμα δοκῶ ἀναι πρός τε τους βαρβάρους, μηπάντη ἀλλότριον αυτῶν αἰνεσθαι τον βασιλέα, και πρὸς τους Μακεδόνας, ώς ἀποστροφήν τινα εινα αυτρο ἀποτης ξττητός τε και βρεως της Μακεδονικη ς' Ἀφ' '

237쪽

Λ ΒΑΣΙΣ. I, 29. 30.

δ καὶ ἐγκαταμῖξαι μοι δοκεῖ ταῖς τάξεσιν αυτῶν τους Πέρσας τους μηλοφόρους καὶ τοῖς ἀγήμασι τους μοταμους. καὶ οἱ πότοι δέ, ς λέγει Αριστόβουλος, ου του

λυν obo Ἀλέξανδρον, ἀλλα φιλοφροσύνης της εις τους λαψους. υστις δε καχίζει Ἀλέξανδρον, μη μόνον σα αξια30 κακόζεσθαι ἐστὶ προφερόμενος κακιζέτω, αλλὰ ξυμπαντα Αλεξάνδρου εἰς εν χωρίον ξυναγαγών ουτω δ' ἐκλογιζέσθω

οστις τε ν αυτος και ποι τύχχὶ κεχρημένος οντινα γενόμενον ἐκεῖνον καὶ ἐς οσο ευτυχιας της ἀνθρωπίνης

ἐλθόντα βασιλέα τε ἀμφοῖν τοῖν πείροιν ἀναμφιλογώ

τατα γενόμενον καὶ ἐπι πὰν ξικόμενον φ αυτολονόματι κωρίζει σμικρότερός γε, αυτὸς και ἐπὶ σμικροῖς πονούμενος και Ουδ ταῖτα ἐν κόν τιθέμενος. ος εγωγε δοκῶ τι υτ τι μος ἀνθρώπων ἴτε τις πόλις ἐν τε τότε ν υτε τις εἷς ανθρωπος εἰς ον υ πεφοιτηκε το, λεξάνδρου ονομα Ουκουν Ουδ' ἐμοὶ ζω του θειου

μῶλλον η λδῶν εἷλκεν, ἐφ' ἐκάεττης κυλικος μακρόν τινα λόγον δι-rιθέμενος καὶ ταυτα πολλῆς σχολῆς ουσης επει προς γε τας 'ράξεις ου οἶνος κεῖνον, π

238쪽

καὶ ταυτα χρησμοί τε ἐπισημηνα ἐπι τη τελευτη δὲ ξάνδρου λέγονται καὶ φάσματα αλλα αλλοις γενόμενα ὶ ἐνύπνια φανέντα αλλα αλλοις καὶ ἐς τουτο ξ ἀνθρώπων τιμή τε αυτο και μνήμη υκ ανθρωπίνη ουσα, κάνυ δε διὰ τοσουτου ἄλλοι χρησμοὶ επὶ τῆ inii viri 3 του θνει των Μακεδόνων χρησθέντες επεὶ καὶ ητος εμεμψάμην στιν α εν ῆ λγγραφη των Αλεξάνδροι Φγων, ἀλλ' αυτόν γε Ἀλέξανδρον υκ ἰσχυνομαι θανὼζων τ δε εργα κεῖνα κάκισα ἀληθείας τε ἔνεκα κέεμης και αμα φελείας της ες ἀνθρώπους ες δη

239쪽

Αἰγαί. Sta in de macedonischen

2 6 5. 6, 1, 3. Αἴγυπτος , das illan vo dein Stroin sal bei Philae bis et den

240쪽

15, 1, 4. S. S. 5, 20, 8.

dures en ordite ien Pas ita

Ἀμβρακία, Stad in Epirus, a. AH a.