Arrians Anabasis

221쪽

νησον λέγει κριστόβουλος τι 'γκαρον κήλευσε καλεῖσθαι

Ἀλέξανδρος εστ της νήσου ηὐγκάρου της ἐν φ Αἰγαίφ

κατα τὰς εντολὰς του πατρὸς προ τῖ γῆ ἐφέρετο, ἀλλα μετέωρος γὰο υπὸ ἀνοίας ε μενος παρέσχε τω λόφ

θάλψαι τε καὶ ἀνεῖναι τον κηρόν, καὶ π εαυτο τον 'γκαρον ν τε νησου καὶ,φ πελαγε την ἐπωνυμίαν ἐγκαταλιπεῖν την μεν Λαρον καλάωθαι, το δε γκάριον. χ δε μέρα νησος ἀπέχειν με - του στόματος του Ευφράτου ἐλέγετο σον πλουν μέρας καὶ νυκτὸς κατ' ουρον θεουση t υλος δε αυτὶ εἶναι χνομα μεγάλη δε εἶναι καὶ Ουτε τραχεῖα η πολλη ουτ υλώδης, ἀλλ' αα καρπους τε ημέρους εκφέρειν καὶ πάντα ραῖα.

υτὶ ἀπηγγέλθη ἈλεξάνδρW τα μεν προς Ἀρχίου,

6 ξιν τριακοντόρφ ἐκπεμφθεὶς επὶ κατασκοπ του παράπλου του ς επὶ τους Ἀραβας μέχρι με της νησου της υλο ηλθεν, το πρόσω δε ουκέτι περαιωθηναι ἐτόλμμησεν Ἀνδροσθένης δε ιν αλλη τριακοντόρφ σταλεὶς και η χεήήονήσου τι των Ἀράβων παρέπλευσε μακροτάτω δε τω εκπεμφθέντων προυχώρησεν 'Ιέρων ὁ Σολευς ο κυβέρνήτης λαβών κα ουτος παρ' κλεξάνδρου τριακόν-

222쪽

σπαραπλευσας την χεράβων γηπι ἀλλ' ἀναστρέψας πεααρ' Αλέξανδρον ἐξήγγειλε το μέγεθός τε της χεήρονηοον

ναυμαστόν τι εἶναι καὶ σον υ πολυ ἀποδέον της γνώγγης, ,κραν τε ἀνέχειν επὶ πολυ της μεγάλης θαλάσσης ην δὴ καὶ τους ξυν μάπφ απι της γνδικης πλεοντη, πρὶν πικάμφα ε τον κόλπον ον Ιερσικόν, ου πό ρο ἀνατείνουσαν δεῖν τε καὶ παρ' λόγον ελθῶν διαβῶ Aες αυτήν, και 'OνησικρίτW φ κυβερνήτη ταυτη δεκaestra' ἀλλα Νέαρχος λέγει τι αυτις διεκώλυσεν, ς εκπεριπλευσας τον κόλπον τον Περσικον ποι ἀπαγγεiλαι -

10 ξάνδρφ ἐφ' οἷς τισι τρις αὐτο εστάλη ου γαρ ἐπὶ τῆ πλεῖσαι την μεγάλην θάλασσαν ἐστάλθαι, ἄλλ' πὶ -

223쪽

6κτακοσίους, καὶ ἐστι διώρυξ αυτ ὁ Παλλακόπας εκ ουμφράτου, ουχὶ ὁ ἐκ πηγῶν τις ἀνίσχων ποταμός. ὁ γαρ πιφρατης ποταμις έων ἐκ των λάρμενέων ορῶν χε μῶνος μεο ρg προχωρεῖ κατὰ τὰς χθας, οἷα - ου πολλos

δὴ μάλιστα αδ τροπὰς στινας του θέρους ὁ λιος πt- στρέφε μέγας τε πέρχεται και περβάλλει πἐρ τὰς

' θας ες την γην την λάσσυρίαν , τηνικαυτα γαρ αι χιόνες οἱ ἐπι τοις ρεσι τοις Αρμενέοις κατατηκόμεναι αυξουσιν υτετο δωρ ἐπι μέγα, τι δἐ επιπολης ἐστὶν αυτου καιόφηλος ὁ ἡοις περβάλλει ἐς την χώραν, ει μη τις ἀνα-οτομώσας αυτῶν κατὰ τον Παλλακόπαν ἐς τὰ λη τε κ- τρέψειε και τὰς λίμνας, α δ ἀρχόμεναι αὐταύτης της διώρυχος - ἐπι την πινα τη Ἀράβων γη καὶ ενθεν μἐν ἐς τέναγος ἐπι πολυ, ἐκ δ του ἐς θάλασσαν κατὰ στολλά τε και ἀφαν στόματα ἐκδίδωσι τε κυέας ει της χιόνος ἀμφι Πλειάδων μάλιστα δύσιν λόγος τε ὁ Ευφρά

το Παλλακόπαν αυθις, ως κατὰ τὰς χθας ἐκτραπἐν φέρεσθαι το δωρ κατὰ τον πόρον, ἐκένωσεν αὐτον υ-

άτην ἐς αυτόν, ως μηδ' ἐπάρδεσθαι ἀπ' αυτου την Ἀσσυρίαν γην. αλλ' πεφράσσοντο γὰρ αἱ ἐς το Παλλακόπαν του ιφράτου ἐκβολα προς του σατράπου της Βαβυλωνίας πολλW πόνφ, καίπερ υ χαλεπῶς ἀναστομουμεναι, τι λυώδης τε Ἀαυτ η γη και πηλις η πολληαττῆς, δῖα δεχομένη το δωρ του ποταμο μη ευμαρῆ

224쪽

Tαυτα ἀπαγγελθέντα ἐν γαγεν Ἀλέξανδρον ἀφελησά

λίμνας ς ἐπὶ την Ἀράβων γην. νθα χῶρόν τινα ἐν καλῆἰδὼν πόλιν ἐωκοδόμησέ τε καὶ ἐτείχισε, και ἐν ταυτο

κατώκισε των 'Eλληνων τινὰ των μισθοφόρων, σοι τε δντες και σοι =το γήρως η κατὰ πήρωσιν ἀσαλε- μοι σαν.

τείαν, τι Ουδἐν πεπόνθοι ἐν Βαβυλῶνι παρι, καθ όπερ ἐκεῖνοι ἐμαντευσαντο, ἀλλ' εφθη γαρ ἐλάσας εμ αβ λωνος πρίν τι σταθεῖν, ἀνέπλει αυθις κατα τα λη θ' - ἡῶν ἐν ριστερ εχων την Βαβυλῶνα ' ν δ και αλα- νηο αυτ μέρος του ναυτικου κατὰ τα στενὰ ἀστορέεηγεμόνος, πρίν γε δ αυτὸς πέμψας τον ήγησόμενον ἐνταμ

225쪽

ηγαγεν αυτους ες τον πόρον λόγος δε λέγεται τοῖόσδε. των βασιλέων των Ἀσσυρίων του τάφους εν ταῖς λίμναις τε Πναι τους τολλους καὶ ε τοῖς λεσι δεδομημένους. ὁ δε πλει Ἀλέξανδρος κατὰ τα λη, κυβερναν γαρ αυ

τὸν ὁγος την τριήρη, πνεύματος ιεγάλου ἐμπεσόντος

αυτου ες την καυσέαν και το διόδημα αυτην συνεχόμενον, την μέν, οἷ δη βαρυτέραν, τεσῶν ε το δωρ, το διάδημα δε ἀπενεχθἐν προς της πνοης σχεθηναι εν καλάμφ' τον κάλαμον δε των ἐπιπεφυκότων εἶναι τόφφ τινι των στάλαι βασιλέων τοὐτό τε Ου αυτ προ των μελλόντων σημηνα και τι των τις ναυτῶν ἐκνηξόμενος ς επι τὸ διάδημα φελῶν του καλάμου αυτ μετὰ χειρας μεν ουκηνεγκεν, τι νηχομένου ν αυτου βρέχετο, περιθεὶς δε τῆκεφαλ αυτοῖ ψὰτ διήνεγκε. και οἱ μεν πολλοι των

ἀναγραφόντων τὰ Ἀλεξάνδρου λέγουσιν τι τάλαντον μενεδωρήσατο αυτφ Ἀλέξανδρος της προ μίας εἴνεκα, ἀ=το- τεμῶν δε ἐκέλευσε την κεφαλήν, των μάντεων αὐον ἐξηγησαμένων, μη περιιδεῖν σώαν κείνην την κεφαλὴν τις

τι διάδημα φόρησε ὁ βασιλειοπι Αριστόβουλος ὁ τά

λαντον μεν τι λαβεν λέγει αυτόν, αλλὰ πληγὰς λαβεῖν της περιθέσεως ενεκα του διαδήματος. Αριστόβουλος μεν δὴ των τινὰ Φοινίκων των ναυτῶν λέγει τι ὁ διάδημα

τφ ἈλεξάνδρW ἐκόμισεν εἰσι δε ῖ Σέλευκον λέγουσι. και τουτο του τε Ἀλεξάνω σημηναι την τελευτὴν καὶ τWΣελευκW την βασιλείαν την μεγάλην Σέλευκον γὰρ μέγι-

226쪽

στον των μετὰ Ἀλέξανδρον διαδεξαμένων την ἄρχην βο- σιλέα γενέσθαι τήν τε γνώμην βασιλ-ώτατον καὶ πλείστης γης ἐπάρξαι μετά γε αυτὸν Ἀλέξανδρον ου μοι δοκῶ ἰέναι ς ἀμφίλογον. 23 ' ανελθὼν δε εἰς Βαβυλῶνα καταλαμβάνει Πυκέσταν κοττα ἐκ Περσῶν, γοντα στρατιὰν Περσῶν ε; δισμυρίους γε- και Κοσσαίων καὶ 1 πουρων - oi γους, τι αἱ ταυτα τα θνη τῶν προσχώρων τῆ Περσέι μαχιμώτατα εἶναι ξηγγέλλετο. κε δε αυτο καὶ Φιλόξ νος στρατιὰν γων αδ αρέας καὶ Μένανδρος - Amδέας αλλους καὶ Μενίδας του ιππέας αγων τους -τῆ ξυνταχθέντας - πρεσβUῖαι δε ε δεύτW mu δος κον, καὶ τούτων οι πρέσβεις αυτοι τε ἐστεφανωμένοι ἈλεξάνδρW προσῆλθον και στεφάνουν αυτbν στεφάνοις

'ενθα δὴ τους τε Πέρσας ἐπαινέσας της προθυμίας,

οτι πάντα Πευκέστρ ἐπείθοντο, και αυτὸν πενκέσταν της εὐκόσμφ αυτῶν ξηγήσεως, κατέλεγεν αυτούς ες τὰς Μω

227쪽

χεδονι κα τάξεις, δεκαδάρχην μῶν της δεκάδος γεῖσθαι Μακεδόνα και επὶ τουτφ διμοιρίτην Μακεδόνα καὶ δεκαμοτάτηρον, υτως νομαζόμενον ἀσα της μισθοφορας ην- τινα μείονα με του διμοιρίτου, πλείονα δε των υκ εν τιμην στρατευομένων φερεν επὶ τούτοις δε δώδεκα Πέρ- Ua και τελευταῖον της δεκάδος Μακεδόνα, δεκαστάτηρον

και τουτον, στε ν τῆ δεκάδι τεσσαρας μεν εἶναι Μακεδόνας, τους μεν τρεις τῆ μισθοφορα τροποντας, τον δε

- ἀρχη της δεκάδος, δώδεκα δε Πέρσας, τους μεν --

κεδόνας την μέτρων πλισιν πλισμένους, τους δε Πέρσας τους μεν τοξότας, τους δε και μεσάγκυλα ποντας. Ἐν τομφ δε πολλάκις με του ναυτικου ἀπεπειρῶτο, noλλαι δε ριδες αυτw των τριηρῶν και σαι τετρήρεις

κατὰ τον ποταμὴν γίγνοντο, και γῶνες τῶν τε ερετῶν καὶ τῶν κυβερνητῶν και στέφανοι τῶν νικώντων.

Arrian. II.

ὁ επιμε ῖσθαι του στοιχεῖν ταγγα καὶ τοι ἐθελοκακουσι μηἐφεεναι ἀποδιδράσκειν εξω της τάξεως ' που τε συναπιισμου δεο- σειεν, ουτος ἐστιν ὁ ἁλιστα ες πυκνότητα τους προ εαυTO τεταγμένους ξυνάγων ο την πῆσανισχυν ν συντάγματι τουτν παρέχεται - ους τρεις, die rei e mulanten. - μεσαγκυλα, . 6 5.

228쪽

ηρωα ἐγέραιρε καὶ Κλεομένει, ἀνδρὶ κακψ καὶ σταλααδικήματα ἀδικήσαντι ἐν Αἰγυπτο, ἐπιστέλλει επιστολην

καὶ ταυτην της με ες Ηφαιστίωνα καὶ ἀποθανόντα φιρλέα 'νεκα καὶ μνήμης ου μέμφομαι εγωγε αλλων

o εμποροι ἀλλήλοις ξυμβάλλουσιν ἐγγράφεσθαι το νομο

γε δὴ τι υκ ἐπι μεγάλοις μεγάλως διεσαω δή το. ἐκεῖνα δε και πάνυ μέμφομαι. ν γαρ καταλάβω ἐγώ

ελεγε τα γράμματα, τα ιερὰ τα εν Αἰγυπιν καλῶς -- σκευασμένα και τα ρφα τα Ηφαιστίωνος, ει τε τι πρώτερον μάρτηκας, φήσω σε τούτων, και το λοιπόν, πηλίκον αν μάρτῖς, ουδἐν εἱστ ε εμο παρι τοWρ

ἀνδρὶ ρχοντι πολλῆς με χώρας, πολλῶν δε ἀνθρώπων ω βασιλέως μεγάλου ἐπεσταλμένον, αλλως τε καὶ κεω

ἀνδρί, ου πω παινέσαι.

s. c. 3, 112 'rirus est in instita tu ris magna altitudine, mirificis ope bus Osirmeta, quae nomen ab ima

229쪽

211Ἀλλὰ γαρ αυτ ηδη Ἀλεξάνδρο εγγυς ην - τέλος.24

κα τι καὶ τοῖόνδε στρ των μελλόντων σημῆναι λέγει Ἀριστόβουλος καταλοχίζειν μεν αυτὸν την στρατιὰν τηνξυν Πευκέστρ τε ἐκ Περσῶν και ἀπο θαλάσσης ξυν ιλο νφ και ΜενάνδρW κουσα ες τὰς Μακεδονικὰς τάξεις διφήσαντα δε ἀποχωρῆσαι ει τηλεδρας καταλι τόνταερημον τον θρδνον τον βασέλειον Πναι δε κλίνας κατέρωθεν του θρόνου ἀργυρόποδας, εφ' ων οἱ ἀμφ' αυτὸνεταῖροι κάθηντο των τινὰ ουν μελημενων ἀνθρώπων, οἱ δε καὶ των ἐν φυλακὴ ἀδέσμφ οντα λέγουσιν, ρημον ἐδόντα τὸν θρόνον και τὰς κλίνας, περι φ θρόντ δεεστρο ότας τους ευνούχους, και γα και ι ταῖροι ξυνανέστησαν φ βασιλεῖ ἀστοχωροῖντι, διελθόντα δια των ευνούχων ἀναβηνα τε επι τὸν θρόνον και καθέζεσθαι τους δε υκ ἀναστησα μεν αυτὀν - του θρόνου κατὰ δη τινα

νόμον Περσικόν περιρήηξαμένους δε τύπτεσθαι τα τε στήθη και τὰ πρόσωπα ως ἐπι μεγάλW κακW. ταυτα ςεξηγγέλθη κλεξανδρW, κελευσαι στρεβλωθηναι τὴν καθ σαντα, μήποτε ε επιβουλης ξυντεταγμένον τουτο δρασε γνῶναι θέλοντα. τὸν δε υδἐν ἄλλο ἐξειπήῖν τι μη ἐπι

MOH, grossere Belcrastiguus derContracte, at Melchsam durcii Heph ge valirieisteter. In inervielsaeli uberuiebene Schilderungder deni eph er viesenen lirent ei Liucia a. a. o. heiss es: ευθους ον νεώς τε ἀνέστησαν αἱ πόλεις καὶ τεμένη καθιδρυετο καὶ βωμοὶ και θυσίαι καὶ εορrαὶ τ καινφθεν πεrελοπιντο καὶ ὁ μέγιστος ορκος ν πασιν πιφαιστίων. 8 ου επι μεγάλοις, αλα επὶ μικροῖς, nich - επὶ ου μεγάλοις.

24. l. σημῆναι, . 22, 3. - Πευκέστεμ . 23, 1. - διψησακτα, naeli Plut Al. 73 geschali es unier an lern Unistande ἀποδυσαμένου προς αλειμμα καὶ σφαῖραν αυτου παίζοντος. 2. τινά, Z. 2, 26, 4. - φυλακῆἀδ. E. 2, 15 5. Diodor 17 116:των εγχωρίων τις δεδεμένος ελοθη

τας πέδας αυτομάτως. - ευνουχους,

230쪽

δεηθηναι κωμάσαι παρὰ οἷ γενέσθαι γαρ αν δυν τον

κῶμον.

M ἐπὶ κλίνης πρὸς τα ιερὰ θυσαι, νόμος ἐφ εκάστι μέρg, καὶ τὰ ιερὰ ἐπιθέντα κατακεῖσθαι ν το ἀνδρῶn εστ επὶ κνέφας εν τούτφ δἐ τοις ήγεμόσι παραγγελλειν υπἐρ της πορείας καὶ του πλου, τους μἐν ς ε εόντα παρασκευάζἐσθαι ες τετάρτην μέραν - ους δἐ - οἰ3 πλέοντας, εἰς πέμπτην πλευσομένους. κεῖθεν δε κατακομισθηναι - της κλίνης ς επὶ τὸν ποταμόν, καὶ επι-