Athenaei Naucratitae Deipnosophistarum libri quindecim

발행: 연대 미상

분량: 616페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

i Iss

7쪽

AT ΗΕΝ ΑΕΙ

CONSCRIPSIT

ANIMADVERS. IN LIB. IX ET X.

9쪽

o p Πο δ' ξαυσις α . Durarum coenarunt . mensae primae variis constabam liversorum edulioritatis serculis Coenae alaam deipnosophistae coenariant, pri- .is ura παράλσις post gustationem fuit Piscium omne ge 'nnus. Is missus duobus ipsis libris, septimo, octavo,

minateria sermonum fuit, ut ante dictum. NON G si rinreliqua omnia primariam mensarum fercula continet oleis. r. hic habes, omnis fere generis cames pura, v mcellinam, Porcinam, aprugnam, leporinam uent Phasianos rum, Periacum, gallinarum, de caeterarum volatilium quuisbus vesti mos est. Ac praecipua quidem libri capita taecae sunt. Sed Athenaeus, solens more suo, si da εν λό- ωρος έπλάροσε τὸν λόγον, ure, philosophus Semper nautem in principioin in extremo cuiusque libri Tim is asem suum compellat auctor Hunc igitur silmini itas, orditur Homeri verbis sodyssia . 14sq.ὶ . . . Δόρπου δ' ἐξαυθις μνησωμερα χερσι ' ' δωρ. μάχω καὶ ι . διαει πέρον ἀλλάλοισου. Non est dubium.. - ἡμενα quod ad auroram usaue perperam interpreratim est Dalec. J positum esse pro . M vel a 4οῖ. Vult. enimo Menelaus dicere, vis enutius sermones in 'astinum nisi Aa adH M. R A

10쪽

sane num edamus. Neque hic aliter exponi haec d an bent nain yόρωος Athenaeo est edere &4δόρπου μν . σαμι, 3 ver; firere is cibis, relictis visis omnibus se minor ibus. QCAsAUBONUS. -- Pro edito olimGξαυρις. est ἐξαυτι in m s. . ut apud Homeriam. In Epis deest

introitus libri. Pro χερσὶ vero idem s. A. cor ruptissime Deim habet notando exemplo ob simita reipturaia monstri alibi mrcurrantia. Vide Animadv. Vol. IV pag. s93 extr. si item quae ad Vocen 'Em vi notavianius, VIII 16a. b.

is bus dictum nobis libro I cap. XIII sad pag. 63. e. Insed haec vox extrei ras paries τῶν κώλων proprie desiss=gnat: κωλrii integriIm membrum pina, pedes, rara Ony ur totum Argumenis est vel hic locus libri quarii; s=t pag. 34. b. Looἀυρέντων κωλένων τὸ μηριον μυ- πιστος ελοι λβανε. Ac proprie quidem, nullo iscriminen inMuscunati victimae paries illae quas diximus, κωλῆ νενο sunt, dichintur antiquis scriptoribus usus ainenn recentior obtinuit, ut κωλῆνα ἀπλω cum linimus,npernantissitan aiat petasonem intelligamus ob sinηularentis videsicet suillae virilis praestantiam: nam etiam in iis vrismo sonionis vernaculi idem licet observare. Cum igituri appositi essent κωλῆνες,- quaesisset aliquis sι τακεραέννεισιν, nata inde est occasio dicentii de voce τακερός. v Περιενεχοιντων, inquit, κωλένων, καὶ τινος μέντος, ιοτακερα εἰσι Παρὶ τινι κεῖται τὸ τακερόν ο υλπια-nνὸς ἐφη. In Excerptis, τακεροι -ι nevae aliterispinest nisi πρὸς τὸ σημαινόμενον potius respexit, quamn ad vocem κωλήνων, quae praecessiti Xainii semper nia

n culinum: κω- apia Athenioses serati, tun, a d alios anmas generis. Sic Epitomais Eustathius ad Isiad P. 'paε. 1249. l. 6. Athenae se aentia verba caelum: i, ' -- ιν προμισι περιφερόμενον με- των κωλέννων'nοπαχ καὶούτως λεγόμενον κω γνάρσενικως, καὶ συχn- οι με οποὶ Φηναῖοι μόνον θηλυκως. Nobis qua Ddana videntur ammaduerienda in verbis hisce quorum

SEARCH

MENU NAVIGATION