Athenaei Naucratitae Deipnosophistarum libri quindecim

21쪽

p. 368. IN LIB. IX CAP. V. 3

εἶναι πολλοις, id est, novi solet De ad are uisu in s s. rves non suil hoc multis adhaec in o est. Here 4. Recte apud Actamnaeum k ο παλαιὸς ω ibim pro ec miod est apud Sto euin, ως ο παλαιis. Quanus versis merulose prorsus in ed. m. Bas scribeluitur: ὶ μὲν τοι--α δε υντά πως ἐμοὶ τάδε -- versum pariun ex lib. X. pag. 4 . f. partim ex Stobaeo sic correctum edicit Glausonus: In mi inhil quidem magnopere desuleres se nobis te ne a viis est veteris cossicis A scriptura: Postremo sters pro sἰH διδασκ. perperam si Dri n. stri-ptrum in eodem cod. a.

'Aresariνς, Β ωτιῶ. . Legendum Boisos ex Polluces sit . . cap. XXIII. v CASAUBONUS. - Vide supra, ad

III 8. a. notata a viris desiis ad Polluc. X. 88. In LaxIDIS vers. r. quid sit quo habeat nas A. haud satis scio illivi manifestum videbatur, G εἶδε striptum

oriuisse, quemadmodum a nobis correctum. In vers. a. privato operarum vitio ποικιλε pro ποικιλω scril ini in ecl. Cas. 3. eis. 3. Cum 3 4m it, pro e sto βλέπων, ex ins A. adseratur, sonasse βλε- debuerat laod superioristus sic iungendum ,ου μ ειυ εμ' ἔβλεπεν. v hac est ille anticluus comicus, ient auctor est Arist . phanes in senectute του σκωπτειν --MMέντἀ, pastin

.ritia fistula sollitum in theatro Athenis excipi, cum annis primas se e tulisset. Locus est in Equitibus via. saci sqq. Sub huius nomine circumseretninni mulae s duae, Δώνυσος ο πρωτος, uixis hic mentior & Διόνυσος .. δευτερος , de Mara sibro XIV. M pag. 646ae. J CAsAu--NUS. αἱ κακων παροψυγες. Malomm paro cus, veruuii proverbiali quadam locutione, dixit poeta Satis nota in eam sententiam alia dicta inra, mare , es murus , Isias malonum; de quibus Damius in Adagiis p. 377. In Acmai es a. ad inlitam im ipturam κνισι ρε ait ex avs. A. adnotatum sta tras. p. κνισσηρ lia G

22쪽

geminata tera sibilante. Caeteriini de hoc Aehaei testimo anto conser animadversione proxime sequentem. Σωτάδης δ' ο - αικος εα . Inter exempla quium pro-nbuur par fidem vas significiire inmIsti iusti, afferuntur. SOTADIsau versus:

. Μihi videntiar haec locum potius habere 4ebere imo prae. ncedentia testimonia, quibus alterii probatur dictionis rαρο- πψι notio, at pro opsonio accipitur quod alia a Bur In nflarisondis,nti ut pani adscitur obsonium, sic obsoniomparopsis, sive ea suerit in a, sive iusculi senus quot is clarii, sive aliud auτελὲς ἐδεσμα, ait Pollux t X. 87. con-nse vero Vi. 66. J quod παρο ηματιο vocabant; quasin dicas se Marium quoiasam opsonium. De hoc accipiendum

is obire aliq-s conredere. μασα , de praecipuo opsonios, dicitur Sermo estis opiciis, de eo aut duobus incomm . t alteri quidem προηγουμένω A. consulto consilio, Balteri vero peri casionein quia res innitit Athenaeia, aliud agentis culpa, an librarii scelere, posita sint hoc is loco Sotadis verba, non pronuntio. CASAUBONUS. At iani in adserendo superiori cha testimonio a priori motione vocabuli παροψὶς ad hanc alteram, quam dicit saut onus, transisse deipnosophista, qui haec loquisur, videtur quod quaniciuam ex ipsis Achaei verbis, minus illis perspicuis, haud titis adparebat, tamen cum ex ratione qua verba illa adducuntur, tum ex sequenti sermone poterat intellis'. Nam quum sic dicere coepisset Graminaticus, quem hic loquentem Athenaeus iacit 'E- τἀ

quod pro dira olim sci ipturi δέ με, ex noster Mesere sic scriptum dederit, ut nos ei uluin inivimus,

23쪽

I. 3, 4. Mox, - Προσηγε ippiora noster index A. volitam Mit editis insertum in ed. m. AEas. Moscit duo verba H ---τα, ternere omissi in ecl. Qicματος η παροψὶς κεῖτο μ. Particulam δὲ, perperam in ecl. Bacis Cas. omissam, cum M. m. liectam dessit optimus codex A. Plae quidem particula ininime otioseliae posira, sed ad praecedentem - lata, eam vim la hin, de qua Taepe alibi proxiine Mite dieriti essimcis gnificat omantiniquam idem ac iaci, non an ,- π κατηγορεῖσθαι : ut uin scribit Plutarchus, Demusica: istas inventio Atilenaeus lib. XII. pag. 34a. e. Γαιτιαν. 6 ων ως τοι πιφάνει του ἀδελφά θώ- euantasi reneriam a facere quae appulabrustam sua ὲπιφάνεια. Iabro XIII. .s- 84. c. ετ χιιν αιτιαν ἔχουσα λιθι ν ἀ--mnis ad lo laborare. Non aliter lomitio haec dinia acci- .pi in istis versibus ex tirone labula incerti auctoris, . - quae PHEREORATI vulso tribuebariir, ut dicitur hic,

. - inis ibit. Versiis hi sunt:. τὸν αἱτων ἐχουWἁπὸ τῶν ἡδυσμάτων. πους, ἀλέτας α ξιοι τώ μψενός. . Ait, arre a M um consepta a coniurarentis: Mui prout .illa sunt bona aut mala, sic dicuinii parrisides Dona..aut malae. Qua de re linitiatur poeta, ex adscriptis e . bis non potest sciri. Initio uri versu deest aluiuid, ut vis metui Ruit Stabit versus per hanc scripturam, ους. καλὸς φυτος ξιοῖ του μηθ. - CASAUBONUS. VtuMta sci iprimi vers. . in qua nil mutat Vetus noster codex, ad verbum hoc sonat auos causas rutilimn s Et quemadmodula convenit Dalaeamp. ADAMI me dationem vernaculo sermone sic reddidit VILLEI RUNE ede meme Muitu notis Yιπνιιι, α ιμ- niante parcia NrcOPHONTIs versiculuin se venit Desecampius A a

24쪽

ΝIs duo versus paulo ante ista adpositos Vidimus p. 367. d. Item PLATONI versiculum, pag. 367. c. Oι δ' Ἀττικοὶ, ὼ Συραττικὲ Οὐλπιανὲ κ ἐμβα- λέγουσι, ω Θεό πομπος ιν ειράνν. THEOPOMPI Iranen lau- . lac Pollux lib. III. Gip. a. lib. X. cap. 26. 47. α sAuBONUS. - Cum in superiori Xenophontis loco o cum vocis. ἐμβο--, nunc eiusdem vombuli usum etiam poetae Attici exemplo probat deipnosophista Dehraeses compellatione ad crimanum relata, vide quae notavimus ad pag. 366. a. THEOPOMPI ver uos latine sic reddi fit GROTIus in tacerpt. p. a.

Καὶ κωληνα δ'. λέγουσι, intelliige e proxime praece diantiinus. οἱ 'Aττικοὶ καὶ κωλῆν. Super his vocabulis iam in ipso huius libri initio novisarum quaestio.

In EUPOLIDI versu, in ευε του ρόεot legereriir, latas ausitu is interpretiitus erat Dalec. aiud Graece .ρ- Θμ sonat. - Plenus verius; inquit CasAuBontis: osia non plena sententia. Qui emendan του δρθρου , quinnisantur mur amisigo. NobisῬόφου vetus codex A. dedit Mio uc b. quum a nemine Grammaticorum adnotatum viderim, ex coniectura interpretarias sum,PIa-s ροφώματος ιfixis et Notanda vero fuerae permutatio a recentioribus si ariis admissa de qua dictum n ' his in Animadu T. IV. p. 'as ad VIII 331. d. . ριπιδης, Σκειρον οὐδὲ κωλῆνος νεκρῶν. Legendum n νεβρων. laeua utendum non uno loco in superioribus vinificavimus. CASMBONUS. - dein errore cum editis etiam vetus noster codex teneriiri Vide vero Animadu T. II p.I64. ἀπὸ δὲ του κωλέα - - - κωλέα κωλῆ. Rectius, ut videriir, acute κωλε scribitur apud Hesych. in Ph tii Lexico insto quae scriptiira melius sane congruit cum masculina forma κωλε , de qua victum supra Sed sive ex talia sive ex κωλε contractum sit nomen κωλῆ, o senis uni videtur ut in nominativo plurali κολαῖ omecumflexo accentu, in accusativo a ωλῆ sttisatur Tamen in proximis Ar pharisin truonis testimoniis con

25쪽

& qii Ni quidem sciam in vetere cossice A. desunt illa testimonia in Em. eamdemque scriptiarani BRUNCRIus tenuit in Fragm. Aristoph. p. 238. 4644

n nempe. Quod observant ad hunc iocum, Dalmanapios, id in mentem venerat: Loim laetitiae sisnum esse, fit m sum est. Praecinit apud Comi in verius hic, Plutis II 27. ποθεῖς τὴν ου παρόντα, καὶ μάτην καλεῖς, Iis, hunc explicati Cur hanc ARIsTOPHANIs inviam apis pellet Πλοῖτον δευτερον , diximus libro III cap. XXVI. eis vide Animadv. . u. p. 263.3 Eiusdem Comici Πελαρ-n- , qui hic laudantiar, nominatis Pollux lib. VII ncap. 24 s Athenaeus, cum sibi, tuin VI. 47. a. Initem Harpocrittion in oικέσκω. PLATONI comici Dυ. Harpocration in Πλεισπροασαντες. CASAURO S. In MEIPsIAE ex conno vers x. δερωσύνα penacute strahebarii in editis, nestio an in uis. A. Epit haec non habet. Recte vero ιερυω συνα Hesychius, Photius, at rinologus id est, τὰ εἰωθότα δεδο α ἐξαψε-- τοῖς ἱερῶσιν. Vers a. μιηραις αριστ. Cons. p. 384. d. xEMOPHON de Venati pag. 774. ab fin edit Bas 3 6'. ubi mendose κοιλ ' legitiar: laod correctum puto in

recentioribus editionssius, quarum quidem nulla nunc in xime nobis ad manus est. Πέριψοι γλ κωλην εριφου e. 3 Perperam interpretes campi ant XENOPHANIs versimalos, male vulgo interpunctos. ο Πέμψας γάρ κωλῆν ιρέφου σκιλος ἔρα σῶον πταύρου λαρινου, τιμιον ἀνδρὶ λαχεis, BD τ' Αν αοιδαων ' γένος Ἐλλαδικῶν. MD hoedi membro , em latin larini. O prae' ω προγωωμ quod qiadem eon equi pro magno duxisse HiqM hon

m eum Hicasset vir ille, essius aestiria Graetiam universam nper a tur, nepis desinet dum erunt Graecorum piatarum cam. - . M CASAUB. -- Cu a mi tamquam ab hαμαι, amo, ei mylegeretur in editis, nec incisa esset post λαρένου oratio, siuos priores versus sic converterat DALECAΜPIUS rMassa namque petetrahoeia utassim pro munere reia tisi voluiis sal 'nsu tauri Donari ens magni pretii. Quamquam Vero

26쪽

is ANIMADV. IN ATHENAEUM. p. 368.

non satis mihi liqueat quid sit quod dicat poεra, aut quo snam de homine agatiar non invitus tamen, cum Osaia. bono. ει ραο, ipsi, &ante iμιον ἀνδρὶ eommate distinxi orationem. Et intem quidem loco domana etiam interpoMum in ins Diti video : sed in eodem ossice procli ' Ves4ραο, prorsus mendose scriptum innis. A. est vae absque spiritu, absque tota, absque accentu Geterum de Ulysse,in de bubulo pede per contentitur ei proiecto, Odyss. ii'. 99. cogitasse vidente Casauhonus, nescio an Xenophora poeta. Vivs . pro ἀοιδα- habet zοιδω nis. p. id en, amorum quod multo conan ossius videri poterat, si nimio ferret metri ratio. Idem codex eodem vers in contextu quidem 'Eλλαδικ. habet, AEum . Ven. Bac Cas. I.&nas. A. sed 'EMλαδικω superne adnotatum, quod excisalaboni innem

datione receptum in L Cas a. Q.

. οτι δὲ τῶν νεοσσῶν όρνίδων . Os 7ππου ς τινὲς κα- Βλοι σι Μirum extare hanc lectionem in omnibus anti-nquis. An 7ππου , licuia Graeciae appellarunt, abG-τα-sνδαι, pullos avium volare ne*rentes praeis assentior lubensis doctis viris, stri, πιπους. Sic vocat noster suosis Latini pipiones Graecis tamen eam vocem ignotam uisen se non dubuo etsi πιπίζειν ωrnus Graeciam QAristo- np,ineum esse verbum ci CASAUBONUS. - Desunt ista uis Vul atrum o Ov autem tenet Is A. quod bona mcle etiam Natalis Comes in versione latina expressit, quos equos nonnulli nominam Prudentior Dal amplus in ve sione sic posuit, quos quιdam orιππους voeam turn in ora n Piρμunt Dianaee pulsi inde Pippyia fonnata. αPariter . STEPHANus in indice bes. πιππους hic, absque ulla dubitationis significatione, lemat; collato Ve ho πιππέων ex Comici Avib. 3o7. Quq idem vectum 'uni simplici etiam litera, in medio strabatur apud H yclitum, Photium in Lexico nisto magis in pronituerat, ut πέπους'un Casaub scriberemus, quoniam

praesertim inter vulgatum lΠΠΟΥ & inter hos ipsum UI- ΠΟΥ auod ad stripturae ductus pertinet nihil fereri

tersit. Cum vero consentaneum videri debeat, nonnisi invulsatissimo plebis sermone usitatum fuisse illud nomen,

27쪽

p. 369. IN LIB. IX CAP. VIII. 19

mirum non est in scriptorum monumeritis iis non o mira me. Est vero etiam rιπος , avis cuiusdam maioris in

me apud Aristotimist. Anim. IX. 1. 23. quod huc quidem uid spectat de ui videndus Cainus in Notis ad Arist pag. 6so. '

.των ε Πελοποννησεν,όλεων. Puto esse eum scriptorem, is cuius Dei te lauὸantur quamquam is Clementi Aleras, andrino Ἀπελλἀ nominatur in Protreptico Placeatis 'A πολλῆς, quod est ὐποκοριστικο nomen του Ἀπολωλώνιο vel Ἀπολλόδωρος, ii Δημα του Δημάντριος, suis milia. M CASAUBONUR - Desunt ista in Epit. Porro 'Aπόλλας quidem h. l. tenet ins A. sed ita u. p. 3- d. Ἀπελλῆς scriptum vidimus, ueniadnuritum apud Uernentem pag. a. d. Pori. . in Epitoni Artemidori

hesii ossi citata, Demistoric Graeci lib. III. p. 326. Agitur autem superiori illo l o apud Nostrum prorsus

uri hic, de peculiari quodam nomine apud Liscedaemonaosti M. Proba- ne sit autem alterii scriptura notri collicis. 4 τ μέρει τῶν ἐν Πελοπ πολ an recte περὶ pro μέροpositerint editores aut doctus alimai recentior sit rarius, equidem non definiam. Illud intelligo, defendi istam scriptiiram hactenus potuisse, ac teneri ortasse debuisse, ut intelligeretur, in ea opem Geographici pane qua de Peloponnesi minus aptur. υπὸ Λακεδαιμο, ν γαστέρας φησὶ καλεῖσψαι. In istam se priaram cum clitis consentit &rns. A. nis. 3. Qua. re recte fecisse editores videntur, quod des e post παροι Βοιωτοῖς, ubi 2 ασ τεἀ est in ins. A., γάστρας ianis '. marsus γαστέρας posuerunt. Et sic quidem etiam Eustathius vel in suo cod Epit legerat, vel legendum certe censuerat; cuius haec sunt verba: in Conimenta in Odyss. pag. 8a. l. o. 'Oτι δὲ Λάκωνες μὲν τοις γωρολιδας, Βοιο σοὶ δὲ τοι κράμβας , γαστερας κἀ- λουν, ε τοῖς του Δειπνοσοφιστου δηλουται. Apud Hesychium vero duo ossi vulgo leguntur huiusmodi: --ορις υ υυλὶς ἡ κραμβη. Ἀστραια η γογγυλις Λα- κωνες. o nae Bodaeum ad Theophri pag. m. Ad illa

s Ba

28쪽

traiae adpellari haec adnotavit DALECAΜPIUS: n Capita- antas puto Massii is, non alias vel eas ad radicem qu sariun velut apum extuberat caules raptaos appellat sento cap. 37. .

nut paullo post, cἀκελτιδας. esyctius Zακελτώ. δες κολοκυνται, ἡ ωογγυώδεα Cor lexus est paucis&s, Ameriae QNicanori glossas. Idem scribit lini, oleram sic Pliry laus έλκια CAsΛυBONus. In Nicandri ossa codex A. editan sc priiram tenet, quae fortasse Ipsa proba licet alteri scriptiirae consensus codicis m. in Hesychio halvi leve utique pormis addine videatur. . codice Graeco legensium puto, ἀφανὶς, γογγυλὶς ριγnφυς, ἀφανος ρεινός. Id est Rassi la rvum, rhaph unus vulgaria, O montarius Nedylis L ius fit memion inter notha Dioscortius, adnotationibus in vut de Radice. I. CAMPIUS. - Nihil censeo mutandum: . ita enim libri omnes Anaminum iam nara essem is mina herbariam constat. M CASAUBONUS. -- Vulgatum innent etiam nostri codices arnia , idque curii Osinibono definia Bonam ad Theophr. p. 77s ita omnia nomina uni rapae Convenire censens nec ramen, quodnam genus ana inon mellio potissimum debeat, exponens. Quum ἀναρρινο proprie sicatur id quodper narra r sit, vis

Mndum ne eo nomine illud raphani lenus intellici debeat,

quam annonaetin alas, emaculo temone rapara, V minus.

τινα γαγγυλιδα ω. Desiderabamia'. parilinitam, quae deerat distis. Nec vero anstiis codem eam agnosta sed quum in eo perperant mmunari intellexissem μὲν, nam ex eos: ipniram Mem enotatam video, - ρ μὲν μυλ μὲν ου μ. sub priori ita. latere Dexistimavi. De THA PHRASTI rara mare vide iterum paulo post.*κανδρος δ' ἐν τοῖςTεωργικοῖς sese in Georses: nempe secundo librorum oram, ut iupra docuit oster, Iv. o. d. In fine veri r cum sic e sinini esset, κυλι00-- ιήλῶος , ninnuit CASAUBONUS: n Lege κυλιν-- Et ad verum proxime accedit nis. A. in au κυλινδρο

της. In Huc ut plerique visi Nicandri vernis, F

29쪽

p. 36M IN LIB. IX. CAP. VIII. fir

matorem parem coraupiissim' ses hi prorsus eraetem missi A recto casu ἡ ἁλι- genitivum periri te της ἁλωος 1 rinari, Anice ἀλω, siserte adnotavit Elymologici

auctor , pag. 74. l. 14.. 8 M. Ut pares Hazarus O huniara rimant Platanis consem irat minas, propter libertatem soliorum longe lat isque usorum. CASAURONUS. -- At mira sane ac pri perili in pro figiosii foret ista comparatio. Nobis restituersessiam auctori vissimul qh-l veteres membranae dederam. Facies iidem eum voce, di apud rimc. I. 4. VII. a. antemnamite 'Mαν scaeustiuae.. θαλερωσου Γογγυλώους. Sequentia. δω σὲ γ' τ ικριι Λαn paullo aliter lilaro IV. pag. 133. d. J A plusculi desinis Ceps versiri leguntiu QCASAURONUS. - Tenio versianuhil opis offeresant membranae quem in versum, uales ratum mihi, intactum reliqui. Quod litistra mulae Urainvi remedium, id felicioribus ingeniis vitro fortasseo timet. imis quidem violentin esse me inani, ac saxibono tentarunt, facile adparet versu, pro γογγυλιδος, io testsro IV legebatur, γογγυλιγε h. Linam e sitis teno co- . recte, ut ad superiora reseri vir id nomen De reliqua eiusdem versus scriptura vide quae ad IV. 333. L notavimuMΜox vero idernam araris comici testimonio Κηφισπα- iam terret cum istis: hi si recte. ne an secus iactum sit ut in eodem codie panicula Uis praeponatur, lamad di xerim, quilinin nimis almapta Qeoncisa sementia sis,

nec aerio constet ratio.

περὶ τὴν Δαλματιαν - - γο-λέδας κηπεύτους, καὶ ἀγριους σταφυλένους. Pro αλματέαν, quod est in edd.Ven. AEas. inmisto, Dalmanam posuit Dalecampius quem secivus Casaiit onus, in Graeco contexti tacit Δαλματι- correm qua emendatione nihil utique per

30쪽

, ANIMADU IN ATHENAEUM. p. 369.

se expeditius probabiliusque. At mirari tamen subit, mirflvestrer uni e tisam minnaeam . sic enim latine vocantur, vide Plin. XX. 3, o MXXV . . . in Dalmatia potissimum naset, posidonius perhibeat , cuin ubivis terrarum passim in arvis utraque planta reperiatur. πέττεται. Sicis hic alibi constanter c lex ine que non πέπτεται. Mox recte a 'Aγκυλέωνι d di nas A. Vide Iv. o. h. .XV. 668. d. Pomo, in AEExmu testimonio nil mutiit M. A. Ephorna vero, e omissis duobus prioribus verbis, sola haec tria habet, γογγυλιδος ιαντώ τόμους. Ibid. μάλιστα ἡ δια ναπυος γινομένη. Apud Hesychium lego A-άδες αἱ διὰ. - ωναπιος οπιωλιδες. M CASAUBONUS. - At nil opus est ut apud Hesychium vulgata solicitetur sciriptura νά- ωιος nam pro eo quo Dipfulu διὰ νάκπυος, percommode Glossographus εα πινάσιο dicere poruit , quod idem valet, atque etiam paulo clarius tapertius dictum videri poterat. Vide Animadu in Athen T. II pag. 27 extri seq. Licuerat etiarii iλετο licere, quemadret inlun apud Nostrum II. 39. h. legitur de cisci vita, πτυντικωτέρα δ'

to paulo ante adlata verita, tenuit ista, συστομαχωτi ἀδ' ἐστὶν η δι' υδατος καὶ ξους λαμβανομένη , ut i δι' ἡδύ

καὶ ιξ. idem viam acia Vel μετοι πατος καὶ ἰξους.

. οὐ σελινουσέης. Cum eam spinei ha viret hoc nomen, auasi gentile esset, a Sesinunte oppido ductum, maiuscu la litera inias pingeb tur in ed. cas. At mox docet a ctor, brassicae quoddani genus ita dici a similitudinestiam cum Iesino i. e. cum vio habeat. Quo respectu commodius ab aliis formatur nomen σελινοειδεης , quod in Iatino sermone tenuit Plinius, lib. XX. cap. I. sect 33. Dam brassicam in Ie linoida inuaverunt a s- situdine via folio an &αIn his quae sequuntur,apitomator pro ανὶ πῆσαν χώρραν suo arbitratu, ὀινα παπαν γ, posuit Wδιοι την πυκνότητα, μωλλ την ουλάντοτα drinde vero,