Bibliotheca Graeca. [Lib. I-VI] Sive notitia scriptorum veterum graecorum, quorumcunque monumenta integra, aut fragmenta edita exstant tum plerorumque è mss. ac deperditis

발행: 1707년

분량: 855페이지

출처: archive.org

분류: 철학

21쪽

BIBLIOTHECH

GRAECAELIBER III

DE SCRIPTORIBUS,

qui claruerunt a Platone usque ad

tempora nati CHRISTI, Servatoris

nostri.

De Platone & ejus scriptis atque in

Platonis nomen, aetas vita. Alii Platone circiter ustisti. I. De dictione ae Philosophia Platonis, moreque trisdendi per Dialogos. 2. Scripta Platonis genuina, recensita secundum ordinem Tetralogiarum Thrabili, adiunctis variis observationibur s interpretum veterum recentiumque notiti . Scripta Platonis dubia atque oupposita. q. Deperdita Platonis scripta. Indea Alphabeticin eorum qui in dialogis Platonis colloquentes inducuntur. 6. De ditionibm operum Platonis Graecis, Latinis, Graecolatinis, es Per nacularum linguarum aliqua vulgatis. τ. Scripta varia de Platone s

Platonica Philosiophia, in varias classes diσesta ae ordine recensita. 8.

22쪽

- PLATONES MULTI. Lib. m. cap .L

ca Platonis nomen accepit a Socrate, ut TaetZes affirmat, sive ut alii ab Aristone Argivo Palaestrita: vel 1 ob humerorum latitudinem Serv. in 6. A neid. vel g) ob latitudinem pectoris Sen. Epist. r 8. ὁ Λ π λαΤύσωμ γ, TZetz. Chil. s. Hist si . Chil Ii. Hi s .aso. πλαΤυς Τί ς να , Olympiodor. Hesych. illustris Suid. &Joh. Sarisberiensis VII. s. poli cratici. Vel i 3) ob latitudinem frontis. Neanthes CyZic. apud Laertium III. 4. Hesych. illustris, Olympiodor. vel ) λα Τῆν ἐυεsuis sive bonam habitu nem corporis. AlexanderPolyhist. apud Laertium, Apulejus de dogm. Platonis. Vel s) propter πλαΤυ sive copi Ossim atqUe apertum dicendi genus lat tudinem vocat Pilianius lib. t. Epith et O.) Laert. Hesychius illustris, Suid. Olympiodor. ,) Denjque

Timon in Sillis nomen Platonis perstrinxit, tanquam dictum a Verbo orλα ω , quod est fingere ac comminisci: ως άνεπλασε Πλάlων-ειδως. apud. Laert. III. 26. Athenaeum X l. prios.&Hesychium illustrem Sed & Antisthenas per convicium pro Platone diXit Sathonem, dialogum edens, ita inscriptum. Laert. Is l. 31. &VI. 16. Athenaeus V. 2 O. p. 22 O. X l. Ult. p. O . Repetitum antem Sathonis nomen ab obscoeRO σά9 1 unde άνδροσα9ης apud Hesych. Fuere & alii Platones in veteribus monumentis memorati; ac sedecim hoc nomine ob

servasse se indicat Jonsitus p. ia. de scriptoribus Hist. Philosoph. licet quos, quove in loco, non addit: Ecce vero i) Plato priscae commoediae Poeta. r) Plato junior Poeta nova: Comoediae, idem Epigrammatum scriptor. De utroque diXi libro a. in notitia Comicorum. 3 Plato Thebanus magister equitum, de quo Plutarch. lib. de genio Socratis f 1 8. 4b Plato peripateticus Aristotelis discipulus Laert. III. io p. Joh Philoponus in i prior. Analyticor ) Plato Atheniensiis. Dux sub Alexandro M. apudCurtium V. 7.12. G) Plato Cynicus,apudLaertium inDiogene Vl. etc. neq;enim probo conjecturam Barthii XLII. i 9 7) Plato Praxyphanis discipulus ejusdem, ni fallor, de quo Laert II l. 3. & qUem Epicurias auscultavit teste apud eundem X. 1 3. Apollodoro) Laert III. IO9. 8 Plato Sardianus Epicureus diversus a superiore ) de quo Cicero lib. I. Epist. a. ad Quintum fratrem. 9) plato ex Lycaonis Arcadiam Regis filiis quinquaginta apud A poli odor. lib. 3. io)Platoνραοκος Pηὶωρ Patria Gerasenus, Stephano Byzantino memoratus in P mjα. ii Plato Stoicus Panaetii discipulus Rhodius patria, teste Seleuco Grammatico apud Laert. li I. IO9 i et Plato Medicus, cujus catapotium refert Galenus lib. 7 de medicamentis κα Ταὶ τοπους T a. edit. Baul. p r64 6, 3) Plato, de quo inscriptio vetus apud Gruterum : M. ELPIDIUS PAMPHlLUS PLATONI TATAE SUO, BENEMERENTI FFCIT. Tata Varroni ad ad Nonium est Pater. Hoc loco videtiar si nare senex Patris instar colendus. adde Martial. I. rol. &Scaligeri Ledmon. Aut si lib. I. c zo. ig) Plato Martyr, Ancyrae sub MaXiminiano, de quo Martyrologia adaa. Jul. is) Plato praefecti is Urbi apud Viectorem Trinunensem in Chronico , sub Consulatu Probi AC O3. Anastasii Imp. i3. i6ὶ Plato Pater Johannis Vlti . Pontificis Maximi natione Graecus, teste Platina in Johannis vita & Oniafrio Patavinio in Chronico Rom. Pontificium ad A. 7Op. 17 Plato Abbas Monasterii Stud i tarum, cui sub Constantino e pronymo successit Theodorus Studites. Vide Acta San-

23쪽

PLATONIS PHILOSOPHI AETAS. Lib. IV c. I. 3

Atheniensis : primum avi sui nomine dictus Aristocos cf. Natus est sex post Isocratem annis, die VII. Thargelionis, Olympiad. LXXXVII 3. ante Christum CC c CXXX.) Archonte Apollodoro . Anno aeta- A a tigetor. T. I. Maji, Menologium Canisianum i I. Nov. & 4. April. Baronium Ad. A. C. 9 s. T. s. Annal. His si annumeres Platonem nostrum jam habebis Platones non se decim , sed duodeviginti. Praetereo recentiores , Platonem Tiburtinum qui Alba tegnii librum de scientiis stellarum & Sphaerica Theodosii Tripolitae ex Arabico latine transtulit: Matthiam Platonem, gente Germanum, cujus meditationes de Iibro vitae prodierunt Ambergae 16 I9. I t. bed si ad tam nova descendere volumris. nullus finis Platonum esset, ut recte Marquardus Gudius in Epistola ad Menagium . cujus utriusque observationibus plerosque hosce Platones debere me libens profiteor. Nescio, sitne hoc loco etiam a me afferendum, quod Eratosthenes Cyrenaeus

dictus est δgυΤgρ ω, νέθ' ΠλάΤων, teste Suida : quod Alexander Seleuci ensis Cilix sub Antonino Pio clarus de quo Philostratus in S0phistis) per ignominiam vocatus

est Πηλοπλάτων , quasi Plato quidam eX luto conflatus ac compositus: Quod Philonem vel alterum vel secundum Platonem Judaeum pronunciarunt Critici, ut tradit Hieronymus Epist. ad Magnum Oratorem, & tritum confirmat proverbium Mi Φαλων πλατωνι ει η IΠλάτων φιλωνίζει , quemadmodum vicissim Plato Numenio apud Clementem I. Strom. p. 34Z. &Eusebium XI. I o praeparat. audit Mω Γώς άττικ - ζων. Et quod Georgius Gemistus Platonis Zelo se vocari amavit Plethonem, ut saltina quam proXime ad nomen accederet Platonis, quod eXMan ele Peloponnesio & Georgio Chariandro retulit Allatius de Georgiis p. 38 3.38 . Quod denique Prosper Mandosius in theatro Archiatrorum Pontificis Romani p. 7Ο. narrat,Franciscum Columbum Medicae artis scientia clarum tanto amore prosecutum fuissse scripta ac Philosophiam Platonis. ut eum semper in ore habuerit, & ipse Platonis cognomentum tulerit, quo posteri ejus per multum temporis fuerunt insigniti. ό Pro Aristocle vitiose legitur Ar syoteles apud Sarisberiensem. UIΙ. Poli crati ci. & Doethium in lib. Aristotelis de interpretatione p. 3O9 quod e Laertio Ils 4.&43, Sexto Empirico, ex Anthologia& aliis obvium est emendare. Pro Perid tyone Platonis matrem Potonem nonnulli vocarunt teste Laertio. quod Sororis nomen esse testatur Suicias e Laertii III. η. Amphictyonem vocat plus simplici vice Origenes contra Celsum , facili in praepositionibus άμ ψἰ & ex quibus utrumque componitur permutatione, qualem & in aliis nominibus propriis memini me obsietvare. Quod vero ab Apolline compressiam tradunt Perictyonem , Aristone interim per somnium jusso illa per decem menses abstinere, indeque natum Platonem Ut narrant scriptores a viris dod tis laudati ad Laertii IlI. r. perinde credat qui volet, ut apes mel in eius admodum pueri os congessisse, quod scribunt Cicero I. divinat. Plinius XI. s. Valerius MaX. I. 5. Aelianus Io. et 1. Var. Fuerunt, qui I hebis natum esse Platonem traderent, in loco cui nomen Cynocephalos. Vide 4 Zet Chiliad. X l. hist. 392. Sed scriptores praestantissimi c nveniunt patria Atticum fuisse. H De die, quo in lucem editus fuit. constat testimoniis tum aliorum, tum maXime Plutarchi, qui Vil I. i. sympos. testatur die VII. I hargelionis Genethlia Philosophi celebrat i quT Πλατωνε α videntur appellari Porphyrio in vita Plotini, tibi se carmen solenni illo die recitaste de sacro connubio memorat arud Eusebium X, 3. Praepar t. A

24쪽

PLATONis STUDIA . L;b. III. e. I. tis vigesimo, Olymp XCIL 3. Valere justa Athletica, pictoria, & Mu

sices poeticesque studio, quibus hactei rus operam dederat, atque ut Aelianus III. 27. Var. tradit, etiam militia, eoepit audire Socratem Philo sophum, qui nocte priusquam ad se a patre deduceretur, vidit Cygni pullum e) ex ara quae in Academia Cupidini consecrata fuit, volasse atque in gremio suo resedisse : & postea olorem illum pennis coelum petiisse, canore musico auditus hominum Deorumque mulcentem. Addit Origenes ) Platonem ipsum tertio se oculo auctum sibi visium. Socrate circa Olymp. XCV. i. g defuncto, cum interim Cratylum Heracliti discipulum & Hermogenem Parmenidium ch) Philolaphum sectatus esset, annos natus duo de triginta varias regiones adiit, Euclidem Megarensem 0Theodorum mathematicum, tum Pythagoricos i)Archytam, Philolaum, Eurytum, Timaeum Locrum, Echecratem, Acrionem aliosque accessit, & Prophetas li AEgypti frequentavit, nomine

Longino quoque celebrata TIλίωνε α referuntur, etsi codices quidam in eo loco male Πλωτίνεια referunt. Eodem die natus Carneades, & ut nonnullis traditum, Delius ipse Apollo, ἐβδομαγέτας inde appellatus: Pridie illius diei ut supra observatum , Socrates Philosophus lucem vidit. De anno pugnant veteres scriptores. Ego secutus sum Athenaeum, cui Plato natus Arehonte Apollodoro . qui post Euthydemum fuit. Vide lib. V. Dipnosophist. p. 2 17. De aliis sententiis consulendi Chron ologorum filii, & quae notata viris doctis ad Laertii III 3. Gudioqne in Epist. ad Menagium. Thema natalitium Platonis e veterum scriptis profert Julius Firmicus lib. i. Astrolog. horosi ante' aequaris, sole in pseibus funa n gemmis r quinto dirciter die a novilunio. Falsum esse contendit Scaliger Praefat. ad Manilium, sed ab idem annus natalis Platonis in editione saltim Mani Ili qua utor Argentoratensi vitiose editur annus primus Olymp. LXXXIII. Nam eX Scaligeri notis in Chronicon Eusebianum constat eum scripsis sie LXXXVlli. Vide etiam Caroli patini dissertationem de numo, cujus una facie essigies Augusti Imp. altera exstat Platonis. Ut Flato Philosephorum Homerm vocatur a Cicerone, ita Virgilium Poetarum Platonem dixit Alexander Severus, teste Lampridio C 3I. In Musicis audivit Draconem Atheniensem & Metellum Agrigentinum teste Plutarcho p. 1136. de Musica e) Aput ejus de dogmate Platon. Laertius III. Pausanias in Atticis, Origenes 6. contra Celsum Olympiodorus in vita Platonis: Tertuli. de Anima c. 4 L Ciagnuό O

Socratis demulcens homines, sicquiasPlato

nymas Apologia contra Rufin. Eusebius XI. g. praeparat. observat Platonem tum in aegypto versatum, cum Hebraei natria secundo pulsi Persis dominantibus in aegypto degerent.

25쪽

ITINERA, DICTIO. Lib. IV e. I s

min etenus Sechnuphidem Heliopolitam. m) Ex AEgypto reversus Deliis exposuit sensum oraculi n) quod Graecos jussit aram, quae in Delo erat, cubica ratione duplicare.In ventum aliud Platonis de agro metiendo refert Vitruvius XI. 1. Ter adiit Siciliam Ovaria fortuna,&modo gratiam modo indignationem utriusque Dionysii expertus. Rempublicam gerere noluit sp), consiliis tamen adfuit Dioni & multis viris principibus: Archelao etiam Macedoniae Regi charissimus, licet de eo non aeque meritus pria clare, GJ Philippum quoque Macedonem Pe diccae primum commendavit, qui provinciae ab hoc praefectus copiisque auctus regnum post ejus obitum invasit. II. Dictione usus est peramoena, ut non defuerint, qui dicerent Iovem se) ipsum, si Attice verba facere vellet, non aliter locuturum, & Cicero in Oratore c. 3. Platonem appellet non intelligendi solum sed etiam dicendi gravissimum auctorem. Idea sermonis ejus inter poema& prosiam media est, ut notavit Aristoteles apud Laertium III. 3 7. & licet abest a versu, tamen quod incitatius fertur & clarissimis verborum luminibus utitur, potius poema putandum aliquibus visum est, quam Comicorum Poetarum, s) apud quos, nisi quod versiculi sunt, nihil est aliud quotidiani dissimile sermonis. Apopthegmata quaedam ejus re fert Laertius III. 3 8. sq. prae caeteris narrans rogatum num& ipse instar caeterorum Philosophorum memorabile aliquod dictum esset ad posteros transmissurus, respondisse, prius esse opus, ut nomen ac celebritatem sibi comparet , tunc enim futurum, ut facile quamplurima ipsius memorentur. Dicitur idem gratias egisse Deo, quod homo non bestia, su quod Athenis,& quod tempore Socratis natus esset.

Diem obiit supremum praetore Theophilo Olymp. CVIII. I. A 3 ter

Clemens s Strom. p. 3 3. 'remiam quoque Prophetam a Platone auditum scripserat Augustinus it. rg. de doctrina Christiana. Sed praeter rem sicripserat, u ipse fatetur Il. 4. retractationum. Caeterum fuere, qui occasionem suscipiendi in fgyptum itineris Platoni fuisse scriberent, quod obeum ibi voluisset vendere , ut narrat Plutarchus in Solone p. 79.

26쪽

PLATONIS SCRIPTA

Lib. III. c. L

CCCXLVIII. ante Christum, Philippi Maced XIII. u annos aetatis 3I. Successore in Academia relicto Speusipposeptem annis ante natum Olympiade CIX. 3. Epicurum, ut Auctor Apollodorus apud Laertium X. i s. Primus dialogos & Analyticam Methodum philosophandi introduxisse quibusdam visus est, ut legas apud eundem Laertium III. 24. Sed dialogorum inventorem negat Athenaeus XL p. sOS. cum AlexamenesTejus ante eum Socraticos dialogos ediderit, teste Aristotele eta g- ποιητων , &Zeno Eleates dialogos scripserit prisor. c Laert. III. 48. At expolivisse hoc genus scribendii Platonem, nemo dubitat. Confer, si placet, Caroli Sigonii librum de dialogo dJoh. Moronum Cardinalem, Venet. Is 6 a.&Lips. 8. &Georgii Paschii ProfestarisΚilioniensis diatribam de usitata, veterum exemplo, ratione tradendi per dialo

In naturali Philosopia Pythagoreos atque Heraclitum, in morali Socratem, in Dialectica Zenonem ac Parmen idem Eleatas sequitur. Confer, quae viri docti ad Laert. III. 8. & quae notavi supra lib. 2. c. I 3. ubi inter Pythagoricos Platonem recensebam. III. Scripta Platonis θ persequar eo ordine, quo secundum Thras sit tetralogias ida atertium III. s6. seq. digesta leguntur in editione graeca Aldinas Basileensi: Neque alium videtur amplexus fuisse Varro,

qui libro VIII. de lingua lat. non nihil e Phaedone Platonis pro serens allegat

u) Hermippus apud Laertium lil. 2. x) Laertius illi. o. Athenaeus V. p. 217. Quo facilius possit notitia de singulis scriptis a lectore repeti, adposui catalogum illorum alphabeticum, subjuncto numero unicuique secundum ordinem suum adscri

Anterastae I 6. Axiochus 4 3. Charmides I 8. Clitopho 29. Cratylus s.

Critias 3

Crito 3. Definitiones 43. Demodocus s. Epigrammata 37.

Euthydemus. 21.

Hipparchus I s. philebus Io, Hippias major & minor as.&t s. Poemata varia s . Hirundo q6.

De Justo so Sisyphus 42.

Socratis Apologia t. De Legibus 3 ψ. Sophista 7.

Mene Xenus 23. Theaetetus QMeno 24.

Theages 3 7. Midon 39. TimaeuS 3 . Minos 33 De Vacca s I. Parmenides '. De Virtute 49.

27쪽

legat Platonem in quarto. Consule Petrum Victorium XVIII. r. Var. le ff. Diversum ordinem secuti sunt alii , quorum sententias vide apud Laertium III. so. &62. Franciscum Patritium de Dialogorum Platonis Ordine, & Sam. Petitum IV. r. Misc.

TETRALOGIA I.

sive de justitia adversus Deos. Hic dialogus est inter decem illos, quos Andreri Daceritu Gallice vertit, & praemissa Platonis vita atque in Philosophiam ejus introductione edidit Paris. I 699. I 2. hoc ordine: Alcibiades I. & a. Theages, Euthyphron, Apologia Socratis, Criton, Phaedon, Laches, Protagoras, & rivales sive Ante Daceis rium Maucroem a in Gallice reddidit Euthyphronem, Hippiam&Euthydemum. Italice Euthyphronem, Apologiam Socratis, Critonem, Phaedonem, ac Timaeum,transtulit notisque illustravit Sebastianm Ericius. II. ΣΩΚΡΑΙ ΟΥΣ ΑΠΟΛΟΓΙΑ, Θικος. Socratis lologia ad Judices, contra accusationes Anyti, Melitique & Lyconis, Vide Laertium II. 3 9. Ex quo disces falsos fuisse eos, qui cum Themistio Orat. XXIII. p. 269. accusationem Socratis a Polycrate scriptam putarunt eandem esse, qua Melitus & Anytus in judicio adversus Socratem usi sunt. Polycratis enim oratio squa inprimis ille sibi placebat, teste Isocrate in Orat. de laude Busiridis, o scripta demum est pluribus post Socratis mortem annis, quia, ut probe observatum Favorino, in illa mentionem fecit murorum a Conone instauratorii quod factum est Olymp.

XCVI. I. Confer Jontium de scriptoribus Hist. Philosophicae p. r6. 37 Praeter Platonem pro Socrate scripserunt Demetrius Phalereus, Galenus, Libanius, Lysias D cqui vivo Socrati apologiam pro eo scriptam exhibuit, sed ut illa uteretur, neutiquam potuit persuadere : Vide Menagium ad Laertium II 4o. Plutarchus, Theon Antiochenus Stoicus,

Xenophon & Zeno. Horum omnium scripta exceptis Libanii Xenophontis & Platonis periere. Contra Colotae Epicurei calumnias Socratem etiam tuetur Plutarchus p. i II7. Rectene Socrates se non defenderit in judicio, disquirit Maximus Tyrius diss. XXXIX. De Platonis

De la ac pr Socrate Apologia videtur accipiendus locus Plutarchi lib de auditione p do.

28쪽

L b. III. c. I. Apologia diserta licet & eleganter scripta Cassius Severus apud Senecam patrem prietat. libri s . Controvers. Eloquentissimi viri Platonis oratio, quae pro Socrate sicripta est, nec patrono nec reo digna est- Non patrono quidem, qnisciret Magistrum suum illa neutiquam indigere: Nec reo, qui iniquitatem inimicorum suorum indignam responsione habebat. Graech seo sim prodiit Argentor. IF o. 4. & Ii 9 I. 8. cum praefatione Mich. Boschii de Vita Platonis: Et cum versione& scholiis Esromi Rudingeri Norimb. I s 9 i. g. Initium hujus Apologiae illustrat.' nnes Cirmur in arte Critica T. I. p. I 6 F. I96. Alium locum ingeniose tentatum vide si placet in Ephemeridibus literariis Berotinensibus A. 1698. p. 3 Gallice Apologiam vertit post Antonium Verderium, qui versionem suam memorat p. 8 I. Bibl. Gallicae, & Girium, cumque notis edidit Andreas Daeerius, Italice Sebast. Ericius, ut paulo ante in Euthyphrone dixi. Hieronymus quoque Cardanus accusationem Socratis scripsit, idem, qui volumine singulari laudavit Neronem. Cardano pro Socrate respondit Georgius Raphehus, Hamburg. 1696.8. III. ΚΡlΤΩN η πευ-, Θικός. De eo quid agendum, Socratis in carcere ex sotnno excitati cum Critone disputatio. Inseribitur etiam in editionibus, δοξης ἀληΘῶς κω λκαίου, & egregie docet vulgi opiniones contemnere, calamitates ferre patienter, inimicos non uiuisci, animo esse erecto ad sola honesta & aeterna.Est & hic dialogus inter eos, quos praeter GiriumGamice vertit & notis illinravit AeasDaceriis. italice Sebast. Ericius. Graece Gorgias & Crito seorsim excusi sunt Ar

uam variis argumentis confirmat, licet fatetur plane certam demon- rationem afferri in praesenti vita vel plane non posse, vel dissicillime posse, ει μη πις ώναῆο ασφαλες ερον κ ἀκινδυνοὶερον επι βεβα οτέρου όχημα- Τ' η λογου Θώου πινος διαπορευΘῆνα , nisi detur semius securiusque niti divino aliquo testimonio. Hunc Dialogum Platoni frustra abjudicasse traditur Panaetius Stoicus, cujus sententiam eleganter refellit Epigramma lib. i. Anthologiae c. 4 ' p.94. Eις τὸν φα σωνα διάλογον Πλέων γοΘευομε-

Nempe Panaetius a Platone de animae immortalitate dissentiebat, ut auctor

29쪽

SCRIPTA EDITA . LA. III. e. I b

ctor etiam Cicero I. Tusc. qu. Ait igi tur Poeta non mirum esse, si Phaedo Platonis in dubium vocetur eb eo, qui ipsam negavit animorum immortalitatem. Sed fortassis falsus est Poeta, nec re id cepit , quod apud Laertium It . 6 egas a Panaetio solos tanquam genuinos Socraticos admissos dialogos, quos edidissent Plato, Xenophon, Antisthenes, Aeschines: De Phaedonis & Euclidis addubitatum , reliquos universos rejectos. Ex quibus verbis perspicuum est, Pananium non in dubium vo- calle Phaedonem Platonis, sed dubitasse, an dialogi a Phaedone & Euclide editi vere Socraticorum nomen mererentur. Scripsit autem Phaedo Eliensis teste eodem Laertio II. io 9. dialogos Zopyrum , Simonem& forte alios, sed de quorum auctore ambigebatur, Niciam, Medum, Antimachum sive Senes, & Sermones Scythicos. taeterum hunc, de quo in praesenti agimus, dialogum Platonis Phaedo ipse legit teste Athenaeo lib. XI. p. 1 os &negavit, se quicquam ejusmodi dixisse, qualia a Platone locutus fingatur. Idem Cicero, ne alios jam nominem, sine controversia adscribit Platoni. Platonis, inquit, liber, qui est de animo, is alia nomine Pkaedon dicitur. lib. I. Tusc. qu. Et licet inter Aeschinis Socraticidialogos quoque fuit Phaedo, si Suidae credimus, falso saepe atque incerto telii: Platonis tamen nomine hunc omnes laudant, Christiani praecipue scriptores, Tertullianus. Origenes, Eusebius & alii: Sed Ethnici quoque, graeci & latini. Notum praetere, vel ex Flori IV. 2. 7 i. quo a Cato antequam mortem sibi conscisceret, lecto noctu ad lucernam Platonis Phaedone paululum quievit: tum circa primam vigiliam stricto gladio revelatum manu pectus semel iterumque percussit. Plures scriptores eandem rem narrantes , in notis ad Florum laudarunt Iohannes Camers & Fre ins hemus. Simile quid apud Ciceronem, Lactantium , Hieronymum, Augustinum & alios legitur de Cleombroto , quem A'μβροκιωτὶκον μειρακιον Vocat Georgius Pachymeres in diatriba de sex Philosophiae definitionibus. In eum exstat Callimachi Epigramma lib. 3. Antholog. c. 3 s. quod occurrit etiam apud Sextum Empiri- Cum p. Io. contra Mathemat. Ammonium Hermeae in Porphyrii I,

pogen p. 6. alterum Ammonium in γράμμα & Theodosium Alex. in scholis ineditis ad Dionysiu Thracem, uni Cleombroti facto, qui post lectum Platonis librum de muro se praecipitavit sive ut Callimachus ait, ηλαυ εἰς ἀι , desiliit in mortem,Sen. Epist. 77. oppositum legas judicium Oi mpiodori Phi losophi, qui amrmavit jam pridem se e vita excedere voluisse, nisi de statu animae ex Platonis Phaedone certior redditus fuisses,

30쪽

Lib. III. R L

Paulino tamen judice, carmine ad versus paganos v. 3 8. Pl

tonis de anima liber praeter titulum nil certi eontinet intus. Certe ne Aristoteli quidem persuasit, si credimusTheodorito lib. s. Θεραπευτ. O Tm'odori huius commentarius in Phaedonem MS. exstat in variis Bibliothecis. olli in Phaedonem intercidit, & latina Apuleii versio.

E recentioribus Phaedonem illustravit Sebastianus Eoxius, cujus commentarius vulgatus est Basileat is 66. fol. Gallice cum notis

edidit Andreas Daceritu. Italice Sebast. Erisiur. Nec praetereundum D melis missit Poema eximium de contem tu mortis, cujus argumentum magnam partem petitum e Platone. Dum autem Plato immortalem animam esse defendit , ex altera parte incidit non modo in falsum dogma de animabus ante corpora prae existentibus,& de μύμμψυχω quam recidivatum & reciprocum discursum animarum appellat Tertullianus : Sed & in alium incucurrisse videtur errorem haud levem , quod immortalitatem hanc, atque ut ita dicam, in destructibilitatem superstruxit dogmati de άυτικινησία animae, unde sequatur illam aeternum esse

& increatum motus principium, ' quod soli Deo proprium est: Vide Iol, Baptistam Crispum de Philosophis caute legendis distribui. II ib. a. & P. Baylii librum Gallice editum sub titulo resposionis ad quaestiones

cujusdam hominis e Provincia Tomo I c. 11. Usq; adeo abest Plato ' Ne abfuit procul ab Epicuri opinione,animum nostrum natura mortalem

sta- Hac spectat illud Arnobii lib a. p. 4 . --- qm immor Asia vobis c necessitate nimirum e mentiae qua ratione solus Deus habet immortalitatem I. I im. VL i5. non Dei conditoris voluntate immortalem ipsis naturam tribuentis) UDEusesse narratur. Reemus idem Plaro in Timaeo: Θεοὶ Θεων, ων θω δημιουρ γος πατη ρτε ἔργων ἀ δί μου γενοMενα, κλυτα Ῥουγε Θέλοντο- Platonem veluti suae sententiae faventem allegat Dodvellus in Dissertat. Epistolica Anglice edita Lond i ZO6. S. de anima per naturam mortali P. 22. s9. 95. & in praemonii. p. EI, Sed adversarium ipse agnoscit p. i3. 6 o. & 6C. ut probe observavit Sam. Clarke Episti ad Dodvvel l. p. 27. Sane ita Timaeo etiam, ubi nihil nota extra Deum , atque adeo animas quoque natura dissolubiles docet Plato, hoc neutiqnam eo sensu in te;ligit, quassi a Deo non ipsis data fui stet natura immortalis, quae Viri Clarissimi sententia es opinantis in solis illis, quibus cum foedus iniit Deus. animos ab ip1bpost fata conservari,praeter naturam illarum, per ipsius omnipotentiam ad poenas infligendas, vel per spirit m Christi in baptismo impertitum & ab anima hominis distinduim ad vitae se Apiternae perfruitionem. Plaetonis Contra Timaeus animas dissolubiles fuisse innuit, nisi Deus qui eas progenuit universas immortales esse iussisset.

SEARCH

MENU NAVIGATION