장음표시 사용
41쪽
Suid. Clearchi Solensis Peripatetici περι Των εν τὸ ΙΠλάτων' Πολιτεια μαθηματικως ειρημενων. Athen. lib. 9. Dionysii Halicarnassensis Musici, qui sub Adria uo Imp. vixit, libri quinque N θ των εν τὸ Πλατωνίδ. πολιτέιαμους κως ιρημένων Suid . Ex Graecis aetatem tulit Procli Commentarius, in quaedam Politicae Platonicae loca. Nescio an etiam alii, quoniam in libris de Re p. interpretandis Theon uterque, Plotinus, Proclus, Jamblichus, Marsiliis Fici. hircum mulgere videntur Bodino in colloquio Hepta plomere MS. lib. 3. Ex Arabibus , Averroes Paraphrasin Rei p. Platonis composuit, quae edita est latine, Iacobo Mantino Medico interprete, Venet ilia. 4. & inter Averrois opera Erecentioribus nominare juvat commentarium Sebast. Raesi Morgilii Hispalensis, Basil. 1116. fol. Antonii Montecatini Partitiones &Paraphrasin, Ferrar. Is si . fol. M. Antonii Mureti notas in librum i . &2. Ingo ista d. I 6Oa. 8. I . Misidani summam doctrinae Platonis de Re p. R de legibus, Argentorat. I s 48. 8. Ioh. Sozomenin libros X. de Re p. e graeco in latinum & e Dialogis in perpetuum sermonem redactum edidit Venet. i616. . Politica Platonis & Aristotes is Gallies interprete Lud. Regio Paris i 6Oo. fol. Platonem de Rep. Hebraico exstare M S. in Bibi
Vaticana legas in Julii Bartoloccii Bibliotheca magna Rabbinica T. 4.
p. 3s3- , A XXXI. TI MAIOΣ η περὶ φυστως, Φυ κος. De natura dialogus, qui arx quaedam vertex Philosophiae est, si Claudianum Mamertum audimus lib. 2. de statu animae c. 7. . Proclus Theol. Platon. lib. I. c. 7.Tν πιρι φυσεως ΑΠ 1μρο συμπασαν ο Τίμων Πτεροέχειν ὐπο πάντων ομο λογῆτοι των καν σμικρα συνορῶν δυναμενων. Apulejus in Apologiae Pia-ro Philosophn tu icta praeclarissimo Timaeo, caelesti quadam facundia univorsi mundum molituae. Fingit vero Socratem disputantem de rebus naturalibus S universi constitutione cum Timaeo Locro Pythagoreo, quos constat eodem seculo non fuisse , ut ait Macrobius lib. i. Saturna l. c. I. Sed fallitur Macrobius, si verum est quod Cicero V. de finibus & 1. Tusc. Hie n. in Apologia contra Rufi n. non longe ab extremo, aliique testantur Timaeum hunc a Platone in Italia fuisse auditum. De hoc Timaeo, quem e Pythagorae magisterio Astronomiae disciplinae perfecte peritum vocat Chalcidius p. 7s. pauca quaedam dixi lib. a. c. XIII. quibus in prae lenti addere juvat, quod libellus illius Dorice scriptus περι ψυχάς κόσ- μω adhuc exstat servatus a Proclo & commentariis suis in
42쪽
Platonis Timatum praemissus, hinc cum Platone saepius editus Graece &lati ne de anima Mundi s Naturis. Transtulit post versionem an Ficini ovulgatam primum Venetiis A. I 98. DL Ludovicus garola, cum cujus interpretatione & commentariis prodiit Venetiis I , . 8. Recusus est eodem anno graece di latine Parisiis eadem forma octava, & a Thoma Galeo cunia eadem Noga rotae versione& Ioh. Serrani argumento ac notulis editus iterum inter opes scula Mythologica , Physica & Ethica, Cantabrigiae I 671. 8. & Amst. i 6 8. . . In pretefatione edit. Cantabrigiens. haec inter alia doctissimus Galeus: Timaem major, occasione hujus sicriptus a Platone, potes dubitare, iliustrioremne an obscuriorem reddiderit. Certe dum dialogum suum κτηνίζων κω εο υχίζων huic Locro lucem dare studuit Plato, in nonnullis locis si ficem es rectum sicriptorem anili siversiitioue corrupit. Erat animus quaedam huc, quod facile fleri poterat, ex Iamblicho περι κοινης Mα- Θηματικης , Proclo, Syriano es Damasicio qui quidem N ipsi in majorem Timaeum commentati seunt, aliosque ejusdem commentatores, Crantorem, Longinum , -- mentum, Origenem, Porphyrium, Severum, Taurum, caepemnitis Uerbis citant
sied in aliud tempus rejeci. Denique Anglice versum Timaei Locri opusculum est a Thoma Manibo, in cujus Historia Philosophica jam saepius lucem vidit. Ex hoc porro Timaei libello Platonem concinnasse dialogum praesentem, jam pridem notavit Timon Sillographus apud Gellium III. 18. & Iamblichum ad Nicomachi Arithmetica p. I 8. Proclus p. 3. ομολογῶται πάνjων, οτι Του Πυθαγορικῶ Tιμαίου Το βιβλίον
Παρ ου Πλάτων ημῖν περο κόσμου ψύσεως διαλεγετ . Allegatur Timaeus a Plinio II. 8. His . nat. & in indice libri V.& lib. XVI. 11. Timaeus Mathematicus , nescio, an diversus, plures enim fuere Timaei & praeter Ionsio et a s. notatos. Timaeus Crotoniata&Timaeus Parius Pythagorici Iambl cho memorati in vitaPythagorae cap. ult. a Clemente Alex. V. Strom. p.6O , Theodorito lib. II. Therapeui. p. 3 6.&c. Suidas non satis accuratus scriptor Timaeo Locro praeter libellum hunc πε, φύσεως tribuit MαΘηματικἀ & librum de Vita Pythagorae. Sed de vita Pythagorae merito ambigunt vixi docti. Vide Ionsium p. 3 a. Porro librum arae φυιτ respicit Syrianus. in XIV. Metaphyc ubi docet Peripa
43쪽
SCRIPTA EDITA . LA. III. c. I. ripateticam philosphiam Ocelli & Timari vestigiis insistere. Timaeus
Platonis flurimos nactus est interpretes, quia omnium dialogorum hujus Philosophi est obscuri mimus. Cicero quidem 1. de fi n. cum dixisset, obscuram orationem duobus modis sine reprehensione fieri, si aut
de industria facias, ut Heraclitus: aut cum rerum Obscuritas non Verborum facit, ut non intelligatur oratio, qualis , inquit, est in Timaeo Platonis. Confer Chalcidium initio commentarii & p. 4 a C. Praecipue numerorum harmonicorum , qui in hoc dialogo tractantur, ratio plurimum caliginis habet, atque ab interpretibus Platonis intacta fere transmissa est notante Sexto Empirico lib. i. contra Matth. p. 6O. Inde in proverbium abiere Platonis ' numeri. Idem Cicero VII. ad Attic. I 3.
Aenigma Oppiorum ex Velia non plane intesiexi, est enim numero Piatonis ob curius. Hieronymus lib. a. comment. inAmosunt Obscurissimus Platonis liber qui ne Ciceronis quidem aureo ore sit planior. Idem praefat. ad lib XII. in EcDenique Lin um de mundi harmonia astrorumque cursiura numeris di putantem ipse, qui interpretatus es Tullius, se non intelligere confitetur. Claudii Galeni
libri IV. de i is, quae in Timaeo Medice dicta sunt, jam pridem intercide
runt. Periere etiam commentaria in Timarum Platonis, scripta ab Adraso Peripatetico Porphyr. p. 27o. in Harmonica Ptolemaei) Aeliano Platonico cid. p. 2I6. Albino, Arissoco, A lepiodoto, Olympiodor. in q.
Meteorolog.9 Clearcho, Crantore, Damascio, Der Eide, Iambticho, Longino, mento, Origene, diverso ab Adamantio 9 Plutarcho Atheniensi, Porphyrio, Posidonio Stoico Sext p. II 4. contra Mathemat.) Ptolemaeo Platonico, Severo, Syriano, Lauro Philopon. VI. I 8. de mundi aeternitate) &Theodoro A sin aeo , quos propemodum omnes laudat & hinc inde expendit Proci US. In Bibliothecis latet Mith. melli siς την Πλάτων' Φηχογονιάν.Vide Allatium de Psellis p. 87. & p. 9 I. Ex editis graecis scriptoribus huc spectant Plutarehi liber
της ἐν Tιμ ω ψυχογονίας & p. II 38. seq. lib. de Musica & Procli commentarius in Timaeum , in quinque libros distributus, sed vix tertiam partem Timaei persequens Platonici. Latinae versionis a Cicerone factae non niti fragmentum ad nos pervenit, quod illustrare aggressus est Georgius Valla aci calcem commentarii in Ciceronem de fato Venet. 1 9 r. fol. & c um graecis Platonis confert Dath. Perionius ad calcem versionis Nicomacheorum Aristotelis Paris. l O. .&Baii l. I, 2. 8. a sq, Vos phanus in Lexico Ciceroniano. Chalcidii quoque verssio integra non est,
ac ide quae his illustrandis praeter Chalcidium, & Proclum p. I93. seq. Macrobius lI. Z.
44쪽
ac ne dimidium quidem dialogum refert , neque coma entarius ejus dena Chalcidii s de quo in Bibliotheca latina , quemque emendatiorem edere,si tempus Drat,animus est iterius procedit quam tranStatio. Erecentioribus Timarum illustrarunt praeter ea, qtage Illultrandis numeris Platonicis disputata sunt a Joh. Meplero in opere de Harmonia mundi, Seb. Foxius Basil. I . fol. Matthaeus Fragistanus Bello facus Paris i p6o. q. Paulus Renius Rom. Is 94. 4. Gallice vertit illustravitque egregie Lud. Regius Paris. I, II. cum nonnullis Isocratis, Demosthenis& Xenophontis. Italice skaestianus Ericius Venetus, cum notis, muuibus subinde etiam observat Marsilium Ficinum qua dam non fatis recte interpretari Venet. 8. Idem similiter illusitravit Platonis Euthyphronem, Apologiam Socratis, Critonem ac Pharaonem. ConLambecium lib. VII. Commentar. de Bibl. Vindob. p. 37. Spectat Mad Timaei locum insignem illustrandum Celsi Mancini Ravennatis ly augia Platonica, sive tractatus de modo quo fit visio. Ferrar. is' q.
metet , diligentius persequens narrationem de Antiantide s uti, cujus mTimaeo facta suerat mentio. Per hanc Atlantidem Olaus Rudbeckius T. I. Antiantitae c. 7. Sueoniam intelligit, argumentis variis & nonnilua veri specie lectori blandientibus, auctorisque ' commendantibus ingenium. At plerique alii Americana innui a Platone existimant, quam sententiam novissime propugnavit Vir Clariis. Ianus Bircherodius in Schediasmate de Orbe novo non novo Altdors 1683. Exstat& Georg.Casiparis Kirchmateri τῆμακαυτου Exercitatio dePlatonisAtlantidemitteb. i 68 s. qui putat a Platone respici tractus extremos Ase versus Austrum atque Occidentem. Submersiam tam pridem terrae motu Atlantidem suam Plato haut uno loco diserte testatur, itaque operam &oleum tarte perdunt, qui eam quaerunt in terris hodie exstantibus, nisi tota sit fabulosa narratio, ac de industria conficta vel ab Aegyptiis Sacerdotibus, quodv sum Mallincrotop. paralipom. de Hiii. graecis: vela Platone ipso vel Solone, quod tamen non credo, etsi bella, quae ante novies mille annos ab Atlanticis gesta Plato scribit, fabulis sine controversia accensenda sunt. Non absolutum esse hunc dialogum, sed a Platone morte praevento imperfectum relictum, dolet Plutarchus invita Solonis, quem vide p. Similiter Solstu, cum λόγον Κτλαντικὸν carmine Graecis exelicare constituisset, sive quod aliud deinde maluit agere, sive prae senio & operis magnitudine deterritus , id facere
' Obiit Septuagenario major Upsata A. Igo2.
45쪽
XXXIII. MI NΩΣ η QM νόμου, de lege, πιλιπικὰ. In hoc dialogo, quem & ipsum volunt imperfectum ad nos pervenisse, praeter disputationem de eo quid sit lex, continetur Apologia pro Minoe legislatore Cretensium, quem alii describunt tanquam Tυωνικόν, βίακον
τα Θησῶ συμβάντα νω Δωδαλω, ut notat Strabo lib. X. p. 76. qui addit, dissicile dictu esse , utra sententia vera sit. XXXIV. N6MΩN η aQ νομο Θελας, βιβλία ἱβ, πολιτῖκος. Deletibus opus Socrati tribuit Salvianus lib. VII. de Dei providentia p. as .
Videamin ergo, quas Socrates de pudicitia leges sanxerit. Uxorem, inquit, pro priam nullis habeas, matrimonia enim cunctis debent esse communia - - De hae
re s libros condidit, s memoria haec pudenda mandavit. Olympiodorus in Platonis vita observat Platonem a Solone genus ducere, hujusque aemu
Iatione legum libros & de Republ. scripsisse. Arcadibus, Cyrenaeis ac Thebanis quantumvis rogatus leges ferre noluit, quia surdas eorum aures reperit ad aequabilem honorem & partitionem bonorum admittendam, ut referunt Aelianus II. 42. Var. Laertius III. 2 3. & Plutarchus ad principem ineruditum. Athenaeus vero Platonem reprehendit, quod leges scripserit non hominibus, quales sunt, sed quales ipse finxit ima i- natione, lib. VI. p. SQ 8. Ludovicus Castelvetrius scriptor acutissimus in commentario ad Aristotelis poeticam Hetrusca lingua edito p. IIO. reprehendit Platonem. quod has de legibus dissertationes uno vesperi factas dictasqringat, properanti lectori vix intra quatriduum absolvendas, & tamen easdem in tredecim libros ' dividere non dubitaverit. Sed ad postremum hoc responderi potest, divisionem librorum non esse a Platone ipso, verum a Philippo Opuntio. Vide quae infra num. XXXV. Aliud in Platone reprehenditSeneca Epist. XCIV. In hac redi
sentio a Posidonio: non probo, quod Platonis legibus adyectaprincipia siunt. Legem enim brevem esse oportet, quo facibus ab imperitis teneatur, ut velut emissa divini-rru voxsit. Jubeat, non disputet . Nihil mihi videtur frigidius,nihil ineptims,quam
lex cum prologo. Ad hoc quoque responderi potest , Philosophi simul partibus fungi voluisse Platonem. Contra Platonis leges Perseus Stoicus scripserat libros septem, teste Laertio VII. 36. Passim quoque in leges Platonicas invehuntur Veteres scriptores Christiani, eorumque exemplo Georgiin IraFezunti
46쪽
in comparatione Aristotelis & Platoni S Venet. Is 23. 8. contra quem operae pretium est videre, quae pro legibus Platonis vel excusandis vel defendendis scripsit Cardinalis Bessaris A. i47 a. denatus, libro quarto operis, quod contra calumniatorem Platonis sita Trapezuntium vocat inscripsit, postea excudit Aldus Venet. Is i 6. fol. Idem Bessario singulari libro reprehendit crassiores quosdam errores ab eodem Trapeguntio admisses in latina versione librorum Platonis de legibus. Aldus editionis suae praestantiam in titulo commendat his verbis: passim verba
graeca ipsius Platonis recitantur emendata s cumsuis accentibus. Aamini oris Romae olim impressis desiunt. Deinde a Bessarionesve argumento praemisso in latinum vertuntur. Postremo Trapezuntii Iralatio eorundem verborum Platonis
subjungitur, quod es perquam utile iis , quigraecis bieris instituuntur atque ex graecis bonis bona latina facere volunt. Trapezuntio , qui admodum senex
obiit Romae A. i486. etiam in Epitaphio exprobratum legitur quod Platoni paulo acerbius insultavit:
Hac urna Trapezuntii quiescunt Georgii ossa, parum Diis amici , astu'd acri s nimium procace lingua Platonem superisparempetivit.
Conser Allatium de Georgiis p. 378. Ut ad Platonem revertar, elus legem de communione uxorum Vide quomodo purget Bessarion lib. IV. cap. 3. cui adde, si lubet, Mosellanum ad Gellii XVIII. r. Livium Galantem in comparatione Theologiae Christianae cum Platonica lib. I. p. 26. seq. Cotelerium ad Patres Apostolicos p. &c. Aristotelis - εκ νόμων Πλάτων', sive tribus ut Laert. V. 11.) sive duobus libris opus constitit ut Anonymus a Menagio editus in Aristotelis vita ) interciderunt, perinde ut epitome legum a Theophraso concinnata.
Separatim excusi Platonis de legibus libri graece Lovani LGraece&latine librum decimum inter dialogos selectos edidit Vir esarissimus Ioh. Nort,Cantabrigiae I 673. 8. In illo agitur de Dei existentia, providentiaque & ἀδωοοδοκία , existimaVitque Plato eum instar prooemii legibus praemitti powe, σχεδὸν γ τῶ ι ἡμῶν υπῆρ ἀπάντων κάχλ ν προοίμον έη. Georgii Gemissi in I. de legibus MS. Antonii Montecatini Epitome librorum de legibus, legumque in ordinem redactarum. Ferrar. is 9 . soL Job. Sisidani summa Doctrinae Platonis de Rep.& legibus. Argentor. Ι,48. 8.
47쪽
pianus apud Athenaeum, & recte quidem, ut notavit Casa ubonus lib. III. C. I g. Caeterum mirum est, quod Suidas,&solus, ni fallor , tradit, uod paulo ante dixi, auditorem quendam Platonis, Philosophum opus e legibus in duodecim libros distribuisse, & decimum tertium, hanc nempe ε Πνομίδα loco accessorii, de suo addidisse. Quia res insolens videri potest, & plura hujus discipuli Platonici scripta eo in loco recensentur, en tibi ipsa Suidae verba: φιλοσος' ος Τους Του Πλάτων' νομους ἀ- λεν εἰς βιβλία ἱβ. TO G ἱγ αυτος προσΘῶνου λεγεται. Κοή ῆν Σωκράτους
άςρροπων, περι πλανητων. Ac Θμηπικά. Περι πολυγωγων Θμων. σππικων β', ενοπlυκῶν si , Κυκλιακά, Mεσότητας, νοι ἄλλα. Aliter Suidae locum accepit Menagius ad Laertium p. 1 s8. Sed nec emendatio viri
praestantissimi mihi probatur hoc loco, neque interpretatio, quam nec ipse secutus Menagius est p. 428. Miror viris doctis non animadversium, quod Laertio idem Philosophus III 37. vocatur Philippus. Ait enim plerosque arbitrari Philippum Opuntium leges Platonis ex cereis, in quibus auctor eas scripserat, tabellis transscripsisse, & tertium deci
ἐῖν . Ejusdem Philippi inter Platonis discipulos mentio III. 47. XXXVI. ΤΩΙΣToΛAI b, Θικαί. Epistola XIII. de his aliisque Platoni tributis dixi lib. II. c. X. ubi scriptores Epistolarum recensebam. Prima, fecunda s tertia scripta est ad Dionysium, quarta ad Dionem Syracusanum , quinta ad Perdiccam, siexta ad Hermiam Erastum&Coriscum Scepsios, septima liber pro Epistola) & octava ad Dionis amicos: nona ad Archytam Tarentinum. Decima ad Aristo dorum, qui Laertio est Aristodemus; undecima ad Leodamantem, duodecima iterum
ad Archytam, & tertia decima ad Dionysium. Ordo apud Laertium a vulgato sic differt: D 2 Vulg. 27
48쪽
Epistolis suis Plato solitus praefigere ευπ et , ut alii χούρειν vel 'Θειν vel ἐυλοιγειν, Vel υγα-ν vel έυλογειν. Vide Mericum Casaubonum &Menagium ad Laertii III. sti Paulum Colomesium in observationibus sacris ad Aet. XXXIII. 26. XXXVII. 'EnIPPAMMATA. Epigrammata quaedam Platonis leguntur apud Laertium III. a9. seqq. Apuleium in ApoIogia, Gellium XIX. ii. Athenaeum, & in Anthologia veterum Epigrammatum. XXXVIII. ΔΙΑΘΗΚΑΙ. Te mentum apud Laertium III.qI.
IV. SCRIPTA DUBIA vel SUPPOSITA PLATONI.
Quibus Asteriscus praefixus est, illa non exstant amplius , sed
lapae I AΣ --Laert. III. 6a. Sed & inter Ae-fhinis Socratici Dialogos a Suida refertur in 'Aισχίνης, apud quem duo diversi sunt dialogi ἐρυξίας & ἐωσίς τ . In Platonis editionibus inscribitur : ἐρυξίας ηπερι ατλήτου. Eν άλλω, Sane uterq; in hoc dialogo cum Socrate colloquuntur, Eryxias Stirieus & Erasistra tus. Tota autem disputatio est de veri, o Iasi diυiiiii. Latine vertit
XLI. Α ΚΥΩΝ Leonti Academico tribuitur a Nicia Nicaensi apud Athenaeum lib.XI. p. & Favorino apud Laertium III. 6r. atq; etiamnum exstat, non quidem inter Platonis opera sed Luciani T. I. p x Gedit. Amstelod. Siquidem vera est conjectura elegantissimi Muretiorat. IV. Dau Hoeschelii ad Catalogum MSS. Bibl. Augustanae & Tan. Fabri p r o. ad suavissimum fabulonem Phaedrum. Integer titulus ibi est a 'Aλκυών η πιο μεταμορφώπως, & totus versatur in admirabilibus Dei operibus celebrandis, cujus potentiam homines ne cogitando quidem assequi va Iemus. XLII. 'ΑΚΕΦΑΛΟΣ η ΣΙΣΥΦΟΣ. Laertius III. cr. In Platonis editionibus insicribitur Σίσυ - ν π Η - βουλέυεσΘM. Suidae & Lae tio II. 6o. inter Aeschinis Socratici dialogos referuntur ia καλάμενοι
49쪽
modo haec inter se differant. Latine vertit Sebactiani Corradur. XLIII. AEI OXOΣi - πε - Θανα του, de morte non metuenda propter vitae praesentis miseriam,& felicem animarum immortalitatem. Aeschinis Socratici est, testibus Laertio, Harpocratione& Suida. Mars lim Fcinus latine vertit, ediditque sub titulo Xenocratis Platonici de morte. Sane inter Xenocratis scripta Laertius IV. I a. refert librum Θανατου. Lucem adspexit saepissime , & ad calcem librorum Ficini de veritate Religionis Christianae A. isor. Argentorati in . Latine transtulit etiam Rudolphus Agricola , cujus versio in quibusdam Platonis editionibus occurrit , ut in graeco - latina Lugd. Is 9 o. fol. &Resanus V esdalus , ex cujus versione una cum i psius scholiis prodiit Colon. 1168.4. Bassi l. i s 7. 8. Gallice Axiochus & Hippam chus Platonis Stephano Doleto interprete, Lugd. is q. IZ. Laudat ex merito, sed Platoni perperam tribuit Theodorus Prodromus in Ama-ranio p. q r. seq. reprehensus eo nomine a Gilberto Gaulmino in notis p s64. Praetereo recentiores ad Platonem auctorem referentes, ut Mich. Neandrum, virum optimum &doctissimum, in AnthoIogico
' XLIV. ΦΑ ΑΚΕΣ. Laertius III. 61. e Thrasyllo. XLV. ΔΗΜΟΔΟΚΟΣ - περι του συμβουλέυεσΘα , quinam ad consilium dandum idonei & fide digni sint habendi. Meminit Laertius
' XLVI. XEAIANN εβδόμη. Laertius ubi supra, in cujus editionibus tanquam duo diversa scripta referuntur Xελιδὼν & εβδόμη. Sed ita, ut feci conjungenda esse suasit H. Stephanus, licet fateor tituli rationem neutiquam me capere.
A XLVI. UDIMENi AHΣ, Laertius III. 6χ- & a Ilegatur sub Platonis nomine ab Eusebio X. praeparat. q. p. 47 I. &XJ I6. p. y34. Sed posteriore loco legendum Dinomide pro Epimenide. XLVIII. OPOI, Definitiones, a Laertio non memoratae, Platoni tribuuntur ab Ammonio in πάιδε πις, sane ex PIatone collectae sunt. Sub Speusippi nomine edidit latine a se translatas Marsidus Fumus. Vertite. iam Corradus vir doctissimus. Equidem Speusippum Opους scripsisse testatur Laertius IV. f. XLIX. ΠEpl' ApETqΣ, - διδακτον. Inter is chinis Socraticidialogos refertur a Suida. Contendit, ut saepe alias Plato, Virtutem
50쪽
is. ILL c. I. neque disciplina neque natura comparari, sed Θεια μῶρα inesse illis, qui eadem praediti sunt. Latine vertit Sebastianus Corradus. L. I EFf ΔΙΚΑΙΟΥ. dejusto, quid sit. Plures dialoetos Platonem scripstile, quibus conetur demonstrare, quid sit justitia neque tamen quicquam potuisse proferre, quod sit perspicuum, aut quod lectoribus persuadeat, assirmat Isidorus Pelusiota lib. IV. Epist. 9 I. Hunc quoque dialogum latine vertit oread . LI. Platonis de raeca supposititium, quod allegatThomas Brad-vvardinus de causa Dei contra Pelag. & quos vocant Institutionum Libror Magi circumferunt, explosos a Ioh. Pico Mirandulano lib. I. in Astrol gos p. λῖψ.
U. SCRIPTA PLATONIS DEPERDITA.
Var. eaque a Platone igni tradita memorat, quod Homeri multum 1nferiora videret. Adde P Victorium XXXVI. I 3. Var. lect. & Isaa- de Vir us rhythmi p. H. τα ωα - ποι πικρο
O η 'MU U υλο ηβώμενα. Non minus Tragoedias quoque tuas & dithyrambos commisisse flammis, cum Socratis Philosophia captus esset, eraeter Laertium III. s. & Aelianum loco laudato resert Olymprodorus ini Platonis vita: επιί1M A - ἀ π ὐια-
leius de dogmate Platonis i Pictu non aspernatur artem, tragoediis c H- 0rambu se utilem fluxit. Jam Ne carminum considentia elatur certatorem se profiteri cupiebat, ns Socrates h misitsstem cupidinis ex ejus mentibus expulis , ' Simili parodia Iliad. Σ. 39r usas Metrocles apud Laert. Iv. os. U