장음표시 사용
51쪽
s verae laudis gloriam in ejus animam instrere curasset. Gellius XIX. II. a Dferens distichon lepidissimum Platonis in Agathonem, addit hoc ipso eum adolescentem tragoediis eodem tempore faciendis praelusiisse. Praetereo dubios dialogos deperditos , de quibus dixi num. 39. 44. 46.47. FO. & truncos, de quibus num. 29. tum αγρέψους σία. Platonis, e quibus Aristotelem subinde profecisse notat Franciscus Patricius T. 3. discussae peripatet. lib. 6. p. 3 i. Dictum ejus, quo assirmavit, Deum ἀή μωμετρῶν, in scriptis Platonis hodie non occurrit , exponitur a Plutarcho VIII. a.
Sympos. Platonis scripta divulgasse& in Siciliam transportata vendidisse Hermodorum, ipsius auditorem , referunt Zenobius & Suidas in λόγους Ερμοδωρ' εμπορέυsi , atque Cicero XIII. a I. ad Atticum. Vetustiores Platonis interpretes ad minimum LXV. reperire se ait Franciscus Patricius an re Ammonium Saccam, qui Alexandriae vixit circa A. C. a oo. Nec pauciores post illa tempora clari fuere. Horum plerosque commemoratos lector reperiet infra capite tertio. Pulchre autem observat Chalcidius p. 34o. Sententiis Platonis plene s Hli
genter elaboratisjuniores Philosophos, ut non optimos haeredes, paternum censum in frustra dissipantes perfectam atque uberem sententiam non raro' in mutilas
opiniuncutis incidisse; Similiter Numenius apud Eusebium XV. praeparat. cap. s. p. 729. queritur Platonem a suis Penthei instar hinc indeque misere distrahi.
UL A PLATONE LOQUENTES IN DIALOGIS GENUINIS INDUCUNTUR.
Adimantus Agatho Alcibiades Anytus Menonis F.
Aristophanes Atheniensiis hospes Plato ipse, ut nonnullis visum, dissentiente Laertio III. D. Callias Callicles
Cebes Cephalus Chaerephon Charmides Clinias Cretensis Clitophon Aristonymi Cratylus Critias Crito
52쪽
Lib. IV e. LCtesippus Demodicus Diotima Echecrates Eleates hospes Parmenides ut visum quibusdam, dissentiente Laertio III. sa. Eryximachus Euclides Eudicus Euthydemus Euthuphron
Glaucon Corgias Hermocrates Hermogenes
Hipparchus Hippias Hippocrates Hippothales
Lysimachus Lysis Megillus Lacedaemonius Melesias
Minos Nicias Pausanias Phaedo Phaedrus Philebus
Polemarchus Polus Prodicus Protagoras Protarchus Simmias
Theaetetus Theodorus Thrasymachus Timaeus
Prima indiva Venet. Is i 3. l. cui praefixa Aldi ad Leonem X. liupplicatio pro bonis literis promovendis. In hac, quantum ipse studium ad libros emendate excudendos posuerit, Pluribus refert, atque inter alia de praesenti sua Platonis editione haec scribit : Etsi opere in magno fas est Osrepere somnum non enim unius diei hic labor est noster, sed multo
rum annorum, atque interim nec mora nec requies9 sic tamen doleo, ut Dossem, mutarem Aingula errara numo aureo. Eidem editioni praefixum est per
quam elegans Marci Muturi carmen elegiacum in laudem Platonis, quod ita pi obatum est Leoni Pontifici, ut ab eo non aliam,ut creditur, Ob causam
53쪽
sam Archi-Episcopus Epidaurensis crearetur. Vide Dan. Hein sit praefat. ad peplum epigrammatum graecorum , & Vossium de Poetis graecis p. 8 . Altera, Basileensis, apud Ioh. Walderum A. ID . sol. quae editio eo maxime nomine est commendabilis, quod Procli commentarios eximios in Timaeum &Rem p. Platonis graece adjunctos exhibet, & indice locuplete in Platonem est instructa , castigataque a Simone Grynaeo &Job. Oporino. Nertia, itidem Basileensis, apud H. Petri, A. Iss6. l. quae, exceptis Procli commentariis, Walderianam exprimit, sed ad MSS. Codices ab Arnoldo Artento emendatam ac suppletam. Huic quoque I futuri carmen praefixum est, cum latina Zenobii Accirioli Metaphrasi.
I. Ex versione Marsilii Ficini, qui eam Laurentio Medicis inscripsit, Venet. I 9 a. fol. Dicitur Ficinus versionis late primum specimen ostendisse Marco Musuro, & ejus censuram rogasse. At hic inspecto Ficini labore,digitos atramento protinus immersit, eisaue prima Ficinianae versionis pagina obliterata, demonstravit, alia versione opus esse, hanc non nisi una litura posse emendari , ut refert Menagius T. a. Anti bailleti p. 117. Itaque Ficinus denuo rem majori studio adorsius, illam , quae in omnium manibus Versatur, composuit Platonis versionem, quae post priorem, quam dixi, Venetam, & Florentinam Labbeo memoratam editionem, saepius lucem vidit cum ejusdem Ficini argumentis Venet. I si . fol. apud Phil. Pincium & Parisiis in aedibus Ascensianis A. Isi 8. fol. Basileae apud Froben . ex recognitione Sina, Grynaeii 1 y i. fol. tum Lugduni ' A. 1 1 1 . fol. apud Antonium Vincentium, in qua editione accessere sex dubii Platonis dialogi e versione Sebastiani Corradi, quae separatim viderat lucem Lugduni apud Gryphium I s 3. q. Ab eo tempore iterum prodiit Plato a Ficino versus Lugd. liis . l. & ex recensione Stephani Tremulaei is' a. tr. tribus voluminibus. In Ficinianis editionibus scripta Platonis exhibentur hoc ordine: Hipparchus, I heages, Meno, Alcibiades uterque, Minos, Euthypnro. Parmenides, Philebus, Hippias major, Lysis, Theaetetus, Io, Sophista, Politi-
Hanc editionem multis recenset Abbas Mortierius Doctor Sorbonicus in libro gallice A. 17O3. edito, ElΙais de literature pouria connoisfancc des livres T. i. p 3 8. seq.& T. a. p. 3. sq,
54쪽
cus, Protagoras, Euthydemus, Hippias minor, Charmides, Laches, Clito elio, Cratylus, Gorgias, Convivium, Phaedrus, Apologia Socratis, Crito, Phaedo, Menexenus, De Republica libri X. Timaeus, Critias, de legibus, Epi nomis, Epistolae XIII. dialogi nothi VI. Axiochus, de justo, de virtute an doceri possit, Demodocus, Sibyphus &Eryxias. His omnibus subjiciuntur ori sive definitiones. De Ficini versione ita Ioh. Baptista Crispus de ethnicis Philo his caute legendis p. 3O7. Jacobus
Carpentartur in Platons sterbis exponendis negligenter uni Ficino fidem adbibst, qu potiω , quid recte sientiendum, ex naturae, quam ex Piatonis 'udamentis ubique Venit. Unde saepe numero ab imo factum est , ut pueriliter admodum sie ipsium primum dei vis cumplurimos in Platone interpreta udo delusierit, sive quo pudeat fur laboris is uno Ethnico interpretando , si Ne quod itasecutiat forta e D. Thomam interpretatu , qui Aristotelis Perba raro non ad Messam vel ad tolerabialem e usum trabit. Ludovicus Regius, qui dialogos quosdam Platonis I imarum , Sympositam&c. gallice vertit & commentariis illustravit k'arii. Iyi'. q. praerat. de Ficino loquens, cestroit te speris inquit,
Peli ster Epeque de Mout pessier π a MV. Turnebur ae Govit Prodis vrs du Rost, sm a secoum chaeun asionpouvola. Ficini lapsus annotavit etiam Hetruscus 1 imaei & aliorum ouorundam dialogorum interpres Sebastianus Ericius. Petri autem Nannu ' Judicio, o Ficini quidem traductione u cunque tentimus quid Plato velit, se ita, ut si irae Hato sexeret, pro ovis nouagnosceret. ubi enim in latinis Heroica ita vis stubtilitas grandilo ua, ubi tua
beata nec tamen otiosa verborum luxuries d
. . V siqne Jom Comari , cum Ficini argumentis & co m. mentariis BaliL Iy6L fol. III. Pompeii Gargiliani versio quorundam dialogorum Platonis cmihi nunquam vis a) ut obscura perstringitur a Iano Nicio Erv- thraeo, Pinacotheca I c. 6'.
versione & argumentis Marsilii Hcini Lugd.' vide Gaddium T. r. descriptoritas non Ecelesiassicis p. 144.
55쪽
& haeredes Aubrii. Exstant &graece ac latine cum Ficini versione excusidialogi Platonis quinque selecti de rebus divinis, hic nempe : Socratis Apologia, Crito, Phaedo, liber decimus de legibus & Alcibiades secundus curante Jobaune Nortis Viro Clari T. Cantabrigiae i673. 8. In hac editione singuli dialogi in capita sive sectiones divisi sunt, laudatissimo & utilissimo studio, quod utinam primis operum Platonicorum editoribus in mentem venis Iet. II. Cum versione nova&argumentis notisque utilibus ac perspicuis Job. Serrani, qui Reginae Anglorum Elisabethae tomum primum inscripsit, secundum Iacobo VI. Regi, tertium inclytae Bernatum Reip. Paris .is 78. l. tribus Voluminibus, perqua nitide, ex H. Stephantos ina& cum ejusdem animadversionibus, qui collatis prioribus editionibus& Codd. MSS. operam dedit, ut graeca quam emendatissima exhiberet. Distribuit Seri anus scripta Platonis in Syzygias sex, quarum primam seqcundam & tertiam primum Volumen complectitur. In prima SV gia quae cum prima Thrasylli tetralogia convenit , occurrunt, qui ad Socraticae
doctrinae defensionem spectant, Euthyphro,Apologia Socratis, Crito &Phaedo. Insi cunis Syzygia dialogi Isagogici in universam Philosophiam, qui vel de vera Pnilosophia agunt,Theages, Erasiae, Theaetetus: vel oppugnant Sophisticam, Sophista, Euthydemus, Protagoras & Hippias
minor. In tertia dialogi λογκοι, Cratylus, Gorgias,&Io. Volumen secundum complectitur Ozugiam tertiam, sive Dialogos Platonis Ethicos
generales Philebum, Menonem , Alcibiadem primum: Ethicosque speciales, Alcibiadem secundum , Charmidem , Lysidem & Hippam chum: tum Politicos, Menexenum, Politicum, Minoem, libros de Rep ac de legibus &Epinomidem. Volumen tertium complectitur Syzyttiam quartam, in qua dialogi Physici ac Metaphysici sive Theologici, Timaeus, Critias, Parmenides, Sympositam, Plaaedrus& Hippias major. Denique S y giam qVintam, in qua Epistolae XIlI. & dialogi nothi quibus immerito accensetur Clitipho b S desinitiones. Leone Allatio judice
p. II . de scri piis Socratis, 'ure merito plerique bac nostra temperate Piri ingenui s do ti ad Ficini interpretationem tanquam uideliorem , ad Serrani tanquam et eautiorem usu iuret. De eadem Serrani versione ita Illustris Huetius declaris interpretibus p. 28 o. Senteutiis contentis verba despexit, fidelem absque eo N perspicuam, q*am podicetur, converssionem praestituriu. Claudius Fle Urius diis. de Platone p. 289. I s pris, non sans queique 'rprise, que ce Ican Ser
56쪽
,6 PLATONIS EDITIONES. L; b. LII. c. I.
quelque aut re raseon est o meme Iean de Serres qui a ecrit l' Hsoire de France Jus te titre H inventatre. Je ne connoispoint i auteur a qui it a te mleuaercussi de rigviser sion nom. - - Sa traduction est plus latine que cede de Acin, misi, esse V spassisidelis. II abandonne lapius pari des allegories s der mysteres de Marsile, en retenant stulement quelques unes au binoin, pour expliquer ce quesin entendpas. - - Reprehendit deinde Serranum Fleurius quod
ordinem librorum immutaverit, & Analysi scholastica deformaverit scripta Platonis ; hanc tamen ipse mox non diffitetur utilem lectoribus e sse, quod facile per se quilibet aeqvus judex aestimabit.
Prodiit Plato interprete Dardi Bembo Venet. Ι6o I. Ia . tribus Voluminibus. Nonnulla Platonis etiam Italice verrit Sebastianus Ericiis , ut notavi supra num. XXXI. in Timaeo.
De Gallica versione dialogorum quorundam adornata a L dovico Regio dixi paulo ante, ubi de latina Ficini interpretatione. Gallice dialogos praecipuos Platonis perquam eleganter convertit Andreas Daceriin ut retuli num. I. in Euthyphrone) &reliquos quoque editurum se in nupera Hieroclis editione est pollicitus. Ex gallica Dacerii versione promanavit Anglica A. apo I. sub titulo Plato
Platonis scripta Persice translata jussu Choseois Persarum Regis Instiniano Imp. aequalis testatur Agathias lib. 2. Libros de Rep. translatos exstare Hebraice in Bibl. Vaticana , notabam supra num. XXX.
VIII. SCRIPTA VARIA DE PLATONE ET PLATO NICA PHILOSOPHIA.
libro III. VITAM PLATONIS scripserunte Veteribus Diogenes Laertius
57쪽
sCRIPTA DE PLATONE. Libane. 2 37
Olympiodorus in prima praxi, si ve praelectione ad Alcibiadem I. Ne jam de perditis dicam, Porphyrio, Favorino, Zosimo Alex. a.
archo, Aristoxeno, Hermodoro, Speusippo, Xenocrate, &c. si recentioribus, editores atque interpretes operum, Marsiliis Titinus, qui etiam Apologiam de moribus Platonis scripsit, An reis Dacerius Sec. tum Casubonus, Aldobrandinus, o Menetius ad Laertium. Video etiam memorari Muh. Boschii vitam Platonis & pro Aristotele defensionem Argent. Is 9 i. 8. quam non vidi. Bembi pro
Platone Apologia, cujus meminit Gaddius, lucem haud vidit. DISSENSUM AB ARISTOTELICA PHILOSOPHIA ostendere sunt conati, post deperdita scripta Tauri M tii ta Attici Platonici, Georgius Gemisus Pletho de Platonicae & Aristotelicae Philosophiae differentia, Basil II 3 7 q. q. Georgius Trapezuntius in comparatione Aristotelis & Platonis Uenet. 8. Mich Apostolius Gemisti contra Ga Zam ὐπιρ σηπ ς MS. in Bibl. Bodlej. Apostolium impugnavit Andronicus Cadisti, Andronicum
Bernardinus Donatus Veronensis de Platonicae atque Aristotelicae Philosophiae differentia. Vonet. I s O. 8. Paris. Is I. 8. Franci cus Patricius discussionum Peripateticarum Basil. 118 r.
sol Tomo III. CONSENSUM PLATONIS CUM PHILOSOPHIA ARISTOT FLIS, jam tum professus est se agnoscere Antiochus Academicus, ejusque auditor Cicero lib. V. de finibus, & alii passim: at singulari scripto docuerat Porphyrius libris VII. sed qui pridem interciderunt conserHolsten. de Porphyrii vita c. 80 Hierocles in libris de fato ac providentia, ad Olympiodorum Philosophum, libro praeci e sexto. Vide Photium Cod. CCXIV.
De eadem re commentarium promisit elatinis veteribus Boethius lib. a. de interpretatione, sed qui elaboratus ab eo non videtur, certe lucem non vidit. Bernaria Carnotensiis similem conatum laudat Sarisberiensis II. I . Metalogici. E recentioribus consensum Platonis cum Aristotele probare conatus est Ph. Picus. ad de Politiani Miscellanea c. t. Franciscus Patritius discussionum Peripateticarum tomo II. Seb. Foxius libris V. Lovaia. Is sq. Paris is 6o. 8. Witteb. Is 89. 8. Lugd. Isaa. S. Confer observat Hallens. T. 3. p. 268. seq.
58쪽
yac. Carpentarius Claro montanus Paris Is 73. . Gabriel Buralesius, Anconstanus, in conciliatione praecipuarum controversiarum Aristotelis& Platonis 8. Venet. Is 73. Jacobus Mazonius Caesenas libris II. praeludiorum ad Compa. rationem Aristotelis & Platonis, Venet. II 'I. BL
Franciscus Diacetius, Petrus Massolus, Symphorianus Champerius.
Addi his possunt Paganinus saudentius de dogmatum Aristotelis cum Platonis Philosophia comparatione Florent. I 639. . Benjamin ciborus in Exercitationum Platonicarum praeludio, sive dialogo de Philosophia, pro iis qui Platonem cum Aristotele volunt conjungere. Spirae I 6ΟF. 8. Andreae Bachmannia quilibrium de superpondio divini Platonis cum Aristotele Parallelo, sive Aristoteles cum Platone comparatus. Northus, 1629. I 2. D. Phil. Breuneνur in dissae de Theologia Platonis & Aristotelis comparata, Ienae I 69O. q. Confer si placet Iacobum Thomasium oratione XU. de Syncre tismo Peripatetico, & obserrationes Halienses III. i . ubi etiam de Iob. Baptisaedu Hamel libris II. de consensu veteris ac novae Philosophiae diu
PLATONEM CUM ARISTOTELE COMPARAVIT singulari & erudita diatriba gallice edita Philosophiam utriusque inter se
HIPPOCRATIS ET PLATONIS DECRETA libris novem
explicuit & inter se contulit, atque adversus aliorum sententias defendit Galenus, qui exstant. Telephus quoque Grammaticus, Suida teste, scripserat zzαι της - ρου Πλατων' πιημφωνιας. Proclus συμψων ν ο φεως Προαγόρη Πλάτων'. Cum Orpheo consentire Platonem observavit & Hieroules libro quarto de fato ac providentia, & Olympiodorus
commentar. in Phaedonem, πανταχου ἡ ο Πλατων παρωδῶται
DE PLATONIS THEOLOGIA Zenodoti liber nλα- τωνα-Θε- Suidae memoratus intercidit. Exstant Proesi libri VI. de Theologia Platonis, & Q. Mς Θεολογκη, in quam Nicolai Methonen sic Episcopi animadversiones& Fratris Bereataei expositio MS. supersunt, illa graece, haec latine. His addendus Ma ius Ticinus, cujus exstant Theologiae Platonicae libri XIIX. de immortalitate animorum atque aeterna felicitate & Theologiae Platonicae Compendium T. I. Opp. p.
59쪽
ET PLATONIS PHILOSOPHIA. Lib. III. e. I. 39
Paulus fleuius Eugubinus in Theologia Platonis atque Aristo
Petrux Lesica operius ad Ciceronem de Natura Deorum lib. i. p. q9. seq. aiae Pufendorsi diis. a juvene scripta de Theologia Platonis.
CONSENSUM PLATONIS CUM CHRISTIANA RELI
GIONE Ostendere conantur praeter Christianos Veteres Clementem Alex. aliosque quorum loca collegit Mericus Caseu bonus de credul1tate& incredulitate p. 122. seq. tum recentiores Augustinum Steuchum Eugubinum in libris de perenni Philosophia , Bessarionem
contra calumniatorem Platonis, Guil. Postellum de Orbis terrae concordia, Theophilum Galeum in Atrio Gentilium Anglice edito & in Philosophia Generali, Marsilium Ficinum Variis scriptis, Philippum
Mornaeum libro de Veritate Religionis Christianae, atque Andream Dacorium in dis s. de Platone, notisque ad Gallicam dialogorum versionem passim, Mutius Pansa Pitanensis intractatu deosculo seu consensu Ethnicae &Christianae Philosophiae, Marpurg. 16OJ. 8. qui plures hujus argumenti libros molitum se testatur p. a Ii. 20 I. 8 s. Liυius Galantes, ordinis Minorum, libris XX. de Christianae Theologiae cum Platonica comparatione, Bononiae A. ici . lat. quo in opere liberprimus conti net Platonis vitam de encomia, quibus praecipue veteres Ecclesiae doctores eum mactarunt, tum quae iidem in ipso damnavere, & quibus argumentis defendi possit. Liber II. III. IV. considerant dogmara Platonica de Deo. Liber V. VI. VII. de Angelis. Liber VIII. IX. X. de Creatione. Liber XI. XII. XIII. de anima. Liber XIV. XV. XVI. de Darmonibus. Liber XVII. XIIX. XIX. de felicitate summa hominis. Liber denique vicesimus colligit dicta veterum Poetarum capitibus fidei Christianae consentientia. Petrus Calanna in Philosophia Seniorum, sacerdotia & Platonica Panormi is99. q. Hanciscus Patricius in Aristotele exoterico, ubi ostendere conatur Platonem cum Doctrina Christiana conspirare per capita XLIII. in quibus dissidet Aristoteles. Confer Joh. Launo jum de Varia Aristotelis fortuna c. i7. Franciscus de Vieri in compendio doctrinae Platonicae quatenus cum Christiana fide conspirat. Ita tice A. Is 77. 8. His adde quod Plato a Numenio dictus est Moyses Attici fami, & ab Hebraeis plurima repetisse a multis creditur, qua de re prae caeteris confisendus Huetius demonstrat. Evangel. proposit. IV. c. a. f. Iq. TOb. Planne rus in Theologia gentili&c.
DISSENSUM PLATONIS A RELIGIONE CHRISTIANA
60쪽
4OLA. IV e. Lmulti etiam e veteribus Ecclesiae Doctoribus satis perspicue observarunt, qui Platonem habebant condimentarium haereticorram. Unde Bern hardus Epist. io . de Abai lardo : dum Platonem probat Chrisianum, seprobat Ethnicum. Hanc in rem operae pretium est legere, quae scripsit Joh. Baptista Gi s, Gallipolitanus, in erudito opere de Ethnicis Philosophis caute legendis, Rom. is94. DL quo praecipue Platonis
doctrinam de Anima ad examen revocavit, &p. 2 35 . monet Platonem tum praecipue cavendum esse , cum piis dogmatibus magis similis esse videtur. Idem visurn CardinaliBellarmino, nam ut refertMalint rotus de summo bono p. 4. Platonicam Philosiophiam Clemens VIII. Pontifex. Max. in Scholas uti propositum habebat reduxisset, nisi unius Cardinalis se armini dehortatione abstentus fuisset, quae tamen repulsa si causam illius s rationes quibus ida persuasa fuit perpendamus, plus gloriae quam ignominia Platonico dogmati conciliavit, uti apud FullatumWS Destrum de Petra Sancta in vita praedicti Cardinalis videre es. Nec enim veli e Bellar minus prae Aristotelica ausius es Platonicam Philoscontemnere, ideoque non alio argumento usus est, quam quodprae aliis Gentilium Philos Sectis adChristianae Religionis placita proxime accederet, ideoque ad seducendos homines s simplicitatem Dei corrumpendam majus ab illa periculum immineret. Praeterea de dissensu Platonis a Christianis dogmatibus egerunt Hrego Daniel Olberg, Professor tum Gryphisvvaldensis in Chistianismo Platonaeo Hermetico, edito Germanica lingua Lipsiae I 69o. 8. Frid. ChristianusButher Ecclesiastes Gedanensis PlatoneMystico in Pietista redivivo, itidem Germanice , Gedani I 699. . Albertus Christianus Rothe Ecclesiastes nuper Lipsiensis in Trinitate Piatonica Lips I 603. q. Joh. Heinricus Gust ingius de tribus Hypostasibus Plotini Vtitet, 1 694. 4. Joh. Irid. -- , Meinungensiis in diff. de defectibus Theologiae Platonicae. Jenae a rosi, q. Consulendus& Sum. Par erus in Philosophiae Platonicae Censura Anglice edita, account of the Platoni Philo op . Oxon. 1666 4
PLATONEM HEBRAEIS PHILOSOPHEMATA su A
NON DEBERE, ostendit Ioh. Clericus Epistola Critica VII. Equidem Mosaicis e scriptis qui suam credit hausisse Philosophiam Platonem, idem fidem facile quoque habebit fabulae de cadavere Platonis reperto
tem pore Constantini M. R Irenes cum tabella aurea in pectore cui verba insculpta : Christus ex virgine nassetur in quem ego credo. At Ioltu me iterum assicies sub Constantini imperio O benes. Vel quod a multis traditum
est primum fuisse Platonem, qui apud inferos Christo praedicanti fidem