Bibliotheca Graeca. [Lib. I-VI] Sive notitia scriptorum veterum graecorum, quorumcunque monumenta integra, aut fragmenta edita exstant tum plerorumque è mss. ac deperditis

발행: 1707년

분량: 855페이지

출처: archive.org

분류: 철학

201쪽

ARISTOTELIS FORTUNA. Lib. DL c. PL I SI

Quinti no&Bello montano, Ramus ' solus relictus, elusque libri damnati sunt, hinc Regis edictum, per quod Aristotelis scri pia non dialectica tantum, de quibus praecipue cum Ramo lis erat, sed universa asseruntur &commendantur. Ait igitur Launojus cap. XIV. primum fecisse Franciscum Regem, quod nulli ante eum Reges vel Imperatores fecerunt, nam Philippum quoque Augustum igni tradita Aristotelis scripta vidi se, ac tacuisse. Capite XV. in nova reformatione Academiae Paris. A. 16oi. Aristotelis libri Logici, Ethici, Physici ac Metaphysici doceri praecipiuntur. Cap. XVI. Faculta Theologica Paris. A. icta . theses Anti Aristotelicas a Joh. Bilaudo , Antonio de Villon & Stephano de

Claves vulgatas notavit censura, Bilaudus vero cum reliquis duobus intra viginti quatuor horas Lutetia exire jubetur SCto, nec cuiquam, pCena corporis proposita, permissum theses illas vendere vel in publicum protrahere , aut contra Veteres & probatos auctores ulla dogmata

tenere.

Capite XVII. leguntur loca veterum scriptorum Ecclesiasti corum qui favent Aristoteli, ut Hieronymi & Lan franci Cantuariensis. Et quod Anatolium Laodicensem Episcopum, Alexandriae Philosophiam Ar jstotelis tradidi illa scribit Eusebius VII. 26. Hist. Beda sententias ex Arristotele excerptas in unum corpus compegit. Petro Cellensimos disputandi Aristotelicus exprobratur a Nicolao S. Albani Monacho. Aristotele laudavit & Rhodiensis Episcopus sessione quarta Concilii Florentini, & Pius II. Papa in bulla retractationum suarum Johannes Sarisberiensis Aristotelis libros descriptos mitti sibi flagitat a Richardo Archi-

' Quanti denique constiterit bono Ramo Aristotelem oppugnasse,narrat Thuanus lib. s a.

His t. ad A. i 172. ubi de nuptiis Paris Inis : Petrus Ram 4 in Veruman As natus , cum Hsi bona, bicrin, Philo sphiam 2 postremo Agathematicas scientias in Pralaa Schola, cui praerat, postea in Regio auditorio docuisset, postremo erroneam in FLA phic, doc G-πam invexint, Arsotelem voce essiripi ιmportune oppugnans , qua de re cum DcohoCarpentario Claromontano magna controυersia e fuere, I antea majores cum Antonio beano I Foachimo Personis. Tamen ex eo commendatione dignωs fuit, qusae vcn o, rigentia , asi itate,' iό- etiam skis, quantum in ipsisuit, rem literar amyuυιι ac promου ρ,-si tutis Misthematices professsione, cui annuum vectigaI ID. librarum e facultat lus Guater buit. Is a Caryentaris aemulo 2 seditionem a fuυante immessissicarias e cellam qua latebat extractus, opost deρensim pecuniam in ictis at quot vulne-νibus perfnsr 1 n aream praecipitat s ess, effusis υ eris , qua pueri urentes mug flegorum pari rabre nc latorum impulsu er υiassense-αt, cadaver usum sus

202쪽

is 1 SCRlPTA DE ARISTOTELE Lib. III. e. VI.

diacono Constantiensi Epist. zor. & Erecentioribus Melchior Canus X. s. Locor. Theolog. Thomae Aquinatis sententia praefert Augustinianae, quorum illa Aristotelis, haec Platonis Philosophiam retinendam existimavit, ita taman ut ne per divum Thomam, quod Au domarus quoque Talaeus jure reprehendit, ex Aristotele Deus fieret. Aristotelis doctrinam retineri etiam voluit Antonius Bernardus Mirandulanus Ca- sertat Episcopus libro XXVI. eversionis singularis certaminis seet. 6. Franciscus vero Patricius post Guil. Postellum qui in praefat. ad Justini Martyris eversionem Aristotelicorum dogmatum,dicatam Carolo Cardinali Lotharingo, bellum adversus Aristotelem velut hereticorum &Atheorum parentem suscepisse se Iustini lorica tectum ait acriter adversus Aristotelicam Philosophiam disputavit tomo quarto discussionii Peripateticati, A. I i.& A.ls91. in nova de universis Philosophia, ut Gregorio XIV. svaderet ablegandum esse Aristotelem, eum cum Platonis Philosophia contendit, in tribus & quadraginta capitibus hanc ei praeferendam , Christianaeque Religioni propiorem esse contendit. Quae publicus censor Iacobus de Lugo eatenus probavit , ut minime negetnr Aristotelis Philosiophiam esse anciliam Theologiae. Neque Patricius Gregorio ut Aristotelem Platone recepto proscriberet persuadere potuit, neque illud facere ausus est Clemens VIII. a Bellarmino monitus quod eo magis cavendus sit Plato, quo facilius possit, dum ad placita Christiana propius videtur accedere, erroribus subtilioribus praebere ansam & decipere incautos. Concludit Launojus, neque Platonis neque Aristotelis Philosophia in religione esse opus, cui sum cere debet divinorum scriptorum auctoritas,&quam ex Vincentio Lirinensi &Theodor ito addit, Ecclesiae Catholicae traditio. Quanquam autem ab illo tempore etiam late imperium obtinuit Aristotelis Philosophia, quae Graecis primum, hinc Arabibus atq; inde Scholasticis doctoribus per plurium jam pridem saeculorum spatium, probata fuit: tamen avorum Patrumque nostrorum memoria praeclari quidam viri pulchre ausi sunt imperium ejus excutere,quod contra ipsius voluntatem neutiquam enim sibi potius quam Naturae rerum credi , aut nihil a posteris addi inventis suis voluit Aristoteles) plane in Tyrannidem abierat. Prae caeteris Petrus Gassendus hoc egit in Exercitationibus paradoxis' adversus Aristotelicos, monens hos ex germana Philo sophia fecisse Sophisticam,& immerito Philosophandi libertatem sibi ipsis aciemisse, apud ipsum vero Aristotelem innumera deficere, superfluere, - fati' Gratianopoli A. 1 24. 3. Hagae Comit. 8.&Tomo ili. Opp.

203쪽

ET ARISTOTELIS PHILOSOPHIA. Lib. m. e. PI. I 8

fallere & contradicere. In primis vero Renatin Cartesiis pomoeria sanioris Philosophiae quomodo pace Aristotelis feliciter proferenda es lent laudatissimo exemplo demonstravit, qui de Aristotele, ' cum ide homo,

inquit, tam felix extiterit, ut quaecunque olim sipe cogitans sive incogitans scriptitavit, hodie apleris quepro oraculis habeantur, nihil magis optarem, quam ut averitate non recedendo, ejus vestigia in omnibus seequi post m. Tantum optandum erat, ut multi ex Cartesii asseclis non pro libera & diligenti veritatis inquisitione, quam magister ipsorum praeivit, novam sectarium & aeq; ut Aristotelicorum servilem, nec minoribus adeo dissicultatibus '' obnoxiam Philosophiam coepissent introducere' COMMENTARIOS & INTERPRETES in Aristotelem Veteres Graecos recensuit Philippus Labbeus in brevi conspectu Aristotelis & Platonis Graecorum interpretum typis editorum. Paris. I 6 L7. q. Catalogi eorum qui in Aristotelem scripserunt.sed non satis distincti neque accurati leguntur in editionibus Graecolatinis Aristotelis, in Posse vini Bibl. selecta, in Bibl. Philosophica Bolduani & Lipenii: in Hendreichii Pandectis Brandelaburgicis &c. Feliciae Accoromboni Nobilis Eugubini Civis Romani Commentarius obscuriorum locorum & sententiarum in omnibusAristotelis scriptis, & controversiarum inter Platonicos, Galenum & Aristotelem examinatio lucem vidit Romae. A. Is 9O. l.

DE LOCIS IN ARISTOTELE MATHEMATICIS, Jose

phus Blancanus Mathematum in Gymnasio Parmen si Professor librum Vulgavit Bononiae i6 I s. 4. cum dist de Mathematicarum rerum natura,& Chronologia illustrium MathematicorUm. IS AGOGEN ad lectionem Aristotelis, cum singulorum ejus

cusam

' Cartesius Epist. de motu cordis ad Medicum Lovaniensem, quae exstat in Beverovicii quaest. Epistol. p. IZ F. Sulte du voyage dia Monde de1 r. des Cartes p. io s.Les Peripatetici ns Ont a. leuri dim

librorum scopo & partitione scripsit Mich

204쪽

cusem LConr. Uurrio curante A. 166o. g. cum Epistola H. Conringit, qua non dubitat hoc scriptum praeferre libris si exstarent Andronici Rhodii & Adrasti quos de ordine scriptorum Aristotelis condiderunt. Analysin & Epitomen scriptorum Philosophi composuere Carpentarius, DuVal &c. LEXICON Philosophiae Aristotelicte, ut Platonicae & Stoicae, sub titulo seminarii edidit Job. Baptista Ber nardus, cujus viri mentionem feci supra in extremo capitis primi. Petrus quoque petitur Medicus Parisiensis, Lexicon vocum Philosophicarum Arristotelis concinnaverat, sed illud lucem non vidit. DE ARISTOTELIS DISCIPULIS scripserat Nicander Alexandrinus, teste Suida in mσχρίων. Maximi Uz ιμνημα Αρ Πτέλοquale fuerit non possum dicere. Memoratur a Suida. ARISTOTELIS DETRACTORES e veteribus fuere Cepfi-fodorus Ili, cratis discipulus, de quo dixi lib. II. cap. 26. in Isocrate, Timaeus historicus, cujus invectivam in Aristotelem improbat Polybius Excerpt. Petres c. p. 6. Eubulid , Laerti II. IO9. ejusque disicipulus Alexinus, contra quorum criminationes videndus Aristocles apud Eusebium XV. z. praeparat. Epicurin, qui Aristotelem traduxit in Epistola, AN λυμα- τι- apud Athenarum VIII. p. 3s . Dicaearchum quoque his annumerat Themistius in Sophista p. et 8 3. Singulare praeterea Odium in Aristotelem fuit Caracalia Imp qui scripta ejus comburi jussit, cum fidem haberet iis qui Alexandro M. venenum Aristotelis consilio datum fuisse tradiderunt. Vide X iphilinum p. 310 eq. Antiquioribus Philosophis, quos subinde impugnat Aristoteles , injuriam recisse , & vetustiores illos rectius pleraque tradidisse contendit Paganinus Gaudentius indissertatione exoterica de Aristoteleo veterum contemptu, edita Pisis 164O. 4.

EX ENCO MI IS in Philosophum collatis juvat unicum, cui lubens assentior, adscribere Quintiliani X. l. Institui. Or. Uuid Aristo

telem, quem dubito scientia rerum, an scriptorum copia, an eloquendi fuavitate, an inventionum acumine, an varietate operum clariorem putem. Caeterum

nimias & humanum captum superantes laudes, quibus eum Oneravit praeter alios Averro es, merito exsibilat Malebranchius lib. a. de inquirenda veritate, cap. 7.

205쪽

ET LIBRI IPSIUS DEPERDITI.

Scripta Aristotelis deperdita, digesta secundum ordinem literarUm.

βρο αγ βῆ, γ Laert. V. et . Simplicius ira. de anima textir s. ubi testatur Aristotele iam in hoc opere Pythagorica Platonicaque v ἔντων decreta e Platonis sermo m-bus memoriae mandaratra disse. Idem respicit Philoponus in IV. Physic. commem. 28. ακάφους Κ Πλάτων' σωυου-mM perscripsisse Aristotelem testatus. Meminit & Suidas in άροι- Θου σο&αον . Vide infra, quae delibris φιλοσοφίας. An Onymus Menagii & MStu, Laertii codex Regius Parisiensis, arR' P ά - Θου α. male. Nec melius Sam. Petitus, qui IV. Io. Misc.

iιπα πι-πικά, si Ve ccis πιι 1 Anonymus Menagii. Hi U GAρ του συμ εzηκοτ' α. Laert. V. 2ῖ. & Anonymus Menagii.nερι-libros VIII. memorat Anonymus Menagii. Librum quintum sed non vi sum sibi allegat Eustathius ad Dionysii perlegesin v. I I O. . . Ac Πάλης ως φασιν πέμπτω περι Αλεξ 'ου. εξανδρm 11 7 Σπερ γα ἱκαν ά. Laert. V. 22. Anonymus Menagii mῶν. Idem Anonymus memorat librum Aristoteli falso inscriptum i cui titulus Aλε oeshου εγκλησια. Προς τα άλκμπιων', ά. Laert. V. as. An Onymus Menagii.Aναλυτικων libros quadraginta in Bibliotheca Alexandrina sub Aristotelis nomine repertos esse testatur Amonius & Philoponus ad Categ. Ανατομαν, libri octo. Laert. V. as . sive libri sex, ut Anonymus Menagii. Ex aliorum narrationibus pleraque scripsisse, contendit Hieronymus Mercurialis a. Io. Var. Lee L eorum nempe quos per totius Asiae Graeciaeque regiones animalia alere &Aristoteli parere Alexander jusserat, quos percunctando, inquit Plinius VIII. I 6. Hi prae- Aa ' cla-

206쪽

tq6 ARISTOTELIS Lib. m. c. VII. clara illa de animalibus volumina condidit. Anonymus Menagii inter , ευλmκαψα Aristotelis refert Aνατομν ἁνθρώπου , Me

nagius eandem esse putat succinctam&elegantem tractationem ὶ τ HΘράπιις μορίων quam Petrus Laurembergius Hamb. I 626.4 cum versione sua edidit sub titulo: Anonymi Philosophi antiquissimi εἰαγωγη Hαἶμικη.Fκλογιέ ανατομῶν ά. Laert. V. 2s. Anonymus Menagii, Apollonius

hist. mirab. c. 39. Respicit ipse Aristoteles judice Menagio III.

Ambrosius Laertii interpres & Anonymus Menagii. Πεδ αργης ά. Laert. V. 23. quo in loco Samuel Petitus IV. V. Misc. legebat αρχῶν α, β de exstare hodie putabat sub titulo libri L & III. Metaphys. In Anonymo Menagii est-αρχῶν η φύσεως, ἀώuερὶ ρ Ἀρχυτου φιλοσοφiας α , β , Laert. V. 2F. Anonymus Me- Εκ τ Tιμάου - άρ υπου ά. sive Τὰ εκ ζ Tιuαίου f τ 'Αρχυτέων, Laert. V.

a J. Anonymus Menagii.Αςρονομικον, ά. Laert. V. 26. Anonymus Menagii. . μιβ. Laert. V. a s. Male Castub. Μοτακτα. MaIe etiam Anonymus Menagii λατάκτων ιS pro ατακτων. Alios ατακτων h. e. Miscellaneorum scriptores vide apud Vovveranum c. I S. Polymath.& Henr.Valesium ad Harpocrat. in π ανιῶς. DP βασὸλέας ά. Laert. V. 22. Ammonius in vita. Anonymus Menapii, & Nunnesianus, cujus haec sunt verba: ut omnibus hominibus universaliter benefaceret , Icripsit Alexandro librum de regno , docens ipsum

207쪽

sCRIPTA DEPsRDITA . Lib. III. cap. II. I 8 I

qualiter oportet regnare: s in tantum movit animum Alexandri ad Disciendum, sieg. benefaciendum ) quod dicebat: quod non benefeci aru

Περι ζ βελέον γ, ἀ Laert. V., Anonymus Menagii., περ ἶ-γεννῶν. Laert. V. 2ς. Anonymus Menagii. εωργικά. Anonymus Menagii refert inter scripta Aristoteli stipposita. Institui Orator. Γρύλλ . Vide infra et E 'Pητοργκης. Laert. V. 2s. Quintilianus II ΙZ. . Προβληματα ἐκ τ Δημοκροτου, α, β Laert. v. 26. Anonymus Menagii, Δημόκριτον ά. Laert. U. 27. Tractatus fuisse videtur, licet Laertio

inter Epistolas male reseratur. Διακρέσεις υ ιςκή, J. Laert. V. 22. Anonymus Menagii, sed unum duntaxat librum numerans. Διωρεσεις, P id. 23.

Δι ρετικον α. id. a . Simplicius in Categ. Διάλογοt. Dio Chrysost. Orat. F 3. de Homero & Basilius Epist. i67. qui docet eum mature a Dialogis scribendis destitisse, quod cum Platone paria facere non posset. E diatribis Aristotelis locus affertur a Stobaeo Serm. 3. p. 3OI Διαφοos. An Onymus Menagii, nisi hoc vocabulum loco motum sit,&referendum ad εγκωμια, aut exciderit aliquid ad quod referri debebat. Vide supra in amG. Διδασο αλι M. Vide supra lib. a. c. I9. in notitia Tragicorum, ubi de Aristotele. Περι δεκαιοσυνης, δ . Laert. V. 22. An Onymus Menag. Demetrius de elo cutione se est 28. Περὶ λκαίων, β Laert. V. 1 . Anonymus Menag. Λικωωαατα , ', ε . Laert. V. 2 6. Harpocrat. in hυμος. Δικωώαατα ἀλεων VOcat Eustathius in Iliad. η. p. 3 3 p. &Anonymus Menagii. Nun nes ianus Justimationesgraecarum civitatum, quibus, in

quit, lites Graecorum determinabat. Scripta autem est ab eo posterim historia Politiarum. Male Piκπιωματα πολεμων apud Ammonium Gram

208쪽

ARISTOTELIS

terum ut docet scholiastes Thucydidis, hymni apud veteres pro Uemia appellabantur. Nίκαι Διονυσια-. Vide infra in , καπ.IIερι ιδες. Anonymus Menagii. Tα εγκύκλια. Arist. l. I. Nicomach. c. s. Κα ζ καΘ' Αν. βίου T

to falsos fuisse eos, qui testeEustratio p. Io. existimarunt ab Aristotele respici poema quoddam Heroicii, in quo post certum numerum versuum subinde ultima verba primis responderint, atqi ideo opus

ταυταώνόμασεν. Verius est, hoc opere comprehen fas fuisse promiscuas& exotericas de variis rebus disputationes, ad Encyclopae diam spectantibus. Hic enim sensus vocis εγκυκλίων, ut Observarunt ou vera laus c. 24. polymathiae & Salmasius p. a 4 o. ad Simplicium. Franciscus Patricius T. I. discuss. peripatet. lib. 6. Jo L. Scaliger sive Ivo Villio marus adversus Rob. Titium III. a O. κυκλια Aristotelis problemata allegantur a Gellio XX. q. Eγκυκλίων duos libros memorat Anonymus Menagii & Laertius V. 15. Problematum saltim pars hodie exstat, ut supra in editis Philosophi scriptis notavi. num. XXV. εν - ο . Anonymus Menagii

Ελεγεια in Eudemum Cyprium, quorum initium : Καλὶτ α μητρος Θύ--τερ. Laert. V. 27. Monymus Menagii . Olympiodorus comentata in Gorgia m Platonis , & ex eo Patricius discus L Peripatet. p. 94. 'φ Bessarion contra calumniatorem Platonis lib. I. c. 3. ubi versus aliquot latine redditi, in Platonis laudem.

Aristoteli IV. i. Metaph. &Sam. Petito iudice exstat hodie sub titu

lo libri X. MetaphyL

209쪽

9. Misc. opinatur hos libros hodie exstare sub titulo libri II. & IU Metaphys Y περ ρ ημης. Q id. 2 ἶ- Em λ . De Aristotelis Epistolis deperditis pariter&iis quae exstant

jam dixi supra in Epistolographis lib. 2. c. I . num. 17. & 8. An Onymus Menagii memorat Epistolas viginti. Laertius V. 27. Epistolas ad Philippum, Selymbriorum Epistolas, hoc est ut intelligo, scriptas Selymbriorum nomine, quae fuit urbs Propontidis:)Ad Aristonem, i. Ad Hephantionem, i. Ad Mentorem, L. Ad Philoxenum I. Ad Thenaas agorarn I. Ad Democritum I. Ad Antipatrum IX. Ad Alexandrum IR Tπομνηματα ἴ χειρητ:κ9 sive Anχρμημαπικἀ λόγου ) vel ut alii tanχειρη--μαπκα. γ. Laert. U. 23. Simplicius in Categpr. Anonymus M

EmχAρημάτων. C: Laert. V. 24. Anonymus Menagii. 148ρι ερμώνηςὶερου. Schol. Theocriti Idyll. is. Hic ενοκων. α, S . Laert. V. 22. & 29. He*ch. illustris, licet H Steptate latur eo in loco codices nonnullos legere ἐρωτικων. Anonymus. Vero Menagii hosce libros eosdem facit cum ophisticis elenchi

Eoωδικος- ά. Laert. U. O. Sed Athenaeo XU. p. 674. Iaudatur secundus liber ἐξωἶκων, & Anonymus Menagii memorat εξω κων libros sex Forte ex hoc opere sunt suae profert Athenaeus XIII. p. 64. ρωτη πως - , τοκυωως ά, 4 Laert. V. 23. Ex Sam. Petiti sententia

210쪽

Lb. m c. mhic est liber octavus Topicorum ex iis qui extant. .Caeterum De - 1 Topicis distinguuntur apud Laert. V. 29. qm mn In Eudemum Cyprium, familiarem suum dein functum dialogus. Plutarch. in Dione & Consolat. ad Apollon. Proclus in Timaeum & in Phaedonem ac Gorgiam. Vide Patricii disicussiones Peripateticas lib. VII. p. 9 D Respicit Cicero i. de

divinat. Laert. V. 2 2. Inter alia in hoc dialogo confutaverat eos uui animum tantum habuerunt pro harmonia,teireSimplicio in I. de anima text. s4. qui illius iterum meminit lib. '. text. i. Περμ ἐνγε απ α. Laert. v. 22. A Onymus Menagii. Athenaeus sub init libri 1 ubi Codices quidam male mTν ας. An genuinum Aristotelis, dubitat Plutarchus in Aristide extrem . . Sane inter Theophrasti scripta fuit etiam liber hujus argumenti. Sed in fragmento libri quod etiamnum inter opera Apiliotelis exi sate Stobaei Serm. 8 . verba illa ad quae Plutarchus respicit occurrere, annotatum e. a Seldeno in praef. ad praeclarum opus quod de titulis honorum edidit. Aliud fragmentum apud eundem Stobaeum Serm. 86. Περ9 ε ηιιιι π. Clemens Alex. r. Strom. p. 308. Ποῦ ἐπά., Laert. V. ια. Simplicius in2 de coelo, Anonymus Nun-nesii & Menagii. Respicit Varro Eumedinibus apud Nonium in miras. Vide Scaligerum sive Ivonem Villiomarum adverbus Rob.

'ερί τ--Θῶν κὰλ βίων. Athenaeus VII. p. rv. & 3o7. Eadem Ieguntur tamen in editis de animalium Historia libris.Z-κα. Apollonius c. 27. hist. commentitiae , ubi hoc opus ab altera πραγματεια distinguit. Vide infra mra eundem Apollonium. c. 28,nεῖ τ μολογου - δωωνα Laert. V. 2S. Anonymus Menag.

Πζωης-liber diversus ab edito. Apollonius hiri mirab.mH GLI. Laert. V. 11. & Σή. Vel Aristoteles bis tractavit idem argumentum, vel quod hoc loco probabilius mihi videtur, eundem librum bis numeravit Laertius. Memorat & Anonymus Menagii.

SEARCH

MENU NAVIGATION