장음표시 사용
181쪽
PEPLUS, ET ALIA. Lib. III. c. I L. i61nis Homeri & Hesiodi & fragmentorum ex Matronis aliarumque Paro- diis Homericis, Genev. Is 7ῖ. 8. Ab eo tempore & in editionibus An thologiae, Icum Canteri versione in Graeco latinis Aristotelis editionibus plus simplici vice prodiit, etiam in postrema Du Valliana T. IV. p. 67 . . C;eterum Aristoteli vindicatur ex hoc let co Eusiliatii in Iliad. β . p.
ἔχον α. Δίοχα θ - ολα ἐκεινα δίχα τρίς την ραμ . 1σως μο δm καμματηηπιος ἐς λοπμ σπιν ἀπινα Πομ έλΘων τῶ πιι, τῆ δ HL τῶ λαμπρ ω Αι-Π πολολογῆσα , τους ῖ αλλους ἡ πον πρινu M. Latinae versionis instar adscribam haec Dan. Hein sit, expi zelatione, Pepto Graecorum suorum Epigrammatum praefixa : Summus Pir omnisque vel lentia vel eruditionis princeps Aristoteles, cum Homerum a ue legeret, qui in ejus scriptis exsa rent Heroum genealogiam conscripserat, singulisque singula Epigrammata tribuerat, quae duobus non amplim Versiculis, excepto uno quod inaci dederat constarent. In quibin mira erat simplicitas, nulla sectatis dictio casia ac Graeca, acumen rarum, non quemadmodum Laertriputidum plerumque s ineptum: nihil occurr bae denique, quo Critici ιle eo judicant amχυn-ψλεγμόνον. uia autem in Panathenaicis Minervae circumferri peplus solebar, in quo pugna Titanum, Deae Pictoria, ac eximia virorum magnorum steritabantur opera,ur anitatis omnis ac amoenitatis parens, opim, in quo uniUersa pariter Deorum ac Heroum gesa persecutus erat, Peplum Vocarat. E quo pauco s idos UesuN, qui nunc Pepli nomine censentur , excero erat Porphprius. Nam de tota scripti ratione ac insituto quaedam alibi, nondum
forte satis intcsiecta, dicemus. V ide etiam Sam. Petitum ad Leges Atticas p.r4. seq. Meminit & Pepli inter Aristotelis scripta auctor vita Anonymus a Menagio editu Arintotelis Pasitum vocatTripartita VII. 1. quod apud So- cratem III. 13. & Nicephorum X. 36. est ni hJ , Gellio etiam, sed sine Aristotelis nomine memoratus in praef. Alteri tamen cuidam Aristoteli tribuit Joh. Tre tres ad Hesiodum p. 3. AD τέλης εἰ ὀ ψιλοωφ',
- . V, sive P an in Hermiam Eunuchum, de duo via de si placet quae dixi lib. II. c. XV. g. I 8. FnITTO A A1', oti, de quibus dictum est lib. II. c. X. I7. ΔΙΑΘΗΚΑΙ, Testamentum, quod descripsit Laertius Itb U se et O . seq.
182쪽
ic, ARISTOTELIS MΥSTICA Lib. IIL e. VI.
κὼν κὰ, πολιῖκῶ, qui in thesauro librario Augustissimi Imperatoris Mili exstant teste Nesselio IV. p. i49. tum manifeste'πρsita, ut quae In eadem Bibliotheca servantur προρρήσεις sive praei mones de Christi incarnatione, id. I. p. 23 o. & III p. 3 7. quales qui ab Aristotele ero sectas sibi persuadet, idem nullo quoque negotio fidem adhibuerit fabellis Iudaeorum Aristotelem ' Iudaeum Hierosolymitanum e tribu Benjam in ortum fuisse garrientium, vel assirmantium, quod omnis sapientia Aristoteis
furtim asitata' e sapientia Salomouis. Nam cum Alexander Macedo mero fi
mo, sibi 'begi et, Aristotelem, c si I adaris placet) praefecit thesauro librorum
Salomonis. Ille vero qwicquid boni in illis invenit, id omne suo 'Aur nomine ediadit, admixtis saltem quibusdam pessimis opinionibus , v.g. de Mundi aeternitate. Aut denique nugantium, Aristotelem in extremo vitae constitutum retractasse uni versiam suam Philosophiam, eoque nomine Dissolam dedisse ad Alexandrum, quam Hebraice & latine exhibet Iulius Bartoloccius T. 1. Bibi Rabbinicae p. 4 ς. e R. Gedaliae Sciat labieth hakkabbata. Latine Iohannesa Lentp. 6. Theologiae Iudaicae. Aut perruaserit sibi Aristotelem quo tidie summo mane usum fuisse hac precum formula, quae ab eodem Bartoloccio profertur ex Bibliothecae Vaticanae codice MS, cui titulus metvn zy nn Σ Eruditiones Philosophorum:
Terribilis, cujus domino me su0iciam , Et AEterne, qui nunquam regnare in cessa ,
Et Auctor omnium rerum. Libera me ab igne tuo magno.
XXX VL Haud dubie quoque suppositae sunt Aristoteli, qui latine lapius prodierunt, sive ut lib. IV. c. s. ipse auctor appellat Musticae AEgyptiorum Philosophia libri XIV quos ex Grieco ut ajunt Arabice ab Abenam a Saraceno translatos repetat Damasci Franci Icus Roseus RavennasM Medico ac Physico Cyprio, Iudaeo, cui Mosts Rovas nomen erat, transferendos tradidit, qui primus ex Arabico Vertit, non Italice, ut olerique amrmant, sed latine, verum incondito &semibarbaro
artoloccius I. p 47i seq. &Rev. Joh. Franciscus Buddeus de Philos Hebraeorum p. Ι6sη' Vide lac Thomasium de plapio literar. h 364. I heod Hackspani dissertationem Lip- mauo subjunctam p et 8 . N. E. Tengelii dialogos menstruos Anni 1689. pag. I 2I6. seq. Bartoloccium P. 474. 48O. Baelii Lex. in Aristotele nota B. C. Jonsium descriptor. Hist: Philos . lib. I. c. I 8. JOA. Morini EXerc. Bibl.c p. 233. Italicam fuisse ROvae translationem existimavit praeter Carpentarium & Franciscum Patricium in praefat. ad Mysticam hanc Philosophiam, Stephantis te Moyne pro legomenis ad Varia sacra tum Vir. Clari T. Ioh. Gollieb Hardi in exercitatione de noc
183쪽
Lib. III. e. PL I 63 stylo, atque ut ait Petrus Nicolaus , juxta Arabicum indigento, ac ob imperiti 'am latinitatis s dictionem incompositam illiterato. Haec interpretatio numquam edita est quod sciam. Sed mox rursum, fere eodem tempore latinitate, atque ut auctor ipse loquitur, Romanae ecphra eos toga donati sunt a Petro Nicolao ex Casedaneis, Medico ac Philosopho Faventino, cujus versionem Romae A. i1 i 8. q. edidit & Leoni X. dicavit Franciscus quem dixi Roseus. At Leo Pontifex in Epistola ad Roseum data 3O. Dec. A. Is i . testatur gratum hoc sibi munus fuisse , & editionem scripti hujus egregia doctrina reserti suo hortatu a Roseo susceptam . Quanquam vero latinam magis & compositam dictionem Petrus iste Nicolaus lectori pollicitus est, tamen hujus quoque interpretatione nihil esse & in
verbis & in orationis compositione insulsius, assii mat Jacobin Carpentariis Claro montanus Bellovacus, Philosophus Parisiensis, qui novam interpretationem horum librorum condidit, scholiisque illustrata tam edidit Parisiis i s 7 r. . Cum vero Carpentarius iste, ut sermo tolerabitor foret,
Paraphrastes esse maluerit , Franciscus Patricius qui libros de Mystica Aristotelis Philosophia recudi fecit in sua de universis Philosophia, Ferrariae ly 9 i. & Venetiis i s 93. fol. praetulit Petri Nicolai versionem licet
barbariusculam, quoniam non tam semus, inquit, delicati, ut verba sententiis
praeferamus. Carpentarii vero interpretationem , at sine scholiis, in utraque sua Aristotelis editione expressit Guil Du Vallius. A. I 629. T. 2. P. I O f.&A. I 63 9 T. IV. p 6O3. seq. In hoc opere, deDeo, λόγω, anima, Universo, rerumque principiis non Aristotelico more, sed ita fere ut in Hermetico Poemandro fit, disseratur, ut Platonicum potius aliquem quam Aristotelem auctorem
esse res ipsa clamet, quanquam Franciscus Patricius ' in protegomenis X Σ ad
opere edita Lipsiae A I 688. l. Vii. Verum rectius Michael Neander in ero te malis linguae Hebraeae p 3 s 8. versionem Rovae latinam inconditam appellat. Sane Petri di icolai verba a me ad dulta hoc perspicue videntur svadere. Sententiam tuam de his libris Patricius, qui eis plurimum tribuit, complexus est hoc titulo auem operi praefixit : wstica in optiorum C, Chremorum, A Pia one etyoce tra ..tα. ab . stele excepta I oonsir pta Philo phia : Ingens diυmae sapientia rhesaurus. Putat enim Aristotelem, qui άγροίεων Platonis meminit IV. et physic. ita hosce libros ex Platonis qui per tredecim annos AEgyptiacae Sapientiae studiosus fuerit, ore collegis Ie, prout in dies ab eo sermo de eis haberetur, & ita eos vel tunc in adversaria congestitie & postea nulla habita ordinis ratione perscripsisse. Confusos igitur ob eam causam videri esse,& in meliorem ac scientificum ordinem haud multo labore
184쪽
16. ARISTOTELIS DE NILO, L;b. IV e. VL
ad suam editionem,& AthanasiusΚir cherus in praefatione paraenetica ad Obeliscum Pamphilium illud audacter tribuunt Aristoteli. Ac Thomas Aquinas libro de unitate intellectus Apologetico adversus Averro-em T. 17. Opp. Opusculo XVI. p. 99. testatur se Aristotelis libros XIV. de substantiis leparatis vidisse Graece , necdum in linguam latinam translatos, in quibus multarum quaestionum de Deo & animo explicatio contineretur, quae in Physicis & Metaphysicis Philosophi scriptis non satis sunt expositae Arabi cuidam Philosopho tribuendum ratus est Petrus Ramus quem sub Thessali Methodici titulo perstringit Carpentarius )praefat. ad Scholas Metaphysicas, & Eduardus Stillingilaetus responsione ad Cres um p. 8 . Et sane Arabem scriptorem sapit quod XIVAs.legitur: suare probatum quo Deus,cujus nomen exaltetur, creavit universium abstconsultatione seu cogitatione. Verum hoc& alia ejusmodi non minus ab
interprete Arabe addi, quam ab auctore proficisci potuerunt. Itaq; nihil definit Holstentus in notis ad vitam Pythagorae a Porphyrio scriptam p.
68. Vetus f incognitus auctor admirandi operis de divina sapientia secundum Ainptios. D. Lutherus in Epistola data 7. Dec. A. Is I9. Attulit Docior Johannes Hessus ex Italia Theologiam Aristotelis Musticam, nuper in Syria, ut scri bunt, repertam, hoc est per 'cophantum aliquem omnia tam, ut ego sientio, quo nobis
hunc hostem Christi istustriorem factum docioso titulo adversius Christum diutius alant. Vide & Observat Hallens T. VIII. p. 2 3 r. XXXVII. In antiquioribus latinis Aristotelis editionibus, ut Veneta A. i 96. &c. occurrunt libelli quidam in Graecis & Graeco- latinis editionibus haud obvii, quorum 1. est De Nilo sive de causis incremen- posse digeri . Quod ofecissemus, inquit, nisimordaciam hominum recensiones vereremur, idque non egra viam veterumque nuctorum exemplo fecissemin, qui Platonis dialo Os m tritu, as υel tetralogias, Plotini scripta in Eun is es digesserunt. Idem Uatricius egi sitimat Aminonium Saccain his libris usum fuisse,&Plotinum IV. 4. similitudinem duorum Iapidum ex libri IV. c. r. in librum suum de intelligibili Pulchritudine derivassie. Sane auctor vult videri Platonis fuisse auditor, ut lib. I. c. s. Plato .g tur olim te fit animae plura attributis, quorum nos aurit, fuimus reses. sed nonfri exsitim, praeter Platonem qui Phso hi nomine etiam hinc inde innuitur . allegantur Anticles lib. I. c. 4 & s. Pythagoricae sectae asseesae, quorum opinio de anima quod sit harmonia refutatur il l. s. Attici quidam qui animam entelechiam vocaveruntlli. G. Sapientes JEgyptii XIV. 1 . & i s. Sapientes & Archi sophi Babyloniae X. i 7. XlV. 3.i4 Austor ait in Metaphysicis se de substantiis a materia abstractis egisse. Xll. 7 & Metaphyssica sua ibros de anima, R de Natura laudat lib. l. c. i. libros de anima iterum X io. Regis Babylo niae mentio XlU. IJ Aristotelem porro auctorem esse horum librorum recte negat Paaricius ipse in discasI . Peripateticis p. 26. qui nescio an aeque feliciter conjicit audiorem esse Palaephatum, licet ab hoc AEgyptiorum Theologiam scriptam fuisse Suidas adnotavit.
185쪽
ET DE PROPRIET AT ELEMENTORUM. Lib. III. e. ra
menti Nili, in quibus refertur tuter alia quid hac de re senserunt Thales Examii F. Milesius, Diogenes Nachytheianus F. Apolloniates, Anaxagoras Hegesibuli F. Cla Zomenius, Athenagoras Arminisci F. & Nicagoras Cyprius. Neque quicquam video ' cur hic liber non possit ad Aristotelem auctorem referri, praecipue cum inter Philosophi scripta Anonymus vitae auctor a Menagio editus referat, Nώλου ἀναβάπως α, &idem scriptum laudet Alexander Aphrodiseus in Meteorolog. Sane dignus erat hic libellus, qui emendatius descriptus ederetur ad calcem Herodoti, ubi veterum de Nilo testimonia collegerunt viri docti Aristonis esse, quem de Nilo scripsisse testatur Strabo, vix crediderim, quoniam ille prolixius hoc argumentum fuit persecutus, neque Arabes Aristonis libros interpretatione dignos habuerunt. 2. Liber de proprietatibus elementorum, qui Ioh. Pico judice '' cujuscunque potius est quam Aristotelis, varia enim continet cum Philosophi dogmatibus pugnantia, v. g. de anno 36oo O. annorum, de diluviis, pestilentia & ventis e conjunetione planetarum in piscibus, geminis & signo Virginis orientibus. Memorat & Romam, & Arabum sectas, & ridiculam fabulam refert de Socrate in hanc sententiam: Fuit in
diebus Philippi Regis via in monte Armeniae inter duos montes,s superveniebat ei in quibusdam momentis hora . qua non transiret sever iliam νiam aliquis equitum speditum qui non caderet mortuus, quando erat inter itus duos montes. Interroζapit ergo de ligo Rex Philippus quosdam sapientes seuos, s nesciverunt causam illius, donec praecepit Socrates ei facere fabricam altam. Fecit ergo ei, es Socrates pomis in ea Jeculum de chalybe. Apposuit ergo in picere in *eculo quod praeparaverat
oppositum duobus montibus. Vidit enim duos dracones magnos, unam ex hoc monte, Ut alium ex monte siecundo , o unusquuque eorum aperierat os uum adperseus socium 'um, s egrediebatur ex orificiis eorum Papor, corrumpebat illum acrem.
Et dum iterum Socrates seedebat a*iciendo in bleculo,ue consideraret dracones, transibant seuper idam viam equites. t iait ergo Socrates cos cadentes de bessiis. Scivit ergo quod fuit isiud propter vaporem qui fuerat egressus de ventribus draconum,s quod i e corrumpebat aerem idius Ioιi. Festinavit ergo desicendere ad Regem
' Non tamen ex hoc libro petitiam, quod apud Strabonem lib. XUll. p. 79o. legitur Aristotelem imbres aestivos habuisse pro causa incrementi Nili, idque didicille eum a Thrasyalco Thasio. Joh. Picus lib. I. contra Astrologos p. 18 . cui praeter Nun ne si Vm de causis obscuritatis Aristoteli 3 p 47. assentitur utrumque laudans jachbus Thomas uti de Stoica mundi exustione p. 6 o. & 72. Eadem quoque sententia Francisci Patricii p Zs lib 1 dii culi. peripatet. Occurrit hic liber etiam in editione operum Aristotelis latina cum
186쪽
i66 ARISTOTELIS DE POMO, LU. IV e. VI.
s narravit et , praecepitque exire in montem re videre quare interfecti sunt, falvatusque es locus, o non accidit in eo quod acciderat. Miratus est ergo Rex de sapientia Socratis , &c. 3 . Liber de Pomo,quod Aristoteles morti vicinus manu tenere, ejusque odore se recreare fingitur, atque interim de morte cotemnenda& animae immortalitate amicos docere. Hunc librum jam Erasimus in praef. ad Aristot. recte judicavit Christiani esse scriptoris, meminit quoq; Abrahami & Noae, qui fuerint omnibus sapientiores. Equidem Man-fredus ' qui in praef. eum ex Arabico Hebraice pridem ab alio translatum latinam in lingvam vertisse se ex Hebraeo testatur, ait Aristotelern hunc in exitu vitae suae edidisse, quo probaret sapientes de hospitii lutei exitu non dolere. Etiam loquens & ad scripta sua provocans Aristoteles
inducitur. Mi vult intelligere in cyant, Philosophiam, Fesse sapiens, legat s addiscat octo primos libros Phy Morum quos aggregavi, quousque perveniat ad librum de anima, s de ipsio cognosicet ----- Et rationabiliter decet Philosophiam scire omnes hujusmodi rationes,ut sophistica non statur,nec verbis capiatur, re intestigat locos cypropositiones in quibus sit ei seophisma in his libris ent veritas omnium mentiarum, sed non sunt particularia Et aggregavi quendam alium librum qui dicitur Metaph Uica, o declaravi in eo quod firmamentum severius caestellae non 'nt de naturis quas videmus &c. Sed nemo facile erit haud obeis naris, qui lecto libro dubitabit otiosi esse hominis commentum. EX- stat & Hebraice ex sus Rivae Tridenti sub titulo 2 AC una cum libro virtutum animae. Etiam MStum occurrere in Vaticana, testatur Bartoloccius l. p. 482. q. Liber de Causis,divisus in capita 3 2. Aristotelis nonesse depre
lius, Dei gratia princeps Taretitiam honoru moniis Sancti Angeli Dominus istustris Reeu Conrad. siret i in regno Sicilia bis ulus generalis - - cum corpus nostrum gravis in imitatu adeo motista macera et, ωt nulti de caetero posse corporistiter vivere crederemur inter theologicis o Phil phica documenta nobis occurrit taber Ampore tu ,PrincipuPhilosephorum, qui de pomo dicituri abεo edittis in ex, tu visasisa, is quo probat sapientes de hospδει. lutei exitu non dolere - - qu sius Adstrint bus diximus ut eum librum legerent - - quem l Artim cum non rnveniretur nter Chrs anos, quom am eum in Hebraico lepimus translatum de Arabico in Hebraeum. ianitate re habitis ad eruditionem multorum de Hebraea ling υa transtulimus in catinam, tu quo is compilatore quaedam recit ab Da r eruntur. Nam Heptam librum Aristoteles non CocriCit non titulum de pomo incidit
libro ) hed ocatus ab aliis ex itit, qui causam hilai tisita mortu suae Aristotelis ) H-scere Uoluerunt , sicut in libr. serie continetur. Occisus est Mani redus iste
187쪽
ET ALIA SUPPOSITITIA. Lib. III. c. IL I 6
henditur ea ipsa ratione, quod multa ab Aristotelis' dogmatibus diversa contineat, ut monuit Patricius p. 26. discuis. Peripatet. s. Libesius de inte silentia qui inscribitur, manifeste non est Aristotelis, sed cujusdam qui in Aristotelem est commentatus , & in librum de mundo praefatur. 6. Liber de bona fortuna, quia Pomponatio de incantationibus p. 2O'. allegatur, & in iisdem antiquis latinis editionibus occurrit, nihil aliud est, quam cento consutus e locis quibusdam Eudemiorum Moralium, ut supra ad num. XXXI. notare me memini. 7. Sunt & alia quaedam, non inter scripta Pnilosophi quidem edita, quod sciam , at quae tamen sub ejus nomine feruntur. Ut quae de lapide Philosiophorum & deperfectoMagisterio occurrunt latine inter scriptores verae Alchemiae a Guil. Grata roto collectos Basil. Is 6 i. l. & inter scriptores Hrtis auriferae ibid. i s 9 3. 8. in theatro Chernico, Ursellis i6ΟΣ. 8. Tomo II. & Argentorati ici is. & i 622.8. Tomo III. & V. Aristotelis de gemmis s de Alchemia Arabice MS. memorat Labbeus novae Bibl.MSS. p.rs 1. Similiter sub Aristotelis nomine librum de regiminibus caelestibus de Astrologia, Arabice, Hotting. p.ri F.Bibl. Orbin lactarunt nugivenduli, quos explodit Ioli. Picus Mirandulanus l. I. contraAstrolog. p. 284. Idem rejicit librum de siecretis siecretorum ad Alexandrum M. qui MS .exstat. in Bibl. Vaticana, unde icone ingentis cornu stento rei exhibet Athanasius Kir- cherus in Phon urgia p. lino. Confer Morhofit stentorem hyalociasten
c. 7.& 1η. Fuerunt & in Bibliotheca Renati Moreau teste Labbeo p. 2Is. Aristotelis secreta secretorum & Wola de conservatione humani corporis,
versa per nescio quem Nicolaum eundem forte qui Mystica in Philosophiam transtulit, de qua num. XXXVI. 9 Platonis & Aristotelis Epistola
de anima hominis, s quatuor temporibus. In catalogo MSS. Bibl. Augustanae p. 1I. inscribitur Aristotelis liber de arte vivendi, qui etiam dicitur secretum fregimen Principum. Ese autem liber deservanda lanitate per medicinam s diaetam. Exstat & Hebraice ex Arabico translatus sub titulo n TU, meminit Hottingerus p. D. Bibl. Or.&Bartol Occius I. p. 482. Sed& Alexander Achillinus Medicus ac Philosophus, Bononiae A is Io. l. in lucem emisit opus septi segmentatur in quo reperiuntur I. Aristotelis secretum '' secretorum ad Alexandrum M. de Regum regimine, de
188쪽
Sanitatis conservatione, de Physio8nomia &c. cum prologo Johannis qui transtulit librum filii Patricii. a. Aristotelis Theophrasti po
tius de signis aquarum, Ventorum, tempestatum. 3. Ejusd. de mineralibus. q. Alexandri Aphrodisiensis de intellectu . s. Averrois debeatitudine animae. 6. Alexandri Achillini Bononiensis de universa. libus. 7. Alexandri Macedonis in septentrionem Monarchae de mirabilibus Indiae ad Aristotelem. Et iam Philippi secretum secretorum fuit in Bibl. Thuanea. Et Aristotelis librum quae ionum Babylonicarum memorat Guevarra Horologii Principum II. i . At tempus est, ut missis supposititiis Aristotelis scriptis, editiones germanorum ejus operum recenseam.
XXXVIll. Editiones operam Aristotelis
Graeca. i. Veneta Aldi Manutii i498. fol. charactere luculento, quatuor voluminibus, una cum scriptis Theophrasti, & Philonis libro de mundo, atque historia Philosophica Galeno adscripta. Haec editio elegantissima jam Erasmi aetate per rara fuit & caro pretio stetit. Nuper in auctione Gudiana veniit quinquaginta marcis Lube censibns a. Basileensis, emendante Simone F meo, ex ossicina soli. Be- belli, cum praefat. Erasemi A. I s 3 i. sol Nonnullos etiam libros Aristotelis, Physicos praesertim,Graecere censuit Nic. Leonicus Thomaeus Florentiae is 27. . & Guit. Morellus Paris. 4.3. Basileensis altera A. Is 39. fol. . Tertia Basileensis Conradi Gesneri & Sim. Grynaei studio recensita A. isso. fol. apud Michaelem Isingriniun. s. Aldina minor isset. 8. cum Theophrasti operibus VI Volum. curante Iob Baptista motis,cum praefat. Friderici Turifani. 6. Franco furtentis, curante Friae S surri Veterensi cum
Aristotelis liber de secretis secretorum ad AleXandrum M per Joannem quendam filium Patricii a Graeca lingva in Chaldaeam translatus eX Chaldaea Syriaca b in Arabicam, postea per Philippum quendam Clericum eX Arabica in latinam, impressius olim in Italia , quaternionibus II. divitias per capita et 4. Tractat autem primo des moribus ossiciis & virtutibus quae Regem decent : deinde de corporis custodia de hora eligendi in Astronomia: Alchimystica quaedam, & copiosius de sanitate tuenda Postea de quatuor temporibus anni, de quatuor membris principalibus, de cognitione ciborum aquarum & Vinorum, de balneis de apertione venarum de justitia, de electione bajulis, notarii, nuntji, praepositi, de proceribus & eorum virtutibus, deforma praeliandi, de physiognomia' virum hunc sine ostentatione atque estos exagitandi libidine doctissimum & praeclaris
189쪽
EDITIONES. Lib. III. e. Ira I 6
variis lectionibus, notis Criticis & indicibus locupletissimis apud A. Wecheli haeredes 118 . . quinque voluminibus. Editio nitida, emendatissima, locupletissima, in qua praeter scripta Aristotelis graece usquam edita excepto Peplo in exhibentur Theopbrasti Metaphysica , Cha
& quem sub incerti auctoris titillo publicaverat Aldus, πῆ σημέων υδάτων κΠν ἀνεμων , tum Alexandri b) Aphrodiset Problemata, & libellus, quod virtus non susticiat ad beatitudinem:
accuratisque veterum scriptorum editionibus immortaliter meritum sustulit lues epide mica Heidelbergae die XV l. Februarii Anno 1 ta6. aetatis Go. ) ut refertur in Abr. Sculteti vita p. 34. Discipulus fuit Laur. Rhodo manni, & Nechelianae ac Com- melinianae typographiae, quibus haud meliores Germania vidit, ἐργολωκτης. Vitam ejus & seripta petes, ubi libebit, e Melchioris Adami Vitis Philosophorum, Antonii Teisserit elogiis Thuaneis . parte et . Pauli Fre heri theatro,&personati Adolphi Clarmundi Vitis Clarorum virorum Germanice editis parte L. De Theophrasti scriptis vide infra cap. IX. De scriptis Aphrodisiensis Alexandri infra lib. IV. ubi & de problematis, quae nonnulli tribuunt Alexandro Tralli auo. us Felix vocatur in MSto Codice quem memorat Labbeus Bibl. nov. MSS. p. 49. ubi te statur in codice iras. Regis Christianissimi exstare latinam Problematum Callii versionem adornatam Ardabure & Asclepio sive Callepio Cossi. Anno Christi 4 pq Et video praeterea memorari Cassii Felicis, sub Claudio Imp. Medici libros duos de curatione morborum Gide Conringit Introduci. inMedi c. p. s 3 'Graece pro
τα πτου- λω ν τετραποδων. Paris . IS I. 8. & ibidem eodem anno latine in 4. interprete Arriano 'unio, cum graeci exemplaris castigationibus. Quis hic seriptor uer l, inquit 'unius praef. ad Cornelium Rhemnium, quoυe temporum tractu vAerat, nihil equidem, ut ingenue fatear, compertum habeo. Memorat Surias Longinum cognomento Casum, mugni imus Porphrari Praeceptorem, quiquaWiones c problemata m. merica seripserit. Citatur I qui m Med cina stri tor Cassius Calpitanm, uter vero h - sit aucitor Ubr , an alius quispiam, S an , quem Galenus IV. 7. CN IX. 4 de compositone Medicamen orum ecundum iocos risigat, nec semel Hiniatrica, malym Eubium Dentro transire, quam temere asseUerando ineptia notam incurrere. Certe qumquυrAEnMem sit ut non in ma in re me his classis, Da lectIone non perfuncto sisse Iim iterata Ggninimus e F, adderem aquaiy, cum veterum multM , nominis nuct=rstare, Haliorum cen ura rajuscium dictare , mi formi rem. Plerique viri docti, ut Hieron Mercurialis ill 1i Uar lech.& IV. 1 Uossius lib. de Philosophia p. 94. a- mel Clericus Hist. Medicinae T. t. p. 06 non plane certa conjectura haec. Pro blemata tribuunt Cassio Medico , qui Augusti & Tiberii temporibus floruit, quemνngeniosissimum Acu bu/ Medicum vocat Celsus praef. Idem IV. 1 . & V. an plasma
190쪽
libro II similia excerpta de aquis quibusdam Sc fontibus mirificis: Po lemonis ) Se Adamantii la) Phyliognomica , & MHampodis of -ι
Ver Cassii Colicum refert, quod laudat praeter Galenum IX. 4. κατί τόπους Scribonius Largus compositione IZo. uti antidotum compos . I7 λ & collyrium Aetius tetrabibl. r. lib. 3. c. 99. Asclepiadis sectae addictum problematiam scriptorem observatum est Mercuriali, & laudat nominetenus Asclepiadem Cassius problemate statim primo, tum problemate Jo. allegans ejus librum etπερ ἐλκων. Adr. Junii versio latina & castigationes recusae sunt ab H. Stephano inter Medicae artis principes T. I. p. 7set. A. t 167. sol. Pro dierunt & graece emendatiora cum nova Conr. Gesneri verssione & Scholiis Tiguri i s siet. 8. Hinc graece Cum Theophylacti Simo cattete de quo infra lib. V.) άπορίαις Φυ υκα ς & Epistolis e recenssione Bona' . Vulcanis, Lugd. Bat. 1 96. I a. Denique graece delati ne cum notis ab An rein Risino L . is D. q. Ges erus in Bibl. notat unum duntaXat problematum Cassis librum eXcusum esse , Ve-n ita, inquit, alterum quoque habet , audio. In calce M sti codicis, Junio teste, legebatur aliquid de differentia άμμψ & ψάμμου, quod veluti alienum rejicit merito Iac. Tufanus. Alius fuit Γέσιος live Γεσσι ἰατροσοριςης , ad que in Procopii Gazaei exstant Epistolae & cujus e Damascio meminit buidas, tum Stephanus ByΣ. in I έα Fuit & L. Annius Cassius Mithradorus Medicus, cujus mentio apud Sponium in Misc. eruditae antiquitatis, ne dicam de Dionysio Cassio Uticensi. Qui de re rustica scripsit teste Varone & Columella,& cujus i ζοτομικά laudat Scholiastes Nicandri: tum de aliis Cassiis compluribus, de quibus Baetius in lexico, quibus addendus Cassius Maximus, cui Oniro critica sua inscribit Actemidorus.
th Ediderat H. Stephanus Paris. iP7. 8. Conser Photium Cod. CLXXXIX. & Jonsium p. 166. qui Sotionem hunc sub Tiberio claruisse notat. Eo lib. r. p. 4 I seq. t) Polemon hic. quisquis fuit. Xenocratis enim discipulum Atheniensem vix credo bantiquior fuit Origene , qui ejus meminit lib. i. contra Celsum p. 26. Eίντ φυ ο γνωE9pτων κρατη , ειτε ζωπειρου, είτε Δοξυ , ΠΟΛΕμΩ.NOΣ, μι τεωτινός ποτ ρν τοιαυτα γράφαντ' Hπαγγειλαμένου εἰδεν τι Θαυμαςον οι- κοια τοῖς UE π ψυχων πάντ ειν τοι σωματα. Asbertus M. φυσὶογνωμικον sive φυσιογνωμικῶν εγχειριδιον tribuit Polemoni Rhetori, parum verisimiliter , libro t. de animalibus : ut autem melius sciantur ea, quae dicenaea sisnt, ponemus singa Iorum m mbrorum perserin cNDones, queutes auectores magnos hujusmod7 artis, Ars stotelem Didelicet G AUicennam, onstantinum insim, di ipsum quem commenaeat Ar Moselos. Philemonem Philo quidam laudatur a Polesto ne)Loxum quoq; 2Paismonem Pole ruonem ) Eec famatorem, qui Ph'siognomica perfectius caeter tradi erunt. Ad 3manet tu; s de quo paulo infra ) similiter testatur se Polemonis vestigiis insistere, sed quem existimaverit Polemonem, non addit. Διο παραρράσι / MD λόμην τἀ LIqλέμω- ν' κοινω ψ λεοεως. in multis dictio adeo est impura , ut judice Sylburgio non Polemonis Atheniensis, sed hominis semibarbari esse videatur. Etiam ωδολο- Θυτ9 vocabulum, Christia nidum agis, quam Ethnicum Philosophum resipit, ni sita