장음표시 사용
171쪽
ETHICA AD NICOMACHUM Lib. III. e. G I r
putabat Naudaeus in Bibliographia politica. ' Sed & in Bibliotheca Caesarea Occurrit line nomine auctoris, teste Nesselio parte IV. p. . & Hein-sius affirmat Andronici Rhodii nomen in Codice suo adscriptum fuisse hmanu recentiore atque indocta. Capitum distinctionem c diversam ab ea quae est in editionibusAristoteliso hic sibi tribuit quisquis fuit auctor paraphraseos VIII. i. recentior fortassis etiam Olympiodoro. Nam fuit quoque Andronicus quidam Cadisius Philosophus Peripateticus Thessalonicensis, tempore Gregorii Palaeologi , ad quem Epistola ejus exstat in Codice Regis Gallicae ris. teste Labbeo Bibl. nov.MSS. p. 98. Idem p. Ioi. memorat Nicolai Secundini Epistolam ad Andronicum Callistum Philosophum, & p. 99. Cardinalis Bessarionis ad eundem, & p. II 2. Andronici Callisti Peripatetici de Physica scientia& fortuna, ejusdem divisiones Physicas, & librum argῖ α Θῶν , de animi assectionibus , quem itidem sub Andronici Rhodii nomine edidit David Hoeschelius A. IF9 3. 8. atque paraphrasi Nicomacheorum deinde Heinsiust subjunxit,
cujus latinam versionem elegantem non tamen ubique fidelem esse affirmat Samuel Rachelius introductione ad Nicomachea p. t 36. Idem Labbeus p. II 4. memorat Isi. Cantacunni paraphrasin librorum ad
Nicomachum, scriptam sub nomine Josephi sive Ioasaphi Monachi. Εjusdem Cantacurent in libros quinque, & aliam Georgii Pachymero, quae fuit in Bibl. Hurta di Mendo te, laudat etiam Gemerus. Eadem Pachymerae Paraphrasis exstat Mediolani in Bibl. Ambrosiana. a Exstant Commentarii raecorum in Nicomachea Graece primum edita a Paulo Manutio Venet. 13 36. fol. & latine versa a Joh. Bernardo Feliciano,qui interpretationem suam Cardinali Alexandro Farnesio inscripsit, Venet. Is i. Paris. is s. Venet. Is 89. fol. &Sam. Rachelio curante Helmst. Is62. q. Felicianus alio codice usus est quam Manutii editione, & in libros et . 3. 4. duplicibus commentariis mutilis& divulsis, quae utcunque composuit, unde non mirum ejus versionem a Graeco edito hinc inde dissidere , &quaedam interdum in illa addi, alios quoque subinde auctores commentariorum ad singulos libros denotari, ut ex hac tabella patebit:
secunda enim longe futura locupletior jam sudat sub praelis Hamburgensibus & Baelii Lexicon T. t. p. et se. editionis secundae.
ab Fuit hic Eustratius Metrooolia Nicaenus sub Imp. Alexio Comne no, Saeculo post nam tum Christum Xll. circa A. C. IIII claroes, cujus etiam commentarius in librum siem
172쪽
ne Andrea Grataro D interprete ibid. s 42. 1768. fol. Scripsit eruditam hanc Ethicorum illustrationem senio jam confectus & morbis, in gratiam conjugis Imp. aut ingratiam cujusdam Reginae , Cypri forte, vel alterius. Praef. libri VI. rυ σοι γένοιτο βασιλὶς Θεοσεβης, δασυλὶς φιλολόγε βασιλὶς Φιλάγαθε κω φιλόκαλε , ο τι , i/&c. Καισφιγε Φεις ολιγομαΘεις, γμρα κρυ νόσρις κατακαμπτόμενο ι&c. Eustathium male appellat Franciscus Patricius. Elias ε ολο πιις qua satisfacit pro erroribus quos in libris duobus adversus Armenios admiserat, servatur mari u exarata in Bibl. Caesarea, teste Nesselio pari. I. p. ra. Alia Eustratii scripta memorat Allatius, quem si placet vide li. Io. de consensu p. 629. Laudat hunc Anna Comnena XlV: AleXiados p. 473. συμπαρησαν δί τέ Fυςράτι οὐ Nικαιας προεδρ , ανηρ τατε Θῶα σοφος ' τα Θυ αγεν αυτων επι ταῖς διαλέξεσι μαλ- λον η οἱ περὶ την ςοα νη- άκαδημίαν ἐνδιατρίεοντῖς. Alius fuit IJ Eustratiuscujus ment io in Epistola XV. AEneae Gazaei ir) Eustratius Thaumaturgus de quo Bollandus IX Ianuar. s 3) Eustratius presbyter CPol. de quo Photius Cod. CLXXI.& eruditissimus Caveus qui eum circia A. C. s s. floruisse observat Vitam Eutychii ab illo scriptam allegat Allatius lib. de interstitiis ordinum apud Graecos p. isi Edidit Graece&latine Papebrochius ad calcem Tomi 1. Aprilis auemadmodum librum de vita functorum statu Photio lectum vulgavit idem Allatius de consensu utriusque Ecclesiae circa purgatorium p. 3I 0 - ssi. Rom. I 67 s. 8. b) Aspasio potius quam Eustratio tribuendos ducit commentarios in lil, t &4 H. Con-ringius Epistola ad Rachelium p. 423. Hic est Aspae s celebris Peripateticus, cujus commentarios in Schola Plotini lectos testatur Porphyrius, I cujus discipulum audiisse se refert Galenus qui sub Antoninis floruit) lii, de cognoscendis & curandis animi morbis , unde de aetate Aspasii constare potest Fjus commentarios in plerosque Aristotelis libros, singilatim in lib. de interpretatione memorat Boethius p. aso. Asasius A. xan sicut in altu insolebs lybρίι ae hoc qtio geommentarios ediaerunt Laudat deinde Aspasium p a s 2 et VI. 3o3. 3Gi. 3ZI. 333. 347. 316. 394. libros Physicorum scripsisse constat e Simplicio, ut in Metaphysicorum libros ex AleX. Aphrodisse O : in Categorias e Galeno de libris propriis c. t T. Scripsit & in Platonem, Porphyrio teste. c Michaelem Epite situm multi eundem faciunt cum Mich. Psello, qui Leculo post Christum natum X l. claruit bed distinguendos monet Allatius libro de Psellis p. 4o. seq.& Michaelem hunc Ducam Parapmaceum Pselli discipulum fuisse conjicit '00 Λspasii veteris Peripatetici esse dubitat Hermannus Conringius. Propter mentionem των αγγελων.
173쪽
Asipasius Asipasius. Eustratius su Eustratiust Eustratius Eustraliti, Vel 2-
secundum alios Mich. Ephesius. . . Intercidit aeseris tiπερ ρ 7 όνα. i. Nικοααχέοις ήυ - ους- ρατ λ ων ε- ας, quem libriam Heph sion per olagium sibi tribuerat, teste Athenaeo XU. p. c. 3. Ex Arabibus exstant commentaria rreu, latine, --nemo interprete I Q. Opp. Averrois EpitomenEthicorum A. C. II7ς Arabice scriptam in Hebraicam linguam A. C. r 3 ῖ o. vertit Ioseph ben Caspi,quae versio MS. habetur in Bibl. Caesarea. Aristotelis Ethica per Uon Meter Medicum Regis Castiliae A. C. i os . Hebraice versia cum Commentariis R. Scem Tovfuit MS. apud Iulium Bartoloccium. Uersiones Latinae Nicomacheorum feruntur quam plurimae, T. HetW quidem, cum Thomae Aquinatis commentariis edita,ante uuam alia vetuitior laudatur ab Alberto Magno. 'χ. Job. Argyropuli, qui Florentiae hos libros illustravit commentariis, quos ex ore ejus collectos vulgavit Donatur Acciajosts Florentinus. Occurrit & Argyropuli versio in editionibus latinis Aristotelis
Venet. A. i 96. Basil. Is 8. fol. &c. . Leonbardi Aretini, cujus Isagoge in hos libros legitur. . . ,.q D Clim iam, quam vidisse se testatur Obertis Gi an . qui hos libros eruditis commentariis illustravit. Francos. I 6o8. 8. Vicentinum x ocat Iacobus Thomasius o μακαυτης, qui Andreae praeterea Trebatii S Andreaefuit meminit in Commonefactione de versionibus latinis Ni-
h. Bernardi Feliciam, cujus versio exstat cum Graecorum commentariis in Nicomachea ab eodem Feliciano latine versis, de ovibus lupra, & in editione Aristotelis latina cum Averroe, Venet. I Fo2.4.
o sito ibim in Catalogo MSS. Bibl. Mediceae, sed perperam, cum auctor sueta
Omo'tanta stanus p. Is O. ωσπερ οὐ ό μεγας ἐν Θεολογία a ε Γρηγόμο- ἐν τω θ Rectius Mich. Epnesius habetur auctor Commentariorum in lib. IX &X nam He- commentariorum suorum in Sophisticos E-
174쪽
Lib. III. c. n. c. Joachimi Perionii Paris. Is O. q.&Basileae i , ψ r. 8.7. Nicolai Gruchii, qui Perionium emendavit. Paris. Is 72.4. R. Adriani Turnebi. Hujus si est illa, inquit Rachelitu p. i 6. in
traduct. quae olim Basileae, is63. & Is 92. post Ioh. Magiri commentariis aucta Francofurti prodiit A. isO8.& 1627. fateor quod vim cym-ς recte adsiequatur in multis. Ea tamen illinς est ob lcuritas, ac pene adfectata inaequalitas, ut di Peritibus parvo possit esse usiui. Atque his causis adductus vix mihi persuadere possum illam esse Turnebi, idque tanto minus facere queo, quod ipse hanc operam literarum itudioso,
non sibi tribuat in . u. Petri Actorii. Florent. Is 76. fol. cum commentariis quos octogenario major composuit. - .io. Dionysii Lambini, cum ejus commentar. Balii. IS 6 6. N aaditis Theodori vingeri scholiis atque argumentis Is 8a. fol. Lambiniversio quoq; exstat in Graecolaunis Aristotelis editionibus, Casiaubomana&DuValliana utraque.11. Matthia ' Rertii Brunsvicensis, Professioris Altdorlim, qui Lambinianam interpolavit. Francos Isor. Hanov. 16 II. 3. Cum hac versione recudi hos libros fecit Sam. Racbest , di Pisos in minores sectiones, & illustratos argumentis locisque parallelis, & introductione in Aristotelis Philosophiam moralem. Helmst. 166O. 4.1 2. Antonii Riccoboni. Patavii Is 9 3. 8. Hanov. 161 o. 8.13 . Tarquinii Gallutis Sabini versio & commentarius Paris. I 63 2.& 164s . fol duobus Voluminibus.1 . Victorioi Strigessi, qui Paraphrasin potius perspicuam praecipuorum locorum, quam justam totius operis versionem cedit. Lipi.
I s. Petri Martyris & Joach. Camerarii , quorum ille libros duos primores, initiumque tertii, hic reliqua absolvit. Ejusdem Camerarii commentarius posthumus in Nicomachea prodiit Franco f. apud A. echelum Is 8. q. Petri Martyris Commentarius, Tiguri 13 6 3. 4I6. Jacobi Ludovisi Strebaeiversionem memorat Gesnerus, dubito an omnium librorum. Librum primum transtulit etiam atque eximio commentar Ioillustravit Simon omin Lucensis Genev. 1 1 6 . 4. Vertit & AudomarM Taiain, uti quintum praeter Melanchthonem & ritum Amerbachium M. Antonins
uerneggerum perperam vocat Bibliotheca Philosophica Martini Lipe mi.
175쪽
θltaretur Venet. Is 83. 8. cujus & notae in libros decem Nicomacheorum prodierunt Ingo istadii 16or. 8.Hebraice transtulit Nicomachea R. Meter circa A. C. Igos. quae interpretatio adhuc superest manu exarata Romae in Vaticana Italico sermone duas se versiones vidisse Gitanius testatur, unam Felicis Figliucii Senensis, paraphrasticam, Rom. I, II. q. alteram Florentini cujusdam, verbum Verbo eXprimentem.
Gallica Paraphrasis Beneventani, dicata Reginae Galliae Margaritae, lucem vidit Rotho magi A. Isqq.Commentarios jam memoravi Thomae Aquinatis, Alberti M. Donati Acciajoli, Melanchthonis, P. Victorii, Mureti, Lambini, Zvvingeri, Gallutii, Gifanii & aliorum: quibus addi possunt Iac. Suheghi-
Quanti fecerint iam pridem plerique hos Aristotelis libros, patet vel ex ApologiaAugustanaeConfessionis, quam composuit Melanchthon, p. 62. Audivimus quosdam pro Concione, ablegato Evangelio, Arsotelis Ethica enarrare. Nec errabant si, si vera seunt quae defendunt adversarii, scilicet, per opera rationis nos posse justificari. 9 Nam Aristoteles de mokibis civilibus adeo stripsit erudite, nihil ut de his requirendumst amplius. Christ ianis tamen virtutibus & gratiae divinae male cum Ethicis Aristotelis convenire, itaq; ex ill is non instituendos esse Christianos, ' probe sensit D. Lutherus T. I. Altenb. p. 178. Ethica Aristotelis cum Moribus Christianis contulit m eas operius, Lichae, I 6OO. q. De Aristotelicae Ethices ab Historica & Poetica Ethice disserentia liber H. Stephani pi odiit Bassi leae iy9o. 8. in quo multorum Aristotelis locorum fidelior interpretatio , quorundam & emendatio affertur , ad calcem Musae Principum
monitricis. XXX. ΗΘΙΚΩN META As N, Magnorum Moralium libri II. qui
Aristoteli '' vindicantur a Vossio lib. de Philosopia c. X VIII. g. 8. & in
Graeco latinis editionibus leguntur cum versione Georgii Vatia Placentini. Ad patrem Nicomachum scriptos esse ab Aristotele, nescio quo argumento, affirmant viri quidam docti. Requiro etiam rationem, cur magna moralia auctor inscripserit, cum sint breviora reliquis, & succinctius singula persequantur. Meminit Simplicius in Categor. V et XXXI.
' Confer Rev. Ioh. Francisci Buddei diatribam de naevis Ethicae Aristotelicae. Dubitant de auctore Hugo Grotius ad Luc. VIII. I s.&Jonsius P. . de script ribus
176쪽
i s c ARISTOTELIS SCRIPTA ETHICA Lib. IV e. UT
XXXI. HUIΚΩN ΕΥΔΗMEIΩN, Moralium ad Eudemum libri VII ab aliis ' Eudemo vel Theophrasto tanquam auctori tribuuntur, sed Aristoteli adscribunt codices antiqui, etiam Simplicius in Categor. & Favorinus apud Laertium V. a I. nam quod ibi ex septimo Ethicorum profertur, septimo Eudemiorum legitur GemistusΡletho, qui post Nicomachea scriptos existimat, & velut in illorum supplementum atque emendationem. Eudemus vero cui hos libros Aristoteles inscripsit, non fuit Eudemus Cyprius, Ciceroni i. de divinatione memoratus, qui prius occisus esse videtur: Neque Eudemus qui Archontis munere functus est Athenis Olymp. CVI. 4. ut suspicatur Sam. Petitus IV. io. Misc. sed Eudemus Rhodiis, auditorum Aristotelis post Theophrastum praestantissimus. In Graecolatinis Aristotelis editionibus leguntur cum translatione Basileae pridem edita, quam Leonbaris Aretino 'R perperam tri-huunt Sylburgius & alii quidam. Prodierunt Ethica ad Eudemum LMagna Moralia cum Nicomacheis Politicisque& Aristotelis atque Xenophontis Oeconomicis Graece itidem Basileae apud Ioh. Walderum ,
sine anni notatione, 8. XXXII. ΠEpI' ApETΩN RAI' ΚΑΚΙΩN , De virtutibus cs vitio
libellus, sive fragmentum servatum a Stobaeo Ser m. q. in cujus prima editione Graeca, Veneta i s 3 6.4. & prima Graecolatina Gesineriana in t grum una serie legitur, sed in posterioribus per diversa loca distracture
Latine vertit Simon Grynaeus Baul. I 39. 8. cum cujus versione etiam occurrit in Graecolatinis Aristotelis editionibus, etiam DuValliana T. 3. p. 387. Prodiit & additum Gemisti Plethonis libro de viri utibus,cum Justi Vel sit versione , Platonis Theaeteto cum versione Adolfi Occonis , Nemesii de voluptate cum versione Nicasii Ellebodii, Platonis Axiocho cum interpretatione H. olfit & notis, Demetrio denique Cydonio sive Nemesio Emeseno de contemtu mortis cum versione Raph. Selleri &
H. oliti notis, Basil i 177. 8. Exstat quoque separatim hic libellus
cum Christianus Dreierus p. 347. Metaphys egregi AE auctor. e Theophrasin stae Eudem siuerst, Moralium Eudemiorum. Franc Patricius discusL. Peripatet. p. et L & 4s. Eudemi potius credendisunt ess, cum prasi tim si is , rerum alisua diversare sint AEbN comathias E Frentes, a quibus videntur usi esse quartum, quintum Ss tum libros, qui .idem 'sisunt O rebus cs verbis eum quinto, sexto 2septimo Meomachiis. Sane Ευδημεια vjικὼ dici possunt quae Eudemum habent anctorem. Sic Alexander Aphrodiseus in a. Topic. laudat Ευωμεια αναλυτικά - gυδ μου υπερ ανα
λυτικών, ut jam Nunnesio annotatum..
Ab hac versione differt Aretini 6.er de moribus ad Galeotum,ex Eudentiis excerptus. qui legitur in Edit. latina Aristotelis Venet. I496, T. a. p. 12 3. Etiam Liber aee fortuus qui in eadem edit. p. 348. exstat decerptas est ex Eudem, II. g. & VIIl. 14. seq.
177쪽
ET POLITICA Lib. m. c. I T. si I
cum versione ac praefatione Pauli Spersingit Rectoris, in usum Schola: Hamburgensis A. i6o3a Auctorem non e sse Aristotelem, sed e Conciliatoribus Platonicis aliquem, existimabat Iac. Thomasius o Exerc. a. de virtutibus quatuor Cardinalibus I. q. Alcibiadem quendam esse auctorem, ex Arsenti Monem basitae Archi-Ep. collectaneis observavit A. Scholius in vita Aristotelis p. 16s. Equidem Aristotelis
charias Mytilenes Episcopus in Dialogo de aeternitate mundi p. zor. sed videtur potius respicere librum secundum & sequentes Nicomackeorum, in quibus de virtutibus disserit Philosophus. XXXIII. noAITIKHN, si ve ut Laertius V. a . vocat, ΠΟΛΙΤIX Σ ΑRpoΑΣΕΩΣ , De Republica libri VIII. Acroamatici, Nicomacheis ab auctore subjuncti, quod illorum extremum caput cum Politicorum initio conferenti patebit. Opus haud dubie praeclarum, sed quod nec integrum , si viros quosdam doctos audimus, neque eo ordine quo ab auctore scriptum est, ad nos pervenit. Nam quod ad ordinem attinet, Antoniis Mainus Salodiensis ' in quinque quaestionibus ad octo libros de Re p. quem librum non ubique obvium & Heinsio Conringioque incassum quaesitum, mecum olim communicavitVincentius Placcius O μα- καυτης θ quaestione prima p. 7. & i s. seq. non dubitat libros VII. MVIII. quibus de optima Politia agitur, praemissos fuisse ab auctore librisIV. V.& VI qui sunt de rebus p. a rectissimo statu aberrantibus. Idem
fere in mentem venit Mureto XIV. I 4. Var. Lect. Eu Hermanno Conringis
in Introductione lectu digna ad hos Aristotelis libros,editos Helm stadii 36F6. 4. Idem Scainus p. et O. cum negasset librorum distinctionem esse ab ipso Aristotele, sed ab Andronico Rhodio vel alio prisco Philoso . pho profectam contendisset, observat verba postrema libri tertii supplenda esse ex initio libri septimi hunc fere in modum: Aνάγκη θ τον
λορίσαιε Μῶτον &c. Porro integrum non pervenisse ad nos hoc opus,
' Mic Scainus. quem male Antonium Serenum vocat Boldnani atque inde Lipenti Bibl. Philosopnica Paraphrasin in Politica edidit Hetrusca lingva,cum annotationibus quibus dam dubiisque, Romae i s 8.4. Εjus quinque quaestiones vero prodierunt latine ibid. A. 1 γγ 4. De prima & secunda jam dixi. Fertia disputat, ab Aristotele civilis facultatis doctrinam tradi potuisse. etsi Rem p. ipse non administraverit Quarta, Contemplativi non adtivi Philosophi personam gerere Aristotelem. Qu)nta de nique, quod sorma disciplinae facili ac populari usus sit Aristoteles in opere Pol ii co
178쪽
i 1 8 ARISTOTELIS LO. IV c. yI sed libros quosdam postremos desiiderari , testes sunt Gilanii verba
agnoscis, Protegorin in Aristotelis Politica p. 9,9 ae petus interpres, qui eas partes diligenter conquisitas reperirese non potuisse ait, o Petrus Victorius, qui in lib. Rhetori I. decem Politicorum libros e Laertio, mλιπικα β, ' praeter octo libros πολιτκης ἀκροάσεως memorante) adducit, cae in notis ad hos li-sros ait eorum optimam s perfectissimam partem desiderari. Tum quia o Aristote les ipse lib. i. Potit. e. um ait se posterius de Pirtute mulierum, o VII. IO. de siervis
explicaturum, quae tamen neutra in hoc opere reperiuntur. Praeterea, quod caputes s firmisimum argumentum, optimae Reip nstitutionem ad adolescentes duntaxat perduxit, tamen per omnes aetates deducendam monuerat X ult. Nico-
uisua cuique offla s partes, fluaque studia attribuerentur. Haec vero
multis idem Scainus quae itione secunda refellit, & docet nihil plane tanquam propriam ac legitimam partem Acroasibus Aristotelis Politicis deesse, quod vel ex professi, se tractaturum, vel incidenti sermone indicaverit. Itaque & Cyriaci Stroezae Patricii Florentini conatum supervacuum fuisse, qui duos libros ex ingenio suo Graeca oratione Politi-cisAristotelis veluti in supplementum subtexuit, quibus de bellica facultate, de principatu & de sacerdotio disserit, ita, ut cum non pauca cumulet Poetarum loca, Aristoteli libenter concedat scientia& judicandi ac dieendi facultate. Latine verterunt Politica Aristotelis post Peterem interpretem quo suis in commentariis Thomam Aquinatem usum esse constat,
Leonhardus Aretinus, cujus versio occurrit in antiquis latinis Aristotelis editionibus,etiam in Graecolatinis, octava forma editis. Joachimus Perionius Lugd. Ii j 6. 8. Petri Victorius, cum cujus interpretatione & commentariis lucem viderunt Florentiae i1 6. fol. &Basil isset. fol. qua in editione Lambini quoque versio adjuncta, & argumenta atque scholia, Tabutaq;Theodori Z ingeri, tum fragmenta politica Pythagoratorum e Stobaeo collecta, cum versione loli. Spondani. Jacobus Ludovicus Strebaem. Paris is r. cum animadversionibus ad versionis Perionianae libros tres primores. .
- Laert. V. 24. atque iterum 22. πολιτικῆ ME. ' Obiit Pisis A aetat. 63. Vide ejus vitam in Torno secando operum Aristotelis editionis postremae DuVallianae p. 46 i. Ubi libri duo Stroagae leguntur Graece cum latina ipsius auctoris versione. Prodierant separatim Florentiae Issi . Graece& A. isos. 4 latine. Gallice interpretatus est Guit. Morellus.
179쪽
Joh. Genesiis Sepumeda ibid. IS 48. q. quae Omnium Optima interpretatioGifanio videtur, proxima Lambini, de qua mox. Dionbius Lambinus cujus versio servata in Graecolatinis Aristotelis editionibus, Casau boniana & utraque Duvalliana, in posterioris quidem Tomo III. Etiam in ConringianaΡoliticorum editione Helmst i 63 . & I 6 6. q.
Petrus Ramus, cum cujus interpretatione & argumentis excusa sunt Politica Graece & latine Francos typis mechelianis Iso I. 8. Paraphrases concinnarunt Coelius Calcagninin, inter cujus opera exstat Basileae A. Is 44. sol. Daniel missus, Graece & latine, nitidis typis,Lugd.Bat. quae editio recusa senae q. curante Severo Christophoro Olpio. Commentariis illustrarunt, praeter jam laudatos, Job. Buridanus Philosophus circa A. C. 13 O. celebris, in quaestionibus ad VIII. libros Politicorum, Oxon. l6 O. 4.
Donatus Acciajolus Venet. IJ66. 8.
Franciscus Robortellus Venet, I s s 2. q. Joachimus Camerarius Francos i Ι 8 l . 4. Obertus Gifanius Francos. 16O8. 8.
Phih Gherbius Professor Altdorfinus, Francos. I 6IO. 8.Mich. Piccarius in eadem Academia Professor Lipl. I 6 I s. 8. ut omittam Theoph. Golium, aliosque. Johannis Feldeni Analysis lucem Vidit Helmst. A. I 6s . Gebh. Theodoris eieri ibid. I 669. 4. Antonii Monte catini interpretatio & commentarius In librum et . Ferrariae A. Is 94. fol. & in librum 3. ibid i s 98. fol. Exstant&JM. Sturmii Scholia, Martini Borrhai sive Cedarii ac Dionysiit de Burgo annotationes in librum primum. XXXIV. CIΚONO MIXDN, de cura rei familiaris librum unum memorat Laertius V. 11. Hodie duo sub Aristotelis nomine leguntur. Priorem solum Leonhardus Aretinus vertit & Cosim Mediceo inscripsit, quae translatio exstat in editione latina operum Aristotelis, Venet i 96.
sol. Supplevit vero ipse post caput sextum, sive addidit, quatuor capita de ossicio uxoris & mariti, quae ex latino Aretim Graece postea vertit
180쪽
isb ARISTOTELIS OECONOMICA L b. III. e. n.
Iacobus In anus, Aretinum in Graeco illa codice reperisse ratus. Posterior, qui Oeconomicorum publicorum liber a nonnullis inscribitum, licet ejusdem argumenti videtur esse, non est tamen ejusdem generis, judice A. Scholio p. 164. Vitae Aristotelis. Neque Aristotelem habere auctorem existimat Vosmus p. i s s. de Philosophia. Non possum, inquit,
mihiper 'adere, posteriorem ab eodem fonte esse. Neque enim verisimilesit Aristotelem tot voluiise congerere exempla, quibus Tyrannipossent eibes expilare. Re-δondent, adferre ea,non ut imitentur principes viri se ut doceat alios quid fieri με- Lat. Verum non est Aristotelici moris, in tam brevi libello tot condensare exempla, praesiertim tam rei foedae, quam . qui narrat, docet. Partem priorem hujus secundi libri non esse Aristotelis disputat quoque Samuel Petitus IV. I 2. Misc. sed posteriorem existimat esse silvam exemplorum ab Aristotele collectam illustrandae de divitiis παγματέα. Fragmentum strategematum vocat Erasmus.
Latine vertit utrumque librum Joachimus Camerarius, Francos. Is 83. cujus interpretatio in Graeco latinis editionibus Aristotelis occurrit, ut Duvalliana postrema Tomo III. Transtulit & Jacobus Ludovicus Strebaeus una cum Oeconomico Xenophontis, Paris is 44. q. non sine notis, & Iacobus faber Stapulent. Paris. Iso6. Bernar ns item Donatus Venet. i s 4O. Epitomen concinnavit Raphael Volaterranus. Commentarius Iohannis Casi, cejusdem qui Sphaeram Civitatis scripsit sive thesaurus Oeconomiae prodiit Hanov. Is 98. & I6IO. 8. M. Antonii Mureti notae cum ejusdem annotationibus in Nicomachea & Xenophontis ac Platonis quaedam, Ingo ista iii Isor. 8. XXXV. ΠΕΠΛΟΣ sive fragmentum Poli , ' Epitaphia Heroum Trojanorum Graecorumque ultra quadraginta, distichis elegiacis composita , quae sine nomine auctoris Graece primum ex codice Mediceo vulgavit ad calcem Anthologiae Epigrammatum Graecorum H Stephanus Paris i y66.4. Deinde Aristoteli vindicavit GOil. Cantertis &latino versu reddidit anno eodem , Basileae 4. cum notis. Se Ausonii H roum Epitaphiis emendatioribus, qui Pepli auctorem in plerisque expressit. Reculis est Canteri editio An tu ver piae A. I S i. 8. Hinc cum sua qui prior Cantero reddidisse versa Peplum se testatur) & Canteriversione & Ausonii Epitaphiis edidit H. Stephanus ad calcem certaminis
' De veIo Panathenaicae navis, quarto quoque anno instrui solitae, cui victoriae Palladis &Heroum res gestae intextae erant, vide Diodorum iculum XX. p. 7s Z. IS 3.) Suidam inπε πλ', ochol Euripidis Hecuba v. 469. Lutat sum ad X. hebaidos p. 3 a. Scere centioribus Loensem Vlli. 23. Epi Phyllidum , Mei sit PanatheΩαλ c. I Z. seq.&s.