장음표시 사용
11쪽
ne omnino imperfectu prodiret Autoris opus, lectu non indignum, urgente praesertim bibliopola, totum aleCimUS. Neque enim inter alios labores rem tanti momenti studiique ausi fuissemus, praesertim quum non plures duabus hebdomadibus huic labori impendere liceret, ac ne quidem unicam hujus capitis periodum in BTheologiMScto conspiceremus :quod qui factum fuerit,cum certe in historia sequentium seculorum hoc ipsum Manuscriptum,nec nonaliasatis copiose atque liniae elaborata habeamUS , praeterea quoque B. Autor in nonnullis hujus seculi capitibus, ad caput nostrum de haeresi-hus non O in loco prOVOcet, equidem
ignoramus: nisi Qtte, si quid conjectu
ra assequi licet, haec ratio et quoniam peculiari Tractatu de haeresiarcnis ejusque Appendico olim Vulgatis ei superva- Caneum visum fuit, novam de limesibus
12쪽
in moto condere historiam: suffecit ipsi
tantum selectiora quaedam addere, quae vero,prout erat felici ingenio memoriaque,nec non notabili bibliotheca instru chus, beatissimo viro semper in promptu erant. Quae propterea ΠΟΠ tacenda en-ssimavimus, ut,si in ultimiS cap. VI. Parvgraphis,aut toto capite septimo,sive e
ror quishistoricus,sive alius naevus subreplent,qui eruditionis famam,2uam sui imgenii vi suoque indefesso studio sibi par,
verat Vir celeberrimus, quodammodo atterere queat, manifestum fia eum litigio haudquaquam imputandum, nobiis Vero condonandum esse. Septem dictis ca- tibus tali describtor bus historiae clesiaScae antiquioribus praemgi curavimus. Neque enim nos nae in parte adeo a menteh. Viri discedere cre
didimus, cum ipsi placuerit Historiae E clesiasticae primi sieculi, similem de scri-b a Ptin
13쪽
moribus II. E. Recentioribus, ex moto
suo, quod APPARATUM HISTORIAE ECCLESIASTICAE Vocat, multiS UuSmodi disiertationibus reserto, petitam Dissertatio.
ne praemittere: Probabile etiam sit,si ipse per vitam & valetudinem reliqua secula addere licuisset, eum singulis aliquam edicto Apparatu depromptam dissertationem praemissurum fuisse. Denique Praefationis non minus, quam ipsorum selectorum capitum quandam synopsinadornmimus, quam ut a fronte Poluimus, ita a calce accuratus rerum index acces
sit. Vale. Die i3. Octobr. Anno O. R.
14쪽
Scriptoribus historiae Ecclesiasticae
I. Horum nonnulli deperditi sunt. Et inter hos Hegesin . Hus fiagmenta quaedam apud Eusebium aliosque. It. Hes Har. Ejus stagmentum de Theodoro Mops- vesteno. Nonnulli inediti latent. Quidam Historiam universalem ediderunt. Quidam ex instituto historiam Ecclesiasticam. ll. inter Graecos H. E. scriptores primus est Easibitis. Varia de ejus H. E. iudicia ab Hanckio collecta. Quibus suum addit Tanaquil Faber parum benignum. II. Variae ejus versiones latinae. Versionem Christophorismsequutus Barcinius saepe hallucinatur. Cur eadem Baronio grata fuerit. ι V.Variae editiones. Craeca editio Stephani alios Eusebii libros de vita Constantini M. aliorumque, Socratis, Theodoreti, foetomeni & Evagrii Historias Eccletiasticas, atque Col lectanea Theodori Lectoris adiungentis. Latina Basileensis ex versione Musculi addentis adhue Dorothei synopsin. Latina editio Christophorsoni omittitTheodor &Dorotheum. Saepim recusia Contra ParisicnsisGraeco-Latina gemina dic versione Valesii etiam Philostorgium adjungit.
15쪽
s rNops IS PRAEFATIONI s. Duos Eusebios H. E. seriptores floruisse, Molinaeus perhibet. Refutatus a Balugio. V. Socrates Scholis eui. Elus 7. libri H. E. incipientes ab A. C. 3OS. res gestas I 34 annorum habent. Versio Epiphanii scholastici lec. VI. adornata. VI. Hermas Dromenus. Ejus 9 libri H. E. incipientes ab A. C. 324.res gestas annorum habent. Gregorii M. relatio sinistra,nec de Sozomeno, nec de Socrate, sed Theodoreis accipienda est. Theodoreti usus insignis. VI l. Theodbνe M. Ejus libri S. H. E. a turbis Arianis incipientes res gestas Ios annorum habent. Vana Garne ii suspicio de Baude Theodoreti.Variae editiones & versiones.VIII. Phil regius.
Rus libri la H.E. initialibus literis nomen Philostorgii reserebant. Sola horum epito me a Photio adornata stiperest. Gothostedi versio Se editio. Clerici in hanc censura criti- ea. Editio Vadesii ejusque causae. Philostorgii religio. De ejus historia judiciumPhotii. IX. Detrius Ahin euae. Ejus sex libri H.E. ab haeresi Nestorii incipientes desinunt Α.C. 9 .X. Theod in Lectoν. Praeter historiam Tripartitam scripsit IRE. ex qua Nicephori Callisti Collectanea supersunt. Quorum titulus & Sagittarium & Miraeum decepit. XI araphoras Callistas. Ex ejus libris 23. H. E nonnisi I 8. supersunt in unico into. Versiones& editiones. Hus plagia ex philostorgio notata a Gothoseedo. M. M a . Ex ejus libris undecim V. E. priores s versionem Eusebii continent. Quae a Criticis earpitur. Natus exinde Zacharias Martyri Uariae editiones. Rhenani error. XIII. Sorius SH itius dictus
Sallustius Christianus. An Pelagianus 3 An Episcopus ZAn hic ipse inter sanctos relatus fuerit 3 disputatur. Hist
Tia ejus naevis non caret. variae editiones & Notae. Notas
Hornu carpit Bochaetus. Sulpitii historia f. a Scholano
16쪽
srNOPSIS CAP. Leontinuatur. XIV. Theodoras Lector. Ejus Η. E. Tripartita Msta. Alia tripartita Cassiodori.De Versione hae Rhenani judicium minus benignum. Benignius de eadem Garetii Garetii error. XV. Guonis Turonensis Episcopus.Eius praeclare gesta. Ejus libri I 6. Historiarum. In codice quodam M to thulumH. E. prae se ferunt.Variae editiones& notae. Varia de Gregorio judicia. Simplicitatis arguitur.XVl. Anastas Bibliothecarius. Ejus H. E. unde hausta sit. Editio Fabroti. X VII. Homo. Ejus historiae sacrae libri Io. habent res gestas a Christo nato ad V. usque seculum. Editiones variae, vossit error a San dio notatus. XIIX. OMPHetiae Vi assi. Ejus libri IH. E. exponunt res gestas a nato Christo adusque annum II 4o. Summaria librorum. XIX. Alberius Crane . Ejus Metropolis seu H. E. Ex Gobelino magna ex parte hausta. Variae editiones.
Selectiorum Historiae Ecclesiasticae
secundi Seculi capitum, quae hoc
I. T Gnatiar Antio rhenus Epi par re Mara . Ejus scripta, &AEqui de his agant.Epistolarum Ignatii genuinarum edibriones nonnullae recentiores. De epistolis ejus varia vari
rum judicia. II. Quaedam Ignatii epistolae sunt pseudepigraphae. Quaedam genuinae,non tamen plane illibatae.Κochius Ignatii epistolas fide indignas judicans judicii sui immemor ipse ad easdem tanquam fide dignissimas provocat. Idem verba dePauli conjugio ex editione interpolata adducit. mo
17쪽
III. Polyearpi scripta in edita vel etiam deperdita. Dupinii error circa Tractatum in editum de obitu Johannis. Poly- carpi scripta typis exscripta. Fragmenta. Epistola ad Philippenses,ejusque variae editiones. Varia de eadem judicia. Error du Pin. IV. Teneolii de eadem epistola sententia impugnatur. Impugnatio vindicatur. V. Scriptores Dira Polycarpi. An Polycarpus Angelus ille fuerit Ecclesiae Smyrnensis Apoc. II, 88Ejus cum Marcione congressus. I. Iustisus Philosophas re Mari . Ejus natales. Memoria ejus quo mense celebretur. Qui de vita ejus scriptisque a gant. VII. Ejus Dialogur cum Tophone Diatio. Α Κochio contra communem sententiam pro supposititio habetur.Recte defendunt sententiam communem Cyprianus, Buddeus aliique. IIx. Dν ni paradoxa sententia, perhibentis dia. logum hunc solum esse genuinum Iustini scriptum,a Dupinio refutatur. Dupinius refutationem suam contra anOnymum vindicat. Iustini apologiarum prior posteriori loco fere ubique ponitur. Scriptores de iis agentes. Unam tantum, in duas partes divisam, superesse apologiam Pape-hrochius vult. Utramque Antonino Pio oblatam conir
Valesium negat Ruinarius. Errorem de tribus Iustini Apolo giis te Moyne notat. IX. An liber, ἐλεγχm Iustini apud Eusebium inscriptus, sit Iustini paraenesis adGentilesyNegatDupini-
.Paraenesis genuinumIustini scriptum est.Hulsemanni sententia. Orasis adsMos Inseripta λογγ -non est ille λογs ab Eusebio memoratus. Grabius ejus mutationem vel suppositionem non satis probat, liber Justini is monarchia genuinus est. X. Eaeposivi dei a Dann hauero & pluribus aliis suspectis Iustini scriptis annumeratur. Λ Calvino,sciente Pseudepigraphum esse scriptum, nihilo
18쪽
srNOPSIS. CAp. I. minus contra Servetum allegatur. Disola ad Diognetum,
censente Dn. de Tillemontante Iustini aetatem scripta est. Hoc dato Halloixius falso Diognetum ad Aurelii Antonini tempora refert. Epistola est lectu non indigna. Epistoli adn- nam σ S renum juXta Natalem Alexandrum spuria est. Iuxta Dieymannum & Tengelium genuina. Iuxta Halloi Xium autor fuit vetus aliquis asceta. XI. Catalogus scriptorum Iustino suppositorum Catalogus scriptorum Justini deperditorum. Fragmenta ex deperditis ab Halloixio &Grabe collecta. Martini Poloni jocularis error ad
scribemis Iustino Martyri epitomen Historiarum TrojiPompeji. Alius error in Spietelio, forte typographicus,
Iustino Martyri sermones tribuente, notatur. XII. Ope rum Iustini 11artyris singulatim editorum versiones & editiones variae. De editore selectorum quorundam Iustini coniectura. Operum omnium Iustini Martyris editiones variae. In Parisiensi Iss i. & Isue . omissa epistola ad Diognetum,cum oratione ad Graecos, comparet in Heidelbergensi I 3. aliisque. XIII. Tis iisnos. Ex Gentili Christianus, ex Cliristiano haereticus. Error chronologicus Philastrii persuasi,Tatianum post persecutionem Decii floruisese,a LeoneAllatio male corrigitur. Alius Gesneri chronologicus error, isque gravior notatur. XIV. Ex scriptis Ta- Iiani superest in tio id; eos. Superesse creditur harmonia Evangelica. Oratio ad Graecos g rce & latine editur a Ges-nero. Labbeus versionem Gesnero tribuens vindicatur contra Tengelium, eam male Clausero adscribentem. Αutor editionis Oxoniensis, itemque Nourry scribentes T tiam orationem semel iterumque inter orthodoxographa prodiisse,erroris arguuntur. Editiones aliae orationis, Tatiani. Notatur error Possevini, persuasi alium quendam
Tatiani librum adversus Graecos MScptum se vidisse. XV.
19쪽
srNO pSIS CAP. LHarmoniae Evangelicae editiones& versio. Eam Ammonii Alexandrini esse, ex cognomento eruditi conjiciunt. Editio Memleri sub Ammonii Alexandrini nomine. An alia harmonia sub Ammonii nomine extans Tatiano adscribenda 8 Valesius & Pagi recte negant. Neutra ergo Tatian adscribenda est. Error inVictoris Capuani praefatione cO
rigitur ex Eusebio. Aliorum error harmoniam Tatiani cum Evangelio secundum Hebraeos confundentium. XVI. Gregoνii Tractatum de animu Tatiano consecratum,Le Nourry in-
editum fatis putat. Edidit eum Vomus nomine GregorfiThauivaturgi. Quo dato duo sunt Tatiani. XVII. Irenaeus Polycarpi senis auditor. Scriptores de Irenaeo fuse agentes. Turnonius Irenaei scriptis adversus haereticos impedit adventum Melanchthonis in Galliam a Francisto I. accersiri. XVlII. Librorum adversus haereses textus graecus, raceptis quibusdam fragmentis, periit. Verso latina superest. Quae ab Erasmo pro originali textu perperam habetur. Ejus autor suit ineptissimus interpres. Recensentur multae alia editiones, in quibus locupletiores iunt Coloniensis Is96. &Pariuentes postremae. Accuratissima omnium est Oxonientis I a Fabula est, Irenaeum hoc opus suum Turibiti misisse. XIX. nFrasm1,Gadasii&Grynaei editionibus desiderantur libri quinti s capita postrema. Conjectura de causa desectus.lu-drcium Clerici de Irenato non probandum est i minus adliut probanda Reformatorum asseveratio apud Feuardentium XX. Alia scripta Irenaei temporum injuria deperdita. Dror Hieronymi librum adversus gentes in duos libros dividentis. Liber adu ersus Marcionem ab Hieronymo omissus.Liber de Pascha videtur tisse epistola. Symbola Irenaei. XXI. Con jectura Colomesti de N. Testamenti exemplari, quo Irenaeus
usus fuit. Coi'lecturae causa. Plures scriptores de Irenaeo agentes, Uregoria M. alisrumque veterum, eaecepto autoro
20쪽
srvo PSIS CAP. Lquaestionum & responsionum ad orthodoxos, de martyrio Irenaei stilentium.. Nomen martyris in Commentata Hieronymi ad cap. 6 Esaiae ab aliena manu adjectum fuisse conjicitur. ino tempore irenaeus inter martyres referri coeperit. Sententia Dodvvelli negantis, Iustinum inter martyres reserendum, non improbabilis est. XXII. Pontificiorum conquerentium, reliquias Iraenei ab Hugonottis
pessime tractatas Hisse, dissensus. Fevardentii relatio de iisdem reliquiis fide indigna. Cranium quod Irenaei esse apud Lugdunenses perhibent, alius homiciis haud diu ante deiuncti crassium esse,justa siuspicio est. XXIII. Theophilus h pagano Christianus & episcopus Antiochenus. Ejus Ilishri tres ad Autolyeum. Editiones horum variae, graeca, latia
teris praestat. Genuinum Theophili opus esse tres illos liabros , nemo sere praeter Osiandrum dubitat. XXlv. Theophilus hie ille ipse est, quem Eusebius sextum Ecclesiae Antiochenae episeopum facit. Non vero idem, cui Lucas Evangelium & Acta dedicavit. XXV. Commentarius allegoricus in 4. Evangelistas juxta alios Theophilo suppositus. Iuxta alios genuinum ejus scriptum est. Eum ab Hi ronymo pro supposito haberi, negat Halloixius. Commenotarius, qui hodie comparet, Theophili graece scribentis veris fio latina est. Adornata larte III. post Christum natum secuisse. XXVl. Theophili liber de Temporibus sunt ipsissimi
illi libri ejus ad Autolycum .ut Dannhauerus credatur assi rere Iibrum Theophili adversus Marcionem adhuc ext re , incuria typographi factum est. Liber ejus contra Hermogenem cum libris quibusdam catecheticis tempore Hi ronymi adhuc extitit. Ejus memoria quando recolatur. Τheophilus 1 Uossio Historicis graecis annumeratur. Eum