Historiæ ecclesiasticæ primi secundi a Christo nato seculi selecta capita, delineata studio d. Thomaæ Ittigii ... Praemissa est ejusdem de scriptoribus historiæ ecclesiasticæ recentioribus dissertatio

21쪽

STNOPSIS CAP. Lnii Alexandrini editae suspicatur Chemnitius. Grabe graviter hallucinatur persuasus stagmentum quoddam in The. oplitii Commentariis dodiernis non extare. XXVll. A heian o=.ti philosophus Christianus fuit. Mentionem ejus facit non nisi Epiphanius & Philippus Sideta. Christianos scriptis impugnans convertitur. Ejus. quae extant, scripta sunt Apologia pro Christianis & libellus de resurrectio. ne mortuorum. XX li X. ejus scripta magni habita fu, erunt ab eruditis. Quorum multi ea vel verterunt vel edi. derunt. Librum de rei urrectione ediderunt Nannius, Petri& Heroldus. Apologiam & libellum de Resurrectione H. Stephanus & Gesnerus. Apologiam solam J. Langus & Petrus. Utrumque opusculum ediderunt typographi Parisien ses. Fronto Ducatus, Kortholtus, Wittebergenses, Rechen bergius , Fellus & E. de Chais Extant quoque opuscula haec in Bibliothecis Patrum Parisiens. Colon. & Lugdun. Exo rpta quaedam Marsilii Ficini ex libro de Resurrectione. Editio Lugdunensis libelli de Resurrectione. XXIX. Unde Somnium de Athenagorae libris περί των - εαυῖόν. Erotica Athenagorae supposita censentur. Hulsem annum annumerantem Apologiam & libellum de resurrectione pseudepigraphis, sua opinio fefellit. Cui Imperatorum o pustula sua Athenogoras exhibuerit, disputatur. XXX. mi omi genuina Scripta perierunt. Tractatus de transi tu Mariae Melitoni suppositus est. De eodem censura Hispanorum. Iudicium Margarini de la Bigne Combefisio

displicet. Scriptores de hoc tractatu agentes. XXX l. Sixtus enensiς Melitoni librum de DEO incorporeo tribuens corrigitur. Verba Eusebii & Hieronymi sta i' iust rati male vertuntur a ChristophorZnod XXXII. M litoriae GHirscriptuWa, ut Labbeus fert, MSctus extat. Excerpta

Eusebii ex Melitonis Apologia. Aliud ex epistola ad Ο-

22쪽

,SYN OPSIS CAP Lnesimum, quae a Sixto Senensi perperam pro peculiari scripto habetur. Aliud e tractatu de paschate. Fragmentum Melitonis ex Iacobo Fabro. Alia fragmenta. Melito mi nus convenienter angelus ecclesiae Sardiensis putatur Magni de caetero, a plerisq; etiam Propheta habitus fuit. XXXlli. IIιν a irrisio philosophorum gentilinis. Variae ejus editiones. Lambecius 8c TenZelius Hermiam hunc eundem putant cum Hermia Sozomeno. Relicitur horum sententia. XXXIV. Hegesini 1. libri actuti mcls.sicoram deperditi sunt. Horum Dagmenta quaedam supersunt. Hegesippus hiς non est autor s. librorum de excidio Hierosolymitano. 'ariat horum editiones. An latinus eorum interpres fuerit

A cibrosius 8 An Hegesippi opus sit liberior translatio Josephi de bello Iudaico 3 Probabilior sententia est, nomen veteris Hegesippi studio ab ejus autore assumptum iuisse. Ru

tores de vetere Hegesippo agentes. XXXV. Polycrates Ephe- - ἐν μυ- .Histori a de martyrioTimothei ei supposita est juxta Miratum & Baronium. o Genuinum ejus monumen' tum fuit epistola ad Victorem Episcopum Romanum. E 'sebii & Hieronymi ex eadem excerpta. XXXV h a boumve .An autor hymni Graecorum matutini & vespertiniὶ Ma- Ie provocatur ad testimonium Basilii M. Inscriptionem hymni vespertini Le Moyne producit. XXXUss. Anon'ι testam mentum XII. μεινiaνchapum. Ex hebraico a Chrysostomograece versum dicit nr. A Roberto ex Graeco Latine translatum fuisse Matthaeus Parisiensis assirmat. . pacto innotuerit, diu Iudaeorum invidia suppressum, idem refert. Ediciones vanae. Epilogus editionis Bahleenses adducitu Graecum textum Grabe adiunetit. Qui in praelatione in quirit, an autor testamenti hebram fuerit 3 Librari ruita imperitia testamentum Job l Jacob vocatur. Uriaeni fuit notum. Scriptores de eo agentes. Nurryinimis levera cen-

ς 3 sura

23쪽

sYNOPSIS CAP. Lsura. Bebelius genuinum scriptum esse negat. Variae nugae, quas ex eo colligunt autores det inis uidigen Trach. elebren XXxlita Romanorum huiuε seculi Pontificum epsola eo eis ales st. Ana leti. Evaristi. Alexandri. Sixti. Telespho. ri.Hygini. Pii. Aniceti. Soteris. Eleutherii. Et Victoris pseu depigraphae sunt. Pii epistolae ad Iustum Viennensem non omni suspicione carent. Neque victoris epistolae ad Desideriumviennensen &Paracodam quendam.XXXIX. Acta Marorii unatiani. Ab ulserio vulgata. Ab eodem Phi- Ioni & Agathopodi adscripta. uiserii sententiam Pear nius contra Dallaeum tuetur. Aliae editiones Actorum horum. XL. Acta mare si Polye mi. Descripta ab Ecclesia Smyrnensi in peculiari epistola. Cujus partem exhibet Eusebius. R Iiqua supplet Valesius. Integrae epistolat variae editiones

inque eam notae. Scriptores de his actis agentes. Horum apud veteres autoritas. XII. sola Ece aLugdunensis re m/η-nensis de martyrio Pothini aliorumque sub M.Aurelio marty-τum.Non extat amplius integra.Magnam ejus partemEusebia exhibet. XLII. Papiaι episeopus Hiero Manax. Eum Pessi mensis Ecclesiae angelum esse, inanis conjectura est. Scris psit libros v, λογων Μηιακ- ηγγησιν inscriptos. Operis huius fragmenta quaedam. Num Iohannis Apostoli, an Iohannis presbyteri discipulus iuerit 3 disceptatur. Mem ria ejus non nisi in martyrologio Romano novo colitur. Haereticis accensetur a Bernhardo Lurenburgio. Fuit exilis judicii. Ab Apostolorum aevo remotior. simplicitas ex ejus fragmentis patet. XLIII. Gaad ri Apologia Hadriano oblata periit. Teste Photio adhue seculo septimo superinfuit. Resuscitatos quosdam a Christo ad sua usque tempora vixisse, adratus perhibet. Quod Hulsemannus demortuis eum Christo resurgentibus minus recta accipit.

Quadrati ab ejus Apologia non dissert. Fuit Epi.

24쪽

8YNOPSIS CAP. Episcopus Atheniensis, idemque ille, cujus Dionysius Cois rinthius apud Eusebium meminit. Prophetii dono illustris. Optime in Quadratum quadrare, quae de Angelo ecclesiae Philadelphiensi in Apocalyps dicuntur, putat Halloixius.

Ejus memoria quo die colatur. XLIV. AH duapologia H driano oblata. Scriptores de ea agentes. Eam apud Calo-

geros haberi, gallicus quidam scriptor asserit. Qua de re

LeMoyne recte dubitat. XLV. rippa C 'ν floruit sub Α-driano. Refutavit impium Basiliden. Εjus scripta non amplius extant. XLVI. Aberrain episcopus Hierapolitanus, Gus ad M. Aurelium Imperatorem epistolam fato manibns sibi elapsam conqueritur Baronius. Ejus vitam describit Hali

latus. Quj eidem quoque librum de disciplina adscribito In probatis seriptoribus Abercti ejusque scriptorum nulla

fit mentio. XLVR. soltinius Montainis ram adverser . Fragmenta quaedam ex eo apud Eusebium. Hieronymus ex erro.

re alium Apollonium inter scriptores Ecclesiasticos recenseti Fuit Ephesinus Episcopus. X X. Ex Dionysii Cisimhii epistolis,item ex Rhodone, Serapione & Miltiadae quaedam Bagmen.

m. XLIX. Alia excerpta Eusebii ex vetere quodam autore Valesius Aperio Visano vindicat. Baluatus contra aliique Claudio Apoliis ira adstruunt. Horum sententiam Hallo-ixius refutare conatur. Apollinaris non incelebris scriptor. Rus monumenta. Trithemii de eo judicium minus circumspectum. L. Minus Cnossiorum Episcopus. Rus ad Dronysium epistola periit. Ll. Phil pias GortynaeEpiscopus. Eius liber contra Marcionem periit. Trithemius ei aliae scripta adstribens fidem non meretur. LIl. Pantantis lacheta Alexandrinus. Eius scripta perierunt. tali. Exineerpta Eusebii exanonyrim quodam. Qui luxta Pearson um est Caras presbyter Romanus. Disputatio Cali adversus

25쪽

srMOPSIS CAP. I. tes. LIV. Mentio scriptorum stard senis, Bos issis , Valen Ini

Epipharis, Is D i, Marcionis, Ptolomaei, Montani, Therisonis, distra Carsiani, Apelbs re eodora in Caput Vl I. reiicitur. LV. scriptamjacliti, Maximi, Caudin, Apionis, Sexti π Arabiam. Seripta. --

Iani. His additur . I flus ejusque liber adversius Marcionem, Toeophilus, Bacchi lus & Judar VI Ezechielnagicus. Elus Poemade eductione Hε:braeorum. An Christianus fuerit, dubiusnest. Scriptores de eo agenἰ es. LVlI. Iosephus AmioAenus. E-jus liber de perfecta militia primitivae Ecclesiae. Hunc secundo seculo scriptu in fuisse dubitat Papebrochius. Pape brochii suspicio de Posse vini errore. LVlH. Aristo Poruui perhibetur autor esse Disputationis inter Iasi,nem & Papiscum. Disputationis latin translatio. Ipsa disputatio inter Iasonem &Papiscum periit.Scriptores de ea agentes. LIX. Pothinus Irenaei Successor. Autor juxta DodvVellum, versuum Iambicorii advers Marcum haereticum luxta alios minus. LX.V.T. Hebra. ici interpretes Graeci Aquila Ponticus , Theodotion & S'. maehui. Scriptores de his agentes, interque hos Drusius. LXI. Titus Flavius Clemens exeunte secundo & ineunte tertio se

culo floruit. Fuit scholae Alexandrinae Catecheta & Pres. byter Ecclesiae.Eius variae versiones,editiones cum Notis Ejus liber de divitum salute hactenus desideratus a Chisterio in lucem protractus, sed per erorem Origeni suppositus. A Com-befisio nova versione de notis illustratus. Ab eodem eclogae eius exscripturis Propheticis latine redditae. Ab eodem reliquae eclogae ex Theodoto graece tantum extantes versae quidem, sed non vulgatae. A Fellio seorsim editur libellus de divitum salute. Nec Clemens Alexandrinus, quod Reveregius vult, nec Clemens Romanus collector est Canonum A. posto icorum. Fuit Clemens Alexandrinus juxta nonnullos discipulus Pantaeni: juxta alios Pantaenus ejus discipulus fuit. Nimia Clementis credulitas. LXl I. inscriptionis Graecae Ex

26쪽

cerptorum ejus mTheodoto versio Amoldiana. Versionis hujus censura Ulmae I 7 I. edita. Tractatus qui censuram exhibet summaria copita. Arnoldus negat, se versionis autorem esse. LXIII. Hypotyposes Clementis Alexandrini deperditae sunt. Harum argumentum. Frontonis imaginatio, extare adhuc integrum opus, somnio est simi. H. Extitit adhuc Photii aetate errores in eo deprehendentis. Vana Scaligeri suspicio est, Clementem hypotyposium autorem diversum esse a Clemente Stromatum autore. Scriptores de taemente agentes. CurGelasius scriptis ejus notam Apocryphor um inusserit. Acris pomtificiorum disputatio de Clementis titulo sancti & Divi. Nostrates, qui hypomposeon libros pro scriptis catech ticis habenu, allegat Κromayerus. Ratio Clementis interpretandi scripturam sic. Forischius dePaedagrago &Stromatibus erudite disserit. Cave objectiones circa historiam Clementis diluit. LXIV. Tretulliantii floruit tempore Clementis Alexandrini. Ex gentili Christianus factus. Ancertae alicujus Ecclesiae, & cujus presbyter fuerit, dubitatur. Desecit ad haeresin Montani. Rhenani editio Basileensis eum notis censuram indicum expurgatoriorum Hispan.&Roman. expertis.Rhenani editio altera.Catalogus operum. Aliae editiones cum Rhenani notis & argum entis. Augetur Rhenani editio variis accessionibus.CatalogusTra ctain tuum in Parisiensi I 346. accedentium. Quibus accessit ZephyriCommentarius inTertulliani Apologeticu. Textus reis cognitus exBritannico Codice landi. LXV. Commentarii Laurentii de la Barre in opera hactenus recensita. Index contentorumin hac editione.Inquibus etiam Arnobii Opera.Duplex in editione operumΑrnobii error Barraei.confunditArnobium juniore cum seniore,& seniori perperam octo libros adversus gentes tribuit. LXVI. EditioPametsi Λntv ver-- d I 579

27쪽

srNOPSIS cap. I. piensisis , prodit majori apparatu,quam unquam antea s ctum. Sed non uno loco & tempore.Distributio ejus in V. Tomos. Catalogus eorum, quae in editione Barrari &Barraeanam antecedentibus editionibus non occurrunt.. Ut sunt carmina varia & quaedam fragmenta separatim edita: Loca,in quibus memorantur opera deperditaenulliani. Catalogus deperditorum ex Hieronymo &Nicephoro. VitaTertulliani aPamelio commentariis suis praemissa.Item paradoxa.Responsa.Proverbiales formulae. Adjecti indices m herrimi 1 Pamelio. LXVI l. OperumTertulliani editionan-eherana I yy .Eorum d igestio juxtaPamelianam editionem. Omissio notarum Pamelii. Adlectio notarum 1unii& Rhenani. Adjectio indicis Vocum Graecarum. Alius rerum S verborum. Editionis hujus cum Commetiniana I6o collatio & exacta harmonia. SOIa tituli facies mutata. Producitur utriusque titulus. Thuani sinistrum judicium

de Iunio. Vomi conatus liberandi Iunium ab hoc judicio. Vossii judicium de Iunii notis. Greiseri de iisdem. Sea. ligeri de iisdem. LXVIII.Ludovicus dela CerdaTertulliani

duos tomos edit.NOn omnia oper utoudinus scribit.Catν Iogus scriptorum ab eo omissorum.LXIX.Rigaltius editn ve ertulliani opera.Post haec I634. it erumque IMI.

mnia ejus opera. Adjiciuntur duo libri ad nationes in aliis editionibus omissi: Rigarianae priori a typographo

I 63 s. annotationum collectarum volumen adjicitur. In quo continentur primo Pamelianae annotationes. His ad

librum de Pallio, nec non ad Apologeticum ipse textus η T. Notis vero ad Carmen in senatorem quendam, ipsum Carmen ex Pamelio praemittitur. Iiber Novatiani de Trinitate, & Epistola de cibis Iudaicis adjiciuntur. Αὐiciuntur praeterea loca Tertulliana per Latinum restit

Tertio Rhenani Notati quarto Mercurii & Marcilii luis

28쪽

s rNOPyIs cap. I. cubrationes. Quinto Normeri emendationes epidictitae. Sexto Albaspinaei notat & elucidationes. LXX. I 6 6.

Ambianatis lucubrationes in Tertuli. vulgantur. Constant tribus Voluminibus , quibus titulus: Tertullianus Redivivus. Sugillat titulum Rigaltius in praelatione notarum ad Cyprianum. Quibus notis 'aliae ad Tertullianum adjiciuntur. Titulus integer exhibetur. Tomus I. Christo & Mariae consecratur. Compellatio Mariae superstitiosa. Praemittit scholiis suis vindiciarum tres partes. Prima vitam Tertulliani; Secunda varias Quaestiones de conversione, ossiciis & lapsu ejus , Tertia doctrinam gescripta proponit. Errores in doctrina in bonam partem interpretatur. ContraNatalis Alexander eum adMontani haeresin transiisse probat , simulque in eausas transitus inquirit. LXXI. Editi Mois au tribus tomis co stat. Titulus ejus absurdus exhibetur. Tomi I. pars I. sistit alphabetum scriptorum Tertulliani: Pars a. discutit alphabetum errorum falso Tertulliano adscriptorum. Pars 3 sistit alphabetum errorum &haeresin Tertulliani. Tom. v.& III. eontinet locos communes ordine alphabetico dispositos. LXXII. Editio Priorii I 664. Parisiis vulgata. Quaedam Tertulliani opuscula seorsim edita. Liber de Palistio per Salmasium prodiit i622. iterato per Marcilium

16I4Tertio una cumSatyra ex somno perDorscheum.Quar in perRicherium cum interpretatione gaIlica I6oo. Seorsim etiam Apologetiumc prodiit. Libri duo ad Nationes. Liber de praescriptionibus. Hujus iterata editio omittir capita postrema,catalogum siquot rueresium continentia. Catalogus hie 1DodoelioΤertulliano,vel saltim coaevo autori vindicatur. Poemata Tertulliani prodierunt per Rivinum, cum

Carmine de Iona & Ninive a Rigallio & Pamelio omisso. Iota erronea de eo opinio. Aliqua prodierunt per

29쪽

SrN IPSIS' CAP. I.

Fabricium. Alia seorsim editia. Tractatus de Patientia, Poenitnetia& ad martyres. Fragmentum Tertulliani de execrandis gentium diis.Sirmondi de hoc judicium.Svaresii epistola probans hoc Bagmentum esse genuinum. Nonnulla opuscula Hieronymo ad scripta Tertulliani genium & stylum sapiunt. Quo a non nemine Acta passionis Perpetuae & Felicitatis reseruntur. Scripta Tertulliani dubiae fidei. Ex horum catalogo eximi librum de vera Patientia notat Labbe. . Sed confundit librum de Patientia cum libro de Poeni. tehtia. LXXIII. An Tertullianus noster cum Tertulliano Icto idem, vel ab eo diversus sit, in medio relinquitur. Ab eo divessum essePamelius adserit. Causarumpatronum i isse, dubium est. Iuris Romani & omnis literaturae peritum fuisse, certum est. Scriptores de Tertulliano agentes. Gelasius Papa & Hilarius Tertulliani libris autoritatem adimant.Ejus historia Parisiis prodiit per Dominum de Iinoue. Lugduni recuditur. Eius genium & laudes Fayolus delineat. ' Plerosque tractatus ejus a Tertulliano iam Montanista scriptos asserit Petrus Allixius Chemnitii de Tertulliano iudicium. Ejus scriptorum analysis perScultetum. Iteronymi jussi cium Per Petrum confessio Tereulliana&Cypriana Parisiis prodiit. Dissertatio de Evangelica Tertulliani doctrina. nigrafit exercitatio de lapsu Tertulliani. Exercitationis hujus scribendae occasio.

I. Varia Concilia in controversia de Paschate habentur. II. Socrates vult omnia festa arbitrio ecclesiae relicta esse. Pascha Apostolorum aevo, a Christianis eodem eum udaeis 'tempore celebratur. Post a nonnullis Ecclesiis die

30쪽

SΥNOPSIS CAP. ILDominica celebratur, nulla propterea controveIsa orta.

Controversia de Paschate, Laodiceae sub M. A. Antonino orta, Melitoni duos libros de Paschate elucubrandi occasionem praebet. Quod occasionem Clementi Alexandrino dedit, de Pascha similiter librum edendi. III. Majores turbae sub Commodo & Victoris Pontificatu oriuntur. Concilia varia celebantur, in quibus consentitur, pascha die dominica celebrandum esse. IV. Palaestina synodus ab autore libelli Synodi perperam in duas dividitur. Autor

dicti libelli non raro errat. Exempla quaedam errorum.

Acta synodi Palaestinae apud Bedam suspecta sunt. Theophilus Palaestinae Synodi Praeses cum Teophilo Episcopo

Romano ab Anastasio Bibliothecario male confunditur. V. Osroenam synodum I. Facditius perperam putat eandem cum Lugdunensi. Multa in Facditio sunt, quae probari nequeunt. VI. Synodi Orientalis ecclesiae cum Victore& Synodo Romana consentiunt. Causam consensius

Dodvvellus conjectat Polycrates & alii Episcopi Asiatici in Ephesino Concilio dissentiunt, festum in Iq. die mensis Paschalis celebrandum esse decernentes. Decretum hoc confirmatur ex traditione majorum S c. VII. Victor Episcopus Romanus eo audaciae progressus est, ut AsiaticasEcclesias excommunicaret. Insolentia haec ab Irenaeo, licet Victoris circa tempus Paschatos, graviter castigatur. VIII. Ludovicus Thomassinus inNovatores,ansam hinc arripientes Victorem allatrandi, invethitur. Victorem defendere contendit. Novatores, quos vocat, nihil a Veritate alienum dixisse,ostenditur. IX. Pascha ex Apostolica traditionem die domnica celebrandum.esse Thomassinus frustra contendit..ApostolicaeConstitutiones quibus nititur, Α-postolorum demum post tempora innotuerunt. Veteres Constitutiones contrarium docuerunt. Victoris Papae scripta

hypobolimea. Victor in propria causa testis allegatur. it-