Francisci Vilierii De statu primitiuæ ecclesiæ, eiusque sacerdotiis. De patriarchis, metropolitanis, archiepiscopis, primatibus, primæ sedis episcopi, chorepiscopis, presbyteris, diaconis, hypodiaconis. De pontificis romani potestate atque amplitudin

101쪽

rat Sardicensis concilii caput ura pro Nica nasynodo antiquissima supponere. Ait enim

tantum fuisse errorem in nomine,& Legatos

citasse Nicarium pro Sardicensi. Quid haec falsa appellatio cocilii, utru ab ipsis Legatis,an 'a R. potifice inducta est Nega,nega Rusepe scriptum id habuisse Legatos in inadato,quod

tum Grece, tum Latine comonitorium appellant.nega Danielem, notarium concilii, mandatum accipere,& clara voce recitare iussum.

Quanquam quid de Legatorum mandato argumentam uri R. Pontifex qui Legatos ad concilium miserat, quo nomine appellabatur non negabis opinor nomen ei sume Bonifacio. Aurelius enim Papa, siue Episcopus Carthaginensis qui ei cocilio praeerat, cimi de illa falsitate loqueretur, scribendum ait ad Boni- facium R. Ecclesiae Episcopii, ut aliud Niceni

concilii exemplar mittat. Is vero, quo Romae sedente leges concilii perscriptae sunt, quo nomine vocabatur Celestinus Papa, ut epistola concilii ad R. Pontifice declarat: ubi etia narratur Bonifactu interea mortuum. Quorsum haec ut peripicua omnibus esse possit,non uni-ias Bonifacii, sed duorum Pontificum R. pe di ta de profligata audacia,qui unius prope,di midiatique anni moram ducentis decem dc seprem patribus Carthagine in concilio coactis iniecerumt, duni&exemplaria undique G. iiii.

102쪽

i Q DE sTAT vterraru petita expectantur,& de ipsorum priuilegiis summis contentionibus Legatorum R. .. opera & malitia disceptatur. Aude nunc Ruse M is dicere, Non est vulnerandus pudor Bonis cit,etia si in nomine erratu est. Vbi est Celestin pudor,qui tandiu suos Legatos Carthagine continet,& mandata illa quae a Bonifacio acceperant,curare iubet, tam aculeatis totius co

cilii literis de Bonifacit improbitate admonitus3 Tu mihi etiam Bonifacii pudorem com

moras, cuius Os ferreti, non orationis verbere

vulneratum, sed Dei summi sulmine post audacissimum facinus in clernos ignes deturbatum est. An si error hic fuisset, ac non improbitas,& fraudulenta circunscriptio Christiani concilii, non continub Bonifacius ea de re admoniatus errorem agnouisset,& literis Carthaginem . missis culpam purgasse quam imprudentia comissam eue diceret At literis concilii acceptis perstat in impudentia. etiamne morbo correptus,& ad iudicium Dei opt. max. ut rationem suae procurationis redderet hoc terribili nutio arcessitus Res ipsa loquitur. nobis in re perspicua nihil inamoradum est. Ac de tuo quide pudore nihil dico: veruntamcn ista tua quς sequitur oratio, quam sit homine digna ingenuo,, ac pudenti,videamus. Nec interea,ne quidem , unquam post de appellationibus Episcoporumi, constituerunt,sed prei byterorum tantu & in feriorum:

103쪽

Iosriorum: ut intelligi potest ex capite LI,&XCli, ''de apud Gratianum. II q. vi via pro vi typo- Ρgraphus tuus impresserat fides fiet. Omiti

mus ipsius concilii canones,quaeramus tantum

in illa ipsa epistola,quae iussu totius concilii ad Celestinum Pontifice R. scripta est: ecquid de ipsis Episcopis sit consti tutum. verba epistola: vLatinae haec sunt, Deprecamur,ne deinceps vl- vlos hinc ad vcstras aures venientes admittatis:

quia hoc Nicanio cocilio definitu est. cap.v. 'nam etsi de inserioribus cleri cis vel laicis vide Utur ibi praecaueri, quato magis hoc deEpiscopisvoluit obseruariZPresbyteroru quoque inproba refusia repellat Sactitas tua: quia&nul la Patrii desilitione hoc Ecclesiae derogatu est 'Africanet: dc decretaNic na,sive inferioris gra 'dus clericos,sive ipsos Episcopos suis Metro- Ρpolitanis aperte permiserunt. Haet est concilii 'epistola . cx qua de tuo pudore, qui modo Bonifacii praecipitem audaciam defendebas, cuiuis facimus existimadi copiam. Nam ad me quidem quod attinet, ego D cum hominesque

testor, me in ista Pontificis R. accusatione,ita integre,itaque caste versatum,ut literam quς ame calumniandi causa adstri pia sit,ne una qui dem omnes simul sycophantae reperire posisint. Veruntamen quo res clarior ac testatior esse possit, videamus, quς post hoc ipsum Carthaginense concilium annis amplius centum tri-

104쪽

ios D E s T A T Uginta istarum appellationum ratio fuerit. Itastinianus enim , citius auctoritate Constantianopolitanum secundum coactum est, nobis id Nou ella costitutione C xx H I,perspicuὸ declarat.In1 praeterea,eiush cverba sunt. Si qui eiusdem synodi Episcopi aliquam inter se controuersiam habeant, prius Metropolitanus lysorum cum aliis duobus rem diiudicato. Et nili utraque pars iudicatis insistat, tunc Pa triarcha eius dioecestos illos audito, eaque definito quae Ecclesiasticis canonibus consonent, neutra parte sententiae eius contradicere queunte. Haec suit igitur quemadmodum iam antea diccbamus, Ecesesiae perpetua α ad longissimas aetates perducta cosuetudo, ut Patriarchae in suis prouinciis summu quasi imperium obtinerent , & ab eorum sententiae nemo appellare posset. Tuam igitur, Rufe, qui nobis cum tuo Gratiano errorem obiicere voluisti, integritatem perspicuam omniabus secimus, & in lacem conspectumque produximus. De Gratiani vero verecundia, quo niam me cogis dicere, rem verb, OnfiCiam

Eo capite quod nobis protulisti ex II, q. VI, canone Placuit, hoc dico , clim ille caput xxviii Carthaginensis cocilii ad verbum exscripsisset, quod & res ipsa clamat, re trite fateris eo pertinere, ne ad R. episcopum

105쪽

appelletur: eum tamen id corollarium adseriapuisse, quod eam legem sunditns euertit: n mirum ut ad Romanam sedem ab Asric nis prouocari possit. Verba concilii haec sunt,

φωειν εἰς κοινωνου .i Gratianus hoc modo, Pl ''cuit, ut presbyteri, diacona, vel caeteri inseri res clerici,in causisquas habuerint,si de iudici ''is episcoporum questi fuerint, vicini Episcopi Ucos audiant: & inter eos quicquid est definiant, adhibiti ab eis ex consensu Episcoporum Usuorum. Quod si ab eis prouocandum putaue- Urint,non prouocent, nili ad Africana concilia, vel ad Primates prouinciatu suaru . Ad transmarina autem, qui putauerint appellandum, a nullo intra Africam in communione suscipiantur. Sequitur, Nisi forte Romana sedem appellauerint. haec Gratianus. Cuius de impro- '

bitate, atqueimpudentia, vel tibi uni, Rufe,

106쪽

Ios pronuntiare permittere,modb aliquid in te reliqui pudoris esse ostenderes: qui Gratianum, quem tibi pudoris magistrum proposuisti,modo secutus, confidenter negabas quicquam in isto concilio perscriptum, quod Episcopos ab appellatione ad sedem R.remoueret. Cum idem scilicet quod iste furcifer, commisisses ut versu integrii ex isto capite malitiose tolleres, in quo ita scriptum ostendimus,n h αλὶ τ --

tiam de Episcopis saepenumero constitutum est:ne videlicet trans mare appellaret, sed Metropolitarum suorum iudicium paterentur. I- sum igitur versum,& a Gratiano perfidiosi sesime sublatum esse dico, & abs te suppressiim: α hoc amplius, quum isto capite non alia de causa transmarinς appellationes prohibeantur,nisi ut libido & cupiditas Romanoru Pontificum restitetur,sicuti etiam modo consessiis es: Gratianum falsi manifesto crimine conuictum esse, quod eam exceptionem adscripsit, quae legem totam funditus euertit. Neque ad rem pertinet, quod Gratianus inscripsit illum Canonem ex Mileuitano concilio . nam ut ex illo sumptus sit, semper tamen falsitas atque improbitas Gratiani apparet. Neutrum enim

concilium illam adscriptionem habet. Est intomo conciliorum primo perscriptum Mileuitanum concilium. Eo aliquot Carthaginensis

107쪽

concilii capita transsata sunt. in his hoc ipsum κη,quod in Latino est x CH :& in caput X x is, illius Mileuitani coniectum. De istiusmodi auteappendicula,atque exceptione, nulla utrobiq; sulpicio. Sexcenta ex eodem genere, si nobis

id ab initio propositum fuisset,proferre possemus.sed satis multa iam antea, pro instituta disputatione comemorauimus illud unum adiiciemus,quod ad hunc de appellatione locum magnopere pertinet. Causan,qu. I,C. Iudices, is scriptum est hoc modo: Iudices autem esse no tadcbent, nisi quos ipse qui impetitur elegerit, Maut quos suo cosensu haec sancta sedes aut eius i. Primates auctoritate huius sanctae sedis delegat. uerint.id est,inquit glossa,Episcopi, qui conci- . iiii celebrat auctoritate Papae. Hoc igitur ca- oput integrum falsum & adulterinum esse prontem δε a Gratiano suppositum,neque in ullaNicanii concilii parte reperiri. Quae cum ita

se habeant,quid est quod pluribus verbis istorum calumnias consulemusZExplicauimus e rum audaciam in comutandas corrumpendi Lque veterii conciliorum constitutionibus. Notas omnibus Rufi fraudes ac fallacias fecimus in dissimulandis veterum auctorii testimoniis, quae digito indicata causam ipsius funditus c- uertebant. Scripturς sacre iudiciu audiuimus. de capite Ecclesiae unico Iesu Christo,que aut non unum Ecclesiae sponsum, aut unicum esse

108쪽

caput oportere probauimus, quδd non aliarutione caput appelletur, quam quia est mariatus. Historiam praeterea veteris Ecclesi persecuti sumus, ex qua planissime intellectum est, optimis illis temporibus nullam suisse R. Ecclesiae maiorem quam aliarum, dignitatem aut amplitudinem. A uctoribus autem non aliis usi sumus,qua aut ipsis Ecclesiae conciliis, aut a liquis scriptoribus,quorum isti se iudicium atque auctoritatem non defugere profitentur. simulque planum fecimus, aut illa concilia, &Patrum Ecclesiae veterum scripta omnia penitus opprimenda, & uno ineendio concrema da esIe : aut istam Romani Pontificis tyrannidem in aequabilitatem illam natiuam,ac pristinam redigendam. Quorum quod illi alterunon possunt, alterum nolunt, sycophantas &calumniatores nobis undique conquirunt,qui mercedo ac praemio adducti, sanctillima illa Eeclesiae monimenta corrumpant, inducant, Calumnietur, quibus in locis velint, deprauent. In istum gregem nuper quidam e Parisiensium patronorum numero sese cooptari passus est. Eius nos calumnias quindecim hisce proximis diebus in hoc paruum volumen Coactas patefecimus, & cuiuis spectandas hoc breui libello'proposuim'.neque tame eius omnia fraudulenter de malitiose coficta persecuti sumus: partim quodhoc specime satis ad coiecturam

109쪽

ram dereliquis faciendam essc putauimus: pamtim qudd eius reliquum volumen puerilibus& nugatoriis declamationibus refertum est, quassatius esse iudicauimus pueris in scholis nostris vexandas, & miseris modis tractandas relinquere . Quid Ecclesiae Christi comoditatis allaturi simus, Deu s nouit . illud assirmare possiimus,quod ipse crebris sermonibus usumpat,clamores nostros non nisi ab iis quibus exunt aures patefactae diuinitus, exauditum iri.

FINIS.