Francisci Vilierii De statu primitiuæ ecclesiæ, eiusque sacerdotiis. De patriarchis, metropolitanis, archiepiscopis, primatibus, primæ sedis episcopi, chorepiscopis, presbyteris, diaconis, hypodiaconis. De pontificis romani potestate atque amplitudin

발행: 1553년

분량: 114페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

91쪽

statem maximam obtinebat,tamen quod lare t trectigalibus, iis,inqua, quae ipse virtute sua qua- suerat, contra populi utilitatem gessit, a Sue inatu rescindi palliis est. Pontifices R.quorum i thprouincia tam angustis suburbanarum urbium t ei finibus circunscripta fuit,nullis se legibus inruplicari,nullius vel Senatus, vel populi, vel u- , . cerdotum collegii, vel Regis denique iudiciu ssubire, lotam sibi suam libidinem pro lege esse istatuunt. Quod si veterum Populi R. Ponti, icum nobis exemplum proferant, meminerint

saltem de uniuerso collegio loqui Dionusium, neque quicquam Pontifici Max . sine collegii

sentcntia decernere licuisse. Audiamus edictu capitis insequentis. Aliorum hominum causisa, Deus voluit per homines terminari . sed sedis . istius Praesulem suo sine quaestione reseruauit '.. a; bitrio .item, Cuncta per mundum nouit E .. clcsia, quod sacrosancta Romana Ecclesia,fas.. de omnibus habeat iudicandi,neque CUiquam . . de eius liceat iudicare iudicio. deniqUe an

plius decem sunt sub ea ipla quanti ne Capita,

in eandem plane sententiam ac ratiori Cm Con-1cripta. ex codem genere etiam illa fiant xv rquςst .l III, c.siquissuadete,in extremo: De ii

.. dicio summi Pontificis alicui disputare noti lia cet.& capite insequenti, Nemini oncte secti , Apostolicς iudicio iudicare, aut illius Grix ex x tia retiactare permissiim.& distinctione Lxxi

92쪽

. extremo,Eiectionem vero summorum Pon- ...ificum sibi Dominus reseruauit, licet electio it Cardinalium. Veruntamen, quaeret aliqui S, Muid si R. Papa religionem officii sui asperia Is, suo exemplo ita multos corrupat, quem-dmodii dici solet, uales sunt principes, ta-:s solere esse clucs ut gregem sibi concreditu: cum in exitium aeternum deducat: nulline ipim de tatis vitiis admonere licebit Audiam',sius Bonifacii Papae responsionem, distinione XL,c.s papa. Si Papa,inquit, suae& D rnae salutis negligens deprehenditur, inutilis ... remissiis in suis operibus, & insis per a bono i citurnus , & innumerabiles populos cater ει tim secum ducit primo mancipio gehennae ni ipso plagis multis in aeternum vapulatu- εις:huius culpas istic,id est in terris, redargue- . praesumat mortalium nullus: quia cunctos ipi . iudicaturus a nemine est iudicandus. Sed in- viti sumus, qui dubitemus, an Romani Pon-ces miseriam sibi ac perniciem sempiterna aerere possint. Eadem ipsa distinctione,cap. pronuntiatur ne quis Papam R.sanctum &tum esse dubitet, etiam si quadrupedum Ο-bium csset nequisiimus. Beatus Petrus, in-iait, perennem meritorum dotem cum hqre- ..ate innocentiae trasmisit ad posteros: quod . cocessum est per actuum lucem,ad illos perin iae quos par conuersationis splendor illumi ia

93쪽

nat. Quis enim sanctnm dubitet esse, quem a V pex tantae dignitatis attollit Z In quo si desini' bona acquisita per meritum, sufficiunt quae '' loci praedecessore praestantur Quaecum ita si habeat quid est qu se modδ quod dubitemu i Romanum Pontificem, qui Deum se ac num facit,eu ipsum esse que Paulus II ad ThessII his verbis describit, Qui effertur aduersus omnes, qui dicitur Deus aut numen: adeo vi in templo Dei sedeat, ostentans se ipsum,qua,

si sit Deus Sequenti capite disputatur de Cyprian

verbis,qui in . q. I,c. Loquitur,sic inquit, Loquitur Dominus ad Petrum , Ego dico tibquia tu es Petrus, & super hanc petram aedificabo Ecclasiam meam. Super unu aedificat Ec. cIesiam.& quantiis Apostolis omnibus post n.. surrectione suam pare potestatem tribuat,& d.. cat, Sicut misit me pater,& ego mitto vos: accipite Spiritum sanctum: tamen ut unitate manifestaret,unitatis eiusdem origine ab uno in . cipientem, auctoritate sua disposuit. Hoc utique erant caeteri Apostoli, quod Petrus fuit V pari consortio praediti & honoris &potestatis sed exordiu ab unitate proficiscitur, ut Ecclesia Christi una monstretur. Hoc loco qui Rufus calumniari possit, non dispicio. Principio nobis tradidit hanc partium enumerationem: ut Primi dicamur tempore, honore, d

94쪽

nunitidunum,Petrum caeteris omnibus Apostolis antecessisse. De tempore,non movemus controuersiam.neque enim hoc ad rem vel tantulit attinet: ut superius explicauimus. De honore di potestate, si Rufus Cypriani iudicium no asper natur: quid ille pronuntiet,videamus. Omnes,inquit, Apostoli pari cum Petro S hororis& potestatis consortio praediti fuerunt. paulus quidem II Cor.xta aperte de se hoc ip- iam ac lucii ter confirmat. Nulla, inquit,in re um inferior summis A postolii. Quod Rufus i rxAnacleti nomine falsd inscriptis epistolis co i nemorauit, fateor his Cypriani verbis repu-nare. sed cum satis constet fictas & commentitas esse illas epistolas, quae tum Clemetis tum nacteti nomine inscribunturtitum Pontificis..in re sua testimonium repudiamus.in quo abanonistis ipsis no dssientim',ut patet ex glos XvI,q. c. Consuetudo in verbo Ecclesiς.ὶuid enim illis Cypriani verbis magis adue :m fingi aut comemorari potest, quam quod illa, quam Rufus citat epistola,scriptum est biod tame ne ille adscriberet, pudor aliquis,ut ea fert opinio,reliquus,inhibuit. Sacrosacta, a quit,&Αpostolica Ecclesiano ab Apostolis, .d ab ipso domino primatu obtinuit. hacten' ..usus. Sequitur in eade epistola, Et eminen- .. a potestatis super univcrsas Ecclesias ac totii.

95쪽

Christi populi gregem assecutaest.Componantur nunc & conferantur illa Cypriani verba, cum istis Anacleticis. Omnibus Apostolis p rem potestatem tribuit. Hoc erat utique carteri Apostoli,quod Petrus, pari cosortio praediati & honoris & potestatis. Quare aut Cypriani auctoritatem Rusus repudiet, leuemque ac nullius momenti aestimandam esse doceat: aut istam epistolam quae cum illius verbis ac praeceptis manifesto pugnat, homine Christiano indignam esse fateatur. nam qua aduersa sunt,&plane cotraria,conciliari nullo modo possunt. Sequitur exeodem Cypriano Episcop, tus unus est, cuius a singulis in solidum pars tenetur. Haec verba Rullis obscura esse dicit,& multas afferre posse dubitationes, non m do Iurisconsultis, sed etiam Philosophis.quo-eirca a se non explicari, clina ingenii siti non sit tanta facultas. Profert enim Vlpiani& siorum testimonia, qui statuunt duos in solidum dominos eiusdem rei esse non posse. ac mirum esse ait,quod clim unus sit Episcopatus, a pluribus tamen in solidum teneatur. Quid existimabimusZ iocarine Rusum, an asseuerare, qui cum iuris utriusque doctorem se in suo libro inscribat,& in Senatu Parisiensi patronum appellet, tame in re facili ac peruulgata pueriliternallucinetur Duo,inquit, eiusdem rei in folidum domini esse non possunt. Quid est hoe

96쪽

uk3Tibsne adhuc illa Iurisperitorumvex & nobilis disputatio de diuiduis & indiuiis ignota estὶ quid Seruitutes cuiusmodi

tignorasZan viae,itineris, actus,aquς ductus

ires in solidum domini esse non possunt verssne hospes ac peregrinus in istis locis,tyrunis ipsis tritis ac peruulgatis)de quibus nobi

sunt disputationes Iuriscosultorum in i,vi , ..ieris, D.de seruitvt. l. haeredes, si An ea, iasimit, ercisi,2.l, . g Cato,i. stipulationes ia1 diuiduntur, D.deverb.sig.&aliis sexcen- . Vtru igitur per ludum & locu hoc te agia

r fingis, qui te iurium doctorem inscribis:

1lane conuersa&contraria ratione usus es,aam Cn.Pompeium tenuisse commemor

. qui se,id quod erat, tame inscribere atque ellare verebatur 3 Sumamus aliud exem-n, ut istas tuas tam obscuras & spinosas du tiones, ex hoc Cypriani loco repellamus. bunatus pl.magistratus erat,auxilii ergo ad us Patrum iniurias costitutus. dece porr5buni fuere .finge nunc Cyprianum ita loca esse. Tribunatus unus est: cuius a singulis alidum pars tenetur . . Tibsne videtur Cynus obscure ac tenebricose locutus Sedi nos inepti exempla confingimus perinde si Cyprianus non satis multa nobis protu- . QUOmodo,inquit,solis multi radii, sed en unum: & rami arboris multi,sed robur

97쪽

quam, Iacobus, Petrus, & Ioannes, qui vide- iabantur esse columnae, cognouerunt benefi- . .eium in me collatum, dextras societatis mi- is hi ac Barnabae dederunt, ut nos quidem ad gen iates exteras, ill1 vero ad Iuleos proficisceren- ..tur.quum autem Petrus Antrochiam venisset, .. restiti illi in os: erat enim coarguendus. nam ει

priusquam quidam a Iacobo venissent,cibu v- ..il cum getibus sumebat.& multa quae sequun ia ur in hanc sententiam. ex quibus facillime ..ic planissime intelligitur, Petro nullam quamateris Apostolis maiorem aut digniorem, rocurationem commissam fuisse. Atenim suum Christus, inquis , decesserit, instito-em,ministrum,ac vicarium nobis aliquem re- querit necesse est. Decessit quidem ex te is Christus: neque nunc a nobiS cernitur,aut actatur. sed ita eum decessisse, ut a nobis ab-t,negamus. Quum enim decederet, fidem

obis dedit se perpetuo nobiscum futurum. go, inquit, vobiscum sum usque ad consum-iatione secul1. Etsi ergo hinc emigrans aspe-abilem sui pr sentiam nobis abstulit: ascenit tamen, inquit Paulus, ut impleret omnia. aque ipsum adhuc pr sentem habet Ecclesia, m perq; habitura est. Quod si eam,qua perpio nobis adest, ratione Quaerimus ea P

98쪽

ςodem Ioco perspicue declarat. nempe per m nisterium hominum, quibus Ecclesiae sua: cu. ram commisit. Dedit, inquit,alios quidem Apostolos,alios pastores ad instaurationem San ctorum, in aedificationem Ecclesiς, ut veritatio sectantcs adolescamus in illum per omnia, qu 3 cst caput,nempe Christus.Etenim quam tandi esse putamus Ecclesiarii alimoniam ac pastionem eorumne hominum verba, qui nobis concionanturZat impiae doctrinae viri concionat possiant: possunt ignari, imperiti, omnis doctinae rudes. Aut igitur Christum Ecclesiae suae adesse fateamur,qui dona det,ut inquitPaulur hominibus, spiritumque suum Ecclesue suae it pertiat: aut omnium Episcoporum& concic

natorum clamores vanos atque inanes esse cocedamus. Vicarium aulcm nemine quaeramuquum ille scilicet fatis commode suas partes: gat, susimque munus diligcnter obeat. quibi enim in rebus ut Cicero scribit ipsi interes non possumus,in his operς nostrς vicaria fidamicorum supponitur. in quibus vero ipsi ii tersumus, est inutilis. Et quoniam placet tit

Rufe, ducta ex nauibus 11militudo, huius ri, stra: nauis viati hunc gubernatore retineamuSedeat ille in puppi solus, solus clauu tene: solus gubernaculum tractet: permittamias apostolis, Discipulis, Episcopis,doctoribus, cicitique Ecclesiae ministris nautarum aC reng r

99쪽

gum partes, qua sunt illis a summo Nauarcho impositae:neque ullum eorum a remigandi os. Scio ad onus suis viribus maius atque grauius iccedere patiamur. His subiuncta est Hieronymi sententia, uam Gratianus perscribitM.dast. c. LegimUS. isi auctoritas quaeritur,inquit, orbis maior est ,,rbe. ubicunque fuerit Episcopus,sive Romς,,,ueΕugubit,sive Rhegii,sine Alexandriae,sive, , hebis, siue Germaniae, eiusdem meriti est, ,, eiusdem sacerdotii. Rufiis his verbis non m mi censet maiorem dignitate RomanoPon-ici: quum satis constet, Archiepiscopos siue imates maioris meriti ac dign1tatis fuisseam caeteros Episcopos . quid ergo est pag. A;) Hoc, inquit, ad vitae merita pertinet o vel .. honorem etiam referri potest, quo affici E-

copi debent,eo ipso quod sint Episcopi :sed An idcirco efficitur, si eiusde honoris sint, ut is & non maioris sint. Haec est peracuta &ingeniosa Rufi defensio. Αt Hieronymus

arsum meriti nomen pertineat,ostendit . Si toritas quaeritur, inquit,orbis maior est v

quid ista calumnia frigidius fingi aut com-norari potest Θ Eiusde meriti Hieronymust, quod antea dixerat Eiusde auctoritatis. a quod ad Archiepiscopos & Patriarchasner,de illis quoque intelligi possunt verbaronymi.nulla enim est,quemadmodum ex

G. iii

100쪽

Nicaeno & aliis conciliis dicebamus,Achiey scopi sine suis collegis, id est prouinciae surepiscopis,vis aut potestas aut auctoritas. Qila de re autem loquatur Hieronymus, ex ipsius epistola licet intelligi. Disputat enim, Romis nae ecclesiae consuetudinem, maiore quam albarum Ecclesiarum, vim atque auctoritatem

nullam obtinere. Quid mihi profers, inquit, unius urbis consuetudinem Z Quid paucitatem , de qua ortum est supercilium, in leges Ecclesiae vindicas ubicunque fuerit Episcopus, siue R. & caetera quae modo descripsimus . tum potentia diuitiaria,& paupertatis humilitas superiore vel inferiorem Episcopunon facit. Postea Rufus duas paginas infaγcit referedis locis Hieronymi, quibus causam suam confirmet. QS id assequutus est Rufus ista tam laboriosa volutatione librorum Hi ronymiὶ cum totum Hieronymum euoluerit, nullam tamen vel minimam literam de Romanae sedis praestantia proferre potuit. nam quae ille protulit, omnia ad Petri apostoli lautem ct commendationem pertinent. Aliquanto post de iure appellationum tractare instituit: ubi primum proiectam audaciacius R. Pontificis purgare conatur, RUCm supra a Carthaginensi ncilio , falfi crimine

conuictum S condemnatum docuimUS . Ciam

inquam,qui fraudulenter & malitiose ausos e

SEARCH

MENU NAVIGATION