장음표시 사용
111쪽
ΠΕΡΣΑΙ. AT. εμοις μεν εἶπας δωμασιν φάος μέγα
καὶ λευκον ημαρ νυκτος εκ μελαγχίμου.
AP. 'Αρτεμβάρης δε, μυρίας ἴππου βραβευς,
στύφλους παρ' ἀκτὰς θείνεται Σιληνιων
χω χιλίαρχος Δαδάκης πληγη δορος
πηδημα κοῖφον εκ νεως ἀφηλατο Tεναγωγ τ', ἀριστευς Βακτρίων ι θαγενης, θαλασσόπληκτον νησον Αἴαντος πολεῖ Λίλαιος, 'Aρσάμης τε κἀργέστης τριτος, ιοῦδ' αμφὶ νησον την πελειοθρεμμονα νικώμενοι κύρισσον ἰσχυρὰν χθόνα πηγαῖς τε Νείλου γειτονων Αιγυπτίου 'Αρκτευς, Ἀδευης, και Φερεσσε νης τρίτος, Φαρνοῖχος, οἴδε ναος εκ μιας πέσον.Xρυσεῖς Mάταλλος μυριόνταρχος θανων,
πυρσην ζαπληθη δάσκιον γενειάδαετεγγ', ἀμειβων χρωτα πορφυρα βαφη. και Mαγος 'Αραβος Ἀρτάμης τε Βάκτριος, σκληρῶς μέτοικος γης, εκεῖ κατέφθιτο.λμηστρις Αμφιστρεύς τε πολύπονοv δόρυ νωμων, ο τ' εσθλος Αριόμαρδος Σάροεσι πένθος παρασχων, Σεισάμης δ' ὁ Mυσιος,
Θάρυβίς τε πεντηκοιτα πεντάκις νεων ταγος, γένος Λυρναῖος, εὐειδης ανηρ, κεῖται θανων δειλαιος ου μάλ ευτυχως' Συέννεσίς τε πρωτος εις ευφυχίαν, Κιλίκων ἔπαρχος, εις α ρ πλειστοv πόνον ἐχθροῖς παρασχων, εὐκλεως ἀπωλετο. τοιωνδε τωνδε νυν υπεμνησθην πέρι. πολλων παρόντων δ' ολιγ' απαγγέλλω κακά. AT. αἰαι, κακων υψιστα δη κλύω τάδε, αἴσχη τε Πέρσαις και λιγέα κωκύματα.
ἀτὰρ φράσον μοι τοῖτ αναστρέψας πάλιν, πόσον δε πληθος ῆν νεων Ἐλληνίδων,
112쪽
ἴστ ἀξιῶσαι Περσικῶ στρατεύματι μάχην ξυνάψαι ναίοισιν εμβολαῖς ἔπλήθους μεν ῆν, σάφ' ἴσς, ε κατι βαρβάρους ναυσὶν κρατῆσαι. καὶ γὰρ 'Κλλησιν μεν ἐν ό πας αριθμος ἐς τριακάδας δέκαιαῶν, δεkὴς δ' ἐν τῶνδε χωρὶς ἔκκριτος '
ῶν ἡγε πληθος, αἱ δ' υπέρκοποι τάχειεκατον δὶς ῆσαι επτά θ' ώδ' ἔχει λόγος. μη σοι δοκιῶμεν τηδε λειφθῆναι μάχη ;ἀλλ' ἄδε δαίμω, τις κατεφθειρε στρατον, τάλαντα βρίσας ουκ ἰσορροπω τύχη.θεοὶ πόλιν σώζουσι Παλλάδος θεῶς. εστ' ἀρ' Αθηνων εστ' ἀπόρθητος πόλις
ἀνδρῶν γὰρ οντων ερκος εστ ιν ασφαλές.
χἡ δε ναυσὶ ξυμβολῆς τίς ῆν φράσον
τίνες κατῆρξαν, πότερον Ελληνες, μάχης, η παῖς ἐμος, πλήθει καταυχήσας νεων ἰῆρξεν μεν, ἶ δέσποινα, του παντος κακουφανεὶς ἀλάστωρ η κακος δαίμων ποθέν. ἀνηρ γὰρ Ἐλλην εξ Αθηναίων στρατουελθων ἔλεξε παιδι σῶ Ξερξη τάδε, ως ει μελαίνης νυκτὸς ἴξεται κνέφας, Ελληνες ου μενοῖεν, ἀλλα σέλμασι ναων ἐπενθορόντες ἄλλος ἄλλοσε δρασμω κρυφαίω βίοτον ἐκσωσοίατο.ό δ' εὐθοῦς ώς ἡκουσεν, ου ξυνεις δόλον Ἐλληνος ἀνδρὸς Ουδε τον θεων φθόνον,
πῖσιν προφωνεῖ τονδε ναυάρχοις λόγου
εὐτ ῖν φλέγων ἀκτῖσιν ηλιος χθόνα λήξη, κνέφας δε τέμενος αι θέρος λάβη,
τάξαι νεων στῖφος μεν ἐν στοίχοις τρισὶν κπλους φυλάσσειν καὶ πόρους άλιρρόθους, ἄλλας δε κυκλου νῆσον Αἴαντος πέριξ'ώς ει μόρον φευξοίαθ' Ελληνες κακὸν,
113쪽
ναυσὶν κρυφαίως δρασμον εὐρόντες τινὶ, πῶσι στέρεσθαι κρατος ἡν προκείμενον.
τοσαῖτ' ελεξε κάρθ' ἴπ' ἐκθύμου φρενός ου γὰρ το μέλλον ἐκ θεῶν ἐπίστατο. οἱ δ' οi'κ ἀκόσμως, αλλὰ πειθάρχω φρενιδεῖπνόν τ' ἐπορσύνοντο, ναυβάτης τ' ἀν τροποῖτο κωπην σκαλμον ἀμφ' ευ ρετμον. επει δε φέγγος ἡλίου κατέφθιτο και νυξ επηει, πας ἀ-ρ κώπης αναξ ἐς ναῖν εχώρει πας θ' οπλων ἐπιστάτης τάξις δε τάξιν παρεκάλει νεως μακρας πλέουσι δ' ώς ἔκαστος ἡν τεταγμένος, καὶ πάνιυχοι δὴ διάπλοον καθίστασαν
ναων ανακτες πάντα ναυτικον λειωγ'
και νυξ εχώρει, κου μάλ' Ἐλλήνων στρατος κρυφαῖον ἔκπλουν ουδαμῆ καθίστατο επεί γε μέντοι λευκόπωλος ημέραπῶσαν κατέσχε γαῖαν ευφεγγὴς ἰδεῖν,
πρωτον μὲν ἡχῆ κέλαδος Ἐλλήνων πάρα μολπημον ηυφήμησεν, ἴρθιον δ' ἄμα
ηχώ φόβος δε πῶσι βαρβάροις παρῆν γνωμης ἀποσφαλει σιγ' ου γὰρ ως φυγῆπαιῶν ἰφύμνουν σεμνον Ελληνες τότε,
ἀλλ' ἐς μάχην ψμωντες εὐψυχω θράσει. σάλπιγξ δ' ἀύτῆ πάντ' εκειν ἐπέφλεγεν εὐθυς δε κώπης ροθιάδος ξυνεμβολῆἔπαισαν οῦλμην βρύχιον ἐκ κελεύματος, θοως δε πάντες ἡ σαν ἐκφανεῖς ἰδεῖν
το δεξιον μὲν πρωτον ευτάκτως κέρας
γειτο κόσμου, δεύτερον δ' ὁ πας στόλος ἐπεξεχώρει, και παρῆν ὁμοῖ κλύειν πολλὴν βοὴν, ω παῖδες Ἐλλήνων ἴτε, ἐλευθερουτε πατριν, ἐλευθεροῖτε δεπαβας, γυναῖκας, θεῶν τε πατρίων ἴδη,
114쪽
καὶ μην παρ' ἡμων ΠερσιZος γλωσσης ρόθος υπηντίαζε, κουκέτ ἐν μέλλειν ακμε. εὐθυς δε ναύς ἐν νηὶ χαλκήρη στόλον ἔπαισεν ῆρξε δ' ἐμβολῆς Ἐλληνιιοὶ
ναῖς, κἀποθραύει πάντα Φοινίσσης νεως κόρυμβ', επ' ἄλλην δ' ἄλλου ιθυνεν δόρυ. τὰ πρωτα μεν δὴ ρεῖμα Περσικοῖ στρατουαντεῖχε, ώς δε πλῆθος ἐν στενω νεωvἡθροιστ , αρωγὴ δ' οἴτις ἀλλήλοις παρῆν, αυYιὶ δ' ἴφ' αυτωυ ἐμβόλοις χαλκοστόμοις παίοντ', ἔθραυον πάντα κωπήρη στόλον, Ἐλληνικαί τε νῆες ουκ ἀφρασμόνως κύκλου πέριξ εθεινον, υπτιουτο δεσκάφη νεων, θάλασσα δ' οὐκέτ' ὁ, ιδεῖν, ναυαγίωv πλήθουσα και φόνου βροτων ἀκταὶ δὲ νεκρων χιιραδες τ' ἐπλήθυον φυγῆ δ' ἀκόσμω πῶσα vαῖς ἡρέσσετο,οσαιπερ ἶσαν βαρβάρου στρατεύματος
τοὶ δ ἔστε θύννους ἡ τιν ἰχθύων βόλον
ἀγαῖσι κωπων θραύμασίν τ' ερειπίων
ἔπαιον, ἐρράχιζον, οἰμωγὴ δ' ὁμου
κωκύμασιν κατεῖχε πελαγίαν ἄλα,εως κελαινῆς νυκτος ομμ ἀφείλετο.
κακων δὲ πλῆθος, οὐδ' αν εἰ δέκ ἡματα στοιχηγοροίην, οὐκ ἄν ἐκπλήσαιμί σοι.
AT. αιαῖ, κακων δὴ πέλαγος ἔρρωγεν μέγα Πέρσαις τε και πρόπαντι βαρβάρων γένει AP. ευ νυν τόδ' ισθι, μηδέπω με σοῖν κακόν τοιαδ' επ' αυτοῖς ῆλθε συμφορὰ πάθους.ως τοῖσδε και δὶς ἀντισηκωσαι ροπῆ.AT. και τὰ γένοιτ' ἄν τῆσδ' ἴτ εχ'ίων τύχης λέξον τί, αὐ φὴς τήνδε συμφορὰν στρατῶ
115쪽
αὐτω τ' ανακτι πίστιν εν πρωτοις αεὶ, τεθνῶσιν οἰκτρως δυσκλεεστάτω μορω.AT. οι 'γω τάλαινα ξυμφορῶς κακης, φίλοι. ποίω μόρω δε τούσδε φὴς ολωλέναι ἔAΓ. νῆσος τις ἐστὶ πρόσθε Σαλαμῖνος τόπων βαιὰ, δυσορμος ναυσὶν, εν ο φιλόχορος
Παν ἐμβατεύει, ποντιας ακτῆς ἔπι.ἰνταῖθα πέμπει τουσδ', ἴπως ἴτ' εκ νεων φθαρέντες εχθροὶ νῆσον ἐκσωζοίατο, κτείνειαν ευχείρωτον Ἐλλήνων στρατον, φίλους δ' υπεκσώζοιεν ἐναλίων πόρων κακως το μέλλον ιστορων. ως γὰρ θεος ναων ἔδωκε κῖδος Ἐλλησιν μάχης,
αυθημερὸν φάρξαντες ε i'χάλκοις δέμας ἄπλοισι ναων ἐξέθρωσκον ἀμφὶ δ
κυκλουντο πῆσαν νῆσον, ωστ ἀμηχανεῖν οποι τράποιντο. πολλα μεν γαρ εκ χερων πέπλοισιν ἡράσσοντο, τοξικῆς τ' απὸ θωμιγγος ιοὶ προσπίτνοντες ωλλυσαν,
Ψέλος δ' ἐφορμηθέντες ἐξ ενος ρόθου
παίουσι, κρεοκοπώῖσι δυστήνων μέλη,εως απάντων ἐξαπέφθειραν βίον.Ξέρξης δ' ἀνωμωξεν κακων όρων βάθος εδραν γὰρ εἶχε παντὸς ευαγῆ στρατου, υλλὸν ἔχθον ἄγχι πελαγίας άλός' ρήξας δὲ πέπλους κανακωκύσας λιγυ,
πεζω παραγγείλας αφαρ στρατευματι,
116쪽
ἄν αντίποινα παῖς εμὸς πράξειν δοκων τοσόνδε πληθος πημάτων ἐπέσπασε. συ δ' ύπε ναων αι πεφεύγασιν μόρον, ουοῖ τάσδ' ἔλειπες' οἶσθα σημῆναι τορως ἔAΓ. ναων δε ταγοι των λελειμμώων συδην κατ' ουρον ουκ ευκοσμον αἴρονται φυγήν. στρατος δ' ὁ λοιπὸς εν τε Βοιωτων χθονὶ διώλλυθ', οι μεν αμφὶ κρημαῖον γάνος δίψη πονοῖντες, οι δ' ὐπ' ασθματος κενοι διεκπερωμεν ἔς τε Φωκέων χφόνα και Δ π αἰαν, Mηλιῶ τε κόλπον, ου Σπερχειὸς αρδει πεδίον ευμενει ποτω'καντεῖθεν ημας γης Ἀχαιίδος πέδον
και Θεσσαλων πόλισμ υπεσπανισμένους
βιρας ἴδέξαντ' ἔνθα δὴ πλειστοι θάνον δίφη τε λιμω τ' ' ἀμφότερα γαρ ἐν τάδε.Mαγνητικ ν δε γαῖαν ηδε Mακεδόνων χωραν αφικόμεσθ', ἐπ' 'Aξίου πόρον, Βόλβης θ' ελειον δόνακα, Παγγαῖάν τ' ἔρις, Ἐδωνίδ' αἶαυε νυκτὶ δ' ἰυ ταύτη θεὸς
χειμων' α ον σε, πήγνυσιν δε παγρέεθρον αγνου Στρυμόνος' θεους δε τις τὸ πιν νομίζων οὐδαμου τότ' ηυχετο λιταῖσι, γαῖαν ουρανόν τε προσκυνων. επει δε πολλα θεοκλυτω9 ἐπαυσατο στρατος, περα κρυσταλλοπῆγα δια πόρου χωστις μεν ἡμαν πριν σκεδασθηναι θεοῖακτῖνας ωρμήθη, σεσωσμένος κυρει.
φλέγων γαρ αυγαῖς λαμπρὸς ῆλίου κύκλος μέσον πόρον διῆκε, θερμαίνων φλογρ
117쪽
II ερσων, ποθουσαν φιλτάτην ηβν χθονός. ταυτ' εστ ἀληθη' πολλα δ' εὐείπω λέγων κακων α Πέρσαις εγκατέσκηψεν θεός.
ποδοῖυ ε-λλου παντι Περσικω γένει.ι ι γω τάλαινα διαπεπραγμένου στρατοῖ ὼ νυκτὸς ἴψις εμφανης ενυπνίων, ως κάρτα μοι σαφως εδηλωσας κακά. υμεῖς οε φαύλως αυτ' ἄγαν εκρίνατε. φως ο , επε ιοὴ τηο εκυρωσεν φατις
ὐμαν, θεοῖς μεν πρωτον εἴξασθαι θέλω ἔπειτα γη τε καὶ φθιτοῖς δωρηματα ηξω λαβοῖσα πέλανον εξ οἴκων εμων' επισταμαι μοῦν ίς ἐπ' εξειργασμένως, ἀλλ' ες το λοιπον εἴ τι δη λωον πέλοι.υμας δε χρη 'πι τοῖσδε τοῖς πεπραγμένοις πιστοῖσι πιστὰ ξυμφέρειν βουλευματα και παῖ ο , ἰάν περ δεῖρ' εμου πρόσθεν μόλη, παρηγορεῖτε, καὶ προπέμπετ' ες δόμους,
μη καί τι προς κακοῖσι προσθηται κακόν.ω Ζευ βασιλευ, νυν μεν ΓΙερσων των μεγαλαύχων καὶ πολυάνδρων στρατιὰν ολέσας ἄστυ το Σούσων ηδ' Ἀγβατάνων πενθει δνοφερω κατέκρυψας'
πολλαὶ δ' ἀταλαῖς χερσὶ καλύπτρας
διαμυδαλέοις δάκρυσι κόλπους τέγγουσ , ἄλγους μετέχουσαι.
αἱ δ' άβρόγοοι Περσίδες ανδρων πιθεουσαι ἰδεῖν ἀρτιζυγίαν, λέκτρων τ' εὐνὰς ἀβροχίτωνας, χλιδανης ηβης τέρψιν, ἀφεῖσαι,
118쪽
πενθουσι γόοις α κορεστοτάτοις.
κἀγω δε μόρον των οἰχομένων αἴρω δοκίμως πολυπενθη. νυν δη πρόπασα μεν στένει γαῖ' Ἀσὶς εκκενουμένα Ξέρξης μὲν ωγαγεν, τοτοῖ, Ξέρξης δ' ἀπώλεσεν, τοτοῖ, Ξέρξης δε πάντ ἐπέσπε δυσφρόνως βαρίδεσσι ποντίαις. τίπτε Δαρεῖος μὲν οἶτω τότ' αβλαβης επην τόξαρχος πολιηταις, Σουσίδαις φίλος ἄκτωρ, πεζους δὲ και θαλασσίους ὁμόπτεροι κυανωπιδες ναες μ ν λαγον, τοτοῖ, ναες δ' απώλεσαν, τοτοῖ, νῆες πανωλέθροισιν ἐμβολαῖς,
δια δ' Ἱαόνων χέρας; τυτθὰ δ' ἐκφυγεῖν ἄνακτ αυτον ως ἀκούομεν Θρηκης αμ πεδιήρεις δυσχίμους τε κελε ύθους. τοὶ δ' αρα πρωτόμοροι δη, φεν, λειφθέντες προς ἀνάγκαν, ἰη, ἀκτὰς ἀμφὶ Κυχρειας, οὶ,
βαρυ δ' ἀμβόασον ουράνι ἄχη, οὶ,
τεῖνε δε ουσα τον βοῶτιν τάλαιναν αυδάν.κναπτόμενοι δ' ἄλἰ δεινα, φεῆ, σκύλλονται προς ἀναυδων, ε η, παίδων τὰς αμιάντου, οa,
119쪽
ουκέτι δασμοφοροῖσιν δεσποσύνοισιν ἀνάγκαις,
αρξονται. βασιλεία γαρ διόλωλεν ἰσχύς.ουδ' ετι γλωσσα βροτοῖσιν ἐν φυλακαῖς ' λέλυται γὰρ
λαὸς ἐλεύθερα βάζειν,ώ. ἐλύθη ζυγον ἀλκῆς. αἱμαχθεῖσα δ' ἄρουραν
Αἴαντος περικλύστανασος ἔχει τα Περσαν. AT. φιλοι, κακων μὲν ἄστις ἔμπειρος κυρεῖ, ἐπίσταται βροτοῖσιν ύς, όταν κλύδων κακων ἐπέλθη, πάντα δειμαίνειν φιλεῖ ὀταυ δ' ό δαίμων ευροη, πεποιθέναιτον αυτον ἀεὶ δαίμον' ουριεῖν τύχης.
μοἰ γυ ηδη πάντα μὲν φόβου πλέα
ἐν ἔμμασιν τἀνταῖα φαίνεται θεῶν, βια δ' ἰυ ὐσι κέλαδος οὐ παιώνιος τοία κακῶν εκπληξις ἐκφοβεῖ φρένας. τοιγὰρ κελευθον τηνδ' ἄνευ τ' οχημάτων χλιδης τε της πάροιθεν ἐκ δόμων πάλινεστειλα, παιδὸς πατρὶ πρευμ ενεῖς χοάς φέρουσ. ἄπερ νεκροῖσι μειλικτηρια, βι et' ἀφ' άγνης λευκὸν εἴποτον γάλα, της τ' ἀνθεμουργου στάγμα, παμφαες μέλι, λιβάσιν υδρηλαῖς παρθένου πηγῆς μέτα,
120쪽
ποτὸν παλαιῆς ἀμπέλου γάνος τόδε 6isτης τ' αἰεν εν φύλλοισι θαλλούσης ισον ξανθης ἐλαίας καρπος εὐωδης πάρα, ανθη τε πλεκτὰ, παμφόρου γαίας τέκνα. αλλ', ω φίλοι, χοαῖσι ταῖσδε νερτέρωνυμνους επευφημειτε, τον τε δαίμονα 6ao
Δαρεῖον ἀγκαλεῖσθε, γαπότους δ ἐγω τιμὰς προπέμψω τάσδε νερτέροις θεοῖς. XO. βασίλεια γύναι, πρέσβος Περσαις, συ τε πέμπε χοὶς θαλάμους υπο γης, ἡμεῖς θ' υμνοις αἰτησόμεθα 623 φθιμένων πομπους εἴφρονας εἰναι κα ὶ γαίας. αλλὰ χθόνιοι δαίμονες αγνοι, Γῆ τε καὶ Ἐρμη, βασιλευ τ' ἐνερων, πέμψατ' ενερθε ψυχην ες φως' 63oει γάρ τι κακων ἄκος οιδε πλεον, μόνος ἄν θνητων περας εἴποι.η ρ μω μου μακαρίτας ισοδαίμων βασιλεῖς βάρβαρα σαφηγηιεντος τα παναίολ' αἰανη δύσθροα βάγματα : 635 παντάλαν ἄχη διαβοάσω ;νερθεν ἄρα κλυει μου ἔαλλὰ σύ μοι, Γα τε καὶ ἄλλοι χθονίων ἀγεμόνες, 6 οδαίμονα μεγαυχη ἰόντ' αινεσατ εκ δόμων, Π ερσῶν Σουσιγεγη θεοκπέμπετε δ' ἄνω οἱον ουπω 6 5IΠερσὶς αἴ εκάλυψεν.