장음표시 사용
151쪽
γυναικι τούτου φέγγος ηδιον δρακεῖν, ἀπο στρατείας ἀνδρι σώσαντος θεοῖ πύλας ἀνοῖξαι ς ταυτ' απάγγειλον πόσει ηκειν ἄπως τά στ' εράσμιον πόλει' γυναικα πιστην ἰν δόμοις ευροι μολωνοια ερ ουν ελειπε, δωμάτων κύναεσθλην εκείνω, πολεμίαν τοῖς δυσφροσιν, και τἄλλ' ομοίαν πάντα, σημαντηρ νοοῦδεν διαφθείρασαν εν μηκει χρόνον. οὐδ' ιχα τερψιν ουδ' επίψογον φάτιν ἄλλου προς ἀνδρὸς μῶλλον η χαλκου βαφάς.ΚH. τοιόσδ' ο κόμπος της αληθείας γέμωνουκ αισπος ως γυναικὶ γενναία λακεῖν. XO. αυτη μεν ουτως εἶπε μανθάνοντί σοι τοροῖσιν ερμηνευσιν εὐπρεπως λόγοις.
συ δ' εἰπε, κηρυξ, Mενελεων δε πεύθομαι, εἰ νόστιμος γε καὶ σεσωσμένος πάλινξὸν ἴμῖν, τησδε γης φίλον κράτος. ΚH. ιυκ εσθ' ἄπως λέξαιμι τα ψευδη καλὰ ες τον πολυν φίλοισι καρποῖσθαι χρόνον. XΟ. πως δητ' af εἰπων κεδνὰ τἀληθη τύχοις ἔσχισθέντα δ' ουκ εἴκρυπτα γίγνεται τάδε. ΚΗ. ἀνηρ ἄφαντος εξ 'Aχαιῖκοῖ στρατον,αυτός τε καὶ το πλοῖον. οὐ ψευδη λέγω. XΟ. πότερον ἀναχθεὶς εμφανως εξ Ἱλίου, η χεῖμα, κοινον ἄχθος, ηρπασε στρατου ἰΚΗ. εκυρσας αστε τοξότης ἄκρος σκοπου μακρον δὲ πημα ξυντόμως εφημίσω. XΟ. πότερα γὰρ αὐτοῖ ζωντος η τεθνηκότος φάτις προς ἄλλων ναυτίλων εκληζετο ;ΚH. ουκ οἶδεν ουδεἰς ωστ ἀπαγγεῖλαι τορως, πλην του τρέφοντος Πελίου χθονὸς φύσιν.XO. πως γὰρ λέγεις χειμωνα ναυτικῶ στρατω ελθεῖν τελευτησαί τε δαιμόνων κότω ;
152쪽
120 AlΣXΥΛΟΥ ευφημον ῆμαρ οὐ πρέπει κακαγγέλ3γλωσση μιαίνειν χωρις ἡ τιμη θεων. λαυ δ' ἀπευκτὰ πήματ ἄγγελος πολειστυγνῶ προσάπτω πτωσιμου στρατου φέρν,
πολλιυς δε πολλων ἐξαγισθέντας δόμων ἄνδρας διπλῆ μάστιγι, την Ἀρης φιλει, δίλογχον ἄτην, φοινίαν ξυνωρίδα,
τοιωνδε μέντοι πημάτων σεσαγμενον
πρέπει λέγει, παιῶνα τόνδ' Ἐρινύων 6 5 σωτηρίων δε πραγμάτων ευάγγελον
πως κεδνὰ τοῖς κακιῶσι συμμίξω, λέγων χειμων λχαιων οi'κ άμ νιτιν θεοῖς ἔ
ψωμεν ανθουν πέλαγος Αιγαιον νεκροῖς
ημῶς γε μεν δὴ ναυν τ' ἀκήρατον σκάφος ἡτοι τις ἐξεκλεψεν ἡ 'ξητήσατο
θεός τις, ουκ ἄνθρωπος, οἴακος θιγων. τύχη δὲ σωτὴρ ναυστολουσ εφε το,
μετ' εξοκεῖλαι προς κραταίλεων χθόνα. ἔπειτα δ' Αιδην πόντιον πεφευγότες, λευκον κατ' ἔμαρ. ου πεποιθότες τυχη, ἐβουκολουμεν φροντίσιν νέον πάθος,
στρατου καμόντος και κακως σποδουμένου.
153쪽
και νυν ἐκεινων εἴ τις εστοῦν ἐμπνέων, λέγουσιν ἡμιας ως ολωλότας, τί μη ἰημεις τ' ἐκείνους ταυτ' ἔχειν δοξάζομεν. γένοιτο δ' ύς αριστα. Mενε λεων γὰρ .ῶν
πρωτον τε και μάλιστα προσδόκα μολεῖν. ει υ ουν τις ακτις ηλιου νιν ιστορει
και ζωντα και βλεποντα, μηχαvαῖς Διος, ιυπω θέλοντος ἐξαναλωσαι γένος, ἐλπίς τις αὐτον προς δόμους ῆξειν πάλιν. τοσαῖτ' ακουσαc ἴσθι ταληθῆ κλύων.
68o τις ποτ' ωνόμαζεν ω δ' ες το παν ετητύμω μη τις ἄντιν Ουχ ψωμεν προνοίαισι του πεπρωμένου γλωσσαν εν τύχα νέμων ἰ τὴν δορίγαμβρον ἀμφινεικῆ θ' Ἐλέναν ; ἰπεὶ πρεπόντου:ἐλέναυς, ινλανδρος. ἐλέπτολις, εκ των άβροπήνων προκαλυμμάτων επλευσε ζεφύρου γίγαντος αυρα, πολυανδροί τε φεράσπιδες κυναγοi κατ' ἴχνος πλαταν ἄφαντον κέλσαντες Σιμόεντος
'Iλίω δε κῆδος ορθίνυμοv τελεσσίφρων μῆνις ξλασεν, τραπέζας ἀτίμωσιν ἴστερω χρονωκαι ξυνεστίου Διος πρασσομένα, το νυμφότιμον μέλος ἐκφάτως τίοντας, ἴμέναιον, ἔς τότ ἐπέρρεπεν γαμβροῖσιν ἀειδειν.
154쪽
μέλεον αὶμ ἀνατλασα. 7 3ὶ θρεψεν δε λέοντα σίνιν δόμοις ἀγάλακτονιυτως ἀνηρ φιλομαστον, ἰυ βιότου προτελειωις 7ao ἄμερον, ευφιλόπαιδα, s 3ο και γεραροῖς ἐπίχαρτον. κολέα δ' ἔστ' εν αγκάλαις
νεοτρόφου τέκνου δικαν, φαίδρωπος ποτὶ χειρα σαίνων τε γαστρος ανάγκαις. 725
χρονισθεις δ' απίδειξε. 727χος το πρόσθε τοκηων. 37 χάριν τροφῆς γὰρ ἄμειβων, μηλοφόνοισιν ἄγαισιν 73o δαῖτ' ἀκέλευστος ετευξεν' 7 o)ώῖματι δ' οἶκος εφυρθη,
ἄμαχον αλγος θικετ ις, μέγα σίνος πολυκτονον
ἐκ θεώυ δ' ὼρευς τις ἄτας δόμοις προσεθρέφθη. 735 παρ' αυτὰ δ' ελθειν ἐς Ἱλιου πολιν 737 λέγοιμ' αν φρόνημα μὲν νηνέμου γαλάνας, 74
ἀκασκαῖον δ' ἄγαλμα πλουτου, 75οὶ μαλθακον ομμάτων βέλος, δηξίθυμον ερωτος ἄνθος. παρακλίνουσ ἐπέκρανεν δε γάμου πικρας τελευτας, 745δi σεδρος καὶ δυσόμιλος συμένα Πριαμίδαισιν, πομπα Διος ξενίου, νυμφόκλαυτος Ἐρινυς.παλαίφατος δ' εν βροτοῖς γέρων λόγος 75o τέτυκται, μέγαν τελεσθεντα φωτος ολβον 76Qτεκνουσθαι μηδ' απαὰδα θνησκειν, 717-726-727-736. 737-749 75 762. Diuiti ini by Ooste
155쪽
νεαρὰ φάους κότον δαίμονα τε ταν ἄμαχον, ἀπόλεμον,ανιερον θράσος, μελαίνας μελάθροισιν ἄτας, 77oεῖδομέναν τοκεῖσιν. τίει βίον. 78iὶ δικα δε λάμπει μεν ἐν δυσκαπνοις δώμασιν, τον δ' ἐναίσιμον 773τα χρυσόπαστ ἐσθλὰ συγ πίνω χερων 186ὶ παλιντρόποις ἔμμασι λιπουσ' οσια προσέβαλε δύναμιν ου σέβουσα πλούτου παράσημον αἴνω' 78oπαν δ' ἰπὶ τέρμα νωμα. 70iὶ ἄγε δη, βασιλεῖ, Τροίας πτολίπορθ'. λυέως γένεθλον, πως σε προσείπω ἔ πως σε σεβίζω 785
καιρον χάριτος ἰπολλοὶ δε βροτων το δοκε ν εἶναι προτίουσι δίκην παραβάντεc.τω δυσπραγουντι δ' ἐπιστενάχειν 79Oπας τις λοιμος' δῆγμα δε λυπης 18ooὶ οὐδὲν ἐφ' 8παρ προσικνεῖται και ξυγχαιρουσιν ομοιοπρεπεῖς ἀγέλαστα πρόσωπα βιαζόμενοι. ἱστις δ' αγαθος προβατογνωμων, 795 οὐκ ἔστι λαθεῖν ἔμματα φωYὸς 8os τα δοκουντ εἴφρονος ἐκ διανοίας ίδαρεῖ σαίνειν φιλότητι. συ δε μοι τοτε μεν στέλλων στρατιὰν
156쪽
κάρτ' ἀπομουσως ησθα γεγραμμένος, ουδ' εὐ πραπίδων οἴακα νέμων θράσος ακούσιονανδράσι θνησκουσι κομιγγ'νῖν δ' ιυκ απ' ακρας φρενος οὐδ' αφίλως ευφρων πίνος ευ τελέσασι. γνωσει δε χρόνω διαπευθόμενος τον τε δικαίως και τον ἀκαίρως
δίκη προσειπεῖν, τους εμοι μεταιτίους
νόστου δικαίων θ' ών επραξάμην πόλιν Πριάμιυ' δὼας γὰο ουκ ἀπο γλωσσης λοικλύοντες ἀνδροκμητας Ἱλιου ψγθορὰς εἰς αἱματηρον τευχος ου διχορρόπως
ψηφους εθεντι' τω δ' εναντίου κυτειελπὶς προσνει χειρος ου πληρουμένω.καπνω δ' ἀλουσα νυν ετ' ευσημος πόλις. ἄτης θύελλαι ζωσι ' συνθνησκουσα δεσποδος προπέμπει πίονας πλούτου πνοάς τούτων θεοῖσι χρη πολύμνηστον χάριν τίνειν, επείπερ χἀρπαγὰς υπερκόπους επραξάμεσθα και γυναικος ουνεκα
πόλιν διημάθυνεν Ἱργεῖον δάκος, ἴππου νεοσσὸς, ἀσπιδηφόρος λεως, πηδημ' ορούσας ἀμφι ΙΠλειαδων δυσικυπερθορων δε πύργον ωμηστης λέων
θεοῖς μεν ἐξέτεινα φροίμιον τόδε 'τα δ' ες το σον φρόνημα μέμνημαι κλύων και φημὶ ταυτὰ και ξυνηγορόν μ' ἔχροις. παύροις γὰρ ἀνδρων εστι συγγενὲς τόδε, φίλον τον εὐτυχουντ' ἄνευ φθόνου σέβειν. δύσφρων γαρ ἰος καρδίαν προσημενος 8 io
157쪽
ἄUος διπλοίζει τω πεπαμένω νόσον, τοῖς τ' αυτὸς αυτου πημασιν βαρύνεται και τον θυραῖον ἱλβον ει σορων στένει.ειοως λεγοιμ αν ευ γαρ ες πισταμαιομιλίας κάτοπτρον, εἴδωλον σκιας,
μέλψ δ' 'οδυσσευς, ἔσπερ οὐχ ἐκων επλει, ζευ εἰς λοιμος ην ἐμοὶ σειραφόρος
εἴτ ουν θανόντος εἴτε και ζωντος πέρι λεγω. τα δ' ἄλλα προς πόλιν τε και θεους κοινους αγωνας θέντες εν πανηγύρει βουλευσόμεσθα. και το μεν καλως εχον
ἄπως χρονίζον ευ με νει βουλευτέον ἴτω δε και δεῖ φαρμάκων παιωνίων, ητοι κέαντες η τεμόντες ευφρόνως πειρασόμεσθα πημ' ἀποστρέψαι νόσου. υῖν δ' ες μέ θρα και δόμους ἐφεστίους ελθωυ θεοῖσι πρΣτα δεξιωσομαι,οιπερ προσω πέμψαντες Αγαγον πάλιν ωίκη δ' επείπερ ἔσπετ', εμπέδως μένοι. ΚΛ. ἄνδρες πολῖται, πρέσβος Αργείων τόδε, ουκ αἰσχυνοῖμαι τους φιλάνορας τρόπους λέξαι προς υμῶς' εν χρόνω δ ἀποφθίνειτο τάρβος ἀνθρωποι σιν. Oi'κ ἄλλων πάρα
μαθοῖσ', ἐμαυτης δύσφορον λέξω βίοι, τοσόνδ' ὁσονπερ ιυτις ὴν ὐπ Ἱλίω.το μ ν γυναικα πρωτον ἄρσενος διχα ησθαι δόμοις ἔρημον ἔxπαγλον κακον, πολλὰς κλύουσαν κληδονας παλιγκότους και τον μεν ηκειν, τον δ' ἐπεσφέρειν κακουκάκιον ἄλλο πημα, λάσκοντας δόμοις. και τραυμάτων μεν εἰ τόσων ἰτi γχανεν
φάτις, τέτρωται δικτύου πλέον λέγειν. εἰ δ' ην τεθνηκως, ως ἐπληθυον λόγοι,
158쪽
τρισώματός ταν Γηριων ό δεύτερος πολλὴν ἄνωθεν, την κάτω γὰρ ου λεγω χθονὸς, τρίμοιρον χλαῖναν εξηύχει λ.αβων, απαξ ἔκάστω κατθανων μορφώματι. τοιωνδ' ἐκατι κληδόνων παλιγκότων πολλὰς ἄνωθεν ἀρτάνας εμης δέρης ελυσαν ἄλλοι πρὸς βίαν λελημμενης. εκ τωνδέ τοι παῖς ενθάδ' ιυ παραστατεῖ,
εμων τε και σων κυριος πιστευματων,
ῶς χρην, ' εστης' μηδὲ θαυμάσης τόδε. τρέφει γὰρ αυτον ευμεκης δορύξενος Στρόφιος ὁ Φ ρεῖς, ἀμφίλεκτα πεματαεμοὶ προφωνων, τόν θ' ὐπ Ἱλλ σεθεν κίνδυνον, εἴ τε δημόθρους αγαρχίaβουλην καταρρίψειεν, ωστε σύγγονον βροτοῖσι τὸν πεσόντα λακτίσαι πλέον. τοιάδε μέντοι σκηψις ου δολον φέρει. ἔμοιγε μεν δη κλαυμάτων επίσσυτοι πηγαὶ κατεσβήκασιν, οὐδ' ενι σταγών.
ευ οψικοίτοις ν ἔμμασι βλάβας ἔχω, rae ἀμφί σοι κλάουσα λαμπτηρουχίας
ατημελητους αιεν. εν δ' ονείρασι λεπταῖς ἴπαὶ κώνωπος εξηγειρόμην ριπαῖσι θωυσσοντος, ἀμφί σοι πάθη Ορωσα πλείω του ξυνεύδοντος χρόνου. νυν ταλα πάντα τλῶ άπευθῆτω φρενὶ λέγοιμ' ἄν ἄνδρα τόνδε των σταθμων κύνα, σώτηρα ναὸς πρότονον, ἴψηλης στεγης στυλον ποδήρη, μονογενὲς τεκνον πατρὶ, γαῖαν φανεῖσαν ναυτίλοις παρ' ελπίδα, κάλλιστον ημαρ εἰσιδεῖ, εκ χείματος, οδοιπορω διψωντι πηγαὶ οv ρέος. τερπνὸν δὲ τἀναγκαῖον εκφυγεῖν απαν.
159쪽
APAMEMΝΩΝ. ηνειχόμεσθα' νυν δε μοι, φιλον κάρα, ἔκβαιυ άπήνης τησδε, μη χαμαι τιθεὶς τον σου πόδ', ωναξ, Iλίου πορθητορα. ωαι, τί μέλλεθ', αις ἐπέσταλται τέλος
πέδον κελευθου στορνύναι πετάσμασιν εὐθυς γενέσθω πορφυρόστρωτος πόρος ες οωμ αελπτον ως αν ηγηται θικη.
τα δ ἄλλα φροντις οὐχ ἴπνω νικωμένη σει δικαίως ξὶν θεοῖς εἱμαρμένα. ΑΓ. Λήδας γένεθλον, δωμάτων ἰμων φύλαξ, απουσία μοῦν ελας εἰκότως ἰμη' μακρὰν γὸρ ἐξέτεινας' ἀλλ' ἐναισίμως αινεῖν, παρ' ἄλλων πη τοδ ἔρχεσθαι γέρας και τἄλλα μη γυναικος ἐν τρόποις ἐμὲ
ἄβρυνε, μηδὲ βαρβάρου φατος δικην
χαμαιπετες βόαμα προσχάνης ἐμοὶ, μηδ' εἴμασι στρώσασ ἐπίφθονον πόρον τίθει' θεους τ ι τοῖσδε τιμαλφεῖν Πεων ἐν ποικίλως δε θνητον ἄντα κάλλεσιν βαίνειν ἐμοὶ μ ν ουδαμως ἄνευ φόβου. λέγω ςατ' ἄνδρα, μη θεόν, σέβειν ἐμέ.
χωρὶς ποδοψηστρων τε και των ποικίλων κληδων ἀύτεῖ' και το μη κακως φρονεῖν
θεοῖ μέγιστον δωρον. ολβίσαι δε Πηβίου τελευτήσαντ ἐν εὐεστοῖ φίλη. εἰ πάντα δ' ως πράσσοιμεν, ευθαρσης ἐγώ. ΚΛ. και μην τόδ' εἰπὲ μη παρὰ γνωμην ἐμοί. AP. γνωμην μὲν ἴσθι μη διαφθεοοῖντ' ἐμέ. KΛ. ηυξω θεοῖς δείσας αν ίδ' ερδειν τάδε ἔAP. εἴπερ τις, εἰ δως γ' ευ τόδ' ἐξεῖπον τέλος. ΚΛ. τι δ' αν δοκεῖ σοι Dρίαμος, εἰ τάδ' ηνυσεν οῦ ΑΓ. ἐν ποικίλοις αν κάρτα μοι βηναι δοκεῖ ΚΑ. μη νυν τον ἀνθρωπειον αιδεοθης ψόγον. AP. φημη γε μέντοι δημοθρους μέγα σθένει. ΚΛ. ο δ' ἀφθονητός γ' ουκ ἐπίζηλος πέλει.
160쪽
ΚΛ. πιθου' κράτος μέντοι πάρες γ' ἐκων ἰμι AP. ἀλλ' εἰ δοκεῖ σοι ταυθ', ἴπαί τις ἀρβύλας λύοι τάχος, πρόδουλον ἔμβασιν ποδος, ξυν ταῖσδε μ' ἰαβαίνονθ' άλουργέσιν θεων μη τις πρόσωθεν ἔμματος βάλη φθόνος. πολλ.η γὰρ αιδως ἱματοφθορῶν ποσὶ φθείροντα πλουτον αργυρωνητους θ' υφάς.
τη- δ' ἐσκίμί ' τον κρατο ιντα μαλθακως θεὸς πρόσωθεν ευμενως προσδέρκεται
ἔκων γὰρ Ουδ εις δουλίω Πηται ζυγῶ. αυτη δε πολλων χρημάτων ἐξαίρετον ἄνθος, στρατου δωρημ', ἐμοι ξυνέσπετο.ἰκὼ δ' ακουειν σου κατέστραμμαι ταδε, εἶμ ἰς δόμων μέλαθρα πορφυρας σατων - ΚΛ. εστιν θάλασσα, τίς δε νιν κατασβέσω ;τρέφουσα πολλης πορφυρας ἰσάργυρον κηκῖδα παγκαίνιστον, ἐμάτων βαφάς. οἴκοις δ' ἴπάρχει τῶνδε συν θεοῖς, ἄναξ, ἔχει,ε πένεσθαι δ' οὐκ ἐπισταται δόμος. πολλων πατησμιν δ' ύμάτων αν ηὐξάμην, δόμοισι προυνεχθέντος ἐν χρηστηρίοις, ψυχης κόμιστρα τησδε μηχανωμένη.