Aeschyli Tragoediae superstites et deperditarum fragmenta ex recensione G. Dindorfii

발행: 1851년

분량: 368페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

θεοτίμητος δ' οἰκαδ ικάνει.,υν δ' εἰ προτέρων αἶμ' ἀποτίσει

και τοῖσι θανοῖσι θανων αλλων ποινας θανάτων ἀντεπικρανει,

τίς ποτ' αν εἴξαιτο βριτων ἀσινει δαίμονι φυναι τάδ' ἀκούων ἔAΓ. ωμοι, πέπληγμαι καιρίαν πληγὴν ἔσω.

σῖγα' τίς πληγὴ, ἀύτεῖ καιρίως ο υτασμένος οῦ ΑΓ. ωμοι μάλ' αυθις, δευτέραν πε ληγμένος. XO. O . τουργιν ειργάσθαι δοιγῖ μοι βασιλέως οἰμωγματι. X D. γ . ἄλλα κοινωσαίμεθ αν πως ασφαλη βουλεύματα ἰXΟ. L ἐγω μ ν Ῥῖν τὴν εμην γνωμην λέγω, προς δωμα δεῖρ' ἀστοῖσι κηρυσσειν βοην.

και πρῆγμ' ἐλέγχειν ξυν νεορρύτω ξιφει.

X D. cp . καγω τοιουτου γνωματος κοινωνος ων

ψηφίζομαι τι δρῶν το μη μέλλειν δ ακμή. o. r. ψῆν πάρεστι ' φροιμιάζονται γὰρ ως

τυραννιδος σημεια πράσσοντες πόλει. XO. η. πονίζομεν γάρ. ιι δε τῆς μελλους κλέος πέδοι πατιυνυς ου καθεύδουσιν χερί. O. ε . ιυκ οἶδα βουλῆς ῆστινος τυχων λέγω. του δρωντίς ἐστι και το βουλιῶται πέρι.XD. ι. καγω τοιουτος ειμ, ἐπει δυσμηχανωλόγοισι τον θανον τ ἀνιστάναι πάλιν. XO. ια . ἡ και βίου τει νιντες ώδ' υπείξομενδο α ων καταισχυντῆρσι τοῖσδ' ἡγουμένοις ἔXΟ. ιβ . ἀλλ' οi'κ ἀνεκτον, αλλὰ κατθανειν κρατεῖ πεπαιτέρα γὰρ μοῖρα τῆς τυραννιδος.

XΟ. ιγ . ἡ γὰρ τεκμηρίοισιν εξ ιιμωγμάτων μαντευσόμεσθα τάνδρος ώς ολωλότος ἔXΟ. ιν. σάφ' εἰδότας υ τῶνδε θυμουσθαι πέρι το γὰρ τοπάζειν του σάφ' εῖδέναι δίχα.

172쪽

ΚΛ. πολλων πάροιθεν καιρίως εἰρημενων τἀναντί εἰπεῖν Ουκ επαισχυνθήσομαι.

πως γάρ τις ἐχθροῖς ἐχθρὰ πορσύνων, φίλοις

δοκουσιν εἱναι, πημονῆς ἄρκυστατ αν

φάρξειεν, ζψος κρεῖσσον ἐκπαμ ματος ἔ

νείκης παλαιὰς ηλθε, συν χρόνω γε μν

ιυτω δ' ἔπραξα, και τάδ' ουκ ἀρσησομαι, ως μητε φεύγειν μητ ἀμύνεσθαι μόρον.

ἄπειρον ἀμφίβληστρον, ἔσπερ ἰχθύων,

περιστιχίζω, πλοῖτον εἶματος κακίν. παίω οε νιν δίς' καν δυοῖν οιμώγμασι

μεθῆκεν αυτου κωλα' και πεπτωκότι

τρίτην ἐπενδίδωμι, του κατά χθονὸς

βάλλει μ' ἐρεμνη ψακάδι φοινίας δρόσου,

χαίρουσαν Ουδεν ησσον η διοσδοτωγάνει σπορητος κάλυκος ἐν λοχεύμασιν.ως ὐδ' ἐχόντων, πρέσβος Ἀργείων τόδε, χαίροιτ αν, εἰ χαίροιτ , εγω δ' ἐπεύχομαι.

τοσωνδε κρατηρ' ἐν δόμοις κακων ὁδε

X . θαυμάζομέν σου γλωσσαν, ως θρασύστομος, ητις τοιώδ' επ' ἀιδρὶ κομπάζεις λόγον. ΚΛ. πειρῆσθέ μου γυναικος ως ἀφράσμονος. εγὼ δ' ἀτρέστω καρδία προς εἰδότας λέγω' συ δ' αἰνεῖν εἴτε με ψέγειν θέλεις ὁμοιον. ουτός εστιν Αγαμέμνων, ἐμὸς πόσις, νεκρος δε, τῆσδε δεξιῶς χερος

173쪽

η ποτὸν πασαμένα ρυτῶς εξ άλὸς ορμενοντο δ' επέθου θύος δημιθρίους τ' ἀράς ἀπέδικες, ἀπέταμες' ἀπόπολις δ' εσει, μῖσος ἔβριμον ἀστοῖς. ΚΛ. νυν μεν δικάζεις εκ πόλεως φυγην ἐμοὶ και μῖσος αστων δημόθρους τ' εχειν ἀράς,

ιυδεν τοτ ανδρι τωδ' ἐναντίον φέρων''ος ου προτιμων, ώσπερει βοτου μόρον, μηλων φλεόντων ευπόκοις νομεύμασι εθυσεν αυτου παῖδα, φιλτάτη οἰωδῖν, επωδον Θρηκων αημάτων. ου τουτον εκ γρος τῆσδε χρο σ' ἀνδρηλατεῖν, μιασμάτων ἄποιν ; ἐπήκοος δ' εμωυεργων δικαστης τραχυς . I. λεγω δε σοι τοιαῖτ ἀπειλεῖν, ώς παρεσκευασμέν ης εκ των ὁμοίων χειρὶ νικήσαντ εμου ἄρχειν' εὰν δε τουμπαλιν κραίνη θεὸς, γνωσει διδαχθεὶς ὀψε γουν τὸ σωφρονεῖν.XO. μεγαλόμητις ει, περίφρονα δ' ελακες, ἔσπερ ιυν φονολιβεῖ τύχα φρην ἐπιμαίνεται, λίπος ἐπ' ὀμμάτων αιματος ἐμπρέπειν ἄτιτον. ετι σε χρη στερομέναν φίλων τύμμα τύμματι τῖσαι. ΚΛ. και τον ἀκούεις όρκίων εμων θέμιν'

μὰ την τέλειον της ἐμης παιδὸς δίκην, Λτ Ἐρι νυν θ', αἱ σι τονδ' εσφαξ' ἐγω, ου μοι φόβου μέλαθρον ελπις ἐμπατει,εως ἄν αἴθη πυρ εφ' ἐστίας ἐμης Αιγισθος, ως το πρόσθεν ευ φρονων ἐμοίουτος γὰρ ἡμῖν ἀσπὶς ου σμικρὰ θράσους.

174쪽

η τ' αἰχμάλωτος και τερασκόπος καὶ κοινόλεκτρος τοῖὸε, θεσφατηλόγος πιστη ξύνευνος, ναυτίλων δε σελμάτων

ἰσοτριβης. ἄτιμα δ' οὐκ ἐπραξάτην. ο μὲν γὴρ οντως, ἡ δέ τοι κυκνου δίκηντον υστατον μέλψασα θανάσιμον γόον κεῖται φιλητωρ τουΥ, οἰ ο' ἐπηγαγεν εὐγης παροψωνημα της ἐμης χλιδης. XO. φευ, τίς ἄν ἐν τάχροι, μη περιώδυνος, μηδε δεμνιοτηρης μόλοι τον ἀει φέρουσ ἐν ημινMοῖρ' ατέλευτον υπνον, δαμέντος φύλακος εὐμενεστάτου πολλὰ τλάντος γυναικος διαρπρος γυναικος δ' ἀπέφθισεν βίου. ἰω ἰω παράνους Ἐλενα μία τὰς πολλὰς, τὰς πάνυ πολλὰς ψυχὰς ολέσασ' υπο Tροία. νῖν δε τελεία, . .

. . . . . . . . . . . R. . . .

πιλύμναστον ἐπηνθίσω αἱμ' ἄνιπτον.

ΚΛ. μηδὲν θανάτου μοῖραν ἐπεύχου τοῖσδε βαρυνθεί, μην εἰς Ἐλευην κοτον ἐκτρέψης, ως ἀνδρολέτειρ , ῶς μία πολλων ἀνδρων ψυχὰς Δαναων ολέσατ' ἀξύστατον ἄλγος ἔπραξε.XD. δαῖμον. ἔς ἐμπίτνεις δωμασι και διφυίοισι Τανταλίδαι

175쪽

κράτος τ' ἰσόψυχον εκ γυναικων 147O καρδιοδη τον εμοι κρατύνεις. i 8oὶ ἐπι δε σωματος δικανκόρακος εχθρου σταθεῖσ ἐκνόμως υμνον ἴμνεῖν - - επεύχεται. ΚΛ. via, j gρθωσας στόματος γνώμη , t 478τον τριπάχυιον i 8sὶ δαίμονα γέννης τησδε κικλησκων. εκ του γὰρ ἔρως αἱματολοιχὸς νειρα τρέφεται, πρὶν καταλῆξαιτο παλαιὸν ἄχος, νέος ιχωρ. t 8oXO. ἡ μέγαν οἴκοις τοῖσδε δαιμονα και βαρυμ ιν αινεῖ i 0οὶ

ἰη Aη διαὶ Διδι παναιτιου πανεργέτα. τί γὰρ βροτοῖς ἄνευ Διὸς τελεῖται ἔτι τωνδ' ου θεόκραντόν ἐστιν; ἰω ιω βασιλευ βασιλευ, πως σε δακρύσω ἔφρενος εκ φιλίας τί ποτ εἴπω ἔκεῖσαι δ' ἀράχνης εν ἴφάσματι τῶδ'

ἀσεβήῖ θανάτω βίον ἐκπνεων. 'οι μοι κοιταν τάνδ' ἀνελευθερον

KA. αὐχεῖς ειναι τοδε τουργον εμωμωδ' επιλεχθης 'Aγαμεμνονίαν εἶναι μ' ἄλοχον. φανταζόμενος δὲ γυναικὶ νεκρου Ι5oΟ

τουν ό παλαιὸς δριμυς ἀλάστωρ isto

Ἀτρεως χαλεποῖ θοι-τηρος

176쪽

πως πως οῦ πατρόθεν δε συλληπτωρ γένοιτ' αν αλάστωρ. βιάζεται δ' ὁμοσπόροις επιρροαῖσιν αιμάτων μέλας Ἀρης' ὁποι δε και προβαίνων πάχνα κουροβόρω παρέξει.ιω ἰω βασιλευ βασιλεῖ,

πως σε δακρυσως φρενος εκ Φιλιας τι πιτ ει πω ἔ

κεῖσαι δ' ἀράχνης εν ἴφάσματι τω δ' ἀσεβεῖ θανάτω βίον ἰ πνέων. -οι μοι κοίταν τάνδ' ἀνελεύθερον δολιω μόρου δαμεις εκ χερὸς αμφιτόμω βελέμνω.

ΚΛ. Γι- ἀνελευθερον οἶμαι θάνατουτῶδε γενεσθαι.Jουδε γὰρ οbτος δολιαν ἄτη οἴκοισιν εθηκ' ;ἀλλ' εμὶν εκ τοῖὸ ερνος αερθεν, την πολυκλαύτην Ἱφιγενείαν, ἄξια δράσας ἄξια πάσχων μωμὶν ἐν ιδου μεγαλαυχείτω, ξιφοδηλητα θανάτω τίσας ἄπερ ηρξεν.XO. ἀμηχανω φροντίδος στερηθεις ευπάλαμον μέριμναν ἔπα τράπωμαι, πίτνοντος οἴκου. δεδοικα δ' ἔμβρου κτύπιν δομοσφαλητον αιματηρω ψακας δε ληγει.

isso

Di iti sed by Coral

177쪽

8 συ το δ' ερξαι τλητει, κτείνασ

ιν ογ, αχαριν χάριν ἀατ ἔργων μεγάλων α δικως ἐπικραναι ἔτίς δ' ἰαιτύμβιον ού υιν επ' ἀυορ ι θ ίωξιν δάκρυσιν ἰάπτωνα θεια φρενων πονήσει ἔKA. 6υ σε προσήκει το μέλημα λέγειν

τουτο' προς υ νκάππεσε, κάτθανε, και καταθάψομενουχ -ο κλαυθμων των ἐξ οἰκων,

. . . . . . . - .

ἀλλ' Ἱφιγενειά νιν αππασιως θυγάτηρ. πς χθη, παrερ' ἀντιάσατα προς ωκύπορον

πόρθμευμ αχέων περι χεῖρε βαλοῖσα φιλησει. XO. ονειδος ηκει τόδ' ἀντ' ονειδους. δύσμαχα δ' ἐστι κριναι. φέρει φέροντ, ἰκτινει ὀ ό και νων. μίμνει δε μίμνοντος ἐν θρόνω Διος παθειν τον ἔρξαντα. θέσμιον γαρ' τίς αν γοναν αραῖον ἐκβάλοι δόμω9 :κεκόλληται γένος προς ατα.

ἐθέλω δαίμονι τω LIλεισθενιδανῆρκους θεμένη τάδε μεν στέργειν, δυστλητά περ ινθ', g δε λοιπὸν, ιοντἰκ τωνδε δόμων αλλην γενεὰν τρίβειν θανάτοις αὐθένταισι. κτεάνων τε μέρος βαιον ἐχούση παν απόχρη μοι Ι55l-l559α i567- i576 Hi 5 5

sis sin

178쪽

φα- αν ηδη νυν βροτων τιμαόρους θεους ἄνωθεν γης ἐποπτεύειν ἄγη, δω, ἴφαυτοῖς ἰυ πέπλοις Ἐρινύων τον ανδρα τόνδε κείμενον φίλως εμοι.

Aτρεῖς γὰρ αρχων τησδε γης, τούτου πατηρ, πατέρα Θυέστην τον εμὸν, ως τορως φράσαι,αυτου δ αδελφον, ἀμφίλεκτος ων κράτει, ἡνδρηλάτησεν ἐκ πολεως τε και δόμων. και προστρόπαιος ἔστίας μολων πάλιν τλημων Θυέστης μοιραν ηυρ ετ ασφαλη, το μη θανων πατρωον αἱμάξαι πέδον. αἰτοῖ ξένια δε τιῖδε δύσθεος πατηρ'Aτρευς, προθύμως μῶλλοv η φίλως, πατριτωμω, κρεουργον ημαρ εὐθύμως ἄγεινδοκων, παρέσχε δαιτα παιδείων κρεων τὰ μὲν ποδηρη και χερων ἄκρους κτένας

. . . . .

εθρυπτ' ἄνωθεν ῶνδρακας καθημενος

ἔσθει βορὰν ἄσωτον, ως όρας, γένει.

καπειτ επιγνους εργον ου καταιτιον

ωμωξεν, ἀμπίπτω δ' ἀπο σφαγης εμων, μόρι, δ' ἄφερτον Πελοπίδαις επεύχεται, λάκτισμα δείπνου ξυνδίκως τιθεὶς ἀρα, ουτως ολέσθαι παν το ΓΠλεισθένους γένος. ἐκ τωνδέ σοι πεσοντα τόνδ' ιδεῖν πάρα. κἀγω δικαιος τοῖδε του φόνου ραφεύς τριτον γὰρ ἔντα μ' επὶ δέκ άθλίω πατριξυνεξελαύνει τυτθὸν ἄντ' εν σπαργάνοις. Yραφέντα δ' αἰθις ἡ δίκη κατηγαγεν. 5 75

IS S

179쪽

ιυτω καλον δη και τὸ κατθανεῖν εμοι, ἰδόντα τουτον της δίκης ἐν ἔρκεσιν. XΟ. Αιγισθ, υβριζειν ἐν κακοῖσιν οὐ σέβω. συ ο αγορα τονοε φης εκων κατακτανειν, μονος ο εποικτον τόνδε βουλεῖσαι φόνον

ου φημ αλύξειν εν δίκη τὸ σὸν κάρα δημορριφεις, σάφ' ἴα θι, λευσίμους ἀράς.

Al. συ ταῖτα φωνεις νερτέρα προσημενος κωπν, κρατουντων των ἐπὶ ζυγω δορός ἔγνωσει γερων ων ως διδάσκεσθαι βαρυτω τηλικούτω, σωφρονειν ειρημένον. δεσμος δε ααι τὸ γηρας αῖ τε νηστιδες ιυαι διδασκειν εξοχωταται φρενωγιατρομάντεις. ουχ ψας ψων τάδε ἔπρος κροτρα μη λάκτιζε, μη πταίσας μογης. X . γυναι, συ τουδ' ηκοντος εκ μάχης νέονοικουρος ευ ν ανδρος αἰσχύνουσ' ἄμαανδρι στρατηγω τόνδ εβούλευσας μόρον AI. και ταὐτα τα πη κλαυμάτων ἀρχηγεγη. Ορψει δε γλωσσαν την εναντίαν ἔχεις.

σι δ εξορίνας νηπίοις υλάγμασιναξει ' πατηθεις δ' ἡμερώτερος φανει. XO. ως δη σύ μοι τυραννος 'Αργείων ἔσει,ος ουκ, ἐπειδη τωδ' εβούλει σας μόρον, δρῶσαι τόὸ ἔργον ιυκ ετλης αὐτοκτόνως ἰAl. το γαρ δολωσαι πρὸς γυναικὸς ην σαφος εγω δ υποπτος ἐυρὸς η παλαιγενης. εκ των δε τοῖδε πημάτων πειράσομαιαρχειν πολιτων' τον δε μη πειθάνορα ζευξω βαρείαις ουτι μοι σειραφόρον κριθωντα πωλον' αλλ' ό δυσφιλει σκότωλιμος ξύνοικος μαλθακόν σφ' ἐπόψεται.

180쪽

XΟ. τί δη του ἄνδρα τόνδ' απο ψυχης κακης Ουκ αυτὸς ἐνάριζες, αλλά νιν γυνηχώρας μίασμα και θεῶν εγχωρίωνεκτειν ; 'Dρέστης δρά που βλέπει φάος, οπως κατελθὼν δευρο πρευμενεῖ τύχη ἀμφοῖν γένηται τοῖνδε παγκρατης φονεύς AI. ἀλλ' ἰπεὶ δοκεῖς τάδ' ερδειν και λέγειν, γνωσει τάχα.XΟ. εἰα δη, φίλοι λοχῖται, τουργον οὐχ εκὰς τόδε.

ΚΛ.εL δη, ξίφος πρόκωπον πας τις εὐτρεπιζέτω. ἀλλα μην κἀγὼ πρόκωπος ουκ ἀναίνομαι θανεῖν. δεχομένοις λέγεις θανειν σε την τύχηυ δ' αἱρούμεθα. μηδαμως, οῦ φιλτατ' ἀνδρων, ἄλλα δράσωμεν cακά. αλλὰ και τάδ εξαμησαι πολλὰ δυστηνον θέρος.πημογης ο ἀλις γ υπάρχει ' μηδεν αἱματώμεθα. στείχεθ' οι γέροντες ηδη προς δόμους πεπρωμενους, πριν παθεῖν. ερξαντα καιρὸν χρην τάδ' ως επράξαμεν. εἰ δε τοι μόχθων γένοιτο, τῶνδ' ἄλις γ εχοίμεθ' ίν, δαίμονος χολη βαρεία δυστυχως πεπληγμένοι.ὐδ' εχει λόγος γυναικος, εἴ τις ἀξιοι παθεῖν. αλλὰ τούσδ' εμοὶ ματαίαν γλωσσαν ά δ' ἀπανθίσαι, κἀκβαλεῖν επη τοιαῖτα δαίμονος πειρωμένους, σώφρονος γνωμης δ άμαρτεῖν, τον κρατουωτα Ουκ αν 'Αργείων τόδ' εἴη, φωrα προσσαίνειν κακόν. ἀλλ' .γώ σ' εν ἴστέραισιν ἡμέραις μέτειμ' ετι. ιυκ, εὰν δαίμων 'Oρέστην δεῖρ' ἀπευθυνη μολεῖν.ιἶδ' εγὼ φευγοντας ἄνδρας ελπίδας σιτουμένους.

πρῶσσε, πιαίνου, μιαίνων την δίκην επει πάρα.

ἴσθι μοι δώσων ἄποινα τησδε μωρίας χάριν.κόμπασιν θαρσῶν, αλέκτωρ ἴστε θηλείας πέλας. μη προτιμησης ματαίων τῶνδ' ἴλαγμάτων' εγὼ

SEARCH

MENU NAVIGATION