장음표시 사용
221쪽
136 Πα γ α σ α ι, Λημοσθένης ἐν Φιλιππικοῖς. επίνειόν εἰσι 225 Φεραίων αἱ Παγασαὶ; ως Θεόπομπος ἐν τῆ πέμπτν των
Φιλιππικῶν δηλοῖ.Παιανιεῖς καὶ Παιονίδαι. Αἰσχίνης ἐν τω κατὰ Κτqσιφῶντος ' δτ' ἐγράψατο εἰς λειον πάγον ευ μομέλη τον Παιανιέα ανεψιὰν ἔντα αθυμος γραπτέον εἶναι φηοὶ μιανιέα χωρις τοs ι. εἰσὶ δὲ διττοὶ δῆμοι Παιανιέων, τῆς Πανδιονίδος φυλῆς, ους Αιόδωρος καλεῖσθαι φησι Παιανιέαν καθυπερθεν, καὶ Παιανιε- υπένερθεν. ομοίως δ' εκατέρου των δήμων τον Io
δημότην καλεῖσθαί φοσι Παιανιέα. διαφέρουσι ὁε ουτοιτων Παιονίδων, ώς Ἱστρος ἐν 'Aτάκτω υποσγαίνει. μνημονεύουσι δὲ καὶ τούτων οἰ ὐήτορες, ωσπερ καὶ Αείναρχος εν τῶ κατὰ Στεφάνου περὶ του Οχετοὐ.
δωρος δvis . Παλιναίρετος, Αείναρχος ἐν τῆ κατὰ Πολυευ. 226κτου ἐκφυλλοφορηθέντος ἐνδείξει. μήποτε παλιναίρετον λέγει ὁ ρήτωρ τον Πολυευκτον, ἐπειδήπερ Ουκοφαντων τινας, ἔπειτα λαμβάυων δῶρα τουτοις αυτοῖς ἐβοήθει, mως ἐν αὐτῶ τῶ λόγω δείκνυται. ῆ οτι συκοφάντης άλους ἐζημιουτο καὶ δια τοsτο ἐκωλύετο λἐγειν, πρὶν ἀποfῖσαι την ζημίαν ην ωφειλεν ἔπειτα ἀποτίσας την ζημίαν, πάλιν ελεγεν, ως δηλουται καὶ τosτο ἐν τῶ λόγω. ἔτι γὰρ τους τοιούτους ἐκάλουν παλιναιρέτους καὶ τοὐς ει ἀποχειροτονηθεντας την αρχὴν καὶ πάλιν χειροτονηθέντας, μπολίς τε εν Βάπταις δηλοῖ καὶ 'Αρχιππος ἐν τοῖς γουσι λιγων, αἷρουμένους τε πραγμάτων ἐπιστάτας ἀποδοκιμάζειν πάλιν. M
222쪽
δομηθέντων Πίνδαρος Θιθυράμβοις.s Παλίνσκιον. Ἱσαῖος ἐν τῶ προς Ῥργεῶνας, Μῆτε παλωσκιον γίγνεdθαι τὰ χωρίον, αντὶ τω συσκιον.
προς τοῖχον ἐκινήθησαν εν παλινσκίω, ' 227αντὶ του ἐν σκοτεινῶ Σοφοκλῆς γνάχω, - , ' . Io χειμῶνι συν παλινσκίω,
Παλίμβο λον, - Αἰσχίνης ἐν τῶ περὶ τῆς παραπρεσβείας. ὁ πολλάκις ἐμπολῆ μεταβεβλωένος, παλίμπρατος, παλίμβολος λέγεται, ώς δῆλόν εστιν ἔκ τε τοὐ Λεινάρχου
Is κατὰ Πολυεύκτου καὶ εκ τοὶ Μενάνδρου Σικυωνίου.
Παλληνευς, 'Pπερίδος ἐν τῆ υπὲρ Σαιρεφίλου απολογία. Παλλῆν', δῆμος τῆς 'Αντιοχίδος. το δὲ ἐκ τόπου ἐπίῆρ μα μιναρχος ἐν τῶ κατὰ Στεφάνου Παλ-λῆν θέν φησιν. ὁ ουν δημότης Παλληνευς. οτι δ' ἐστὶ 2ο καὶ ἐν Θράκρ Παλλήνη γνώριμον. Παλαμναῖος, Υπερίδ'ς ἐν τῶ κατὰ Θ μά-δου. αυτοχειρία τινὰς ἀνελόντας, τῆ παλ-ν, παλαμ- ναίους εκάλουν, ώς καὶ Ἀντικλείδος εν εξ γητικῶ υπο- σημαίνει.
25 Παμβωτάδ εις, Θημοσθέν ς ἐν τῶ προς Νικο- στρατον. Παμβωτάδαι τῆς Ἐρεχθηῖδος δῆμος. Παναθήναια, Λημοσθένζς Φιλιππικοῖς. διττὰ 228 Παναθήναια Θετο 'Aθήννσι, τὰ μεν καθ' εκαστον ἐνιαυτὸν, τὰ δε διὰ πενταετηρίδος, ἄπερ καὶ μεγάλα 138 3ο ἐκάλουν. Ἱσοκράτης Παναθροαῖκῶ φοσι ' Μικρὼν δεκρὼ τῶν μεγάλων Παναθροαίων. Θαγε δε την εορ τὴν ὁ Ἐριχθόνιος ὁ μαίστου, καθά φησιν Ελλάνι- κός τε καὶ 'Aνδροτίων εκάτερος - πρώτy Ἀτθίδος. προ τούτου δε 'Aθήναια ἐκαλεῖτο, ώς δεθήλωκεν Ἱστρος εο ιν τρίτη τῶν 'Aττικῶν.
223쪽
Π άνακτος, Λημοσθένης κατὰ Κόνωνοeὲ ' πόλις ἐοτὶ μεταξὐ τῆς Ἀττικῆς καὶ τῆς Βοιωτιας, ως καὶ Ευ-
ριπίδης εν Αἰγίδι μνημονεύει. Θουκυδίδης μεν οὐν Ου- δετέρως καλεῖ τὰ χωρίον εν : τε ἀλκοις καν τῆ πέμπτMiἀὐρενικῶς δε δε νανδρος ἐν 'φώδεσιν. . . sΠανδαισία, Ἱσαῖος εν τω προς Βαδοντα. ἔστιμεν τουνομα πολλάκις καὶ ἐν τῆ αρχαὶ κωμωδία. πανδαισία δέ ἐστι το πάντα εχειν ἄφstoνα καὶ μηθεν ἐλλείπειν ἐν τῆ δαιτί. ἡ γὰρ του Βιδυμου ἀπόδοσις πε
Πάνδεια, εορτή τιςυθὴν ρσι, μετὰ Αιονυσια αροι θνη. 229 Πάνδημος 'Aφροδίτη, ππεtἱδης ἐν τῶ κατὰ Πατροκλἐους, εἰ γνήσιος. -ολχMωρος ἐν τῶ περὶ Θεῶν πάνδ'μόν φθοιν ωθήνγι κλ θῆναι τqν ἀφιδρυ- θεῖσαν περὶ την ἀρχαιαν αγορὰν διὰ τὰ ἐνταυθα Is πάντα τον δῆμον συνάγεσθαι το παλαιὰν ἐν ταῖς ἐκκλησίαις - ἀς ἐκάλουν αγορίς. Νίμανδρος ἐν εκτω M- λοφωνιακῶν Σόλωνά ς σι σώματα ἀγοράσαντα ευπρεπe ἐπὶ στέγης στῆσαι διὰ τοὐς νέους καὶ ἐκ τῶν περιγινομένων χρημάτων ἱδρυσασθαι Ῥφροδίτης πανδῆμου ἱερόν. 20 ἔστι δε πάνδημον πάγκοινον. Πανδοσία, Φιλιππικοῖς Λημοσθένης. περὶ τῆς ἀλώσεως τῶν ἐν Κασσωπεία πόλεων, ων εστι καὶ Πανδοσία, Θεόπομπος ἐν τρίτν ἱστόρηκεν. Π αν δ ιωνὶς, Λημοσθένης κατὰ Μειδίου. μία τῶν 25 δέκα φυλῶν παρ' 'o ναίοις ἐστὶ, κληθεῖσα απὼ Πανδίονος τos 'Eριχθονἱου, ώς ἄλλοι τε πολλοὶ λέγουσι καὶ Γπεοίδης ἐν τῶ υπερ Φορμησίου.
139ὶ Πάνδροσος, ἴνομα γυναικός. 23 f Παραγραφὴ οὐ μόνον ἐπὶ τω κοινΟὐ καὶ γνω- ωοίμου τίθεται παρὰ ρήτορσιν, ἀλλ ' ἰδίως γσοκράτης ἐν τῶ κερὶ τῆς Ἀντιδόσεώς φησιν ' Λέξαι ἀρξάμενος απὰ τῆς πα- οπραφῆς, ὀπερ ἐστὶν απὰ τῆς γραφῆς, ῆς μέχρι νυππαὐάγραφον καλο-- καὶ ἔσα τὰ λεγόμενον, ἀφ' οὐκ ἐγραψα ' τosto δ' ἄν εἴη, ἀφ' οὐ παρεθέμην. 6 δ' 35
224쪽
Υπερίδης ἐν τῶ κατὰ Ἀζμοσθένους οὐδὲ μιχρι παραγραφῆς φησὶν ἀντὶ τοὐ ουθὲ μέχρι τινος ώρισμένου χρόνου καὶ παραγεγραμμένου, ο εστι περιγεγραμμένου. Παραγγελία. οσο σπουδὴ καὶ παραγγελία περὶ 5 τουτονὶ τον αγῶνα γέγονε. καὶ Αἰσχίνης οε τρόπον τινὰ τῆ αυτῆ διανοία ἐχρήσατο ἐν τῶ κατὰ Κτησις - τος ' Tqν μεν παρασκευὴν ὁρῆτε ώ ἄνδρες Ἀθηναῖοι καὶ την παράταξιν, οσο γεγένηται, καὶ τὰς κατ' αγορὰν δεήσεις αIς κἐχρηνταί τινες. Aείναρχος εν τῆ κατὰ Πο-1o λυεύκτου ἀποφάσει, Καὶ τὰς ἰοίας παραγγελίας γεγενq-μένας καὶ τὰς δεήσεις. Παράκλησις, αντὶ τοs προτροπῆ. Σσοκράτης
ΠαριανέσεσC Aιόπερ ημεῖς ου παράκλοσιν ευρόντες, αλλὰ παραίνεσιν γράψαντες. τίθεται μέντοι σπανίως καὶ231
15 ἀντὶ τῆς δεήσεως. Λυκοsργος ἐν τῶ περὶ τῆς γερείας
προειπών ' Εἰ μεν υπερ ἰδίου τινος ἰν ὁ ἀγων, ἐδεόμην ἄν υμῶν μετ' ευνοίας ἀκουσαί μου, μετ' ολίγον φησίπι Νυνὶ δε αυτούς υμἁς οἶμαι τοὐτο ποιήσειν καὶ χωρὶς παρακλήσεως τῆς ἐμῆς. ao Πάραλος, Θημοσθένης Φιλιππικοῖς. μία τῶν παρ' '- ναίων προς τὰς δημοσίας χρείας διαπεμπομένων τριηρῶν, ἀπό τινος ειω- τουνομα λαβουσα Παράλου. οἱ δὲ ἐπιβεβρκότες αυτῆς ἐκαλοsντο Πάραλοι, ΟΤδιὰ ταυτην τὴν υπορεσίαν τέτταράς τε ὀβολους ελάμβα 25 νον καὶ τὸ πλεῖον. μέρος ενιαυτοὐ οἴκοι ἔμενοπι ἄλλα τέ τινα Γπῆρχον αυτοῖς παρὰ τῆς πόλεως, ῶς φησιν Υπερίδης ἐν τῶ κατ' ' χεστρατίδου. μέμνηται δε τοs
Παράλου ῆρωος καὶ Φύλαρχος ἐν τῆ εἰκοστῆ πρώτρ. 1403Παράβυστον. οὐτως ἐκαλεῖτό τι τῶν παρ' -'so ναίοις δικαστηρίων, ἐν ω ἐδίκαζον οἷ ενδεκα. -τιφῶν ἐν τῶ προς κοκλέα περὶ ορων. μνημονευουσι δ' -τos ἄλλοι τε τῶν κωμικῶν καὶ Πιροκλῆς ἐν Ῥοεσταυτοκλείδη. ἐκαλεῖτο δέ τις ἐν τοῖς νυμφικοῖς δωμα-232τίοις καὶ κλίνη παράβυστος, ἡς μέμνηται Tπερίδος ἐν
s6 τῶ κατὰ Πατροκλέους. λέγεσθαι δ' Ωικε ταυτα κατὰ
225쪽
-- 142-- μεταφορὰν απὰ τῶν ἐν τοῖς φορτίοις παραβυσμάτων, τουτέστι παραπληρωμάτων. Παραπεπτωκώς, ἀrπὶ του υποπεπτωκώς. Apμοσθέν'ς ἐν τῶ κατὰ Στεφάνου. Παρακατ αβολη καὶ παρακαταβάλλειν. οἱ θἀμφισβητοsντες χρημάτων τινῶν δεθζμευμένων προς την
πόλιν καὶ οἱ περὶ κλήρων ῆ επικλήρων προς ἰδιώτας
ἀντιδικουντες αργύρων τι κατετίθεσαν καὶ τούτου
ἐχρῆν αυτούς στέρεσθαι, εἰ την δίκην ἡττηθεῖεν. ἐπὶ μεν ουν των προς τό δημόσιον ἀμφιοβοτήσεων δῆλον Ιοἐστιν ἔτι τὸ πέμπτον μέρος τos ἀμφισβητουμένου κατετίθετο. περὶ μεν ουν των δημοσίων πολλαχοs ειρηται τῶ Aυσία, ῶσπερ ἔν τε τῶ προς 'Aλκιβιάδην περὶ οἰκίας καὶ ἐν τῶ προς υσωπίδωρον περὶ οἰκίας. περὶ δε τῶν κληρικῶν αλλοι τε πάλιν εἰρήκασι οξτορες καὶ 'Tπερί- Isδης ἐν τῶ περὶ τῆς Ἱππέας κλῆρου δευtἐρω. Aζμοσθέν ς μέντοι ἐν τῆ προς Πανταίνετον παραγραφῆ περὶ ἰδίας 233 τινος δίκης φησί ' Καὶ μετὰ ταυτα προσκαλεῖταί με τροδίκην πάλιν, επειδὴ θῆττον ἀνείλετο τὰς παρακαταβολάς, Παραβάλοιτο, αντὶ τοὐ παραπέμψαιτο. Αἰσχί- mν ς κατὰ Κτησιφῶντος. Πάρεδρος, Λυκοὐργος ἐν τῶ περὶ τῆς Ἱερείας. πολύ ἐστι τουνομα παρά τε τοῖς ρήτορσι καὶ ἐν τῆ αρχαία κωμωδία. 'Αριστοτέλης δ' ἐν τῆ 'Aθηναίων πολιτεία φησί ' Λαμβάνουσι δε παρέδρους ο τε αρχων καὶ 25 14lὶό πολέμαρχος, δυο εκάτερος Ους αν βούληται. καὶ Ου- τοι δοκιμάζονται ἐν τῶ δικαστηρὶ πρὶν παρεδρεύειν καὶ ευθύνας διδόασιν, ἐπὰν παρεδρεύωσιν. Παρεῖαι οφεις, Aημοσθέν ς ὐπὲρ Κτησιφῶντος. παρεῖαι ονομάζονταί τινες οφεις παρὰ τὼ παρειὰς μεί- ωζους ἔχειν, ώς καὶ Κρατῖνος ἐν τῶ Ποφωνlω υποσημαίνει. ὁ δὲ Υπερίδης ἐν τῶ κατὰ φμάδου γράφει
et tἱ Eἶναι δε τοὐς ρήτορας ὁμοίους τοῖς οφεσι ν τούς τε γὰρ οφεις μισοτοὐς μεν εἶναι πάi τας ' τῶν δεοφεων αυτῶν τοὐς μεν ἔχεις τοὐς ανθρώπους ἀδικεῖν, 35 τοὐς δε παρείας αυτοὐς τους ἔχεις κατεσθίειν.
226쪽
143Παὐήησιάς, ἀντὶ του βλασφημίας καὶ λοιδορίας. 234
οκρει ς Βουσίριδι καὶ περὶ του ζεύγους. Παρακρούεται, αντὶ τos ἐξαπατῶ. πολὐ δε ἐστι παρὰ τοῖς ἄλλοις Ἀττικοῖς και παρὰ Λημο- ει ἐυο τοῖς Φιλιππικοῖς. μετῆκται δε τοὐνομα απὰ τοs τοὐς ἱστάντας τὶ ῆ μετροὐντας κρούειν τὰ μέτρα καὶ διασείειν ενεκα του πλεονεκτεῖν. και ώς Σοφοκλῆς που,
Παρασκήν ια, Λημοσθένης ἐν τω κατὰ Μειδίων. Io ἔοικε παρασκήνια καλεῖσθαι, ως καὶ Θεόφραστος εν εἰκοστῶ νόμων υποσθμαίνει, ὁ περὶ την σκηνὴν αποδεδειγμινος τόπος ταῖς εἰς τον αγῶνα παρασκευαῖς. ὁ δεαδυμος τὰς εκατἐρωθεν τῆς ὀρχήστρας εἰσόδους Ουτω φησὶ καλεῖσθαι.
Is Παράσημος ρήτωρ, Λζμοσθένης ἐν τω υπὲρ
Κτησιφῶντος. ἐκ μεταφορῆς ει ρqται απὰ τῶν νομισμάτων, δ καλουσι παρασημα ' ἐτοι ἔτι υποχαράττεται υπὰ τῶν αργυραμοιβῶν σημείω τινὶ, ο τον φαυλότητα δ λοῖ, ἐπειδὴ παρατετύπωται καὶ παρακεχάρακται. ἔτι γαρm ἐπι νομισμάτων λέγεται τὰ παράσvμον, δεδήλωκεν ὁ235ρήτωρ ἐν τῶ κατ 'Αριστοκράτους. Παράστασις , Υσαῖος ἐν τῶ περὶ τοὐ Πυρρου 142ὶ κλήρου. τουνομα παρὰ πολλοῖς εστιν 'Aττικοῖς. εστι δεδραχμὴ καταβαλλομένη υπὸ τῶν δικαζομενων τὰς ἰδίας 25 δίκας. Μένανδρος Μισογύνy, - ελκει δε γραμματίδιον ἐκεῖσε δίθυρον καὶ παράστασις μία δραχμή.λωτοτέλης δ' ἐυ 'A -ων πολιτεία περὶ θεσμοθε-BO τῶν φησιν Ουτως ' MAEὶ δε γραφαὶ προς αυτ ς, ῶν παράστασς τίθεται, ξενίας καὶ δωροξενίας, ἄν τις δῶρα δους αποφυγν την ξενίαν καὶ ψευδεγγραφῆς καὶ ψευδο- κλησίας καὶ βουλευσεως καὶ ἀγραφίου καὶ μοιχείας. -- μήτριος δὲ ὁ Φαληρεῶς ἐν τοῖς περὶ νομοθεσίας τοὐςs5 διαιτητάς φησι λαμβάνειν τὰς δραχμὰς, μίαν μεν α
227쪽
τῆς λήξεως, Θ παράστασιν εκάλουν, ἐτέραν δε κατὰ
υπωμοσίαν ἐκάστην. . Παο αφρυκτωρεῖν, Θείναρχος ἐν τῆ κατὰ Θει-Hου ἐνδείξει. τὸ τοῖς φρυκτοῖς παρὰ το προσῆκον κει236χρῆσθαι, τουτέστιν ἐπὶ συμφέροντι μεν τῶν πολεμίων, 5
ἐπὶ βλάβρ δὲ τῶν φιλιων, ουτως ε λεγον, ώς ό αυτους ἐήτωρ εν τῶ λόγω αὐτῶ ἐξηγήσατο. Παρεγγύησε καὶ παρεγγυηθέντας, Σσαῖος ἐν τῆ προς Αιοφάνην ἐπιτροπῆς απολογία φησί μεν
παρὰν τόδε παρ' ἐτέρων μεταλαβεῖν παρεγγυησεν, αντὶ Ιοτου παρέδωκεν ἐντειλάμενος ἐκατέρω, τῶ μεν λαβεῖν, - δε δosναι. καὶ πάλιν φησί ' Λ μεν ἐμos διαλύσαμεας, δύο τάλαντα καὶ τριάκοντα μνας, τὰ δε του γεωργου παρεγγυζθιπιος, αντὶ τοs παραλαβόντος. Παρελθεῖν, αντὶ τοὐ νικῆσαι. Aημοσθένος υπερ Is Κτησιφῶντος.
143 Παρουσἰα, αντὶ του περιουσία, ῆ αἰτlα πλούτουουσία. Aημοσθένης ἐν τῶ περὶ συντάζεως καὶ Λείν - χος ἐν τῶ υπερ τῆς νεώς, καὶ Κράτvς Sqρίοις, ἔχοντες ευπαθῆ βίον παρουσίαν ΕΟ τε χρημάτων. Παὐράσιος. Σσοκράτης ἐν τῶ περι τῆς Ἀτιδόσεως. ἔτι μεν ζωγράφος Παρράσιος πάντP δῆλον. βας δε εν ὀγδον περὶ Ζωγράφων διεξέρχεται τὰ περὶ τον ἄνδρα. φησι δ' αυτον ειναι υἱὼν καὶ μαθητὴν α asνορος, πιέσιον δε τὰ γένος. Πασίνους, γωκράτης Αἰγινητικῶ, ὀνομα κύριον. 'Πασίων, ἔνομα κύριον τραπεζίτου. Πατταικίων, ἄνομα κύριον. κλέπτης καὶ το χωροῖος. ' MΠεδιακὰ, Λυσίας ἐν τῶ κατὰ Φιλίππου επιτροπῆς, εἰ γνήσιος ὁ λόγος ἐστι. μοῖρα τῆς ωττικῆς ἐστιν.
απὼ του συμβεβηκότος ἐκαλεῖτο πεδίον. εἶχε δε καὶ προβάτων νομὰς καὶ τὰ ἐντευθεν, ώς ἔοικεν, ἐκαλεῖτο επεδιακά. ἔστι καὶ παρ' ἄλλοις ψήτορσι τούνομα. 35
228쪽
Πεδάριτος, οκράτης ἐν τφ περὶ Ἀρχιδάμου. τῶν ἐκ Λακεδα*ονος ἐκπεμφθέντων ἔστιν Ουτος ήρμο στης ἀνὴρ, εις τῶν γεγονότων καλῶν, ως φησι Θεόπομπος ιν δευτέρα Tλληνικῶν. 5 Πεζέταιμος, Λημοσθένqς Φιλιππικοῖς. λαιμένης ἐν πρώτω Φιλιππικῶν περὶ Ῥλεξάνδρου λέγων φησίν ' Ἐπειτα τους μεν ἐνδοξοτάτους ἱππεύειν συνειθίσας, εταίρους προσηγόρευσε, τους δε πλείστους καὶ τους πεζους εἰς λόχους καὶ δεκάδας καὶ τὰρ ἄλλαa Io ἀρχὰς διελών πεζεταίρους ώνόμασεν μως ἔκει-οι, μετέχοντες τῆς βασιλικῆς εταιρὶς, προθυμότατοι δια. 238 τελῶσιν δντες. Πέλανος, -κο γος ἐν τῶ περι τος Σερεως. πολλάκις ἐστὶ τουνομα παρὰ πολλοῖς τῶν αρχαίων. 'AmoL H4 1s λώνιος δ' ὁ Ῥχαρνευς ἐν τῶ περὶ τῶν Ἀρτῶν ουτωγράφει Uμοιως δε καὶ ὁ προσαγορευόμενος πέλανος.λθεται δε πέμματά τινα τοῖς θεοῖς γινόμενα ἐκ τos ἀφαιρεθέντος σίτου ἐκ τῆς ἄλω. Σαπνυρίων δ' ἐν Γι λωτι φησι m πέλανον καλούμεν ημεῖς οἷ θεοὶ, ἁ καλεῖτε σεμνῶς ἄλφιθ' υμεῖς οἱ βροτοί. Αίδυμος δε κυρίως φησὶ τὰ ἐκ τῆς παιπάλης πέμμα, ἐξῆς ποιούνται πέμματα ' ῆ καὶ απὰ του πεπλατυνθαι, ἐδτι καὶ λευκά ἐστιν. χμηρος, ει οτε πέρ τε χιὼν ἐπάλυνεν ἀρουρας. ἡ διὰ τὀ φανὰν ειναι, Ο ἐστι λευκόν. Eυριπίδης μέντοι ἐν τφ Uρἐστρ ἰδίως φησὶν, - εκ δ' ἄμορξον αθλίου στόματος αφρώδη πέλανον. M oπερ τον ἐπὶ τοὐ στόματος ἀ-ὀν δηλοῖ.Πεντακοσιομέδιμνοι, Λυσίας ἐν τφ περὶ τῆς 'ονομακλέους θυγατρός. ὁτι τέσσαρα τελη ἐποίησεν παίων απάντων Σόλων, ἄν ἐσαν καὶ οἱ πεντακο- 239σιομέδιμνοι, δεδήλωκεν ωριστοτέλης ενυθηναίων πoλατεία. M Πεπάρηθος. φμοοθίνης ἐν τῶ νπερ Κτησιφῶν-
229쪽
τός φησι ' Καὶ τqν Πεπαρμου πόρθησιν. νῆσός ἐστιν αυτη οὐκ ἄποθεν αβοως. Πείσω ν, Λυσίας ἐν τῶ κατ' Ερατοσθένους. εἴς
Πεντηκόνταρχος, ὁ τῆς πεντηκοντόρου ἄρχων, άς δηλοῖ /μoοθίκης ἐν τῶ περὶ του επιτριηραὐχήματος οτι δε πεντηκόντορος ἐκαλεῖτο ἡ ναυς η υαδ πεν- , τήκοντα ἐρεσσομινο πρόδὐον. . . Is 240 Πεντηκοστὴ καὶ πεντηκοστευε σθαι καὶ
ταυτα δ' ἐστιν εὐρsῖν ἔν τε τῶ κατὰ Μειδίου καὶ ἐν 20 τῶ προς την Αακρίτου παραγραφην Βημοσθένους καὶ
ΤηερIδου ἐν τῶ περι τῶν Είβούλου δωρεῶν. Πέπλος, Ἱσαῖος ἐν τῶ περὶ τῶν εν Μακεδονίεὐηθέντων. περὶ τos πέπλου τοὐ ἀναγομένου τ9 'Aθηνῶτοῖς μεγάλοις Παναθηναίοις ου μόνον παρὰ τοῖς ρῆ- 25τορσίν ἐστι μνήμη, αλλὰ και παρὰ τοῖς κωμικοῖς, ' fΠεργασῆ θεν, χοαῖος ἐν τῶ καtὰ Θεοτ μου. Περγασῆ δῆμος τῆς Ἐρεχθηῖδος'. τον μέντοι δημότην διχῶς λέγεσθαι φασι, Πέργασέα τε και Περγασῆθεν. Περίανδρος, ὀνομα κύριον. soΠερι τῆς ἐν Αελφοῖς σκιες. Λημοσθένης
Φιλιππικοῖς. Αίδυμός φησι την περὶ ἔνου σκιῆς παροιμίαν παραπεποιῆσθαι υπο τοὐ ρήτορος λέγοντος περιτῆς εν Αελφοῖς σκιῆς ' λέγεσθαι δ' αὐτὴν ἐπὶ τοῖς περιτῶν μηδενὸς ἀξίων μαχομένοις. 8s
230쪽
ο Περίοδος. Λημοσθένης Φιλιππικοῖς φησιν Ἐπεὶ ἔτι γε ωσπερ περίοδος ῆ καταβολὴ πυρετοs. περιοδικὰ νοσήματα καλουσιν οἱ ἰατροὶ τὰ τεταγμένως ἀνιέμενα καὶ αὐθις ἐπιγινόμενα, οἷον τριταίους καὶ τεταρταίους. καὶ γὰρ επὶ τούτων οἱ κάμνοντες δοκουσιν ἐν ταῖε τῶν Io ἀνέσεων ὴμέραις μζοεν νοσεῖν, αλλὰ υγιεῖς εἶναι.Περ ιοίκιον, Ἱσαῖος ἐν-τω προς Μενεκράτσ. καὶ τὼ περιοίκων καὶ τὴν οἰκίαν. μήποτε δ ημεῖς
Περίπολος, Αἰσχίνης ἐν τω περὶ τῆς παραπρεσ-Is βείας. 'Αριστοτέλης ἐν 'Aθηναίων πολιτεία περὶ τῶν ἐφήβων λέγων φησὶν.oλως' τον δεύτερον ἐνιαυτὸν ἐκκλησιας ἐν το θεάτρω γενομένης, αποδεξάμενοι τφδήμω περὶ τὰς τάξεις καὶ λαβόντες ἀσπίδα καὶ δόρυ παρὰ τos δήμου περιπολοsσι τὴν χώραν καὶ διατρέβου-- σιν ἐν τοῖς φυλακτηρίοις. παρατηρη ἐον οὐν οτι ὁ μενυριστοτέλης ἔνα φησὶν ἐνι τῶν ἐν τοῖς περιπόλοις 242 γίγνεσθαι τοὐς ἐφήβους, ὁ δε Αἰσχίνης δύο ' καὶ τάχα διὰ τουτο ἐπεσεμνύθη τos πράγματος ὁ ρήτωρ, καἰπερ πάντων των ἐφήβων ἐξ ανάγκος περιπολούντων, -τὀρα δύο ἔτη γέγονε ἐν τοῖς περιπόλοις ' διὰ καὶ μαρτυρων ἐδήλωσεν αὐτω.
Περίστατοι, Ῥοκρά ς περὶ τῆς Ἀτιδόσεως
Θαυματοποιίαις ταῖς Οὐδὲν ώφελούσαις, -δ δὲ .των ανοητων περιστάτοις γινομέναις, αντὶ τos περὶ ας κύ- ω κλω ῖστανται οἷ θεώμενοι. τὰ ὀνομα καὶ ἐν 'Αριιο-pἐμὶ καὶ παρ' Εὐπόλιδι εν Κόλαξι. . Περιστασιν. Λείναρχος Ἀψρ νικῶ Μετὰ ταύτατου Αάμωνος, ἐδη περὶ αναγωγὴν ἄντα με περίστασιν ποιήσουσιν. οὐ καὶ μαρτυρεῖν ἀξιουντο , καὶ τὰ εξῆς, εο μήποτε τοιουτόν ἐστι τὰ λεγόμενον, ἐν κυκλφ περώ-- ι H et A