장음표시 사용
391쪽
reptione ac Uerstas Callimachum. Rerum enim Potie- halitur viri decem . qui post eos qui Tra Finta vocabantur constituti fuerati t. Ceteriam de vIris decem qui Ailaenis creati fueriant litam abrogat uni viris traginta osset i inperatina . et de illis quae Scotula sunt. dixit, Androtion libro tertio. Homana autem decem magiεtratu una Urisqtie Dec tu Chus vocabatur, ut Lysias declarat, ' in oratio ite iselae inscribitur περὶ του χιογόνους κλήρου. Seil videtur scribetuliam . περι δὲ των κατὰ κατάλυσιν. Inaria o nec κατῶ satis placet, veriIm Naal in1 μετά. Quin
Eliani in principio tritius observatioriis, non δέκα, sed oι δέκα. pro eo quo et Liatini dicerent I)ecem viri scrip-
utri ab Harpocratione fuisse verisimile est: citriani omni . I O requiratur articuli1s, ut etiam legi ni Is Circa Principium Illius παραγραφῆς a luerSus Callimacriam. ῆρχον μεν γὴρ οι δέκα, οἱ μετὰ τους τριάκοντα καταστάντες RC UC- .risimile sit, quiana liunc autor Praefixisset. a quopiani fuisse siti, latuio. Paod orta inena alphabeti cum interrutraperet.
At in Paliath. ubi non dέκα simpliciter, sed δέκα μόνουeἄνδρας lixit. merito atticari iura omisit. Fortasse aiate in pro dεκαδουχος εUSPi Cetur clia is pium Scrit endurn dεκάono-χος. De Pia sua picione ville quae dicentur in observatione proxime sequente nominis δεκαδαρχία. AERA BAPXIA, 'Doκράτης. τὰς μεν υ πο Αακεδαιμο νίων κατασταθείσας πολεσι δεκαδαρχίας συνεχῶς ονομαζουσιν οἱ ἴστορικο I. o μέντοι Ισοκρα ς εν τω IIαναθηναῖκω τρόπον
τινα ἐξηγήσατο τουνομα. φησὶ γὰs δτι Αακεδαιμόνιοι δέκα μόνον ἄνδρας, κυρίους ἐκίστης πόλεως ἐποίησαν. Φίλιππος μέντοι παρὰ Θεττολοῖς δεκαδαοχίας οὐ κατέστησεν, ώς γεγραπται εὐ τω εκτω Φιλιππικῶν Λημοσθένους, ἁλλὰ τετραρχιαν.
vocant Decada l1ias Piae a Lacedaemoniis constitutae sunt in urbi Mas. Isocrates vero in Panathen. V Calyra.lum hoc quodammodo exposuit. Scribit enim Incedaemonios uti an quanque urbem in potestatem virorum decem tradidisse. Philippus tamen apud Tl1essalos non constituit decaci archias sat scriptum est in Philip p. v I Demost laenis feci tetrarclitana. Nisi sorte τετραρχέαν in
392쪽
τετραρχίας mutandum quis censet. Scripsisse porro IIa pocrationern δεκαδαρχέαι, non δεκαδαρχία, existimo. iiaitio huius sua e observaraonis. Sic certe apud Isocratem in oratione ad Plidippum pluralem numeris In habemus p. 101 , δια τὰς δεκαδαρχίας ἐπὶ Αακεηαιμονέων. Nec diitrito quin Harpocratiori locum hunc significare volnerat . atque at leo huius etiana ipsi cis orationis nonienaddiderati qui omissus a librario suerat. Qiaod vero attinet ad illum Panathenaici locum . in quo scribit Isocratem P odammodo vocabul ia ira iuud δεκαδαρχιας ἐζηγη σασθαι. id est exposuisse, pulchera imam eius emendatione In una ea dentiline opera no his suppeditat. numentiri non in hac mea tantum editione sed in aliis quo que Scriptu IN sit, ciλλα δεκα μόνους ἄνδρας ἐκάστης πόλεως ἐποίησαν, qtras liae rere hic non cogatur 3 At ecce , iam haerere desinenius, Piurn κυρίοις genitivis illi a liicien- duim ex isto lexico grapho didiceramus. Ne hoc mi idem omittetuliam, a Pirit Suidam legi δεκάρχαι. non dε καδάρχαι . et ἀναλόγως ibidem Scripturia esse δεκαρχίας. non δεκαδαρχίας. Simul alltem an iri adverte Itiliaria, s C raptum esse a Pirit euin κατωσrαθείσας ἐν ταῖς πόλεσ H Atqui dε καδάρχαι, Π dem et δεκάδαρχοι mcuntur. A leo ut suspes4ctum cuipiam esse possit illa l δεκαδουχος, quo it in praecedente Harpocrationis observatione logitur: etiamsi apirii Suidam ea lem scriptura exstet. Respondendum fuerat alioqui, dic trini esse dεκαδo'ος tan plana δεκάδα ἔχων, ea forma Maa alia quaedam ex verbo ἔχω Cona posita.
oratione quae Trapezitica vocatur, Propemodum EXPO-suit li Oc vocaluit uria. Locus in quo Isocratem propemodum exposuisse hoc
vocabulum scribit, est laic pag. 361, κώ ἐγιν μὲν ἀξίουναυτους μαστιγουν τον ἐκδοθέντα και στρέβλουν , ἐώς ἄν τι ληθῆ δόξειεν αυτοῖς λέγειν. οὐ τορ δ' ου δημοκοωους ἔφασκεν ἐλέσθαι αὐτους, αλλ' ἐκέλευε λόγω πυνθάνεσθuι παρὰ τούπαιὁὸς εἴτι βουλοιτο. Ita eo autem puto dici ab illo eum
Propemodum exposuisse hanc vocem, illa od praecedat. μαστιγουν τον ἐκδοθέντα καὶ σrρεβλουν. perinile vici elicet ac si dημόκοινος esε et ό μαστιγῶν και στρῖμῶν.
393쪽
ΛΙΑΘΕΣΙΣ , pro venditione, apud Isocratem B
Quamvis autem rarias ala hic Vecti διατίλσθαι usus. non tamen Isocrati peculiaris: sicut nec is activae vocis rasias VI erra habet apud eum adverbio iuncta, pag. 64et 65. Nam illic lem mus , εἶτα οὐκ αἰσχύνονται τὰς μὲν εαυτῶν πόλεις Ουτως ἀνόμως διαθέντες, τῆς δ' ἡμετέρας αδμκως κατηγο2Οὐντες. id est, quum suas ci Uitates tot iniuriis coiitra leges assecerint. At Verra pag. 1equeI te. Ους ημεῖς ουτω διέδεμεν, ἄστε μὴ μόνον πaυσασθαι στρατεIας ἐφ' ἡμας ποιουμένους. Id est, Quos i ta tractavimus. Vel. Quos in eum statum redegimus. Non enim assentiri Possum in erpreti, Vertenti, Quos ita cona pescui-155 naias. tabuli autern , facta mentione illius usus vocis Passivae. et de laoc activae usu istud annotare, praeis sertim clutam Isocrata mi lio sit magis quam aliis vetustis scriptoribus familiaris. Sed addant alium paulum diversum ex Panath. p. 262. ibi enim dicens , καὶ διατι
θέντας οὐτω προς ημῆς, intelligit, Qui hunc illis erga
nos astectum indunt. sive Qui eos sic assectos erga
nos reddunt. vel an in atos. .
BIEΣΚΛPΙΦΗΣΑΜΕΘΑ, αντὶ του διελυσαμεν. σκά- ριτον γάo ἐστι το κάρφος, καὶ φρύγανον. ἔστι δὲ τα τοιαυταευδιάλυτα καὶ ευφύσητα. 'Iσοκράτης 'Αρεοπαγιτικῶ, Περὶ ἐγγυηρ ὁὲ ὁιεσκαριφησάμεθα. Σκαριφήσασθαι γὰρ εστι. Toἐπισεσυρμένως τὶ ποιεῖν, καὶ μη κατὰ την προσήκουσον απρι
Nam σκάριφον est idem quod κάρφος et φρυγανον. haec ii utena sunt eiusmodi ut 1 acile dissolvantiir et flatii ex. Cura a itur. Isoc . in orat. Areopagitica , πεM ἐγγύης δε διε- σκαριφησόμεθα. Nam σκωρινήσασθαι est ali Piid raptim facere, et non tam accurate quam par est. Apud Suidam eadem leguli tur: nisi quod ipse Isocratis locus non asseretur: se 1 haec verba, o Dτως Ἐσοκράτης, sequutur, σκαριφήσασθαι ἐστὶ τὸ ἐπισεσυρμ. etc. Non abs re autem quis in hac Harpocrationis observatione quaedam maretura printhina, uitile Sint illae duae voces περὶ ἐγγυης, quas veλο διεσκαριφησόμεθα praefigiti deinde, qiuomodo exponat veri O διελύσαμεν, quum hoc ipsum ab Isocrate verbum subiungatur: sapud eum enim legimus, tua in oratione, pag. 142. ουδένα χρόνον τὰς επτυ χίας κατασχεῖν ηδυνήθημεν, αλλὰ ταχεως διεσκαριφησαμεθα και διελυσαμεν αυτάς. Postremo, quomodo cum Praece-
394쪽
i56dentibus cohaereant ista quae Aristophanis ooluit Isocratis locum seouuntur, σκαρiφησασθαι Ιὀλεστὶ, το ἐπισεσυρμ. etc. Cuius enim rei ratio laena trac particilla rogreditis, quum alia sit onanino expo3icio. ac naininae Cum praecedente conveniens 8 Sed duo sunt eo riina quae prO- posui in qui MIs nos aliquantum Suidas iuvat. AC pra-m v m ad hanc posteriorem expositionem quod attinet,
apud eum vocula γὰρ illi non adllibetur, sed legitur,
σκαριφησασθαι ἐστὶ το ἐπισ. ut antea dixi. Nec clublioquin omissa fuerri particula clis iunctiva ante verbum σκαριφήσασθαι, et Harpocr. Scriptum reliquerat η σκαριφ. ut ea uti in Os e St quum diversa expositio Proponitur.
Aliovat ilicitiar etiani , κατὰ δὲ τοὐς ἄλλους, vel aliqii id
tale. Praeterea viciemus Harpocrationis lectionem, in iis quae profert tanquam ex Isocrate, et minin e tamen eum nostras conveniunt nisi et in alio huius orationis loco na vecto διεσκαριφησάμεθα utitur) a Suida non constranari. Quod si quis eum ipsum esse locum si hi persuadet, sed ab hoc lexic graptio alimi Miam περι ἐγγυηst scriptum fuisse. naan et interim illa cluta latio ilia animo vi pranaam, quomodo ill 1 vocabulurn διεσκαριφησί - μεθα exporratur Voce διελυσαμεν, quae ab ipso Isocrate curia altera illa velut copulatur. Ac mihi certe sit veli- simile illum non veri o διελυσαμευ, sed ali luo alio 1 stiri esse. Aliud autena aptius in mentem niihi non venit quam δ ἐύι φαμεν. Caeteriim alia quaedam laoc de Verbo clito nullum in toto Isocratis opere magis aliis inusitatum.esse arbitror in meo Thesauro Graecae linguae le
πρῶτοι χειρωθέντες τῶν Ἐλος τὴν πολιν οἰκούi των. ως ἄλλοι τε πολλοὶ μαρτυρούσι καὶ Ελλάπικος ἐν τη πρώτη.l EIAΩ. TU IN, servire, Isocr. Paneg. nam ciω- 157τες - ibantur qui tacedaemoniorum servi erant, non
ab ipso ortu. sed capti primi ex illis qui urbem dictam
Helos incolet ant: ut cum alii Milti testantur, tu In Hellanicus lituo I. Isocratis de Lacedaemoniis vecta in illa oratione sunt, τῆ αυτῶν πόλει τους Ομόφους εἱλωτεύειν αναγκάζουσι. Sed εἱλωτεύειν non exponerem simpliciter doυλεύειν, Cum Harpocratione. Veriam doυλευειν ῶσπερ εἰλωτα. et ino in Ioco, δουλευε ιν ῶσπερ ε χωτας, Vel , ῶσπερ εῖλωτας ἔντας, sive, doυλευειν εἱλωτικὸν τινὰ τρόπον. aut ut iam, doυλεύειν
395쪽
εnωτικῶς, sl hoc uti adverbio liceret. Latine autem
dici posset, Heloticam PIaiularii servitutem servire. Valde autem duram hanc sa isse, ex alio eiusdem ora horas loco discimus. Caeterm In layperbole quadam utens, eos e servis dominos Suos a nonnullis Graecis tactos scribit, pag. 64.
ιον ὁρκιζόμενον. ΕΠ ΑΚ Σ Ορκος, est autem Ooκoc iusiurant/ή quem clitas albi defert. id est 3pontaneus. Lysias in orat . ac Del adoemus) talae restratum, et Isocrates Apolloniates in suis ad Demoni curri monitis. Sunt vero eius tria genera, ἀπώμοτος et κατώμοτος et Ura ἐπακτὸς appellatur. Hunc autem non esse aimplicem. oportet enim
ei quod proponitur ab eo qui iusiurandum deseri respondere iisdem verbis eunt cui desertur. yalcle no Ua nec vera haec ἐπακτού ορκου expositio 158 non inriti erat O lectori videatur, cimini vix ulliis inventia possit qui in cluta iam vocaritatim putet an ἐπακτὸς ὐοκος sit qui ab alio desertur. No sere tamen negara potestauin Harpocrationis rnenti assentiatur mea tirier pretatio. nain αὐτῶ recte a me scribi, non aυτω. ut εit i Piralauis. Oste Iulii Suritas, Mi irati a Puci e tura legatur εαυτῶ et et huius expositionis totius verba sint apud cum ista,
Illa autem , ον ἄν τις αἴρηται narra ita ε tabellatum eat, sicut praecedit ἐπάγηταιὶ Vel oν τις αἱρεῖται. una Voce reddo Spontaneus. quum et Voluntarius rectili sui opinor queat. Recte autem apud eundena Suidam corrigitur illa expositio hac proxime sequente, ἄλλοι δὲ τουν-αντίον, o ἀλλαχόθεν ἐπtφερόμενος, αλλ' οὐκ αi'θαἱ9ετος. Quibus verbis subiui igitur nientio illoruria trium genexum iurisiurandi. Seil ad posteriore in hanc εαακ-xos oρκου expositionem attinet quam et ego in ullo meliorena, ina Ino εOlain botia ira esse iudico ia in apud eundem lexi cographiam praece Sserat. ante qua in περὶ τos
αὐθαιρέtou intelligi debere cliceretur. Haec ei irra abi Praecedunt, 'Επακτὸς ὁρκος, ο μη αυθαἱρετος, ἀλλ' ἐφ' ον ἔτερος ἄγει. Iain vero et isse Isocratis locus, sive Apol-
396쪽
loniata , sive alius sui antea dictum fuit qui tempore Diotivsii Halicaria asset vixit, ad amplecterulam Posterior eri hanc ἐξἡγησιν, reiiciendam priorem quod Pace Harpocrationis, magni alioqui viri, clictum sit) eompellere nos videtur. Ibi enim ita eum monet, iusiuransiit Ira epac Iria admitte, dualHIs de causis: vel ut te ipsi ina turpi crimine liberos, vel ut amicos e peraculisera pias. Nam laic observandi arti est dici προσδέχου, id est 159 admitte: atqui cluomodo quis iusiurandiam spontaneum. non a Iteria ab alio delatiam, admittere diceretur' Ium v cro διὰ δυο προτάσεις libenter aliter interpretarer, quam dira trias de cati sis: quiana haec verba respoiuleant Potius Graecis astis , dia dυο αιτίας : et quae subiunguntur illis vertis διὰ δύο προφάσεις, non tam sint duae Carasae PrOpter quas iusti arandiana allinitti debet . qua in dirae res tuae quiani accidunt, prae aliis aci iusiurandum admitte tulit ira impellere debent. In illis porro Harpocrationis orae sequiarat UT Verbis, ubi de tri inis i ii rasitaraitili genera Mas loquitur, de si clero veri, uiri ast quod illi, J εἶναι refereti possit. Praeterea Vereor ne ali illa quam άπλουν ipso scripserat. In sequenti' autem et ultima maius observationis periodo lego etωπρozεινομένω, sive τοῖς προτεινομἐνοις, Pro τον προτεινόμενον, ut ostendere Vel mezi tui ius loci interpretatio potest. EA A O P O PA TO ΤΣ, ἐν ἐπαίνω λέγουσι τοὐνομα οἱ παλαιοὶ αντὶ του πρci oro et oυς κατὰ το ἐναντίον τω βαρυτα- τους καὶ φορτικωτα τους. Ἀσοκράτης Παναθηναῖκῶ, Σφῆς δ' αυτους ως δυνατόν ἐλαφροτάτους και μετριωτάτους τοῖς
EA AO POTATOΥΣ. In lauderia utuntur vete res hoc vocabulo, pro πραοτατους, ut Contrario his. βα- ρυrάτους et *ogτικωτάτους. Isocrat. Paraath. σφῆς δ' αυ- τοὐς ως ὁυνατον ἐλαφροτάrους καὶ ιιετριωτοτους τοῖς Gυνουσι παρέχοντGς. Facit autem pro IIai pom attonis expositione Iocus ii Ic qiii e civilem in oratione legitur pag. 4244, μάλισταμεν οὐν ἐντευθεν ἀν τὶς δυνηθείη κατιδεῖν ὐσω μετριώτερονκoὶ πραότερον ημεῖς των πραγματων ἐπεμελήθημεν. Narra illi superlativo ἐλαφροτάτους, qtrod exponit πραοτάτους,160 viiles codena m Octo sillyri uno i μετριωτάτους, quo hic com parativo μετριώτpρον εubiungitiar πραότερον. neque enim in miliastra ocli copulationi as ratio ordinis semper habetur ac si era potest iu in illa expositione ad lqcum hunc respexerit. Quum autem dicit κατὰ το ἐναντίον τῶ βαρυ-
397쪽
ράτους et φορτικωτάτους, respicit ad eas Voces Prae eo in loco praece lunt istas: et tariten non omnino easdem asseri cluas ibi legi natis. Nana ita scripturn trabe inus totum locutra. τὰς μεν των οῦλλων αηδέας καὶ βαρυτητας ευ-κόλως καὶ ἔαJέως φέροντας, σφας δ' αυτους ἐλατyoτάτosς καὶ μετριωτάτους τοῖς συνουσι παρέχοντας. Apiui Sili lana patulo aliter quana upirat Harpocrat. scriptuni est, ἐν ἐπαένω λέγουσι το ἴνο ια οἱ παλαιοὶ . αντὶ τοὐ πραοτάτους, κατὰ τοἰναντίον του βαρυτάτου και τορτικωτα του. Istitia igitur colligent luna in ic est, Harpocratione na ct Sui lani siti si Potitis Harpocrationis tantum nientio sucienda est, Maum Stilitani ex illo Oitu attini esse vix quisquam Neget hunc qui lem in Voce φορτικωτάτους, illum aliteria invocabulo φορτικωτα του, acl illud ἀηδίας 'respexisse: Per- in te ac si cindis et τυ φορτικὸν, aut etiam et o φορτικώ
Veriarn, qua in vis paulo ante ἐλαφροτάτους, sicut et μετριωτάτους, εcripserana in illo Isocratis loco, taluseram et in ii ac naea editione ita legeretur, nunc contra sateor, in ea, sicut in Alclina et aliis, ἐλαφροτέρους Πrple Scrip trina Esse, a C ελατροτάτους cx isto Harpocrationis locore Poneniliana esse: etiamsi, vel EO tacente, aliti irina hancentenclatio nona si hi perna ittere potuisse existi inem.
seci alia de causa decreto a P Probatae, ἐπιθέτους ali Pullabant.
tanaen interpres peregrinas serias vertit, non a illectitias, aut acisci titias, vel a cluectitias, vel adventilias: qiioriana an Ocitioque, a C praesertim illoriana Prioriaria, vi in vocabuli et originc in ostendisset. Caeterunt ali expositione in Harpocrationis quoci attinet, in qua, inter caetera. τὰς μη πατρίους csse dicit, scicia cluna Est. apuit Isocraterii, pro Sinae Praecedere, τὰς πατρίους θυύIας ἐί, ἐλειπον. . taeni in scrI senilia in est. Non ἐξέλιπον.
EGIE UITA INEE O AI, id est, Lauclare, atque
398쪽
ut consueto nolisis sermone dicitur ἐπιφωνεῖν. Isocrat Panal l . Locus Isocratis est in ipso Panathenaici principio, και τοὐς ακούοντας ἐπισημαίνεσθαι καὶ θορυβεῖν ἀναγκαζουσῶν. Ubi observa et iii m θορυβεῖν ea dena de re ilicium. Nisi sorte ἐπιθορυβεῖν potitis Scripsi 8se existimandus est. quod saepe triliusnaos i locis adllibetur. Verum et simplex θορυβεῖν hac de re clictum in alio eiusdem orationis 4oco legitur: et qui clernis ipso Isocrate explicatum. Nam haec sunt eius Verba, circa finem ei demorationis. pag. Videlicet 288, habemus. ταυτ' εἰπόντος πυτου, καὶ τοὐς παρόντας ἀξιωσαντος ἀποτενοσθαι περ ι ων
παρεκλήθησαν, Ουκ ἐθορυβησαν ' δ ποιεῖν εἰώθασι πῶσι τοῖς 162 χαριεντως διειλεγμένοις) au' ἀνεβόησαν, ως υπερβαλλόντως εἰρηκότος. ΕΠΙΣΤΑΘΜΟΣ, 'Iσοκράτηρ Πανηγυρικῶ. 'Eκί-τoμνος δ' ὁ Καρίας ἐπίσταθμος. 'Oς Ουδεν ετερον ῆν, η κατὰ σατραπείαν Καρίας κυριος ὐπῆρχεν.ΕΠΙΣTADΜΟΣ, Isocrates oratione Panegyrica . άτομνος δ' ὁ Καρέας επωταθμος. Quod nillil altilia est quam , κατὰ σατραπείαν Καρίας κυριος υπῆρχεν.Icleo autem ita interpretor, cpiod nillil allitii est nisi quis in alit . quod nihil alii HI sonat) qtioni atra scribo, o ουδὲν ετερον ην. Vel Potius ἐστι. At vero apud Sutilam mendosus etiam legitur hic locus. ita videlicet. ἶς οὐδὲν ω στερον ην η κατὰ σατραπείαν Καρίας κυριος. Haec autem verba ita rectili posse existimo, per Satrapeian nisi quis malit Satrapetae iure dominus Cariae. Vel, Cariae dominus, utpote satrapa. Interpres laoc loco vertit, Ca-Trae praeses. Legitur autem in alio eius orationis loco,i Pag. 65. και προσταττων α χρη ποιεῖν εκαστους, και μονον -
οί κ ita enim potius scribendum quam disiuncto μόνον οὐκὶ ἐπιστάθμους ἐν ταῖς πόλεοι καθιστάς. ubi idem interpres Praeiectos reddit. Non dubium est tamen quinea clern utrobi Pie milias vocabuli esse interpretatio de-heat. et hic de rege Persarum agitur , ἐπιστάθμους in Graeca non secus quam in Asia sua, ConSt Itirente. ΗΠΕΙPON. συνηθές ἐστι τω 'Iσοκράτει την υπό τ' βασιλεῖ των ΙΠερσῶν γην ουτω καλεῖν. ῶσπερ ἐυ τε Φιλιππικωκαὶ 'Αρχιὁάμω. HIIEI PON. In more trabet Isocrates regionem quae est alib regis Porsa ruin ditione, ita vocare : ut in Philippica oratione, et in Archidamo.163 Sic autem et ήπειρωτας, eos quibus rex Persarum c
399쪽
icia periitrat, appellantem audimus in Paneg. pag. 73, τοῖς δ' η πειρώταις, οὐδ' οταν ευ πάσχωσι, χ&ριν l σασιν. tibi interpres pro Epitratis. seu Epiri incolis, Asianos dixit. Ac eos lena certe τους την 'Aσίαν κατοικουa etaς VO-cat Isocrates in Panath. 249. ubi etiam subairili erulum est βαρβάρους, sicut ex sevientibus apparet. Ita ei lina ibi scriptum est. ου μόνον πρὸς ἄποντας τους την 'Aoίαν κατοικουντας , αλλὰ καὶ πρὸς ἄλλα γένη πολλὰ των βαρβάρων κινδυνεύων. Nam ex eo quod subiungit. πρὸς ἄλλα γένη πολλὰ των βαρβάρων, se et Asianos omnes pro barbaras habere ostendit. Fortasse talanen obiiciet viis pia in Necesse non esse ex sequentibus i hi subaudire βαρβάρους. l l IiI in vel Isocrate tacet te. ex atris eius locis et aliorunielia in qui ruis claua, pro bari aras liabitos constet. Eodem vero clicitur modo in Philipp. pag. 84, εἰς την 'Aσέαντον πόλεμον ἐξενεγκεῖν. At in Pane r. Pag. 44. datisi dein consili utia, dicit κοινῆ τοῖς βαρβαροις πολεμήοωμεν, mitinis vertris praefixa εunt ista, παυσάμενοι τῆς προς ημῶς αὐτους φιλοιπικιας. sic rit illo altero in loco. liaec verba, εἰς την 'Aσιαν τόν πόλεμον ἐξενεγκεῖν, praece lunt Ista, πλὴν εἰ δόσειε ταῖς πόλεσι ταῖς μεγίσταις, διαλυσαμέναις τὰ προς σφῆς Ουτός. Iam vero in eadem oratione Panegyrica, tari rarii ex aliis idena Consilium proponens. scribit pag. quae illa in Praecedit unde priorem locum S una psit. ως χρὴ, διαλυσομενους τὰς πρὸς ημῶς αυτοῖς ἔχθρας ἐπὶ τον βάρβαρον τραπέσθαι. Ceteriam in Patrat h. Europae simul et Asiae mentionem lacu, Graecis. Doninitius quaria barbaris. suam octis Parteria tribue ira, pag.
242. καὶ τὴν Συρώπην κρείττω γίνεσθαι τῆς 'Ασίας. K AINΩΣ, 'Iσοκράτης Πανηγυρικῶ, o LM ύς τοῖς νεωτέροις ἀρμόττειν πράγμaσιν. Eφορος ὁὲ τρόπον τίνα 164 ἐξηγήσατο αὐτὸ ἐν τῆ πρωτp.
ΚΑΙ ΝΩΣ. Isocr. Orat. Panegyracar ita videlicet ut rebus I ovis convenire queat. Ephorus autem illiti Pio damna octo exposuit libro Primo.Lociis hic eat idem qui et in voce ἀρχαίως ab eo etiaiatus suit ex ea clem oratione. ibi enim post ἀρχαίως scrii bat. Isocrat. Panegyrico, τά τε παλαιὰ καινῶς διελθεῖν. καὶ περὶ των νεωστὶ γενομένων δρχαέως εἰπεῖν. Cuius scripturae Ini nimia in est discrimen a nostra scirca liuius oratio-
nis principiunt) tantum enim pro illo διελθεῖν habemus διεξελθtiv quum naulti sint loci qui et l1oc di 13ελθεῖν
400쪽
ρὰς τας ἐκ του πολέμου του προς ἀλλήλους ημῖν γεγενημένας)et γεγενημένων Pro γενομένων. aeterum in eadem illa Vocabuli ἀρχαίως observatione, paucis interiectis. ad lit, Θουκυὁἱdης ἐν τῆ πρώτητων ιστοριῶν τρόπον τινὰ ἐξηγησατυ : at hic vi lenius da Ephoro ille in scribi: ici est. eiana esca curi lena illum lo-Curn τρόπον τινὰ ἐξηγησασθαι. Qua de re alius erat dicendi locus.
ΚΑΚΩΣ εἰδότες, αντὶ του ἀγνοουντες, ' Ισοκράτης περὶ
εἰρηκης. ΚΑΚΩΣ εἰθίeες id est, male scientes, si verbuin verbo reddatur) Pro Ignorantes, Isocrates De Pace. Excogitat irati fortasse sint lioc loquenili geniis ad imitatione ita illius quo id ei opponitur; ευ εἰοότες : quamvis lilc ευ lici Mi eat pleonasticiana. At De lioc qui detriola serva tu indignum est. adverta irin κακῶς eiura in hoc loquendi genere liabere iis lina MIeni liail et alicii ii Male 165 qiiod ei apirii Latinos respon let) veluti uisi ilichur cleriori sano, Male sanus: cI Ii Et Insaniis. Ovidio alite imprae aliis hic ad verint istius usiis est familiam s. Caeteream non debuit Harpocratican ali Mi tai turn ex orcitione De Pace testeria citare: qiunii et aluupassim exstent in aliis eius orationibus loci ex Piil nisi estimonia peti possunt. Eorum e nurnero clitos saltera , qui In Panati a. legi intur, me In Oraa n ea Stippe clita irat. Unus est pag. 266, κακῶς εἰδότες ώς τους μὲν θεραπεύοντας ἄυτόν υβρίζειν εἴθισται. ulsi tarnen interpres vertit , Ut non ara tua advertamus. Aliero, pag. 272, κακῶς εἰἱότες ώς ουδὶν ουθ' oσιον ούτε καλόν ἐστι τὰ μη μετὰ ὁικαιοσύνης καὶ λεγόμενον καὶ πραττομενον.
KEPΥΚΕΣ, Isocrates Paneg. Stirps quaedam est Ailaenis lioc nomine. Vocatur aut eat a quo clam N ryce, Pii Morcurii salius fuit., Verto ita ἀπῖ Κηρυκος τοὐ Eρμου, Prod existimem subatuli ri υἱου. ut orianes norunt lianc ellipsin esse ciequenti h si in an . ac illeo scra: psi etiam Kήρυκος. litera K. nia ius cula. Alioqui tron video quae linitis loci interpretatio ast erri possit. Nana si voluisset significare stirpem illain a Pio lani qui Praeco Alciae urii suit, nomen accepisse, Paulo aliter ut opinor tot tutus suisset: et his vel sitia ilibus verbis laeus ega et, ὐπὸ τινος οὐ κηρυξ του